Gemengd Nieuws.
Ingezonden.
Vragen en Antwoorden.
Een wonderbaarlijke redding.
Men schrijft uit Ambon:
In den laatstcn tijd kregen wij uit Noord-
Nieuw-Guinea meermalen berichten van het
omslaan van prauwen, waarbij mensclienle-
vens verloren gingen, zoowel dio van mili
tairen als van dwangarbeiders.
Zoo is ook nu weer een prauw omgeslagen,
waarbij weer eenigc dwangarbeider verdron
ken, maar waarbij een Europeeseh sergeant,
die ook in die prauw zat, er het leven af
bracht, evenwel niet dan nadat hij met die
omgeslagen prauw een zeer merkwaardigen
tocht had volbracht
Wij laten hieronder het verhaal volgen,
zooals ons dat door den man zelf verteld
werd.
„Ik ging met den luitenant F. dc Br. op
patrouille de rivier op, maar na een paar
weken werd ik zóó ziek, dat ik geëvacueerd
moest morden. De luitenant zette mij toen
met nog zes dwangarbeiders en vier fuse
liers in een prauw, om stroomafwaarts te
gaan en mij in een der bivaks onder behan
deling van den dokter te stellen.
Nadat w jj ons al zoowat een uur stroom
afwaarts hadden laten drijven, sloegen op een
gegeven oogenblik dc golven zóódaaiig over
de prauw heen, dat deze in een minimum
van lijd volliep en begon te zinken. Enkelen,
die kwaden zwemmen, sprougen toen onmid
dellijk uit de prauw en zwommen naar den
wal. Ikzelf met nog een fuselier en drie
dwangarbeiders konden niet zwemmen en
hielden ons krampachtig vast aan de prauw
en aan de touwen, waarmede do karabijnen
aan de prauw waren vastgebonden. De
stroom voerde ons met een razende snelheid
mede. Toen ik eenige honderden meters vor
der omkeek, zag ik, dat reeds enkelen der
zwemmers den oever hadden bereikt.
Na een paar uren kwamen wij in een
draaikolk terecht en bleef de prauw daarin
zeker wel een uur in hot rond draaien, onder-
tusschen hoe langer hoe meer het midden
van dc kolk naderend. Eindelijk jn het mid
den gekomen, ging de prauw recht-op haar
kop staan en dook zij onder, ons ook naar
de diepte medesleurend. Ik hield mij toen
met op elkaar geperste lippen, met beide
handen zoo stevig mogelijk vast.
Een heel eind verder kwamen wij weer
boven water en toen miste ik twee dwang
arbeiders Die hadden he.t zeker niet vol
hu nncn houden en waren verdronken Zoo
kwamen wij dien dag nog eenige malen in
zoo n lammo kolk terecht, waarbij de prauw
telkens weer eerst een hcelen tijd rond
draaide en dun recht op haar kop staande,
onderdook, om een heel eind verder weer
boven te komen. Bij een dezer volgende
kolken verdronk ook de derde dwangarbeider
en bleven wij nog maar met ons tweeën
over. Wanneer zon aan dien vrceselijken
toestand een eind komen en wat zou het
eind zijn Zouden wij wel ooit het land be
reiken of 'zouden wij ook, evenals die drie
dwangarbeiders, ons leven laten in dc een
cf andere kolk of zouden wij misschien wel
in do maag van den een of anderen kaai
man terechtkomen Al deze gedachten gin
gen ons door het hoofd. Veel hoop, er het
lcv>?n af te' brengen, hadden wij niet meer.
Tegen den avond dreef de prauw in een
bceht van de ri\ier nogal dicht langs het
land. Van deze gelegenheid maakte de fuse
lier gebruik, om de prauw los te laten en
het land to bereiken. Hoe hem dat gelukt
is, wc-et ik niet. Ik durfde het niet wag-?u
de prauw los te laten, want ik kon heele-
maal niet zwemmen cn zou zeker verdron
ken zijn. als ik losgelaten had.
Bovendien dreef de prauw alweer naar
het midden van de rivier, die daar reeds meer
dan 1000 M. breed is; 's nachts eindelijk
speelde ik aan land en was toen meer dood
dan levend van de doorgestane vermoeinis
sen en angsten. Ik had toen 18 a 17 uren in
liet water gelegen en was door de prauw,
door ik vreet niet hoeveel stroomversnel
lingen cn draaikolken heengesl?urd.
3k begrijp nog niet, hoe ik liet zoo lang
heb kunnen volhouden. Misschien wel door
kramp, die ik in mijn handen kreeg. Ik.
heb to"n den hcelen nacht daar or d?n
oever gelegen en geraakte elk oogenblik bui
ten kennis. Ik had ook al sinds den vorigen
dag niet meer gegeten an was bovendien
door en door verkleumd.
