®r*uai»&t Tentoongestem Hwi*© FEUILLETON. 15© Weldoenster. Van Uitgevallen Haar ïerkoapiiig Siais ffisüpwsrf, Qegstgeesi OpgericM 1 Juli 1876 door wijleu J. GOEÖELJEE Sr. lijwislbitlel „EUREKA" Morschstraat 16. Zie Etalage. Bondsrijwielhersteller. Telef. 907. noodigen> Le komen beleefd uit te Jaar getilde- keuze F&mta.sl© nd in onze ■r0ote sorteenng 'alle soorten en WnnaacWetid, v/e\ke uits benevens c ^[o@d©ï®-5 -„wiedt onder ,kv<an>e \eidin9 HOEDEN VESTOKMBI. DAMES! Machinaal wordt uw Hoed, in elk gewenscht model ver vorm cl; ook worden van Dames- (Velours- en Viltenlio'eden) Heerenhoeden gemaakt. Gevestigd sedert 1807. JUWELSER, Steeds houden wij voorradig de grootste keuze en nieuwste modellen Aan onze bekende Inrichting voor het Vervaardigen en Herstellen van Gouden en Zilveren werken is verbonden een afdeeling voor het zotten en verzetten van Edelsteenen, hetgeen steeds onder eigen beheer geschiedt. 228-1 81 24) „Ik meen niet alleen gedurende Letty's vacantie, maar voorgoed.' „Voorgoed?" Susie zat met open mond en staarde haar aan met dezelfde ontstelte nis, die Delhvig getoond had. toen hij hoor de, dat zij niet van varkensvleesch hield. „Wees niet boos op mij," zei Anna en zij gaderde de sofa en ging naast Susie op den 'grond zitten; zij greep haar hand en be gon snel en levendig te redeneeren. „Ik ben dadelijk van plan geweest, dat jgeld te besteden met er arme mensehen mee te helpen, maar ik wist nog niet goed lice nu zie ik den weg, dien ik gaan moet, duidelijk voor mij, en ik moet, ja, ik moet dien gaan. Herinner je je niet, dat er in den catechismus sprake is van plichten, tegen over God en piichten tegenover den naaste?" „O, als je over goddienst wilt gaan pra ten," sei Susie, terwijl z'j met grooten af teer haar hand wegtrok. X „Neen, neen, luister," zei Anna, z? vatte haar hand weer en streelde die, terwijl zij &eo sprak, tot Susie's greote ergernis, want sij had een hekel gestreeld te worden. „Als je met den catechismus legint," zei ze, „dan wjao het beter, dat Hilton weer binnenkwam. Het zou haar goed doen." „Neen, neon, ik wou alleen maar zeg gen dat er nog andere plichten zijn, niet uit den catechismus, gfocter dan de plich ten tegenover je naasten." „Lieve Anna, het .is niet waarschijnlijk', Üat jo den catechismus verbeteren zou. En verbeeld je dat je daar aan het ontbijt al over denkt. Toe, streel mijn hand alsjeblieft niet; daar wordt ik kriebelig van." „Maar ik v:ou je alles uitleggen luis ter alsjeblieft. Do plicht, Waarover de ca techismus zwijgt, is de plicht tegenover je zelf. Je kunt je plichten niet ontloopen, weet je, Susie En zij fronste- de wenk brauwen, om haar gedachtsngang goed te volgen. „Lieve hemel, a'sof ik dat ooit geprcbe:rJ had! Als ooit een arme vrouw haar plicht gedaan heeft, dan ben ik het." en ik geloof, dat, als ik die tweeërlei plichten Wolbreng, tegenover mijn naasten en tegenover mijzelf, dat ik dan ook m/gn plicht doe tegenover God." Susie gaf zichzelf c-en ongeduldigen ruk. Zij vond het bepaald onwelvoeglijk zoo vroeg in den morgen in koelen bloede over heilige dingen te 'spreken. „Wat heeft dat gewauwel t^ maken met je blijven hier?" vroeg zij knorrig. „Het heeft er alles mee te maken mijn plicht tegenover mijzelf is zeo goed en zr.o gelukkig mogelijk