120,000 sijner uitgeweken onderdanen, die
zulk een gelukkige toevlucht hebben gevon
den An dit land. Hij trachtte weer te gaan
"bouwen .op de puinen, die hij in België ge
vonden had. Sommige der colleges werden
heropend ,en vele priesters riep hij uit En
geland terug, om te pogen het parochiale
leven te herstellen. Maar de taak was te
zwaai*; .allerlei moeilijkheden werden Rem in
den weg gelegd en zijn gevoelens over den
treurigen toestand vonden een weerklank in
den herderlijken brief."
De Requisities in België.
De requis:li-es zijn in Bielgic nog aan de
©rde \an elfen dag. T*e Lapfcehucrje, een
gemieente van ongeveer 650 inwoners,
nabij de grens, werden volgens een
opgave de volgende requisites gedaan:
400 stuks hoornvee, 270 varkjc-ns, 1000 H.L.
rogge 'en tar\\\e, 10.000 Kilo erwten en
boon en, 400.000 Kilo aardapp elen, 15.000
Kilo haver, 10.000 Kilo hooi, 200.000 Kilo
stro o.
Een zware last voor zulk <een gemeente,
waarvan de moeste bewoners maar tot de
kleine gegoede boertjes beliooren, welke
dag en nacht moeten werken om het een
ien ander bijeen te garen.
Men vreest algem'een, dat de opgceischte
hoeveelheden niet meer in de gemeente;
aanwezig zi.in daar veel verkocht en nog
over de grens gebracht is.
De Duitschers aan de Belgische Kust.
De correspondent van d-e ,,N. R. Crt."
te Sluis m'eldt d.d. 7 Jan.:
Betrouwbare ooggetuigen, die gisteren de
Streek hadden verkend, hebben mij mede
gedeeld, dat de Duitschers met koortsach-
tigen ijver voortgaan het Noordzeesrrand
tusschen Knocke en Heyst, tot vlak bij
onze grens, aan de Kadzandsche duinen in
siaat van verdediging te brengen. Knocke
is "bezet door een vijftien- tot achttienhon
derd man Duitsche troepen, zoowel infan
teristen van den landstorm als marine
matrozen, artilleristen en cavalerie. Tot
heden zijn er in den dijk achter de duinen
van Knocke naar 't Zwin vier kanonnen
geplaatst. De Duitsche militaire komman-
clan i daar had aan de manschapben mee
gedeeld, dat er een landing vftn Engelsche
troepen kon worden Verwacht en dat er
dan langs het strand tusschen Knocke,
Heyst, Zeebrugge en Blankenberghe voor
zeker een zware slag zou worden geleverd.
Heyst is naar schatting door een drie
duizend<gqan troepen b'ezet. Op den bc-ton-
vloer van een tennisveld in het badplaatsje
Duynbt.rgen i,s een 42 cM. kanon opge
steld, te midden van de zeer sterke bat
terij. die hier uit de duinen het strand
bestrijkt. Het bericht dat men daar om
het gescbutsvcld vrij te krijgen acht nieuwe
villa's in de kicht Weeft laten springen,
werd mij bevestigd. De duinen zijn op
verschillende plaatsen geëffend. De kanon
nen rusten er op bet on vloeren, die door
balken in Wet zand gedragen worden.
Duvnbergen is geheel ontruimd. De men-
schen moesten hun huizen verlaten, moch
ten mfeenemen wat zij konden, maar wat
rij achter lieten, hebben de soldaten groo
t-en deels buitgemaakt. Verschillende villa's
rijn opengebroken. Op tal van plaatsen
heeft men de ramen uit de kozijnen gx^
nomjen en (daarachter mitrailleurs opge
steld. Tot zoover zijn de gevels van deze
huizen dan rn:et dammen van graszoden
versterkt. D.cze mitrailleurs zijn alle gericht
op 'dien weg van Knocke naar Heyst, waar
alle verkeer verboden is en ten overvloede
idoor prikkeldraadversperringen gestremd.
