wcrtlen afgekondigd, wordt niet gemeld.
Het aantal geruchten is op 't o ^enblik
ongekend groot. Zoo weet men te Bomb to
vertellen, dat de toestand van keizer Frans
Jozef zeer critiek is. 't Is mogelijk; de kei
zer is oud, maar toch gelooven we, dat dit
weer een politieke bewering is.
Ho „Tribuna', een Eomeinsch blad, weet
ook mee te deelcn, dat Bobomen en Bosnië
feitelijk in openlijken opstand zijn, en dat het
Oostenrijksche leger hoe langer hoe moer
tegenzin begint te krijgen in het neerschie
ten der muitelingen. Te Triest, waai* zich
Oen honderdduizend Oostenrijksche soldaten
bevinden, begint groote ongerustheid te heer-
echen.
Ook hier moet er de aandacht op geves
tigd, dat deze tijding uit Italië komt en dus
even weinig waard is als een mededeeling
over een opstand in Finland uit Ooslenrijk-
Bche bron.
Tan de Belgische Grens.
Aan de ,,N. R. Ct." meldt men uit Bu
del
De burgerij van Budel heeft een
dag van spanning doorleefd over het lot
van den deken en den burgemeester van de
Belgische stad Bree. Telkens nieuwe
vluchtelingen uit Bree zijn hier binnenge
komen Van een gezin is onderweg een ziek
kind gestorven. Een andere familie wa-s
per rijtuig gevlucht, het paard sloeg op
hol en liep zich dood. In dat rijtuig bevon-
deD zich twee zieken, die hier later over
de grens in een auto doorgingen, naar hun
betrekkingen in den omtrek van Den
Bosch.
Toen kwam de tijding dat Bree in brand
gestoken was en dat Hamont, hier vlak te
genover, dit lot zou cfêelen. Deze geruch
ten waren zoo hardnekkig, dat een der
Nederlandsche officieren met de oudste
dochter van burgemeester Martens, en uw
berichtgever, hier den toren beklommen,
maar aan den hijige kim geen vlammen
Jconden ontdekken. Steeds heviger werd de
onrust op dezen reeds zoo drukkenden
dag. Tot '6 avonds te halftien een auto,
met do witte vlag voorop, tot onze grens
door een Duitsch, vandaar af door een Ne-
derlandsch soldaat begeleid, Budel binnen
kwam, en stil hield voor het huis waar me
vrouw Martens logeert. Als een loopend
vuur ging het overal rond De burgemees
ter van Bree is vrij 1 hij is hier binnengeko
men
Heel Budel stroomde samen voor de
kleine woning en alle menschen waren ge
lukkig
De oudste zoon vergezelde, zijn vader.
Nadat deze onder verontschuldigingen
voor den krijgsraad te Bilsen was ontsla
gen, vervoegde zich aan zijn huis te Bree
den volgenden morgen te halfacht opnieuw
een Duitsch officier, die hem gelaste in de
auto te stappen bij weigering zou hij wor
den gefusilleerd. De auto bracht den gij-
sclaar eerst, naar Bilsen terug, vanwaar de
krijgsraad bleek te zijn vertrokken naar
Tongeren. Hier werd de burgemeester op
nieuw langdurig verhoord. Deze raad ver-
klaardde de gendarmen niet als militairen
to beaohoinvcn, zoodat zij bet ©r dus voor
hielden, dat de drie wielrijders door niefc-
milifcairen zijn beschoten.
Inmiddels zijn de lijken van de twee ge
sneuvelde Duitsche soldaten opgegraven,
om de kogels nader te onderzoeken.
De deken van Bree is nog als gijzelaar
in arrest- Burgemeester Martens heeft op
eerewoord moeten beloven om binnen 8
dagen voor den Duitsch en krijgsraad terug
te keeren. Hij is hiertoe in het bezit ge
steld van eeD Duitsch paspoort.
Dc Belgische burgemeester heeft zich
inmiddels met enkele goede vrienden hier
te Budel naar de pastorie begeven ora daar
nader raad te schaffen. Vermoedelijk gaat
hij dezer dagen naar Antwerpen om ad
vies.
