FRANSFIN,
DE KONINGIN DER MONDWATERS.
Borst- eo Crnydeawijn DE i!AAS
Algemeen Assurantiekantoor
P. VAN DER MOST VAN SPIJK
De leidsche Bggrafsnis-Ondaniesiiiiig.
HOLLAND CANADA HYPOTHEEKBANK,
BUITENLAND.
OOIjIBRI
(.O 1 omxi -"V etz©© ip)
]RE3CIJAME3 EAU-DK-COLOG-I^rasSEKP,
f 1.05 gr. fl.
f 0.35 lel. fl.
Plantsoen 37 LEIDEN Tel. No. 1233
BLOEMBOLLEN-
VERZEKERING
Opgericht 1 Juli 1876 door wijlen J. fiOEDSLJEE Sr.
J. DIRKSE Jzn. HOOIGRACHT 33.
's-GSAVüNHAGE, Noordeinde.
Origineele Flaoon OS Cts. Uitsluitend in goede zaken verkrggbaar en bg F. DEN OUDEN, Breestraat 63. Leiden-
FEUILLETON.
BItSE VERB.
Ue UJ.^uaarS va.i tvernicopde
friap.sfterttcgeBijjk f aar.
Do telegrammen in ons vorig nummer
hebben voldoende bijzonderheden gebracht
over de uitvaart van den op zoo laaghar
tige wijze vermoorden Oostenrijkschen
troonopvolger en zijn gemalin. We willen
thans nog iets meedeelen over de
Aankomst der Kinderen.
Om even voor achten rolde Zaterdagoch
tend de Prager 6neltrein, waarmede de kin
deren van den vermoorden troonopvolger
naar dc hoofdstad kwamen, het station te
Weenen binnen.
Aartshertogin Maria Annunciata en haar
gevolg, benevens een aantal militaire, bur
gerlijke en kerkelijke autoriteiten, begaven
zich naar den coupé, waarin de drie kinde
ren zaten. Het eerst steeg prinses Sophie
onder begeleiding van een gouvernante uit
en daarna prins Maximilia&n en prins
Ernst met de tweede gouvernante. Prinses
Sophie droeg een zwart costuum en zwarte
hoed met teruggeslagen rouwsluier. Aarts
hertogin Maria Annunciata omarmde de
prinses wecnend. De aanwezige heeren had
den het hoofd ontbloot en bijna alle dames
weenden, alleen, de kleine, bleeke prinses
stond enkele seconden bewegingloos en keek
om zich heen. De prinsen droegen ^warte
matrozenkostumes met witte kragen, zwarte
handschoenen en kousen en waren bloots
hoofds. De twaalfjarige prins Max en de
tienjarige prins Ernst bogen voor een ieder,
die hun de hand bood. De kinderen wer
den daarna naar de keizerlijke wachtkamer
geleid.
Honderden personen, meest vrouwen en
kinderen uit het volk, waren intusschen
voor het station samengestroomd. In het
eerste open hofrijtuig namen de gouverneur
en de gouvernante der kinderen plaats, in
het tweede prinses George van Beieren en
gravin Henriëtte Chotek, terwijl aartsher
togin Maria Annunciata en de kinderen in
een gesloten automobiel stegen. Prinses So
phie begon op het gezicht, der rouwvlaggen,
die uit de huizen woeien, te weenen en be
dekte haar bleek, tenger gezichtje met haar
zakdoek. De prinsen Max en Ernst neigden
voortdurend voor het publiek.
Toen de stoet zich in beweging zette, trok
aartshertogin Maria Annunciata prinses So
phie naar zich toe en trachtte het weenende
kind met vriendelijke woorden en kussen te
troosten.
Keizer Frans Jozef,
heeft een schrijven van den volgenden in
houd gericht aan den Hongaarschen minis
ter-president onder wiens bestuur Bosnië,
waar de moordaanslag plaats greep, staat.
