De Europeesolie Oorlog. Uit de Omstreken. FEUILLETON. CE-tgaS-*^*7 jlTAiJfl Wi^iLTOTaj'i'gEH>mjgfeEJ^i*ii'a!^aBa—ea X Bepalingen voor het Ycrkeer Belgi N ederla u il Do Gouverneur-Generaal van het door Duitschland bezette gebied in België, gene raal Yon Bising, heeft eenige bijzondere be palingen vastgesteld voor het. verkeer ius- schcn België en Nederland. Zij luiden: lo. van België naar Nederland: a. Bevoegd tot de afgifte van passcerb®- w ijzen zijn slechts de pas osntrales te Brussel, Antwerpen. Hasselt, Luik en Verviërs, on d» pas-autoriteit te Turnhout. Ge on dezer autoriteiten mag possen af geven voor den inwoner esner grensprovin cie, waarin een daartoe bevoegde autoriteit gevestigd is. b. Passeerbewijzen naar Nederland en terug taogen alleen worden uitgegeven, indien de reis voy "belangrijke openbare zaken ge- scliicdt of voor dringende particuliere zaken van vertrouwbare personen noodig is. Dc redenen moeten zorgvuldig worden onder zocht. Steeds moet een korte termijn, ten hoogste IA dagen, worden aangegeven. De geldigheidsduur moet op in het oog val lende wijze op het bewijs worden aange geven. In gevallen, waarin uit andere redenen, bij uitzondering, en voor herhaalde overschrij ding der grens, het passeerbev. ijs wordt af gegeven, b.v. op aanbeveling van lpii- tenlanders door hun consuls moet de goed keuring van den gouverneur-generaal wor den gevraagd. c. Ieder passeerbewijs moet de naam dej- plaat-s bevatten, waar de grens mag worden overschreden; dit op ccn andere, dan de daarvoor aangegeven jdaats te doen, is ver boden. d. Aan weerbare Belgen tusschen 1G en 45 Jaren mag geen passeerbewijs worden afge geven. Zoo door hen borgstelling wordt, aange boden, moet het verzoek raot uitvoerig ad vies der burgerlijke autoriteit, -aan den gou verneur-generaal worden voorgelegd. e. verboden is het geven van indirecte pas sen naar Nederland, b.v. naar Aken, met het doel vandaar naar Nederland te gaan. f. voor het grensverkeer gelden bijzon dere. door den gouverneur vast te stellen bepalingen. H. Van Nederland naar België. a. bevoegd lot het afgeven van passeerbe- v. ijzen zijn de Duitsche ambassade in Den I]dc consul-generaal te Amsterdam en d» Duitsche pas-agenturen te Botterdam, Y'.-singcn, Roosendaal en Maastricht. Passeerbewijzen mogen slechts worden af gegeven voor do heenreis naar België, niet vcor de heen. en terugreis. Reizigers moeten hierop bij het afgeven der passen uitdrukkelijk worden gewezen. In bijzondere gevallen moet, voor het af geven van een passeerbewijs ook voor de terugreis, de goedkeuring van den gouver neur-generaal (pas-ccntralc) worden gevraagd. Over het afgeven van passeerbewijzen aan Belgen moeten de consuls aan de betrokken pascentrale dadelijk mededeeling doen, opdat een passeerbewijs voor de terugreis zoo noo dig kan worden geweigerd. c. Do terugkeer van Belgen, vooral van. weerbare mannen, moet in beginsel worden toegestaan, behalve van misdadigers, soute neurs, enz. Worden passen voor verwoeste plaatsen gevraagd, dan moet dit worden afgeraden. d. De terugreis van Belgen en van onder danen van neutrale staten moet worden ver- gemakl: lijkt, door het overleggen of op nieuw afgeven van de noodige legitimatie bewijzen. Een reis door België. Een lezer schrijft aan het „Vaderland"': Juist twee maanden geleden zond ik u. ren kort relaas van een verblijf van 8 dagen in België. Ik kom er nu .weder van terug. Toen, evenals nu, per stoomtram Tongeran- llaastricht gegaan, trof het mij, dat, terwijl Ir een groot gezelschap in December de jcis uit België mede maakte, wij nu maar inet ons vieren de Duitsche wacht pas seerden allen Nederlanders. Toch waren wij met volle wagens de week to voren naar Tongarea vertrokken, blijk baar allen Bclgtn. Wie als Belg teruggaat, komt cr bijna niet meer uit. Ook trof het mij, dat te Brussel