De Europeeschg Oorlog. Persoverzicht. i ENGELSCHE BRIEVEN. Vragen en Antwoorden. In „STUDIE*? EN SCITETSEN" (red. tnr. D. P. D. Fabius) wordt onder her opschrift Der getrouwen loon ge zegd: Op de samenstelling van de antirevo lutionaire partij in de Tweede Kamer heeft naar gezegd mag worden een groo len invloed geoefend het persoonlijke regi ment van een aan „De Standaard'* Iiauw verwante macht. Wie door kennis en karakter te veel ge wicht met zicih voerde, om de politieke isprongen van „De Standaard" steeds te kunnen nadoen, had als Candida at voor 4de Tweede Kamer slechte kans. Wensohte men daar een plaats, zoo was Veilig het parool te onderschrijven, dat de 5,Haagsche Stemmen" in Oct. 1909 gaf: „trouw den van God gegeven leider Volgen, door dik en dun." Int'usschen was het resultaat, dat de antirevolutionaire partij in de Tweede Kamer steeds meer in gehalte scheen ach teruit te gaan. Aan belangrijke debatten nam rij her haalde luk niet of weinig deel. Voor de aanwijzing van een voorzitter (der Tweede Kamer scheen rij niet moer moe te tellen. Weid in 1913 bij de mirusterieele Crisis Hoor de Koningin aan vertegenrroordigers van de verschillende partijen advies ge vraagd, de antirevolutionaire partij was alleen buitengesloten. En nu wordt ten slotte nog wel van de rijde van „De Standaard" der antire volutionaire Kamergroep telkens te ver staan g-cgdven, dat zij niet moet meenen voor vol te kunnen doorgaan. Toen 31 Dec. 1913 de Onderwijscommi&: teie was benoemd, waarin van antirevolu tionairen kant ritting hadden genomen de hoeren Van der Molen en Van der Voort van Zijp, schreef „De Standaard" 7 Jan. d.a.v.; ,-,nu alle andere partijen hun loerste mannen er in ricn optreden, voelt toch heel 't land, dat wij misdeeld rijn." Ofschoon laatstgenoemde zelfs was voor- ritter tenen dr. Kuyper dit was, sprak s,De Standaard" van chef van de antirevolutionaire club. Een ander stukje draagt den titel „De Standaard en het Volkenrecht." Daarin leaen we: „De Standaard" nam 14 Jan. 1.1. in haar pers-overrioht op een en ander uit een in hel buitenland versohenen opstel van Duitsche rijde, waarin betoogd werd, dat 1de o-versöhrijding van de Belgische gr en-» zen, door de Duitsche legerscharen zelfs geheel was naar de regeletü vm het vob kenrecht. Zoodat dan juist ide Regeering van Ko ning Albert veroordeeld moet woriden, die zich tegen een handeling, overeenkomstig het volkenrecht, heeft verziet. Intusschen verzwijgt ^,D e Standaard" wat reeds lang te voren op verschillende manier tot weerlegging van dergelijke be schouwingen is aangevoerd. Waartoe rij wellicht ook in haar eigen verleden overvloedige stof kan vinden. Althans bracht ds. H. Kbffyberg in 7,D e Nederlander" van 19 Jan. 1.1. een aantal .uitspraken van „D e Standaard" bijeen, die op het zachtst uitgedrukt kwalijk rijn te rijmen met haar 'houding van de laatste maanden. Inderdaad schijnt de volte-face van „D e Standaard" hier even volledig te rijn, als destijds ten aanzien van den verzeket- ringsdwang. Zoo wordt allengs het meest berekent baar haar onberekenbaarheid en een harer •meest vaste beginselen haar beginselloos^ heid. GEMEENTELIJKE ARBEIDSBEURS. Stadstlmmerwerf. Telephoon No. 127» Geopend: 'emorgens -van 9—12 en des middags *-&n 2—6 sur. AANVRAAG VAN WERKZOEKENDEN. t Klerken, 69 Timmerlieden. 23 Opperlieden, 24 Stuoadoors. 30 Hetselaars. 6 Voegers. 7 Steen houwers. 