Bovendien gaan de Duitschers voort in
'dit gebied tal van loopgraven aan te leg
gen. De Duitsche bezetting van Knocke
ten Heyst is overal bij de burgers inge
kwartierd. Gisteren heeft de Duitsche over
heid in Knocke alle vee en paarden laten
opschrijven. Vooral paarden zijn er reeds
heel wat gerecuïreend en zelden worden
'daarvoor bons afgegeven. Gebrek aan
levensmiddelen is er nog nier. Mijn zegs
lieden noemden de verhouding tusschen
Öe bevolking en (ie bezetting goed. De laat
ste gedroeg zich over het algemeen „braaf
jbn gewillig."
Belgen, te Wapen
Do volgende beslissingen van de Belgi
sche regeering zijn ter kennis van de Bel
gische vluchtelingen in Engeland gebracht:
1. De gewezen burgerwachten worden
c-ls vrijwilligers aangenomen in het leger
tot den ouderdom van 45 jaar. 2. Al de on
gehuwde jongelingen van 18 tot 30 jaar,
welke niet verlangen een verbintenis in het
leger aan te gaan, kunnen verplicht wor-
leger aan te gaan, kunnncn verplicht wor
den te werken voor het leger.
Geen Aïgclicele Hervatting
van het Spoorwegverkeer in België.
In tegenspraak rnet het bericht, -dat in
België door de Duitschers het geheel©
epoorwegverkeer hersteld is, wordt aan de
„N. R. Ct." gemeld, dat in de provincie
Luik gec-n enkele spoorweg in gebruik is.
Zelfs de dienst tusschen Luik en Brussel
en ook de overige dienst geschiedt door die
„C-hemms de fer vicinaux", waar op Bel
gisch personeel dienst doet-.
Sedert eenige dagen mogen ook deze
trams na 8 uur 's i^onds de grens niet meer
over en zoon zien de reizigers, die per mid
dagtrein naar Maastricht willen terugkee-
ren en in Herstal op de tram uit Luik
moeten wachten, die meestal to laat is, zich
genoodzaakt in Bassenge te blijven, omdat
de tram, waarin met moet overstappen,
niet op de aan.sluit.ing wacht-, wijl hij dan
niet .meer vóór het vastgestelde uur de
grens over zou zijn.
Be Mcening van Va cd er velde.
In de Daily Chron.* geeft Beer ver
slag van een gesprek met Vanderveldo,
den socialistischcn Belgischen minister, dat
hij beeft gehad. "Beer is jaren lang Lon-
denseh correspondent .van de ,,Vor,warts"
geweest. Daarna heeft hij in het Duitsch
'een geschieden1? geschreven van het socia
lisme in Engeland. Geen Engelsch .werk
heeft het zoo goed en 200 volledig gtes
daan, zegt de redactie van de „Daily Ghr."
In liet verslag komt dez?e uitlating van
Van der velde voor«Tot het laatste oogern
blik geloofde niemand in België,- dat
Duttschland ons grondgebied zou schen?
den. Na het Agadir-geval in 1911 nam de
Belgische j-egeering, op verzoek van de
Fransche en de Engelsche regeering, de
noodigie maatregelen, om de onzijdigheid
van<*ons land te verdedigen. Toch waren
wij er zeker van, dat er geen schending
van Üe rijde van Duitschland zou ge-:
schieden.
Ook antwoordde Van der velde op de
vraag, welken invloed de oorlog op bet
socialisme zou hebben: „Wat België be
treft, ben ik zeker, dat wij vooruit zullen
gaan. De krachtige verdediging, die onze
arbeiders en socialisten hebben geleverd,,
heeft heel wat vooroordeel tegen het socia
lisme ontwapend. Zelfs de conservatiefste
B'elgen hebben ingezien, dat socialisme
geen verraad bet-eekent. Ik heb in de loop
graven onze soldaten toegesproken en hen
aangespoord bun .plicht te doen. als socia
list en als burger beide, als strijders voor
sociale rechtvaardigheid en nationale vrij
heid. Indien de oorlog het militarisme
knakt, zal een van de hinderpalen op d-en
wkg van den socialistischen vooruitgang
zijn opgeruimd."
