FEUILLETON.
Vrede na den Oorlog.
hunne kunnen noemen, ook voor diegenen is
de honger in Leuven gekomen, want het
voedsel is op. Enkele bakkers hebben nog
kleine voorraden, maar ze durven met hun
wagens niet over de straten te gaan, Want
ze worden eenvoudig aangehouden en den
voorraad nemen de Duitschers tegeu afgifte
van een.... bou.
Wel deed de commandant proclamaties
aanplakken, dat het voorta-an verboden
was eetwaren tegen bons te betrekken, maar
in de laatste dagen trekken groote troepen-
massa's door de stad, die dit euvel toch be
gaan en eenvoudig beweren, dat de procla
matie uitsluitend voor het garnizoen be
stemd is, en niet voor de doortrekkende
troepen, die het front gaan versterken. Ook
op mijn tocht met een der paters van het
H. Kart door de stad, trof me de armoede,
die er heerschte, niet in mindere mate bij
Hollandsche families; en vroeg ik me af,
waar in Holland zooveel gedaan wordt voor
Belgische vluchtelingen, of daar ook niets
gedaan kon worden voor de Hollandsche
families in B-elgië."
De vrijgelaten Engelschc Zeelieden.
Het protest van de „Köln. Ztg." welke
Ontstemd is over de beslissing der Holland-
echo regeering door de betreffende Engel
schc zeelieden vrij te laten en naar Enge
land te doen vertrekken, is to Londen met
eenige vroolijkheid ontvangen, in het bij
zonder de verklaring van genoemd blad,
dat deze houding der Nederlandsche regee
ring in strijd is met de Haagsche Conventie.
Men voelt hier, dat Holland, dat do baker
mat van het Internationale recht is ge
weest vanaf den tijd van Hugo de Groot,
Diet geneigd zal zijn om de Haagsche Con
ventie zoowel wat de letterlijke als de gees
telijke beteekenis aanga-at te verkrachten.
Welke uitlegging Holland ook heeft, deze
dient, zonder voorbehoud te worden aan
vaard.
liet schorsen der „Vorwarta".
in dc vorige week.
Het is thans gebleken, dat niet een
kaartje, maar een uittreksel uit een brief
de oorzaak is geweest van bet schorsen
gedurende drie dagen van dc vorige week
van de „Yorwarts".
In het blad van 21 September werd een
part. brief gepubliceerd van een Duitsch
soldaat aan zijn familie, waarin deze éen
beschrijving geeft van zijn wedervaren.
Ann dezen brief, die geschreven werd in
Fiansch-Lotharingen en gedateerd is 9
September, is het volgende ontleend
In Aken verlieten wij den trein en gin
gen toen op marsch. In Oberelmheim had
den wij nog een rustdag en toen ging het
er lustig op los, zonder ophouden tot nu
ftan toe.
Op 18 Augustus waren wij bij Greischel-
è?~uch en daar onder0lngen wij den vuur
doop. Daar zag ik voor de eerste* maal
de verschrikkelijke uitwerking van onze
artillerie. Toen wij later over ons opera-
tie-t-errein trokken, lagen de Franschen bij
honderden als weggemaaid. Daar kwamen
mij voor de eerste maal de schoone woor
den in de gedachte: „Kinderen, hebt el
kander lief".
Maar thans zijn wij er aan gewend en
dat moet wel, anders zouden wij spoedig
niet meer kunnen eten.
Sedert 25 Augustus bewegen we ons nu
reeds in de streken van Saint Dié.
Thans zal ik u nog een paar bijzonder
heden medcdeelen
Verplaats u eens in onzen toestand. Op
10 Augustus lag ik het laatst in een bed
en op den 16en sliep ik het laatst onder
een dak. Sedert dien dag kampeeren wij
in de open lucht, steeds marschvaardig.
Onze paarden zijn van 10 Augustus tot 2
September niet ontzadeld. Op een regen-
a'chtigen nacht gebeurde het eens, dat de
wagen, waarin ik zat, met de paarden
ongeveer 30 M. van een hoogte stortte.
