De Europeeschg Oorlog.
Persoverzicht.
i
ENGELSCHE BRIEVEN.
Vragen en Antwoorden.
In „STUDIE*? EN SCITETSEN" (red.
tnr. D. P. D. Fabius) wordt onder her
opschrift Der getrouwen loon ge
zegd:
Op de samenstelling van de antirevo
lutionaire partij in de Tweede Kamer heeft
naar gezegd mag worden een groo
len invloed geoefend het persoonlijke regi
ment van een aan „De Standaard'*
Iiauw verwante macht.
Wie door kennis en karakter te veel ge
wicht met zicih voerde, om de politieke
isprongen van „De Standaard" steeds
te kunnen nadoen, had als Candida at voor
4de Tweede Kamer slechte kans.
Wensohte men daar een plaats, zoo was
Veilig het parool te onderschrijven, dat de
5,Haagsche Stemmen" in Oct. 1909
gaf: „trouw den van God gegeven leider
Volgen, door dik en dun."
Int'usschen was het resultaat, dat de
antirevolutionaire partij in de Tweede
Kamer steeds meer in gehalte scheen ach
teruit te gaan.
Aan belangrijke debatten nam rij her
haalde luk niet of weinig deel.
Voor de aanwijzing van een voorzitter
(der Tweede Kamer scheen rij niet moer
moe te tellen.
Weid in 1913 bij de mirusterieele Crisis
Hoor de Koningin aan vertegenrroordigers
van de verschillende partijen advies ge
vraagd, de antirevolutionaire partij was
alleen buitengesloten.
En nu wordt ten slotte nog wel van de
rijde van „De Standaard" der antire
volutionaire Kamergroep telkens te ver
staan g-cgdven, dat zij niet moet meenen
voor vol te kunnen doorgaan.
Toen 31 Dec. 1913 de Onderwijscommi&:
teie was benoemd, waarin van antirevolu
tionairen kant ritting hadden genomen de
hoeren Van der Molen en Van der Voort
van Zijp, schreef „De Standaard"
7 Jan. d.a.v.; ,-,nu alle andere partijen hun
loerste mannen er in ricn optreden, voelt
toch heel 't land, dat wij misdeeld rijn."
Ofschoon laatstgenoemde zelfs was voor-
ritter tenen dr. Kuyper dit was, sprak
s,De Standaard" van chef van de
antirevolutionaire club.
Een ander stukje draagt den titel „De
Standaard en het Volkenrecht."
Daarin leaen we:
„De Standaard" nam 14 Jan. 1.1. in
haar pers-overrioht op een en ander uit een
in hel buitenland versohenen opstel van
Duitsche rijde, waarin betoogd werd, dat
1de o-versöhrijding van de Belgische gr en-»
zen, door de Duitsche legerscharen zelfs
geheel was naar de regeletü vm het vob
kenrecht.
Zoodat dan juist ide Regeering van Ko
ning Albert veroordeeld moet woriden, die
zich tegen een handeling, overeenkomstig
het volkenrecht, heeft verziet.
Intusschen verzwijgt ^,D e Standaard"
wat reeds lang te voren op verschillende
manier tot weerlegging van dergelijke be
schouwingen is aangevoerd.
Waartoe rij wellicht ook in haar eigen
verleden overvloedige stof kan vinden.
Althans bracht ds. H. Kbffyberg in
7,D e Nederlander" van 19 Jan. 1.1.
een aantal .uitspraken van „D e
Standaard" bijeen, die op het zachtst
uitgedrukt kwalijk rijn te rijmen met
haar 'houding van de laatste maanden.
Inderdaad schijnt de volte-face van „D e
Standaard" hier even volledig te rijn,
als destijds ten aanzien van den verzeket-
ringsdwang.
Zoo wordt allengs het meest berekent
baar haar onberekenbaarheid en een harer
•meest vaste beginselen haar beginselloos^
heid.
GEMEENTELIJKE ARBEIDSBEURS.
Stadstlmmerwerf. Telephoon No. 127»
Geopend: 'emorgens -van 9—12 en
des middags *-&n 2—6 sur.