63 Sohüders, 1 Behanger, 1 Stoffeerder, 6 ileubelmakere. 2 Stokere, 2 Smeden, 6 Grof- bankwerkers. 1 Mach. bankwerker. 3 Bakkers, 11 Ts'pogrftfen, 15 Kleermakers, 1 Sigarenmaker. 1 Hui"knecbf-, 7 Schippers, 20 Grondwerkers. 2 "Vi'ornioeziers. 9 Bloemisten, 19 Loopknechten, f Loopjongens, 80 losse "Werklieden. 130 Mannon (allerlei). AFD. VROUWEN. Volkshuls. Telephoon No. 1477. Geopend: ran 9—12 uur. 8 Dienstboden. 11 Naaisters, 15 Werkstere, 1 Kantoorbediende, 4 Winkeljuffrouwen, 2 Kinder juffrouwen22 Fabrieksarbeidetors, M Textiel- arbeidsters, 45 Vrouwen (allerlei). Stoomschepen. STOOMVAART-MIJ. NEDERLAND. „Kangeau" vertrok 2 Febr. van Amsterdam tiaar Java; „Oranje" (uitrei») passeerde 2 Febr. Oueasant: „Banka" (thuisreis) vertrok 31 Jan. van Padanpi „Biovm" (thuisreis) vertrok 31 Jan. van Port-SaidJRotti" (thuisreis) is 1 Febr. St.-Vin- cent gepasseerd; ..Karimata" (uitreis) passeerde j Febr. Periiu; „Prinses Juliana" (uitreis) vertrok 2 Febr. van Genuaj „Bondo" van Baltimore naar Botterdam, vertrok 1 Febr. van Cardiff. ROTTERDAMSCHE LLOYD. „Bengalen", naar Cardiff, ie 1 Fobr. Wight ge passeerd: „Jacatra". van Botterdam naar Cardiff, Is 1 Fobr. Lizard gepasseerd; „Djember" (thuis reis) passeerde 2 Febr. Porim; „Samarinda" (thuis reis) vertrok 2 Febr. van Poi*t-Said; ,,81ndoro" (thuisreis) passeerde 1 Februari Lizard. HOLLAND-A MERIKA LIJN. „Oosterdijk", van Botterdam naar Baltimore, passeerde 29 Jan Fastnet; „Botterdam" nrriv. 2 Febr. van New-York te Botterdam; „Zaandijk", van Botterdam naar New-York, passeerde 1 Fe bruari Dover; „Biohard". van New-Orlean« naar Botterdam, is 1 Febr, Bovezier gepasseerd. KON. WEST-IND. MAILDIENST. „Prlnp Willem I" (thuisreis) arriv. 1 Februari te Lisaabon. KON. HOLL. LLOYD. „Frinia" (uitreis) vertrok 1 Fobr. van 6anto8j „Bijnland" (uitreis) vertrok 1 Febr. van Bahia. In dcSiod. sVorklur. sij» opzenomon: DATUM, DAG1ÏN. Volw. P*re. Kin- d«r«n. O H 21 Jan. Zondag 87 9 46 25 Maandag 55 9 64 26 UinsdRQ; 52 9 61 27 VVcon'.dag, 54 9 63 28 Donderdag 52 9 61 29 t Vri)«ini 4 50 9 &J 80 Zaterdag 48 V M Yan onzen Londenschen medewerker. (Nadruk Verbodon). LONDEN IN OORLOGSTIJD. Londen, 27 Jan. Londensche kranten willen ona soma wel doen gelooven dat de Berlijner do kunst van lachen heeft verleerd en zwaar gebukt gaat onder de verwachtingen van een c-ataetrophe, die het einde beteekent van grootmachtig Duitschland. Berlijnscho kranten verkondigen hun goedgeloovigö lezers, dat Londen een stad ia van rouw en bedruktheid, waarin men immer leeft in zenuwachtige spanning voor het ge vaar, dat dreigt uit de luoht. Noch het een, noch het ander is natuurlijk maar in de verste verte waar. Wil men de gemoedsstemming van Lon don's kosmopolitische bevolking in enkele woorden schetsen, dan zegge men dat rij integendeel niet het minste besef schijnt te hebben van den ernst der tragedie, die rich in Europa afspeelt. Wat merken we hier eigenlijk van den oorlog'! Op ons materieel© leven heeft het weinig invloed, levensbehoeften zijn wel iets, maar niet noemenswaard in prijs gestegen, de be lastingen zijn tot dusver zoo weinig ver hoogd die op het inkomen alleen en dan voor dit jaar slechts met een derde dat we onzen levensstandaard er niet voor be hoeven te veranderen en voor de rest- In de City is „business as usual", de zaïken gaan gewoon hun gang, vele takken van nijverheid maken profijt uit het algeheel 6top-zetten van