Dc wagen bleef halverwege tusschen de
boomen hangen en paarden en manschap
pen waren als door een won Ier gered en
ongedeerd. Den volgenden morgen moesten
wij met tou ven alles omhoog trekken. Dat
wij bijna geen kranten onder de cogen
krijgen is wel vervelend, maar het is toch
nog niet "zoo erg als van do pro.'iand-
colonnes te worden afgesneden. Wij had
den van 10 tót 20 Augustus geen stukje
vleesch of brood, alleen maar ge^mser-
veerde groenten gehad. Brood is ook au
nog zeer schaarsch.
Men krijgt in een6 een groot portie. zoo
dat een deel beschimmelt en dan zien wij
weer in langen tijd niets. Wijn vinden wij
overal in groote hoeveelheden. Hier
(St. Dié) heerscht ook nog gebrek aan
water, daar de Franschen alle bronnen
aJgesneden hebben. -
In de dagbladen schrijft men, dat de
Fra-nsche en Engelsche krijgsgevangenen
een treurigen indruk maken, waanneer men
ons, zooals wij er thans uitzien, gevangen
zou nemen, dan zouden wij niet anders
beschreven worden. Met onze scho»-nen en
kleeren is het ook slecht gesteld, daar wij
ze haast niet meer uittrekken.
Dc Russische gruwelen.
Do „Vorwarts" schrijft:
,,Paul Lindenberg is voor het „Berliner
Tagoblatt" werkzaam als „bijzondere cor
respondent". Wij plaatsen naast elkander
wat deze talentvolle opmerker in zijn blad
den 17den September ('s avonds) en den
23sten ('s morgens) over Stallupönon weet
te melden. Van een commentaar onthouden
w ij. ons, om redenen van censuur.
17 Sept.
(Bericht v. d. Men).
„Even vóór 7 uur
StallupÖne n.
Ook deze stad be
staat nietmeer!
Dc voorste stra
ten door de Bussen
in brand gestoken,
de andere door onze
granatin... De hui
zen reeds verbrand
of nog in lichte
laaieOm 8 uur
terugreis. (Dus na
een bezoek van 1
uur). Tusschen do
brandende huizen
door..." enz. enz.
23 Sept.
(Bericht v. d 18en).
„Stallupöncn werd
echter niet zoo ern
stig geteisterd, als
het wel leek, toen
ik Zondagavond 1.1.
hier vertoefde, te
midden van hoog
oplaaiende vlammen
...Wel is de schade
zeer, zeer groot
wel bestaat nog
slechts een deel van
de naar het station
leidende straten
maar twee-der
den der stad
zouden behou
den gebleven
zijn
Dezelfde heer Lindenberg heeft in het
zelfde ^bericht" van den 14den dezer het
verhaal gedaan van de elf vrouwen met
afgesneden borsten en van den bloedigen
vrouwenvinger, die op een Russisch officier
gevonden werd. Deze bijzonderheden had
hij uit de derde of vierde hand
Wat moet men daarvan gelooven, wan
neer niet eens datgene waar is, wat hij
zelf gezien heeft! Hoe zegt de Hongaar ook
weer? „Wie weet of het waar is. En wan
neer het waar is, wie weet dan of het wT e r-
k e 1 ij k waar is
Dc Engelschc llaudelsoorïog (egen
Duitschland.
De directeur-generaal Heineken van den
-.Norddeutschen Llovd" geeft in het i.Ber-
lineïi Tageblatt" een uiteenzetting waarom
Engelands handelsoorlog tegen Duitsch-
land mislukken moet. De duurte van le
vensmiddelen en de werkloosheid zijn in
Duiischland zeer: veel geringer dan in En
geland, waar in katoenspinnerijen alleen
reeds honderdduizenden werkeloos zijn.