AANVRAAG VAN WERKZOEKENDEN.
t Klerken, 69 Timmerlieden. 23 Opperlieden,
24 Stuoadoors. 30 Hetselaars. 6 Voegers. 7 Steen
houwers. 63 Sohüders, 1 Behanger, 1 Stoffeerder,
6 ileubelmakere. 2 Stokere, 2 Smeden, 6 Grof-
bankwerkers. 1 Mach. bankwerker. 3 Bakkers,
11 Ts'pogrftfen, 15 Kleermakers, 1 Sigarenmaker.
1 Hui"knecbf-, 7 Schippers, 20 Grondwerkers. 2
"Vi'ornioeziers. 9 Bloemisten, 19 Loopknechten,
f Loopjongens, 80 losse "Werklieden. 130 Mannon
(allerlei).
AFD. VROUWEN.
Volkshuls. Telephoon No. 1477.
Geopend: ran 9—12 uur.
8 Dienstboden. 11 Naaisters, 15 Werkstere,
1 Kantoorbediende, 4 Winkeljuffrouwen, 2 Kinder
juffrouwen22 Fabrieksarbeidetors, M Textiel-
arbeidsters, 45 Vrouwen (allerlei).
Stoomschepen.
STOOMVAART-MIJ. NEDERLAND.
„Kangeau" vertrok 2 Febr. van Amsterdam
tiaar Java; „Oranje" (uitrei») passeerde 2 Febr.
Oueasant: „Banka" (thuisreis) vertrok 31 Jan. van
Padanpi „Biovm" (thuisreis) vertrok 31 Jan. van
Port-SaidJRotti" (thuisreis) is 1 Febr. St.-Vin-
cent gepasseerd; ..Karimata" (uitreis) passeerde
j Febr. Periiu; „Prinses Juliana" (uitreis) vertrok
2 Febr. van Genuaj „Bondo" van Baltimore naar
Botterdam, vertrok 1 Febr. van Cardiff.
ROTTERDAMSCHE LLOYD.
„Bengalen", naar Cardiff, ie 1 Fobr. Wight ge
passeerd: „Jacatra". van Botterdam naar Cardiff,
Is 1 Fobr. Lizard gepasseerd; „Djember" (thuis
reis) passeerde 2 Febr. Porim; „Samarinda" (thuis
reis) vertrok 2 Febr. van Poi*t-Said; ,,81ndoro"
(thuisreis) passeerde 1 Februari Lizard.
HOLLAND-A MERIKA LIJN.
„Oosterdijk", van Botterdam naar Baltimore,
passeerde 29 Jan Fastnet; „Botterdam" nrriv.
2 Febr. van New-York te Botterdam; „Zaandijk",
van Botterdam naar New-York, passeerde 1 Fe
bruari Dover; „Biohard". van New-Orlean« naar
Botterdam, is 1 Febr, Bovezier gepasseerd.
KON. WEST-IND. MAILDIENST.
„Prlnp Willem I" (thuisreis) arriv. 1 Februari
te Lisaabon.
KON. HOLL. LLOYD.
„Frinia" (uitreis) vertrok 1 Fobr. van 6anto8j
„Bijnland" (uitreis) vertrok 1 Febr. van Bahia.
In dcSiod. sVorklur. sij» opzenomon:
DATUM,
DAG1ÏN.
Volw.
P*re.
Kin-
d«r«n.
O
H
21 Jan.
Zondag
87
9
46
25
Maandag
55
9
64
26
UinsdRQ;
52
9
61
27
VVcon'.dag,
54
9
63
28
Donderdag
52
9
61
29 t
Vri)«ini 4
50
9
&J
80
Zaterdag
48
V
M
Yan onzen Londenschen medewerker.
(Nadruk Verbodon).
LONDEN IN OORLOGSTIJD.
Londen, 27 Jan.
Londensche kranten willen ona soma
wel doen gelooven dat de Berlijner do
kunst van lachen heeft verleerd en zwaar
gebukt gaat onder de verwachtingen van
een c-ataetrophe, die het einde beteekent
van grootmachtig Duitschland. Berlijnscho
kranten verkondigen hun goedgeloovigö
lezers, dat Londen een stad ia van rouw
en bedruktheid, waarin men immer leeft
in zenuwachtige spanning voor het ge
vaar, dat dreigt uit de luoht. Noch het een,
noch het ander is natuurlijk maar in de
verste verte waar.
