E. BRANDSMA,
Wftfttsohftppi) ^Do
VIS OHM ARK T 18-17.
Speciale Aideeling
Cfaraiitie-Houien. - d A. 1KEILEMANS. Breestr. 152 - pmr 3 maanden.
Stalen worden op aanvrage gaarne toegezonden.
E©bi keur van Nouveautés in prijzen van 35 tot 50 gulden.
Deze afdeeling staat onder leiding van gediplomeeriie Coupeurs, waardoor wij garan
deeren Elegante Coupe en chique passen. 4295 26i
Woensday; 3£> April.
Tweede I31axl. A#. 1914.
PERSOVERZICHT.
Het is ons belang den kooper goed te bedienen. Sen tevreden klant komt terug
en wekt anderen op sijn voorbeeld te volgen.
Wii hebben dit steeds voor oogen gehouden en leveren het beste voor den laagst
mogelijken prys.
Filiaal te LeidenBREESTRAAT 86. - TELEF. No. 216.
Hoofdsoorten:
■i: -L-Lv-Jr h
W--MX0M
s "w.<-S?
Needing naar Maat.
LEIDSCH
DAGBLAD
Het „Weekblad van het Recht"
frijft over 1 ij k v e r b r a a d i n g
)c vraag, of lijkverbranding naar ons
dead recht strafbaar ia, zal eerlang
0or onzen reokter moeten worden beslist.
r. Wordt bevestigend beantwoord door
X\I B. Vos in het „W eekblad voor
e Burgerlijke Administratie".
[r Vos meent, dat art. 1 lid 1 van de Be
an f wet van 1869 aldus moet worden op-
Vat, dat daarin is opgenomen een ver-
ichtend stellen van begraven met
rbr.d van toepassing op een lijk van cenig
der procédé, cn hij verdedigt die opvat-
0g zoowel met een beroep op de bepalin-.
en der wet zelf als op haar geschiede-
js Z. i. vormt de crematie een over-
Eumg van het eerste lid 1 van art. 1,
Rrafbaar gesteld in p-rt 41 sub 1 der wet.
i)e \ervolging behoort te worden gericht
Kgun lo. dengene, die in werkelijkheid de
volstrekt, en 2o. dengene, op
Ljer.< last ze geschiedt, die c. q. door er
Lor te betalen, als uitlókker onder art.
2c. zal kunnen vallen. Begraven van
asch na de crematie zal niet als een
Ezv/aar tegen een veroordceling kunnen
l Tot zoover het betoog van den schrijver,
■heel overtuigd heeft het ons niet. Wij
irkennen gaarne, dat het niet in de bo-
Soeling van den wetgever heeft gelegen do
ïerbranding toe te laten, dooh wij kunnen
in de eerste alinea van art. 1 niet een uit-
luklcelijk verbod lezen. Een bezwaar te
en do door den schrijver verdedigde op-
atting ligt o. i. ook in het voorschrift van
rt. 3, dat vervoer van het lijk naar het
uitonland toelaat, zonder dat de wetgo-
Art. 1 luidt
„Elk overleden persoon en doodgeboren
ind wordt in een gesloten kist begraven
op een begraafplaats, overeenkomstig deze
ret aangelegd of volgens de overgangs-
ipalingen dezer wet toegelaten."
ver zich bekommert om wat daar verder
met het lijk gebeurt. Ook het K. B. van
18 October 1869 „Stsbl." 162 bevat geener-
Ici voorschrift in die richting. Eindelijk
wordt o. i. art. wel overtreden door
iemand, die een lijk zou begraven in een
niet gesloten kist of op een begraafplaats
niet overeenkomstig de wet ingericht, doch
wie aansprakelijk zou zijn voor de overtre
ding van het gebod tot begraven wordt
niet gezegd. Daarom schijnt de toepasse
lijkheid van art. 41 no. 1 op de door mr.
Yos genoemde personen ten minste twij
felachtig.