Het stilliggen der Duitsche scheep\aart
kan door het Duitsche rijk nog best ver
dragen worden, temeer waar de Duitsche
reederijen een groot weerstands vermogen
hebben. Daarentegen staat den Duitschen
uitvoerhandel niets in den weg, daar de
ze over de neutrale staten geschieden kan.
De Duitsche industrie heeft gedurende den
duur van den oorlog slechts met een rc-
ducecring der 'dividenden tc rekenen. Daar
entegen zullen na afloop van den oorlog
die factoren, welke de Duitsche industrie
tot zoo hoogen bloei brachten, met ver
dubbelde kracht zich doen gelden. Er be
staat absoluut geen gevaar voor een uit
hongeren van het Duitsche rijk. Men den-
ke daarbij slechts even aan de laatste vee-
tclling, die een stapel aantoont van niet?
minder dan 20 millioen runderen en 21
millioen varkens, terwijl Engeland slechts
572 millioen runderen en 2 millioen var
kens bezit. Verder oogst Duitschland on
geveer 12 millioen ton haver en 56 miL-
lioen ton aardappelen, terwijl de Engel
sche oogst van dezfe producten samen nog
geen 10 millioen ton bedraagt1.
Wij kunnen het derhalve, besluit dé heer
Heineken, nog lang uithouden voordat bij
ons de nood aan den man komt. Aan be
langrijke levensmiddelen, zooals b.v; sui.
ker, hebben wij een bepaalden overvloed,
terwijl Engeland, op invoer van ons aan
gewezen, daarmede reeds in nood geraakt.
Ook zijn er reeds maatregelen getroffen
om onze behoefte aan zoet makende mid
delen, die wij anders van hét buitenland
gewoonlijk betrokken, op ancfere wijze
dekken.
I11 dc buurt van Verdun.
Men meldt van Duitsche zijdo aan de
„Tel.":
De Frausche sperforten bij Verdun be
staan uit een gesloten verdedigingswerk,
dat zoowel infanterie- als artillerieverde
diging in zicu \orceuigt. De voornaamste
stukken geschut staan onder pantserdek
king en dikwijis is daarbij gebruik gemaakt
van 'ji bewegelijke pantserbedekking. In de
rush steekt bij deze bedekking enkel de
vlakke koepel vau den panbsertoren even
boven heb betomnassief uit. Het geschut
is teruggetrokken en de panlsertoren zoo
diep neergelaten, dat de schietgleuf ver
dwenen is.. Moet er een schot afgevuurd
worden, dan wordt de pantsertoren op
elecferische en hydraulische wijze zoover in
de hoogte gebracht, dat nu de schietgleuf
boven hot betonma-ssief uitsteekt. Tegelij
kertijd wordt voor zooverre noodig, de loop
van het kanon vooruitgeschoven.
Van groote beteelceuis is het verder ook,
dat bij do meeste Fransche sperforten ook-*-
de voor den afweer van een bestorming be
stemde-machinegeweren en snelvuurka-
nonnen onder pantserbedekkingen staan
om ze tot aan het laatste moment van de
bestorming intact te kunnen houden. Al
vorens deze vuurmonden niet tot zwijgen
gebracht zijn, kan de'bestorming niet aan
vangen. De aftnval op een sperfort bij Ver
dun begon dan ook met het. aanleggen van
beschutte stellingen, die het aanrukken en
het ontwikkelen van de*Duitsche zware
artillerie beveiligden.
Een „haupt-mann" der Duitsche artillerie
schildert volgenderwijs den strijd van zijn
artillerie: „Ik had me dien morgen wel
heelemoal anders voorgesteld^ als hij werd.