den invoer uit Duitsch land, de transportvaart werkt harder dan ooit, nu Duitschland ook daarin niet meer concurreert, op do scheepstimmerwerven wordt dag en nacht doorgewerkt, fabrieken van oorlogs-materiaal en van de duizend en een andere krijgsbenoodigdheden zien hun omzet vertien dubbelt, h et is een won der hoe geheel Engeland's nijverheid en handel zich in enkele maanden aan den nieuwen toestand heeft aangepast Kitchener's ernstige waarschuwing, dat Engeland voorbereid moet zijn op een oorlog, die wel drie jaar duren kan, heeft hier niet neerslachtigheid gewekt, maar juist het tegenovergestelde; iedereen is diep doordrongen van de geclachto dat een langdurige etrijd niet aüders dan goed voor de verbonden Mogendheden zijn kan en richt zijn leven daarnaar in.' De Engelschen, welke hun tekortkomin gen dan ook zijn mogen, kunnen in een opzicht aan alle andere Europeesohe vol ken ten voorbeeld 6trekken, namelijk dat zij zich door tegenspoed nimmer laten neerdrukken. Tegenspoed prikkelt hen tot grooter tegenstand, tot nieuwe krachts inspanning en maakt hun besluit onwrik baar om vol te houden tot het uiterste. Gewoonlijk en ik doel hier volstrekt niet op hun beleid in dezen oorlog be ginnen zij met den tegenstander te on derschatten en de zaak verkeerd aan te pakken. Dan volgt een tegenslag en uit de daaruit geleerde lessen putten zij de we tenschap, die hen tot het beoogde doel voert. „We'll bungle through" met val len en opstaan zullen we er toch komen hoe hondermaal heb ik dat niet in tegen spoed rustig glimlachend door Engelschen hooren zeggen. We zullen er komen, ook al kost het ons zware offers. Door louter vasthoudendheid, door nimmer opgeven, gesteund door een bijna onuitputtelijke 6chatkist doen de Engelschen ten slotte wat zij zich hadden voorgenomen toch. Dit klinkt nu wel alles heel mooi, en al is de geheel© geschiedenis van Engeland daar om het te bewijzen, men zal mij tegen werpen, dat Engeland nog nimmer voor zulk een taak gestaan hoeft pjs die van nu. Ik zal de laatste zijn om het te ontken nen en de laatste om de rol van profeet op mij te durven nemen. Het osnige wat 5k met het bovenstaande heb willen doen, is een verklaring ba geven van het rustig zelfvertrouwen, dat hot Briteche volk in deze crisis ten toon spreidt. Nu hoor ik vaak van buitenaf, in dit land hoort men natuurlijk van zulke klachten weinig, dat Engeland gemak kelijk kan praten, want dat Rusland en Frankrijk en arm "België elk vootr rich een grooter aandeel in den strijd lifebben go- nomen, zwaarder offers bremgen en naar verhouding hunner bevolking tderu, twintig maal mieer landszoncn te viel do doen trekken, dan het machtige Britsoh© Rijk. Die klacht komt in haar kern hierop neer, dat Enge land zijn plicht togen zijn bond genoot an niet ten volle zou varvullen. Hot is goed, die kwestie eens onder de oogen te zien, want naijver en onderling wantrouwen zijn om een gangbaar, maar van weinig zoölo gische kennis getuigend Iweld te gebrui ken 'de wormen, die aan eiken, broeder band knagenwe zagen hot in dien laat sten Balkan-oorlog. Wat doet Engeland Het houdt de zee schoon, ztorgt dot de handel ongestoord kan voortgaan. Het drilt een xoillioen man en meer voor aanvulling van zijn leger te velde, en het z&l versterkin gen blijven zenden, langzaam aan maar voort durend, tot do oojrlog over is. En nu komen we aan die factoren, waejrvan men nauwelijks