Al is de Leugen
Een A merikaansche dame, mevrouw
Leonoro Dopke, uit Cincinnati, verhaalt
in het. „Taglichen Cincinnatier Volksfola.tt"
over het optreden van Engelsche marine
mannen aan boord van de Rotterdam",
met welk schip zij on hear dochter in No
vember naar de Unie waren teruggekeerd.
Zij schrijft-:
„Toen wij het Kanaal invoeren, werd ons
duidelijk, dat do heeren Engelschen ons
niet ongeplukt zouden laten passeerenr
Omstreeks tegen drie uur 's middags wer
den wij aangehouden door een Engelschen
kruiser, die eon afdeeling officieren en ma
rinesoldaten aan boord zond, die daarop
een algemeen© visitatie begonnen, welke
zoo wat drie. of vier uur duurde en op de
ruwste wijze werd ten uitvoer gebracht.
Eer de Engelschen do boot verlieten en
deze lieten vertrekken, begaven zij zich nog
naar het post-vertreken tot; onze verba
zing moe-sten wij ontwaren,- dat na korten
tijd een groot aantal postzakken, die alle
uit Duitschland kwamen, eruit, gehaald
en zonder meer overboord gesmeten wer
den".
De „Frankfurter Ztg." aan welk blad
dit verkorte stuk ontleend is, teekent hier
bij aan
„Zoo handelt het volk, dat zich de be
scherming van het volkenrecht tot bijzon
dere taak heeft gesteld".
De \,N. R. Ct." heeft ziek naar aanlei
ding van dit bericht tot do directie van de
Hol 1 <ênd-A merika -1 ij 11 gewend, en dezo
deelde mede, dat het bericht op fantasie
moyt berusten. Bij lvaar althans is niets van
dit alles bekend, en indien er iete had
plaats gegrepen, gelijk de Amerikaansehe
dlame schetst, had de kapitein van de „Rot
terdam" daarover zonder eenigon twijfel
rapport uitgebracht. Trouwens, aan wie
een oogenblik nadenkt, moet het verhaal
reeds verdacht- voorkomen. Zouden de En
gelschen, als zij zich aan de post. vergre
pen hadden, de Duitsche brieven niet eei
hebben meegenomen, dan haar overboord
te werpen?
Enthusiasm* voor Dienstneming in
Eie gel and.
Behalve de reeds gerecrut-eerde man
nen, heeft de circulaire, die door de re-
cruteeringscommissie uit. het parlement
aan huisvaders werd toegezonden, tenge
volge gehad, dat tusschen 12 November en
12 December 225,000 toezeggingen binnen
kwamen van mannc-n, om dienst-te nemen,
zoodra zij noodig waren, tusschen de 19 en
38 jaar.
Tot dusverre is deze circulaire alleen in
kleine stadjes en plattelands-districten
van sommige militaire commando's ver
spreid, terwijl groote steden werden uit
gesloten. Thans zal zij ook in dë andere
districten worden rondgestuurd,
Be Economische Toestand in Engeland.
Niet alleen is her aantal werkloozcn in
Engeland op het oogenblik een te veron
achtzamen hoeveelheid, maar in vele vak
ken wordt een tekort aan werkkrachten
waargenomen. Dis aan deze drie voor
naamste oorzaken toe te schrijven: het
verminderen van het arbeidsleger door die
geestdrift, in alle klassen der maatschap
pij voor den oorlog betoond: de toegeno
men levendigheid in verschillende takken
van nijverheid, door den oorlog veroor
zaakt en de geweldige stijging van den
overzcesehcn handel.
De opeenhooping van volgeladen schepen
in de haven van Liverpool neemt thans
een even ernstig karakter aan als te Lon
den. Onlangs waicn er op één dag niet
minder dan 30 schepen 111 de onmoge
lijkheid, hun lading te lossen.
Het tekort aan handen is zoodanig, dat
vele dokwerkers zes pond (f72) pér week
verdienen en slechts al te velen, van oor
deel dar zij in een paar dagen, meer dan
rij noodig hebben, kunnen verdienen, wei
geren om gedurende de rest van de week
nog iets uit te voeren.
