Zaterdfis 24 Januari.
Tweede Blad. A". 1914.
Gemengd Nieuws.
Ingezonden.
N«. 16539.
Brieven uit Katwijk.
LV.
Mijn getrouwe lezers, en ik weet, dat ik
die pok heb buiten Katwijk, zullen ongetwij
feld op prijs stellen, dat ik dezen Brief nog
eens wijd aan do kwestie Gemeentebe
stuur contra Domeinbestuur, vooral nu in
onze laatst gehouden Raadsvergadering
deze aangelegenheid ook weder eens ter
sprake is gekomen.
Uiteraard was het verslag van die vor-
gadering. in dit blad verschenen, beknopt
cn gaf voor min ingewijden nu niet, wat
nien zou kunnen zoggen, veel licht. Ik
meende daarom goed te doen de kwestie,
zooals die werd behandeld, meer in haar
bijzonderheden na to gaan, om de resulta
ten van mijn onderzoek in de Tegels, die
volgen, uiteen te zetten.
Betrekkelijk gemakkelijk viel mij het on
derzoek, wrant door een onzer plaatselijke
persorganen was de motie van den hoer
De Ruiter Zijlker, waarover het ging,
met haar gehcele toelichting, zooal niet
zonder goedkeuring, dan toch zonder mc-
dowrten van den voorsteller, wereldkuu-
dig gemaakt
Deze motie dan luidde Noordelijk als
volgt „Do Gemeenteraad van Katwijk
verzoekt B. cn Ws. zoo spoedig mogelijk
over te gaan tot bestrating van de ruim
4 ïjl.A. domeingrond ten Noorden van
on evenwijdig aan dc haven en het kanaal,
bedoeld in art C der Wet van den lOder.
Juli 1881, „Staatsblad' No. 135, nadat op
do gewone wijze de grond. >.al ijn gedo
leerd en van gas- cn waterleidingbuizen
voor/'
Uit de toelichting bleek;, dat de voorstel
ler bij het Domeinbestuur was geweest en
daar vriendelijk was ontvangen cn dat incn
hem daar had gezegd, dat het Gemeente
bestuur niet mag klagen over gebrek aan
bouwterrein voor arbeiderswoningen, zoo
lang de gemeente niet heeft voldaan aan
de verplichting, haar opgelegd bij art. 6
der Wet van den 19den Juli 1881.
Bij mijn onderzoek is mij gebleken, dat bij
bedoelde Wet aan de gemeente werden
overgedragen 2 II.A. duingrond ten zui
den van het l\-H.-knnaal, zijnde het. ter
rein thans van af het begin der haven tot
ongeveer bij de gasfabriek, dat boven en
behalve den koopprijs, dïo moest worden
voldaan de gemeen to de verplichting op
zich nam, in den loop van 1831 ten Noor
den van cn evenwijdig van de haven en
het Kanaal een 10 M. li ree den weg (dc te
genwoordige Meerburgkade) mot twee even
breede dwarswegen naar den grindweg,
naar de zeesluizen met twee vertakkin
gen naa- dc zijde van het dorp, in aarde-
buan aan te leggen Verder 2.30 strekken
de nieters van den weg, zoomede den aan
het Oostcinde daarvan aan to leggen
dwarsweg en do beide vertakkingen naar
do zijde van her. dorp (dat is do tegen
woordige Hoogstraat, loopende van Sluia-
weg naar Havenstraat) .over een breedte
van -i Meter te verhardep, zoodra dc aan
grenzende grolden cl oor den Staat voor
bouwterrein zijn verkocht en minstens een
vijftal huizen langs dit .gedeelte van den
hoofdweg in aanbouw zullen zijn De ge-
heclc verharding van die 230 strekkende
meters zou in elk geval binnen 10 jaren
zijn afgeloopon.
Eindelijk zou het overige gedeelte van
don hoofdweg met den oostèlijken dwars
weg eveneens over een breedte van 4 M.
moeten worden verhard, zoodra de aan
grenzende grond door den Staat Ï3 ver
kocht cn vijf huizen daarop zijn gebouwd.
En nu was den heer De Ruiter Zijlker
bij zijn bezoek aan heb Domeinbestuur
verzekerd, dat, zoodra deze;verplichtingen,
die de gemeente óp zich had genomen en
tot. hfiden niét was hagekomon, waren ge
stand gedaan, tot publieken verkoop van
genoemde gronden zou worden overge
gaan.