De burgemeester heeft van Tongeren
uit, eerst twee uur geloopen tot hij een
wagen kou vinden die hem naar Zutcndaal
wilde brengen Vandaar uit is de grijsaard
per rijwiel naar Bree gekomen en vervol
gens per automobiel hierheen.
Deze auto is onder Nederlandsch mili
taire geleide aanstonds over de grens op
Belgisch grondgebied gebracht.
De chauffeur deelde mede, dat noch
Bree, noch Hamont in brand zijn gestoken,
ïn de stad Bree waren niet meer dan een
50 burgers over, die angstig rondliepen jn
hun beste kleeren, met wat zij aan kost
baarheden kunnen meevoeren in kleine
bundels samengepakt.
De gevangenneming van
Generaal Léuian.
Over de gevangenneming van den Bel
gischen generaal Léman, den 64-jarigen
commandant van de vesting Luik, weet de
Aachener Post de volgende bijzonderheden
mede te deelen
Door de aanstormende Duitsche troepen
Werd Leman half gestikt, onder de puin-
ioopc-n van het in elkaar geschoten fort
gevonden en in veiligheid gebracht. De
Duitsshe officieren behandelden hem ka
meraadschappelijk en zorgden er voor, dat
li ij zich behoorlijk verfrisschcn kon met de
kun ten dienste staande middelen. Daarna
Werd de gevangene voor generaal von Em-
inich gebracht, aan wien hij zijn degen
overreikte Als erkenning, dat generaal
Leman do op hem rustende verplichting
els commandant der vesting Luik, niette
genstaande de erkenning, dat hij zich op
een verloren plaats bevend, tot het laat
ste toe vervuld heeft, liet generaal von
Emmich hem zijn degen houden. Nadat ge
neraal Leman rich een weinig hersteld, had
tan de vermoeienissen en ontberingen,
werd hij onder toezicht van majoor Bayer
ioet nog een aantal andere gevangenen per
automobiel naar Aken vervoerd, waar hij
in het hotel „Groszer Monarch" onderge
bracht werd. Woensdagochtend vertrok hij
weder uit Aken om zijn reis naar Keulen
voort te zetten.
We willen hier ook nog melding maken
van de mededeeling van de Matin" dat
blijkens de mededeeling van een staf-offi
cier generaal Léman Donderdag nog te
Luik was. Hij had zich in een der forten te
ruggetrokken. De mededeeling dat de Bel
gen nog forten bezetten blijft dua aanhou
den.
Hoe dc Luiksehe Forten worden
verdedigd.
In door do ,,Eöln. Volksztg." gepubli
ceerde brieven van een Duitsch officier van
gezondheid uit het kamp van Luik, lezeo
wij omtrent het bombardement \an ge
noemde stad de volgende interessante bij
zonderheden
Zooeven capituleerde de vesting. Dat
had ik nimmer gedacht, maar de uitwer
king van onze ongeveer 120 geloste schoten
moet ook ontzettend zijn geweest.
Do commandant! van een der forten heeft
rich onberispelijk gedragen. Temidden van
den dichten kogelregen stond hij op den
wal en observeerde het inslaan der grana
ten, om uit de richting onze positie vast
te stellen. Toen een pantserkoepel niet
meer draaide, dwong hij een monteur, om
met hem mede te gaan, om het defect te
repareeron, waartoe hij zelf de noodige
aanwijzingen gaf. Eindelijk werd de pant
serkoepel door een onzer granaten door
boord. Daarbij werd de electrische gelei
ding verwoest, terwijl tengevolge van
kortsluiting de munitie ontplofte. Eerst
toen. gaf het fort zich over. De comman
dant werd gevangengenomen en ter ver
pleging naar mijn ambulance gezonden.
Hij had verschillende brandwonden in het
gelaat.
Eenigo uit een ander fort gevangengeno
men Belgen, zagen er zeer verslagen uit. Ik
geloof, ook. dat het om krankzinnig te wor-
loof ook, dat het om krankzinnig te wór
den is, wanneer de granaten rondom je
ontploffen. Gisteren ben ik met een luite
nant gedurende het bombardement dicht
.bij een der forten geweest. Het was buiten
gewoon interessant. Het vuur was uitste
kend gericht en werd in het geheel niet
door het fort beantwoord. Juist wilde onze
infanterie tot don stormaanval overgaan,
toen het fort capituleerde. Wij dachten
reeds, dat iedereen in het fort dood was.