Lijf straffen in het Leger.
In ,,Do Navorscher" schreef de gepension-
*neerde luitenant-generaal F. A. H. Sabron
ben interessant artikel over de lijfstraffen in
het Ncderlandsch© leger; daaraan is het vol
gende ontleend: gV
ln zijn bekend, hoogst he2an^B?k werk:
„Oiize Militaire Strafwetgeving, Geschiedenis
barer wording en vaststelling,Leiden 1884,
heeft de hoogleeraar mr. H. van der Hoe
ven, door het publicecren van dc archief
stukken, ook ten aanzien van do in het
C. W. en hot R. v. K. genoemde lijfstraffen,
veel opgehelderd, wat tot 1834 geheel onbe
kend was.
Met gebruikmaking van de gegevens, in
genoemd werk voorkomende, cn van die,
wvlki wij aantroffen in openbaar gemaakte
plaatestukken, handelingen van colteges van
bestuur, wetten en reglementen, vóór 1815
van kracht, willen wij trachten in zooveel
id'* olijk beknopten vorm, een over zien lijk ge
heel samen te stellen van de geschiedenis
|dc.r lijfstraffen (ue doodstraf buiten beschou
wing latende; bij het leger, van af de cersfca
bcirkmentair voorgeschreven Repassing tot
het oogenblik, waarop zij vervielen, d. i. van
590 tot en met 1879.
Niet al loon bij het leger hier te lande,
look bij vreemde legers waren de doodstraf
|en de lijfstraf de voornaamste middelen ora
(de tucht te handhaven. De straffen hadden
•minder ten dool den man te verbeteren dan
wel hem door vrees voor pijn of voor ver.
lies van het leven, van misdaden en fouten
te weerhouden; en anderen af te schrikken
[van slechte gedragingen door hen do gevol
gen te doen aanschouwen. Daarom moeken
pe straffen vooral zeer pijnlijk zijn.
in den. „Artykelbrief ofto ordonnantie op
(de discipline militairé" vindt men enkele lijf
straffen genoemd, welke tot de „mindere"
gerekend worden. Over do zwaardere, do
Den volgenden morgen ben ik toen gaan
loopen en kwam na. een paai* uren aan een
Papoeasvho nederzetting, bestaande uit een
paar huizen. Ik dacht, dat er niet meer
dan 3 of 4 personen in zouden zijn, maar
dat viel later tegen. Hoewel ik rammelde
van den honger, durfde ik mij toch niet
vertoonen, want ik wiet niet of ik met vriend
of vijand te maken zou hebben.. Ik besloot
daarom mij schuil te houden en te trachten
daar in den omtrek wat voedsel te vinden.
Gedurende den nacht zou ik aan trachten
deze nederzetting ongemerkt te pa^soeren
en mijn tocht vertier voort tc zetten. Na twee
a drie ureii werd ik echter toch door do
Papoea's opgemerkt en tot mijn groot en
schrik stormden toen wel een zestig mannen
op mij af, gewapend met lauscn, pijl en
boog, cn daarbij vrceselijk schreeuwende. Ik
dacht minstens, dat mijn laatste uurtje ge
slagen was.
Wat kon ik tegen deze woeste, wilde bende
uitrichten Ik was ternauwernood in staat
staande te blijven, zóó verzwakt was ik reeds
door honger cn uitputting; een wapen had
ik in het geheel niet bij me. Maar dit was
gelukkig ook, want misschien ha'd ik het
toch nog gebruikt en dat zou zeker mijn
verderf zijn geweest. Dc Papoea's gaven mij
door tec kens te kennen miju handen omhoog
te steken en ik deed dat. Daarna betastten
zij mijn heele lichaam en begrepen er blijk
baar niefs van in het geheel geen wapens,
zelfs geen mes, bij mij te kunnen vinden.
Vervolgens werd ik opgepakt en naar hun
kampong gedragen en daar op een balch baleh
vastgebonden, waarna zij onder mijn ligplaats
een vuurtje stookten. Waarvoor dit diende,
weet ik niet, misschien wel om mij te ver
warmen.
Toen het echter zoo lang duurde begon
ik mij wel ongerust te maken, dat zij van
plan waren mij langzaam gaar te roosteren.