Met dezo inlichtingen meende do voor
steller zioh dus gerechtigd tot zijn motio
cn had hij wellicht de verwachting, dat
weldra in den nood aan arbeiderswonin
gen zou worden voorzien.
Nu wil ik eerlijk bekennen, dat, toen in
dertijd bedoelde motie, met. haar toelich
ting, mij onder de oogen kwam, ik wel
een weinig onthutst was, doch slechts voor
korten tijd- Want, redeneerde ik, zou nu
werkelijk ons gemeentebestuur zoo weinig
waarde hechten aan eenmaal geaccepteer
de verplichtingen Ik kon dit niet geloo-
ven en ik verheug me er oi-er, cn zeker
velen met mij, dat onze wethouder, de
heer R. Ouwehand, in onze laatst gehou
den Raadsvergadering heeft aangetoond,
dat de beschuldiging ongegrond was en de
gemeente wel degelijk aan haar verplich
tingen tegenover het Domeinbestuur heeft
voldaan. Nadat hij had opgemerkt, dat het
Domeinbest. de gem. nimmer op haar ver
plichtingen had gewezen, niettegenstaande
bet Rijk krachtens art. 10 der overeen
komst de bevoegdheid had dc verharding
te doen uitvoeren ten koste der gemeente,
nadat deze drie maanden te voren tever
geefs hij exploit in verzuim had gesteld,
bepaalde deze wethouder zich tot de vraag
of het juist ia, dat door het. niet verhar
den der wegen de domeingronden nog niet
zijn verkocht. En dan meende bij die be
wering in twijfel te inogen trekken en ge
loofde hij, dat do ware oorzaak is, dat de
gronden niet genoeg opbrachten, want
111 1881 zoowel als in 1892 heeft het Do-
tPeinbestuur getracht de gronden publiek
jjo verkoopen, doch werden tij opgehou-
en> in laatstgenoemd jaar werden slechts
een paar perceeltjes gegund k f 1 per
vierk. M. In 1907 is andermaal oen pu
blieke verkoop georganiseerd cn werden
toen bijna allo perceeltjes verkocht voor
f 3 per vierk. M
Verder vroeg de heer Ouwehand. waar
om het Domeinbestuur do' gronden, dio
aan den Sluisweg liggen on wclko weg
reeds voor 1881 was verhard, en sedert
van riool-, «as- on waterleidingbuizen is
voorzien, niet reeds lang verkócht? Dit
bouwterrein had toch met het verharden
der wegen niets te maken, en het kon reeds
lang bebouwd zijn. Spr. hoopte, dat het
hem gelukt was, den Raad duidelijk te
naken, dat. er van de beschuldigingen
van hot Domeinbestuur niets oyer-
overblijft en dat genoemd college bij het
explóiteeren van die gronden slechts
vraagtOp welke manier krijg ik den
hoogsten prijs voor den grond
Yen volgent, werd aangetoond, dat het
Gemeentebestuur feitelijk meer heeft ge
daan, dan waartoe het bij dc Wet van 19
Juli 18S1 was verplicht.
In de eerste plaats werden door het
Gemeentebestuur de twee wegen, toegang
gevende tot het dorp, dat zijn de wegen,
welke vormen de Hoogstraat, in 1883 niet
maar over een breedte van 4 M. verhard,
maar over de volle breedte van den weg
bestraat, gerioleerd cn van gasleiding en
waterleiding voorzien. En in de tweede
plaats is van den weg van 230 H., de Meer
burgkade, successievelijk een stuk bestraat,
gerioleerd en van gasleiding voorzien en
wel telkens wanneer het Domeinbestuur
cr oen perceel bouwgrond had verkocht
en dit. terrein bebouwd W3rd.
Aannemende, dat de tegenwoordige
werkwijze van het Gemeentebestuur het
Domeinbestuur niet bevredigt, om name-
lijk telkens wanneer het Domeinbestuur
een. stukje grond heeft verkocht en dit
bebouwd is geworden, de weg over de vol
le breedte wordt bestraat, dan zou, om
aan de overeenkomst van 18S1 te voldoen,
de gemeente nog 85 M. weg over een breed
te van 4 M moeten verharden, en dan
zou volgens den heer Ouwehand verkre
gen zijn, dat cr 16 woningen konden wor
den gebouwd.
