lederiand en de Sariog.
N°. 16827
XMu&ctsag n> Januari. Tweede XSÏacl. A°. 1915.
HaagsGhe Rechtbank.
Oemsngd Nieuws.
FEUILLETON.
Sterke Basiden.
Diefstal van een ilocdenvee*-
to Leiden.
Daarvoor was gedagvaard M. C. P., huis
vrouw van H. to Leiden die echter niet
was verschenen. Zij had uit den winkel van
Mej. Simons-Goddijn, modiste te Leiden,
waar zij een rekening betaalde een hoe-
denveer ter waarde van f 12.50 wegge
nomen en in haar taschjo gedaan. Nadat
do modiste was gehoord en een en ander
bevestigde, eischto hot O. M. een geldboete
van ƒ15 of 10 dagen. Met het oog op de
gunstige bekendheid van beklaagde vroeg
hij geen gevangenisstraf
Minderjarigen dronken
te Leiden.
maken
Daarvoor moest terechtstaan Franciscus
Josephus Marinus V., 24 jaar, bierbotte-
laarskneeht. Hem was ten laste gelegd, dat
hij op 9 November twee meisjes van 14 en
16 jaar met min-nobole bedoelingen had
doen drinken, twee glazen bitter, 2 glazen
port en eon glas bier, waardoor deze meis
jes in beschonken toestand worden gebracht.
Beklaagde zeido dat do meisjes geheel
vrijwillig een cn ander hadden gebruikt.
Eerst werd gehoord Friedrich Engels va-
dor van een der kinderen, die verklaarde,
dat zijn dochtertje dien avond in beschon
ken toestand is thuisgekomen.
Mariotje, het thans 13-jarig meisje ver-
tolde dat zij met Marie Koppesehaar in
do Morschstraat beklaagde waron tegenge
komen. Plij had haar eerst een dubbeltje
gegeven voor het koopen van twee brood
jes. Daarna was hij met haar naar de
i.ariïLstraat gegaan waar zo oen glas'limo-
naclo en een ingemaakte haring hadden
gébruikt.
Vervolgens waren zo naar een café aan de
Morschstraat gegaan en daar hadden zij
twee glazen bittor gekregen en vandaar
•/erhuisden zij naar een café op de Stoen-
Iraat, waar do gel ante beklaagde do da
metjes elk twoo glaasjes port en nog con
glaasje bier offreerde.
Marie Kopposchaar bevestigde een en an
der en verklaarde ook dat zij dronken is
geworden.
Do Officier qualificcerdo deze handeling
.ils oen schandelijko daad en cischte daar
voor één maand gevangenisstraf.
Diefstal van Zink to Leiden.
Daarvoor stond terecht do 25-jarige Al-
bert de V pakhuisknecht te Leiden die
van een stal had weggenomen een zinken
vergaarbak en afvoerbuis.
Beklaagde bekende en nadat als getuigen
waren gehoord de eigenaar van dén stal
O. Christiaanse en de knecht van den huur
der Witmans, oischte het O. M één week
ge van gen issbra f
Mishandeling te Noordwijk-aan-Zee.
Daarvoor moest terechtstaan een arbei
der uit Noordwijk-aan-Zee, Dirk W., die
met groote verzekerdheid aan den ,,heer
rechter" mededeelde, dat hij in 1970 ge
boren was. Later werd uitgemaakt, dat
hij een eeuw in de war was en 'tl jaar tel
de. Hij had in een café van de Wed. Vink
den 73-jarigen visscher Jan D., aldaar,
een slag in het gelaat gegeven en hem in
de hand gebeten.
Volgens beklaagde, die volhield met
groot ontzag van ,,heer rechter" te spre
ken, had men wat gepraat over mijnen
on zoo cn toen had Van D. smalend over
zijn oude, roods lang overleden ouders ge
sproken en toon werd hij verwoed.
Van D., als getuige gehoord, zeide hee-
lemaal bekl.'s ou Iers niet genoemd te
hebben, maar beklaagde was ,,vet" of zon
der beeldspraak, dronken geweest.
Beklaagde zeide net zoo nuchter te ziju
geweest als een schaap.
