FEUILLETON.
Uit de „Staatscourant".
Vragen en Antwoorder..
fB&udesi WfiSaoeissMi
De Ambtenaar be-treed den verdediger uit
voerig en handhaafde zijn ri agvaa.ru ;ng. Hg
wc ancle, dat beklaagde wel degelijk onder
art. 27 der Arbeidswet viel.
Eindelijk hield hij zijn standpunt vast,
dat de schipper aansprakelijk is voor het
l^rsoneel, dat hij aanneeiófe en niet de reeder.
De verdediger repli .eerde en peasistesrae
bij zijn. eerst.e verdediging. Hij wilde wel
eens zien, wat de recdarij zou doen, ads do
schipper ccn» iiadsche baliekluivers aannam.
Jan O., meesterknecht van een zuurkool-
fabriek aan de Langegraeht te Leiden, had
zich te verantwoorden wegens overtreding
der Arbeidswet. Hij had n.l. eenige m-ciries
en vrouwen na. den door de wet gestelden
tijd laten arbeiden.
Deze zaak had reeds eerder gediend, doch
toen was de fabrikant Van Daan als be
klaagde opgeroepen, d:e waar wist tc maken,
dat niet hij de aansprakelijke persoon was,
zoodat hij werd ontslagen van. rechts vex vol
ging.
'Nadat verschillende getuigen waren ge
hoord, eischte de Ambt- 19 geldboeten van
f2 of 19 dagen, hechtenis.
Beklaagde schrikte cr van, hij was ook
maar een werkman.
De Kantonrechter vrccg of zijn patroon de
boete zou betalen.
Beklaagde tarok de schouders er over op.
Bc kantonrechter had medelijden met hem.
Bc f 3S wassen hem niet op den rug ca 19
dagen zijn vrouw te verlaten, is ook niet-
aangenaam.
Verder werd tegen de Katwrkschc visschers
Aart v. d. P., Jan v. d. PI., Dirk H Jacoo
v. d. P., Jacob S., IJsbrand KLecndcrt
v. d. P., Bo uwe K., Dirk H-, Nic. K-,
Jan H., Corn. H., Willem v. d. P., Jan
v. "D., Corn. v. d. P., Corn, dc K., Dirk
de H. ca Dirk van B., die zich eveneens
hadden schuldig gemaakt aan het meenemen
en arbeid laten verrichten ter haringvangst
van knapen die nog onder de Leerplicht
wet vielen, f25 of 10 dagen gevraagd.
"Hierna kwamen weder tal van personen
uit Noord wijk-aan Zee voor, die had dm ver
zuimd hun privaat in overeenstemming te
brengen met de daaromtrent door het ge-
mcentebestuuV vastgestelde verordening. Het
waren Keeltje B., Jan P., P. W Jan van
B, Corn. v. d. W., Jacob v. D., Willem
H P. v. d. N- Jaeobsz., Herm K cn Wil
lem P.
Sommige klaagden tc onbemiddeld tc zijn
dc verandering aan te brengen, anderesL kon
den geen metselaar op tijd krijgen, enz., enz.
Ecscli boeten van f 0.50 tot- f2, resp. te
vervangen door 1 dag-
Jacob W., die ook voor overtreding dezer
verordening terecht stond, meende, dat hij
vrij uitging, omdat hc-t- privaat te dicht zou
moeten komen bij dc waterput, wat hij met
de - verordening trachtte aan te tooi) en-
De Ambtenaar eischic niettemin f 1 of
1 dag.
Uitspraak in al deze zaken over veertien
dagen.
Ea55t«n£CF£cIïi VUES Aïrstsen.
"Bij een vorige zitting waren Th. Z., J.
B., L. v. d. H., C. v d. Iv., J v. D. cn
P. v. H. verbalïseerd, omclat zij slechts op
40 H. afstand van den wal gebaggerd had
den, inplaats van op 150 M. afstandn. Thans
deelde de dijkgraaf van den Yier-Ambachte-
polder mede, dat beklaagden gerekend had
den vanaf den polder en niet zooals het
concept luidt, van af de boorden. Daar
om luidde de eisch tegen elk 2 of 1 dag.
N. R., te Mijdrecht, heeft met zijn
motor in den Rijn te snel gevaren, n.l.
137 hi. in 1 minuut. 13. verzekerde, dat hij
op dien datum met zijn schuit gesleept was
door T. v. M., te WoeFden, en zoo noodig
kon deze als getuige opgeroepen worden.
De veldwachter verklaarde echter ten stel
ligste, dat wel mogelijk is, date B- zich ver
derop heeft laten sleepen, maar in den
Rijn, bij Koudekerk en Hazerswoude, had
hij v. el degelijk gezien, dut B. te snel
voer, waDt zijn schuit kent hij best. Eisch
f 5 of 2 d.