Na den geheelen nacht met mijn compag
nie schansen gegraven te hebben bij h-er-
lijken maneschijn en in het gezicht van
zoeklichten, hadden we tegen den morgen
mijlen ver uit den omtrek prikkeldraad
bijeengesleept en voor onze loopgraven
aangelegd en nu hoopte ik op een stevig
dutje tot diep in den namiddag in mijn
vereenzaamde officiersteafc. Maar nauwelijks
heb ik me uitgestrekt of daar begon me een
spektakel, dat hoor-en en zien verging. De
Franschen waren weer eens naar voren ge
rukt en hadden zich met hun artillerie vlak
voor ons op de hoogten ingegraven. Hun
stukken zochten de hoogten, waarachter wij
liggen, heel nauwkeurig met shrapnelll en
granaten af. Wij maken bij het barsten van
elk projectiel een diepe buiging en mijn
kereJs, die juist de werking van het Fran
sche geschut geducht aan den lijve be
speurd hebben, kijken me vol verwachting--
aan of ik nog niet het bevel zal geven om te
rug te trekken in heb door hen veilig ge-
achtte terrein achter onze hoogte. Maar
daar ziet het er eerst echt dol uit. Vele
paardeu hebben zich losgerukt en jagen
nu wild over het uitgestrekte veld, waar
overal granaten barsten. Er bchooren sta
len zenuwen voor het oorlogswerk, maar
vooruit schuiven wc onze batterijen toch,
die nu het naderrukken van den vijand on
mogelijk maken.
Wat Lunéville roods hoeft meegemaakt.
Lunéville behoort tot de plaatsen in het
Meurthe-en-Moezel-departement, waar he
vig gestreden is, -die door de Duitschers
veroverd en door de Franschen weer her
overd zijn. De prefect van het departement
Meurthe-en-Moezel deelt, in een zakelijk rap
port het volgende mede omtrent de bezet
ting van Lunéville door de Duitschers van
22 Augustus tot- 12 September.
De balans der verliezen, zoo schrijft hij in
zijn rapport, kan als volgt "worden opge-
maak: twaalf raenschenlevens opgeofferd,
meer dan honderd huizen verbrand of ver
nietigd; de onder-prefectuur is niets meer
dan een hoop puin. De daden van plunde
ring kunnen nog niet geteld worden. De
stad heeft een schatting van 650.000 franc in
goud betaald. Gedurende den geheelen
duur van de bezetting hebben de meeste
noodzakelijke voedingsmiddelen ontbroken;
er was geen vleesch meer, geen boter, geen
vet; kruidenierswaren ontbraken. Twee da
gen was er geen broodgeen gas meer, geen
electriciteit, geen petroleum. Dc huizen
werden 's avonds verlicht met behulp van
olie, die als voedingsmiddel gebruikt wordt,
en kaarsen, voor zoover ze te krijgen wa
ren.
Den eersten dag zijn de burgemeester van
Lunéville en twaalf Van zijn medeburgers in
gijzeling genomen en eerst Da tien dagen
losgelaten. In het- vervolg moesten eiken
dag vier nieuwe gijzelaars voor de veilig
heid van de Duitsche troepen instaan. Do
burgemeesetr van Lunéville heeft tot het
einde toe en niet zonder gevaar zijn vollen
plicht gedaan op een koelbloedige en waar
dige wijze, die boven alle lof verheven is.
Dc verliezen in den Strijd.
Het is duidelijk, dat. in dezen strijd ont
zettende verliezen worden geleden. Er zijn
brieven van Duitsche soldaten, ook door
ons opgenomen, waarin wordt medegedeeld
hoe ernstig dc verliezen zijn, niet alleen
onder de manschappen, maar ook onder de
officieren. Geheele regimenten zijn wegge
maaid door het vijandelijk geschut, van an
deren zijn nog slechts enkelo manschappen
over; do meesten hebben ontzettend geleden
in hun officierscorps.
Maar niet alleen aan Duitsche zijde zijn
de verliezen groot. Ook aan Fransche zijde
worden die zwaar gevoeld. De mededeeling
van Hamilton Fife in de „Daily Mail"
geeft daarvan een nieuw bewijs. De pleeg
zuster, die hij sprekende invoert, zegt:
„Denk eens aan het aantal twee mil
lioen. Dat is nooit voorgekomen. Denk aan
dc juistheid der doodénde machines. Aan
het aantal kanonnen, .aan de ontzettende
voorraden munitie, die zij verslinden.