De 18-jarigo dienstbode van de café-
houdster, Mina van Appel, had het tu
mult gezien en verklaarde, dat beklaagde
,,lialf vet" was geweest en de oude Van
D. inderdaad had geslagen en gebeten.
Beklaagde waa reeds driemaal voor we-
derspannigheid veroordeeld geweest,
maar toen was hij nog heel jong en dan
doet men wel eens wat, meende bek'aagde.
De offioier, die beklaagde niet geheel
toerekenbaar achtte, vroeg 10 of 10 da
gen.
Uitspraak over een week, alleen de zaak
De H. over veertien dagen.
II00G E ItA AD.
De Lijkverbrandings-Kwest Ie
Onder groote belangstelling (er waren
talrijke dames onder liet publiek) werd
voor den Hoogen Raad het cassatieberoep
b-chandeld van den officier van justitie bij
de Rechtbank te Haarlem, tegen het ont
slag van rechtsvervolging van mr. M. J.
Meyer, gepensioneerd Indisch ambtenaar,-
te 's-Gravenhage, ter zake van het in het
crematorium bij (le begraafplaats Wes-
terveld, te Velzen. op 1 April 1914 doen
verbranden van het lijk van <ir. C. J. Vail-
lant, te Schiedam, die aldaar op 27 Maart
1914 was overleden, zoodat cie gerequi-
reerde, schoonzoon en executeur-testamen
tair van den overledene, in strijd met do
Begrafeniswet, niet zou hebben zorg gedra
gen, dat diens lijk werd begraven.
De kantonrechter had aangenomen, dat,
ofschoon de bedoelde wet het verbran
den van een lijk verbiedt en het na do
verbranding begraven van het overschot,-
gelijk hier had phats gehad, niet als be
graven van een lijk valt t»e beschouwen,
de wetgever verzuimd "heeft de bepaalde
personen aan te wijzen, die voor het be
graven aansprakelijk zijn en daarvoor moe
ten zorgen.
Overeenkomstig het requisitoir van den
officier van justitie bij de rechtbank te
Haarlem, bevestigde dit college in liooger
beroep dit vonnis.
Een en pnder bleek uit liet uitvoerig
rapport van den raadsheer-rapporteur mr.
F-entencr van VI is sin gen.
De officier van justitie voerde in zijn
cassatie-memorie aa.n, dat ten onrechte art.
71 van de Begrafeniswet, in verband met
art. 1 dier wet niet was toegepast.
Mr. P. Rink, advocaat te 's-Gravenhagc,
die ook voor de rechtbank be Haarlem,
deze zaak had bepleit, trad weer als ver
dediger op.
Vervolgens diende de analoge zaak van
den officier van justitie bij de rechtbank
te Haarlem tegen het ontslag van rechts
vervolging van dr. Ph K. van Lissa, arts
te 's-Gravenhage, secretaris van de .Ver-
eeniging voor Facultatieve Lijkverbran
ding, wien ten laste was gelegd, dat hij
het bedoelde lijk had verbrand en zoo
doende het begraven onmogelijk gemaakt.
In deze zaak was nog overwogen, dat dezo
beklaagde in elk geval nie.t kan gezegd
werden met de zorg voor het begraven
van het bedoelde lijk belast te zijn.
In deze zaak refereefde mr. Rink zich
aan zijn pleidooi in de vorige zaak.
Advocaat-generaal mr. Besler, zal 18 Jan.
in deze zaken conclusie nemen.
W n nn oud sell c Loterijzaak.
Iljet O. M- bij den Hoogen Raad nam
conclusie in de zaak van H. A. O., sigaren
handelaar te Warmond,- door den kanton
rechter te Leiden vrijgesproken, maar door
de rechtbank 'tc 's-Gravenhage tot f25
boete,- subs. 5 dagen hechtenis veroor
deeld, wegens overtreding der Loterij wet,
'door leen rijwiel onder koopers van sigaren
fe verloten, zonder daartoe toestemming
te hebben.