Plotseling echter maakte iemand van een
rustpauze in het bombardement gebruik, om
uit een schietgat de witte vlag te zwaaien.
Ik geloof, dat zij daartoe gedurende de be
schieting niet den moed hebben gehad.
Uit het Duitsche Hoofdkwartier,
Wie in het keizerlijk hoofdkwartier een
blik heeft kunnen slaan op de taaie volhar
ding. waarmede op militair, politiek, diplo
matiek en financieel terrein wordt gewerkt,
is vol bewondering over de rustige zeker
heid. die hier heerscht. De keizer in zijn
eenvoudige velduniform is bijna dag en nacht
bezig; de rijkskanselier, de staatssecretaris
van buitenlandsche zaken, de minister van
oorlog, eenige diplomaten en de chef van bet
militair kabinet zijn steeds in zijn omgeving.
Hvt karakter van Duitschland als bondsstaat
wordt gekenmerkt door bet feit, dat de
militaire gevolmachtigden van Beieren, Sak
ken en Wurtemberg zich in het hoofdkwartier
bevinden.
De Duitsche Legers.
De geheimzinnigheid, die zoo lang over de
bewegingen van de Duitsche legers heeft
gelegen, begint nu te verdwijnen.
In het begin van den oorlog stonden het
Vilde, IX de en XIlo legercorps ten N. van
Luikten W. van Verviers het Nde en hefc
lilde; ten W. van Malmédy de garde en
het IVde; ten W. van Houffalize het XEXde;
ten W. van de Luxemburgsche grens en ten
O. van Ncufchateau het Xllde; bij Aarlen
het 3de B-eicrsche legercorpsten O. van
Lnngwy, meer naar het Zuiden toe het
VlIIste; ten N. van Diedenhofen het XVldo;
ten Z. van Diedenhofen liet. 2de Beierscho;
ten Z. van Metz het 1ste Beiersohe en het
XlIIde; ten O. van Marsal het XXIste;
ten N. van Straatsburg het XlVde; ten Z.
van Straatsburg tot hij Colinar het XVde;
en op den uitersten linkervleugel tusschen
Col mar en Bazel vermoedelijk een Oosten-
rijksch legercorps.
Deze troepen zijn nu den opmarsch begon
nen en verder geconcentreerd en van enkele
legers zijn de aanvoerders bekend geworden.
Van de Noordwestelijke grens van Luxem
burg is aan weerskanten van Neuf chateau,
hertog Albert van Wurtemberg opgerukt in
de richting Sedan, na, volgens een ambtelijk
Duitsch bericht, den Franschen een nederlaag
te hebben toegebracht. Tusschen Bergen on
Charleroi rukken de Duitschers tegelijk tegen
Maubeuge op.
Do Duitsche kroonprins voert een leger
aan, dat op de IJzeren Poort" bij Longwy
aantrekt.
De Beierscho kroonprins rukt meer naar
het Zuiden tusschen Metz on de Vogezen
tegen do Moezel op.
Waarom Engeland strijdt.
Het Engelsche weekblad Truth"
schrijft
Ofschoon ik nooit geloofd heb aan den
Duitschen boeman en er op dit oogenblik
nog minder aan geloof dan ooit, zou ik
niemand willen aanraden de macht van
Duitschland en zijn bondgenoot te onder
schatten vooral wat de verdediging aan
gaat. Het beste wat we kunnen hopen is
dat Frankrijk en België in staat zullen
zijn stand te houden tegen verwoede aan
vallen van een overmacht; De Belgen heb
ben hun getoond, dat dit mogefijk is. Be
voegde deskundigen hebben vaak gezegd
dat de groote legers van den tegenwoorJi-
gen tijd in een conflict zich zelf vast zul
len vechten en dat de volgende Europee-
sche oorlog zal uifcloopen op een schaak
mat. Maar indien dat het resultaat zou
kunnen zijn van het vechten der komende
weken op de Duitsche grenzen, terwijl er
een mogelijkheid is dat. het gezond ver
stand zich zal doen gelden en de vrede
binnenkort zal worden hersteld, schijnt
het toch aannemelijker dat we veroordeeld
zijn tot een langdurigen oorlog, waarvan
het eindresultaat zal afhangen van het
uithoudensvermogen. In dat geval zal
Duitschland alleen kunnen worden onder
worpen door het langdurige en vervelende
proces van het land te dwingen tot over
gave door blokkeering en uithongeren.