Hot vuur deed mij hoe langer hoe meer pijn
en eindelijk tegen den avond, toen ik al
meermalen door teekens te kennen had gn>
geven, dat het vuur mij begon te schroeien,
werd het door vrouwen onder mij wegge
haald. Van deze Papoea's kreeg ik ook het
een en ander te eten, zooals sago en slaji-
gen- of krokodillenvleesch, misschien nog wel
ander minder smakelijke gerechten. Ik liad
echter, zooals te begrijpen was, een ontzet-
tenden honger en geen keus, zoodat ik dus
maar op at wat mij werd voorgezet. Den
daarop volgenden dag kostte het mij heel
wat moeite om hun door teekens te kennen
te geven, dat ik verder stroomafwaarts wil
de gaan, maai* ten slotte begrepen zij mij
toch. Zij plaatsten mij toen in een klein
prauwtje, dat door enkele Papoea's werd be
stuurd, en zoo kwam ik vrij gauw ter be
stemder plaatse aan zonder nog meer onaan
gename avonturen beleefd te hebben.
De doorgestane angsten en vermoeienissen
hadden echter zóódanig aangegrepen, dat ik
nog een hcelen tijd in dat bivak verpleegd
moest worden, alvorens de dokter mij toe
stond om verder vervoerd te worden. En zoo
ben ik dan ten langen leste op Ambon terecht
gekomen.
Hoo mijn medereizigers van de prauw zich
verder gered hebben en waar of zij terecht
zijn gekomen, weet ik met.
Bovenstaande is zeker wel een zeor won
derbaarlijke redding te noemen. Welke ge
waarwordingen moet deze man gehad heb
ben, terwijl hij daar door die prauw voort-
gesleurd word door stroomversnellingen cn
draaikolken, enz., en welke angsten mort hij
doorstaan hebben bij zijn tochten onder wa
ter -cn toen hij boven een vuurtje vastgebon
den lag tc midden van een volk, waarvan
hij de taal niet verstond, waarbij het koppen
snellen nog in hoog aanzien staat en waarbij
een menschenleven nog minder telt dan dat
hunner varkens
WINKELIERS
DIE NIET
IN HET
„LE1DSCH BAGB 'A I>"
ADVERTEEREN,
BEHOEVEN HUN ZAKEN NIET
UIT TE BREIDEN EN KUNNEN
VOOR NECEN UUR SLUITEN
afschuwelijke martelingen en verminkingen,
welke men zelfs menigmaal ook aan dc dood
straf deed voorafgaan, zullen wij niet rit
weiden; doch hij do disciplinaire lijfstraffen
kort. aautcekenen, waarin zij bestonden.
Bij do straf van spitsroedendoopen deed
men den te straffen militair, met naakt bo
venlijf gaan tusschen twee rijen, elk van
twee gelederen, manschappen, die van taaie
stokjes waren voorzien en die.hem tijdens
hij voorbijging, daarmede over den rug
striemden, terwijl een te snel loopen den
delinquent werd belet door een vóór hem
uitgaand onderofficier, die front maakte naar
den gestraft wordend© en dezen de punt van
een hellebaard voor de borst hield. „Wie,
die maar ooit de straf der spitsroeden, „zo
gemeen somtijds voor een gering misdaat,
heeft zien uitoefenen" schrijft ecu onge
noemd© in zijn 1779 verschenen Vrijmoedige
bedenkingen over het rechtgebied der mili
taire krijgsraden „heeft Diet zijn hart voe
len krimpen op het zicu van dat ijsselijk
schouwspel." In plaats van deze stokjes
werden ook gebezigd: bij de infanterie „cor
dons," d. z. geweerriemeu, bij da cavalerie
stijgriemen, bij de artillerie lonten (koor
den). Do grenadiers mocïiteu echter niet met
spitsroeden of cordons worden gestraft. Dit
verbod diende „om derzelver ambitie te meer
der „aan t© kweken". (Zie art. 2 van de
Articulen rakende het for moeren van de
Ccmpagnien Grenadiers, van 7 Juni 1749. Zij
worden gestraft met ,,6tokkcn of floretten").
Bij de straf op het houten paard moest de
gestrafte gaan zitten op een driekanten balk,
waarvan d© doorsnee een scherpen tophoek
had, met den scherpen kant naar boven zoo
hoog boven den grond geplaatst, dat zijn
aan weerszijden afhangende heen en geen
6(©un vonden. Het zoogenaamde zitten, dat
het slachtoffer deed op den scherpen, zeer
emajlbn rug van den balk. was na korten
tijd een gruwelijke marteling, welke naar
Een inwoite'ü uit 's-Gravenhage
deed bij de politie aangifte van vermoeden
lijken diefstal (zakkenrollerij) van een por
tefeuille met f 1330, op het perron der
Holl. IJz. Spoorweg-Mij. aldaar.