zooveel iminder soldaten waren, eigenlijk overal door geheel België. Bijna niet anders dan Landstorm met -„grijz» baarden las ik onlangs in uw blad. Zoo erg is h§t niet: sommigen met grijzende baaTden is m. i, nauwkeuriger. Het trof mij, dat de passen bij" in. en uit gaan nog veel nauwkeuriger werrton nage zien en handbagago zeer wnrd nagesnuffeld. Bij het. binnengaan werd iedere-cn zeer nauwkeurig aan den lijve gevisiteerd en por tel uilles enz. d rgesnuffold dit laatst* bij het verlaten van België niet.. Parapluies worden steeds bijzonder bestu deerd. De trein te Brussel heette Sr-hncllzug Brüssel-Lille, mer meer dan 25 K.M. per uur reed die stellig niet. Er waren o.a. drie wagens met nieuw aan gekomen Duitsche poldaten, enkele met groen getooid, dus de meerderheid hersteld© gewonden of die uit een andera streek kwa men. Elke trein is nu verdeeld in twee deeltn. Dc grootste helft Heeresangehürige en en kele wagens Zivilpereonen. To Doornik zag ik in liet hotel een pro fusie van biljetten van 1 fr. en 50 centi mes. Ik geloof waarlijk, dat iedere gemeente in het zuidelijkste van België en het be zette gedeelte van Frankrijk, die zich respec teert, biljetten uitgeeft. Men sprak mij van een kleine Belgische gemeente, die biljetten van 2 centimes uiU gaf. Te Rocour bij Luik zag ik 33 prima Ar den nerpaarden in een rij staan, die zoo juist waren op. :seht. Zij worden betaald met bons, die alihans niet dadelijk worden betaald. Tamelijk veel stoomtrams rijden weder met zeer beperkten dienst en dubbel tarief, wat zij blijkbaar van de Duitschers, (die 10 cn 15 cent, per K.M. rekenen) hebben üfaekeken. Militairen betalen niet, noch in de stoom trams, noch in de electrische trams in de steden; zij hebben vrij vervoer. Duitsch geld wordt overheerschend. Wel ziet men bankbiljetten van de Société Géné rale, maar van dc Banque Nationale in sommige streken, b.v. Antwerpen, bijna geen. Ik vermoed, dat die door de rijke Belgen worden bewaard. Men ziet veel Duitsch nikkel 10 pfv is 1272 centime, en veel Duitsch© bankbil jetten van 1 Mark en booger als bekend, wordt, een vaste koers gehouden: 1 Mark is 1.25 fr. Het trof mij, dat in een kleine stad, die ik 4 dagen later weder bezocht, opeens de weinige landweermannen (Landsturm) waren vermeerderd met een paar duizend jonge soldaten. Waar ze vandaan komen, mogen ze niet zeggen, en waar ze heengaan, weten zij zelf niet. Mij wil het voorkomen; dat in den t\jd van twee maanden d$ omgang met de Duit schers, werkelijk gemoedelijk© Landsturm- menschen, er niet op verbeterd is. Mij werd ook verzekerd, dat er in België nog heel wat ouders gevangen zitten, wier dienstplichtige zoons de Nederlandsche grens overschreden. Bc Russische Luchtvloot. De gouverneur van Petrograd heeft bekend gemaakt, dat het nieuwe Russi sche luchtschip Gigant", dat grooter heet te zijn dan do grootste Zeppelin, die tot nu toe gebouwd is, op 15 dezer zijn proeftochten begonnen heeft. Tot dusver waren de grootste Russische luchtschepen de Clément-Bayard IX" en de Astra Torres 17", die beide 23.000 M3. inhoud hebben. Verleden jaar waren er echter nog twee luchtschepen, een in de Isjora- fabriek ea een aan de Oostzee-werf, in aanbouw, waarover nog geen nadere bij zonderheden bekend waren. Be Handelsstrijd tegen Duitschland. Naar de Temps" meldt, heeft een Fransch Engelsche handelsgroep een schip gecharterd, hetwelk in de voornaamste Zuid-Amerikaansche havens zal aanleggen en waarop een soort tentoonstelling van producten der Fransche en Engelsche in dustrie zal worden gehouden, teneinde aldus de markten, welke door de steeds krachtiger opgetreden concurrentie der Duitsche industrie, voor deze laatste ge wonnen waren, zoo mogelijk, te bewer ken ten gunste van die der verbonden landen. Uit hot land van Luik. Eenlge dagen geledon waren door de Duit schers