Wil men de gemoedsstemming van Lon
don's kosmopolitische bevolking in enkele
woorden schetsen, dan zegge men dat rij
integendeel niet het minste besef schijnt
te hebben van den ernst der tragedie, die
rich in Europa afspeelt. Wat merken we
hier eigenlijk van den oorlog'! Op ons
materieel© leven heeft het weinig invloed,
levensbehoeften zijn wel iets, maar niet
noemenswaard in prijs gestegen, de be
lastingen zijn tot dusver zoo weinig ver
hoogd die op het inkomen alleen en dan
voor dit jaar slechts met een derde dat
we onzen levensstandaard er niet voor be
hoeven te veranderen en voor de rest-
In de City is „business as usual", de zaïken
gaan gewoon hun gang, vele takken van
nijverheid maken profijt uit het algeheel
6top-zetten van den invoer uit Duitsch
land, de transportvaart werkt harder dan
ooit, nu Duitschland ook daarin niet meer
concurreert, op do scheepstimmerwerven
wordt dag en nacht doorgewerkt, fabrieken
van oorlogs-materiaal en van de duizend
en een andere krijgsbenoodigdheden zien
hun omzet vertien dubbelt, h et is een won
der hoe geheel Engeland's nijverheid en
handel zich in enkele maanden aan den
nieuwen toestand heeft aangepast
Kitchener's ernstige waarschuwing, dat
Engeland voorbereid moet zijn op een
oorlog, die wel drie jaar duren kan, heeft
hier niet neerslachtigheid gewekt, maar
juist het tegenovergestelde; iedereen is
diep doordrongen van de geclachto dat een
langdurige etrijd niet aüders dan goed
voor de verbonden Mogendheden zijn kan
en richt zijn leven daarnaar in.'
De Engelschen, welke hun tekortkomin
gen dan ook zijn mogen, kunnen in een
opzicht aan alle andere Europeesohe vol
ken ten voorbeeld 6trekken, namelijk dat
zij zich door tegenspoed nimmer laten
neerdrukken. Tegenspoed prikkelt hen tot
grooter tegenstand, tot nieuwe krachts
inspanning en maakt hun besluit onwrik
baar om vol te houden tot het uiterste.
Gewoonlijk en ik doel hier volstrekt
niet op hun beleid in dezen oorlog be
ginnen zij met den tegenstander te on
derschatten en de zaak verkeerd aan te
pakken. Dan volgt een tegenslag en uit de
daaruit geleerde lessen putten zij de we
tenschap, die hen tot het beoogde doel
voert. „We'll bungle through" met val
len en opstaan zullen we er toch komen
hoe hondermaal heb ik dat niet in tegen
spoed rustig glimlachend door Engelschen
hooren zeggen. We zullen er komen, ook
al kost het ons zware offers. Door louter
vasthoudendheid, door nimmer opgeven,
gesteund door een bijna onuitputtelijke
6chatkist doen de Engelschen ten slotte
wat zij zich hadden voorgenomen toch.
Dit klinkt nu wel alles heel mooi, en al
is de geheel© geschiedenis van Engeland
daar om het te bewijzen, men zal mij tegen
werpen, dat Engeland nog nimmer voor zulk
een taak gestaan hoeft pjs die van nu.
Ik zal de laatste zijn om het te ontken
nen en de laatste om de rol van profeet
op mij te durven nemen. Het osnige wat
5k met het bovenstaande heb willen doen,
is een verklaring ba geven van het rustig
zelfvertrouwen, dat hot Briteche volk in
deze crisis ten toon spreidt.