iets merkt, maatr dis van ontzaglijken invloed zijn, het helpt het Belgische leger, dat thans geen basis meer bezit, wesjrop het steunen kan voor zijn behoeften, aan olies wat het noodig heeft en het Franscbe aan die onderdeden zijner uitrusting, waarvan Flankrijk zelf het tekort niet kan aanvullen; het steunt Servië on alls bondgenooten, die hot behoeven met ammunitie en geld, vooral dit laatste. Zooals minister Lloyd George het zoo teckisncnd heeft uitgedrukt: het is de zilveren kogel, die in dezen oorlog de overwinning zal doen behalen. Maar ge noeg hierover. Engeland's aandeel in den oorlog ia voorzeker niet gering,-ook al mterkt het aan den lijve betrekkelijk weinig van het bloedig conflict van Europa; Wel zijn eenige on versterkte kustplaatsen doel treffend door Duitsche kruisers gebom bardeerd, zóó doeltreffend zjalfs, dat crizer dagen de honderd-derli -mde non-combattant, een oude yrou|W, aan de gevolgen ia over leden, maar inplaats van algemeen© verbijste ring te wekken, stroomde liet den volgen den dag naar ds geteisterde badplaatsjes van nieuwsgierigen, a!s ware het Augustus en midden iu het badseizoen. Wel hebben een paar durvende gas'on van dc lucht op Dover en Deal wat bonrmJen laten vallen, maar ook daarmee is het eilandenrijk aan den lijve nauwelijks gekwetst. En in Londen gaat de I^ondenaar des daags gewoon zijn gang en slaapt des nachts gerust en droomt van vrede. Merken we hier dan niets, hoege naamd niets van den oorlog Te wei nig, zcide ik haast. Te weinig, want zooveel vertrouwen heeft men in den uitslag, zoo gerust is men op een uit eindelijke overwinning, dat het reeru- teeren er ongetwijfeld onder lijdt. Wie, die uit vaderlandsliefde best zijn leven durft te wagon maar de noodzaak niet inziet om de toekomst van zichzelf en zijn gezin in de waagschaal te stel len, zal vrijwillig een goedo positie op geven om ten strijde te trekken, als de Jcranten blijven verzekeren, dat Duitsch land dagelijks wordt verslagen De En- gelsche pers doet ons de ooren tuiten van roemrijke krijgsbedrijven der ge allieerden, van Duitsohe verliezen en ontmoediging. Zij deed beter met niets te verzwijgen, wat zelfopoffering cn geestdrift kan aanwakkeren. En zooals ik hierboven reeds zeidetegenspoed prikkelt tot grooter krachtsinspanning en tegenslagen hebben de verbondenen in Oost en West wel degelijk gehad, ook al werden rij door do pers maar al te graag vergoelijkt of verzwegen. Wat merken we hier, in dit oorlog voerend land, van den krijg? De schouw burgen in Londen zijn niet noemens waardig minder gevuld dan voorheen sinds de eerste schrik voorbij was en het gewone leven met al zijn aansleep zich hersteld had. De groote magazijnen wriemelen in dezen tijd van „winter sales" (uitverkoop) als mierennesten van kooplustigen en de restaurants en thee huizen doen even goede zaken. Wel kruisen regimenten territorials en andere troepen zingend door de straten, die dan even weerklinken van hun vroolijk „Tipperary", maar als ze voorbij zijn ligt de straat daar weer in vredesru6t en rolt het verkeer er even graag als voorheen. In de ondergrondsche spoor breien jonge meisjes moeizaam aan lang© bouffanten, reizen Roode Kruis-verpleeg- eters naar haar hospitalen en som6 heele detachementen troepen naar hun kampe ment. Maar overigens „business as usual", vermaak „as usual", het geheele leven als ware er geen vuiltje aan de