Generaal Fau.
Do tegenstrijdig© berichten over gene
raal Pau zullen nu wel verdwijnen. Hij
Mijft niet in Rusland. Volgens berichten
uit Boekarest is generaal Pau aldaar op
zijn terugreis naar Frankrijk aangekomen.
Aan journalisten verklaarde hij, dat de
militaire situatie van Rusland zeer tevre
denstellend was.
Noorsch schip door een Duitschen
ballon aangevallen.
Het Noorsch o stoomschip Diana", hét-
wolk gister to Southshielda aankwam,
meldt, dat een Duitsohe stuurballon, dio
naar Calais op weg was, ongeveer vijfhon
derd stalen valpijlen op het schip wierp.
Do bemanning verborg zich onder in het
schip en niemand werd getroffen.
Een Engeisch schip getorpedeerd.
Do „Delmira'' werd door een Duitsche
duikboot tob zinken gebracht toen het
sokip op weg was naar Boulogne Do duik
boot gaf do bemanning 10 minuten om in
dto booten gaan.
De bemanning van de „Delmira" is op
het -eiland Wight aan land gegaan.
Do „Delmira" is een stalen vracht-schip
van 3459 bruto ton inhoud, in 1905 ge
bouwd. Eigenares is de „British and Chi
lian Steamship Co." to Liverpool.
Vliegers boven Rtieiz.
Gistermiddag verschenen verscheiden©
vijandelijk© vliegers boven Metz, dio eeni-
geoi bommen wierpen op het Zuidelijk ge-
deelto van de stad, maar daarna door ar
tillerievuur verdreven werden.
Drio soldaten werden ge-dood, Matc-
rieelo schade is er niet aangericht.
Een Srunswijksche prins geboren.
D© hertogin heeft h-c leven geschonken
aan een zoon.
Het prinsje is de tweede zoon van hertog
Ernst August en zijn gemalin, de dochter
van den Duitschen keizer.
Een Amerêkaanscge duikboot vergaan.
Een telegram, uit Honolulu meldt, dat do
Amerikaansche duikboot „F 4", tnjdens een
oefening dook, doch niet weder aan de op-
pervlakto verscheen. Bij onderzoek bleek,
dat do duikboot op aanzienlijk© diepte lag.
Een poging om het vaartuig boven te bren
gen, misluke.
Men vreest, dat do bemanning, £5 koppen
tellend, om het leven gekomen is.
Duikboctenbouw te Antwerpen.
De „Times" en ook de „Westminster Ga
zette" vergissen zich, wanneer ze gelooven,
dat do Duitschers, de onderzeebooten, die ze
aan 'b bouwen zijn, niet anders aan do kust
op werven van Coókerill nabij Antwerpen
zullen kunnen brengen, dan met schending
van do Hoilandschc neutraliteit, zegt d©
„Tel.".
Er bestaat n.l. nog wel een andere wa
terweg dan de «Schelde van Antwerpen naar
de zee, in ieder geval een waterweg, bruik
baar voor zoo n kleine schuit, als zelfs de
grootste torpedoboot is.
Van do werven van Hoboken uit vaart
zoo'n scheepje gewoon de «Scheld© op, in
plaats van af Gent, volgt c3an in noord
westelijk© richting het kanaal van do Lieve
tot op dc hoogte van Waerschoot, nabij
Eecloo, waar het dan in het kanaal, van
«Schipdonck terecht komt, dat, bijna in rech
te lijn, naar Heyst loopt.
Niets eenvoudiger.
Een Duitsch Antwoord op dc Rode
van Grey.