Te Birmuigham is het noodig geworden,
den tramdierist te beperken, daar 1200
tram beambten in di e stad rich als vrij
williger hebben opgegeven, terwijl er
slechts 600 man werden gevonden, bereid
en in staat om hen te vervangen.
Generaal Pan.
De „Nlcuq Zürichcr Zeitung" deelt mcjde,
dat Generaal Pau, di,e om gezondheid)*-
redenen geen actief .djeeL aan den strijd
kon nem'en in de tweedie helft van Dele.
te [Warschau hoeft vertoefd, om daar tie
beraadslagen over een gemeenschappelijk
optreden van h£t Franschje en Russische
leger.
1 P 1 1
Generaal Joffre.
De Franachen kunnen nooit genoeg te
hoeren krögen too hun yjoffre den Zwij
ger."
Thans heeft .een berichtgever van de
France de Bordeaux et du SukLOuest; de
eenige nog levende zuster van den gene-
nflissamus, een mevr. Art us, te Rivesab
t>es, geïnterviewd. Uit de mededeelingen
van deze dame blijkt, dat die Joffres niet
van Franscbe origine rijn. De familie, toen
nog da Gouffre heetende, komt uit Spanje.
De bet-over grootvader van den opper bevel
hebber en mevr. Artus, was een Spaansch
edelman, die in de achttiende eeuw rijn
land was ontvlucht, om zich in Frankrijk
te vestigen. De vader van Joffre was een
kind uit een groot gezin en Josep Joffre
(de generalissimus zelf) wes één uit elf
kinderen. Bij zijn examen, voor de Ecole
Polibechnique had hij een laag nummer
(14). Goed in de wiskundige vakken, was
hij „zwak in het Duitsch." Over Joffre's
militaire loopbaan hebben wij vroeger al
het een en ander gemeld, en gaan (diej
dus thans mlet stilzwijgen voorbij.
Het was de gewoonte van den militair,
om rijn verloven door te brengen te Rive-
saltes, waar hij dan met zijn hoogbejaarden
vader spelletjes „mouille" speelde.
Mevr. Artus koestert goede hoop voor
den goeden afloop van den oorlog, want
haar broer had haar in een brief laten
weten, -„dat hij best tevreden was over
den gang van zaken."
Een ander bericht over Joffre in de
Franscbe bladen behelst, dat de zetel in
de Académie, vrijgekomen door den dood
van den graaf de Main, bestemd is voor
Joffre, die na den oorlog daarin zijn plaats
zal krijgen.
Dit zou dan de vervulling rijn van een
voorspelling, uitgesproken door Rcnan. bij
gelegenheid van de toelating van De Les-
seps tot de Academie. Rcnan had toen
in rijn rede het goed recht van een Aca
demiezetel voor de mannen van de daad
bepleit. En bij had er aan toegevoegd:
„Nog iemand is er, die verzekerd zou
zijn van een zetel in ons midden, n.l. de
generaal, die aan Frankrijk de overwin
ning brengt. Wij zouden over het proza
van zoo'n man niet vitten. Wij zouden
hem bij acclamatie tot lid kiezen, zonder
ons van zijn geschriften iets aan te trek
ken. Wat zou dc dag van zijn inauguratie
als lid oen glorierijke dag wezen, en wat
zou hJet een eer zijn voor wie op dien dag
die Academie presideerde."
Wilheliu Tell II.
De „Echo de Paris", heeft Jiet volgende
Wilhelm Teil-verhaal, dat hoewel mis
schien verzonnen toch verdient, over
verteld te worden. Een week geleden wan
delde een Duitsch officier, met zijn verre
kijker in de hand, voor de loopgraven.