Tot mcf-r kon de gemeente niet verplicht
worden, want tot verharding der wegen
ten oosten van den eersten oosten)ijken
dwarsweg, waar 1 et. feitelijk ojn ging, is du
gemeente eerst verplicht, z o o d a al d c
gronden zijn verko clit en or v ij f
buizen op zijn geboifwd
De lieer Ouwehand sprak van 16 wonin
gen en durfde niet spreken van arbeiders
woningen, onv'at hij daarvan nog niet zoo
zeker was. Ju >iet«. hut Domeinbestuur dat
werkelijk op heb oog had, dan moest dit
i» de verkoopvoorwaarden vermeld zijn
geworden. Immers, op heb teirein van
pl.pi 4000 vierk M dat in 1907 publiek
werd verkocht, zijn in plaats van arbei
derswoningen, in het geheel 3 burgerwo
ningen gebouwd cn verder is al de grond
in beslag genomen door pakhuizen en op
slagplaatsen. Resumcerendo kwam onze
wethouder t'»L cl" volgende conclusies: «lat
ile bewering van hot Domeinbestuur tot
dén heer Dc Ruiter Zij!..er, als zoude de
genet nt.e niet mogen klagen over een te
kort van arbeiderswoningen, zoolang zij
niet heeft, voldaan aan de verplichtingen
haar bij meer gemelde wet opgelegd, in
strijd is ten eerste met artikel 10 der over
eenkomst, waarbij aan het Domeinbestuur
het recht wordt te»egekend de wegen op
koeten van de Gemeente te laten verhar
den ten tweede met het driemaal ten
verkoop aanbieden vun de gronden, ten
derde met de kostbare wijze, .waarop de
wegen zijn verhard; ten vierde in strijd
is met. do werkelijkheid, door. het niet ver
koopen van dc gronden aan den Sluis
weg, terwijl dc gemeente tot niets is ver
plicht zoolang het Domeinbestuur de ovo
rigc gronden niet heeft verkocht.
Nadat op de kaarten vervolgens een en
a-.der nader was toegelicht en aangewe
zen, trok de heer De Ruiter Zijlker zijn
motie in, cn hij liet het daarbij niet; ne.-m
hij wilde in nei openbaar mededeel en, dat
men hem blijkbaar bij het Domeinbestuur
had misleid of verkeerd ingelicht' (Sic)
Nu geloof ik, dat dc voorsteller der motio
vóórde vergadering-reeds „nattigheid" heeft
gevoeld, althans zijn eerste motie heeft hij
niet bij den Raad ingediend err haar slechts
alleen in druk aan zijn medeleden toegezon
den. In de vergadering werd voorlezing ge
daan van de tweede motie, die den Raad was
toegezonden en waarvoor hij behandeling
vroeg
Deze tweede motie was van den volgenden
inhoud: „Do Raad van Katwijk verzoekt
aan B. en Ws. zoo spoedig mogelijk te vol
doen aan de verplichting aan de gemeente
opgelegd volgens de Wet van den 19den Juli
1881 Stbl. no. 135, voor zoover daaraan nog
iiiet. mocht zijn voldaan."
Ieder onbevooroordeelde zal rnij toege
ven, dat cleze bewoordingen heel wat zachter
zijn, dan dio der eerste en dat zij zoo voor
zichtig mogelijk was geredigeerd. Het heeft
mij goed gedaan, dat de wethouder er zoo
volkomen in slaagde den heer Do Ruiter
Zijlker te overtuigen, wat nu niet zoo'n
kleinigheid ie. Dbze laatste to oh is een oe-
studeerd man, van wien verwacht mag wor
den, dat hij vooral in dergelijke ernstige
zaak beslagen ten ijs komt, en nu moge do
heer Ouwohand wellicht iets meer clan ge
woon lager onderwijs hebben genoten, in we
tenschappelijke ontwikkeling moet hij het ver
afleggen bij zijn collega-Raadslid. En toch is
het hem gelukt dien gansch en al te over
tuigen en ontlokte her> de erkentenis, dat
hij door het Domeinbestuur verkeerd was
ingelicht l Dat zegt wat, -zoo'n bekentenis
doet men niet zoo spoedig en dan nog wel
in het openbaar, daarmee natuurlijk het
Doineiubestuur beschuldigende van ïivei-ei
ding.