Naar aanleiding van Grey's voor enkele
dagen gehouden red© omtrent het ont
staan van den oorlog is van Duitsohe zijdo
een tweede bestrijding verschenen. De
„Nordd Allg. Ztg." schrijft o.a. het vol
gende
Evenals alle Engelsche ministers poogt
Grey een slechte zaak door groote woor
den te verdedigen. Hij beweert, dat de
oorlog ontstond door de afwijzing -van het
Engelsche voorstel het Oostenrijksch
Servisch conflict door arbitrage bij te leg
gen. Zooveel woorden zooveel onjuisthe
den. Duitschland weigert omdat de zaak
slechts Oostenrijk en Servië betrof en het
niet overeenkwam met Oostenrijks waar
digheid maatregelen to nemen tegen de
misdadige daden van een kleinen buur
stad t afhankelijk te maken, van de goed
keuring van andere daar buiten staande
mogendheden.
Grey zelf verklaarde, dat de zaak hem
niet aanging, zoolang daaruit geen wrij
ving tusschen Oostenrijk en Rusland ont
stond. Duitschland liep bovendien gevaar
als het inging op Grey's voorstel plotse
ling aan de oostgrens tegen een Russisch©
overmacht te staan. Rusland had den tijd,
n.l. reeds militaire maatregelen getrof
fen en dit zou invloed uitgeoefend heb
ben op de conferentie. Toen Ruslands
deelneming aan het conflict dreigde,
poogde Duitschland een verzoening tus-
schcn dat Rijk en Oostenrijk tot stand te
brengen.
Grey werkte hiertoe niet in het minst
mee, hoewel hij dit ook do beste oplossing
vond. Integendeel deelde hij Frankrijk mede,
dat Engeland de zijdo der entente-mogendhe-
den koos, hetgeen olie in het vuur was. Rus
lands mobilisatie maakte een einde aan de
onderhandelingen en de oorlog was onver
mijdelijk. Do eenige mogelijkheid, den oor
log te vermijden, bestond in het staken der
Rnssiscko mobilisatie,, hetgeen Duitschland
eischte en Rusland van de hand wees. Hier
over spreekt Grey echter in het geheel niet
Grey verklaarde verder, dat Engeland
aan Duitschland herhaaldelijk verzekerde,
teen aanval op di rijk te zullen steunen,
wa^r geen neutraliteit wilde beloven, ingeval
Duitschland agressief optrad. Toch greep
Engeland, in weerwil der Duitsche verldar
ringen ten opzicht© van Frankrijk en België,
voor het geval de oorlog met Rusland niet
te vermijden was, in, waaruit duidelijk bleek,
dat Duitschland geen agressieve bedoelingen
tegen Frankrijk en België had. Do pogingen
van Duitschland, om tot een overeenkomst
met Engeland té geraken, werd door Grey
steeds tegengewerkt, omdat z'n eenige doel
was, Duitschland klein te houden door een
RussischFranschEegelsche coalitie en
daartoe troffen deze landen ook geheime
maatregelen, door Grey steeds 'geloochend,
maar aan Duitschland bekend en die de oor
zaak warenvan de steeds sterkere bewape
ning, waartoe Duitschland de laatste jaren
gedwongen was, die alleen een verdedigend,
geen aanvallend doel had, zooals Grey be
weert.
Omtrent België kan nogmaals geconsta
teerd worden, dat Duitschland aan Engeland
de Belgischo integriteit waarborgde en dat
Grey een ontkennend antwoord gaf op de
vraag of Engeland neutraal zou blijven als
Duitschland de Engelsche neutraliteit respec
teerde.
Grey alleen is verantwoordelijk voor het
'feit, dat België in iden oorlog betrokken werd.
Hrj tocli spoorde België aan zich te verzet
ten tegen de doortocht der Duitsche troepen,
terwijl België alleen verzocht om diploma
tieke interventie ter verzekering zijner neu
traliteit België heeft zijn lot te danken aan
do houding zijner bevolking en aan Enge
land, dat niet voldoende ondersteuning zond.
Zij, die schade geleden hebben, zullen zich
later tot Engeland moeten wenden. Duitsch
land strijdt niet voor do oppermacht in
Europa, zooals Grey beweert maar voor zijn
onafhankelijkheid en de vrijheid ter zee, de
bevrijding van alle volken van do heerschap
pij der Engelsche vloot
Maatregelen tegen Spionnage aan do
N edcrl an dsch—D u itsche Grens.