Nu hoor ik vaak van buitenaf, in
dit land hoort men natuurlijk van zulke
klachten weinig, dat Engeland gemak
kelijk kan praten, want dat Rusland en
Frankrijk en arm "België elk vootr rich een
grooter aandeel in den strijd lifebben go-
nomen, zwaarder offers bremgen en naar
verhouding hunner bevolking tderu, twintig
maal mieer landszoncn te viel do doen trekken,
dan het machtige Britsoh© Rijk. Die klacht
komt in haar kern hierop neer, dat Enge
land zijn plicht togen zijn bond genoot an
niet ten volle zou varvullen. Hot is goed,
die kwestie eens onder de oogen te zien,
want naijver en onderling wantrouwen zijn
om een gangbaar, maar van weinig zoölo
gische kennis getuigend Iweld te gebrui
ken 'de wormen, die aan eiken, broeder
band knagenwe zagen hot in dien laat sten
Balkan-oorlog. Wat doet Engeland Het
houdt de zee schoon, ztorgt dot de handel
ongestoord kan voortgaan. Het drilt een
xoillioen man en meer voor aanvulling van
zijn leger te velde, en het z&l versterkin
gen blijven zenden, langzaam aan maar voort
durend, tot do oojrlog over is. En nu komen
we aan die factoren, waejrvan men nauwelijks
iets merkt, maatr dis van ontzaglijken invloed
zijn, het helpt het Belgische leger, dat
thans geen basis meer bezit, wesjrop het
steunen kan voor zijn behoeften, aan olies
wat het noodig heeft en het Franscbe aan
die onderdeden zijner uitrusting, waarvan
Flankrijk zelf het tekort niet kan aanvullen;
het steunt Servië on alls bondgenooten, die
hot behoeven met ammunitie en geld, vooral
dit laatste. Zooals minister Lloyd George
het zoo teckisncnd heeft uitgedrukt: het
is de zilveren kogel, die in dezen oorlog
de overwinning zal doen behalen. Maar ge
noeg hierover. Engeland's aandeel in den
oorlog ia voorzeker niet gering,-ook al mterkt
het aan den lijve betrekkelijk weinig van
het bloedig conflict van Europa; Wel zijn
eenige on versterkte kustplaatsen doel
treffend door Duitsche kruisers gebom
bardeerd, zóó doeltreffend zjalfs, dat crizer
dagen de honderd-derli -mde non-combattant,
een oude yrou|W, aan de gevolgen ia over
leden, maar inplaats van algemeen© verbijste
ring te wekken, stroomde liet den volgen
den dag naar ds geteisterde badplaatsjes
van nieuwsgierigen, a!s ware het Augustus
en midden iu het badseizoen. Wel hebben
een paar durvende gas'on van dc lucht op
Dover en Deal wat bonrmJen laten vallen,
maar ook daarmee is het eilandenrijk aan
den lijve nauwelijks gekwetst.
En in Londen gaat de I^ondenaar des
daags gewoon zijn gang en slaapt des
nachts gerust en droomt van vrede.
Merken we hier dan niets, hoege
naamd niets van den oorlog Te wei
nig, zcide ik haast. Te weinig, want
zooveel vertrouwen heeft men in den
uitslag, zoo gerust is men op een uit
eindelijke overwinning, dat het reeru-
teeren er ongetwijfeld onder lijdt. Wie,
die uit vaderlandsliefde best zijn leven
durft te wagon maar de noodzaak niet
inziet om de toekomst van zichzelf en
zijn gezin in de waagschaal te stel
len, zal vrijwillig een goedo positie op
geven om ten strijde te trekken, als de
Jcranten blijven verzekeren, dat Duitsch
land dagelijks wordt verslagen De En-
gelsche pers doet ons de ooren tuiten
van roemrijke krijgsbedrijven der ge
allieerden, van Duitsohe verliezen en
ontmoediging. Zij deed beter met niets
te verzwijgen, wat zelfopoffering cn
geestdrift kan aanwakkeren. En zooals
ik hierboven reeds zeidetegenspoed
prikkelt tot grooter krachtsinspanning
en tegenslagen hebben de verbondenen
in Oost en West wel degelijk gehad,
ook al werden rij door do pers maar
al te graag vergoelijkt of verzwegen.
Wat merken we hier, in dit oorlog
voerend land, van den krijg? De schouw
burgen in Londen zijn niet noemens
waardig minder gevuld dan voorheen
sinds de eerste schrik voorbij was en
het gewone leven met al zijn aansleep
zich hersteld had. De groote magazijnen
wriemelen in dezen tijd van „winter
sales" (uitverkoop) als mierennesten van
kooplustigen en de restaurants en thee
huizen doen even goede zaken. Wel
kruisen regimenten territorials en andere
troepen zingend door de straten, die dan
even weerklinken van hun vroolijk
„Tipperary", maar als ze voorbij zijn
ligt de straat daar weer in vredesru6t
en rolt het verkeer er even graag als
voorheen. In de ondergrondsche spoor
breien jonge meisjes moeizaam aan lang©
bouffanten, reizen Roode Kruis-verpleeg-
eters naar haar hospitalen en som6 heele
detachementen troepen naar hun kampe
ment. Maar overigens „business as
usual", vermaak „as usual", het geheele
leven als ware er geen vuiltje aan de
luoht.