Persoonlijk geloof ik, dat wij het land moe
ten onderwerpen of bij die poging moeten
omkomen. De Pruisische regeering laat
ons steeds trachten onderscheid te maken
tusschen Pruisen en Duitschers hoeft de
vrees en afkeer opgewekt van al haar bu
ren, tot zij, zooals we thana zien, geen
vriend in Europa heeft behalve de Duits oh
sprekende rassen. Door het gedrag, dat
Europa in den huidigen toestand heaffc
gebracht, is Duitschland thans een inter
nationale vogelvrij-verklaarde geworden.
En als zoodanig moeten wij het behanle
ien. Als het de moeite waard is dezen
oorlog aan te vangen, is het ook de moei
te waard er in te volharden tot we ons óf
geslagen weten óf tot wij ons best hebben
gedaan te waarborgen dat zulk een oorlog
nimmer meer zal uitbreken in elk geval
in onzen tijd. Europa moet zoo mogelijk
verlost worden van het schrikbewind waar
toe het gedurende de laatste twintig jaar
veroordeeld is door Duitsche eerzucht en
Pruisisch militarisme. Laat ons bedenken
dat wij vechten niet alleen voor onze eigen
eer eD veiligheid, maar, zooals onze voor
vaderen tegen Napoleon vochten, voor t' s
vrijheid en den vrede van West-Europa.
Laat ons allen soldaten, matrozen en
thuisblijvers ons aan deze taak zetten,
niet luchthartig en blufferig, noch in vree-
ze en beve, maar met opgewektheid en
hoop, met een glimlachend gelaat voor
welk lot ook het God behaagt ons te zen
den, maar met het vaste besluit in onze
harten, dat. wij er ons doorheen moeten
slaan".
Dc geest onder dc Fransefic Soldaten.
Robert de Fiers, een der hoofd-redac-
teuren van de Figaro", deelt in zijn blad
do volgende anecdote mee, waarvan bij de
juistheid onderzocht heeft eD voor welke
hij instaat.
Men heeft mij dezer dagen verteld, zoo
schrijft hij, van het bewonderenswaardige
gedrag van een regiment Fransche artille
rie, dat op enkele kilometers afstand van
de grens op post stond, een eere-post,
omdat het een allergevaarlijkste post was.
In een der steden van het Centre, laat ons
zeggen Bourges of Mans, had men een
aantal manschappen noodig, die om kon
den gaan met kanonnen van groot kaliber,
wat dje reserve-troepen slechts onvoldoen
de konden. Zoo vroeg men den bevelhebber
van een der gevaarlijkst liggende vestingen
aan do oost-grens om honderd bekwame
artilleristen af te staan aan dat garnizoen,
waar het volkomen veilig was.
De kolonel deelde aan het regiment de
order mede, die hij ontvangen had. Laten
zij, die kinderen, een vrouw, een moeder
hebben, zoo sprak hij, en die dichter bij huis
wenscben to zijn, zich melden. Hun namen
worden opgeteekend. Ik wacht.
Niemand antwoordde, de gelederen
bleven onbeweeglijk.
Vooruit nu, vervolgde de kolonel, kom
nu maar voor den dag. Het is volstrekt
niet laf om zich op te geven. Ik heb hon
derd man noodig. Laat ze vooruitkomen.
Zelfde stilte, zelfde onbeweeglijkheid.
Dus niemand?
Niemand, antwoordde de oudste kapi
tein.
Goed, bromde de kolonel, die er nau
welijks in slaagde onder barschheid zijn
ontroering te verbergen, daD zullen we
loten.
