Be Europessche Qsrtog.
28 Augustus, de eerste verjaardag van de opening van
het Vredespaleis. Een Duitsche hulpkruiser in den
grond geboord. Generaal Joffre, de Fransche
generalissimus.
Engelsche verwachtingen over den duur van den Oorlog.
We beginnen met even de aandacht
te vragen voor een feit dat vandaag
6 6 r een jaar plaats greep. Vandaag,
28 Augustus is de herdenkingsdag van
de opening van het vredespa
leis. Bittere ironie, dat op dien eersten
verjaardag de felste oorlog woedt, die
ooit heeft plaats gegrepen." Nooit heeft
een oorlog zich over een dergelijk' groot
gebied uitgestrekt, nooit heeft een oor
log in zoo geweldige mate het ©econo
misch leven ontwricht, nooit heeft een
oorlog zoo ontzettend veel menschenle-
vens gevraagd als ditmaal het geval zal
zijn. En dat niettegenstaande twee vre
desconferenties, niettegenstaande den
bouw van een paleis voor den vrede',
.waarvoor alle naties met zoo milde hand
eschenken gaven, niettegenstaande een
erde conferentie voor den vrede werd
voorbereid, 't AVaren alle slechts mooie
gebaren, waaraan niemand zich maar
iets laat gelegen liggen.
Daar wordt met. een ongekende felheid
gestreden door negen naties, die alle
meenen het recht aan hun zijde fce heb
ben, de andere staten meteen noodza
kend tot geweldige uitgaven voor leger
ien vloot m deze dagen van spanning.
Deze en dergelijke gedachten zijn on
getwijfeld herhaaldelijk bi] velen opgeko
men en dit zal vooral het geval zijn op
flezen dag, den herdenkingsdag van de
.opening der Carnegie-sticking.
Er is thans minder nieuws' van het
oorlogsterrein. In België slechts kleine
gevechten. De Duitsche generale staf be
gint nu ook al verwarring te doen in de
Berichten. Tijdingen, die' vroeger reeds
werden meegedeeld, hereiken óns thans
weer, ook nu als berichten van den staf.
Is dat om doorloopend successen der
Duitsche wapenen te brengen? Dat is
toch niet noodig. De Duitsche succes
sen spreken duidelijk genoeg.
Eigenaardig is ook, zooals nu geoor
deeld wordt over'den toestand in het
oosten. Erg gerust schijnt men daarover
niet. getuige de publicatie van'den keizer.
De 'bevolking vlucht in groolcn getale
naar Berlijn. Geheele streken worden on
der water gezet. Dat is natuurlijk geen
'goed teeken. Maar nu zeggen de militaire
autoriteiten, dat het toch gebeuren zou.
Dat is natuurlijk nonsens. Wanneer in
ons land 'de waterlinie geheel wordt ge
reed gemaakt, dan rekent men er op ze
noodig te hebbentot zoolang maakt men
slechts toebereidselen. En zoo zal 't in
Duitschland bok zijn.
Over den strijd in Lotharingen zijn de
Duitschers bijzonder enthousiast. Die
moet volgens het ,,Milit. Wochenbl." op
één lijn gesteld niet de voornaamste over
winningen van 1870. Het blad verklaart
zelfs dat zes of acht weken noodig zijn
om het ontredderde Fransche leger weer
te velde te brengen.
We zullen daaromtrent maar eens moe
ten afwachten of de praktijk deze be
schouwingen bewaarheid.
De gepensioneerde luitenant-generaal
Von Bliime komt met uitvoerige Beschou
wingen, waarom zoo krachtig tegen het
westen moet worden opgetreden. Eerst,
oordeelt deze generaal, moet Frankrijk
„murw geslagen," dan komt Rusland vjpi
zelf aan de Beurt.
Als 't maar niet te lang duurt, zouden
we willen opmerken.
En dan heeft de generaal 't ook over
de resultaten, waarhij hij oordeelt, 'dat
als Rusland Duitschland niet schadeloos
kan stellen, Frankrijk ook dat maar voor
zijn rekening moet nemen.