De controle aan hei station Aken-We t is
buitengewoon scherp: de sp;.onneovrees hoeft
do ambtenaren blijkbaar zóó aangegrepen,
dat ze iederen reiziger, uit Holland komen
de, een spion meenen to zien. En zoo ge
beurde het zelfs, dat een trein, die reeds
het station had verlaten in de richting Sim
pel veld, weer naar het station moest terug
rijden, terwijl een tweede inspectie en visi
tatie aan den lijve werd gehouden. Enkele
personen uit de buurt, die voor zaken naar
Duitschland (Aken) gingen, werden vorba-
balisoerd, wijl in hun bezit werden gevon
den Duitsche couranten, catalogi, of
zelfs een rekening van een Akenscho firma.
Niet zelden gebeurt het, dat de Duitschers
van dongene, die onwetend een of ander
Duitsch verbod heeft overtreden, een borg
stelling eischen voor hun in vrijheides', e'-
ling, onverminderd de zekerheid, voor den
Duitschen rechter te zullen worden gedag
vaard.
Clemeneoau over de Laatste Resultaten.
De heer Clemenceau somt in zijn blad
van 'gistermorgen al de succesien cp door
de Bondgenooten sinds het begin van den
oorlog behaald. Vanaf de overwinning aan
do Marne tot aan den val van Przemysl
zijn alle oorspronkelijke militaire en diplo
matieke plannen der Duitschers mislukt.
Overal hebben de Duitschers het defensief
moeten aannemen en de zekerheid van het
succes vervult dagelijks de bondgenooten
met meer vertrouwen. Naar aanleiding van
de verklaring door den afgevaardigde Lede-
boer in de Rijksdagzitting afgelegd en waar
in hij er op aandrong dat Duitschland moet
pogen zich den steun der Litthauen to ver
zekeren, merkt men op dat sinds den aan
vang van den oorlog 400.000 Litthauen dap
per vechten onder het Russische vaandel
terwijl de Duitsche legers het grondge
bied van Litthauen verwoesten, daarbij de in
woners mishandelen of hen in gevangenschap
naar Duitschland voeren.
Ilct Plunderen Gereglementeerd.
Men schrijft aan de „Tel.":
Van Duitsche zijde is oezer dagen een offi-
cieelo bevestiging gekomen van het feit, dat
door Duitsche soldaten zeer veel oorlogsbuit
is behaald en naar hun familieleden in de
„Heimat" is gezonden.
Het aantal en de omvang dezer zendingen
oorlogsbuit schijnt langzamerhand zóó groot
te zijn geworden, dat de Duitsche legerauto-
riteiten het eindelek noodig hebben gevonden
hiertegen op te treden. Het vervoer dezer
zendingen geschiedt als regel per spocr.-
Een der Pruisische spoorwegdirecties heeft
thans aan alle goederenbureaux de volgen
de mededeeling verzonden:
Zendingen uit vijandelijk gebied.
Uit den omvang en het aantal der vracht
zendingen, die door de in het veld staande
oorlogsdeelnemers ft schijnen dus niet alleen
soldaten to zijn, die „Kriegsbeute" verzen
den!) aan hun familieleden in het vaderland
gezonden worden, is hier en daar de ver
denking opgekomen, dat de inhoud dezer zen
dingen uit onrechtmatig verkregen oorlogs
buit of ander in vijandelijk land wederrech
telijk weggenomen particulier eigendom be
staat, vooral, wanneer do afzenders perso
nen zijn, bij wie door rang of stand het
bezit van belangrijke geldmiddelen niet kan
worden aangenomen.
Om eenerzijds zulke verdenkingen grondig
te kunnen onderzoeken en anderzijds weder
rechtelijke handelingen van enkelen met ze
kerheid te kunnen vaststellen, moeten in het
vervolg werkelijk verdachte zendingen na
aankomst op het station van bestemming aan
de betrokken legerautoriteiten gerapporteerd
worden, die dan verder ambtshalve een on
derzoek zullen instellen.