te zijn. en mg'n plicht tegenover mijn naaste „Loop heen met jo naaste en piet je plicht!" riep Susie verbitterd uit. is hem te helpen ook goed en geluk kig te wezen." „Hem? Haar, hoop ik. Vergeet de wel voeglijkheid niet, meisje. Een jong meisje heeft geen plichten hoegenaamd tegenov.r mannelijke naasten." „Wel, ik bedoel haar," zei Anna en zj keek lachend op. „Denk je dan, dat, als je hier blijft wo nen, je je zelf gelukkig zult maken?" „Ja, dat denk ik. Misschien vergis ik mij en zal ik bemerken, dat ik mij vergis, maar ik zal het probeeren." „Je verlaat al je vrienden, en familiebe trekkingen en blijft in dit vergeten oord, .waar je niet eens leven kunt als een lady?" „Oom Joachim zei, dat het mijn eenige kans was om een beter leven te leiden." „Nnuitsprekelijke ouwe gek," z:i Pusie met bittere verachting. „Dat geld zal dus weggegooid worden aan de Duitse hers? Als of er in Engeland geen armen genoeg wa- ren, als het nu eenmaal je lust is om a's weldoenster te poseeren!" „Och, ik verlang nergens voor te posee ren ik wil alleen ongelukkige menschen helpen," riep Anna uit, en zij legde haar wang liefkoozend op Susie's onwillige hand. „Wees nu.niet boos op. mij, vergeef mij, als ik dwaas ben, en heb geduld met mij tot dat ik begrepen heb, dat ik een gansje ben en terug kom kruipen naar jou en Peter. Maar ik moet het doen ik moet bet pro beeren, ik wil doen wat ik denk, dat het beste is." „En wie zijn die ongelukkigen. als ik je vragen mag, die gelukkig gemaakt moeten worden?" „O, waar ik het meest modelijden mee heb, en die door niemdnd anders geholpen Worden dat zijn de beschaafde armen, als ik die maar bereiken kan." „Ik heb nooit gehoord van beschaafde armen," zei Susie. Anna lachte wvder. ,.Ik heb het vanmor gen alles in het bosch overdacht," zei ze, „en het kwam- plotseling duidelijk bij mij op, dat dit groote, ruime huis niet bestemd kan*zijn om niet gebruikt te worden, eu da-j in plaats van do armen te. gaan opzoeken en hun geld te* geven, zooals men gewoonlijk doet, het veel beter zou wezen om vrouwen uit de betere klasse der maatschappij, die geen geld hebben, en afhankelijk en onge lukkig zijn, bij mij te laten wonen en liet mijne met mij deelen en hen alles te geven wat ik heb precies hetzelfde, zonder eenig onderscheid. Er is hier plaats voor twaalf personen op zijn minst, en zou het niet schoon zijn twaalf personen, die alle hoop en moed hebben verloren, voor de rest van hun leven gelukkig te maken?" „O, het meisje is gek!" riep Susie uit. op springende van do sofa, niet langer in staat zich in te houden. Zij begon de kamer op en neer te loopen, niet wetende wat zij zou zeggen en wat zij zou doen, zonder eenige sympathie voor ingevingen van wel- dadigen aard, ten allen tijde vervuld van diepe verachting voor idealen, overtuigd, d?.t geen enkel argument zou baten bij een Est- courfc, wdens besluit was genomen; veront waardigd, dat het goede geld, zoo moeilijk te verkrijgen, en zoo kostbaar, wanneer men het eenmaal bezit, op zulk een manier zou wrorden weggeworpen, Zij was verbijsterd door de moeilijkheid van den toestand, want hoe kon een jong meisje van Anna's leef tijd alleen wonen, en een liu's besturen vol beweldadigdo menschen? Zouden dis bewel- dadigden zelf voldoende beschermd