srgsis. Zaterdagavond, nMwi ast de atsaws genres MOT 18 PJLTBUII. G1LDEKAME sSl Wascht Hela Haar!®iïigsi@rweg 49' fateliMoazijn MiïM IANKERMAN, Leiden. der firm HfflHtLT Ce. Leidsche Beprafenis-Ontlenieniing „Pietas'.j Gemengd Nieuws. EüfieBksaSon TT© Humps FEUILLETON. Vrede na den Ooriog. BLOEDARMOEDE, algemeens verslapping. LOOPJONGEN. 4 cenfts» JL. S. Directeur: H. KEEREWEER. 1091 20 i Kantoor Aalmarkt 16 Vast tarief. Telefoonn. 861 B©t«g»3©ii;i©r Te Loosduinen ontmoette- op den Monsterscheu straatweg d© groente- koopman Van Staalduinen een collega. Hij liet diens auto stoppen en beschuldigde lieru toen van benadeeling in zijn zaken. Er ont stond een hevige twist, waarbij Van St. zich zeer opwond. Kij ging daarna in een café een glas bier drinken om zich te kal- meeren. Hij vertrok daarop met zijn fiets in gezelschap van een militair, wien hij zijn twist verhaalde. Kort daarop voelde hij zich ouwel, steeg af, zakte in elkaar en was een lijk. Juist kwam de auto van don concur Bazoekt het ]joek!iAAVÏ!STKAAT 11, Hoekhuis. Coad8 Consumptie. fioelioope Prijzen. 2902 10 Aanbevelend, Hoi. SLIXGKBLAXD. het aangenaam ingericht ItoveD- hui», Oude Singel tegenover de Feliïcaanatraat. 120Sf 12 Iluurprö» iiOSl per jaar. Het Bovenhuis, MorochwegF. 27a, bev. 4 Kamei», Kouken, enz. Huurprijs 16 per maand. Tnllclilingen geeft B. J. BUUR MAN, Uzs'Heerengracht 10. 8) Hans hoorde met angst den doffen val van haar lichaam. O, dacht hij, als ze sterft, word ik gelyncht! Bij dat vooruitzicht rezen hem de haren te berge. Snel besloten, zocht hij den sleu tel om de klem te openen en ging naar buiten. Hij bukte en begon het reddings werk. Daar de juffrouv nog steeds bewus teloos was, nam Hans de slanke gestalte op en droeg ze naar haar woning. Den volgenden morgen verscheen juf frouw Neumann niet aan haar deui, om volgens gewoonte ,,Mof, Mcf" te zingen Wellicht schaamde zij zich; mogelijk ook zon zij op wraak. Weldra bleek, dat het laatste liet geval was. Nog denzelfden avond daagde de redac teur der Saturday Weekly Review" Hans tot een vuistgevecht uit cd sloeg hem een blauw oog. Hans, woedend daarover, onthaalde zijn tegenstander op zulke geweldige slagen, dat doze na vruchteloos verweer, languit op den grond tuimelde en schreeuwde: „Genoeg, genoeg!" Na dit gevecht was Hans meer dan ooit beducht voor de wraak zijner tegenstan ders, die zieh ook niet onbetuigl lieten. De beide concurrenten, moet men we ten, plachten voor hun winkeldeur een lijst op te hangen van de artikelen, in hun bazar verkrijgbaar, en boven dez# op rent terug, die daarop de politie van het dorp haalde, welke den man naar de wo ning van zijn bejaarde ouders, wier kost winner hij was, vervoerde. Een nieuwekennis. In en om Utrecht bevindt zich een groot aaütal sol daten, die voor een deel bij de burgers worden ingekwartierd. Een brave, niet al t»o snuggere landweerman, werd voor ze ven dagen gezonden bij een deftige familie, die hem opnam en gedurende dien tijd van het goede ruimschoots voorzag. Onze lands verdediger beviel dat zóó best, dat liij daar wel had willen blijven, maar, helaas, aan alles komt een einde, zelfs aan het goede