Te Delft zou Vr ij dagavond een
veldartillerist in den stal, waarin hij de
paarden moest bewaken, zich 'den tijd, dat
hij stal wacht had, bekorten 'door zijn meis
je op visite te ontvangen. Zijn wapenbroe
ders, die hiervan de lucht hadden gekre
gen, waren zoo snood, hem daarom een
verrassing te bereiden, waardoor dit ge-
lieele plan in duigen viel.
Toen nl. onze landsverdediger met 2ijn
schoone in den stal was, liep hij tegen
een aldaar gespannen lijn; het gevolg daar
van was, dat een heele verzameling- voor
werpen, die met paardrijden niets ge
meen hebben, van de trap van den foura-
gezolder rokten. Onze soldaat was daan
door geheel verbluft, dacht aan inbrekers,
paardendieven, enz., en poetste de plaat
om de politie kennis te geven, dat het in
den stal niet pluis was.
De politie kwam, zag cnontdekte
de snoodheid. („H. Ct.")
Te Zaandam is ingebroken in
het woonhuis van don heer J. van Zalen,
aan de Heerengracht. De heer Van Zalen
heeft in de Westzijde een kapperszaak,
waaraan een sigarenwinkel is verbonden.
Aangezien de heer v. Z. zich onder de
wapenen bevindt, verleent zijn echtgenoote
haar diensten op Zaterdagavond .in den
winkel, zoodat dan de woning onbeheerd
is. Met deze omstandigheden schijnen de
dieven op de hoogte te zijn geweest. Ver
mijt worden f 125 aan geld, benevens eeni
ge gouden en zilveren voorwerpen, ter
wijl ook' de inhoud van den gasmeter, te
zamen f 1.25, mieegenomen werd. Sporen
van braak zijn niet te ontdekken, zoodat
vermoed wordt, dat de indringers zich door
een raam open te schuiven, toegang ver
schaft hebben.
Men meldt uit Lonneker:
Een gelukkigie vader vervoegde zich aan
het bureau van den Burgerlijken stand tot
het aangeven van de geboorte van een
jongen. Des middags echter kwam hij ten
Raadhuize, om te zeggen, dat hij zich ver
gist had: het kind bleek een meisje te
zijn. Aangezien wijziging in een geboorte-
aangifte slechts na rechterlijke uitspraak
kan geschieden, zal het den vader van het
kind nog vrij wat last en geld kos
ten vóór deze zaak' in orde is.
In de N o or d-N cder 1 a n d s ch e
Machinefabriek, te Winschoten, heeft een
ontploffing plaats gehad, die heel wat
schade aanrichtte. Men was bezig een ko
peren buis in het smidsvuur te verwarmen,
toen plotseling een hevige knal werd ge
hoond. Vier werklieden waren in 'dc na
bijheid bezig. Twee hunner werden ver
wond, één -ernstig aan het hoofd. Vader
en-zoon Vrugt werden beiden verbonden.
De materieele schade is niet groot.
GEMEENTELIJKE ARBEIDSBEURS.
Geopend: morgens van 9—12 en
'e middags van 2—5 uur.
AANVRAAG VAN WERKZOEKENDEN.
5 Klerken. 1 Klerk (Vrouwelijke), 57 Timmer
lieden. 25 Metselaars, 2 Voegers, 27 Schilders,
6 Behangers, 11 Meubelmaker, 9 Voorslaanders.
3 Grof-bankworkers, 1 Smid, 3 Rijwiel-repara- j
tours, 3 Bovonwerker9, 2 Loodgieters, 23 Typo
grafen. 7 Kleermakers, 2 Bakkers, 15. Sigaren
makers, 3 Bloemisten. 6 Grondwerkers, 3 Wurmoe-
ziers, 18 Loopknechts, 8 Jongens (allerlei), 1 Bah-
belaarskoker. 66 losse Werklieden, 180 Mannen
(allerlei), 8 Dienstboden onder 18 jaar, 4 Dienst
boden boven 18 jaar, 4 Waschvrouwen, 22 Naai
sters, 17 Werksters, 1 Winkeljuffrouw, 1 Kinder
juffrouw, 137 Vrouwen (allerlei).
In do filed. Werktnr. zijn opgenoiaen:
DATUM.
DAG EN.
Volw.
N".
KI».
4#r#n.
A
M
1 Nov.
Ztndag
:S
14
47
2
Maandag
45
8
53
3
Dioadag
47
14
61
4
Woauidag.
52
17
69
a
Dondardug
50
18
68
6
Vq|da;
50
16
66
7
XiiUrJac
49
17
66
Postbestelling.
Mijnheer de Redacteur!