zijn? Zon den haar vrienden in Londen dat vinden? Zouden zj het niet afkeuren, dat zij, Susie, tot dit alles haar toestemming had gege ven? Alsof zj het verhinderen kon! Oi zou men verwachten, dat z:j hier op deze plaats brj Anna zou blijven, totdat zij trouwde? .Als of iemand zou willen trouwen met zulk e;n krankzinnig muisje! „Krankzinnig! Krank zinnig! KrankzinnigI" riep Susio handenwrin gend© uit j „Ik was wel bang, dat je er niet mee op zou hebben," zei de schuldige, op den grond gezetc-n, en zj keek haar met een bedroefd gezicht aan. „Er mee op hebben! O, krankzinnig, krank zinnig!" En zij zette haar wandeling voort, steeds handen wringende. „Nu, je wilt dus blijven," zei ze on ze bleef plotseling tegenover Anna staan, „ik ken je voldoende en zal mij geen xioeito geven om met je te redeneeren. Het geld van dien dwazen ouden man heeft je hoofd op hol gebracht ik wist niet, dat je zulk een zwak hoofd hadt. Maar denk eens goed na, als ik weg ben je zult er tijd ru^t genoeg voor liebben en vraag je aolf eer lijk af of hetgeen je van'plan bent te doan do goede manier is om mij alles, wat ik voor je gedaan heb, te vergelden en al uitgaven, die ik mij voor je getroost h'<$, goed te maken. Je weet wat ik voor je vensehte en je geeft er geen z'er om. Dank baar kind! Er is geen sprankje dankbaaïhyk* in je lieele lichaam. Er bestaat g«cn zelf zuchtiger wezon, en ik kan niet gelooven, dat ondankbaarheid en zelfzucht de eigonsekaj)* pen zijn, die een heilige vormen. Heb hét hart niet weer tot mij te spreken van dien onzin van plichten tegenover je naaste-u. Een Engelse he vrouw, die haar geld gaat verspil len aan liefdadigheid tegenover Duit- schers „Het is Duitssh geld," fiuisterdo Anua. „En hier te gaan wonen, - hier te gaan wonen! O, het is krankzinnig, krankzinnig! En daar Susie dreigde te stikken in haar verontwaardiging, zette zij haar wandeling en ook haar gebaren voort en stampte ham met haar hooge hakken op den houten vloer. (Wordt vervolgd.) worden alle soorten Haarwerk vervaardigd. Goedkoopst adres bij L. K. v. tl. VMST, Haarlem merstraat 273. 6412a 6 BB. WKBIBSi, Dour- waardqr te Leiden, is voornemens om op Komdei'dag BS Maart JSSM5,des voorrn. EO uren- op de Stads pulpwerf aan de Oude lleeron- gracht te L9idon, publiek h contant teverkoopen OngaveGr. dertig gerooid lig. gomde lepe-, ILimde-, Kas- taefe-, Willige- on Fopsifiierem foeoHuustammen, bonevens eene groote partij zwaar Annahoirat on lepe takken. 2148 20 Bezoekt Bie£ fiffeS&sallBBa §i? HOERIÏAAVESTUAAT 11, Hoekhuis. Goede Consumptie. Goedkoopo prjzan 2902 10 Aanbevelend, 21e j. SUKGMKLANI). Ontvangeneen uitgebreide sor teering in Zeemleer en Spon sen. Men vrage zichtzendingen bij KI. C. VAN DER BURG, Drogisterij „De Pionier" Oegstgëest. 2279a 6 §e Leiisofie Begrafeiiis-Oirieirieining. Directeur: Kantoor: J. BÏRKSE Jsii. HOOIGRACHT 33. TELEFOON 453. 5512 18 Eenig Agent der beroemde PadwcBscflen era &QSstee0 R5jw3ef©OT van af 60.met éón jaar garantie. Ook Eerste klasse Rijwielen van af f 4o. met dón jaar garantie. Tevens groote voorraad Kinnen- en Buiten banden in alle merken on prezen. Groote Verhuur- en Reparatie-Inrichting. Koe oeaige prima 8<lo hand» Rijwielen to koop.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1915 | | pagina 2