Doh „raox judice lis erit". Daarom
schijnt het ons thans beter niet in nadere
beschouwingen te treden, -doch af te wach
ten wat de rechter ons zal leeren.
Gelegd op de toekomstige ven
nootschappen, is de dividend
belasting, die in het ontwerp inkom
stenbelasting wordt voorgesteld, in aard en
wezen een belasting op het b e d r ij f, een
terugkeer tot de afgeschafte patentbe
lasting.
Maar gelegd op de bestaande yen
nootschappen treft zij uitsluitend de
tegenwoordige aandeelhouders, terwijl de
toekomstige geheel vrij loopen.
Daarom werkt zij, naar „De Neder
lander" betoogt, nog afgezien van de
dubbele belasting van hetzelfde geld
eerst bij de vennootschappen en daarna bij
de natuurlijke personen, aandeelhouders
zoo buitengewoon onbillijk.
Een voorbeeld
Iemand bezit een aandeel van 1000,
waarop sinds jaren 10 pCt. dividend wordt
uitgekeerd. De aandeelhouder geniet dus
100 rente. Heft de Regeering nu dividend
belasting van, laat ons voor de gemakke
lijke rekening 10 pCt. stellen, dan is voor
taan voor dividenduitkeering niet meer
f 100 doch slechts f 90 beschikbaar en aan
gezien de beurswaarde van een effect zich
onder normale omstandigheden regelt
naar de grootte van het dividend, loopt
de waarde van het aandeel natuurlijk te-"
rug van 2000 op 1800.
Zoolang de bezitter zijn aandeel behoudt,
beteekent dit voor hem allereerst verla
ging van inkomsten en staat hij in dat op-
zioht gelijk met ieder ander, die meer be
lasting heeft te betalen. Maarzo'odra
hij genoodzaakt wordt zijn aandeel te ver-
koopen, dan treft hem kapitaalverlies. Zijn
aandeel, dat aanvankelijk 100 's jaars op
bracht, kocht hij voor 2000; zijn aandeel,
clat, na de dividend-belasting, slechts 90
opbrengt, moet hij daarentegen afstaan
voor 1800.
Ook na het aandeel niet meer te bezitten,
blijft hij de dividendbelasting van 10 op
zijn vroegere aandeel betalen, want hij ver
loor f 200 kapitaal, dat 5 pCt. rente op
bracht.
De kooper van het aandeel daarentegen,
de nieuwe bezitter, is voor alle tijden vrij
van de belasting. Hij krijgt 90 over een
kapitaal van 1800 uitgekeerd, aldus
5 pCt., na aftrek der clividend-belasting.
Uit dit voorbeeld blijkt zonneklaar, =■-
zegt het blad dat dc dividend-belasting
niet anders is dan a n n e xa t i o va n
het 80 a 100 millioen kapita Sri*
van hen, die op dit oogenblik bezitters zijn
van aandeelen in Naamlooze Yennootschap
pen.
Kan men deze baten niet missen, laat
men dan, zegt het blad, den moed hebben
om het heffingspercentage voor de natuur
lijke personen zooveel te verhoogen, dat
de opbrengst van hun aanslag 4 millioen
hooger wordt.
Dan kan ook de niet financieel geschool
de burger zien wat er gebeurt cn wat men
met hem voor heeft.
Over het voorzitterschap van
de Eerste Kamer zegt het ,,H a n-
d e l s bla d":
Zoowel van links als van rechts is in den
laatsten tijd de vraag besproken, wie na
den dood van den heer Schimmelpenninck,
voor het presidium van onzen Senaat in
aanmerking zou kunnen komen. Wij zien
geen heil in speculatieve beschouwingen
van persoonlijken aard, maar meenen wei
oven do politieke zijde van deze vacature
te kunnen aanroeren, te meer, nu dat door
„Het Vaderland" is geschied in een
zin, waarmee wij ons niet ten volle kunnen
vereenigen.