't Is een echte veroveringsoorlog, als
men de Duitschers hoort. De regeering
mag de heeren wel wat kalmeeren. Nood
zakelijk is dit ook ten opzichte van Bel
gië. Woorden als de volgende van de
„Berl. Lok. Anz.", kunnen er eigenlijk
niet op kdoor, daar ze slechts de verbit
tering in de hand werken en de non-com
battanten tot onverdedigbare daden kun
nen brengen.
„Welke bedoelingen," zoo lezen wc in
do „Berl. Lok. Ariz.", „onze regeering
met België heeft, weten we niet, ze staan
misschien nog niet eens vast, wat bij de
snelheid, waarmede de dingen zich ont
wikkeld hebben, ook geen wonder zou
zijn. Voorloopig kunnen wij ons er mee
tevreden stellen, dat thans ook Brussel,
do hoofdstad van 't oogenschrjnlijk onzij
dig, doch in werkelijkheid met Frankrijk
heimelijk- verbonden gewezen Belgische
Koninkrijk vast in onze hand is. Nog is
Antwerpen, de hoofdvesting van hét land,
niet bedwongen, nog houdt Namen stand.
Maar zooveel te reeds zeker: het België,
dat dadelijk naar het vijandelijk kamp
overging, toen wij van Oost en West door
arglistige vijanden overvallen werden,
dat heeft opgehouden te bestaan. Deze
verandering dei* Europeesche landkaart,
zal geen nuk van krijgsgeluk 01061'
kunnen ophouden."
Het succes dat de Duitschers hadden,
legt het rijk ook verplichtingen pp. De
'gevechten in België worden anders, 5*1
zijn ze klein, met felheid gevoerd. "Vooral
unlanen worden er vele doo'dgeschoten,
en gevangen gemaakt. Zoo nog 160 bij
een brug bij Ihteghem. Bij Charleroi was
•t gevecht zeer vinnig. Vijfmaal bezetten
de Duitschers de plaats, vijfmaal hebben
de Franschen hun verdreven en'de laat
ste maal hebben de Duitschers de stad
in brand gestoken.
Van alle zijden worden de Belgen ge
huldigd voor hun kranig «optreden. En
ook ontvangen ze van veel kanten bewij
zen van deelneming in hun woede tegen
de Duitschers over den bomaanslag op
Antwerpen. Zoo heeft ook koning George
een telegram gezonden naar koning Al-
hert en de gezanten der entenle-mogend-
heden hebben bij 'den minister van'bui
tenlands che zaken een bezoek gebracht.
Voorloopig hebben de Duitschers zich
vast in België genesteld.
Tot gouverneur-generaal van het door
de Duitschers bezette deel van België
is benoemd generaal-veldmaarschalk' Von
der Goltz. De „Vossische" schrijft van
hem, dat hij naast graaf Haeseler de po
pulairste militair is. Met het civiel be
stuur is belast de regeeringspresident
van Aken, dr. Von Sandt, die tot „Ver-
waltungscbef" is benoemd.
Hoé lang de oorlog nog kan duien? Ja,
dat hangt van vele omstandigheden af.
Allo strijdenden hebben nog aanvoer van
troepen. De Duitsche keizer heeft alle
Duitschers, die in. vreemden krijgsdienst
ziin, opgeroepen dat zijn dan zeker de
Elzassors en "Lotharingers in 't Fransche
leger en de mannen van het vreemdelin
genlegioen. Bovendien zouden, volgens
berichten uit Weenen, Duitschland. en
.Oostenrijk samen over twee millioen vrij
willigers 'beschikken.
"Tan invloed is ooF, wat Italië gaat
doen en eveneens Japan, dat officieel
door Oostenrijk de oorlog is verklaard.
De Japansch© ambassade te Rome jhéeft
al gezinspeeld op een eskader naar de
Adriatiscne Zee. Meteen zeker een waar
schuwing voor Italië, zoo 't nog al er
aan denken mocht met z'n bondgenooten
mee te gaan.