Duitschland moet- één groot hospitaal wor
den, Frankrijk begint hetzelfde te worden 1"
Di „Times" zegt: Ook wij hebben veel
geleden. De vcrheslijsten toonen, dat van
de Engelsche troepenmacht 1100 .officieren
in één maand gedood zijn en gewond, ver
mist, en dat er bovendien nog velen ernstig
ziek zijn. Er zijn ongeveer vijf infanterie
divisies naar Frankrijk gezonden. Elke divi
sie telt 600 officieren, zoodat wij in een
maand twee officieren verloren op de vijf
of 40 pC'fc. Wanneer do officieren in buitcn-
gewonen dienst worden uitgezonderd, dan
telt nu het. Engelsche leger, In vele batal
jons, nog slechts vijf of 6 officieren.
Nu heeft Engeland honderden officieren
uitgezonden om de leegten aan tc vullen,
maar dat kan niet steeds voortgaan, en
ieder officier die uitgezonden wordt, zegt de
„Times", is een instructeur minder in het
land, om de nieuwe troepen op te Jeiden en
voor den dienst geschikt te maken. Het
nieuwe leger, dat in Engeland wordt ge
vormd, zegt liet City-blad, zal minstens 18
maanden noodig hebben om geschikt te zijn
voor den dienst ter vcidc, en tegenover mo
derne artillerie te worden gebruikt, en dan
nog maar alleen, zoo er voldoende officie
ren zijn om de troepen te onderwijzen.
Zoo gaat het natuurlijk bij de andere le
gers ook, al zeggen zij het niet zoo open
hartig. De aanvulling zal niet gemakkelijk
zijn.
Do berichten, die de „Times" bevat over
het. Oostenrijksche leger zeggen, dat de ver
liezen daarvan zoo groot geweest zijn, dat
er 'bijna geen officieren meer zijn. Dat is
duidelijk, wijl het de taak der officieren
is den troep te leiden en dus voorop te
gaan.
Maar waar moet. dat heen? Nu is de acht
ste w eek van dezen strijd voorbij. E11 reeds
zijn Honderdduizenden gevallen, op alle
slagvelden, in België, Frankrijk, Oost-Brui
sen, Galieië. En nog steeds duurt het voort,
aan de Marne. aan do Weichsel, aan de San,
aan de Save, op dc zeeën... overal slachting,
dood, moord, vernietiging....
Moeten eerst de oorlogvoerende landen
zijn uitgemoord, voordat het ernstige woord
van vrede wordt gesproken 'I
ALLERLEI
KORTE BERICHTEN.
In don omtrek van Ninove heeft een En
gelscho vlieger jacht gemaakt op een Duit
sche Taube, die op zeer grootp hoogte vloog,
en deze neergeschoten. De Duitscher werd
gedood.
Een telegram meldt ons een nieuw blijk
van de loyaliteit van een Engelsch-Indi-
sch.cn prins. De nizam.van Hyderabad
geeft zes millioen roepijen, d.i. ruim vier
millioen gulden, ter bestrijding van de
kosten voor uitzending van troepen uit zijn
land. Dat is een geschenk, dat hij eigenlijk
aan zijn eigen land of aan Indië in het al
gemeen doet, aangezien het Engelsche Par
lement heeft beslot-en, do kosten van do
deelneming van Indische troepen aan. den
oorlog ui Europa door Indie zelf .te laten
drogen Hyderabad is bijna zeven maal
zoo groot als Nederland en had in 1911 een
bevolking van 13,375,000 zielen.
Volgens de „Corriere del Sera" zal het
Italiaansehe moratorium, dat oorspronke
lijk tot 30 September was afgekondigd, ver
moedelijk met eenige wijzigingen voor twee
maanden worden verlengd.