,,H et Vaderland" pleit voor een
Roomsch presidium. Wij hebben daartegen
op zichzelf niet heb minste bezwaar en wij
mogen er aan herinneren, dat wij indertijd
de candidatuur-Van Nispen voor het voor
zitterschap van de Tweede Kamer onmid
dellijk hebben gesteund. Ook zijn er thans
onder de Roomsche leden van de Eerste
Kamer zeker wel mannen te vinden, die
de plaats van den heer Schimmelpenninck
minstens evengoed zouden vervullen als
deze. Wanneer dus een geschikt Roomsch
lid door de Koningin tot president wordt
benoemd, zullen wij dab geheel billijken.
Maar niet omdat hij Roomsch zou we
zen. Niet omdat hij een lid zou zijn van
de sterkste fractie der meerderheid in de
Eerste Kamer. Dat motief mag gelden in
de Tweede Kamer, doch het komt ons
onjuist voor om, zooals thans oók in „Het
Vaderland" is gedaan, het evenzeer
toepasselijk te achten in de Eerste.
Onze Senaat is niet voornamelijk een p-o-
litick lichaam on behoort niet door eeni-
go benoeming, dio streng met de partij
verhoudingen rekent," als zoodanig te wor
den misduid. De benoeming van den voor
zitter geschiedt in de Eerste Kamer ook
niet door de Kamer zelve, d. w. z. door de
politieke partijen, maar door de Koningin.
En het is heel iets anders of men het poli
tiek motief op den voorgrond schuift in
een keuze door politieke partijen dan in
een benoeming door de Kroon. Bij deze
laatste moet, evenals bij alle benoemin
gen, alleen gelet worden op geschiktheid,
zonder te letten op politieke kleur Ge
schiktheid voor het leiden der vergaderin
gen cn geschiktheid voor de taak van ad*
viseur der Kroon in tijden van crisis. Dit
laatste niet te vergeten
Il.et komt ons voor, dat men het Kabi
net, dat de voordracht zal hebben to doen,
niet op een-anderen weg mag trachten ta
lokken ter wille van een verkeerd toege
paste politieke - grootmoedigheid. Het ge
volg der toepassing van het politieke mo
tief zou trouwens moeten wezen, dat do
Kroon, zoodra dc Eerste Kamer van meer
derheid zou veranderen, ook een anderen
voorzitter benoemde.
Wat tot nu toe, gelukkig, nog nooit ia
geschied.
De Kroon èn de Eerste Kamer moeten
niet meer in de politiek worden gemengd
dan onvermijdelijk is.
Wij hopen dus, dat, welke ook de poli
tieke kleur van den nieuwen president moge
wezen, bij zijn benoeming uitsluitend gelet
zal worden op de dubbele geschiktheid, dia
Rij voor zijn functie moet bezitten.
Opnieuw, zegt ,,D e Manufa-cfcii-
r i e r", doet het verhaal de ronde, dat bui-
tenlandsche geneeskundigen, dio voor den
Ncd.-Indischen clienst zijn aangenomen, door
de ambtenaren van het Ministerie van Kolo
niën naar een kleermaker in Am
sterdam verwezen worden, die schan
delijk h o o g e p r ij z e n laat betalent en
door wien deze vreemdelingen als het wa.ro
gevild worden.
Eonige jaren geleden waren het Deenscho
officieren terwijl er nu van Oostenriiksc-ia
sprake is. Het geval met die Deensche gc-
neesheeren deed heel wat stof in dc pers op
waaien.
Vele te goeder naam en faam bekead
staande leveranciers van Indische uitrustin
gen plaatsten advertontiën in do verschil
lende kranten, waarin zij hun onschuld aan
deze feiten verklaarden, en hefc was een
secret de Polichinel wie de firma in kwestio
was.
5902 ICO GROM8NGER RIJWIELENFABR3EK A. FORGERS.
DE GEÏLLUSTREERDE PRIJSCOURANT VOOR 1914 WORDT OP AANVRAGE FRANCO TOEGEZONDEN.
AMSTERDAM. 2183 60
90 Vents p. 5 Ons.
buurten der stad.