Ja, angstvalligen kijken soms wel eens
naar boven en denken dan plotseling
aan die bommendreiging uit de lucht,
maar alles wèl beschouwd, Londen is
zoo groot als een ordentelijke provincie
cd waarom zon juist onze hoed door
zoo'n projectiel moeten worden inge
deukt? R. v. S.
De blokkade van Duitschland en Oostonryk
Dc „Matin" heeft den Fransch-en minister
van Marine, Augagneur, doen interviewen
omtrent de maatregelen, die genomen zyn,-
om Duitschland en Oostenryk-H-ongarye te
blokkeeren.
De minister wees er op, 'dat DuitsohLand
veel landbouwproducten en mineralen uit
het buitenland moet laten komen en zie
slechts door middel van de neutrale staten
kan betrekken. Daar de aangrenzende neu
trale land-en zelf al deze producten niet
kunnen leveren, moeten rij over zee naatf
Duitschland gezonden worden.
„Dit," verklaarde Augagneur, „legt ons
de besliste noodzakelijkheid op, meester
van de zee te rijn. En de rol ider gealli-»
eerden is het, alle ladingen, welke ook,
die naar Duitsohe havens gaan, aan te hou
den en te controleeren.
Toen Duitschland rich zoo geblokkeerd
zag, trachtte het met alle mogelijke midde
len de neutrale staten voor zijn lot te Sn--
teressecren. Nadat het bij het begin der
vijandelijkheden van hen verkregen haÜ4
wat rij voor teagen gebruik niet noodig had,-*
den, wilde het hen tot makelaars en com-
missiannaars maken.
Ge kent de manier; de waren, die voor
Duitschland bestemd waren, zouden gsen
Duitsoh adres meer dragen, maar, na'dat rij
onder een neutraal etiket in een neutrale
haven waren aangekomen, zouden zy r.ufrig
naar Duitschland vervoerd worden.
Op dezen handel der neutralen moest
alle aandacht der geallieerden gevestigd,
zijn. Onze kruistochten in hel Kanaal, zoo*
wel als in de Middellandsche Zee, hebben
allereerst ten doel de neutrale schepen te
onderzoeken en -ons te vergewissen van
den werkelijken aard der goederen, die zij
vervoeren. Wel (bobben de neutralen eenige
bezwaren geopperd bij het aanvaarden van
onze contrólo, maar door de zorgen van on
ze diplomatie, hebben zij allen maatregelen
genomen, om een handel te doen opbouw
den, welken wty niet kunnen dulden.
Er rijn pog zekere goederen, waarop
wij geen beslag kunnen leggen, maar bet
i9 een kleine hoeveelheid, die met groote
tusschenpoozen gestuurd wordt. Een bevol
king van honderd millioen zielen kan er
zich echter niet mode voeden. Duitschland
zoowel als Oostenryk-Hongarije, zyn aange
wezen op hun eigen voorraden en verkeer
ren in de absolute onmogelijkheid ze vol
doende aan te vullen.
De officieels medecleelingen van de Duïb
sohe regeering bevestigen den ernst van
den toestand. Men monopoliseert het brood
en is spaarzaam met de allereerste Levens
behoeften. Het valt dus niet te ontkennen,
dat Duitschland veel to lijden heeft van
den toestand, Idien wij geschapen hebben.
Het zal er voortdurend meer door lijden,-
hetgeen een der dingen is, die het meest
van invloed zullen zijn op de gevolgen en
den-afloop van den oorlog, die ons opge
drongen- is.
Onze vloten dienen om ons dc heerschap
pij ter zee te betorgen, leveringen door de
neutralen te beletten en in de Duitsche
en Oostenrijksche havens niet alleen hun
koopvaardijschepen, maar ook hun oorlogs
schepen te blokkeeren.
l>e economische oorlog is onder de tegen
woordige omstandigheden even belangrijk,
als de militaire strijd en op dit gebied moei
ten wij met onze vloten werken.