Aangevoerd was: lo. dat, terwijl was
ten laste gelegd, dat de loterij was aan
gelegd en gehouden, de rechtbank,
aannemende, dat de loterij niet 'door
beklaagde gehouden, maar wei aangelegd
was, verzuimd heelt den bekl. ten aanzien
van het houden van de loterij uitdrukke
lijk vrij te spreken en niet voldoende in
haar vonnis heeft uitgedrukt het ten laste
gelegde en bewezen verklaarde feit; 2o.
■dat oen paar wetsartikelen ten onrechte
niet waren aangehaald in het vonnis; 3o.
dat art. 1 der Loterij wet was geschonden
'door aan te nemen, dat de deelnemers
niet een overwegenden invloed op den uit
slag dor loterij konden uitoefenen; en
voorts, dat uit do bewijsmiddelen niet bleek
omtrent de betaling van do door "de koopers
gekochte sigaren.
Adv.-gon, achtte het cassatie-middel on
gegrond, aangezien- de woonden „aange
legd en gehouden", slechts rechtskundige»
benamingen zijn voor de in de dagvaar-»
ding gestelde en bewezen verklaarde feiten.
Wel echter was adv.-gen. van oordeel,
dat de rechtbank niet met redenen had om
kleed haar beslissing, dat de deelnemers
geen overwegenden invloed op den uitslag
der trekking konden uitoefenen.
Hij concludeerde dus tot vernietiging van,
het vonnis en verwijzing der zaak naaf]
de rechtbank te 's-Gravenhage.
.Uitspraak 1 Februari.
flA A KLEM SC HE RECHTBANK.
Ecu Wetsartikel na 42 jaar eerst toegepast.
Dezer dagen werd vermeld de veroor-
decling van eon a-rbcider te Haarlem tot
8 boete of 5 clagen hechtenis, wegens
het gevaar opleveren van besmetting door,
als diphthcrie-Iijder, op straat to loopen.
Naar men meedeelt, is dit geval de eer
ste maal, dab een proces-verbaal in Neder
land is opgemaakt en veroordeeling is ge
volgd wegens overtreding van art. 8 van
de wet van 4 Doe. 1872, houdende voor
zieningen tegen besmettelijke ziekten. Dit
artikel luidt: Hot is verboden, enz. zicli
daaraan (besmettelijke ziekte) lijdende,
'naar een andero plaats te begeven
door onvoorzichtigheid of achteloosheid
gevaar van besmetting, dat voorzien kan
worden, voor anderen to doen ontstaan.
Do diofsbal in hot Penning-
kabinet. Eet ,,Hbld." doelt mode, dat
do vermoedelijke dader van den diefstal
in het Kon. Penningkabinet te Amster
dam gistoren door een inspecteur van poli
tie on een rechercheur te Amsterdam is
aangehouden.
In do Ringvaart van den
Haarlemmermeer heeft een bewoner van
Haarlemmermeer, P. van Dongen, een kist
met 6 bussen benzine opgevischb.
De in de xtijksvischhallen te
IJmuidcn in December aangevoerde visch
hoeft f 684,148 opgebracht, togen f 122,609
in December 1913. In 191-1 was de opbrengst
£7,134.465, tegen f6,095,785 in 1913.
De vissc herschuit ,,W ie rin
gen 112" is op de Frioschc kust bij Woi'kum
in stukken geslagen. De beide opvarenden
zijn verdronken do lijken zijn nog niet ge
vonden.
Nu de jacht in Friesland ge
sloten is en de jagers hun balans opma
ken, blijkt, dat de uitkomsten heel matig
geweest zijn. Hazen waren er niet veel,
vederwild meer. De prijs was eerst laag.
Togen Kerstmis liep de prijs wel snel op,
dóch de tijd was te kort om het bedrijf
voor den broodjager nog loonend te ma
ken.
Er ontstond brand in een
huis, bewoond door II. Jansen, eigendom
van wed. Derkseu, te Herveld. Van het
vee kondon slechts de koeien gored wor
den. Twaalf varkens kwamen in de vlam-
mdh om. Huis en inboedel waren verze
kerd.
Men sohrijft uit Venlo aan
,,De Geld."