luoht. Ja, angstvalligen kijken soms wel eens naar boven en denken dan plotseling aan die bommendreiging uit de lucht, maar alles wèl beschouwd, Londen is zoo groot als een ordentelijke provincie cd waarom zon juist onze hoed door zoo'n projectiel moeten worden inge deukt? R. v. S. De blokkade van Duitschland en Oostonryk Dc „Matin" heeft den Fransch-en minister van Marine, Augagneur, doen interviewen omtrent de maatregelen, die genomen zyn,- om Duitschland en Oostenryk-H-ongarye te blokkeeren. De minister wees er op, 'dat DuitsohLand veel landbouwproducten en mineralen uit het buitenland moet laten komen en zie slechts door middel van de neutrale staten kan betrekken. Daar de aangrenzende neu trale land-en zelf al deze producten niet kunnen leveren, moeten rij over zee naatf Duitschland gezonden worden. „Dit," verklaarde Augagneur, „legt ons de besliste noodzakelijkheid op, meester van de zee te rijn. En de rol ider gealli-» eerden is het, alle ladingen, welke ook, die naar Duitsohe havens gaan, aan te hou den en te controleeren. Toen Duitschland rich zoo geblokkeerd zag, trachtte het met alle mogelijke midde len de neutrale staten voor zijn lot te Sn-- teressecren. Nadat het bij het begin der vijandelijkheden van hen verkregen haÜ4 wat rij voor teagen gebruik niet noodig had,-* den, wilde het hen tot makelaars en com- missiannaars maken. Ge kent de manier; de waren, die voor Duitschland bestemd waren, zouden gsen Duitsoh adres meer dragen, maar, na'dat rij onder een neutraal etiket in een neutrale haven waren aangekomen, zouden zy r.ufrig naar Duitschland vervoerd worden. Op dezen handel der neutralen moest alle aandacht der geallieerden gevestigd, zijn. Onze kruistochten in hel Kanaal, zoo* wel als in de Middellandsche Zee, hebben allereerst ten doel de neutrale schepen te onderzoeken en -ons te vergewissen van den werkelijken aard der goederen, die zij vervoeren. Wel (bobben de neutralen eenige bezwaren geopperd bij het aanvaarden van onze contrólo, maar door de zorgen van on ze diplomatie, hebben zij allen maatregelen genomen, om een handel te doen opbouw den, welken wty niet kunnen dulden. Er rijn pog zekere goederen, waarop wij geen beslag kunnen leggen, maar bet i9 een kleine hoeveelheid, die met groote tusschenpoozen gestuurd wordt. Een bevol king van honderd millioen zielen kan er zich echter niet mode voeden. Duitschland zoowel als Oostenryk-Hongarije, zyn aange wezen op hun eigen voorraden en verkeer ren in de absolute onmogelijkheid ze vol doende aan te vullen. De officieels medecleelingen van de Duïb sohe regeering bevestigen den ernst van den toestand. Men monopoliseert het brood en is spaarzaam met de allereerste Levens behoeften. Het valt dus niet te ontkennen, dat Duitschland veel to lijden heeft van den toestand, Idien wij geschapen hebben. Het zal er voortdurend meer door lijden,- hetgeen een der dingen is, die het meest van invloed zullen zijn op de gevolgen en den-afloop van den oorlog, die ons opge drongen- is. Onze vloten dienen om ons dc heerschap pij ter zee te betorgen, leveringen door de neutralen te beletten en in de Duitsche en Oostenrijksche havens niet alleen hun koopvaardijschepen, maar ook hun oorlogs schepen te blokkeeren. l>e economische oorlog is onder de tegen woordige omstandigheden even belangrijk, als de militaire strijd en op dit gebied moei ten wij met onze vloten werken. Ik heb deze