RUIK A F. i Denkt aan 8c!ioo!kiii(!erfoediiig! laatschappij Wegens verandering van Zaken, Groofe Finale Uitverkoop. MAGAZIJN „DE DUIF", "Wi Haarlemmerstraat 67. Zie Hedenavond onze Etalages van ALLE Bestanten. MAANDAG LAATSTE DAG. Goud en Zilver. edammer roomkaas, PIANO'S. ORGELS. L. H. BBSJMENI, Turfmarkt 7. Afdeeling Heeren- én Kinderkleeding. Wei J. H. m ROSSIS OB CHATTEL Zn. iler firma liDliM I?11MLT Co. Leldschs Begrafenisonderneming „Piëtas". Saterdag-avond en Sondag- de Etalages. 2390a 78 Haarlemmerstraat 32. CUBSUS. i J. A. 6. PR39T&Z4UN, Huisvrouw! Ootes Ta&anac Speetjes Paling. S. LEMAN J. W. H. ROTTEVEEL, Ps-" Zie de opruimlngspnjzen in de étalage. Verhuren, Ruilen, Stemmen, Repareeren. JL. S C. A. VAN DONGEN, Directeur: H. KEEREWEER. 1<m20 Kantoor Aalmarkt 16 Vast tarief. Telefoonn. 861. §poi§SI*ifz@S1« De Zaak blijft na 5 uur gesloten. HEROPENING Zaterdagmorgen 9 uur. Sp@t|IB*ij^@n. FEUILLETON. Sterk© Banden. Maandagmorgen zullen wij' onzen gelieelen voorraad Goederen, bestaande uit: Dames- en Kindermantels, Mantelkostumes, Taille-Kostumes, Japonnen, Rokken, Blouses, Kinderjurken en Bontwerken, wegens verandering van Zaken, uitverkoopen. 74 64 Handwarkeu, Maatknippisn en Naaien van Kostumos. en Onder goed, in Cursus en Privaatlessen. Aanvang v. d. n. C. in hutXaat- knippen 15 Jan. a. s. J. SS HIS, 2124a 10 Ueercngraeht 112a. Voor 1.75 een geheole bezendiug enx., om uw woning gezellig te makenI prima kwal. Chinoesehe Vloermat, fijne mooie kleuren, voor slaapkamer, keuken, enz., 3 flinke netto Gangmatten, 1 sterke Deurslykmat (SO by 50 cM1 ge kleurde zachte Bedraat, gratis1 fraaie Wandversiering en 1 fijn Tafelmatje. Wie binnen 8 dagen briefkaart zendt ontvangt dit alles en nog extra 1 fraai Stoelkussen, 1 Lampekap, 1 fijne Tafellooper, 2 Boodsebm of een fijn Tafelkleed. Naar buiten zending rembours. MafèsBïfabrick Prin sengracht 146, 'Adam. 214 18 WIJNHANDELAREN. OPGERICHT A». 1805, Tel. 63. Hooglandscbe Kerkgr. 43-45. Bevelen bijzonder aan hun per anker 28.— 12 flesschen. 7.50 Proefflesch. 0.65 Plas extra accijns a<l 4 ct. p. II. Vraagt uüqcbreiae PriïscouraiU. 1907 16 Zaterdagavond van 6 tot S3 uren de van ouds bekende Speetjes Paüug:, lO en 30 Cents per stuk. YisehSsaüsje AaURaarlkt. Firma J. G. SPAARGAREN. 2378b 8 Telefoon 34-ü. zeer vet 4 pond zwaar f125 fra'nco huis. Verkrijgbaar bij 157 21 Siatlonsïsjg 59. Bpesstraai Telotoonn. 603. Telefoonn. 5113. Vischmarkt 4, E£, kJ, ib hoeji Kapelsteeg. Ook eenige gebruikte zeer solide Piano's en Orgels met garantie voor zeer billijken prijs voorhanden. 160 30 Bij deze heb ik de eer'te berichten dat ik, naast mijn gewonen handel in Wijn, Cognac en Binnen- en Buitenlandsch Gedistilleerd, een Depót heb van tVijnen De Wijnen, getapt op heele en halve tlesschen, zijn in origineele verpakking tegen de gewone pr ;zen in elite ge- wenschte hoeveelheid bij mij verkrijgbaar. 4114 84 Mijn zaak is geope d van 's morgens 8 tot 's avonds -9. Hoogewoerd 19. Telef. 598. 