in alle gemeenten in hot land van Luik plakkaten opgehangen, met de mededoeling van de groet» overwinning op de Russen, waarby 62,000 werden gevengon genomen en 40 kanonnen buitgemaakt. Nu hadden jongens op één plaats van het eerste getal de 3 nullen dooi gehaald, en by het tweede de drienullen geplaatst, waardoor dus 52 gevangenen en 40,000 kanonnen waren buitgemaakt. Op een andere plaats hadden ze erby gezet „Co sonk des mensonges" en er een exemplaar van de „Courrier de la Mouse' naastgehangen. Voor deze daad werden de Inwoners van den geheelen fortenkring gestraft. In plaats van om 10 uur, moetou alle inwoners tot nader orde om 7 uur binnon zyn. To Seraing, waar een bom gevallen was, werd de gemeente bovendien een booie van 60,000 M. opgelegd. De burgemeester weigerde deze te betalen zonder onderzoek, want hy was ervan ovortuigd, dat niemand uit het plaatsje dak gedaan had. Een dame verklaarde nu onder oeiia, dat zy gezien had, dat een Duitech«r, 't zy by ongeluk, vergissing of moedwil de bom uit den trein had geworpen. Naar we hoerden is de boete nu kwy tgoscholden. Do Kathodra.il van Reims weer beschoten, Rsims is weor eens en nu gedurende elf uur in twee tempo's gebombardeerd. Het bombsrdoment was uiterst bevig, het duurde den eersten koer zes uur, den twee den keer vyf uur. Vyftienhonderd granaten werden in allo wyken van de stad geworpen. De rest van de kathedraal, die vooral hot doel van het vyaodeiyk vuur was, werd zwaar beschadigd. Het binnenste gewelf, dat nog was biyven slaan, werd midden door gespleten. Een twintigtal huizen geraakten in brand. Twintig personen, tot de cifiele bevolking behoorend, weiden gedood. Duitschers en Engelsclien, In zyn artikol in de „Times" beschryft de onderdaan van een ouzljciigen Staat, aan wiens artikelen we reeds eerder iets ontleenden, den haat die ln Duisschland tegen Engeland heer6cht. Hy heeft er allerlei menschen naar gevraagd ministers, kunstenaars, bankiers, kooplui, professoroD, koffiehuisbsdienden, wit kielen, conducteurs van't spoor, enz. en dr.arby gemerkt dat in de hoogste maatechappelyke, ontwikkelde en politieke kringen die haat bet sterkst was. „Nooit, nooit," riep een jonge man uit, die ofschoon hy pas in de dertig i3, een belangryk ambt bekleedt, „hoop ik, dat de vriendschap met Engeland hernieuwd zal worden." „Wy zyn de dupe van Biïtsche dubbelhar tigheid geweest," merkte een bankier op. „Wy hoopten op en werkte voor overeen stemming met Eügeland en w{j naderden het doel, toen Engeland te kwader trouw handelde. De Engelschen zyn een ras van lafaards. Zy zouden ons niet alleen aandurven." Ten Blotto verzekert de schryver, dat men in Duitschland het gemis van een staatsman van boteeksnis voelt. Een radikaal opmerker zeide hem: „Wat geven ons de overwinningen te velde, als wy niet iemand hebben, dio stork, schrander genoeg i9, oni ons langs de kron kelwegen van de vredesonderhandelingen te sturen?" Dat Duitschland er niet in geslaagd is zich de vriendschap van Italië te verzekeren, dat de vriendschap van Roemenië verloren is ge gaan, dat men de sympathie van onzy :ige staten niet meer heelt en andere ernstige fouten bewyzen, besluit do schryver, dat er een man met een sterke hand ontbreekt. Hoe een 17-jarig officier sneuvelde. Den 30en November aldus de „Voss. Ztg." was de 8e compagnie van hot Pruisischo grenadiersregiment „Kronprinz No. 1", waartoe ook luitenant Von Gooslor behoorde, in een hovig gevecht gewikkeld met een veel sterkere Russische troepenmacht. Do compagnie leed zware verliozen. De sol daten, die een machinegeweer bedienden, werden net geschoten. Luitenant Von Pelchrzin» die alleen dit eene geweer bedient, valt* Luitenant Von Goo6ler springt op, loopt over een afstand van 800 M., blootgesteld aan een hevig vuur, naar een andere machine-geweer- afdeeling, en weet van