Aan hen, die tot het leger behooren, is
het toegestaan, zich voorwerpen van geringe
waarde uit den buit als aandenken aan het
doorgestane gevaar of voor bijzondere daden
te laten overhandigen. Vuurwapens, van
welke soort ook, sabels en scherpe patronen
behooren echter niet tot buit, welke als
souvenir "mag worden weggegeven.
Duidelijker behoeft het niet.
Haat Prediken.
De „Times" geeft de vertaling van een
artikel, dat verschenen is in do „Lilier
Kriegsaeitung", oen weekblad voor d©
Duitsche soldaten aaai dat gedeelte van het
front. Het artikel is van do hand van den
luitenant-kolonel Raden en het is zeker
teekenend voor den haat, die thans som-
mi go gemoederen in Duitschlaaid jegens
Engeland bezielt. Het artikel is getiteld
„Vuur en vangt aan met een opwekking
om den lierinneringsdag van Bismarck's ge
boorte, op 1 April honderd jaren geleden,
met geestdrift te herdenken. Maar hoo
moet dat geschieden? De luitenant-kolonel
geeft hierop het volgende antwoord
Bloed cn ijzer
Laat ieder Duitscher, man of vrouw,
jong of oud, in zijn hart een Bismarekzuil
oprichten, oen zuil van vuur, in deze da
gen van beproeving. Laat dit vuur zijn een
vuur van vreugd© en heilig© geestdrift.
Maar laat het vreeselijk zijn, laat het
schrik en ontzetting brengen 1 Noem het
haatLaat niemand tot u komen met
„Hebt uw vijanden lief!" Wij allen heb
ben slechts één vijandEngeland„God
straffo Engeland! Hij straffe het". Dat
is do groet dio nu weerklinkt als Duit
schers elkaar ontmoeten.
Gij mannen van Duitschland van Oost
tot West, gedwongen uw bloed te storten
voor de verdediging van uw vaderland ten
gevolg© van Engelands schandelijk© jaloe
zie en haat wegens Duitschlands voor
spoed, voedt do vlam, dio in uw zielen
brandt. Wij hebben slechts één oorlogs
kreet: „God straffe Engeland!" Roept
het elkander toe in de loopgraven, tijdens
de charge, laat het met vurige tongen wor
den rondgedragen. Zio in eiken dooden
kameraad een offer vail u geëischt door dit
vervloekte volk. Neem tienvoudig wraak
voor eiken dooden held. Gij Duitsch volk
thuis, voedt dit vuur van haat!
Gij moeders, grift het in het hart van de
zuigeling aan uw borst
Gij duizenden onderwijzers naar wie mil-
licenen Duitsche kinderen luisteren met
hart en ziel, leert Haat, onuitwisohbare
Haat! Gij ter.Ai'.oh van Duitsche weten
schap, stapel branjtetof op dit vuurZegt
do natie dat- haat niet on-Duitsch is, dat
beft geen gif is voor ons volk. Schrijft in
vurige letters dan naam van cmzen bitter-
stcn vijand. Gij bewaarders der waarheid,
voedt, den heiligen haat!
Gij Duitsche vaders, geleidt uw kinde
ren naar de hoog© heuvelen van uw vader
land, aan we-lke voeten ons heerlijk land
baadt in het zonnelicht. Uw vrouwen en
kinderen zrullen hongerenbeestachtig,
duivelachtig plan. Engeland wil het! Alles
in u komt zeker tegen zulk een schanddaad
op
Zaait) liaat in uw kinderen en hij zal
groeien onweerstaanbaar, van geslacht op
geslacht.
Zoo schettert de schrijver door, allen
oproepend tob haat jegens do Vervloekte
Engelsclien en hij eindigt:
Wat Carthago was vcor Rome, is Enge
land voor Duitschland.
Voor Rome als voor ons was het een
kwestie van te zijn of niet to zijn.