Het dochtertje van J. P., te Boskoop,
wordt voortdurend van de school thuis ge
houden., naar P. zeidc, omdat het kind vaak
hoofdpijn heeft. Eisch f 3 of 2 d.
Den 30sten Dcc. had R. K., te Ter
Aar, in zijn bun verscheidene snoeken,
die nog niet de vereischte lengte hadden.
De man zeide, dat hij juist van plan was.
die visschen den volgenden dag weer in
het polderwatcr te laten spartelen, maar
li ij was al zoo'n oude visscher, dat van die
nieuwe wetten wist hij niet veel af. Eisch
5 of 4 dagen.
In zijn werkplaats hacl G. S., van Al
phen, des middags tusschen 1 uur cn half-
drie een jongen aan 't werk. De tijd staat
op de lijst aangegeven als schafttijd. L.
zeide, dat hij den jongen werk had opge
geven cn daar hij van huis was, is de jon
gen zc-ker langer gebleven. Eisch f 3 of
2 dagen.
F. de B-, van Aarlandervcen, heeft
met mest over den openbaren weg gere
den. De men zeide;, dat het zoo was, maar
hij had dit reeds 15 jaar gedaan en nu werd
hij bekeurd. Eisch f 3 of 3 dagen.
Voor het onbevoegd uitoefenen der ge
neeskunde. stond terecht W. de V. van
Gouda De echtgenootc van H., te Bos
koop, die reeds lang ziekelijk was, had hij
kruiden gestuurd De V. verkoopt pleisters
enz., cu had H. bij hem een pleister ge
kocht en meteen gevraagd of hij niets voor
zijn vrouw kon geven. De Y. kon natuur
lijk zoo maar niets meegeven en daarom
was hij op herhaalde aanvrage naar Bos
koop gereisd. De vrouw had hij naderhand
kruiden gestuurd en daarvoor had hij 40
ets. gerekend en f 1 50 voor zijn onkosten,
zooals reisgeld enz. dus de visite had hij
niet geteld. Nog eenmaal was hij te Bos
koop geweest cn toen had hij de kruiden
verdubbelddaarna was de vrouw zieker
geworden en was de dokter gebaald. De
V. verklaarde echter, dat de vrouw best
beter was geworden, indien zij de kruiden
maar door had gebruikt. De kantonrech
ter twijfelde daar echter aan cn eischte
2-maaJ f 40 of 2-maal 10 dagen.
Lijst van onI>e«fceï Riare; brieven
en brief kaarten
üan hier varzo den qeduytv.de dt eersie hèUt
der maand Januari,
Binnenland. B r i e v e nMe j Greta Gie
ren, J. L. Logger, Amsterdam; Wed. J.
Kokkert, Arnhem; Mei. H. Rendering,
Boskoop; J. van Eyk en Zoon, Brcecfevoort;
J. D. Ke-ijzer, (den) Burg (Texel?; Mej. W.
de Bont, Mej. B. Jansen, te 's-Gravenhage;
Mej. J. Althof, Groningen Mej. It. Berg v.
d. Zacden, HelderJ. ter Brugge, Helmond
C. van Leeuwen, Koogma-deMej. M. Zand
wijk. P. Regout, S. C. van I>3ice?n, ram.
Bavelaar, te Leiden; Mej. Greiha Veldman,
SchevepingénSjoerd Posten**, Fe?werd
Mej, A. van Ber-ten. Utrecht; Mej. N. Decl
ines, Valkenburg; Fontijn, Zierihsee; Wed.
M. Ruigrok, C. v. LuncLen, zonder be
stemming.
Briefkaarten: L. Dobbe, Crosse, C.
v. d. Velden, te Amsterdam; Mej. to Brink,
Arnhem; Mej. K. Mensa, 's-GravenhageO.
Nigrijn, Mej. N van Buuren, Haarlem; H.
Simons, Heerlen; Vos, Leiden; Mej. W.
Greenewoud, W. A. Bruggeman, A. Prinsen,
Mej. R. Gooijcn, te Rotterdam Gort,
Utrecht; Mej. B. Vink, Zwolle; D. ten
Boehe, W. wijk; Mej. M. van Reuzen, zón-
dar bsGtemming; Drie zonder adres.
Buitenland. Brieven: S. A. Roetsema,
Bandoeng; Betsy van Wijk. Berlijn; Mej. E.
G-eïb, Rhein PisteJ. J. W. Blcm. Keber,
U. S A.Miss O. W. Killes, Londen; Xól-
nische Zeitung, Köln. M Ma&gdendam,
N. York, C Hl ten Cate, Perth Amby
U. S. A.
Briefkaarten: Fa/rn. Pijpe, Ant
werpenE<ï. J. M. Mocïero, Buenos Ayres;
L. Crey, Brussel; G. Hamert, Ins&rück;
Jaeobson, zonder bestemming; Cs-bh. en
Egb. Lanframp, bij Kleef; Mej. G. Blüggel.