Geweldig is do Maas gewassen. De drie
laatste dagen bedroeg do was por dag ge
middeld 70 c.M. Woiden, velden en wegen
staan weer ondor. Aan -de Maaskade zijn
kelders en huizen reeds vol geloopen. Nog
steeds wordt uit Maastricht was gemeld.
Zondagavond te halfelf had
te Deventer e-eu ontmoeting plaats tusschen
do ma-rechaussée en een aantal Zigeuners,
die, »et het oog op de paardenmarkt,
naar die stad waren gotrokken. Do wack-
meester der mareokaussée, Van Goethem,
is daarbij ernstig verwond. Toen hij n.l.
tusschon de kazerne en de Bergpoortbrug
een twee-tal dronken Zigeuners wilde ar
resteeren, verzette ócn dezer zich op hef
tige wijze, zoodat. clo wachtmeester zich ge-
noodzaakfc zag, de sabel te trekken. Plot
seling werden hem, terwijl een der beide
mannen heb hazenpad koos, een 3-tal mes
steken toegediond, iu de dij, in de borst en
in de zijde. Hoewel v. G. nog trachtte den
aanrander te achterhalen, golulcte dit hem
niet, on moest hij, onder veel bloedverlies,
zijn vervolging opgeven. Direct is hij on
der geneeskundige behandeling gesteld.
Heb gelukte de te hulp goroepen gemeen-
te-politie, den. dader in den nacht te ar-
resteeren, onder leiding van den inspec
teur, wnd commissaris Van Trieht.
Strafport. De ..Indische (zoo)-
mail brengt lieel wat briovon, welke mot.
10 conts port zijn belast. Het schijnt sommi
gen onbekend te zijn, dat voor brieven, met
de zeepost uit Indië verzonden, behalve
gowcaie port b. 5 ets. een surtaxo geheven
wordt tot hetzelfde bedrag, zoodat brieven
uit Indië, het gewicht van 20 gram niet te
boven gaande, met 10 cents behooren ge
frankeerd. Naar Indië bedraagt het ver
schuldigde porto, gelijk bekend, met de
zeemail 5 ets.
Bureau Veritas vermeldt
als totaal verloren in dc maand Augus
tus 191442 stoomers met 108,398 ton, als
21 Engelsch, 5 Duitsok, 4 Deensch, 4
Noorsch, 3 Noderlandsch, 2 Amerikaansch,
1 Oostcnrijksch, 1 Japansch, 1 Russisch.
Daarenboven 13 zeilschepen met 7150 ton,
als: 5 Engelsch, 3 Amerikaansch, 3
Noorsch, 1 Deensch, 1 Italiaansoh.
GEMEENTELIJKE ARBEIDSBEURS.
Geopend: 's morgens van 9—12 en
'i middags van 2—5 uur.
AANVRAAG VAN WERKZOEKENDEN.
2 Klerken. 1 Bouwkundige. 1 Teekenaar. 58 Tim
merlieden, 1 Kisteumakor. 54 Metselaars. 6 Voe
gers. 15 Opperlieden. 6 Steenhouwers. 12 Stuca-
doors. 40 Sohiblers. 7 Meubelmakers, 4 Stokers,
6 Smeden. 3 Grof-bankwerkors, 3 Voorslaanders,
1 Maoh.-bankworker, 3 Loodgieters. 8 Typografen,
13 Kleermakers, 3 Bakkers. 2 Slagers. 3 Sigaren
makers. 1 Sigarcnsortcerder. 4 Schippers, 34
Grondwerkers, 3 Warmoezicrs, 8 Bloemisten, 9
Loopjongens, 15 Loopknechts. 86 losse Werkliedon,
160 Mannon (allerlei), 2 Dienstboden, 14 Werksters,
12 Xaaïstera, 1 Kantoorbediende. 2 Waschvrouwen,
1 Strijkster, 18 Fabrieksarbeidsters, 49 Tostiel-
arbeidstors. 27 Vrouwen (allerlei).
De Offieieeie Lezing van dc
Gebeurtenissen op 3 December j.l. i» het
Kamp der Geïnterneerden tc Zeist.
De minister van Oorlog heeft een uit
voerig antwoord ingezonden op de vragen
van den heer mr. P. J. Troelstra betref
fende het instellen van een onderzoek
naar de gebeurtenissen op 3 December j.l,
in het kamp der geïnterneerden te Zeist.