„Ik ben diep geschokt en nog steeds on
der den indruk van de ontzettende daad,
waardoor mijn welbeminde neef te midden
van zijn taak waaraan ihij zich met ijver had
gewijd en welke hij vervulde aan de zijde
van zijn moedige echtgenoote, weggerukt en
mij en mijn huis in smartelijke rouw gedom
peld heeft. Wanneer mij iets in deze diepe
droefheid kan troosten, zijn het de ontelba-
re bewijzen van warme sympathie en op
recht medelijden, die mij gedurende de laat
ste dagen uit allo oorden des lands zijn toe
gevloeid. Een misdadige hand heeft mij be
roofd van een beminden bloedverwant en
trouwen medewerker en naamloos wee over
de hoofden zijner jeugdige kinderen ge
bracht. De waanzin van een klein aantal
op een dwaalspoor geleide personen, is
echter niet in staat de geheiligde banden te
slaken, die mij en nnjn volk omvat houden
en vermag ook niet het gevoel van innige
liefde waarvan ik en mijn huis opnieuw de
treffendste bewijzen uit alle deelen der
monarchie hebben ontvangen te verminde
ren. Gedurende vijf-en-zestig jaren heb ik
met mijn volkeren lief en leed gedeeld,
steeds, ook in de moeilijke uren, denkend
aan mijn verheven plichten en aan mijn
verantwoordelijkheid voor het lot van mil-
lioenen menschen, voor wie ik den Almach
tige rekenschap verschuldigd ben. De nieu
we, smartelijke beproeving, door Gods on
doorgrondelijk raadsbesluit over mij en de
mijnen gezonden, sterkt, mij in het besluit,
op den door mij ingeslagen en voor mijn
volk als den besten erkenden weg, tot mijn
laatsten ademtocht voort te gaan. En indien
ik eens het onderpand van de liefde mijner
onderdanen aan mijn opvolger kan nalaten,
dan zal dit het schoonste loon voor mijn
vaderlijke zorgen zijn. Ik draag u op, allen,
die zich in deze kommervolle dagen met be
proefde trouw en toewijding om mijn troon
hebben geschaard, mijn oprechten dank te
betuigen."
Deze uitvaart heeft nog aanleiding gege
ven tot een
Onverkwikkelijke Gebeurtenis.
De Oostenrijksche hooge adel was zoo ver
bitterd em opgewonden, dat zij niet tot deel
neming aan de rouwplechtigheden uitgenoo-
digd was, dat ongeveer honderd heeren der
hoogste aristocratie besloten tegen deze be
slissing der hofautoriteiten krachtig en
waardig te demonstreer en. Volgens een
vooraf bepaald plan, stelden zij zich Vrijdag
op den hoek van een straat waar de r- -
stoet moest passeeren op, om den overleden
aartshertog en diene gemalin de laatste
hulde te brengen.
De heeren, ongeveer honderdtachtig in
getal, waren voor het grootste gedeelde in
gala-uniform verschenen en 6loten zich, toen
de stoet gepasseerd was, te voet daarbij aan.
Zeer opmerkenswaardig is, dat aan de>ze
indrukwekkende manifestatie tegen de re
geling der rouwplechtigheden, behalve de
vertegenwoordigers der oudste adelLjjke ge
slachten van Oostenrijk en Hongarije, ook
de broeder van de vermoorde hertogin van
Hohenberg, Karl Choteck Junior, deelnam.
Graaf Karl moest dus in zekeren zin zich
indringen, cm rijn overleden zuster de laat
ste eer te kunnen bewijzen, want ook hij
was niet bij de plechtigheden uitgenoodigd.
Van de Weener bladen veroordeelt vooral
*het „Wiener Journal" soherp de houding
van het Hof bij de begrafenisplechtigheden
van aartshertog Franz Ferdinand. In een
artikel, getiteld „De vijand van de doode"
stelt het blad den opperceremoniemeester,
prins Montenuevo, voor het gebeurde aan
sprakelijk en zegt, dat deze rich uitsluitend
door zijn haat. tegen den vermoorden aarts
hertog liet leiden. „Indien prins Montenue
vo" zegt het blad, zelf niet treurt over den
dood van Franz Ferdinand, laat hij dan ten
minste een ander niet beletten dit wel te
doen"
Verder weet het „Wiener Journal" te
melden, dat alle leden van den hoogen adel,
die zich bij den begrafenisstoet aansloten,
overeengekomen waren hun waardigheden
neer te leggen, zoo men hen verhinderd
had den lijkwagen te volgen. Zoodra Monte
nuevo van dit besluit in kennis gesteld was
liet hij een ministerraad beleggen. Om een
nog grooter schandaal te voorkomen, stom-
de het kabinet er toen in toe, dat men de
edellieden tot denstoet zou toelaten.