Koelbloedig verkende hij met den kijker
cLe Franscbe loopgraven, en de Franse hen
zagen het vol woede aan, maar moesten
hun ziel in lijdzaamheid bezitten. De Duit-
scher liep namelijk gearmd met twee Fran
scbe krijgsgevangenen, die hem tot schild
dienden. Hij waande zich veilig, doóh
rekende buiten den waard. Dc beste schera
se "hut ter van de Franscbe afdeeling, die
in de tegenoverliggende loopgraaf aanwezig
was, nam zijn geweer, legde aan er. mikte
lang en nauwgezet. Het schot klonk en.
de Duitsche officier viel 'door het hart
geschoten dood neer. De bci'de Fran-
scben waren ongedeerd; en zoodra rij
van hun eersten schrik bekomen waren
zietten zij het op een loopennaar den
Franschlen kant. De Franscbe troepen, di'e
in acflemloore stilte en bange spanning het
schot haddén afgewacht, hieven een
da ver-end hoezee aan.
De Yerlie/xm cn verdere Plannen
der Duitschers en Oostenrijkers.
De militaire medewerker van de „Times"
schrijft
Grootvorst Ni col aas heeft ons 't totaal van
de Oostenrijksch-Duitsehc verliezgn, voort
vloeiende uit het pompcuse offensief van
maarschalk Yon Hindenburg, hetwelk om
streeks 12 November aanving, nog niet op
gegeven, maar wij zullen er niet ver van
af zijn- zh. wij die voorloopig maalr op een
half millioen man aan dooden, gewonden en
gevangenen stellen, met inbegrip van de
Servische overwinning. De Duitsche verlie
zen worden door onzen correspondent bij
het Russische leger op 220,000 man geschat.
De Oostenrijkers hebben sedert 1 December
150,000 gevangenen verloren, en hun overige
verliezen zijn over een lange linie van Cen
traal-Polen tot in Boekowiua zwaar geweest.
Xji 't kort. de Oostenrijkers en Duitschers
hebben kans gezien, bij deze jongste krachts
inspanning van een kwart tot een d^rdo
hunner geheele sterkte op hert Oostelijk front
kwijt te raken, en tot dien ontzettend Jioo-
gen prijs hebben zij feitelijk niets anders
bereikt, dan het uitstellen van den Russi
sch en opmarsch. voor een paar weken. Zij
beweren, dat zij 136,000 Russen h«Kb n ge-
angengenomen cn 100 kanonnen hebben ver
overd, beweringen, die natuurlijk zon-ler dc
minste waarde zijn. zoolang zij van Russi
sche zijde niet- bevestigd worden. [Maar zij
hebben geen enkel Russisch leger verslagen,
en zij zijn niet eens zoo ver als zij tegen
het eind van October waren. Von Hinden
burg heeft noch in politiek, noch in strate
gisch. noch in tactisch opzicht een noemens
waard succes behaald.
'Wij hooren vagelijk iels verluiden van
nieuwe Duitsche bewegingen, maai' van een
nieuw strategisch plan vernemen en merken
wij niets. De slappe bodem en de vette,
modderige wegen belemmeren offensieve be
wegingen.
De toestand der Oostenrijksclie legermacht
na haar jongste nederlagen is verre van
schitterend. Wel is waar schijnen de depots
naar behouren te functionneeren, en zeer
spoedig na iedere 11 veldslag do legers weder
op sterkte te brengen, ïuaar er zit geen
samenhang, geen consistentie meer in het
leger, en bij liet minste of geringste vallen
gansche regimenten uit elkaar. Daarenbo
ven hebben de ontzettende verliezen de be
volking hevig verontrust, en dat juist op
liet oogenblik, dat de allerkrachtigste maat-
kegelen noodig zijn, om de Russen en do
Serviërs tegen te houden.
De overwinningen der Serviërs hebben
Oostenrijk niet alleen in groote militaire
moeilijkheden gebracht, maar tevens diep
verborgen [Duitsche plannen in de war ge
stuurd, die via Servië op Roemenie doel
den, en er naaf streefden, den Turk do
hand te reiken, die zijn beste leger nog
altijd bij don Gouden Hoorn in reserve
heeft.
Do bedreiging, in de Oostenrijksclie pers
aan het adres van Roemenië gericht, toen
men te Weenen vermoedde, dat Servië ver
pletterd was, maakt thans een zeer komi-
schen indruk. Het verschijnen van het 10de
regiment Bersaglieri te Avldlia is ook een
leelijke klap voor Oostenrijk, en de zaken
warden er niet beter op door het geschreeuw
Ln de Wëcner pers, die haar lezers be
zweert, dat de Italiaansche bezetting slechts
tijdelijk is en dat de Tweebond dit alles
„te zijner tijd" zal opknappen.