En zoo wees het lot de honderd kanon
niers aan, die er zich in moesten beschikken,
dat ze van de grens, van den slag, van het
gevaar werden weggevoerd.
Het voortrukken der Russen.
Zooveel is zeker, we zeiden dit reeds, dat
de Russen op 't oogenblik succes hebben.
In welke mate is alleen de vraag. De be
richten van de winnende partij zullen wel
iets te gekleurd zijn, doch dat er gewonnen
wordt, bewijst uit het rapport van den gc-
neraal-kwartiermeester Von Stein, die in
zijn communiqué, zegt, dat, terwijl op het
westelijk gevechtsterrein de toestand van
't Duitsche leger boven verwachting gun
stig is, op het oostelijk oorlogsgebied de
vijand de Duitsche grens heeft overschre
den. Sterke Russische troepen rukten op
in de richting van de rivier Angerapp en
ten noorden van den spoorweg Stallupö-
nen—Insterburg. Het eerste legercorps
hield den vijand op bij Wirballen. Deze
plaats werd in een suecesvol gevecht te
ruggenomen op de verder achterwaarts
staande troepen. De hier verzamelde krach
ten vielen den tot Gumbinnen en verder
zuidwaarts doorgedrongen tegenstander
aan. Het eerste legercorps wierp den
vijand terug en maakte 8000 gevangenen.
Vele batterijen werden buit gemaakt.. De
tot dit corps bchoorende cavalerie-divisie
wierp twee Russische cavalerie-divisies te
rug en bracht 500 gevangenen op.
Do verder zuidwaarts strijdende troepen
stieten deels op sterke verschansingen, die
zonder nadere voorbereidingen niet geno
men konden worden. Daar kwam de tij
ding binnen van een opmarsch van nieuwe
vijandelijke krachten uit de richting van
de Narew (zijrivier van de Weichse-1) naar
de streek ten zuidwesten van de Masuri-
sc.he meren. Het oppercommando meende
hiertegen maatregelen te moeten treffen
en trok zijn troepen terug. De vijand volg
de niet.
De op het oostelijk gevechtsterrein geno
men maatregelen moeten nu eerst uitge
werkt cn in zoodanige banen geleid wor
den, dat een nieuwe beslissende actie ge
zocht worden kan. Deze is alle oogenblik-
ken te wachten.
Aldus de Duitsche mededeeling.
De Russische is een geheel andere. De
Russische legatie te Parijs ontving een te
legram van den volgenden inhoud.
De Duitsche strijdkrachten zijn in vollen
terugtocht om de rivier Angerapp (een
Zuidelijk zijrivier van de Pregel, die er bij
Insterburg in valt) over te steken. De over
gang over deze rivier bij Darkeheim (20
K. M. ten Z. Z. O. van Insterburg) Ja in
Russische handen. Ten Westen van de Ma-
Burische meren hebben de Russen de ste
den Johannesburg, Ortelsburg en Willen-
berg bezet. (Johannisburg ligt ten Zuiden
van de Masurisohe meren, Ortelsburg 60
K. M. ten westen van Johannisburg, Wil-
Ienberg 40 K. M. ten Zuiden van Ortels
burg).
Volgens een telegram van den 23sten uit
St. Petersburg aan de Russische legatie
hebben de Russen Neidenburg (40 K. M.
ten Westen van Willenberg) bezet, hetgeen
dioor de Duitsohers was ontruimd en in
brand gestoken. Do Russen bedreigen de
communicatielijn van de Duitsche troepen
uit het Pruisische binnenland. Aangezien
de slag bij Gumbinnen den terugtocht der
Duitsche troepen heeft tengevolge gehad,
is de macht in Pruisen beoosten den Weich-
sel in Russische handen.
Te St.-Petersburg is bericht ontvangen,
dat de Duitsche troepen aan de Russische
grens bestaan uit 't eerste, tweede, vijfde
zeventiende en twintigste legerkorps, bet
eerste en nog twee andere reserve-korpsen
behalve eenigo cavalerie-divisies.