leventje van een landweerman. Bij het afscheid verzocht mevrouw hem zoo du en gave prijkte het woord Notice of Kennis geving. Op zekeren tijd van het- jaar was het belangrijkste en meest winstgevende ar tikel der bazars liet ijs, hetwelk de café houders bij groote hoeveelheden betrok ken want de Amerikaan drinkt des zo mers en in de gezegende streek, waar onze geschiedenis speelt, is Jt bijna altijd zomer geen enkelen drank zonder ijs. Daar hij er veel navraag naar had, had Hans een groote hoeveelheid ijs opgedaan. Toen de lading echter was gekomen en Hans de koude, waar in zijn kelders had opgestapeld, bleven eensklaps al de klan ten, die vroeger geregeld ijs bij hem haal den, weg. Door het lange liggen begon het ijs te smelten, wat een schade van hon derden dollars veroorzaakte. Hans zag met misnoegen en verwondering, dat al zijn vroegere klanten, waaronder zijn bes te vrienden, hun ijs bij juffrouw Neumann kochten. Hans had rust noch duur; hij moest op heldering hebben. Juist ging de herbergier Peters voorbij en stovende op den vijandelijken bazar toe. „Ilallo, mijnheer Peters!" riep Hans. „Wat is er?" „Zeg eons, vriend, waarom haal je geen ijs meer bij me?" De man keek hem met de grootste ver bazing aan. „Maar je hebt het immers niet?" „Wel, komaan nn, waarom zou ik geen ijs verkoopen?" „Ja, weet ik dat?" „Maar ik heb tooh ijs in voorraad". en dan nog eens aan te komen. Eenige dagen later, het was vroeg in den morgen, d© familie lag nog in diepe rust, werd er gebeld. De meid deed open en zag bot haar verwondering don bekenden soldaat, die vertelde, dat hij 24 uren verlof had en de zen tijd bij do familie kwam doorbrengen, want mevrouw had hem verzocht. De meid ging hooren, wat mevrouw daarvan dacht. Het eind was, dat do landweerman gedu rende zijn verloftijd weer liefderijk werd verpleegd, maar bij het afscheid hem nu goed aan liet verstand gebracht., dat hij voortaan zijn verloftijd bij zijn familie moest doorbrengen en ééns in de veertien dagen een halfuurtje bij de familie mocht doorbrengen („Hgz.") „Heb je ijs? En wat moet dat dan be duiden?" vroeg de waard, naar de lijst op de deur. wijzend. Hans werd beurtelings groen en geel van woede. Op de lijst was de t uit het woord „Notice" gekrabt, zoodat „Notice" in twee woorden „No ice" veranderd was, wat zoo men weet „geen ijs" beieekent. „Wat drommel", schreeuwde Hans en stormde naar den winkel zijner concurren te. „Dat '8 een lage, gemeene schurken streek! Een letter uit te krabben!" „Wat heb ik gedaan? Een letter uifcge- krabd „Ja, dat zou je niet weten. Maar ik zeg je, je zult me de t en het ijs betalen. Voor de weerga". En zijn gewone koelbloedigheid verlie zende, schimpte en raasde hij als een be zetene. Miss Neumann verlustigde zich eenige oogenblikken aan dit ongewone schouw spel. Dan achtte ze den tijd gekomen, om hulp te roepen. „Hulp! hulpl" gilde zo. „De Mof w gek geworden. Hij beweert, dat ik een t van hem heb uitgekrabd. Dat heb ik ech ter niet gedaan. Maar ale ik koi», zou ik hem de oogen uitkrabben. Ik, arme vrouw, zoo alleen, en weerloos. Hij *al me nog vermoorden 1" Om deze toespraak tot hot verzameld# publiek meer