Dit mag zijn hoe het wil. De lichGng 1915
in Italië is reeds onder de wapenen, en dit
land heeft thans een krachtig leger, voor
bereid op alle komende gebeurtenissen, Oos
tenrijk verkeert niet in dan guns tags ten toe
stand om Italië te tarten.
En daar ook de Roemeensehe en Griek-
sche legers gereed staan, om hun aandeel
in de gebeurtenissen in het centrale Oosten
te nemen, zoo moet de toestand van Oosten
rijk als ernstig worden beschouwd, wel in
staat, om het pessimisme te rechtvaardigen,
dat te Weenen en Boedapest de gemoederen
begint te versomberen.
Rusland denkt nog niet aan Trede.
Volgens een telegram uit Rome publi
ceert do „Agenzia Stefani" het volgende
communiqué„Naar aanleiding van het
feit, dat eenige Italiaansche bladen het ge
rucht hebben verspreid, dat Rusland stap
pen zou hebben gedaan voor het sluiter/
van vrede, verklaart de Russische ambas
sadeur uit naam van zijn regeering met. be
slistheid, dat Rusland er niet aan#denkt, in
besprekingen over het sluiten van vrede
te treden, voordat zijn tegenstanders ge
noodzaakt zullen zijn do voorwaarden aan
te nemen, die de geallieerden als eenigen
waarborg voor ee.n blij ven den vrede zul
len beschouwen".
Het Russische Leger.
Dc Russen zoo schrijft een oorlogs
correspondent van de „Frankf. Ztg." uit
Lodz zijn uiterst bedreven in het aan
leggen van loopgraven, in het verdekte
aanbrengen van schietgaten, de opstelling
van machine-geweren. Iets wat dadelijk de
aandacht trok, was dat er zoovele inmaak-
b'ikken, brood en aardappelen rondslinger
den. Men spreekt zoo dikwijls gedachteloos
d'e menschcn na, die verhalen doen over
de buitengewoon slechte, verpleging van de
Russische troepen, over het jammerlijke
voorkomen van gevangenen en overloopers,
die half verhongerd rijn. Na alles wat ik
hier heb gezien, kan ik slechts zeggen,
dat er weinig van waar is. Met zulke ge-
dachteloozc gezegden verkleint men niet
alleen de dapperheid van den vijaïid, maar
ook die van de Duitsche troepen, welke
hem moeten bestrijden. Overloopieirs zul
len altijd beweren, dat geen lafheid, maar
dri ontzaglijke uitwerking van de vijande
lijke artillerie of honger hen gedreven heeft.
Dat zal men echter niet gelooven, als men
de vele gevangenen ziet, die in hun prach
tige jassen er meestal ordelijk en proper
uitzien, goed gevoed, geen haar slechter
er aan toe, niets ruiger of meer verwil
derd er uit ziende dan onze eigen nven-
schen, die secLeit weken en maanden dat
hondenleven in de schansen hebben te
leven.
Dc Russische Soldaat iii het
Handgemeen.
Gedurende de afgeloopen week hebben
;er in het oosten veel gevechten van man
tegen man plaats gehad, in den loop van
'den slag der vier rivieren. De Russen
bleken hierbij zonder .uitzondering boven
[de [Duitschers te staan, zoo wordt uit Pe-
trograd gemeld-
De respectieve denkbeelden aangaande
taktiek aan beide zijden, worden goed geïl
lustreerd door twee gebeurtenissen, die
heden bekend werden gemaakt.
Veertig Siberische fuseliers trokken bij
Sokhatchef die Bzura over, met het doel
de voorstad op den anderen oever in brand
te steken, waar vijandelijke kanonnen ston
den, die reeds veel ongemak hadden ver
oorzaakt.
