ft». 16545.
X>ei*de Blad. A0. 1914.
Zaterdag; 3tl Januari.
Offieieele Kennisgeving.
PERSOVERZICHT.
Ingezonden.
Openbare Kennisgeving.
Verordening of keuring van paarden
voor den krggüidieuBt.
Burgemeester en Wethouders der ge
meente Leiden brengen ter algemeene
kennis, dat do door hen, krachtens het
bepaalde bij artikel 17 van het Koninklijk
Besluit van 16 December 1902 (Staats
blad no. 222), opgemaakte alphabeti
se h e 1 ij s t, bevattende de namen van
de in deze gemeente metterwoon gevestig
de eigenaren en houders van paarden ge
durende de maand Februari a.s. ter
inzage 'is nedcrgelegd op de secretarie (af-
deeling Militaire Zaken, Kamer
No. 9) ten Raadhuize alhier.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
N. O. DE GIJSELAAR,
Burgemeester.
VAN STRIJEN, Secretaris.
Leiden, 31 Januari 1914.
Minister Treub is, naar de „Haagsche
P os t" meent, dc man om een einde te ma
ken aan do ontzettende achterlijkheid en
onbetrouwbaarheid onzer offieieele statis
tieken".
Eeu zakenman, die niet weet waar hij
staat, hoe hij staat en hoe zijn zaak loopt,
zal spoedig de plaats van den man, die op
de schel drukt, moeten verruilen voor do
plaats van het mannetje, dat naar de schel
moet luisteren en een handelsvolk, dat
geen betrouwbare statistieken heeft en sta
tistieken, die h jour zijn, mist voorlichting,
die in deze tijden van scherpe concurrentie
onmisbaar is.
Omtrent onzen handel hoerschen allerlei
dwaalbegrippen, en dat wijt de schrijver
aan de omstandigheid, dat onze Regeering
niet kan instaan voor de juistheid harer
statistieken, omdat dio mcerendeels op ra
mingen berusten, en zonder oordcel dos
onderschei is zijn verzameld en gegroepeerd.
Dat zulk waardeloos materiaal tót verkeer
de conclusies moot leiden, is duidelijkcn
dat het. beter zou zijn geen statistieken te
geven dan misleidende, behoeft ook geen
betoog.
Het j'ongste nummer van ,,D e R i a i o o-
bank" beBluifc een overzicht van de p 1 a ru
non van minister Treub met de
opmerking
Wij kunnen niet andera dan don Minister
dankbaar zijn voor zijn uitvoerige uiteenzet
ting, doch de Minister zal wel de laatste
wezen, om het ons euvel te duiden, als wij
zeggen, dat het voor een juiste appreciatie
van zijn plannen noodig is, om deze meer
nauwkeurig te kennen en te overwegen. Wij
stellen er echter prijs op nu reeds op te
merken, dat een ruime toelating van be
langhebbenden bij de uitvoering der verze
kering en het ontvangen van Staatssteun
voor de „vrije" verzekering onze volle sym
pathie heeft
In „De Voorhoede" geeft de neer
A. Kellenaers een reeks voorbeelden van
prijsstijging van levens
middelen en voegt daarbij
Het bovenstaande bewijst reeds dui le
lijk, dat de klachten over algemeene duur
te wel gegrond zijn, en dat gezien den
aard der artikelen vooral de kleine en
de middenstand daaronder te lijden heb
ben.
Want wij vragen Waar zijn in do laatste
10 h 20 jaren de inkomsten met 50 100
pCt. t-oegenomen? Noem ons eens arbei
dersgezinnen, die in dat tijdperk hun in
komsten zagen verdubbelen Noem ons
eens middenstandsgezdnnen, die in zulke
benijdenswaardige omstandigheden verkee-
renOnder de arbeiders zult ge ze met
een lantaarn moeten zoeken, en onder den
middenstand zijn wellicht meer gezinnen
die in de laatste 20 jaren eer achteruit dan
vooruit zijn gegaan. En toch moest, als
de toestand normaal was, do verhooging
der kleine inkomens gelijken tred houden
met de verhooging der voornaamste levens
middelen.