Ik heb deze week geconstateerd, 'dat cr
volkomen overeenstemming bestaat met de
Engelsche admiraliteit, zoowel wat betreft
het doorzoeken van neutrale schepen als
het tegenhouden van contrabande.
Kampen voor Krijgsgevangenen.
Het grootste kamp voor Russische
krijgsgevangenen in Duitschland, is thans
in aanbouw op de Tuchelcr Heide. Er
zullen 50.000 Russen worden onderge
bracht. Bij Sehlen wordt een kamp ge
bouwd voor 30.000 Russen, bij Beiczerck,
ten noorden van Tuchel, een voor 10.000,
bij Jastrow een voor 20.000 Russen. In
het kamp bij Hammerstein aan de Pom-
mersche grens, waren tot dusver 40.000
Russen ondergebracht. Hammerstein was
echter alleen bestemd voor waarnemings
station; d°e Russen worden daar gereinigd,
ingeënt en na eenigen tijd naar andere
kampen overgebracht.
In den Lazaret-Trein.
In het „Berliner Tageblatt" vertelt een
dokter bijzonderheden over het werk in een
hospitaal-trein. Deze treinen zijn uitsluitend
voor zwaar gewonden bestemd. 'Als in den
hemel, zeggen de patiënten gewoonlijk,
wanneer z* eindelijk in zachte bed van
den trein komen te liggen. Zoodra de trein
vol is, gaan de dokters en het verplegings-
personeel aan het werk. Alle gewonden
worden ontkleed en van warme kousen
en gereedliggende hemden voorzien. De
vertrekken zijn reeds te voren goed ver
warmd. De schoenen worden uitgetrokken,
als het eenigsrins mogelijk is, open ge
tornd, en nu worden de kleedingstukken/
ransels en ander gerei van de soldaten, ge
nummerd in den bagagewagen opgeborgen.
Eerst als deze stoffelijke dingen weg rijn,
begint het eigenlijke chirurgische werk van
den geneesheer. Intusschen is in de groote
ketels in de keuken warme bouillon en
warm (öt-en klaar gemaakt. Zeer gelukkig
rijn d;e dokters, als zij hun patiënten dan
een glaasje rooden wijn kunnen geven,
daar dit ovter Veel heen helpt, N u begint
het aanleggen van nieuwe verbanden, li-et
losmaken van de oude. Kleine operaties
vindien in d*en ziekenwagen plaats, andere
allieen in de operatiekamer. Groote operas
ties doet men alleen, als de trein stilstaat.
Dieze houdt dan ook, als het volstrekt noadj
zakelijk is, zoolang op, bet volgende station
stik Dag len nacht werken 'de dokter9 dootr,-
slechts met eenige uren slaap. Eerst moe
ten zij wennen aan dit schommelend werk,
maar spoedig kunnen rij dit goed, dat zy
ook onder bet ryden in !de meest bevende
bedden, op een trapje staande, ingewik
kelde verbanden aanleggen, waarbij zij rich
met de linkerhand vasthouden, als de trein
eenigszins schommelt in een bocht. Moe
ten groote verbanden gelegd woVden, dan
wordt het bed in de middelste gang van
den ziekenwagen neergezet, zoodat men
den patiënt bereiken kan en ook geduren
de den rit groote verbanden kan aanleggen.
Duur Brood.
Dafc het brood overal in prijs moet stijg-5iï,
zal ieder duidelijk rijn, wanneer men oven
do aandacht schenkt aan de wijziging, die
do vrachten van Amerika, leen dor voor
naamst© tarwe-leverancderanaar Europa
hebben ondergaan.
De „Manch. Guardian" komt mJet oonigVi
vergelijkende cijfers.
Do vrachten van New-York naar Liver
pool liepen op van f 3.95 ih 1914 tot f 18.80
thans, per ton, wat overeenkomt n&t een
vermeerdering van 2.81l/s por zak msel;
van. de Rio Plata naar Liverpool steeg do
vracht van f7.20 tot f40.50 per ton, over
eenkomende mot ©en vermeerdering por zak
meel van f 6.95.