Zij staken 's nachts over in roeibootjes,
'de bladen der riemen met lappen omwik-
keld^ ten einde rich ,door het plassen van
de riemen, niet te verraden. Daarop trok
ken rij stil door [het bosch op den anderen
oever, en dwars door de linies der Duit
sche wachtposten naar de voorstad, die
rij tegelijkertijd op verschillende punten
in brand staken.
Toen rij den terugtocht aanvaardden, be
gonnen de Duitschers te .vuren.
„Wij moeten toch iets idoen, voor wij
weggaan I" riep de sergeant pit, die het
Itroepje aanvoerde en daarop bestormden
de Siberiërs de hofstede,- yanwaar uit de
Duitschers op hen schoten en doodden
hen allen. De Russen zei ven hadden een
'dozijn mannen verloren en keerden met
hun gewonden naar de roeibooten terug.
In het tweede geval had de vijand onop
houdelijk, maar vruchteloos !reeds ver
scheidene dagen achtereen een Russische
stelling beschoten en Aangevallen. ,Op een
avond verflauwde het Duitsche yuur, om
ten slotte geheel op te houden. Ook de|
Russen hielden op met vuren.
Een uur later kwam' in de schemering
een afdeeling Roode Krujs-soldaten in Rus
sische uniformen,- voorafgegaan Ü00T een
Russischen priester,- üie een [kruis droeg,
en vergezeld van verscheidene blootshoofds
gaande soldaten van. een [kleinen heuvel
op den flank der Russen, naar het slag
veld afdalen. De Duitschers ;sch°t.en niet
op het troepje, dat van. den eenen dooden
Rus naar (d^n andere trok, terwijl de
„priester" bad en de ^Roode K^js-sol-
[dateny.de 'dioden Weghaald^n,
De Russen begonnen hun loopgraven
te verlaten, eerst afzonderlijk, daarna jn'
steeds toenemend aantal. Toen rij goed-
len wel in het open veld waren, werd eti'
'een moordend flankvuur niet mitrailleurs!
op lven geopend. De „priester", de „Roode
Kruis-sol da teil" en de treurende, bloots
hoofds loopende soldaten waren allen ver
momde Duitschers I
Wat (le Engelsche Marine gedaan heeft.
De maritieme medewerker van de „Daily,
Obron." schrijft, onder den titel„Wat
heeft de Engelsche marine sinds het uitbre
ken van dc-n oorlog gedaan", o. a, het vol-
geide
Niemand kan iets voorspellen van dc
actie der marine in het nieuwe jaar, dat
met. eon ramp (het zinken van de „Formi-"
dable"' Red) begon, maar men kan wel
een terugblik werpen op hetgeen door haar!
sinds den aanvang van den oorlog gedaan-
is.
Misschien is het onnoodig dc aandacht
te vestigen op de zeer belangrijke kwestie
dat do Engelsche vloot- de verbindingen over
zee beheerscht. Zij heeft liet leger in staat
gesteld, naar. het vasteland over te steken,
en heeft er voor gezorgd, dat versterkin
gen op elk militair gobied geregeld naar
het Jegor gezonden konden worden. De
vloot heeft de troepen, die uit Canada cn
Indie kwamen beschermd en zij heeft ge
zorgd, dat dc handelsschepen veilig waren,
wat nog nooit in een vorigen oorlog be
staan heeft.
Er is geen groote slag geweest, maar dc
reden .hiervan is, dat d© Duitsche vloot
haar basis niet heeft verlaten. Alles, wat
rij gedaan heeft is een raid van eenige groo
te kruisers, die open steden gebombar
deerd hebben, om te komen en weer t<
gaan.
In de Midde 1 lancusche Zee ontsnapte de
„Goeben", maar admiraal Troubridge hacf
een geringe macht tot zijn beschikking,
welke hem niet in st-a-at stelde, eon gevecht
te beginnen.
In den Stillen Oceaan werd admiraal
Cradock's eskader vernield, maar het werd
gewroken en het Duitsche eskader "bestaat
niet meer. Wij weten niet, welke instruc
ties deze- dappere officier had ontvangen cn
wij kunnen niet zeggen, hoe hc-t gekomen
is, dat hij met zulk een zwakke scheepsmacht
ir het gevecht kwam.