KORTE BERICHTEN.
Het plan, in 1920 een wereldtentoonstel
ling te Antwerpen te houden, schijnt opge
geven. De Belgische regeering was er na 't
fiasco van Gent, niet voor. Het gemeentebe
stuur van Antwerpen heeft nu aan het voor-
loopig comité officieus meegedeeld, dat de
stad bereid zou zijn hare bescherming1 te ver.
leenen aan een in 1920 te houden internatio
nale schespvaarttentoonstolling.
Een Brusaelsch blad kondigt een op
handen zijnde wijziging aan in het Belgisohe
ministerie. De heer Benkin zou de porte
feuille van Koloniën prijsgeven on de heer
de Broqueville afstand doen van de leiding
van het departement van Oorlog, waarmede
bed ast zou worden generaal Sellien de Ma-
ranville. Ook de heeren Hubert en Davignon
zouden aftreden
Zaterdagmiddag om twee uur is brand
ontstaan in het Museum van Mechelon. Om
half vier was het dak vernield en men vreesdij
voor de arehioVen van 'de stad, die zioh in
het mU&enim bevinden, en die die belangwtek-
kendofce zijn vjm België.
In hot ministerie van openbare wdr.
ken te Berlijn is beraadslaagd over de voor
bereiding1 van de plannen en höt onderzoek
naar de eoonomische waande van een ka-
naalverbinding1 tuaschen don Bijn en de Duit-
sohe Noordzeekust. Aan de bespreking: heb.
bon als deskundigen vertegenwoordiger® van
groote reederijen en van kamers Van koop-
handel van aan de kust en in het binnen
land gelegen steden dealgenomten.
De staatssecretarissen Kühn en Von
Jagow zijn tot jninSetere van Pruisen be
noemd.
Op 4^-jarigen leeftijd is te Möntpellier
overleden prins Jean de Bourbon, een
kleinzoon van den horlogemaker Naundorf,
die beweerde de zoon van Lodewijk XVI te
zijn.
De nieuwe Franscho minister van Oor.
log, Messimy, doet al het mogelijke, om dc an-
tipatlide, die bij de massa der Fransche bevol
king tegen den driejarigen diensttijd bestaat,
weg te nemen. Daar vele soldaten ver van hun
gel^portop 1 aats in garnizoen liggen, is het hun
dikwijls onmogelijk, gedurende hun diensttijd
hun families te bezoeken. Minister Messimy
laat thans een onderzoek instellen, om uit te
maken, of het niet mogelijk zou zijn, dat alle
soldaten jaarlijks op kosten van den staat een
reis naar hun geboorteplaats ondernemen.
Het feit, dat de Servische majoor Pri-
bitsjewitzj, die tijdelijk zelfs chef van den
generaion staf was, blijkens het onderzoek in
zako den moord van Serajewo als de feite
lijke aanstichter van den aanslag moet wor
den beschouwd, zoo schrijft de correspon
dent van het „Berl. Tageblatt" te Belgro-
do aan zijn blad, is begrijpelijkerwijze zeor
onaangenaam voor de Servische regeering.
Zij laat weliswaar, door bemiddeling van
haar officieuse organen en agenten alle
schuld aan den moord loochenen, maar moet
zich daarbij bepalen tot een vage tegen
spraak, waarin echter de verklaringen van
Tsj abrinowits j niet worden ontzenuwd.
Daarom eischen vele gematigde Servische
politici, dat de regcering Pribitsjewitsj
Laat vallen, ten einde het verwijt, dat zij
zelf niet vrij van schuld is aan het gebeurde
te Serajewo, van zich af te wentelen.
Essad pasja is uit Napels naar Parijs
vertrokken. Te Weenen gelooft men echter
maar half, dat Essad ooit dto Fransche
hoofdstad zal bereiken. Uit Skoetari rijn
namelijk berichten ontvangen dat hij rich
naar Antivari zal begeven om vandaar naar
Albanië terug te keeren en via Skoetari rich
bij de opstandelingen te voegen. Het) ver-
soek van de Albaneesohe regeering om ten
gunste van den vorst zijn invloed aan te
wenden, heeft Esaad afgeslagen.