Dc snelle opmarsch van den Russischen
rechtervleugel heeft den Duitschen opper
bevelhebber aan het oostelijk front, ver
rast en noodzaakte hem het twintigste le
gerkorps in allo haast van Lyck terug te
laten trekken. Gemeld wordt-, dat de Duit
schers tweederden hunner strijdmacht ver
loren. De Russische cavalerie zet de ach
tervolging voort
Een later bericht meldt, dat do Russen
het overblijfsel van het Duitsche leger, dat
zich in het Mauer-meer-district bevindt, ge
heel ingesloten hebben
J)c Russische Hunnen.
Van de gruweldaden, door de Russen in
de Oost-Pruisische grensplaatsen bedre
ven, vertelt een bewoner van Bialla in de
,,Nord. Alig. Ztg."
,,Op den derden Augustus stond het
dorp Schwiddern van alle kanten in
brand. Radeloos waren de menschen uit
hun huizen gevlucht; alle pogingen om
kostbaarheden of lijfgoederen uit de vlam
men te redden, werden door woeste, brui
ne duivels de kozakken verhinderd.
Een in het dorp zeer geziene vrouw, een
landeigenares, mevrouw Wiktor, werd,
toen zij weenende op straat liep, doodge
schoten. Haar lijk bleef twee volle dagen
op straat liggen. Een der oudste dorpsbe
woners, de 81-jarige Sokolowski, ontving,
toen hij rustig voor zijn huisje zat, een
doodelijk schot; men stak het huisje in
brand en het lijk van den grijsaard werd
in de vlammen geworpen.
In het naburige dorp Kosuchen werd een
schoolmeisje walgelijk mishandeld en ge
dood in het Bialla werd de vrouw van
een postbode, een moeder van. zeven kin
deren, doodgeschoten toen zij uit het raam
keek; de koopman Günther, die zijn huis
verlaten wilde, kreeg plotseling een paar
sabelslagen, die een eind aan zijn leven
maakten. Alleen in het kleine Bialla zijn
zeven dorpelingen vermoord en een dozijn
zwaar verwond; bovendien zijn alle win
kels totaal geplunderd en verwoest.
En zoo ging het ook in de andere grens
de) pen; overal zijn volmaakt onschuldige
menschen vermoord, huizen verbrand, win
kels geplunderd. Goddank, dat eindelijk
de Duitsche troepen kwamen en dat de
Russische Hunnen toen een eind over de
grenzen teruggejaagd zijn.
De Servische Overwinning.
Aan do „Daily Mail" worden uit Rome
nadere bijzonderheden geseind over de
overwinning door de Serviërs op de Oos
tenrijkers behaald. Deze waren van plan,
met een groote overmacht tegelijkertijd
van Schabat en Lotnitza uit in Servië bin
nen te vallen, en de Serviërs te omsinge
len en van de rest van het leger af to snij
den.
Dit plan mislukte volkomen. Aan beide
zijden werden zware verliezen geleden.
Een ander bericht meldt, dat de „Wien.
Korr." een officieel communiqué heeft ge
publiceerd, volgens hetwelk Oostenrijk ge
noodzaakt. is, al rijn troepen voor den
grooten en voornaamsten strijd in het
Noord-Oosten tegen Rusland te verzame
len. Dientengevolge wordt de aanval op
Servië slechts beschouwd als een strafex
peditie, voor het verloop van den oorlog
niet beslissend. Daarom besloten do Oos
tenrijkers het offensief te laten vaTen, en
een afwachtende houding aan te nemen, en
een hernieuwden aanval to doen, wanneer
de gelegenheid zich voordoet.
Dit zelfde communiqué© noemt de zwa
re verliezen, door de Oostenrijkers op do
oevers van de Drina geleden, „niet ver
wonderlijk, wegens het overstelpend aan
tal der Serviërs, die bovendien om hun be
staan strijden."
Volgens een telegram uit Milaan aan de
„Daily Cron." meldt de „Tribuna" dat do
Serviërs de Oostenrijkers in een door heu
vels ingesloten, nauw begrensde laagvlak
te lokten, uit hun schuilplaatsen op de
omringende hoogten kwamen toesnellen, de
Oostenrijksche infanterie omsingelden en
deze letterlijk verdelgden.