In veTband met uw meermalen herhaald
bericht, dat de late bezorging van Uw
blad tiooir de post niet aan U te wijten
is en verzoeken door U verzonden, zon
der eenig succes blijven, vraag ik mij af,
of de Kamer van Koophandel, of 'de vele
leden van de Tweede Kamer, hier woon
achtig, ihiun machtigen invloed niet kun
nen aanwenden, om verbetering in de
Postbestellingen te verkrijgen.
Leiden staat op dit oogenblik gelijk
met.... Hazerswoude: beide hebben drie
postbestellingen.
Is het niet meer dan treurig, 'dat ik
tegenwoordig mot dc eerste bestelling, die
reeds! 1 om halfnegen bezorgd wordt,
steeds een stuk uit 's-Gravenhage ontvang,
dat daar afgestempeld is op den vorigen
dag 's middags tusschen 4 en 5 uur? In
dien het niet mogelijk is, hun, die bij de
Posterijen in betrekking zijn cn nu onder
de wapenen zijn, vrij van militairen dienst
te geven, waarom worden dan geen hulp-
bestellers aangesteld? Er zijn op 't oogen
blik voor deze betrekking degelijke men-
schen bij massa's te krijgen.
Leiden, 9 Nov. 1914. X.
BURGERLIJKE STAND VAN LEIDEN.
ONDERTROUWDC. Klinfr, jm.. 23 j„ cn II,
Mes. jd. 19 j. P. van der Heijden. jm. 25 j.,
cn E. C. Kooien, jd. 24 j. D. Mieremet, w. 43 J..
cu C. Bogaard», w. 42 j. 8. Zandvliet, jm. 22 j.,
en E. J. de Neef, jd. 18 j. J. de Jong. jm.,
on W. M. J. E. van der Mcljde, w. E. G.
Wijntje», jm. 23 j.. en L. O. Walraad, jd. 27 j.
J. J. Weijera, jm. 23 j.. en 8. Schregcl. jd. 24 J.
P. J. n. van der Pluijm. jm. 25 j., en J. Jong,
jd. 24 j. D. van Donk, jm. 36 j., cn O. J.
Sandberg, jd. 33 j. O. B. G. Comajta, jm. 32 j.,
eu A. D. Havera, jd. 24 j. J. Paauw, jm. 26 j..
en G. II. Lccnart, jd. 22 j. G. Diederike, w. 35
en J. Kouwenberg. w. 33 j.
BURGERLIJKE STAND.-OMSTREKEN.
ALKEMADE. Geboren: Joeephue Lau-
rentiua Antoniua, Z. van G. vaD der Hoorn en
J. Kuipers. Cornelia Theodora, D. van N. Wa
genaar en L. K. Pouw. Henri cue Johaurlee,
Z. van N. Koek en P. Th. Straathof.
Ondertrouwd: J. M. Iloogcnboom. 29 j..
on M. J. van Haestregt. 23 j.
Overleden: A. P. Turk, 3 j.
LEIDERDORP. Geboren: Petrus Jacobus,
Z. van G. Droog cn O. M. Weijers. Nicolans
Bornardus Auguste, Z. van J.. 0. A. van d,cu
Eedeu en F. Turk.
NOORDWIJK. Geboren» Dirk. Z. van M.
van Rooijen en N. van Duijn. Willielmipa Pc-
t-ronella, D. van C. Marbua en M. Mens. Alio,
Z. van N. Korbee en N. van der Voet- Josephtjs
Julius Albertue, Z. van J. II. Krol eu L. A.
Peenen, tijdelijk alhier, wonende te Eerehem bij
Antwerpen.
Ondertrouwd: Jacobus Witnenburg,
32 j., te Lisse, en Apolonia Elisabeth Maria
Hoogwcg, 23 j.. alhier. Quirmus Verwer, 24 j.,
te Haarlemmermeer, en Mietje dc Ridder, 18 j
te Noordwijk.
O v c rieden: Engelmundua Casper, 3 j.,
Z. van W. Casper en A. Vink, te Leiden overleden.
NOORDWIJKERHOUT. Geboren: Willi.
Alida, D. van Joh. v. d. Klugt en M. A. War-
merhoven.
RIJNSBURG. Geboren: Gerrit, Z van C.
V. St-arkonburg en A. Molenaar. Cornells, Z.
van W. H. Vooijs en A. Paauw.
Overleden: M. v. Egmond, 74 j., wed. G.
ten Donkelaar.
Ondertrouwd- O. v. d. Haak. jm. 35 j.,
en W. Kraan, jd. 2e j.
WARMOND. Geboren: Gcertruida Clasi-
na. D. \an II. Kortekaas en G J. van der Maat.
Wilhelruina Helena, D. van Joh. ue Rooij en
Th. II. van den Berg.
Oetrouwd: A. Rozeboom <n G. J. Meijer.
Overleden Theodorus Nicolaas Duijn-
hoven, 8 w.