Er zouden thans 3000 man bijeen rijn
voor de stichting van een vreemdelingenle
gioen in Albanië.
Turkije heeft er in toegestemd aan een
neutrale mogendheid de keuze over te laten
van een scheidsrechter, die belast zal wor
den te Smyrna uitspraak te doen over de
gesohillen, welke hem door de Turksch-
Grieksche commissie zullen worden voor-
gelegd. Er is nu weer een nieuwe aanleiding
voor kwesties. De avondbladen publiceeren n
telegram uit Chios, waarin gemeld wordt, dat
een Turksche torpedoboot een Grieksch
zeilschip beschoot, dat vluchtelingen naar
Chios bracht. De torpedoboot, die het schip
zelf aangehouden zou hebben, 'zou zich ver
volgens naar het eiland Gouni begeven heb
ben en het klooster aldaar hebben gebom
bardeerd, dat aanzienlijke schade leeft op-
gel oopen.
Het nieuwe post- en telegraafverdrag
tusschen Hongarije en Bulgarije bevati een
sensationeelo nieuwigheid. De telegraaf
dienst tusschen Boedapest en Sofia zal nar-
melijk langs draadloozen weg georganiseerd
worden, daar de Bulgaarsche regeering er
groote waarde aan hecht, dat Servië uit het
verkeer van Bulgarije met westelijk Europa
zooveel mogelijk uitgeschakeld zal worden.
Do te Moskou verschijnende bladen
publiceeren onrustbarende berichten ovet
het toenemen van de pest aan do Wolga.
Tusschen Zarizin en Wladikawkas rijn
naar blijkt. meer gevallen voorgekomen
dan gepubliceerd werd.
"Volgens een telegram uit Mexico, op de
Beurs te New-York ontvangen, heeft de
Mexicaansche minister van buiten!andsche
zaken Aloorer bekend gemaakt, dat verkil
zingen zullen worden gehouden voor een
president van do republiek in het geheele
gebied, waar Huesrta nog gezag heeft. Als
candidaten worden opgegeven Pedro Laa-
curain en generaal Yelasco. Alcocer wijst er
uitdrukkelijk op dat Huerta zich niet be
schikbaar stelt voor het presidentschap.
De Canadeesche rogecsring heeft beslo.
ton, werklooze landverhuizers, die nog geen;
drie jaar in Canada zijn, te deporbeeneln,-
tenzij zo er in toestemmen op boerenhoeven;
to gaan werken.
pet» doos (O stuks (gekleurd) 0.45
9311 35 per doos 12 stuks (alteen wit) f 0.55*
0725 18
Bii vonnis van ds Arrondissement»-
Bechtbank te 's-öravenbage van
8 Juli 1911, is opschoven het
Fnilliaaement van IV. H.
UITEB/HO UT, Kofftebuishoudsr,
wonende te Lelden, Eynsburgscbe
Singel 88. 9299 9
Hr. N. C. KIST,
gevrexen Curator.
5137 0
Belast zich met de uitvoering
van Assurantie-orders, onver
schillig van welken aard, op
1 0300 88
gunstige voorwaarden.
tegen Brandschade, enz., op
Beiavspolis. Pol. 50 Cents,
bjj JOHs. VERHOOG Jzn., Corresp.
Ned. Brandverzek. Maaty., Vliet te
ILeidcn. 91*24 9
Directeur: Kantoor
TELEFOON 4fi3. 5512 18
Directeuren: Mr. J. D. P. TEN B0SC1I te 's-Grnvenhngo en J. U. COSTER te Winnipeg.
De BANK geeft 5°/0 PANDBRIEVEN uit in stukken van ff IOOO, ff 500 en f 100
tegen den koers van 100 0/0.
tfl 's-Gravenhage by de Heeren TELDER8 Co. en ten Kantore der Bank 9305 15
te Amsterdam bp de Hesren KERKHOVEN Co.; te Botterdam bjj MARX Co'e Bank.