Turkije schimt zich ook weer meer te
roeren. En in Rusland groeit de troepen
macht steeds aan. Reeds zouden er der
tien legercorpsen in Pruisen zijn en bin
nenkort zouden 't er dertig worden.
De Duitschers schijnen voorloopig hun
vloot achteraf te houden. Hoe langer dat
duurt, des te langer moet Engeland wach
ten om z'n slag te slaan. De Engelschen
schijnen de Duitsche kust steeds nauwer
af te sluiten.
In Engeland rekent men niet op een
oorlog van korten duur. Het aantal van
hen, diO tegen den oorlog waren, neemt
steeds af nu de officieele bescheiden pu
bliek zijn gemaakt en nu men verneemt,
wat in België gebeurt. Het Engelschie
volk begint zich warm te maken voor
den krijg. En dan is Engeland een ge
duchte macht. De Engelsck© bladen wij
zen er op, hoe Engeland's heerschappij
ter zee xen slotte voor Napoleon een
struikelblok werd. -
Reeds spreekt men in Engeland
van een oorlog van drie jaar of
langer. Deze meening is ook nog in
bet Parlement uitgesproten, toen Kitche
ner er over den oorlog sprak. Hij zei
daar, dat. zijn benoeming tot minister,
slechts tijdelijk "ishij'is benoemd onder
cïezelfde voorwaarde als de vrijwilligers
voor het nieuwe leger hébben dienst ge
nomen, d.i. voor zoo lang als de oorlog
duurt, maar ten hoogste voor drie jaar.
Dat voor hem deze beperking is ge
maakt, is hierom, dat, zoo de oorlog
langer dan drie jaar duurt én niemand
kan met eenige zekerheid zijn duur voor
spellen versche krachten klaar züllen
staan om f\in taak over te nemen.
Is je land het pleit beslecht^ dan is ditv
zoo Duitschland en Oostenrijk winnen,
volgens de Engelschen ter zee nog niet
het geval. Daarom geraakt Engeland
liefst zoo spoedig mogelijk met de Duit
sche vloot slaags, maar daarom Jioudt
Duitschland die ook liefst zoo lang moge
lijk binnen.
Be Proviandeering van Antwerpen.
Eiken dag zullen, zoo meldt de „Nieuwe
Gazet" van Antwerpen, verschillende trei
nen met levensmiddelen, eieren, boter, melk
groenten enz. om 6 uren 's morgens aanko
men ia de Middenstatie. Op de De Keyserlei
zal een markt ingericht worden, die voor
ieder toegankelijk zijn zal. De koopwaren
zullen aan redelijke prijzen verkocht wor
den.
Generaal Léman tc Maagdenburg.
Generaal Léman, de vroegere comman
dant van Luik, is uit Keulen te Maagden
burg aangekomen. In zijn gezelschap be
vond zich, volgens de „Nordd. Allg. Ztg."
een Belgisch adjudant zonder degen, ter
wijl de generaal zelf de hem door generaal
Yon Irnmich teruggegeven degen droeg.
Aan het statiori werd hij door eenige
Duitsche officieren ontvangen en langs een
dubbele rij Duitsche 6oldaten naar een zij-
uitgang van het station naar buiten geleld.
De Belgisohe 81agvelden.
Geen streek van Europa het is al her
haaldelijk opgemerkt in dezen tijd ia
zoo dicht met slagvelden bezaaid als het
land tusschen Brussel en de Sambre. Von
Neerwinden (aan den spoorweg LuikLeu
ven) is 't oosten tot Malpïaquet (even >ver
Belgische grens) in 't westen, een af
stand vaZ> 56 K. M., en van Waterloo in 't
noorden tot Charleroi in zuiden, 35
K. M., zijn hier op gebied niet grooter
dan de provincie Utrecnt' sedert 1674 niet
minder dan 13 veldslagen groverd, on
gerekend de kleinere geveohtlen, nanu^hjk
Seneffc (1674), Fleurus (1600), Stcenkerken
(1692), Neerwinden (1093), Ramillies (1700).