Men kan het.dus heusch den arbeider
niet zoo ten kwade duiden, als hij in dezen
duren tijd voortdurend vraagt om lots
verbetering en als de middenstand alle
pogingen in het werk stelt om vooruit te
komen. Veeleer moeten deze pogingen door
allen, d&e het wel meenen met de belangen
van land en volk, en niet het minst door
de openbare macht-en, gesteund en aange
moedigd worden.
Want zoo kan het niet meer voortgaan.
Daf. draait vroeg of laat noodzakelijker-
*wijze op een déb&cle uit.
Daarvoor behoede ons God eneen
[verstandige sociale politiek.
„D e T ij d" bevat, in verband met de ver
schijning van de algemeene beschouwingen
oyer de. Staatsbcgrooting door de afdeelin-
gen van de Eerste Kaïner, een hoofdartikel
De politieke toestand, waariu o.
gezegd wordt:
Terwijl het oprecht voor zijn karakter uit
gekomen kabinet-Gort van der Linden met
geraak de onmachtige ooncentratie kaa blij
ven beheersohen, wier levensbelangen minis
terieel gedekt worden; terwijl de kiesreoht-
voorstellen wachten op aansluiting bij de
conclusion der commissie voor de evenre
dige ver tegen wooidiging, en de voo rtgang
der Grondwetsherziening op den uitslag der
onderwijscommissie, mag het zich volstrekt
zeker achten van zijn positie, waarin het
onnatuurlijk sterk staat. Maar deze positie
zou onmiddellijk weder in de macht der
rechterzijde gegeven worden, indien de
gansche opzet der Onderwijscommissie mis
lukte en de wenschen, neergeschreven in het
geciteerde Voorloopig Verslag, .op onwil,
onhandelbaarheid en obstinate politiek
dreigden af te etuiten. Niet maar om den
vorm hebben zioh de leiders der Christelijke
fracties alle vrijheid voorbehouden.
De redacteur van het „Orgaan der.
Ned. Ver. van 8p.oar-.eB Tr.am-,
wegperson e-e 1", de heev Van braam-
beek., 9chrijft in ,„H et. V. o I k" aver het
artikel in „De T ij d'.'
Gebeurt eJders, in-het buitenland, een
spoorwegramp zoo erg, -dat de emotie er
van doortrilt tot in ons land, dan kunnen
wij nog wel eens lezen, dat het geen won
der is, dat er ongelukken gebeuren, wijl de
diensttijden zoo lang, de arbeid zoo inspan
nend is, en de belooning voor de groote ver
antwoordelijkheid van het spoorwegperso
neel zoo gering.
En als er clan ook over het spoorwegon
geluk te Beilen met ernst geschreven kan
worden, als men ten opzichte van het per
soneel niet gerust is voor het vsrv.)lg, dan
zal het moeten zijn in dezen zin: Wil het
personeel steedö waakzaam en voorzichtig
kunnen blijven, dan is het dringend noodig,
dat geen 16-iirige diensttijden meer kunnen
worden gevorderd, dan is het noodag,dat
op de locomotief geen stokers worden ge
plaatst, die dat werk nog niet kennen, zoo-
dat de machinist moet rijden en stoken te
gelijk. Wil het personeel met nauwge'etheia
zijn plicht kunnen blijven doen, dan moet het
personeel materieel een goed bestaan heb
ben, opdat het niet tobt en piekert en wordt
afgeleid door de steed§ wederkeerende zorg
voor zijn bestaan.
Wie in het belang van het veilig verkeer
ieto wil zeggen over Beilen en daden wil be-
pJeiten, die moet er op aandringen, dat de
diensttijden verkort, de loonen verhoogd
worden en dat goed geoefend personeel oen
gevaarlijken arbeid verricht.
Maar de Roooisohe schrijver „uit kringen
betrokken bij het spoorwegwezen", ontziet
zioh niet, dit droeve geval op de meest weer
zinwekkende wijze uit te buiten tegen de
sociaal-democratie en de vakbeweging.