8128a 80
2)
Majoor Stehman, die voortdurend aan zijn
peper- en zoutkleurigen knevel hacl ge
draaid kon nu toch niet nalaten nog even
op de manoeuvres terug te komen.
In den loop van het gesprek werden nog
enkele zaken voor de afreis besproken.
Toen dc tijd genaderd was, dat men el
kaar goeden nacht zou wenschen, kwam
Mina nog even binnen. Ze vertelde, dat
Anna de naam Miranda klonk haar te
vreemd in de ooren, weshalve rij er maar
Anna van had gemaakt heel kalmpjes in
slaap was.
Vrij spoedig had een ieder daarna rijn
kamer opgezocht, om uit te rusten van de
vermoeienissen van dezen dag.
De zon stond reeds vrij hoog aan den
hemel, toen Arthur en Alfred elkaar aan
het ontbijt begroetten.
Goedenmorgen, heeren, klonk het uit
den mond van den majoor, die reeds een
ochtendwandeling had gemaakt.
De heeren hebben het nogal lang ge
maakt, lachte hij. Ik ben reeds vroeg uit
de veeren gegaan, want do zon was van
morgen zoo vriendelijk, dat ik niet langer
durfde wachten, om mijn eerste ronde te
maken.
Het was inderdaad buitengewoon mooi
weer. Het zonlicht deed de sneeuwkristal
letjes schitteren en gaf aan het landschap
een bekoorlijk aspect. In de takken der
boomen, die met helder sneeuwdons waren
omgeven, fladderden de druk snaterende
musschen steeds heen en weer, zoodat de
sneeuwvlokken in de rondte vlogen.
De majoor trok zijn warme pelsjas uit en
zette zioh mede aan tafel, om aan de con
versatie deel te nemen.
Mevrouw kwam ook even kijken. Ze ver
telde, dat Mina zoo gelukkig was geweest,
om voor Miranda een betrekking te vinden
bij een bakker, die juist een meisje van
ongeveer zeventien jaren noodig had. De
bakker was een goedhartig en godvruchtig
man, die zich gaarne bereid had verklaard,
om te trachten van het zwerverskind een
flink meisje to maken. Hij deed dit met
te meer genoegen, omdat hij de familie
Stehman goed kende en haar gaarne van
dienst wilde zijn. Mevrouw was in den loop
van den morgen zelf ook evon bij den flin-
ken baas gekomen, wien ze beloofd had
zooveel mogelijk nog een handje mee te
helpen, om Miranda een goede opvoeding
te geven. Ze was eenmaal hier en men
moest nu ook verder voor haar zorgen.
"Weinige oogenblikken daarna kwam Mina
met haar „Anna" de ontbijtkamer binnen.
Ze zou het meisje naar den bakker brengen
en kwam nu, om hot kind nog even te laten
zien.
Alfred zoowel als Arthur stonden aan
vankelijk verbaasd over de verandering,
welke Miranda door de goede zorgen van
Mina~had ondergaan. Men herkende bijna
het zwerverskind niet meer. De oude, ver
sleten kleeren waren verwisseld voor nieu
we, terwijl ook do lichamelijke verzorging
op het meisje niet zonder invloed was ge
weest. Mina had de weelderige lokken net
jes gekamd en getooid met een zijden strik
je Ze omgaven een helder, frisch-bruin ge
zichtje, dat bijzonder aantrekkelijk mocht
genoemd worden.
Nog ietwat verlegen nam de kleine i-
randa afscheid van de familie, daarbij
eenige woorden van dank stamelende.
Arthur nam een. geldstuk uit zijn porte-
monnaie en gaf haar dit met de woorden
Pas goed op, Miranda, dan zal je een
flink meisje worden.
't Is waar, meneer, merkte Mina op,
ik wou u vragen, of Anna dezen knoop mag
bewaren. Ze vond hem zooeven in de gang
en ik denk, dat 't een knoop van uw jas ia.
Ze wil zoo graag iets als aandenken be
waren, begrijpt u, vergoedigde de trouw
hartige Mina.
Arthur bemerkte, dat de knoop van zijn
uniform afkomstig was en antwoordde
lachend
Dien knoop mag ze houden Mina. Ik
heb nog wel een anderen.