klem bij te zetten, nam ze haar zakdoek, om de tranen op te van gen, die biggelden langs haar wangen. De omstanders begrepen niet wat er aan de hand was. Ze ftftgen sleohte, dat pr een Men schrijft uit Venloaan „De Geld.": Reeds gedurende do eerste oorlogsdagen werden van hier wagens vol spek naar Duitschland verzonden. Opkoopers kochten tegen flink© prijzen bij onze slagers den geheolen voorraad op. Deze kregen daar door een geducht© opruiming in hun vleesch'waren. Ook thans nog gaat veel vleesch naar Duitsche grensplaatsen. Door den groot»©n aftrek gaat er wel eens een stuk mee door, dat men anders nie-t zoo licht was kwijt geworden. Het gevolg van een en ander was, dat de keurmeester van het slachthuis dezer dagen bij alle slagers een onderzoek instelde en bij een 5-tal be dorven vleesch in beslag nam, samen meer 3 man was en een vrouw, die om dien man tranen vergoot. En daar in het gezegende land Amerika een schreiende vrouw immer in 't gelijk wordt gesteld, onderzochten ze niet, doch pakten Hans eenvoudig bij zijn kraag en zetten hem buiten de deur. Tevergeefs trachtte hij zich te verweren. Als uit een pistool geschoten, vloog hij door juffrouw Neumann's deur dwars Je straat over zijn eigen winkel in. Hans evenwel liet zich evenmin onbe tuigd. Een week was verloopen, toen op zekeren morgen de bewoners van „Struk Oil" met niet geringe sensatie boven Hans' bazar een nieuw uithangbord ontwaarden. Dat schild was in de bonstc kleuren ge schilderd en de details der voorstelling verrieden de liefdevolle hand eens kunste naars. Het bord vertoonde een aap in gestreept damestoilet, witte schort en rose lint om den hals, de welbekende en geliefkoosde dracht van mejuffrouw Neu mann. Onder het. kunstwerk was in gele letters te lezen: „Tn den razenden aap". Heel „Struk Oil" verdrong zich voor den bazar, om het schilderstuk te bewon deren. Weldra heersebte algemeeD© hila riteit. Door het gelach werd mejuffrouw Neu mann buiten de deur gelokt. Een blik naar de overzijde deed haar verblceken. Ech ter voor een oogenblik. Terstond herkreeg ze haar bezinning en ri#p met luider stem tok de menigte: „In den razen'en Aap", Dat is heel toepasselijk. Mijnheer Hans Lasoh woont immers boven". Tegen den avond bracht mejuffrouw Neumann een bezoek aan het redactiebu dan 150 K.G. Proces-verbaal werd opge. maakt en de smakelijk© massa vernietigd. Oorlogszuchtig. We lezen in do „Pre-angerbode" Gisterochtend bij het Residentiegerecht.. Franschman informeert hoeveel de kosten bedragen voor het uitbrengen eener som matie door den deurwaarder 2.40 wordt hem geantwoord. „Wie is de deurwaarder?" „Von Schuier." „Van Schiller! Un Allemand?" „Ja." „Jamais de ma vie! Faire gagner ƒ2.40 un Allemand!? Dan maar liever nief> som- meeren 1" reau der „Saturday Weekly Review". Die aap moet mij voorstellen", zei ze tot den redacteur. En toen deze galant wilde tegenspreken, ging ze voort: „Neen, neen, ik weet, dab ik er mee bedoeld wordt; ik vertrouw, dab u een weerlooze vrouw den steun van uw invloedrijk blad niet zult onthouden". Hoffelijk stelde de redacteur de kolom men van zijn blad te harer beschikking. Zij had slechts te