De zwaarste pijlen worden afgeschoten te
gen den R.-K. Bond, die ook bezeten is van
den socialistischen duivel en dat nog wol,
terwijl deze Bond een geestelijk adviseur be
zit, een geestelijke ale redacteur, en voor
iedere afdeeling bovendien nog een geeste
lijk adviseur. Is het werkelijk waar, dat
deze Bond ook al socialistisch is, laat de
Bisschop dan gerust den heelen kordon
van geestelijke adviseurs haar met groot,
verlof naar huis zenden, want dan blijkt
er tegen den eocialistisohen geest niets
meer bestand.
Hoe ongemotiveerd overigens het schrij
ven is, dat geen ander doel heeft dan on
gerustheid to wekken bij de Regeering,
blijkt uit het volgende staatje van doodeo
en gekwetsten per 1,000,000 treinkilometera,
overgenomen uit het Verslag der Staats
commissie, ingesteld 8 Sept. 1908 en waaruit
blijkt, dat Nederland met zijn bedorven
geest onder het personeel veel minder
ongelukken veroorzaakt dan Piuisen, dat
het verbod van „Gri evenbonden" heeft:
De 60 spoorwegadmini-
traties bij het Verein
S.S. H.S.M. Pruisen aangesloten
1903
3.61
4.24
4.87
5.81
1904
3.76
3.72
5.14
5.90
1905
3.05
4.20
5.40
6.64
1906
3.25
3.96
5.57
7.52
1907
3.80
3.17
5.74
8.17
1908
3.14
3.38
4.71
7.74
De schrijver in „De Tijd" wil weer
terug naar de dagen van volslagen rechte
loosheid. Hij wil het spoorwegpersoneel la
ten werken zonder ontevredenheid te uiten
hij eischt van hen, dat zij niet meer zulllen
denken over eigen zaken, alleen over
dienst. Elke minuut, dat een machinst pie
kert over zijn eigen langen dienst, lijdt hij
aan waanvoorstellingen. Ieder oogenblik,
dat een telegrafist met somber voorhoofd
nagaat de promotie, die hij nog kan ma
ken, etaat hij onder suggestie. Elke ge
dachte aan organisatie, die een spoorslaaf
in zijn hoofd voelt opkomen, als een blijde
boodschap van beter levert, is een tekort
aan plichtsbetrachting
Leven en denken, lichaam en ziel, dat
alles is het eigendom van de spoorwegon
derneming geworden, aan wien het perso
neel zioh heeft verkocht. Er mag geen
eigen leven meer bestaan. Alleen blinde-
lingsche onderwerping aan den broodheer.
Ziedaar de opvatting van den vakstrijd,
door Roomsclie bladen gretig verbreid.
Indien deze meeniug do algemeene is,
of wordt, dan is er van behartiging der
vakbelangen geen sprake meer, dan is do
Roomsche vakboDd geheel gelijk te stellen
met een congregatie of een Zondags
school, dan is ze allo zelfstandige kracht
kwijt en is ze uitgeschakeld uit do keten
van invloeden, die de sociale positie dei-
arbeiders verbeteren.
Wij wachten met eenige belangstelling
af, wat hierover, door de Katholieke vakbla
den zal geschreven worden.
En niet minder groot is onze belangstel
ling in de uitwerking van dit geschrijf op
de Katholieke spoorwegarbeiders. Zouden
deze hieruit nog niet geleerd hebben, dat
het niet de geloofsleer, niet do zedeleer is,
dio do sociale daden en het sociale drijven
der Katholieken beheersdbt, dook dat het
eenvoudig hun maatschappelijke plaats is,
die hun streven bepaalt, zoo goed als do
maatschappelijke pla|ts Van den Katholie
ken' kapitalist dezen dwingt daar. lijnrecht
in tc -gaan
Onder het hoofd Een boschamond
voorbeeld lezen wij in „D e T ij d"
In „D e Nederlander" deelt dr. J.
Th. do Visser mede, dat do f 20,000, die ge
vraagd warenvoor de stichting van een
p r o t e s t a n t s c h e school in de
mijnstreek, bijeen zijn. Men had er
slechts twee maanden voor noodig.