daar de noodige man schappen mode te voeren naar hot onbedionde machinegeweer. Voor dit moedig optreden xou den luitenant, die nog slechts 17 jaar oud was, het IJzeren Kruis verleend worden, doch reeds den 2en December sneuvelde hy De compagnie had over dag in de loopgraven gelegen. Tegen den avond had men terrein gewonnen en een aantal Russen gevangen genomen. Luitenant Von Gooslor ontving bevel, om met zyn mannen een dorp af te zoeken, of zich hier of daar nog Russen ver scholen hadden. Nauweiyks was hy met do uitvoering van het bevel begonnon, toen het dorp door het vyandeiyk geschut onder vuur genomen werd. De luitenant en eeuige man schappen werden door do granaten getroffon en onmiddeliyk gedood. Do Russische krijgsgevangenen in Duitschland. Naar men weet heeft de Duitsche generale staf gomeld dat blykens de laatste telling er by den winterveldtocht in Oost-Pruisen on geveer 100,000 Russen zyn gevangen gonomen. In verband met dit bericht ontleenen we aan de „Berliner Ztg. am Mitt." een opsom ming van do verschillende gelegenheden, waaiby een belangryk aantal Russen gevangen zyn genomen. Het begon by de grensgevechten iu het begin van Augustus. Den 17den Aug. by Stallupönen werden er 8000 Russen ge vangen genomen, den 20 Augustus by Gum- binnen 8000. Dan volgt de groote overwinning by Tannenberg met 90,000 man. Bi den slag by de Ma9urisohe meren kwamen er 30,000 by, by August0wo, in begin October, 8000, by Soewdki 2700, by Schirwindt 4000, by Lyck 800. De opmarsch naar den Weichsel leverde by Opatow 8000 gevangenen op, by Iwangorod 4800 en later nog eens 1800. Tot den eersten November bedroeg het aantal gevangenen in de kampen 8121 officieren en 186,797 man, waarby de gevangenen op transport uit Rusiand nog niet meegerekend waren. D3 maand November leverde weor vole gevangenen By Kutno 6000, Wloolawok 23,000 en by Lodz en Lowics 40,000. Tus schen eind November en 81 December wer den er 136,000 gevangenen gemaakt. Aan het einde van het jaar bedroog het aantal gevangenen volgens offleieelo opgave 8575 officieren en 360,294 man. In Januari steeg de buit nog verder. By Boriymow 1000, Sucha 1400, Rawka 2000, ton noorden van don Weichsel 1000, in de maand Februari by Chumin 6000, aan de Bzura 1000, by Plock 1030 en thans in Masuren 100,000. Daarby zyn de dageiyksche kleine getallen niet mee gerekend. De jacht naar goud. Het goud Inzamelen in Duitschland houdt druk aan. Wy doen nog een paar grepen uit de berichten dienaangaande. Op het eiland Al6en wist een onderofficior, die daar geplaatst was, van z'Jn soldaten on geveer 10,000 rak. in goud, gedeelteiyk ook aan stukken van vyf mark, los te krygen. Wie het meeste goud meebracht, kreeg de belofte, dat hy het lang3te verlof zou krygen. Een soldaat kwam met ongeveer 900 mk. aan, die hy thuis bewaard had. Te Krempe trachtten twee onderofficieren by een koopman papier tegen goud ln te wisselen. De koopman verwees hen naar een oude dame, die een aarden pot te voorschyn haalde, waarin zy voor vyfduizend mark aan goud bewaarde. Zy verzocht hen nog eens terug te komen, aangezien zy in een loket by de bank ook nog goud had. Toen zy terug kwamen, overhandigde zy den onderofficieren woer oen paar duizend mark aan goud. Te Ludwigshafan zyn by het filiaal van de ryksbank van 1 Augustus tot 31 Januari 11,738,600 mk. aan goud ingewisseld. China en Japan. De „Retsj" vernoemt uit Irkoetsk, dat Engel sche bladen in Ojst-Azië opmerken, dat de JapanBcho eischen aan China een volkomen ommekeer brachten in de openbare meening in Amerika. Zy raden Japan daarom aan zyn eischen te verminderen. Hot proces logen De Wet. In d* „Tim#svinden we nog het volgend^ {rneefitdeHd over kal proces tegen generaal" D© \Y*t, dat thans to Bloemfontein wordt geroerd. 