Velen heeft het met mij bevreemd, dat ons
nieuwo Raadslid van deze gelegenheid geen
gebruik heeft gemaakt tot het houden van
zijn maiden-speech.
Re-sumeerende. wil ook ik mijn conclusies
trekkerfen dan constateer ik, dat de laatst
gehouden Raadsvergadering een reu zon suc
ces was voor de gemeente in het algemeen,
cn voor den wethouder in het bijzonder en
daarentegen een totaal fiartco voor het Do
mei nbcstuu r.
Vergiftiging? De correspon
dent van het „Hbld." te Bussurn meldt:
Op last van den Officier van Justitie te-
Amsterdam is te Bussum het lijk van de
vrouw van den bakker W A. v.. Tienen
door de politie in beslag genomen en ter
gerechtelijke sectie naarAmsterdam ver
voerd, omdat, or eenig vermoeden bestaat,
dat de vrouw aan vergiftiging zou gestor
ven zijn Tevens werd als vermoedelijke
dader haar man op het politiebureau in
voorloopige hechtenis gesteld
Wat wc van verschillende zijden vem.v-
men, geeft meer den indruk, dat alles be
rust op praatjes van de buren, dan dat er
c-enigo grond voor vergiftiging werkelijk
bestaat. Vóór ruim drio jaar vertrok Van
Tienen, wiens zaken, naar men zegt door
eigen schuld, niet te best stonden, alleen
naar Amerika, zijn vróuw met 7 kinderen,
waarvan, de jongste toen een half jaar
was, onverzorgd achterlatende Gesteund
door de familie en de oudste kinderen, pak
te zij de zaak flink aan en kreeg zij lang
zamerhand een weibeklanten winkel, zoo
dat zij thans ruim haar bróód had Maan
dag 5 Januari kwam Van Tienen onver
wacht uit Amerika terug, echter tegen den
ziri van zijn vrouw en kinderen, die liever
hadden gezien, dat hij maar weggebleven
was. De vrouw wilde hem dan ook eer:/
in 't geheel niet in huis toelaten. Slechts
door de wet hiertoe, gedwongen, berustte j
zij er in Spoedig daarop werd zij ziek
en na een ziekbed van een week stierf zij,
volgens, verklaring van don huisdokter,-
aan longontsteking.-
Naar wij nog vernamen, week Van Tie
nen niet van het ziekbed'eh wilde hij geen
der buurvrouwen tot de zieke toelaten
In doD afgeloopon naclit is
hot den toeristen welbekende paviljoen in
het fraai gelegen Odapark te Valkenburg
(L.) totaal afgebrand.
Op tragische w ij zeiso on jon
gen van zeven jaar te Elberfold om het le
ven gekomen Hij had met Kerstmis een
spel met dobbclstecnen gekregen. Hij stak
een van de dobbelsteenen in zijn mond, en
daarna raakte die in zijn luchtpijp. De
dokter vlak bij zijn huis was niet thuis en
nu werd het kind snel in een auto gezet, ora
naar het ziekenhuis gebracht te worden.
Onderweg raakto do motor onklaar en kon
do auto niet verder Vóór een andere auto
gehaald was, was do jongen aJ gestikt.
Te Mittweida, in Saksen, heeft
een hevige brand gewoed, waardoor 12
huizen in de asch zijn gelegd cn 32 gezin
nen dakloos geworden zijn. De brandweer
kon slechts met groote moeite de vlammen
meester worden Mcnschcnlevens zijn ge
lukkig niet te betreuren
Groot opzien heeftte San Fran
cisco de raadselachtige verdwijning van
den bekenden bankier Lewis Clark, uit
Santa Barbara, gewekt. Clark's hoed is op
een mijl afstands van de kust in zee drij
vende gevonden. De verdwenen bankier
was vooral in sportkringen een zeur beken
de persoonlijkheid. Hij bezat een zeiljacht,
waarmode hij aan verscheidene internatio
nale zeilwedstrijden heeft deelgenomen.
In d c buurt, van Los Angeles in
California ligt dc uitgestrekte hoeve „Pa
los Verdes", welke een uitgebreidheid be
zit van 14.000 acres. Die hoeve is prach
tig gelegen men overziet er dc haven van
Los Angeles cn het mooie Catalina-ka-
naal.