„Reeds dit schrijft dr. De Visser
stemt dankbaar, maar niet minder, dat uit
alle klassen der maatschappij ons hulp werd
verleend.
Binnen niet al te langen tijd hopen wij,
dat de> school zal geopend worden. Reeds
i? de grond gekocht; met-1 Sept. rekenen
wij, dat het gebouw zal kunnen gereed zijn.
Het is er om te doen om onze protestant-
scho gezinnen protest-antsch te houden. In
onzen kring wen-schen wij het zaad des Evan
gelies met krachtige hand uit te strooien".
Het is voor ons in zeker opzicht, een be
schamend voorbeeld, dat onze 'protestantscho
landgenooten in betrekkelijk zeer korten tiid
en uit alle klassen der maatschappij de be-
noodigde golden bijeenbrengen voor een
school in een schier uitsluitend kathoPeko
streek. Met vernieuwderi drang^bevelén wij
daarom het zegenrijk werk der R.-K. School-
vereeniging in de mijnstreek aan.
De „N ieuwe R. otter damscho
Courant heeft gevra?-gd„Hoe zou
het komen, dat het zooveel moeit© kost, in
heb Roomsche Zuiden voor e e n school de
betrekkelijk geringe kosten bijeen te krijgen.
Is het misschien de overtuiging, dat de open
bare school in „onze mijnstreek" Roomscli
genoeg zijn V'
Als de „N. R. Ct." bedenkt, dat in die
mijnstreek de bevolking zeer is toegenomen
en deze niet van de financieel krachtigste
isals ze daarbij zich te binnen brengt, dat
als uitvloeisel van „liberale',' wetgeving
voor een bijzondere school nog altijd „be
trekkelijk" veel uit eigen beurs moet komen,
zal zij kunnen begrijpen, dat de mijnwerkers
daar ginds de school niet kunnen bekosti
gen.
De vragen van de ,,N. R. Ct." schreef
terecht „De Residentiebode"
lijken dan ook een beetje op vragen naar den
bekenden weg of.... op hatelijk© spotternij.
Naar aanleiding van het berfohfc, dat
handteekeningen worden verzameld door
Aamerloden voor het verkrijgen
van vrij kaarten van de spoor-
wegmaatschappijen, schrijft
de „N ieuwe Rotterd am s c h e Cou
rant", dat het een bedenkelijk symptoon
zou zijn, indien in de nieuwe Kamer het
vereischte stemmenaantal werd verkregen,
dat in de oude werd gemist.
Het blad herinnert er dan aan, dat deze
kwestie zich vier jaar geleden eveneens
heeft voorgedaan, toen de nieuwe, vroolij-
ke dikwijls luchthartige Minister van Bin-
nenlandsche Zaken uit het vorig kabinet
op een kwaden dag een heel stel vrijkaar
ten had verloren en dat toen ook sommige
Kamerleden, toen bleek, dat alle Ministers
vrijbiljetten hadden, propaganda gingen
maken voor het verstrekken van vrijkaar
ten aan de afgevaardigden in ons parle
ment.
Het blad meent., dat „beleefdheden" als
de vrijka-artengift vroeger welluidendheids
halve genoemd is, eenmaal aanvaard ©eni
germate de vrijheid van handeleü, oordeelen
en van aanmerking maken belemmei-en
en dat te meer naarmate degene, die ze
geniet, teeder van gevoel is.
Torslag
van liet Telinis voor Vrouwen
over liet jaar 1918.
In het Tehuis, gevestigd Nieuwstceg 10a,
hield het bestuur zijn jaarvergadering.
Tcrugdende op het afgeloopen tijdvak
1913 werden wij er door de secretaresse nog
eens aan herinnerdhoe denken hiér riep
tot danken, hoe achterwaarts zien op de
leiding Gods en de ondervonden hulp van
menschen ons blijmoedig en vertrouwend
doet opzien, cn de overtuiging in ons beves
tigt, dat ons Tehuis niet onnut een plaats
inneemt in de stad onzer inwoning.