'Natuurlijk is het gewensoht met dea# ïamenvatting van de verliooron ©enigs* zins vcoraichtig te zijn, daar we op jiet oogonblik slechte van een zijdo inlichtingen hunnen ontvangen over hetgeen in Zuid* Afrika geschiedt. De 'heer Stienkamp, dia met Joubert Dei Wet bezocht om' hem vau rebellie terug ta houden, -verklaarde, dat De Wet in een; toespraak tot de burgers zou hebben ver* klaard, dat ex-president Steyn op een be^ roep der Kaapsch» Hollandsche predikant ten, die hem verzochten zijn invloed te oefenen tot voorkoming dor rebellie, had geantwoord „God bestuurt'', hetgeen vol* gens De Wet zou bcteekencn: „gij geesten lijken wilt regeeren, maar God regeert!' De Wet zou «véneens hebben verklaard, dat Marita door de goddcllijke voorzienig, heid was geplaatst aan de Duitsche grens,' waar hij wapenen en munitie van de Duit* Bcher6 zou krijgen. De Duitschers waren altijd hun vrienden geweest en Maritz en de Duitsche gouverneur waren overeen ge* komen, dat de Duitschers de onafhankelijk heid zouden erkennen ©ener republiek, in dien deze werd geproclameerd. Alleen moest men Walvisch-baai aam de Duitschers overj laten. „Dat was wel jammer, zeide De Wet, want liet is een mooie baai, die zeer nuttig zou zijn alw we zelf een vloot hebben." Dan was er nog een verklaring van senator Stuart, die beweerde, dat De Wet heel boos was, omdat Stuart, loyaal bleef en dat De Wet hem dreigde dood te schieten.; De burgemeester van Winburg, "Wright, verhaalde, dat De Wet bij aankomst to Winburg op 9 November buiten zich zeiven van woede was en het volk van Winburg beschuldigde zijn zoon, die een witte vlag had gedragen, to hebben gedood. Do Wet zou den burgemeester vuistslagen hebben toegebracht. Ook werd getuigd, dat De Wet zou heb ben erkend, dat dc oproerig© beweging al dateerde van het uittreden van Hertzog uit het ministerie. Aldus vernemon we dus niets anders dan beschuldigingen tegen De Wet. Of iemand iets ten gunste van De Wet zeide, blijkt uit wat de „Times"' meedeelt, niet. BODEGRAVEN. By Kon. besluit Is een jaariyksch pen sioen verleend van f 403 aan K. Sausenlhaler, gemeentegeld wachter. KATWIJK AAN-ZEE Wy ontvingen van het bestuur der Coöp. Booranleenbank, alhier, inzage van het jaarverslag, uitgebracht in de algomeene ver gadering, die gisteravond gehouden is. In dit financieel jaarverslag vinden wy onderstaande cyfers en byzonderheden. Het eersto halljaar van 1914 gaf aanleiding tot byzondere tevredenheid. Einde April was reeds een bedrag groot circa f 80.000 ingelegd j een bewfis, dat de Bank zich by voortduring in het vertrouwen der burgery mocht ver heugen. In het begin van Augustus veranderde dit, toen vole inleggers by het uitbreken van den oorlog ongerust werden en hun gelden op vroegen. In enkoio weken werd toen moe? dan f 25.000 terugbetaald, waar ook na dien tyd de terugbetalingen de inlagen overtroffen, is het niet te voiwonderen, dat einde 1914 hot saldo der spaargelden minder was dan op 81 December 1913. Tengevolge van die groote terugvordering van spaargolden, was de Bank verplicht een tameiyk bedrag by de Centraio Bank te Utrecht op te nemen, hoewel het bestuur by het verleenen van nieuwe voorschotten zeer voorzichtig te werk ging, ten einde aar» eventueelo verdere terugvordering van spaar gelden te kuDnen biyven voldoen Aanvankoiyk moest voor di» opgenomen geldon 8 pCr. rente vergoed worden. De rentostandaard voor inleggelden en voor schotten, zoomed» credietea in loopende reke ning, is thans verhoogd en is nu resp, 3.96 pCt. en 6 pCt. De vereeniging telde op 1 Jan. 1914 96 leden« In het afgoloopen jaar traden 8 leden toe; terwyi 2 loden door den dood ontvielen, zoo: dat op 31 December 1914 de vereeniging Misschien," voegde zij er eerlijk bij, „heb ik het wel nooit geweten. Laat ik Lett-y even roepen en vragen of zij haar atlas meebrengt." „Letty zal het niet weten," zei Susie ongeduldig. „Zij weet alleen dc