Zoo vertrok dan Miranda naar haar
nieuw tehuis, en was hiermee vooreerst het
woonwagenavontuur van de baan. De beide
vrienden maakten zich langzamerhand ook
gereed te vertrekken naar het landgoed
der Goligny's.
HOOFDSTUK II..
Nieuwe Kennissen.
Het landgoed der Goligny's was zeer
mooi gelegen in een boschrijke streek, in
de nabijheid van den grooten straatweg
naar de stad X., waar de beide officieren
in garnizoen lagen. Het groote, antieke,
maar solide huis werd omgeven door een
park, dat begrensd werd "door boschrijke
landen, voor een zeer groot gedeelte be-
hoorende aan de Coligny's. Vroeger, toen
de oude graaf nog leefde, weerklonken in
die bo8schen geregeld de schoten van een
jachtgezelschap. Thans lagen ze vredig en
stil. De jonge graaf maakte maar zelden
van de gelegenheid gebruik, om in deze
wildrijke streken te jagen.
Gravin De Coligny was zeer aan dit land
huis gehecht. Ze bleef er ook 's winters wo
nen, want ze hield an het rustige leven,
dat men hier kon leiden. Voor haar hadden
de bosschen niets aan schoonheid verloren.
Als de weersgesteldheid gunstig was, wan
delde of reed ze dan ook naar buiten, steeds
vergezeld door Laar gezelschapsjuffrouw
en een bediende.
De oude dame verheugde zich van gan-
scher harte over het vooruitzicht, dat ze
aanstonds haar zoon weer eenigen tijd bij
zich zou hebben. Wol zag ze Arthur van
tijd tot tijd, maar de dienst liet niet toe,
dat hij langer dan een dag kon blijven. En
ze wenschte ook gaarne kennis te maken
met den vriend van haar zoon. Ze wist,
dat hij vroeger zijn studievriend was ge
weest en dat zo elkaar na de aanstelling tot
officier weer gevonden hadden in hetzelfde
garnizoen, waar do vriendschap onmiddel
lijk was vernieuwd en hechter dan ooit was
geworden. Maar ze wilde Alfred begrijpe
lijkerwijs gaarne zien, want de vriend van
haar zoon was ook haar vriend.
De oude gravin was met haar gezelschaps
dame in het park gegaan. Ze wilde de
komst van haar zoon niet in huis afwachten.
Eenige oogenblikken later weerklonk het
geratel van een rijtuig, dat stilhield voor.
het groote ijzeren hek. De gravin snelde,
vooruit, ze had haar zoon reeds herkend.
De begroeting was aan weerskanten har
telijk. Alfred maakte een gunstigen indruk
op de oude dame. Zijn open, eerlijk gezicht,
met de van levenslust,tintelende oogen, na
men haar onmiddellijk in. Belangstellend
informeerde ze bij het huiswaarts gaan naar
den heer cn mevrouw Stehman.
De beide vrienden hadden nu ook kennis
gemaakt met de nieuwe gezelschaps
dame. De gravin had haar voorgesteld als
mejuffrouw Else Vere. Alfred dacht onwille
keurig aan de kleine beschrijving, die
Arthur's moeder van haar had gegeven.
Die moest inderdaad wel overeenkomen
matt de werkelijkheid. Ze geleek de beschei
denheid en de eenvoud zelve. Haar kostuum
was donker en vrij van eenigen opschik.
De coupe was niet bepaald elegant Een
hoogst eenvoudige hoed bedekte het donker
bruine haar, dat strak naar achteren was
opgenomen in een simpele vlecht. Mej.
Vore was niet leelijk. Haar gelaat mocht
men zelfs bij nadere beschouwing bekoorlijk
noemen haar uiterlijke aantrekkelijkheid
ging evenwel voor een goed deel verloren
onder den bijna boerschen eenvoud van
haar kleedij.
Toch had zij bij de voorstelling op Alfred
geen onsympathieken indruk gemaakt. Ze
was wel eenvoudig, maar niet bedeesd in
haar optreden en haar stem klonk als zil
ver. Ze mengde zich overigens niet veel ia
het gesprek; haar volle attentie wijdde* zd
aan haar meesteres»
(Wordt vervolgd).