WASSENAAR. Geboren: Jacobus Johan
nes, Z. van J. van Vc-cn en C. Aanhaanen.
i Antnonius Johannes Willtbrordus, Z. lan II. f.
van Noort en M. G. Noordoven. Maria Potro-
nella Johanna. D. van G. C. Westgcest en A. J.
van Tol.
Overleden: A. M. J. Cleymans. Z. 15 m.
M. H. van Spronssen, D. 6 ïu. M Bakkor,
Vr. 74 j.
ZOETERWOUDE. G o b o r e n: Antonia Wil-
helmina. D. van D. Plunje en G. Lit. Arte
Jacobus, Z. van R. van Leeuwen en M. Omver
stoot.
Getrouwd: Leonardus Yitsclicr, 36 j.. en
Pelronella Hoogeveen, 29 j.
Stoomschepen.
STOOMVAART-MIJ. NEDERLAND.
Ambon" (uitreis) arriv. 6 Nov. te (Jatania;
„Billiton" (thuisreis) arriv. 6 Nov. te Sfax;
„Qrotius" (thuisreis) vertrok 6 Nov. van Colom
bo: „Riouw" (uitreis) is 6 Nov. Kaap St.-Vincent
gepasseerd; „ltotti" (uitreis) vertrok 6 Nov. van
Suez; „Banda" (thuisreis) passeerde 7 Nov. Kaap
Èiniste.rre; ..Boeroe" (thuisreis) vertrok 8 Nov.
van Gravosend; „Boeion" (thuisreis) passeerde
8 Nov. Ouessant„Koningin «Ier Nederlanden"
(thuisreis) arriv. 8 Nov. te Genua: „Nias" (uitreis)
arriv. 8 Nov. te Port-Said; „Rembrandt" (uitreis)
passoorde 8 Nov. Portcspuria; ..Sumatra" (thuii-
reis) arriv. 8 Nov. te liane; „Banka" vertrok 7
Nov. van Ainelerdam naar Java; ..Lombok"
(thuisreis) passeerde 7 Nov. Perim„Prinaei
Juliana" (uitreis) arriv. 6 Nov. Batavia; „Vondel"
en „Boeroe" (thuisroie) zouden beiden Zondag,
morgen bij het aanbreken van den dag van de
Theems naar Amsterdam vertrekken.
ROTTERDAMSCHE LLOYD.
„Kediri" (thuisreis) is 6 Nov. Sygrus gepos
teerd; „Bogor" (thuisreis) i\-.e:«crd 6 Nov. Gi
braltar; „öindoro" (uitrei p~'*M>iau 7 Nov.
Prawlepoint; „Kawl" (uitreis a-*;;. 6 Nov. to
Padang; „Dcli" (thuisreis) passeerde 6 Nov.
Dover.
HOLLAND-AMER1KA LIJN.
„Brunswijk" vertrok 7 Nov. van Rotterdam naar
New-York, „Noordwijk" vertrok 7 Nov van Rot
terdam naar Baltimore0„Randwijk" vertrok 7
Nov. van Rotterdam naar Now-York„Rotter
dam" arriv. 7 Nov. van New-York tc Rotterdam»
„Slotcrdijk" vertrok 6 Nov. van Biltimoro naar
Rotterdam; „Sommelsdijk" vertrok 7 Nov. van
Rotterdam naar New-York; „Pboeda", v%n
Rotterdam naar New-York, passeerde 7 Nov.
Wight; ..Dordrecht", van Rotterdam naar New-
lork, passeerde 7 Nov. Prawlepoint. ..Dübhe"
a"iv. 8 Nov. van New-York to Rotterdam; „Gor-
redijk van Rotterdam mar Now-York. passeer-
do 7 Nov. Lizard; „Morale" arriv. 8 Nov. van
Montreal to Rotterdam; „Moerdijk" vertrok 7
Nov. van New-York naar Rotterdam.
KON. WEST-1ND. MAILDIENST.
„Prins der Nederlanden" (uitreis) passeerde
8 Nov. Bevezier.
KON. HOLL. LLOYD.
„Gclria" vertrok 6 Nov. van Buenos-Ayn-e naar
Amsterdam; „Kcnnemerland" (uitreis) arriv. 6
Nov. te Pernambuco; „Zaanland" arriv. 6 Nov.
van Amsterdam te Buenos-A vres.
FAILLISSEMENTEN.
De naamlooze vennootschap Porsgasmaatschap-
pij, gevestigd eu kantoor houdende te Buurniaïeefc.
M. A. Arts, echtgenoote van J. U. vaB den
Heuvel, tc Druten.