dingen, die zij niet weten moest." vO! zoo wijs is zij nog lang niet," zei Anna en zij bolde. „In ieder geval heeft zij een atlas, en dat is meer dan wij hebben." Een bediende werd naar boven gezonden om to vragen of miss Letty Ertcourt niet haar atlas in het salon wou komen." „Wat zou er nu aan de hand zijn vroeg Letty met open mand gan haar gouver nante. „Zij zullen mij op dezen tijd van den avond toch niet wiilen examineeren, Luchy?" Want het was een groote Jast voor haar, dat zij een broeder had, die altijd door zijn 'examen kwam en wel als nummer één en -dientengevolge zelf, door een eerzuchtige moeder, die zeker wist, dat zij even knap zou wezen als zij haar best maar wou doen, aan ieder examen werd onderworpen, dat voor meisjes van haar leeftijd gehouden werd. Het gevolg was, dat zij cn miss Luchy haar leven doorbrachten of met een verde digende houding aan te nemen, om zich voor te bereiden op die onverwachte aanvallen, of in ccn toestand van verslagenheid, die op do geregeld voorkomende nederlaag volg de en dat zij beiden haar leven beschouw den als een last, te zwaar om te dragen. Er werden voorbaroidend» maatregelen ge inomen van wasschen en haarborstelen en toen marcheerde Letty naar het salon, met haar atlas onder den arm, en zware ver moedens op het gelaat. Maar geen minzaam en verraderlijk examinator was zichtbaar, die zijn voorbereidende bewegingen verborg ender akelige aardigheden; haar mpeder al leen cn haar aardige tante. „Waar ligt Straalsond?" riepen zij beiden te gelijk, toen zij do deur open deed. Letty bleef eensklaps staan en keek ver baasd. „Wat is dat?" vroeg zij. „Het is een 6tad een etad in Duitsch land." „Letty, wou je zeggen, dat je niet weet waar Straalsond ligt?" vroeg Susie met een stem, die daverend zou geweest zijn, als ze maar hard genoeg was geweest. „Wou jo zeggen, dat na al het geld, dat ik voor je opvoeding heb uitgegeven, je dat nog niet eens weet?" Was dit een nieuwe manier om haar te folteren? Moest zij den examengeest 2elfs zien loeren in do bekende en tot nu toe onschuldige gedaante van haar jnoeder en haar tante? Zij gaf openlijk haar afschuw to kennen. „Als het een stad is, dan staat zij hier in dezen atlas," zei ze, „en als dit oen manier is van examineeren, dan vind ik het niet mooi; en ais het een spel letje is, dan vind ik bet niets prettig." En zij wierp haar atlas zonder complimenten op den stoel, die het dichtst bij haar stond; want ofschoon haar moeder haar tot allerlei kon dwingen, zij kon haar nooit dwingen eerbiedig te wezen. „Wat een afschuw heeft dat kind van lessen." riep Susie. „Wees toch zoo dwaas niet. Wij wilden alleen zien of je ook weet waar Straaksond ligt, anders niets." „Zeg, ymar ligt het, Letty?" zei Anna vriendelijk, terwijl zij voor den stoel neder- knioldo en den atlas opensloeg. „Laten wij de kaart van Duitschland opslaan en eens zoeken. Je hebt Duitschland immers ge had voor je laatste examen; je kent het zeker op je duimpje." «.Toen stond bet er niet op," zei Letty gemelijk, maar zij ging naar Anna toe, die altijd vriendelijk voor haar was, cn begon de beduimelde bladzijden om te slaan. O welk een aantal herinneringen loerden uit dio vuile boeken! Stellig is het hard voor een veertienjarige, die even dol is op pleizier als ieder ander, te moeten worstelen met atlassen boven in een sombere kamer als do zon schijnt, en de stemmen der voor bijgaande kinderen vroolijk opstijgen naar do gevangenisvensters, terwijl iedereen bui ten is? Dat vond Letty en miss Leech vond het hard voor iemand van dertig jaar, en beiden trachtten ze elkaar te troosten, maar geen van beiden wist hoe, want het geval scheen hopeloos. Strekte zich. niet een ein deloos verschiet van lessen en lezingen voor en achter hen uit, bij tussohenpoozen, en o zoo vaak 1 met de zwarte vlekken van examens besmet? Was