Thans heeft, dc New-Yorkscho bankier
Frank A. Yandcrlip, het terrein in kwestie
aangekocht voor 1.750.000 dollar. Hij laat
de plaats aanleggen als buitenverblijf en
zal cr voor een 5.000.000 dollar aan beste
den zoowel voor het zetten van gebouwen
als voor park aanlog. Ilct geheele buiten
verblijf zal dan dus bijna 17 millioeii gul
den kosten.
Ongeveer een week geleden
schoot een landbouwer te Mayville, in den
staat New-York, Bearc'rJey genaamd, eon
inspecteur van het armwezen dood, ornaat
deze de tien kinderen van Beardsley mede
wilde nemen,'daar hun vader niet in staat
was hen te onderhouden. Met optreden van
den inspecteur schijnt van dien aard'te zijn
geweest, dat- Beardsley zich zóó woedend
maakte, dat hij zijn bezoeker doodschoot. De
moordenaar heeft zich thans in zijn huis ge
barricadeerd en dreigt ieder, dio in do na
bijheid komt, neer te-zullen schieten.
De sheriff belegert thans met honderd
gewapende lieden de -woning, maar durft
niet te schieten uit vrees de onschuldige
kinderen te zullen treffen.
De belegeraars kampceren in de buiten
lucht en moeten de hevige koude verduren.
Duizenden menschen komen naar uit
merkwaardig schouwspel kijken en de
sheriff en zijn manschappen hadden
grooto moeite het volk op behoor
lijken afstand te houden. De Sherui is
van plan een list te baat te nciiien om
Beardsley uit zijn woning te lokken. Deri
broeder -van den moordenaar zal toegestaan
worden het huis te naderen, wanneer Beards
ley dan zijn buis verlaat om ziju broeder te
begroeten, zal ec-ri scherpschutter, die zich
des nachts in de nabijheid van het buin ver
dekt heeft opgesteld, op den moordenaar
schieten. De sheriff, die er van overtuigd
schijnt te zijn, dat dit een barbaarsche maat
regel is, rechtvaardigt zich door te zeggen,
dat dit du eenigc manier is om het leven
der kinderen te redden.
Eon v r e e s e 1 ij k ongeluk hoeft
onlangs in het Saksische dorp Falkenau
plaats gehad. Het vijfjarig dochtertje van
een arbeider h;ul herhaaldelijk tie kat ge
sard, ofschoon d& moeder haar steeds ge
waarschuwd had, het dier toch met rust. te
laten. Toen de vrouw een oogonblik dc ka-
mor verlaten had klemde het kincl den
staart, van dc kat tusschcn een gespleten
s.tuk hout Wild van pijn vloog het dier 'net
meisje aan en takelde haar vrecseTijk toe.
Do oogen werden haar uit het hoofd ge
krabd. neus cn wangen opengereten cn dc
kee] stuk gebeten. De vrouw, die op bet
schreien van het kind kwam toeloopen,
vond haar dochtertje deerlijk verminkt op
dun grond liggen. Twee uien daarna- stierf
liet kind tengevolge van dc vreeselijke
verwondingen Het anderhalf jarige broer
tje dat bij 't ongeluk tegenwoordig was slik
te van schrik con knikker, waarmee het
speelde, in en overleed aan do gevolgen
daarvan.
D e „N i e u w e Gazet" v o r t elt
do volgende, bijna ougelooielijxo geschiede
nis \oor ongeveer 23 jaar, verliet zeker o
C., woonachtig tc Donuerwindeke, zijn fa
milie, om in Amerixa een beter bestaan to
gaan zoekc-n. Bed'ejt dien tijd zond inj regel
matig geld af aan zijn vrouw e-n kwam zul Es
zijn huisgezin eens bezoeken. Esiugo maan
den later trouwde zijn dochter Maïic met
een jonge man, d.u goed zijn biood verdien
de. Drio maanden gelenen kwam C. nog
eens van Amerika naar Denderwindeke te
rug hij vertelde over den welstand welken
•mon aldaar genietdc liooge loonen, dio
men er verdient, enz., enz. Kortom er werd
besloten, dat Marie haar vader zou verge
zellen, en- dé twee zusters van. haar man be
sloten ook do reis mede te maken. Onder- j
wég, in volle zee werden de drie jonge vrou-
wen overgescheept op ccn zeilschip en in
plaats van in Amerika aan to komen, land
den zij in Chili waar zij door verscheidene
nctgekleede heeren ontvangen werden en
dan naar 'n groot gebouw gebracht werden,
waarin zich vele andere meisjes bevonden,
dio daar vertelden in wat voor inrichting
zij terecht gekomen waren. Een der schoon
zusters van Marie kon kort daarna liet huis
ontsnappen. Zij zond daarna een telegram
naar Denderwindeke, waarin zij meldde,
dart. op het oogonblik dat zij, haar zuster en
Mario van boot veranderden, C'. de vader,,
een groote som geld ontving van een onbe-
konde en dan de reis voortzette in een an
dere lichting. Het parket- bemoeit zich
thans met de zaak en heeft last- gegeven een
onderzoek ui te stellen.