T. van Bree.' schilder, to Gendringtm.
Vraag. Als een meesje min« Ier jarig
kunnen haar oivdelui dan tegenhou
den, li aar te laten trouwen en hoe lang?.
Daar ik al een» gehoord heb, dat
dan voor het kantongerecht gaat, düt,
zoo?
Antwoord. Zoolang het meisje, geen
dertig jaar is, behoef:t het de toestemming
der ouders om te kunnen huwen. Natuur-;
lijk kan de hulp van den kantonrechter
worden ingeroepen, die dc reden der wieh
gering onderzoekt,- cn zoo deze ongegrond
zijn, met ceci akte van eerbied het huw»
lijk wettig doen sluiten.
Vraag. Mijn aanslag in bedrüfsbekw
ting 1913/191^ bedroeg, waaronder toeu
10 opcenten voor h v Rijk, f37.40. Thans'
1914/1915 bedraagt dc aanslag f52.80,
waarbij nu 20 opcci.cn voor hot Rijk.
Naar Melken maatstaf was de aanslag van
het vorige jaar c«n van nu?
Antwoo rd „Indien U niet in do ven
mogensbclasting zijt aangeslagen, sloeg
men U in 1913/14 aan tegen f 2500 cn
in 1914/15 tegen 13000 por jaar.
Zijt gij wel in dc vormogënsbdlasting
aangeslagen, dan sloeg men U in
1913/14 aan tegen f2050 k f2100 on in
1914/15 tegen f2550 «i f2600 por jaar.
V raag. Mijn inkomen is por jaar f 520.
Ik heb drie kindoren, van 7, 5 en 2 jaar.
Ben ik nu nog belastingschuldig? Ln als
ik betalen moet, hoeveel moet ik dan
betalen ?-
An t avo or d. U bedoelt zeker gemeend
te-belasting. Welnu, indien dit het geval
is en gij tc Leiden woont, behoort u,-
voor den dienst 1914, to worden aange-i
slagen tegen f 1.98.
Vraag. Weet u ook oen middel, om
vlekken, van muizcnuitwerpsclen, het
zijn net \retvlekken, uit een lichtbruineslof
te verwijderen
A n t aa oord. UitAvasschcn met lauw Ava<
ter en salmoniakzecp.
V r a a g. Zou het met wcnschclijk zyn,
dat er een flinke brug voor voetgangers
en rijtuigen gelegd werd tusschen 'de Witte
Rozenstraat en Buitenruststraat, daar in
die omgeving zeer velé huizen gezet, en
gezet zullen worden, ter bevordering der.
passage
Ant Avoord. Wij moeten ons dergelijke,
misschien wel wienschelijke, doch ntet
noodwendige zaken, met het oog op Hen
moeilijken toestand, waarin ook dc g«j
mecntèfinanciën vcrkecren,. voorloopig uit
het hoofd zetten.
kliug moeten goscliielcn, zulten wórden ge
bruikt-, „taai© rieten ter dikte van ©cn ge-
wono manspink, met niets omwccld, en van
zóódanig© lengte, dat dozelve niet verder
dan d© breed© oppervlakte van den rug
kunnen treffen." Er mocht alleen op den
bovenrug ©n nimmer- op het blooto lijf
worden geolagou; niet in het openhaar,
maar in eon Macht of kazerne, in tegen
woordigheid van militairen. Volgde op de
lijfstraf v/egjaging uit de gelederen, dan
word d© lijfstraf in liet openbaar toegediend.
Het optreden van Lol©«vijk Napoleon ala
Koning van Holland bracht in den toestand
een aanmerkelijke wijziging ten goeie. Do
Koning wan ©en groot tegenstander van lijf
straffen, ©n wilde daarvan voor de hand
having der discipline niets weten.
Bij do inlijving van Holland bij hot Fran-
fich© Keizerrijk in 1810 kwamen de mili
tairen natuurlijk te dienen onder de in
Frankrijk geldende Ave'.ten en reglementen,
welke geen lijfstraffen toelieten.
Nadat d© Nederlanden hun. onafhanke
lijkheid haddon herkiegeu en de Souvereine
Vorst d© rogeering had aanvaard, werd
hem roods op 17 December LSl'3, onder
No. 47, door den Commiasarïs.Groneru.al van
Oorlog liet voorstel gedaan om ©en coin-.
missi© tc benoemen tot het ,,mct den meest
mog*elijkon spood" ontiverpcu van een „Re
glement van Krijgstucht voor hot leger van
den Staat." Waarom die groole spoed noo-
dig werd geacht., laat zich verklaren uit
het feit, dat de rogeering in <lë onjuiste
ineening verkeerde, dat, door het herwin*
nen van onze onafhankelijkheid, de l>.=6?tnand<
Franschc militair© strafwetgeving en de regle-
mënten van discipline vanzelf waren ver
vallen.