week geconstateerd, 'dat cr volkomen overeenstemming bestaat met de Engelsche admiraliteit, zoowel wat betreft het doorzoeken van neutrale schepen als het tegenhouden van contrabande. Kampen voor Krijgsgevangenen. Het grootste kamp voor Russische krijgsgevangenen in Duitschland, is thans in aanbouw op de Tuchelcr Heide. Er zullen 50.000 Russen worden onderge bracht. Bij Sehlen wordt een kamp ge bouwd voor 30.000 Russen, bij Beiczerck, ten noorden van Tuchel, een voor 10.000, bij Jastrow een voor 20.000 Russen. In het kamp bij Hammerstein aan de Pom- mersche grens, waren tot dusver 40.000 Russen ondergebracht. Hammerstein was echter alleen bestemd voor waarnemings station; d°e Russen worden daar gereinigd, ingeënt en na eenigen tijd naar andere kampen overgebracht. In den Lazaret-Trein. In het „Berliner Tageblatt" vertelt een dokter bijzonderheden over het werk in een hospitaal-trein. Deze treinen zijn uitsluitend voor zwaar gewonden bestemd. 'Als in den hemel, zeggen de patiënten gewoonlijk, wanneer z* eindelijk in zachte bed van den trein komen te liggen. Zoodra de trein vol is, gaan de dokters en het verplegings- personeel aan het werk. Alle gewonden worden ontkleed en van warme kousen en gereedliggende hemden voorzien. De vertrekken zijn reeds te voren goed ver warmd. De schoenen worden uitgetrokken, als het eenigsrins mogelijk is, open ge tornd, en nu worden de kleedingstukken/ ransels en ander gerei van de soldaten, ge nummerd in den bagagewagen opgeborgen. Eerst als deze stoffelijke dingen weg rijn, begint het eigenlijke chirurgische werk van den geneesheer. Intusschen is in de groote ketels in de keuken warme bouillon en warm (öt-en klaar gemaakt. Zeer gelukkig rijn d;e dokters, als zij hun patiënten dan een glaasje rooden wijn kunnen geven, daar dit ovter Veel heen helpt, N u begint het aanleggen van nieuwe verbanden, li-et losmaken van de oude. Kleine operaties vindien in d*en ziekenwagen plaats, andere allieen in de operatiekamer. Groote operas ties doet men alleen, als de trein stilstaat. Dieze houdt dan ook, als het volstrekt noadj zakelijk is, zoolang op, bet volgende station stik Dag len nacht werken 'de dokter9 dootr,- slechts met eenige uren slaap. Eerst moe ten zij wennen aan dit schommelend werk, maar spoedig kunnen rij dit goed, dat zy ook onder bet ryden in !de meest bevende bedden, op een trapje staande, ingewik kelde verbanden aanleggen, waarbij zij rich met de linkerhand vasthouden, als de trein eenigszins schommelt in een bocht. Moe ten groote verbanden gelegd woVden, dan wordt het bed in de middelste gang van den ziekenwagen neergezet, zoodat men den patiënt bereiken kan en ook geduren de den rit groote verbanden kan aanleggen. Duur Brood. Dafc het brood overal in prijs moet stijg-5iï, zal ieder duidelijk rijn, wanneer men oven do aandacht schenkt aan de wijziging, die do vrachten van Amerika, leen dor voor naamst© tarwe-leverancderanaar Europa hebben ondergaan. De „Manch. Guardian" komt mJet oonigVi vergelijkende cijfers. Do vrachten van New-York naar Liver pool liepen op van f 3.95 ih 1914 tot f 18.80 thans, per ton, wat overeenkomt n&t een vermeerdering van 2.81l/s por zak msel; van. de Rio Plata naar Liverpool steeg do vracht van f7.20 tot f40.50 per ton, over eenkomende mot ©en vermeerdering por zak meel van f 6.95. Het blijkt dus, dat het stijgen der graan- en meelprijzen niet to wijten is aan