Uit Sierra Leone ivordt ge
meld dat het westelijk gedeelte der stad
Freetown door een hovigen brand verwoest
is on daarbij ongeveer J00 huizen zijn ver
nield. Ondanks do heldhaftige pogingen der
reddingsmanschappen kwam een familie
uit drie personen bestaande in de vlammen
om De schade is zeer groot. Door een
merkwaardig toeval brak in het weinige
mijlen verder gclegc-n dorp Yorke ongeveer
op 't zelfde tijdstip brand uit, waardoor het
dorp uit ongeveer 50 huisjes bestaande ver
nield werd.
Op grond van do bepalingen
in het testament van Benjamin Altman, den
New-Yorkschen warenhuisbezitter, die zijn
prachtige schilderijen-collectie vermaakt
had aan het Metropolitan Museum t-e New-
York, zijn thans belangrijke uitbetalingen
geschied aan de vroegere employés van oen
erflater.
Iteeds is een bedrag van f 2.100.000 gulden
ouder hen verdeeld, cn er zijn onder die em
ployés, die 12000 gulden kregen. Vierhon
derd personen profiteeren mee. Behalve
do aanzienlijke uitkeeringen in geld, werd
voor de employés nog een ferm fonds ge
sticht, terwijl bovendien voor liefdadige
doeleinden en instellingen van openbaar nut
en onderwijs 60.000,000 gulden zijn gelega
teerd.
F o d e r e w s k i, de beroemde p i a-
nist, toert in de Vereenigde Staten. Hij
heeft daar echter zooveel overlast ondervon
den van leden van de beruchte organisatie
der Zwarte Hand, die hem door dreigemen
ten geld poogden af te persen, dat zijn' ze
nuwen er dermate onder geleden hebben,
dat hij zijn kunstreis heeft moeten staken,
en cenigen tijd tot herstel van gezondheid
rust moet nemen ia Los Angeles. Toen Po-
de re-weki te Denver een concert gaf in de
Stedelijke aula, was het gebouw van buiten
beplakt met dreigbiljet-ten, waarin de groote
pianist werd aangemaand te voldoen aan de
eiechen van do Zwarte Hand. Zoo niet, dan
zouden er vreeselijke dingen nv>t hem go-
beuren. Wel speelde Roder ewski dien avond
nog, maar de campagne van de Zwarte Hand
die trouwens al verscheiden wekon aan den
gang was, werkte zoo op zijn zenuwen, dat
hij het daarna moest opgeven.
Geachte Redactie!
Het zij ons vergund, naar aanleiding
van uw artikel „Onder onze Vroede
Vaderen" cenige opmerkingen te maken.
Bij voorbaat onzen dank.
Volgons uw artikel meenden „sommige
Raadsleden" bij de behandeling va»
het adres va a den Bestuurdersbond to
moeten „lachen" cn meende uw Kedac-
tio de vraag te moeten stellen of, als de
Raad dan- anderen als de voorgedragenen
koos, het „w oer mis zou zij n."
Geachte Redactie, laat ons U als onze
meening te kenneu geven dat het o. i. dan
voorzeker „w e e r mis zou z ij n."
Eenvoudig zou het dan weer mis zijn,
omdat- we me-enen, dat in lichamen als
bijv arbeidsbeurs, werkloozenfonds, on-
gova-llencommissie, enz. enz., waarbij de
belangen onzer 1400 vakarbeiders ten
nauwste zijn betrokken, deze arbeiders
ook medezeggenschap moeten hebben.
En medezeggenschap hebben zij dan pas,
als door haar aangewezen vertegenwoor
digers in deze lichamen, ook bij onvoldoen
de behartiging hunner belangen, door hen
ter verantwoording kunnen worden geroe
pen.