Na eerst eenige grieven te hebben toe
gelicht en weerlegd, komt de minister tob
de
ongeregeldheden op
2 December.
Als naaste aanleiding moet worden aan
gemerkt het, omstreeks 3 uur n.m. in ar
rest. stellen van een drietal Belgische ge-
interneerden, die door twee Rijksveld
wachters in een gangetje tusschen twee
gebouwtjes der cantino op het bezoekers
terrein aangetroffen werden, bezig hun
militaire uniformen tegen burgerkleeding
te verwisselen.
Blijkens het Fapport van een der schild
wachten had een Belgische vrouw, die op
bezoek kwam, burger mannenkleeding,
onder liaar rokken verborgen, binnen heb
kamp gebracht. Tengevolge van deze ar
restatie werden de geïnterneerden oproe
rig en schoolden voor de omheining bij
den toegang tot hot kamp tegenover de
wacht bijeen, waarbij in het bijzonder een
der gein tc meerden, die zich reeds den
geheclen middag sarrend en belcedigencl
tegen officieren en rijksveldwachters had
gedragen, blijkbaar de leiding van het rel
letje op zich namop zijn voorbeeld be
gon de samengeschoolde menigte te loeien
en te schreeuwen tegen elk officier of po
litieman, die zich daar ophield.
(Do vorenbedoelde leider behoorde- den
volgenden dag tot de gedooden).
Twee aanwezige kapiteins, waaronder
de commandant van het internoerings-
kajnp nr. 1, trachtten de menigte tob rust
te brengen, eerst door de menschen met
kalm to en geduld toe te spreken, daarna
door zo op bevelenden toon te bewegen
naar de barakken terug te keeren. Gelei
delijk, doch slechts over korten afstand
werd daaraan voldaan. Ten slotte bleek
evenwel krachtiger optreden noodzakelijk.
Met behulp van een tiental manschappen
van de wacht gelukte het, zonder gebruik
te maken van wapenen, hen terug te drij
ven tot. in de nabijheid van de keukens,
waarbij nog een derde kapitein assistentie
verleende. Een der beihamels werd daarbij
gegrepen, wist zich weder los te rukken,
doch werd daarna met behulp van twee
soldaten gearresteerd.
Het blazen van het signaal ,,eten" liaA
ten slotte ten gevolge, dat do menigte zich
verspreidde.
Ter voorkoming van mogelijke verdere
ongeregeldheden werd door don comman
dant. van het internecringska-rap nr. 1 een
detachement van 50 man van het bcwa-
kingsbataljon gevraagd, ter beschikking
van een der hoogerbedoelde kapiteins, die
dien nacht op wacht zou blijven de beide
andero (waaronder do commandant) gin
gen huiswaarts.
Omstreeks halfaoht ontstonden opnieuw
samenscholingengroote troepen trokken
joelende door het kamp, bewogen zich in
de richting van den uitgang en eischten
vloekend en schreeuwend, dat dc drie ge
arresteerde mannen zouden worden losge
laten onder bedreiging anders alles te zul
len afbreken.
21)
Maar heb waa tooh ook zoo interessant
den veelbesproken zelfmoordenaar nu van
aangezicht tot aangezicht te kunnen zien
Gedurende het oogenblikje, dab er ver
liep eer hij vertrok, bleef zij werkelijk al
lerliefst tegen hem.
Neen, er was niets in dewereld, waar
van zij zoo dol, dolveel hield als van mu
ziek, zeido zij. Wel was het een heerlijke
kunst, die hij beoefende. Zij meende, dat
zij hom cena op het orgel in de Oster-
malmakerk had hooren spelen en zijn ge
laat wa-s haar van aanzien, van de straat,
wol bekend. Zij wilde niet zeggen wie hot
was, maar zij had eon intieme vriendin,
die altijd over hem sprak. Of hij wilde
weten wat zij zoide? Nu, voor één enkel
keertje zou zij maar eens onbescheiden
zijn, in de hoop, dat het niet uit zou
komen, want dan was zij er ongelukkig
aan toe. Maar, ja, 't was ook waar, zij
had geen naam genoemd en daarom kwam
het er niet op aan. Die vriendin van haar
had onder anderen gezegd, dat hij een
zonderling was. Had zij daarin gelijk?