De correspondent van de „Star" te
Athene heeft van de Servische legatie al
daar vernomen, dat de strijd aan de rivier
de Yodar Vrijdag geëindigd is, met den te
rugtocht der Oostenrijksche strijdmacht,
bestaande uit negen divisies. Men gelooft,
dab de Serviërs thans Hongarije binnen
zullen rukken.
Do houding van ltalic.
Uit Rome wordt aan de „New.York He
rald" geseind, dat Italië Engeland en Frank
rijk vrijheid van handelen in dc Adriatische
Zee heeft toegestaan. De Engelsche en Fran-
soho vloten zouden voornemens zijn Pola
en Triest te bombard001*00.
Voor deze toegeeflijkheid zou Italië, vol
gens ©en bericht uit Rome aan de „Peitit
Parisien" van de Drievoudige Entente heb
definitieve bezit van het eiland Rhodos heb
ben bedongen.
Men weet, dat de bevolking zich tegen
Oostenrijk kant. Er zijn er nu ook, die
Duitschland een pleizder willen doen.
Uit Milaan mteldfc men, dat te Rome Vrij
dagavond, na hiefc hekend worden van de
overwinning d«r Duiteohter» bij Metz, groote
betoogingen voor het Duitsche gezantschap
gehouden zijn. Aleer daja duizend menschap
trokken er heen, zongen de „Wacht aip
Rhein".
Dit bericht zou juist kunnen zijn, docüi
dat het dit niet is, wordt direct bewezen;
door (do mededeeling, dat do Italianen dd
„Wacht am Rhein" zongen, 't ZuH-en wjel
Duitschers zijn gewtest.
Vóór het uitbreken van den Oorlog.
De „Nordd. Alig. Ztg." publiceert de stukkeiS
betreffende de gedachten wisseling tusschenj
Duitschland en Engeland, onmiddellijk}
vóór liet uitbreken van den oorlog. Hieruit}
blijkt, dat Duitschland bereid was OiMj
Frankrijk te ontzion ingeval Engeland wcuf*
traal bleef en Frankrijks neutraliteit waar*
borgde. Op 30 Juli 1914 zond Prins Hein*
rich van Pruisen aan den Koning van Engef#
land het volgende telegram:
„Wilhelm is zeer bezorgdhij doot zijp
uiterste best om aan het verzoek van Nikot
laas te voldoen, om aan het behoud vop
den vrede te werken. Hij staat in voortduw
rend telegrafisch verkeer met Nikolaaëy
die heden het bericht bevestigt, dat
militaire maatregelen genomen worden, did
mei mobilisatie gelijk staan, en dat dezp
reeds sedert 5 dagen worden getroffen^
Bovendien ontvingen wij berichten, dafl
Frankrijk militaire voorzorgsmaatregeleip
treft, terwijl wij geenorlei maatregelep
nemen, waartoe wij inmiddels elk oogenn
blik gedwongen kunnen worden. Wanneei!
onze naburen daarmede voortgaan, dan
dat den Europeeschen oorlog beteekeneitx
Wanneer ge werkelijk en oprecht wenschü
dit vresselijko ongeluk te voorkomen, ma#
ik je dan voorstellen, je invloed op Frank*
rijk en Rusland te doen gekten, opdat zij
neutraal zullen blijven. Dat zou volgen*
mijn meening van het grootste belang zijn*
Ik ben overtuigd, dat dit wellicht do eenigid
mogelijkheid is om den vrede te bewarend
Ik wil hier aan toevoegen, dat thans mJëen
dan ooit, Duitschland en Engeland elkan*
der moeten helpen, om het vreeselijke on,*
heil af te weren, dat anders onafwendbaaki
schijnt. Geloof mij, als ik zeg, dat Wilhelm/
bij zijn streven om den vrede te bewaren}
volkomen oprecht is. Maar de militairs
toebereidselen van. zijn beide naburen kun*
nen hom ten slotte noodzaken voor de vöm
ligheid van zijn eigen land, dat andetrsl
weerloos zou zijn, hun voorbeeld to volgen.}
Telegram van den Koning van Engeland
aan Prins Heinrich van Pruisen van 30 Juli*
Ik ben zeer verheugd van Wilhelm'*
bemoeiingen to hooren, om mot Ni kolaaal
over de handhaving van den vrede
verstaan. Ik koester den ernstigen wenschv
dat zulk een. ramp, als een EuTopvesehyp
oorlog, die in het geheel niet moer goed!