Malplaquet (1709), Jemappes (1792), Neer
winden (1793), -Fleurus (1794), Ligny,
Q.uatre-Bras en Waterloo (alle 1815) en
Charleroi 1914). Niet ver erbuiten vielen
de. slagen van Ou cl.enaarclen (1708), Den dn
(1712), Fontenoy (1745) en Raucoux (1716).
De ..Kaiscr Wilhelm der Grosse"
in uien grond geboord.
Een paar dagen geleden meldden we de
aanhouding van het Nederlandsche stoom
schip „Caledonian" door een Duitschen
hulpkruiser, de Kaiser Wilhelm der Gros
se". Dit schip is nu niet meer. Na de „Mag
deburg" heeft de Duitsche marine nu ook
dezen hulpkruiser moeten verliezen.
In het lagerhuis heeft Churchill meege
deeld, dat de admiraliteit, bericht had ont
vangen dat de Duitsene hulpkruiser „Kai
ser Wilhelm der Grosse", groot 14,000 ton
en gewapend met tien kanonnen vermoede
lijk van 10.5 c. H., in den grond is geboord
door een Engelschen panteerdekkruiser in
de nabijheid van(plaatsnaam waar
schijnlijk door censuur geschrapt) De „Kai
ser Wilhelm der Grosse"- was een van de
weinige Duitsche gewapende hulpkruisers,
die erin geslaagd was in zee te steken. De
overlevenden werden aan land gebracht
voor hc^ schip tot zinken werd gebracht.
Aan boord van den kruiser zijn een man
gesneuveld en vijf licht gewond.
Churchill heeft het volgende telegram
gezonden: „Bravo Engeüsch oorlogsschip!
Gij hebt niet alleen aan Engeland, maar
aan den vreedzamen handel van de wereld
een dienst, bewezen.
De Duitsche officieren en manschappen
schijnen hun plicht met menschelijkheid en
zelfbedwang vervuld te hebben en hadden
daarom recht op een den zeeman waardige
behandeling".
Het Nieuw Ministerie in Frankrijk.
Viviani beeft aan Poincaré medegedeeld,
dat de ministers besloten hadden gezamen
lijk af te treden. Poincaré droeg aan Viviani
op een nieuw kabinet te vormen. Om elf
uren Woensdagavond heeft Viviani aan Poin
caré de samenstelling van hét nieuwe kabinet
medegedeeld. Voorzitter van het kabinet, zon
dek portefeuille, is Viviani; justitie: Briand
buitcnlandscihe zaken: Belcassé; binnenland-
eché zaken: Malvy; oorlog: Millcrand; ma
rine; Augagneux; financiën: Pi botonder
wijs: Saïraut; openbare werkenSembatj
handel: Thomson; koloniën: Doumorgue;
landbouw: Feirnand David; arbeid: BienVenu
Martin; Jules Guesde is minister zonder por
tefeuille. Dalimier is onder-staateseeretaria
van sdioone kunsten (We hebben de samen
stelling hier nog evën weergegeven, wijl er
gisteren tien paar foutjes in waren geslo
pen.) Viviani heeft op het Ely see de minis
ters aan Poincaré voorgesteld.
In de wijziging in het ministerie moét'
men vooral niet zien hét. gevolg van een
gewone ministeiiéele crisis. De eenige be
doeling van cte-ze wijziging is geweest eén
krachtig en bekwaam kabinet tel vormen van
waarlijk nationaal belang. Bij de samCDstéi-
'ling van dlit kabinet hebben' kleine poli
tieke overwegingen geen rol gespeeld. Poin
caré hééft niet tevergeefs ëen beroep kunnen
doen op de beste krachten van hét land.