De Duitschers hebben nu op zee slechts
enkele vluchtende kruisers, waarvan de
dagen zeker geteld zijn. Wat de Duitsche
koloniën betreft, dezo zijn bijna alle ge
nomen en Duitsch Oost- en Wéét-Afrik a
zullen vroeg of laat Iptzcifde lot ondej-r
gaan. l
1.enige feiten trekken in hetbijzonder
de aandacht. Ten eerste dc mobilisatie van
de vloot in Juni cn liet feit, dat zij klaar
was voor het gevecht, hetgeen blijkt uit
de wijze, waarop zij de reedc van Portland
verliet voor 'd'e diverse operatie-basis.
Enkele gedeelten van de vloot onderscheid
den-zich door roemrijke gevechten, als het
gevecht in de bocht van Helgoland, het
verslaan van admiraal Yon Spec cn den
raid naar Cuxhav-eai.
De marine heeft samengewerkt met het
leger. Toen het eerste leger uitgezonden
werd, hield zij de wacht op do Noord-Zeo
met luchtschepen en vliegmachines. Toeir
de Duitschers de Belgische kust naderden,
maakten do kanonnen der vloot het onmo
gelijk, langs de kust naar Calais op te trek
ken. De loopgraven van den vijand werden"
bestookt en men liet hem niet met rust*.
Toen de Duitschers een basis voor onder
zeeërs te Zeebrugge wilden stichten, ver-
nielden de schepen, onder bevel van schout
bij-nacht Hood de havenwerken, bombar
deerden de fabrieken en beschadigden het
kanaal, zoodat het plan der Duitschers
mislukt is. Later bewees het vuur van do
oorlogsschepen ook goede diensten aan hot
leger in do nabijheid van Lombaertzijde en
den mond van de Yser.
Eerst, lcclc het, alsof de marine cle be
dreiging, welke er voor haar bestond vaji
cle zijde van den onderzeeër, overwonnen
had, maar het verlies van de Formida
ble" heeft ons in deze meening geschokt.
Sinds het zinken van de drie pantserkrui
sers bij de Hollandschc kust, is de ernst van
den toestand ten volle gebleken. Geduren
de een paar maanden echter hadden de
Duitsche onderzeeërs geen succes behaald
en bij den raid naar Cuxhaven bleek, dab
zij door do snelheid van onze schepen en
door do torpedojagers geheel verslagen
werden.
Wij hebben meer verstand van de mijnen
en men kan met vertrouwen verwachten,
dat de schade, door deze toegebracht, ver
minderen zal, doordat wij in dezen een
juiste methode volgen.
De maritieme me<lewerker besluit zijn'
beschouwingen met een eere-saluut te
brengen aan de duperendie bezig zijn
met het gevaarlijke werk van mijnentis-
schen.
De „Kronprinz Wilhelm" in (len
Atlantisclieii Oceaan.
Hot Engelsche stoomschip „Oronsa"'
heeft, volgens een Reuterbericht, Dinsdag
te Las Palma-s 93 matrozen van verschil
lende Fransche schepen en het Engelscho
stoomschip „Bellcvue" die dóór den Duit-
schcn hulpkruiser „Kronprinz Wilhelm"
tot zinken gebracht waren, aan boord ge
nomen. De matrozen waren door het Duit
sche stoomschip „Otari" naar Las Palmas
gebracht.
De „Bellevue" werd den 4den Decem
ber door don „Kronprinz Wilhelm" buit
gemaakt en na het overnemen van 3000 ton
steenkolen, op 20 December in den grond
geboord. Do Fransche schepen, dio in den'
grond geboord werden, waren de „Mon-
tagol" op 4 December, de „Union" op 20
October en de „Anno de Bretagne" op 21
November.
Gcon Ministerieel© Crisis iu Bulgarije.
De correspondent van do „Times" meldt
uit Sofia, dat het Bulgaarsche kabinet een
crisis is. ontkomen. Gennadioff, de led der der
anti-Russische partij, stemdo er in too,)
voorloopig yon dJe__pprtefeuille af te. rien,