Moge ons volk een trouwen mentor vin
den gelijk Cato.
Zijn ceterum censeo, Carthaginem esse
delendam beteekent voor ons: God straffe
Engeland 1
Do Aanval op Scarborough, Whitby
cn Hartlepool.
Het Engelsche ministerie van oorlog
heeft eon officieele opgave gepubliceerd
omtrent de beschieting door een Duitsch
smaldeel van Hartlepool, Scarborough en
Whitby op 16 December 1914. Er zijn S6 bur
gers gedood, 42-1 gewond, waarvan 26 sedert
dien zijn overleden. Voorts zijn 7 militairen
gedood, 21 gewond, 407 gebouwer$cjn ver
nield of beschadigd, w.o. 383 woonhuizen,
kerken, 4 scholen, 3 scheepswerven, 1 gas
fabriek, 2 stoomschepen, 1 zeilschip.
Over «Scarborough wordt gezegd: De stad
heeft geen verdedigingswerken en geen
garnizoen. Er st-aan 4 verouderde kanonnen
voor versiering en een ongebruikte batterij.
Enkele militaire wielrijders en cavaleristen
doen dienst als kustwachters.
Over WhitbyDe stad heeft geen verdedi
gingswerken en geen garnizoen, behalve
enkele militaire wielrijders, die als kust
wachters dienst doen. Er is een klein hoog
gelegen seinsfcation en een verouderd kanon
als versiering.
De batterij to Hartlepool, cEe de beschie
ting der Duitschers heeft beantwoord, is
tweemaal door zesduims granaten getroffen.
Dc toestand in Turkije.
De Londensche „Morning Post"
verneemt van een buitenlander, te
Konstantinopel woonachtig, dat daar ver
luidt, dat Ahmed Riza in den Senaat heeft
gezegd dat Turkije practisch was geruï
neerd, maar dat het nog niet te laat was
het land ter elfder ure te redden door de
Dardauellen open te stellen en do vloten der
geallieerden welkom te heeten. Toen Ahmed
Riza het Senaatsgebouw verliet werd hij
uitgejouwd en geslagen. Alle keizerlijke prin
sen houden zich gereed naar Azië te vluch
ten. Sommigen hebben hun harems naar Ada
Bazar gezonden. De Sultan heeft verklaard
dat niets hem er toe zal kunnen brengen
Konstantinopel te verlaten, Den laatsten tijd
hebben Duitsche en Oostenrijksche families
benevens vele Italianen en Joden de hoofd
stad verlaten. De Oriental Spoorweg-Maat-
schapjiij heeft last gekregen zich gereed
te houden, om op het eerste bevel met al
het rollend materiaal naar Adrianopel te
vertrekken.
Men neemt aan dat aan de Dardanellen
35000 man staan, maar in de laatste 14
dagen zijn er veel meer troepen heen ge
zonden, o.a. van Smyrna. Dezer dagen zjjn
over Roemenië groote voorraden amunitie
geweren en mijnen uit Duitschland gekomen.
Uit goede bron wordt vernomen, dat in
Konstantinopel een verbitterd conflict tus-
schen de vredespartij en de oorlogspartij is
uitgebroken.
De oorlogspartij bestaat voornamelijk uit
do J oog-Tor ken met Euver-Pasja aan het
hoofd en de Duitsche militaire adviseurs. Men
vreest zelfs voor een opstand en een staats
greep.
Een Pruisisch Generaal werd door het
veriaten hot land met het oog op de drei-
Paui Endres, reeds twee jaar aan den star
volk afgeranseld. Vele Duitsche officieren
genae noudlng van do bevolking. Kolonel
van het Turksciie leger verbonden, is naar
Duitschland vertrokken.
Een Duitsch Verslag
over den Strijd om Memel.
Uit het groote hoofdkwartier wordt ge
meld, dat bij een ambtelijk onderzoek naar
de gebeurtenissen bij Memel hot volgende
is vastgesteld
Donderdag 13 Maart rukten de Russen
tegelijk van het noorden en het oosten in
verscheidene kolonnes naar Memel op.