gebrek aan dio levensbehoeften, doch aan de hooge vrachtprijzen, waardoor de markt ook kunstmatig wordt verhoogd. De man, die den .Guardian" inlichtte is dan ook van meening, dat, wanneer do Engelsche Regeering ©en aantal schepen zou kunnen overnemen om' de Argentijnsche voor raden naar Engeland te brengen tegen rede lijken prijg, dit dadelijk een goeden invloed zou hebben op de markt. Gehoopt moet wetrden, dat de advisee- ïende commissie een middel zal vinden om 'de markt vrijer te maken cn togen te gaan elke poging, om in de hooge vrachten op schepen en spoorwegen, een aanleiding te vinden do prijzen nog verder op te drijven. ZaJ deze Oorlog een eind maken aan het Militairfsmc? Deze viraag stolt in do „Fortnightly Ro- vdew" Archibald Hurd, om er ©en ontken nend antwoord op te geven. „Wanneer do botsing komt," zoo besluit hij, >,fcn rij komt onvcirmjijdolijk, wanner een eerzuchtig volk ©cm lxjte.ro plaats in do zon wil innemen, imjerken we ineens, dut volken nog volken rijn, dat zij oen tegen strijdig streven en doel hebban. Wat is er van de beweging voor vriendschap tu3- schen Engelschen en Duit schors terecht ge komen? Waar tis heden ten daga do solida riteit van do arbeiders? We rijn gedwongen too te geven, dat, evenals de veiligheid vnn den enkeling ten slotto op kracht berust, zoo ook de veiligheid van den staat. Do mooning, dat de andeiro volleen van de wereld zullen goedvinden, dat do statue quo voor goed zal blijven, is eon ijdele droom, b'rus tend© op bijziendheid. In wosrwul van allo geschriften van pacifisten en al de rede voeringen van vriesgenootschappen, gaat de groote worsteling van de volkeren der aarde, gelijk ddo van de enkele menschen, om hot bestaan. Dio worsteling leidt onvcjrmij tot ©en botring van dool en eorzucU s! lijk in don kleinen strijd tusschon mcnschen. Dezen doon een beroep 0]T7" rechtbank, de volken op geweld, er geen wet en g«;n rechtbank is 0ru het behoud te waarborgen van wat wij v. '6 werelds rijkdom bezitten, aan Am^U een onaantastbare Monroe-leer cn do Pi;; pijnen te verzekeren, China met zija 0n[1 t-elijken rijkdom te bescl>eraion of Japa^ lÏ gcwenschtc gebied van ontwikkeling bixlen." Na nog eens de Engelsche pacdfinten hckcld te bobben, die. volgens den schrijf den vrede meenden to bevorderen door p-.. te dringen op vermindering v -n Engvl^. wapeningen, zegt de «da-ijver ten slotu „Dezo oorlog zol foen eind mak-en het ïftilitairisme, al moge het het type pletteren, dat DuitscJu'.nd berucht heeft maakt: hij zal niet leiden iot vemvindtnu in de kosten van onze x-p»opening, ttiim misschien zal hij iets aiders bewerken, lc, schien goeft hij de gebo»rio aan een w(?, kelijke vred-csbcweging. Deze aaJ weinig lijken op de samenkomsten in Den Haj, met al don schijn, de uitvluchten, don ar?i' waan en do kruiperijen, waar wij zoo voor moeten betalen. Hot zal een vredes^ weging zijn afgescheiden van de polity De idealist-pacifist zal don politieken pa^ fist als zijn vijand beschouwen. De nu.r.n beweging zal haar bozaeliag putten groote mcnschelijke b^gnvsolenzij zal n. tot één land beperkt maar een z;- lïing in elk land worden. Haar dienaren len geen parlementsleden aanklampen t, geen gesprekken met koningen en k,^. liers zien te houden, maar een beroep dog op de groote volken der wepeldzij zull:i trachten een atmosfeer scheppen, ovr. tuigd dat deze atmosfeer uit do huizen nv, de kanselarijen