*-
Oostenrijksche bladen melden, dat de
Servische majoor Boja Tankosits, die be
schouwd werd als de aanstichter van cfen
moord op den Oostenrijkschen troonopvol
ger, aartshertog Frans Ferdinand en zijn
vrouw, gesneuveld is op het slagveld van
Kroepanje, waar hij de Servische artillerie
had aangevoerd.
Tankosits, die voorzitter was van de Ser
vische vereeniging „Narodna Obrana",
werd door de Oostenrijksche regeering be
schuldigd, dat hij Princip en Cabrinowits
aan de revolvers cn dc hommen geholpen
had, waarmede de aanslagen te Sarajcwo
zijn gepleegd.
Kolonel Kitchener, een broer van lord
Kitchener, vormt een korps van 200 gentle
men, boven de jaren om actieven dienst te
verrichten en dat hij ten dienste stelt om
te Antwerpen den dienst der bezetting te
verlichten.
Al de leden vqn dit korps moeten zorgen
voor eigen uitrusting en eigeD onderhoud.
Canada kondigt de 'eer:-to storting van
tienduizend pond sterling, dat is f 120,000,
aan voor de Belgische ffltgewekenen.
Dc laatste dagen waren in Zweden ge
ruchten in omloop, als zou het. Engelschen
ondcrzeeWo©t«n gelukt zijn in dc Oostzeo
door te dringen. Met dit gerucht is ook de
tijdelijke staking der uitgifte van plaats-
kaarten voor do stoombootcn naar Pruisen
cn het ophouden eencr regelmatige vaart
op do route Lübeck—Kopenhagen—Malmo
in verband gebracht. Deze berichten zijn
volkomen onjuist, wordt van Duitsche zijde
verzekerd, goen enkele Engelschc onderzee
boot kan de Oostzee bereiken, lntusschen
is het toch weer geregeld.
x
De Canadccsclie minister van Oorlog
heeft ontslag genomen ten einde met het
Canadeesche troepencontingent aan het
front dienst te doen.
De „Münchcncr Allgcmeinc Rundschau"
verneemt, dat blijkens ccn van overheads'-:
wege in Oost-Pruisen ingesteld onderzoek,;
de bevolking van geen der door de Bussen
verbrande plaatsen tot zoodanige weer-
wraakmaatregelen hadden uitgetart door
het voeren van een franctireurskrijg, waar-
tegen dc gemeentelijke besturen trouwens
met nadruk hadden gewaarschuwd. De
Bussen hebben volgens dit onderzoek de
taktiok gevolgd om al die dorpen, welke
te arm waren om dc geêischte oorlogsschat
ting op te brengen, in brand te steken. Op
deze wijze moeten 25 groote dorpen zijn
verbrand en 50 zwaar beschadigd en ge
deeltelijk verwoest zijn. In liet district
Gumbinnen is vastgesteld, dat daar 360
menschen zijn vermoord. Tilsit, waar de
Bussen drie weken hebben vertoefd, is
naar reeds gemeld geheel ongeschonden
gebleven. De „Tilsitcr Ztg." schrijft dit too
aan de tactvolle houding 'van het stadsbe-
(Nadruk verboden}.
D
Jaren geleden gebeurde het, dat er op
een zeker punt van het graafschap Mary-
posa naphthabronnen weiden ontdekt. De
enorme winst, welke dergelijke bronnen in
Nevada en andere Staten afwerpen, be
woog eenige ondernemers tot oprichting
eener maatschappij tot exploitatie er van.
Men schafte verscheidene- machines,
pompen, hijschtoestellen, ladders, vaten,
vaatjes, boren en ketels aan; men bouwde
arbeiderswoningen en doopte het plaatsje
„Struk Oil".
Zoo werd in een oogwenk een woeste,
onherbergzame, nog kortelings slechts
door coyoted bewoonde streek herschapen
in een uit ongeveer tien huizen bestaande
en door meerdere bonderden arbeiders be
woonde kolonie.