bevelenhij zou gehoor zamen. „Zegt u maar, wat u verlangt". „Ik verlang slechts een kleine voldoe ning. Den aap moet. hij afnemen en met zijn eigen tong aflikken". „De redacteur deed haar opmerken, dat de invloed der pers niet groot genoeg was, om de tong eens lezers tot iets andera dan tot spreken te bewegen. De juffrouw moest lie\er zich lot den vrederechter wenden". „Goed, dan zal ik naar !cn vrederechter gaan" Den volgenden morgen begaf ze zich tot Hans, die aan de deur stond. „Hoor eens, mijnheer »e Mof, ik weet heel goed, dat ik die aap ben. Jk wil u niet tegenspreken. Doch ge moet terstonJ met me naar den rechter, dan zullen vre eens hooren, wat die er van zegt". „Die zal zeggen, dat, het mij vrijstaat voor mijn winkeldeur te schilderen, wat ik wil". „Dat zullen we dan eens zien, en ala u niet dadelijk bereid bent mee te gaan, zal do sherif u geboeid er heen bren gen 1" (Wordt vervc-lgd>. Voor Modelvsranöeringeïi en 3£epara&iën aan Pelterijen lietoben wij bekwame Bontwerkers. Ondergoteek«nde is langer dan twee jaren ernstig Ifjdende geweest aan algeheele verzwakking. Ik was door vele dokters opgegeven, heb te Utrecht een tijdlang in het ziekenhuis gelegen; alles zonder baat. Toen heeft de Sanguinose m\j geholpen; ik kan m(jn gewone werkzaamheden weer doen. Jk kan de Sanguinose warm aanbevelen; heb ze gekocht b(J de firma Wybrandi alhier. Apeldoorn. H. MEIJER. "Wfl denken, dat menigeen zfin voordeel met deze ervaring kan doan. Zyt gfi lydende aan bloedarmoede of zenuwzwakte, toef dan niet maar grijp naar de Sanguinosel Wat zjj voor duizenden gedaan heeft, zal zij zeker ook gaarne doen voor U. SANQUIN0SE wordt verkocht by alle eerste apothekers en voorname drogisten en kost per fl9sch f 1.50, de fl. 8. 12 fl. f 15.-. Tweemaal daags éón eetlepel ia voldoende. 1506 80 WACHT U VOOR NAMAAK! VAN DAM Co., de Riemerstraat 2c/4. Den Haag. GEB3,. GEKZOIsi'S MODEMAGAZIJNEN vragera voor direct, een flinken Zicli in persoon met getuigschrilten aan te bieden Zaterdagmorgen tu-schen 9 en IO uren. 1514 20 Ingang Mosterdsteeg. a "a cl. 2 Vraagt .P. Ui 25 H W O 73 w 5 SS 3- O U8TER3TE5RACHT 868. deze heb ik de eer te berichten dat ik, naast mijn gewoner handel in Wijn, Cognac en Binnen- en Buitenlandse!! Gedistilleerd, een Depót heb van Wijnen De Wijnen, getapt op heele en halve flesschan, zijn in origineele verpakking tegen de gewone pr.jzen in elite ge- wenschte hoeveelheid bij mij- verkrijgbaar. 4U4 44' Mijn zaak is geopend van 'smorgens 3 tot 'savonds 9. C. A. VAN DONGEN, Hoogewoerd 19. Telef. 598. Leidsche Sanitaire en Chemische V-/asscheni van B. C J. VAN OMMEREN E3a££S3B££233Sn5t met Ziektekisrnvrij Water, JTelef. In tere 291. 9815 48 99 Filialen! 800 Personen! Spoorbaret met Natuurboter gebakken per pond 50 ets. per ons 10 ets. per pond 25 en 35 ets. per ons 5 en 7 ets. Borstplaat Fondant-Guldens Fondant-Kwartje? (Vruchten-Tabletje" Suikerbeestjes per poni 35 ets., psr ons 7 els. Een pondsbus C. JAMIN's ZUIVERE CACAO kost slecbts 60 cents. LË1DEX. gS IIOOGEWOERU 18 HAAULftlIlUOUSTUAAT 85 i u-- c. ■EMHBBBIiaBiaHUflRraMaaB e

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1914 | | pagina 6