Het blijkt dus, dat het stijgen der graan- en
meelprijzen niet to wijten is aan gebrek
aan dio levensbehoeften, doch aan de hooge
vrachtprijzen, waardoor de markt ook
kunstmatig wordt verhoogd.
De man, die den .Guardian" inlichtte
is dan ook van meening, dat, wanneer do
Engelsche Regeering ©en aantal schepen zou
kunnen overnemen om' de Argentijnsche voor
raden naar Engeland te brengen tegen rede
lijken prijg, dit dadelijk een goeden invloed
zou hebben op de markt.
Gehoopt moet wetrden, dat de advisee-
ïende commissie een middel zal vinden om
'de markt vrijer te maken cn togen te gaan
elke poging, om in de hooge vrachten op
schepen en spoorwegen, een aanleiding te
vinden do prijzen nog verder op te drijven.
ZaJ deze Oorlog een eind maken aan
het Militairfsmc?
Deze viraag stolt in do „Fortnightly Ro-
vdew" Archibald Hurd, om er ©en ontken
nend antwoord op te geven.
„Wanneer do botsing komt," zoo besluit
hij, >,fcn rij komt onvcirmjijdolijk, wanner
een eerzuchtig volk ©cm lxjte.ro plaats in do
zon wil innemen, imjerken we ineens, dut
volken nog volken rijn, dat zij oen tegen
strijdig streven en doel hebban. Wat is
er van de beweging voor vriendschap tu3-
schen Engelschen en Duit schors terecht ge
komen? Waar tis heden ten daga do solida
riteit van do arbeiders? We rijn gedwongen
too te geven, dat, evenals de veiligheid vnn
den enkeling ten slotto op kracht berust,
zoo ook de veiligheid van den staat. Do
mooning, dat de andeiro volleen van de wereld
zullen goedvinden, dat do statue quo voor
goed zal blijven, is eon ijdele droom, b'rus
tend© op bijziendheid. In wosrwul van allo
geschriften van pacifisten en al de rede
voeringen van vriesgenootschappen, gaat de
groote worsteling van de volkeren der aarde,
gelijk ddo van de enkele menschen, om hot
bestaan. Dio worsteling leidt onvcjrmij
tot ©en botring van dool en eorzucU s!
lijk in don kleinen strijd tusschon
mcnschen. Dezen doon een beroep 0]T7"
rechtbank, de volken op geweld,
er geen wet en g«;n rechtbank is 0ru
het behoud te waarborgen van wat wij v.
'6 werelds rijkdom bezitten, aan Am^U
een onaantastbare Monroe-leer cn do Pi;;
pijnen te verzekeren, China met zija 0n[1
t-elijken rijkdom te bescl>eraion of Japa^ lÏ
gcwenschtc gebied van ontwikkeling
bixlen."
Na nog eens de Engelsche pacdfinten
hckcld te bobben, die. volgens den schrijf
den vrede meenden to bevorderen door p-..
te dringen op vermindering v -n Engvl^.
wapeningen, zegt de «da-ijver ten slotu
„Dezo oorlog zol foen eind mak-en
het ïftilitairisme, al moge het het type
pletteren, dat DuitscJu'.nd berucht heeft
maakt: hij zal niet leiden iot vemvindtnu
in de kosten van onze x-p»opening, ttiim
misschien zal hij iets aiders bewerken, lc,
schien goeft hij de gebo»rio aan een w(?,
kelijke vred-csbcweging. Deze aaJ weinig
lijken op de samenkomsten in Den Haj,
met al don schijn, de uitvluchten, don ar?i'
waan en do kruiperijen, waar wij zoo
voor moeten betalen. Hot zal een vredes^
weging zijn afgescheiden van de polity
De idealist-pacifist zal don politieken pa^
fist als zijn vijand beschouwen. De nu.r.n
beweging zal haar bozaeliag putten
groote mcnschelijke b^gnvsolenzij zal n.
tot één land beperkt maar een z;-
lïing in elk land worden. Haar dienaren
len geen parlementsleden aanklampen t,
geen gesprekken met koningen en k,^.
liers zien te houden, maar een beroep dog
op de groote volken der wepeldzij zull:i
trachten een atmosfeer scheppen, ovr.
tuigd dat deze atmosfeer uit do huizen nv,
de kanselarijen cn de readlcamors zal o-
stijgen. Zoo zullen zijer .naar strev^
do menscken te voroem'gcn tot een grocj
leger, dat de wereld zal trachten voor k
bereiden op de komst van oen tijd, waarj
er geen oorlog moer zal zijn."