Twee jaar later droeg „Struk Oil" be
reids den weidschen naam van „Struk
Oil-City".
Het wa3 dan ook een City in de meest
uitgebreide beteekenis van het woord. Ik
verzoek echter in aanmerking te nemen,
dat er reeds een schoenlapper, een kleer
maker, een timmerman, een smid, een
slachter en zelfs reeds een arts woonde,
die in zijn tijd in Frankrijk barbier was
geweest en in alles even onkundig was en
daarmede kan men bij een Amerikaanschen
dokter meer dan tevreden zijn.
De dokter was, zooals meestal op kleine
plaatsen, apotheker en postmeester tevens,
had alzoo een drievoudige practijk. Hij was
als apotheker niet minder onschadelijk dan
als dokter, want in zijn apotheek kon men
slechts twee geneesmiddelen bekomen
suikerstroop en rabarber. Gewoonlijk zei
de kalme, zachtmoedige grijsaard tot zijn
patiënten: „Ge behoeft niet bang te zijn
voor mijn artsenij, 't Is namelijk mijn ge
woonte, zoo dikwijls ik den zieken een ge
neesmiddel geef, zelf een gelijke dosis
daarvan in te nemen. De patiënten denken
dan: „Als het middeltje den gezonde niet
schaadt, dan is het voor een zieke nog
minder nadeelig. Is dat niet zoo?"
„Zeker", antwoordden de gerustgestel
de burgers, wien het-, zonderling genoeg,
niet in 't hoofd kwam, dat het niet alleen
de plicht des geneeshecren is, den zieke
niet te schaden, doch ook en wel op de
eerste plaats hem te helpen.
Mr. Daconville zoo heette de arts
was intusschen stellig overtuigd van de
wonderbare geneeskracht van rabarber.
Op vergaderingen nam hij vaak den hoed
af en sprak het publiek aldus aan
„Dames en heeren I Overtuigt n welk
een wondermiddel de rabarber isIk ben
thans zeventig jaar; sinds veertig jaar ge
bruik ik dagelijks rabarber en ge ziet
geen enkel grijs haar op mijn hoofd".
De dames en heeren konden zich ver
gewissen, dat zioh op 's dokters hoofd in
't geheel geen haar, dientengevolge ook
geen grijs bevondzijn schedel kon in
kaalheid wedijveren met een pompoen.
Middelerwijl verheugde zich „Struk Oil
City" in toenemenden bloei.
Na afloop van twee jaren was zij reeds
door een zijtak aan de spoorlijn verbon
den. De stad bezat ook haar eigen geko
zen ambtenaren. De dokter, die algemeen
bemind was, werd als de schranderheid in
persoon tot rechter gekozende schoenlap
per, een Pool, Davis genaamd, fungeerde
als hoofd der politie, welke uitsluiten j
bestond uit mr. den chef.
Men bouwde ook een school, waarvan
de leiding werd opgedragen aan een voor
historische jonkvrouwe, de schoolmadam,
die zelve met het doel om te leeren hier
heen gekomen was en immer aan kiespijn
leed. Ten slotte werd het eerste hotel op
gericht onder de benaming van: „United-
Stat-es-Hotel".
De handel werd allengs bijzonder leven
dig. De uitvoer der naphtha leverde mooie
winst op, het bleef niet onopgemerkt, dat
mr. Davis waarschijnlijk dientengevolge
in zijn winkel een ét-alageka-st liet maken,
juist als die, welke de schoenenwinkels
in San-Francisco verfraaien. Op de eerst
volgende vergadering betuigde de burge
rij plechtig haar dank aan mr. Davis, die
bescheiden: „thank you, thank you!"
antwoordde en daarbij zeer getroffen
scheen.
Waar een rechter en een sherif zijn,
daar zijn ook processen.