te maken is, voorkomen mag worden. Mijp
Regeering doet al het mogelijke om Rus*
land en Frankrijk er toe te bewegen, ver*
dere militaire toebereidselen uit te stellen;
wanneer Oostenrijk zich met het bezetbep
van Belgrado en van het naburig Ser*
'visch gebied als onderpand voor een .bcU
Vredigende regeling van zijn oischen te
vreden stelt, en wanneer de andere landen
tegelijkertijd hun oorlogstoebereidselen sta*
ken. Ik vertrouw, dat Wilhelm zijn grooten
invloed zal aanwenden om Oostenrijk tot
aanvaarding van zijn voorstel te bewogen.
Daardoor zal hij het bewijs leveren, dat'
Duitschland en Engeland samenwerken om;
te voorkomen, dat er een internationale}
catastrophe plaats heeft.
Uit het telegram van den Keizer aan den'
Koning van Engeland d.d. 31 Juli:
Ik heb zoo juist van den Rijkskanselier
de mededeeling ontvangen, dat hem (laata
teven het bericht bereikte, dat Nikolaasl
hedennacht de mobilisatie van zijn gehooid
leger en vloot heeft bevolen. Hij heeft niet
eens den uitslag der bemiddeling afgo
wacht, waaraan ik arbeid eq heeft mij
geheel en al zonder bericht gelaten. Ik
vertrek naar Berlijn om de veiligheid' van
mijn Oostelijke grenzen te verzekeren, waafl
reeds sterke Russische troepen stelling heb*
hen genomen.
WILHELM.
Telegram van Keizer Wilhelm aan Koning
George van 1 Augustus 1914:
Ik ontving zooeven de mededeeling vap
je Reg*oering, waarbij zij Frankrijks neutra
liteit onder garantie van Groot-Brittannië
aanbiedt. Bij dit aanbod was de vraag
gevoegd, of onder deze voorwaarden'
Duitschland er van af zou zien om Frank-»
rijk aan te vallen. Om technische redenen'
moet mijn reeds bedennainiddag, naar het
Oosten en het Westen bevolen mobilisatie!»
overeenkomstig do voorbereiding, voort
gang hebben. Ik kon geon tegenbevel meer'
geven, omdat je telegram helaas te laat
kwam. Maar wanneer je mij Frankrijk*
neutraliteit voorstelt, en die door Enge-
lands leger en vloot waarborgt, moet ik
natuurlijk van een aanval op Frankrijk
afzien. Ik hoop, dat Frankrijk niet zenuw
achtig zal worden. Aan de. troepen bij
mijn grenzen is daarom juist telegrafisch
en telefonisch bevolen dc Fransche grenzen
niet te overschrijden.
Telegram van den Koning van Engeland
aan den Keizer, d.d. 1 Augustus:
Ik geloof, dat er misverstand heersobtj
omtrent de uiteenzetting, die in het vriend
schappelijke tusschen Lichnowsky en Grey
plaats had, toen zij bespraken hoe het uit
breken van strijd tusschen het Duitsche en
het Fransche leger kan vermeden worden,
zoolang nog de mogelijkheid bestaat, dat
tusschen 'Oostenrijk en Rusland overeen
stemming bereikt wordt.
Telegram van den Duitschen g"ezant te
Londen aan den Rijkskanselier, 2 Augustus:
Do voorstellen van Grey, die van d<aï
wcnsch uitgingen, de mogelijkheid t)e schep
pen eener duurzame neutraliteit van Enge*
land, hebben zonder voorafgaand overleg
met Frankrijk en zonder wetenschap ben
treffende de mobilisatie plaats gehad. In*
middels zijn zij als volkomen doelloos op*
gegeven.
LICHNOWSKY.
Het zwaartepunt van de door Duitschland
afgelegde verklaringen ligt in het telegram}