De belangrijkste post, die in het ministerie
bezet moest worden, wa3 die van buitenland-
eché zaken. Deloassé is in Frankrijk dél
eerste voorstander van de drievoudige "entente
geweest; Delcassé heeft in 190-1 die -entente
bezegeld én hij viel in 1905 tengevolge van
den zet van Tandzjer, juist omdat hij voor
stander van die entente was en er Vertrou
wen in stelde. In de „Figaro", die onder
Calmétte Delcassé op grimmige wijze be
streden heeft, schrijft Capus, de nieuwe
hoofdredacteur, dat men niet alleen niemand
beter dan Delcassé, maar ook niémand an
ders had kunnen bcnoémlen tot minister van
buitenl&ndsche zaken.
De „Humanité", hét- socialistische blad,
zegt, dat de socialistische groep in het par
lement onder de huidige omstandigheden ge
meend hééft aan twee barer leden dé be
voegdheid te moeten ver-leen en om zitting
te nemen in ëen ministerie van nationale
eenheid en verdediging.
Zoo hebben dus Guesdé, de strijder voor
het zuiver Marxisme, én Sembat zitting kun
nen nemen.' En vérder vinden wc nog dB
namen Bibot, Doumérgue, Augagnèux, Mar
tin, Briand, Millerand, allen mannen van
buitengewone bekwaamheden.
Generaal Joffre.
Nu aller aandacht gevestigd is op de
krijgsverrichtingen op het Westelijk oor
logsterrein, gaan natuurlijk veler gedach
ten naar den man, in wiens hand thans hét-
lot. von het ^-Fransche leger berustgene
raal Joffre, den Franschen generalismus
Met ijzeren energie en zonder aanzien
des persoons heeft generaal Joffre, sinds
bij dc macht daartoe had, ervoor geijverd
om den Franschen soldaat zoowel als den
Franschen aanvoerder geschikt te maken
voor hun oorlogstaak.
Veei praten deed hij niet zijn daden
spraken voor hem.
Reeds als knaap, vertelde de vroegere
afgevaardigde Pujade onlangs in een
Fransch blad, reeds als knaap was Joffro
zwijgzaam ©n gesloten Maar tevens was
hij eer trouw en oprecht, kameraad. Nog
voor zijn zeventiende jaar kwam hij op de
Polytechriisohe school nog nimmer was
die school zulk een jeugdig leerling rijk
geweest. Nau-velijks een jaar later bwik
de oorlog met Duitschland uit. Joffre
deed zijn plicht en trok to velde. Na don
vrede kreeg hij al spoedig opdracht be
langrijke vestingwerken to ontwerpen en
onder zijn toezicht te doen komen.
Tijdens een inspectie op een dier forten
riep maarschalk Mac Mahon den luitenant
Joffre tot zich en zeide tot hem: „Ik
wensch u geluk, kapitein". Joffre wa9 toen
nauwelijks 22 jaar. Als vestingbouwkundi
ge had hij zijn naam gevestigdtelkens
kreeg hij nieuwe opdrachten, zeer tot zijn
leedwezen, Want hij haakte naar het leven
in en met den troep. In de koloniën werd
hem de gewenschte gelegenheid geboden.
Even zwijgzaam als hij in Frankrijk forten
had gebouwd, even bescheiden leidde hij
zijl? kolonialen ter overwinning.
I Teruggekomen in Frankrijk, kon hij zich
I geLc el wijden aan de studie der hoogere
takiic-k, en strategie.
Enkele jaren geleden schetste kolonel
Ronsset hem als organisator: „Het is een
figuur uit den tijd van Napoleon I, uit
den groeten tijd".
Met algemeene stemmen werd Joffre nog
slechts enkele jaren geleden, op voorstel
von generaal Pali, door do overige opper-
officueren tot opperbo/elhebber gekozen.
Nimmer heeft hij persoonlijk eenige
moeite gedaan om die hooge en verant
woordelijke positie te inkrijgen. Hij rad
er niet om gevraagd, maar liet zicli ook
niet bidden: hij nam aan en ging aan het
werk.
Dat is de man, die thans het Franscne
leger leidt in de worsteling tegen c'en
Duitschen vijand.