Jiet plaveisel van do Gowerstreet en van Kensington Square en van al die wijken, waar jongen meisjes wijsheid kan worden ingeprent, niet afge sleten door haar gestadige voetstappen? En dan de schoon© kunsten 1 O wat een leven was het 1 Er kwam tweemaal in de week een man, dio haar vioolles moest geven; een hoogst zenuwachtig man, die aan haar elle boog rukte en haar met zijn strijkstok op haar knokkels sloeg, telkens als zij valsch speelde, dat wil zeggen voortdurend en hit ter© aanmerkingen maakte van een verkil lend sarcasme tegen misa Leech, wanneer zij zich vergist© met het nooorapagneeren. 's Woensdags was het dansles; een ver legen jonge dame speelde piano met de kracht der wanhoop, en een driftige, vlugge meester met buitengewoon naar buiten staande voeten leerde (lea meisjes de Lan ders; do man verdiende zijn geld in het zweet zijns aanschijns. Ook hij was sarcas tisch. maar hij kleedde zijn sarcasme in het gewaad van vriendelijke grapjes; hij lachteer zelf vriendelijk om en verwachtte, dat zijn leerlingen er ook om lachen zou den; hetgeen zij niet van harte deden, want de grappen waren van persoonlijken aard, en de aanleiding was do onhandigheid of domheid van een der leerlingen en niemand kon weten wanneer zijn eigen beurt ge komen was. De les eindigde met wat hij noemde „de Marsch der Gratie" de kamer rond. jeder meisje afzonderlijk; zonder mu ziek, dio het geluid dor schoenen op de planken temporde, terwijl do anderen toe keken en de meester aanmerkingen maakte. Letty vond dezen marsch iets verschrikke lijks. Zij had er soms een nachtmerrie van. Zij was een kort en dik meisje, dat er wat slaperig uitzag, bleek en lomp, en haar moeder liet haar goedkoop© schoenen dra gen, die kraakten. „Miss Ertcourt heeft weer nieuwe schoenen aan," zei do dansmeester met een vrien delijk glimlachje, als Letty goed en wel op weg was do kamer rond; afgesneden van alle menschelijko hulp, zich ieder lid van haar lichaam bewust, wanhopig haar best doende om gracieus te zijn. En iedereen giegclde, behalve hot slachtoffer. „U weet, miss Ertcourt," zei hij een andere maal, „men zegt, dat schoenen, dio kraken, niet betaald zijn. Pardon I Zei u, dat ze wel betaald waren Miss Ertcourt zegt, dat zij het niet west." En dan wendd© hij zich tot zijn andere leerlingen, schouderophalend en met een lachje. Op Zaterdagnamiddag was er oen volka-t concert in St.-James Hall, waar zij naar toe moest. Susie Susie beschouwd© #3 van opvoedende waardo en toeken do in en Letty, die 's winters altijd wintervoeten had, had folteringen te doorstaan om niet te wrijvenwant zoodra zij den cenon voet bewoog cn den anderen or me© begon tè wrijven, hoe zachtjes zij het ook dood, zij kon er zeker van zijn, dat vurig enthusias- ten in de zaal voor haar, zich zouden om!v draaien en naar haar kijken oude hee* ren die er andera welwillend uitzagen, ver rukte dames met lorgnetten cn losse kleoi ren. riepen woedend sst! sst! „O. Letty, probeer toch stil te zitten/' smeekte miss Leecli fluisterend, want zij hield niet van publiciteit; maar als iemand nooit wintervoeten gehad heeft, hoe kan hij dan weten, welk een foltering het wezeff kan, als men dikke laarzen aan heeft, waar* door men er niet bij kan? Zoodra do win-i tervoeten beter waren, waren dc Zaterdag-i concerten afgoloopen on het 6choon wel, dat het noodlot niet anders kon wezen dan kwaadaardig. Het was inderdaad iets vrccsclijks, dacht Letty, terwijl zij zich heen boog over d© kaart van Duitschland, om jong to zijn, cn het ko«tte wat h»t wilde knap garanakte t© moeten worden. Daar deod haar tante, haar knappe, aardig#, vriendelijk» tante, nu zolfd aardrijkskundig* vragen 's avonds om' zeven uur, totn zij dacht, dat aij ten minete dien dag klaar was mot dc lesson. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1915 | | pagina 6