Vraag: Is een beschieting van Calai
naar Londen mogelijk?
Antwoord: Neen, wel van Cal;
naar Dover.
Vraag: Ik ben van Mei 1914 tot Mn
1915 verhuurd voor honderd zeventig gul
den. Mevrouw betaalt mij nu maar honden
vijf en twintig gulden ait, omdat te
mobilisatie is. Heeft mevrouw daar red
toe, of moet ze alles betalen, waarvoor
'verhuurd ben
Antwoord: Mevrouw is verpliei
u het volle loon uit te betalen. Indien g
echter meent, dat mevrouw door de niobi
lisatie inderdaad schade heeft gehad,
er niets tegen om van uw kant iet-
hot loon te laten v.allen. Men moet in dei!
tijden wat geven en nemen.
Vraag: Ik droom lederen nacht Ta
paarden. En nu zou ik wel eens wDio
weten, wat dat beteekent.
Antwoord: Vermoedelijk mult g
op later en leeftijd stalhouder worden.
Vraag: In de omgeving heeft ee
aanbesteding plaats gehad, volgens
meene voorwaarden, zoo dat de insch^
vingen op zegel moesten zijn. Nu Is
ingeschreven zonder 2egel, er is ook is
geschreven op zegel, dodh de geeöhrcr
aannemingssom met. cijfers verschilled
600er zijn ook inschrijvingen, nie,
eigenhandig door de borgen
Wat is biervan geldig?
Antwoord: Dergelijke inschrijvin
gen zijn natuurlijk niet geldig en zulle
wel ter zijde gelegd worden.
V raag: Genieten vrouw en kinderei
van leden van het reservekader en reser
ve-officieren pensioen, wanneer hun ma
en vader in Nederlandschen dienst sneu
velt? Zoo ja, krachtens welke wet?
Antwoord: Ja, krachtens de
voor het reserve-personeel der Land
macht 1905.
V raag: Erven de ouders ook tsj
hun kinderen, als deze mondig en onge
huwd zijn?, of komen daarvoor alleen
aanmerking de broers en zustors? Zoo
welk gedeelte wordt hun (de ouders) das
toegewezen? Een testament of iets dergf
lijks bestaat er niet.
Antwoord: De ouders erven tcgo
lijk met de broers en zusters cn wel
dat de ouders elk een vierde van de na
latenschap krijgen en de overblijvend*
helft gedeeld wordt door de broers
zusters.
V raag: Kunt u mij ook een go«'
voedermethodo voor kippen geven, waa:
bij op een goede eierproductie kan worde!
gerekend
Antwoord: De kippen moeten drie
maal daags gevoerd worden'b morg^m
als ze van stok komen, 'e voormi kb?
voor 12 uur en de laatste maal een n«f
voor het op stok gaan. De eerst'
maaltijd moet bestaan uitgraanvo
tarwe en zware haver, voor 10 kippen,
it.der 2 ons. Voor de tweede maaltij 1 nemf
men een mengsel van 12 ons gersteniefi
8 ons maïsmeel, 5 ons tarwezemelen, 8
vleeschmeel, 4 ons lijnkoekmeel en 1 oD^
phosphorzure kalk, aangemengd met koiw
water. Per 10 kippen geeft men per daS
4 ons (droog). De derde maaltijd is
aan de eerste, het graan liefst in strooit
uitgestrooid, opdat dc dieren zoo long
gelijk in beweging blijven.' Loopen de kip'
pen los, dan kunnen ze met wat roind*
doen, evenals ook, wanneer zij nog "lf,
aan den leg zijn. Kippen die in hct Qi
zijn, geeft men bovendien wat keukc
afval en groen.
Vraag". Zou U mij ook kunnen zc;:^
of ik' ;een sloot, waarvan dc helft aan wj
land behoort, mag afzetten met pal-en.
dat dr niet moer door, gevaren lean
Antwoord. Gij zijt over de eene
beer en meeaten-, als gij ons tenminste
ledig inlioht»
ofl*