De Proviandeering van Parijs,
De commissie inzake do voorziening van
Parijs van levensmiddelen is volgens een
verslag in den Temps" verleden week
Vrijdag bijeengekomen om de middelen te
bestudeeren, waardoor bij een beleg van
Parijs, de stad zou worden voorzien van
levensmiddelen. De intendance had eerst
eraan gedacht 200.000 stuks vee op te
eischen, die in kudden van 40 of 60 dui
zend over de parken te Longekamps, Vau-
cresson, enz. zouden worden verdeeld.
Maar men bedacht later dat ieder dier
ongeveer 20 K.G. hooi per dag noodig
heeft, zoodat noodig zou zijn 4 millioen
K.G. hooi per dag. Daarbij kon men bij
zulk een kudde ernstige ziekten vreezen en
moest ten slotte rekening koudon met het
loon voor de herders der kudden.
Ook voor melk had me i eerst gedacht
over een kudde melkkoeien, maar de daar
mee opgedane ervaring in 1870 heeft alle
hygiënisten doen opkomen tegen vereeni-
ging op groote schaal van levende bees
ten. Men heeft daarom besloten bevroren
vleesch te gebruiken en de Amerikaansche
firma Armstrong beloofde reeds 600.000
K.G. bevroren vleesch te leveren.
Niet alleen zal geconserveerd vleesch
een groot gedeelte vormen van den voor
raad levensmiddelen, maar men hoopt ook
door melk in. blikken verder te kunnen
voorzien in de allereerste levensbehoeften.
Het Engelsche leger.
In het. weekblad „Truth" wordt bevestigd
dat de sterkte van het in Frankrijk aan
wal gezette Engelsche expeditieleger
165,000 man is, met ongeveer 450 kanonnen
en 6000 ruiters. Dat is geen klein leger om
binnen veertien dagen na de oorlogsver
klaring te mobiliseeren en in een vreemd
land ,te landen, zegt het weekblad, en dat
vooral niet alls men weet, dat dit leger
uit beproefd materiaal bestaat, daar alle
jongelieden beneden de twintig jaar, die
in de geledleren dienden, vervangen zijn
voor die expeditiemacht door reservisten,
die hun zevenjarigen dienst achter den
rug hadden. Als onmiddellijke reserve voor
deze strijdkrachten te velde zullen nog wel
ongeveer 100,000 reservisten en jonge lie
den onder de twintig zijn achtergebleven,
die mogelijke verliezen kunnen aanvullen
en die zeker zoo goed vechtmateriaal zijn
als die Duitsche miliciens.. Dan is er nog
de speciale reserve van 60,000 of meor man
gemobiliseerd om dienst te doen, zooals
de militiebataljons deden in Zuid-Af rilca,
op de verbindingslijnen. „Truth" vervolgt
dan verder: We weten niet-wat ons te
wachten staat, de oorlog kan kort duren
of lang, maar in elk geval moeten we ons
op dit laatste voorbereiden. En het blad
wijst er dan nog op dat lord Kitchener
reeds plannen heeft ontworpen voor dé
uitbreiding der Engelsche strijdkrachten.
Ter Zee.
De nieuwste Duitsche oorlogsschepen
moeften zich in het Noord-Oostzeekanajal
bevinden, terwijl Duitsche torpedobootcn
en kruisers tor hoogte van de monding van
de Elbe en Helgoland de kust verdedigden.
Volgens een ander telegram liggen de
nieuwe oorlogsschepen tusschen Helgoland
en den Elbemond.
Volgens berichten in Italiaansche bladen,
beeft de Oostenrijksche vloot zich op haar
basis te Pola en Sebenico teruggetrokken,
al haar verdere posities in den steek la
tende.
De non-combattanten te Sebenico zijn
weggestuurd naar Scardona; en de eilan
den, dje voor den haven-toegang van Se
benico liggen, zijn met talrijke batterijen
versterkt.
De Oostenrijksche vloot ligt in het Fa-
eana-kanaal geconcentreerd.
Dat is het kanaal tusschen de Oostenrijk
sche oorlogshaven Pola en de daar vlak
voor gelegen Brionische eilanden.