Het aantal logees in 1913 bedroeg 108.
Dit cijfer is ieder jaar stijgende. Een be
wijs van meerdere bekendheid van ons
Tehuis en dat het verblijf er recomman
dabel is.
Het bestuur betreurt het verlies van
mevr. Rudolph, die ons verlaten moest
door vertrek naar elders, doch verheugt
zich, dat mej. M. J, E. van Eldik de open
gevallen plaats wilde innemen.
De Woensdagavonden, bestemd voor de
afdoeliug van den Bond voor Jonge Meis
jes, worden geleid door mej. Keulcmans
en ook de Zondagavonden worden goed be
zocht. Het bestuur brengt gaarne dank aan
do dames die beurtelings deze avonden,
hebben geleid
De penningmoesterea deed rekening en
verantwoording van haar gehouden beheer.
De inkomsten bedroegen ƒ1565.14, do uit
gaven ƒ1513.61, zoodat er een batig saldo
is van ƒ.51,53 terwijl een tweetal rekenin
gen wel opgevraagd werden, maar niet in
kwamen en dus nog niet „voldaan" zijn.
Een woord van dank wordt ten slotte
gebracht aan hen, die het- Tehuis steunden.
Maar vooral spreekt het bestuur zijn clicp-
gevoelden dank uit aa'n N. N., die dolr
een gift van 100 ons door de financieel©
moeilijkheden van dit. verloopen jaar heeft
heen geholpen. Buitengewone inkomsten
toch door middel van 'n Bazaar, enz. hebben
dit. jaar ontbroken Wij hopen op 1914!
Moge dit versing don lezer overtuigen
dab ook heb Tehuis voor Vrouwen in onze
gemeente steun en waardecring verdient.
Gods zegen ruste op dien arbeid
Het bestuur van het Tehuis voor Vrouwen.
Mevr Van RhijnSnouck Hurgronje,
Presidente. e
Mevr. RoskesDuymaer van Twist,
Secretaresse
Mej. II. W. Eigeman, Hoogo Rijndijk 12,
Penningmeestcresse.
Geachte Redactie 1
Zeer zöudt. U mij verplichten door de
opneming van het volgende. Bij voorbaat
beleefd dankend.
Het vorige jaar werd hier ter stede een
tweejarige cursus geopend tot vorming
van spelleiders Met een groot aantal deel
nemers begon cn eindigde dezewel een
bewijs, dat de cursus in een behoefte voor
zag Dit jaar zou het tweede gedeelte vol
gen. Tot heden nog geen aankondiging of
iets dergelijks
Wie brengt in dezen eenig licht?
Met hoogachting
B.
Geachte Redactie l
Uw kolommen hebben steeds openge
staan voor onze mededeelingen, en zoo
mochten wij in Uw blad publiceeren, wie
zich bij do aofcio voor heb Petitionnement
voor plaatselijke keuze aansloten.
Wij zullen U dankbaar zijn, als U ons
plaatsruimte wilt verleencn voor het vol
gende.
Tegen de commissie voor plaatselijke
keuze is opgericht een „Comité tegea on-*
matige Drankbestrijding", dat een tegen
actie voert, niet door het houden van open
bare vergaderingen, of debatbeeren op de
onze, maar door heb verspreiden van
strooibiljetten, ieto, wat wij ook doen.
De reohtvaardiglieïd wil, dat bet publiek
het vóór en tegep letie en overwegen
kan.
Maar even rechtvaardig is het, dat het
publiek wete wie de tegen-actie voereti,
zooals het ook weet, wie tot het Oomité
voor Plaatselijke keuze toetraden.
In Dec. 1913 is door den Bond van Likeur
stokers, in Schiedam, heb Comité tegen on
matige drankbestrijding opgericht onder
adhaesie-betuigingen van den Bond van
Distillateurs. „Ons Belang" van 31 Dec.
1913 meldt, dat bij het Comité zioh aan
sloot: De Ned. Bond van koffiehuis-, so
ciëteit- en restauranthouder», en slijters
„Vergunning".