218 222 Ï4) Een rijtuig rolde over de straat, onder haar raam, voorbij. De pendule liet haar ■eentonig „tik-tak, tikke-tak' liooren. Dat ■Was alles. Hoe lang Martha zoo onbeweeglijk ge- Jegen had, aTleen nu en dan door een koude rilling geschud, wist zij niet; ten laatste (hoorde zij weder aan haar deur kloppen; Snaar dit kloppen was geheel anders dan Jfiat van straks; het was zachter, maar drin gender; ook drong- een andere stem. tot haar ■door. „Martha, Martha! Mijn arm, lief kinxl..." Er waren tranen in die. stem te hooren. „Wil je niet opendoen, Martha -lief [Voor mij Alleen maar voor mij In dien toon, in dat beroep op Jiaar ge- ge voel lag een opwekking ten leven. Nu èerst begreep Martha, dat men tot haar sprak; dat men haar verzocht de deur te openen. Werktuiglijk sprong zij op, schoof den grendel van de deur, draaide den sleutel in het slot oui eu ging dadelijk weer naar bed, waar zij de deken tot hoog over haar gelaat optrok. Tante Ebba kwam binnen. Zachtjes ging zij bij het bed zitten en streelde zwijgend de hand van Jiaar kind'. Na een poosje trachtte zij de deken van Martha's aange zicht na-ar omlaag te trekken. Dit gelukte. Daar lag haar lieveling nu, haar piet wijd open oogen strak aan te zien; geen traan jf»l' ontspanning aan dien blik. „Mijn kind, mijn lief, dierbaar, éénig kind! Kan je niet schreien?" „Schreien?" Martha streek met de hand o-ver haar voorhoofd. Ja zeker, het was vrecselijk treu rig, wat haar was overkomen. Tante wist er van en zij begreep het zoo goed. Jawel, zij zou wel kunnen schreien, als zij maar eerst goed duidelijk wist, hoe alles geweest was. Zij zou er wel over denken, hoe zij daar achter kon komen. En zachtkens kwam haar bewustzijn met de gedachten en gevolgtrekkingenen allengs werden deze tot een eindelooze reeks, lang genoeg om er vele dagen en vele nachten aan te denken. ACHTSTE HOOFDSTUK. Sedert lang waren de gordijnen in de slaapkamer niet zoo vroeg opgehaald ge weest als op den morgen, die op- dezen droevige® dag volgde. Mevrouw schelde reeds om acht uren en toen Augusta binnenkwam, vond zij haar niet slechte opgestaan, maar ook reeds ge kleed. Zij wiLde alleen maar haar mantel #uit de vestibule h-ebben, want zij had een bood- schap te doen. waar. haast bij was. Augusta mc-est vooral zachtjes loopen om mijnheer niet wakker te maken. Augusta liep zoo zzaht als zjj kon. Mijnheer was gisteren zeer laat thuis ge komen en toen naar z,ijn eigen kamer ge gaan om op het rustbed te slapen Dit deed hij gewoonlijk, als hij laat thuis kwam en mevrouw niet in haar 9laap wilde storen. Na zulke uitgangen bleef hij dan soms tot tien uren slapen en. de dienstboden in huis wisten het, eens voor al, dat er dan geen geraas mocht worden gemaakt; die aanbe veling van mevrouw, om zacht te loopen, was dus eigenlijk overbodig. Maar juist toen zij den mantel van den kajrstok nam, stond mijnheer op den drempel zijner kamer, evenzoo als mevrouw, gereed en gekleed. Hij wilde weten wat zij daar uitvoerde? Waarom sloop zij daar zoo geheimzinnig rond? En teen hij vernomen had, dat mevrouw haar hoed en mantel verlangde om uit te gaan, beval hij het meisje den mantel weer op zijn plaats te hangen. Daar was geen haast bij. Mevrouw zou eerst over een uur uitgaan. En terwijl Augusta aan zijn bevel ge hoorzaamde, liep hij langs haar heen recht streeks naar zijn vrouw, die nu niet. den voor- ziehtiglieidsmaatregel van haar kamer af te sluiten in acht genomen had. Zij stond, bij de kaptafel, bezig haar hor loge aan te doen. Waarschijnlijk had zij hem in den spiegel gezien, want met een wel bleek, maar beslist gelaat keerde zij zich naar hem om. „Zou je mij nu zoo zonder een enkel woord hebben willen verlaten zeide hij met een zachte trilling in zijn stem en' op zijn anders zoo rustige gelaatstrekken, die, evenzoo als bij haar, van een slapeloos door- gebrachten nacht getuigden. „Wij hebben elkander niets te