Het waren 7 bataljons van do rijksweer
met 6 of 8 verouderde kanonnen, eenige
oskadrons rijksweer, twee compagnieën
marmc-infanterie, één bataljon van het
270ste reserveregiment en de grenswacht
troepen uit Riga en Libau, tezamen 6 tot
8000 man.
Do in getal zwakkere Duitsche land
storm trok zich van de grens op Memel
terug en moest ten slotte ook door de
stad over het Haff en de Nehrung terug
keer en.
De Russen staken langs de wegen van
Nimmersatt en Naugallen, waarlangs zij
oprukten, tal va-h gebouwen in brand,
vooral schuren. In 't geheel werden 15 ge
meenten zwaar beschadigd. Een aanzien
lijk aantal bewoners, ook vrouwen en kin
deren, werden naar Rusland weggevoerd.
Een aantal inwoners werd gedood.
In den avond van 18 Ma-art trokken de
Russen Memel binnen. De troepen werden
hoofdzakelijk in de kazernes onderge
bracht. Vrijdagavond verscheen de Russi
sche commandant op het stadhuis en eisch
te den opperburgemeester en later nog
drie andere burgers al3 gijzelaars op en
liet hen in de kazernes brengen, die door
de Russen reeds in een ongeloofelijken toe
stand herschapen waren.
In de straten der stad trokken plunde
rende troepen Russische soldaten rond,
die bewoners gevangen namen, de huizen
binnendrongen, de ruiten stuksloegen,
winkels met levensmiddelen en twee hor
loge- en juwelierszaken geheel leegplun
derden.
Brandstichting en vernieling van huis
raad zijn in 't algemeen niet voorgeko
men. Het bericht, dat Russisch gepeupel
aan de buitensporigheden heeft deelgeno
men, is niet bevestigd. De Rusische com
mandant, wien het woeste optreden van
zijn soldaten blijkbaar zelf tegenstond,
trachtte er een eind aan te maken door
de plunderende troep naar de kazernes
terug te zenden en de poorten te laten
sluiten.
Zaterdagochtend was de stad, op de pa
trouilles na, vrij van Russische soldaten.
Zaterdagavond trokken de Russen af
slechts enkele verspreidde troepjes bleven
in Memel achter, die reeds hun geweren
op het raadhuis wilden afleveren, toen
Zondagmorgen opnieuw vrij talrijke Rus
sische troepen uit het noorden de stad
binnenrukten. Zij stieten in Meme-l reeds
op Duitsche troepen en toen die uit het
zuiden versterkingen kregen, wierpen zij
do Russen de stad uit. In de hevige straat
gevechten verloor de vijand ongeveer 150
dooden. Onze verliezen waren gering.
Op hun terugtocht sleepten de Russen
de versterkingen, die hun waren nagezon
den, in de vlucht mee. De gijzelaars wa
ren bij de nadering onzer troepen onder
bewaking in noordelijke richting wegge
voerd, doch bij het „Koningsboschje"
bleef hun wagen steken en do bewakers
vluchtten. De gijzelaars trachtten naar
Memel terug te komende burgemeester
Pockels is op dien terugtocht neergeval
len en door vluchtende Russische soldaten
met bajonetsteken zwaar gekwetst. De
Russen vluchtten zonder tegenstand te
bieden en werden den 22sten en 23sten
krachtig vervolgd. Vooral bij hun door
tocht door Polangen hebben zij door het
geschutvuur van onze kruisers, die hen
van zee uit beschoten, zware verliezen
geleden.
500 gevangenen, 3 kanonnen, 3 machino-
geweren en munitiewagens zijn in onze
handen gevallen.
De Russische onderneming tegen Memel
heeft het krakter van een rooftocht, waar
bij het minder op militair succes dan op
buit en bet aanrichten van verwoesting
aankwam. Een dergelijke rooftocht schij
nen de Russen tegen Tilsit in den zin te
hebben gehad. De Russische commandant
vroeg n.l. Vrijdagavond den opperburge
meester van Memel, hoe het er in Tilsit
uitzag en was zeer verwonderd te hooren,
dat die stad zich in handen der Duitschers
bevond.