Secretaris van het genoemd Comité is de
heer Simon A. Maas, distillateur te Schie
dam.
„Hot Nieuws van den Dag" geeft, alle
namen van degenen, die heb Comité vor
men, cn déze zijn dan ook niet bestemd om
geheim te blijven.
Ze zijn als volgt: M. van Zanten (Dor
drecht), Simon A. Maas (Schiedam) secr.,
Q. F. L. de Wit (Rotterdam), P S. Brou
wer (Rotterdam), J. S. van Deventer
(Zwolle), L B. de Jong (Groningen), W. F.
Ris (Amsterdam), A. Staalman (Amster
dam), H. J. A. Stevens (Didam), J. Tan ja
(Franeker).
Zoo weet dus nu het Nederlandsche wik
wie vóór en wie tegen „plaatselijke keu
zo" werken, en kan dus overwegen, welke
houding het zal aannemen.
Met dank voor de plaatsruimte teekent
Hoogachtend,
J. W. J. toe Water.
Secr. Commissie P. P. K. fco Leiden.
Geachte Redactie 1
Wij wensclieh niet op het naschrift van
den schrijver van „Onder onze Vroede Va
deren" in te gaan.
Niet op persoonlijkheden, niet wat de
schrijver is of uict is, komt het aan, doch
wel op de zaak, waarom het gaat. Eén
kwestie evenwel mogen wij niet onweer
sproken laten, n.l. de insinuatie alsof het
protest een protest aau don schrijver zelf
zou zijn.
Laten wij bij deze de verzekering geven,
dat. tot het zenden van liet adres beslot-en
werd op een goed bezochte ledenvergade
ring van den L. B -B. en dat na de be
handeling 1 1 in den Raad het bestuur den
secretaris opdroeg iu het „Leidscb Dag
blad" daartegen te protesbeeren.
Begrijpelijk is, dat uw verslaggever zich
daartegen verweert. Dat neemt echter niet
weg, dat wij do lezing, welke uw verslag
gever van de behandeling in den Raad
geeft, onweerlegd zouden laten.
Het kan zijn, dab wij met de hooge poli
tiek en van de geheime roerselen van een
Raadsvergadering niet voldoende op de
hoogte zijn, doch wij meenden heusch, dat
voor keuuisgeving aannemen gelijk stond
met verwijzing naar de snippermand.
Want, nietwaar, dit is niet de eerste
maal
Zooals wij reeds aantoonden* adresseerde
de L. B.-B. in 1905 bij de benoeming via
bestuursleden dér Arbeidsbeurs aau den
Jtaad, en gaf dit College eerbiedig te ken
nen, dat de billijkheid eischte, dat haar
uiedezeggingschap m dit bestuurscollege
werd gegeven.
Toen werd verzocht do best-uursleden te
kiezen uit de verschillende richtingen in
de vakbeweging, welke met de ArbeiJi*
beurs in aanraking-kwamen.
pat verzoek werd voor kennisgeving «taa-
genomen,'en van de moderne vakbeweging
niemand in het bestuur benoemd.
Nog tweemaal na dien tijd, als in het
openbaar in het „Leidsch Dagblad" en in
den Raad werd geklaagd over het weinige
gébruik, hetwelk van de Arbeidsbeurs weru
gemaakt, wezen wij ais de oorzaak daar
van aan, dab otizo vakbeweging in hot be
stuur totaal genegeerd werd.
Dit alles word voor kentiisgevnig aange
nomen, zegt uw schrijver, verhuisde naar
de snippermand, meenen wij.
In plaats van onze vakbeweging mede-
zeggingschap te geven, waarop zij volgons
haar invloed op de Leidsche vakarbeiders
recht had, en daardoor van de Ar
beidsbeurs meer gebruik te doen maken,
wist de Raad niets andei's te doen, dan
op advies van het Werkloozenfondsbestuur,
waarin wij .ook geen invloed kunnen uit
oefenen, do bekendo hatelijke bepaling
vast te stellen.
„V" oortaan lédereu dag
melden aan de Arbeidsbeurs
of de uitkoering der
werkloozeukas v e rv al t".