Daarmede deden, jammer genoeg, de lijf
straffen bij het leger haar wedei-intrede.
Nog zes eji zestig jaren zouden zij blijav-
bcsl-aunl
omstandigheden nog werd vergroot door aan
da voeten van den gepijnigd© gewichten te
hangen.
Bij do straf aan den paal (au piquet) werd
do man gedeeltelijk vastgeb°ntten- zoo, dat
hij niet in elkaar kon zakken, en dan soms
nog met gewichten, gcAveren, zadels, sabels
cn dergelijk© voorwerpen bezwaard; of men
liet hom met ongeschoeide voeten staan op
houten pinnen.
Behalve deze nog min of meer reglemen
taire straffen, werden niet zelden lusschen-
lijdsche stokslagen uitgedeeld cn vooral bij
de exercitiën was de adjudankmajoor, dio een
stok voerde, daarmede niet zuinig. Het was
gebruik geworden de onder .officieren niet
met den stok te slaan, manr hen „door de
overofficioren niet do vogtel' te laten af
straffen.
„Vogtel," afgeleidt van het Duitsche Fueh-
tcl, betcekent platte degenkling.
Langzamerhand waren in Frankrijk, na
den dood van Turonne en Louvois, de lijf
straffen hij de nationale régimenten in on
bruik geraakt en door opsluiting in de ge
vangenis vervangen; ©n daar inmiddels hot
gehalte der rocruten aanmerkelijk was ge
daald, had het onderhouden van een krijgs
tucht, zooals die destijds werd gwcnscht,
zoodanig geleden, dat de graaf De Si-Gcr-
main, in 1775 als Minister van Oorlog op
getreden, den Koning voorstelde dc gevan
genisstraf als disciplinaire straf te vervangen
door slagen met liet plat van de kling.
De inA'oering van deze disciplinaire straf
verAvcktö ongenoegen en verontwaardiging,
zoo bij hot leger als bij de burgerij en den
boerenstand. Ken aanmerkelijke desertie was
het gevolg: in cón ja-ar tij (te bad het leger
pl.m. 4000 deserteurs. Doch de straf blacf in
zooverre gehandhaafd; dat zij in plaats van
gevangenisstraf kon werden opgelegd. Deze
laatste (provocöt of cachotetrai) mocht even
wel slechts BpaXrzanan' worden toegepast.
In 1789 werden bij het Franschc leger allo
lijfstraffen afgeschaft-
Na d© omwenteling van 1785 bestond ook
hier te land© d© neiging om de lijfstraffen
bij het leger t© verbieden. De „gecommitteer
den van Holland" stolden op 17 Februari
1795 aan H.H.M. de Staten.Genera al voor,
om een proclamatie t© richten tot het leger
cn daarin op te nemen, dat „de soldaten in
allee als roedel ijk© mcnschen getractoert,
Dooit met don 6 tok of ander© arbitraire maat
regelen, maai* des cooJs op een billijke en
nienschlievend© wijze volgens een nieuw
ie farmeeren Artikelbrief zullen worden ge-
corrigeert en gestraft.Slechts ten docle kon
den H.H.M. zich met dit voorstel vereenigen;
immers do proclamatie, door de Statcn.Gene-
laal op 27 Februari 1795, gericht aan de
;,Nedorlandsclie krijgslieden", bepaalt er zicli
toe, wat do straffen betreft, te beloven: „dc
trotsche hoogmoed zal u niet meer als
slaven behandelen, den stok die alleen ter
voortdrijving van liet redolooz© vee, maar
voor geen© mandeken geschikt is, zult gij
niet meer gevoelen.De andere tot. dus
verre gebruikelijke lijfstraffen, door d© ge
committeerden van Holland, arbitrage ge
ne ©md, bleven bestaan.
D© slagen moesten nu worden gegeven
hetzij „met d© klinghetzij „op eenige
andere wijze", mits niet tot zóódanig aan
tal of op zulk een wijze, dat dc gezond
heid van den gestraft© schade zou lijden.
Nimmer zou het aantal slagen meer dan
vijf lig mogen bedragen, eu alleen korpo
raals en „gemeen en" mochten daarmede
worden gestraft
Slechts anderhalf jaar bleef het Reglement,
van 1799 ongewijzigd van kracht. Het
;,Vertegenavoordigend lichaam 1 gaf 2 Fe
bruari 1801 een decreet, Ayaarbij dc klink-
slagen werden afgeschaft en bepaald, dat
bij allo straffen, welk© volgens het Regle
ment van Militair^ krijgstucht (1799) met d©