zeggen," antwoordde zij. ..Alles is duidelijk.'' „Duidelijk? Wat is duidelijk?' „Dat wij niet langer man en vrouw kun nen zijn, als jij een ander liefhebt." Hij zweeg* een paar seconden. Toen liep hij driftig naar Martha, legde zijn arm, als bij een halve omhelzing, om haar schouders en zag haar, ontroerd, diep in de oogen. „Martha, Martha I" fluisterde hij. „Je mag er van denken wat je* wilt; maar cr is niemand, hoor je, van wie ik zoo innig veel houd als van jou." Heftig maakte zij zich uit zijn arm los. Zijn woorden hadden een valschen klank in haar ooren. Wilde hij haar bedriegen en zich zelf op den koop toe? Of was het misschien uit een opwelling van medelijden, dat „Maar jc hebt dan toch ook een ander lief," zeide zij. „O, maar dat is iets geheel anders L" Hij tastte naar haar hand; nam deze met geweld en hield ze stevig vast. „Martha, mijn eigen lieve Martha," smeekte hij, verlaat mij niet. Laat ons er over denken, beiden, jij en ik." Maar zij wilde van geen .bedenktijd iets wetenhaar hart was verhard, want het was bevroren. Zij begreep wel, dat er warmte lag in zijn woorden.; zij zag het ook, dal zijn gelaat van ontroering en teederheid. trilde; maar dit alles was niet in staat het ijs rondom baar eigen hart te doen ont dooien. Met beide handen op de kaptafel achter Kaar leunende, stond zij daar strak en koud tegenover hem en een geheeTe reeks van ver standige, kalme vragen ontgleed aan haar lippen. Waarover zouden zij nog denken Er viel hier niets te bedenken. Op den laatsten tijd terugziende,- was liet haar duidelijk, dat ziju. liefde allengs verflauwd en uitgedoofd was, hoewel zij tot heden zoo blind en dwaas geweest was dit niet in'te zien. Ofbeter gezegd zij had cr wel iets van gemerkt, maar niet tot in welken graad hij' verkoeld was in zijn genegenheid voor haar. Maar aangezien zij dit nu wel wist, wat vied er dan nog te bedenken Wat dood was, kon niet meer in 't leven teruggeroepen worden. Zij hadden geen kinderen, die cr onder zou den. lijdenWaarom dan langer uitstel len., waartoe het toch komen moest? Wat zou dat bcteekenen Hij viel op do canapé neer en bedekte zijn gelaat met beide handen. „Maai* tochtoch stamelde hij, zonder op te zien. „Ben je bang voor het schandaal?" „Schandaal Hij zag haar vragend aan. „Ja. Je sprak er gisteren over, toon ik niet wilde opendoen. Je bent misschien bang, dat dit nadeelig op jc maatschappelijke be trekking zou kunnen werken?" Wederom liet hij zijn hoofd op de han den rusten en zweeg. Gevoelde hjj zich ver ongelijkt. of had zij de rechte snaar ge trol len Trouwens, dit was haar onverschillig. Hij' was haar ook volmaakt onverschillig, zooals hij daar zat. Wel was het ellendig dien veerkrachtïgen, zelfbewuste» man daar zoo verpletterd te zien zitten. Dat men iemand liefhad, dat was geen zaak, waar voor men zoo streng kon worden veioordeeld. Maar als die nieuwe liefde jc zóó geheel bcheerschte, dat zij je eerste genegenheid ten eenenmaïe in de schaduw drong om haar geheiligde plaats eigen huis eu haard tot het seIkrnwtooneel Ie verlagen voor de liefdesverklaringen aau dat nieuwe voorwerp, dan was het- wel ellendig 1e moeten zien, dat die nieuwe liefde, voor welke de oude in het slijk vertreden was, toeli niet de kracht gal", niet warm genoeg gevoeld werd, om een verdediging uit te lokken, of althans een eerlijke bekentenis. (W o rd t ver vol gd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1915 | | pagina 6