Bij dc Duitsche troepen, die Memel heb
ben bevrijd, bevond zich de jongst© zoon
van den keizer, prins Joachim. Hij werd
overal waar hij zich vertoonde, door do
bevolking met blijdschap begroet.
Dc Jacht naar Goud iu Duitschland.
Niet allo Duitschers geven hun goud iri
do eerste plaats aan het Rijk. Er zijn er
zelf3, die om een voordeeltje t© behalen,
dit kostbaar goedje uitvoeren naar Neder
land, naar blijkt uit het volgend© bericht
uit do ,,N. R. Ct."
Do waarnemende bevelhebber van het
VII legercorps te Munster deelt het vol
gend© mede
Er zijn tal van. gevallen bekend gewor
den, dat personen uit puur winstbejag in
't geheim Duitsch goudgeld over d© Ne-
derlandsche grens hebben gebracht om het
daar tegen Duitsch papier in te wisselen.
Op die wijze profiteeren deze menscheen
van het in Nederland bestaand verschil in
koers tusschen Duitsch goudgeld en
Duitsch papier en spelen liet vijandolijk
buitenland met misbrui km aki ng van de
Nederlandsen© neutraliteit een deel van
wat tot onze oorlogstoerusting behoort ia
handen. Terwijl het Duitsche volk in alle
gelederen zich met alle middelen beijvert,
om Duitsch goudgeld aan de Rijksbank af
te staan, schamen zich dergelijke egoïsten
niet, om, door een aan landverraad gren-
zenden geddorst gedreven, langs slink-
sche wegen het tegendeel te doen.
De waarnemende bevelhebber zal daar
om van heden af de namen van alle perso
nen, van wie bewezen kan worden, dat zij
in Nederland Duitsch goud tegen pa.pier
gewisseld hebben, in de dagbladen bekend
maken, om zoodoende dergelijke indivi
duen aan een algemeeno vercordeeling
prijs te geven.
Ten slotte hoopt hij, door deze mededee
ling aan de verachtelijke goudsjacherij een
einde te hebben gemaakt.
De meelnood in Weenen.
De )rNeue Freie Prcsse" vertelt, dat het
bericht, dat de burgemeester een bureau vooïï
meeLafgifto in het stadhuis had ingericht
tengevolge had, dat reeds in den loop van
den morgen, honderden bakkers op het stack
huis verschenen en daar meel eischte.
Een telefonisch bijeengeroepen vergadö
ring van vertegenwoordigers uit den bak-
kersbond, die ook door den burgemeester
en zijn plaatsvervangers werd bijgewoond,
hield zich met het meel vraagstuk bezig. Bur
gemeester, drt Weiskirehner, verklaarde
zich bereid, aan den bakkersbond uit de
meel voorraden van de stad Weenen 10 wa
gon© gemengd meel en 30 wagons maismecl
af te staan. Het bestuur van den bond wees
er op, dat aan de noodzakelijke bohoefto on
middellijk voldaan moet worden, teneinde
een werkelijken broodnood t© voorkomen,
daar de meeste bakkers niet meer over meel
beschikken.
Daarop werd besloten, 300 zakken, in een
verhouding van l zak gemengd meel tegen 3
zakken maïsmeel, onmiddellijk te verdcelen.
In len loop van den middag hadden voor
het bakkersbo-ndslokaal opgCAvonden toonce-
len plaats. Meer dan 150 bakkers Avaren ver
schenen, die van het bestuur meel cischten,
maar waar dit nog steeds niet in Gtaat waa
aan den dringenden aandranc fe voldoen,
volgden er ernstige opstoot;' voorzit
ter van den bond en eenige fc braads
leden, trachtten de bakkers to: kalmte te
brengen, wat eerst na veel moeiIc gelukte.