Ear dan ook, dat zij overtuigd was, dat
hij hot later nog ver zou brengen in de
wereld.
Ondanks haar voorkomendheid, die de
insert© menschen voor haar innam, hield
Tholandcr zich tegenover haar op oen taino-
lijkon afstand, Martha varrnooddi», dat hij
niet rooht op zijn gemak was ten opzichte
Van deze jonge dame uit de wereld, waarin
ïnon zich vermlaakt; en zij deed haar best
die tegenvoeters nader tot elkander te
brengen, door over oen onderwerp lo be
ginnen, dat beiden kon interesseeren. Maar
het was tevergeefs. Hij bleef even stroef en
'stijf, zcodafc het een ware verlichting was,
toen hij vertrok.
„Heb je werkelijk zooveel over hem hooren
Spreken vroeg Martha, toen zij cn Inge
borg alleen waren. „Ik dacht eigenlijk, dat
hij weinig bekend was on dat men niet veel
notitie van hem nam."
Juffrouw Mark zotte haar aardig neusje
in de lucht en trok een grappig gericht.
„Geen steek heb ik ooit over hem gehooid,
landers dan dat hij een zelfmoordenaar is,
natuurlijk. Beste Martha, men moet de
menschen maar eon weinig aanmoedigendat
hebben zij gaarne on dat doet hun. good."
„O, wan het zóó gemeendMartha lae-hto
wel, maaa* die nieuwo manier om de men
schen aan te moedigen beviel haar niet.
„De menschen aanmoedigen Die uitdruk
king bleef haar nog lang bij.
Toen zij een uur later aan tafel gezeten
waren, en zij don bowondcrcnden, lachenden
blik zag, waarmede Ingeborg naar Olof
luisterde en zeide: „Wat zou ik het prettig
vind cd, als mijn aanstaande man ook zoo
vroolijk en opgewekt kon zijn," toen keerde
haar woord van straks weder tot. Martha
terug. Het scheen, dat Ingeborg een bijzonder
talent bezat om de menschen aan tc moedigen
en hen vroolijk te stemmen.
„Zoo, ben je niel langer tevreden o.ver
je aanstaanden ma-u vroeg Martha schert
send; maar toch klonk haar toon ietwat
scherp.
„Tevreden? Och', anders in alle oprichten
wel, als hij waar een weinig' mlinder ernstig
wilde zijn." Zij zuchtte.
„Of als hij ten minste niet van andoren
eischto, dat dio ook zoo ernstig, bedaard
en stil zouden zijn .als hij is. Vanmorgen
heb ik weer oen centen „knorbrief" gekre
gen. Hij ka« het niet velen, dat ik mij ver
maak. Ivan ik hot helpen, dat allo menschen
zoo lief cn vriendelijk voor mij zijn en dat
ik pret heb in alles? Is dat nu zulk oen
groote fout?"
„Jo moest oir liever niet over spreien,
dat je zoo gaarne uitgaat, als je woet lioo
hij hierover denkt," zeide Martha.
Maar nu begon Ingeborg hartelijk to
lachen.
„Neen maar! Zou men er nu niet over
mogen spreken, a,ls men zich had vermaakt?
Neen, hoor eons, Martha, dat zou er veel
van hebben een vogel tot zwijgen te ver
oord celen, als hij ripgen wilde." Morgen
Zou zij hef. hem. dadelijk schrijven, welk oen
allergezelligst, aardig dagje zij bij hen had
doorgebracht, cavook, dat zij voor twee andere
uitnoodigingen had bedankt oni hierheen te
kuiuien gaan.
„Zoo, dus je wist vooruit, dat. jc liet
hier gezellig hebben zou?" lachte Olof.
Opnieuw vloog die bewonderende blik: tot
hem over en bleef een paar seconden op
zijn gelaat rusten, terwijl een ondeugend
glimlachje in de mondhoeken speelde.
„Ja," zeide zij, „dat is duidelijk."