Het werk der Mijnen.
Een Lloyd's telegram meldt, dat de
Deensche stoomtrawler „Skuli Fogeti" van
Grimsby naar IJsland in de Noordzee op
een mijn liep en zonk. Dertien leden der be
manning werden bij de Tyno aan land ge
zet; vier worden vrrmist.
Het Noorsche t:oomschip „Gottfried"
bestemd voor Bly! liep eveneens in do
Noordzee op een n jn en zonk. Vier leden
der bemanning werd bij de Tyne aan wal
gezet; acht worden vermist.
De Houding van Italic.
Nog altijd gaan veler blikken naar Italië.
Het is een raadselachtige geschiedenis, De
regeering zegt dat het land neutraal zal
blijven en dat er niet gemobiliseerd wordt,
doch er komen berichten, die de onjuist
heid van het laat&te aantoonen. En moet
mien dan aan de rest niet gaan twijfelen 1
Een te Jonden uit Rome ontvangen tele
gram meldt, dat wat ook gebeure, de Drie
bond voorgoed uiteen is gevallen. Italië
schijnt kalm en onbewogen den loop der ge
beurtenissen af te wachten, maar de Adr.
kust is vol troepen en de Oostenrijksche
grens wel bewaakt. Alles is gereed voor
deen oorlog, die sedert de vereeaaiging van
h- koninkrijk wel de meest populaire
zou zijn. De eoolalisten, Republikeinen, de-
mokraten, allen vragen om in het leger te
worden opgenomen.
Nog Vier lichtingen reservisten zijn oude;
de wapenen geroepen.
De „Agenzia Stefaxii" heeft het volgen'
de verklaard:
„Een paar Zwitsersche bladen, en voor
al de Gazette de Lausanne, brachten de
laat-ste dagen berichten, dat er bij Venetië
een achtmaal honderdduizend man klaar!
staan en dat de opening van een veldtooht'
van het Italiaansche leger tegemoet geziell
kan worden. Deze geruchten, die eigenlijk
te dwaas zijn om tegen te spreken, kunnen
waarschijnlijk in de wereld gekomen zijn
door het vormen van militaire kampen in
de nabijheid van alle garnizoensplaatsen,
Dit is geschied, deels omdat in de kazerne»
geen plaats was toen de reservisten opge»
roepen waren en deels om redenen van hy*
giënischen aard. Niets bijzonders dus. Wat
men in het dal van de Po, met zdjn talrijke
garnizoensplaatsen en bij Venetië gezien
heeft, zou men overal eidera op het schier®
eiland, ja, zelfs op Sicilië en Sardinië ook
kunnen zien.
Het bewijst voldoende, dat de couranten
berichten aangaande Italië's plannen om
zich niet langer onzijdig te houden, geheel
uit de lucht gegrepen zdjn."
Daarbij is natuurlijk niet weersproken
dat bij Venetië zoo'n groote troepenmacht
ligt.
Do correspondent-te Londen van de „Pe
tit Parisien" maakt melding van een tele
gram uit Livorno, hetwelk berioht, dat de
'Oostenrijksche stoomvaartmaatschappij'
„Veloce" haar booten niet laat vertrekken
welke tijding te Londen als veelbeteekenend
wordt beschouwd, daar een dergelijke order
door de Duitsche regeering is gegeven aan
de HamburgAmerikaliirn vó<5r het uitbre®
ken van den oorlog met Engeland.
Men is verwonderd over de verklaring
van den chef van den Oost-enrijkschen gene-
ralem staf, Von Hötzendorff, dat Oosten
rijk geen agressieve bedoelingen heeft tegen
Italië. Men acht n.l. deze verklaring
vreemd, nu deze is afgelegd door een niet-
diplomatiek persoon.
De Mobilisatie In Husland.
De „Daily Tel." geeft een verhaal van
iemand, die in den mobilisatietijd door
Rusland is gereisd. Hij deed den tocht van
Nisjni-Nofgorod, via Moskou, naar Odessa.