Southampton D. Abspoel, DuilzctilsndL
Bij Kon. besluit is aan sar C. Tetrode, op
verzoek, met ingang van 1 Maart, eervol
onteJag verleend al3 president der arr.-recht
bank te Assen, onder dankbetuiging;
aan mr. A. A. van der Mersch op verzoek
met ingang van 1 April eervol entslag ver
leend als kantonrechter te Haarlem, onder
dankbetuiging.
Ken gchoeïe familie vermoord.
De te Petersburg verschijnende „Dtn"
publiceert een verschrikkelijk verhaal van
een misdaad, die in de- nabijheid van
Stanitsa, in den Kaukasus, gepleegd i3.
Op vier werst af stands van genoemde
plaats staat een eenzame boerenhoeve,
welke bewoond werd door een ouden boer,
Kovanlcs genaamd, dicus 58-jarige vrouw,
en zajn tweo kleinkinderen, een jongen van
negen en oen meisje van zeven jaar
Op een avond toen alle bewoners slie
pen, drongen eenige bandieten de boeren
hoeve binnen. Zij wekten Kovanko op hard
handige wijze en eischten, dat hij hun on
middellijk al het in het huis aanwezige
I geld zou afgeven. Toen de man verklaar-
dc, dat hij geen geld in huis had, sleep
ten de schurken hem van het bed, sneden
hem voor de oogen van zijn vrouw en
kleinkinderen neus cn ooren af, rukten
I zijn nagels uit cn hakten zijn vingers af.
I Dc ongelukkige Kovanko had door de ont
zettende pijn het bewustzijn verloren en
toen nu de onmenseher. zagen, dat zij niets
I meer uit hem zouden krijgen, overgoten
zij zijn kleederen met petroleum en sta
ken deze vervolgens in brand. Een even
afgrijselijk lot trof vróuw Kovanko. Na
niet te beschrijven martelingen te hebben
ondergaan werd ook zij levend verbrand,
terwijl do kinderen eveneens op afschuwe
lijke wijze vermoord werden,
j Na het. huis doorzocht te hebben, ver
trokken dc moordenaars, naar zij meen
den onopgemerkt. Eenige boeren hadden
hen echter hcikend cn vier der schurken
werden docr de politic gearresteerd. In
hun bezit werd niet meer dan 4?. roebel
gevonden, wol een bewijs, dat Kovanko
J waarheid gesproken had.
De laatste vijf jaar is het Kuban-dis-
trict het toon eel van tal van misdaden. In
deze periode zijn meer dan 200 bandieten
gevangen genomen, van wie vijftig ter
dood gebracht cn honderd naar de mijnen
gezonden werden.
Ken g;eSaeirazrQ!iig© «aak.
Voor de rechtbank te Nancy is, met ge
sloten deuren, een zeer geheimz.nnige zaak
behandeld Het betrof twee gevaarlijke
anarchisten, Francois Maurice en een 21-
j'arigon typograaf Omé, die onlangs door
inspecteurs van den algemeenen veilig
heidsdienst aan het station werden gearres
teerd.
De Süretc had sinds lang verdenking
tegen het tweetal, en in zonderheid tegen
Mam cc, die zich den eenen keer uitgaf
voor officier, een ander maal voor inspee-
t ir van den veiligheidsdienst, belast met
den spionnagedienst in het oostelijk grens
gebied.
Het moet een feit zijn, dat Maurice zeer
vaak naar Metz ging in gezelschap van
zijn vriend Omé en dat de anders zoo
strenge Duiteche politie hun nimmer eenige
moeilijkheid in. den weg legde. Het publick
igkenfc dan ook. dat de man in Duitschen
dtekst was.
Te Metz maakte Maurice kennis met een
jcngrnenseh van goeden huize, B^audinon,
dien hij in een tot nog toe onbekend ge
bleven avontuur wikkelde, waarna hij zijn
nieuwen vriend aan de Dnitsche autoritei
ten verried, die hom in ccn vesting op
sloten. Vervolgens wist Maurice van de
niets kwaads vermoedende familie van
Bsaudiaon een aanzienlijke som gelds los
tc krijgen, onder voorwendsel den gevan
gene te willen bevrijden.
Plotseling heeft nu de Fr&nsehe politie
een einde gemaakt aan 'b mnns praktijken,
do-c7- hem met zijn vriend te- arrestseren.
B'ji den aanvang van do openbare terecht
zitting drong de ambtenaar van het O. M
onmiddellijk met klem aan op behandeling
met gesloten deuren en dat wel on grond
van eïe belangen der landsverdediging, rlio
mot de zaak gemoeid zoudon zijn. Ni 5-t
rlbsn het publiek en de pers, maar ook
dc politie moest do zaal verlaten.