cn de readlcamors zal o- stijgen. Zoo zullen zijer .naar strev^ do menscken te voroem'gcn tot een grocj leger, dat de wereld zal trachten voor k bereiden op de komst van oen tijd, waarj er geen oorlog moer zal zijn." Vraag: Is een beschieting van Calai naar Londen mogelijk? Antwoord: Neen, wel van Cal; naar Dover. Vraag: Ik ben van Mei 1914 tot Mn 1915 verhuurd voor honderd zeventig gul den. Mevrouw betaalt mij nu maar honden vijf en twintig gulden ait, omdat te mobilisatie is. Heeft mevrouw daar red toe, of moet ze alles betalen, waarvoor 'verhuurd ben Antwoord: Mevrouw is verpliei u het volle loon uit te betalen. Indien g echter meent, dat mevrouw door de niobi lisatie inderdaad schade heeft gehad, er niets tegen om van uw kant iet- hot loon te laten v.allen. Men moet in dei! tijden wat geven en nemen. Vraag: Ik droom lederen nacht Ta paarden. En nu zou ik wel eens wDio weten, wat dat beteekent. Antwoord: Vermoedelijk mult g op later en leeftijd stalhouder worden. Vraag: In de omgeving heeft ee aanbesteding plaats gehad, volgens meene voorwaarden, zoo dat de insch^ vingen op zegel moesten zijn. Nu Is ingeschreven zonder 2egel, er is ook is geschreven op zegel, dodh de geeöhrcr aannemingssom met. cijfers verschilled 600er zijn ook inschrijvingen, nie, eigenhandig door de borgen Wat is biervan geldig? Antwoord: Dergelijke inschrijvin gen zijn natuurlijk niet geldig en zulle wel ter zijde gelegd worden. V raag: Genieten vrouw en kinderei van leden van het reservekader en reser ve-officieren pensioen, wanneer hun ma en vader in Nederlandschen dienst sneu velt? Zoo ja, krachtens welke wet? Antwoord: Ja, krachtens de voor het reserve-personeel der Land macht 1905. V raag: Erven de ouders ook tsj hun kinderen, als deze mondig en onge huwd zijn?, of komen daarvoor alleen aanmerking de broers en zustors? Zoo welk gedeelte wordt hun (de ouders) das toegewezen? Een testament of iets dergf lijks bestaat er niet. Antwoord: De ouders erven tcgo lijk met de broers en zusters cn wel dat de ouders elk een vierde van de na latenschap krijgen en de overblijvend* helft gedeeld wordt door de broers zusters. V raag: Kunt u mij ook een go«' voedermethodo voor kippen geven, waa: bij op een goede eierproductie kan worde! gerekend Antwoord: De kippen moeten drie maal daags gevoerd worden'b morg^m als ze van stok komen, 'e voormi kb? voor 12 uur en de laatste maal een n«f voor het op stok gaan. De eerst' maaltijd moet bestaan uitgraanvo tarwe en zware haver, voor 10 kippen, it.der 2 ons. Voor de tweede maaltij 1 nemf men een mengsel van 12 ons gersteniefi 8 ons maïsmeel, 5 ons tarwezemelen, 8 vleeschmeel, 4 ons lijnkoekmeel en 1 oD^ phosphorzure kalk, aangemengd met koiw water. Per 10 kippen geeft men per daS 4 ons (droog). De derde maaltijd is aan de eerste, het graan liefst in strooit uitgestrooid, opdat dc dieren zoo long gelijk in beweging blijven.' Loopen de kip' pen los, dan kunnen ze met wat roind* doen, evenals ook, wanneer zij nog "lf, aan den leg zijn. Kippen die in hct Qi zijn, geeft men bovendien wat keukc afval en groen. Vraag". Zou U mij ook kunnen zc;:^ of ik' ;een sloot, waarvan dc helft aan wj land behoort, mag afzetten met pal-en. dat dr niet moer door, gevaren lean Antwoord. Gij zijt over de eene beer en meeaten-, als gij ons tenminste ledig inlioht» ofl*

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1915 | | pagina 2