De vijandigheid in Rusland tegen do Duit-"'
schers is buitengewoonen ook naar
deze reiziger beweert de geestdrift voor
den oorlog. Tal van Russen met Duitsch-
klinkende namen, verzoeken die namen te
mogen veranderen in Russische. In Moskou
waar vroeger een talrijke Duitsche winkel
stand was, wordt thans geen Duitsche zaak
meer geduld.
De mobilisatie loopt uitstekender ia
groote geestdrift om onder de wapenen te
komen, en het publiek is vrijgevig met zijn
geld. Een algemeene verbroedering heeft
plaat-s gevondenconservatieven en revo-
lutionnairen gaan samen voormalige an
archisten zingen het volkslied; de Joden:
houden openbare gebeden voor het succes
der Russische wapenen.
De man deed de reis van Moskou naar
Odessa met eenige officieren van den Rus-
sischen generalen staf, die hem hadden
verzekerd, dat Rusland verleden week reeds
vier millioen soldaten aan de grens had,
welk aantal nog reusachtig zou worden op
gevoerd.
Oorlogsjammer.
Omtrent een gezin dat in Duitschland
onmiddellijk aan de grens woont bij Mook,
verneemt „Het Volk" dat acht broers aan
den oproep om onder de wapenen te komen
gehoor hadden moeten geven en dat deze
week officieel aan de ouders medegedeeld
was, da.t zes hunner zoons reeds waren
gesneuveld.
Korte iMcdedceliugcn.
Frankrijk gaat groote hoeveelheden zwaar
heerensehoedsel koopen. In Zwitserland ia
men niet terecht gekomen, want daar is de
uitvoer vau heerenschoèisel verboden. Nu
zullen in Amerika pogingen worden aan
gewend.
Te Parijs is uit Athene bericht ontvan
gen dat een Oostenrijksch oorlogsschip
wapenen en munitie zou hebben ontscheept
te San Giovanni di Medua ter voorberei
ding van een Albaneeschen aanval tegen de
Serviërs en Montenegrijnen.
De Drievoudige Entente laat den Engel
schen gezant to Sofia met steun van Frank
rijk en Rusland voor de stichting van een.
nieuw Balkanverbond zonder Turkije wer
ken. Daarbij wordt Bulgarije uitbreiding
van gebied beloofd. Bulgarije wacht te
dien opzichte op stellige voorstellen, als
mede inlichtingen over het doel van zulk
een Balkanverbond.
Een Reuterbericht uit Melbourne aa-n da
Engelsche bladen behelst, dat de inboor
lingen van Samoa zich onrustig beginnen,
te toon en. Zekere Allan, iemand, die veel
handel drijft op Samoa, acht het niet on
mogelijk, dat de Duitschers moeilijkheden
met deze inboorlingen zullen krijgen.
Utt Dahlheim in Lotharingen wordt ge
meld dat, nadat op 20 Aug. uit de huizen
op cle Duitsche troepen was geschoten op
zovel van den militairen commandant het
dorp beschoten werd en met den grond ge
lijk gehaakt.
Dahlheim was een dorp in het district
Chateau Salins êX had 286 inwoners.
Duitsche douone-beaObten vertellen, dat
Fransche gendarmes uit Sarles acht amb-
tenaarsvrouwen eri- twintig kinderen mee
namen naar Saint Dié. Dit geschiedt?;? elf
Augustus en sedert heeft men ef niets van
vernomen.
De Parijsche correspondent van „Do
Tijd" meldt, dat negen paters Redempto
risten door Duitsche soldaten zijn doodge
schoten. De paters woonden in hot klooster
te Reidisheim. Toen deze stad voor do
eerste maal door de Fransche troepen was
ingenomen werden eenige Fransche solda
ten door de paters gastvrij ontvangen. De
Duitfechers zaten echter de soldaten, die
vluchtelingen bleken te zijn, op de hielen,
drongen het klooster binnen en schoten
negen paters op het kloosterplein dood
tegelijk met de gastvrij ontvangen Fran
schen.