Men hoopte binnen enkele dagen een ge
regelde afgifte van meel aan de bondsleden
tot stand te kunnen brengen.,
China en Japan.
Do correspondent A'an de „Daily Tel."
te Peking meldt, dat ct omtrent de kwes-'
ties van het recht tot vestiging on grond
bezit in Mantsjoerije tusschen Japan en
China Avaarschijnlijk ook overeenstemhiing
zal worden verkregen. Er is oen sterke
Chineesche partij, die bereid is de z.g.
spoorwegzone, een strook thans zeven mij
len breed langs den spoorweg uit t©
breiden ten einde hier Japansche kolonis
ten vestiging toe t© staan. China schijnt
verder bereid t© zijn aan Japan do benoe-
mmg toe te staan van een beperkt aantal
politiednspecteurs, di© dan echt© Ohinco-
soho ambtenaren zouden moeten Avorden.
In antwoord op de bereidverklaring van
China om markten in Mantsjoerije AToor
handel open t© stellen, heeft Japan aan
China een lijst van 27 steden (boven
10,000 inwoners) in Zuid-Mantsjoerijo en.
Oost-Mongolië doen toekomen, die voor
deze openstelling in aanmerking zouden
moeten komen.
In zake do kwestie der grondbelasting is
eén nieuwe moeilijkheid ontstaan, omdat
Rusland er op aandringt dat een Russisch
adAÓseur zal worden benoemd. Het wordb
den Ghineezen tegenwoordig zeker niet ge
makkelijk gemaakt.
De Oorlogskosten voor Eén Jaar.
Mr. Crammond, de secretaris van de Li-
verpoolsche effectenbeurs, heeft zich ge
waagd aan een berekening van de kosten
van dezen oorlog, wanneer hij duurt tot 31
Juli a.s. Zijn berekening is gebaseerd op de
kosten, welke gedurendé de eersto zeven
maanden zgn gemaakt
Hij merkt op, dat het nog onzeker is,
of een of meer der oorlogvoerende naties
tot een staatsbankroet zullen worden gedre-
ven, doch hij ïs overtuigd, „dat economi
sche uitputting en uitputting aan manschap
pen en oorlogsmateriaal het onmogelijk zul
len maken, dat sommige naties langer dan
tot Augustus den strijd voortzetten."
Mr. Crammon, zoo merkt de redactie van
„The Economist" op, maakt een onderscheid
tusschen hét verlies van kapitaal en het ver
lies van inkomen, doch niet tusschen verlies
van kapitaal en toeneming van schuld. Hrj
schijnt bij zijn berekening te hebben aange
nomen, dat 1000 millioen pd. st, wat bo
teekent 40 millioen pd. st. jaarlijksche extra»,
last voor de belastingbetalers, aan de staats
schuld van Gróot-Britannié zal worden toe
gevoegd.
Hij komt dan tot de volgende becijfering:
Rusland
Engeland
Duitschland
Frankrijk
Oostenrijk
1,400,000,000 pd. st.
1,258,000,000
2,775,000,000
496,500,000
1,686,500,000
1,502,000,000
Totaal 9,148,000,000 pd. st
Zooals men ziet, zijn de kosten van «Servië,
Montenegro en Japan, die alle drio aan den
oorlog deelnemen, buiten beschouwing gela
ten, evenals de kosten der neutrale mogend
heden.
De redactie van „The Economist", dez^
becijfering besprekend, besluit als volgt:
„Het is reeds moeilijk aan deze dingen tel
denken met de koude overwegingen van poli-
tieke-economie, doch, het is onmogelijk, zich!
als mensch een voorstelling te maken Aran
het menschelrjk lijden, dat in deze cijfers is
besloten. Misschien zal te eeniger.tijd dtf
smart der gewonden en het lijden van ontel-
bare millioenen beroofden on tot armoede ge*
dompelden zelfs de strijdende nat!e3 vereent
gen in een algemeen verlangen naar eenig.
ander systeem van diplomatie en regeering."