Deze vorderen schrijfwerk en dus ook
papier, waarom men op '3en hoek der
„Coyotes street" en de Avenue .een
stationery of papierwinkel oprichtte.
Een Amerikaansche stad kan zonder
couraüten niet leven. Weldra verscheen
dan ook een tijdschrift, getiteld: „Satur
day Weekly Review", welke juiet zoovele
abonnementen telde als „Struk Oil City"
invoer? ïödACteqj v&n dit bla-d
was teveni. de8zelfi üftgever,drukker en
colporteur. Laatstgenoemd baantje kon
hij zeer gemakkelijk waarnemen, omdat
hij er een paar koeien op na hield cn hij
dagelijks zijn klanten van melk moest
voorzien. Dat belette hem echter niet,
om steeds voor zijn meening uit te komen.
De artikelen, waarin hij zijn oordeel uit
sprak over de politiek, plachten op de
volgende of soortgelijke wijze te beginner»
..Indien onze nietswaardige president dor
Vereenigde Staten den raad had opge
volgd. dien .wij iri ons laatste nummer hem
aan de hand deden", enz.
Zooals wij zien, ontbrak hel in het wel
varende „Struk Oil" aan niets. F.r
heerschte bovendien rust in het plaatsje
de dagen geleken elkaar als twee drup
pels water.
Het eenige, wat den sherif hinderde,
was, dat hij niet er in mocht slagen den
burgers hét schieten op wilde ganzen op
den openbaren weg af te wennen.
„Als het een klein nest van een stadje
was, zou ik er niets van zeggen", mop
perde de sherif, „maar dat „pief-paf,
pief-paf" in een zoo groote stad, dat gaat
toch niet".
De burgers luisterde toe en gaven door
inikken te kennen, dat zij het met hem
eens waren.
Wanneer nochtans de, a^ond begon te
vallen, nam ieder, zijn belofte vergeten
zijn geweer op, en er ontstond wederom
een lustig snelvuurtje.
Wel is waar kon mr. Davis de schul
digen voor den rechter brengen en deze
kon volgens de wet de beklaagden veroor
delen tot een geldboete. Doch men mag
hierbij niet uit het oog verliezen, dat de
schuldigen, bij ziekte tevens des dokters
patiënten waren cn dat zij voor hun schoe
nenreparatie bij den sherif terecht moesten
komen.
Voor het overige heerschte, zooals ge
zegd, te „Struk Oil" een rust, zooals
nergens volkomener kan te vinden zijn.
Doch aan dezen gulden tijd kwam, he
laas plotseling, een einde. De eigenaar
van een der bazars vatte een geweldigen
haat op tegen de eigenares van een ande
ren bazar, welke door laatstgenoemde met
dezelfde gevoelens beantwoord werd-
't Is wellicht niet ovpj-bodig hier te ver
klaren, wat men in Amerika onder een
bazar verstaat. - s
Een grocery of bazar is een winkel,
waar men alles kau bekomen. Men ver
koopt er meel, hoeden, sigaren, stoffers,
knoopen, sardines, hemden, spek, ratten
kruit, blouses, pantalons, gravures, lam
pen, glazen, bijlen, beschuit, ganzen, bor
den, papieren kragen, gedroogde vise'",
kortom alles, wat do beschaafde mensch
noodig kan hebben.
Aanvankelijk was er te „Struk Oil City"
slechts één bazar, die werd gedreven door
een Pruis, Hans Kasche genaamd, 't Was
een zeer flegmatiek heerschap van onge
veer dertig jaar, met groote, glanslooze,
waterige oogenhoewel niet precies dik
zijnde, zag hij er toch welgedaan uit. Hij
liep steeds in hemdsmouwen en had voort
durend een pijp in den mond. Engelsch
kon hij juist zooveel als voor den handel
vereiseht werd.
't Was dan ook, zoo meende hij, geens
zins zijn plicht Engelsch to leeren, maar
de Amerikanen moesten zich op het Duitsch
toeleg
(Wordt vervolgd»