Herinneren we even aan de totestand-ko
ming. der Beroepsraden, welke lichamen
voor een deel aan dit beginsel voldeden.
Deze leden der Beroepsraden werden bij
een ste liming, zij het dan door verkapt©
verkiezing, door de werkliedenorganisa-
t-ïes aangewezen. Werden dan, naar do
meenjng der organisaties, door die verte
genwoordigers dc. arbeidersbelangen niet
voldoende behartigd, dan kan de verant
woordelijkheid voor hun daden door dc or
ganisaties worden afgewezen
In dezen zin meende onzo Bestuurders-
bond dcu Gemeenteraad eeD voordracht
van personen te moeten doen
Het antwoord van den. Raad was, ver
wijzen naar de prullenmand en gelach
van sommige Raadsleden
Nu is het feit, dat om de arbeidersbe
langen in den Raad gelachen wordt, niet
nieuw.
We. herinneren ons hoc in 1905, bij de
behandeling van het instituut arbeids
beurs, een adres door den L. B.-B. bij den
Raad werd ingediend van dezelfde strek
king ais het nu gezondene, de heeren
Raadsleden zulk een pleizier hadden om
een paar taalfouten, dat zij vergaten het
verband tusschen hun geweldig intellect
cn do domheid en gebrek aan ontwikke
ling van do arbeiders.
Dc heer Sijtsma was toen de eénigè,
wien dat gelach en pleizier van de heeren
toch wel wat ver ging en tegen dezo ar
beidersbespotting protesteerde.
Wij hebben deze bespotting toen geslikt,
in de overtuiging, dat de heeren lachten
ook om dc aanmatiging van een klein
groepje vakarbeiders, toen 260 in getal.
Wo hadden echter de rotsvaste overtui
ging, dat we moeste o groeien, en meen
den nu, waar we konden wijzen op een
gezonden en geregelden groei van 260 tot
1400, do heeren Raadsleden toch met
tertijd respect zouden krijgen voor een
stuk kultuurswerk, waarop wij, en met
recht, o.i. trotsch kunnen zijn
We hebben ons echter hierin bedrogen.
Dc heeren, die lachten om de 260 vakar
beiders, die onvermoeid, doch met kracht
aan hun vakbeweging voort arbeidden,
lachen nu ook om dc van 260 tot 1400 ge
groeide vakbeweging.
Evenwel, wij zullen, tegen dezo terg end 0
geringschatting prcN* teeren, .waar wij
kunnen Wij zullen voortgaan de vakar
beiders tc organiscercn, en hun laten zien,
hoc hun belangen in den Raad wordcD be
hartigd.
Niemand toch, raeénen wc, zal ontken
nen, dat dc vakarbeiders, dio gedwongen
worden zich ie-deren dag van werkloos
heid bij do Arbeidsbeurs te komen mel
den, belanghebben bij het bestuur van dit
lichaam.
Dat- hun belangen gemoeid zijn bij het
bestuur van het werkloozenfonds, bij dc
ongevallen commissie, bij de rente commis
sie, bij do tueschenucrsonen, enz., enz.
Als ons berichten bereiken van tusschen-
personen, dio de oude stakkers van 70 ja
ren toevoegen„Wat de Staat is
geen ruif, waar ieder maar van vreten
kan", dan voolen wo li -t als een onrecht,
dat onzo vertegenwoordigers stelselmatig
uit dit werk worden geweerd.
Wo adresseerden dan ook, precies dezelfde
lijn volgende als in 1805, om medezeggen
schap bij deze bestuurslichamen.
We adrcssecrdcD ook bij den Minister
van L II. cu N., inzake de rente commis
sie cn de tusschcnpersoneu.
De Minister liet. ons reeds na pnige
dagen melden, bij voorkomende gf logen-
heid, met de wencellen van den Z. B.-B.
rekening to zullcu houden.
Do Leidscho Gemeenteraadverwees
ons adres uaar do snippermand en de
Raadsleden lachten er om en hadden zeer
veel pleizier.
Niet- een der Raadsleden, vrijzinnig of
clerieaal, kou zich opwerken tot het stand
punt. door den'Minister ingenomen.
Dat typeert o.i. volkomen het poil van.
den Leidschen Gemeenteraad.
Onze taak is, meenen we, daartegen met
den meosten ernst, te protesteeren en de
arbeiders to wijzen op de manier, waarop