Nu adresseerde de L. B.-B., wiens leden
tal sinds 1905 van 260 tot 1400 was geste
gen, weer bij den Raad om vertegenwoordi
ging iu do verschillende besturen, doch nam
daarenboven de vrijheid, den Raad een
voordracht to doen toekomen, waaruit te
zijner tijd een keuze kon worden gedaan.
Waaraan ontleent uw schrijver nu het
recht, van den Raad to verwachten, dat nu
met het gerechtvaardigde verzoek onzer
vakbeweging rekening zal worden gehou
den? Terwijl wij reeds sinds 1905 daarop
geduldig zitten te wachten 1
Evenals toen lachten nu do Raadsleden.
Evenals toen werd het. adres voor kennis
geving aangenomen.
Evenals toen was er van alle Raads
leden niemand, die het onbillijk achtte,
dat het grootste deel der Leidsche georga
niseerde vakarbeiders stelselmatig uit deze»
bestuurslichamen werd geweerd.
Het bestuur der. Arbeidsbeurs-maakt uit
hoe, waar, wanneer, en op welke wijzr
bemiddeling zal wordén verleend.
Het bestuur van Ket Werkloozenfonds
maakt uit, welke contributie door onze vak-
vereeniging voor die werkloozenzorg moet
worden betaald, wanneer uitkeering eu
wolke uitkeering zal worden gegeven.
Daarin hebben alleen te beslissen zij, die
met onze vakbeweging absoluut niets uit
staande hebben en er. niet van op de
hoogte kunnen zijn.
Van het feit, dat onze vakvereeuigingeu
bijv. op dit oogenblik honderden guldens
te goed hebben van het Gemeentefonds en
daardoor mogelijk de reglementaire uitkee
ring bij langdurige vorst niet kunnen doen,
daarvan trekken die besturen zich geen
syllabe aan.
Omdat onze belangen alleen het best
door onze eigen mannen kunnen worden
behartigd, daarom cischen wij met recht
medezeggingschap.
AU dit dau alleen wordt beantwoord door
een verwijzen naar de snippermand en
door een gelach, dan meenen wij, uit naam
der aangesloten vakarbeiders, daartegef
tc moeten protesteeren
Voor het bestuur van den L. B.-B.:
D. DE CLER, Vooi'zitter.
P. J. BOMLI, Secretaris.
SPORT.
Schaatsenrijden.
WatdoFrioschehardrijderi
(s t e r s) a 1 z o o verdienen.
Volgens, aanteekemngen van de ,,N. Ct."
won Baar da eeu bedrag van f 600, A. Poop-
jes 2^0, Castelein f 200, E. de Vriès f 160,
J. Poepjes f 150, Slager f 110. De Holland*
sche rijders Boxe f 150, Holst f 125.
Van de Friesche hardrijdsters won Brou.
wer f 160, G. Engelsma f 165, A. Visser f 150.
De laatste bovendien eeu gouden horloge
met kettiug, haar aangeboden door H. M.
de Koningin, als prijswinster op de hard
rijderij te Leeuwarden, die door H. M. werd
bijgewoond.
Gebleken is, dat dit seizoen Baardi de snel
ste rijder op cte korte baan was. Opvallend
was het, dat overal waar Baai da uitkwam,
hij steeds tal van dé andere snelle rijder8
tegenover zich vond.
Gewoonlijk ontwijken de snelste rijders
elkaar, nadat op do eerste hardrijderij te
Jouro gebleken is, wie de baas is.
Waarom dit nu niet geschiedde
Men beweert-, dat bij die hardrijderij heel
veel gekonkeld is, men Baarda daarin ook
wou betrekken on deze daarvan niet go.
diend direct zich van verdero deelneming
onthield. Dat er ook in Friesland nog
vaak afspraken gemaakt worden hij d©
hardrijderijen is to betreuren, dat men dit
zelfö bij de ritten kan zien, ie nog treuriger.
Maar nis Baarda nu, zooals men beweert
genegerd is, wijl hij niet in 't complot wil*
do, dat zou 't treurigste van alles zijn.