Juffrouw Mark was iu haar gewone stem
ming, dab is te aéggeu opgewekt cn op
wekkend. Consul II ilding -daarc utegen was
niet- zoo vroolijk en niet zoo gemakkelijk
.al& hij anders placht le zijn iu haar ge
zelschap. .ondanks ka-ar bewonderende blik
ken eu do vleiende opmerkingen over zijn
vermakelijke eigenschappendie hij ontving,
liet céne oogenblik was hij uitgelaten en
drulc, om in het volgende prikkelbaar te
worden en verstrooid van gedachten. Dit was
hij trouwens 'in den laats ten tijd zeer dik
wijls. Een paair maal liet hij de dames dien
avond all-eon, om naar zijn lcamev te gaan,
en als hij daarna weder binnenkwam, lag
Cr een wolk op zijn voorhoofd, die zelfs do
geestige Ingeborg slechts met moeite kon
wegjagen.
Do avond va# intusschen over 't geheel
beschouwd zoor aangenaam en Martha had
dus geen spijt over haar inval haar vriendin
ten eten to vragen. Zij z,ag, dat Olof van
Lrigoharga aardig gezelschap genoot en hij
zou Or dus wol dankbaar voor zijn, dat zijn
Vrouw aan zijin genoegen had gedacht en
daarvoor* ge zorgt had.
Dien nacht sliep zij zeer rustig en met
zichzelf tevreden indo hoofdzakelijke in
druk, dien zij van den afgeloopen dag liad,
was Ingcborgs herhaal do poging om bemin
nelijk te zijn jegens Tholander. Hot scheen
zoo vreemd, dat dio twee menschen sym
pathie voor elkander zouden kunnen ge
voelen, ou zij besloot er achter te komen
hoo Ku'rb Thola.udcr eigenlijk over Ingeborg
dachb.
Bij de eerstvolgende gelegenheid, haar
tweede xangltó», Vroeg zij hem dan ook ot
hij juffrouw Mark niet een allerliefst per
soontje voncl.
Zijn antwoord yolgde dadelijk eu onver
bloemd.
„Dio doo'rh van Vrouwen vallen niet in
mijn s'niaak," zeide bij knorrig on beslist.
„Die soort van vrouwen 1herhaalde
Marthfti. over zijn beslisten toon verbaasd.
Zeker, zij had uit het een ou ander afgeleid,
dat Iagcborg geen aangenamen indruk op
hem gemaakt had, maar zulle een ongunstig
oordeel over haar vriendin had zij niet ver
wacht. „Zij was toch zeer vriendelijk tegen
u, nietwaar?"
„Natuuadijk. Dat kon zij niet laten. Er
zijn vrouwen, die niet anders dan >,lief" kun
nen zijn tegen een man, om hot oven wie of
wat hij wezen moge; desnoods tegenover zulk
een niets betoakenend wezen als ik. Ik door
zie ze dadelijk; misschien omdat ik behept
bon mot oeu weinig zelfkennis en mij door
haar kunsten niet laat foppen. Die „mannen-
jaagsters" hebben mii nooit kunnen blind
doeken; cn mij ook niet kunnen behagen,"
voegde hij er bij.
„Manneniaagstersherhaalde Martha, nu
ernstig boos. „U mocht wel bedenken, dab
zij mijn vriendin is, over wie u zoo min
achtend spreekt."
Hij talmdo even en zag haar met oca!
innigen blilc in de pogen, toen hij zeide:
„Neen, dat ia zij niot. Dat kan zij niet
zijn. Zulk een vrouw kan onmogelijk uw
vriendin zijn."
Maar aanstonds de onbeleefdheid van dien
uitval begrijpende, verzocht hij dringend heca.
die tc willen vergeven. Plij zag in, dat hif
onbescheiden geweest was en hot zou hem
spijlen, als zij het hem kwalijk nam. Het
kwam volstrekt niet te pas zioh aldus uit
te laten over iemand, dL ala oen welkome
gast bij haar aan liuis kwam. Zou hij nu
nooib weder hier mogen komen tot etraf
van zijn onbehoorljjkcn uitval?
(Wordt vervolgd^