De advocaat van Maurice heeft verklaard
van oordeel te zijn, dat de behandeling mot
gesloten deuren verlangd werd, niet ter
wille van de belangen der landsverdedi
ging. doch veeleer ora de Sürets generale
te dokken.
Maurice is veroordeeld tot vijf jaar ge
vangenisstraf.
BB oe Pierpont JSor^fin verzamelde.
John Pierpont Morgan Sr. was een groot
verzamelaar niet enkel van kunstschatten
maar ook van belangwekkende documen
ten, autografen enz. .Zoo was hij ook eige
naar geworden van het testament van Mar
tha Washington de weduwe van den eersten
president der Vercenigde Staten. Dat stuk
bevond zich ten t-ijcio van het uitbreken van
den Amerikaanschen burgerooorlog in het
archief van Fairfax County in den etaat Vir
ginia. Het werd toen gestolen en bleef een
tijdlang zoek, maar werd ten slotte aange
troffen in de bibliotheek van Pierpont Mor
gan. De regeering van Virgipiê deed toen
moeite om het document ven den verzame
laar terug te krijgen, maar Pierpont Morgan
was daar niet toe te bewegen.
,,Buit ia buit" oordeelde hij.
Maar nu de zoon de beschikking heeft ge
kregen over de door zijn vader bijeenge
brachte collecties, hoopte men in Fairfax
County, dat het testament zou terug keeren
naar de plaats waar het thuis behoort. Im
mers in de bladen was bekend gemaakt, dat
Morgan Jr., aan enkele buitenlancbche re
geeringen stukkon had teruggegeven, welke
uit archieven of openbare collecties waren
ontvreemd en indertijd door zijn vader ge
kookt waren
Een invloedrijk Amerikaansch damesge
nootschap ,,The daughters of the. American
revolution" wendde zich tot Morgan Jr. met
het verzoek, het- testament te willen terugge
ven maar de financier liet door zijn secre
taris antwoorden, dat liij hiertoe niet kon
overgaan, doch dat hij bereid wan, het sfuk j
to laten fotografeeren en van cle foto's exem- j
plaren te geven aan de archieven te Fairfax,
mits hij daarvoor in ruil foto's ontving van
het testament van George Washington zelf,
dat in het bezit is van den staat Virginic.
Dit antwoord was een grootc teleurstelling
voor de burgers van Fairfax Countyen de
vertegenwoordiger van die provincie in het
congres van den staat van Virginic zal nu
trachten, in dat congres gedaan te krijgen,
dat de staat Virginië Morgan in rechten aan
spreekt, om de-teruggaaf van het testa-
Ti" ent te verkrijgen.
JSir Krast SlaaekZeton,
de bekondo Engeischo ZmJ-'Ool-oatdekkor, die
Ihir.s ton nieuw o ohtuekkingaroia naar
liet Zni Ipnolge' io 1 zal ondernomen.
Vraag: Welke opleiding moet men heb
ben can aio Rijksradiotelsgrafisfc plaatsing
te krijgen, en welke bekwaamheden zijn
daartoe vcreischt
Antwoord: Men moet voor telegrafist
zijn opgeleid en kan can zich in de radio-te-
legrafie bekwamen Daarvoor bestaat- bijv. in
Den Haag gelegenheid.
Vraag- Aangaande het bericht, in Uw
geacht Dagblad, dat één onzer politie, ad-
I junct-inspecteurs, een benoeming elders
I heeft aangenomen, wilde ik door deze
I vraag de gemeente-autoriteiten in herinnc-
I ring brengen, dat indertijd het Raadslid,
dc heer Room in debat met den Burgcmees-
I ter (ik meen dat liet wijlen den heer Dc
j Ridder nog was) beiden tot de conclusie
kwamen, dat adjunct inspecteurs voor Lci-
den onnoodig waren, ,,maar", zcidc toen
1 de Burgemeester, „zij zijn nu eenmaal aan-
gestald Ik hoop gaarne te vernemen of
ik hot in deze mis heb 1
Antwoord: Wij gelooven al&t u het
mis heeft 'Wel is liet insrifeuut ad
junct-inspecteurs van politie meer «ia-a eens
bestreden door enkele vstadzleden,
maar vooral dc vorige Burgemeester heeft
het steeds verdodigd"
Vraag; Ons Leidseli geraeentcpcrso-
neel heeft voor het grootste deel een uni
formpet op het hoofdDc een een num
mer cr op, oen ander weer den naam van
zijn arbeidbijv. Ontsmetter. Tuinknecht,
Plantsocncpziclitcr, Eingchveiker, enz.
Waarom moeten bouwk.-opzichters, bouw-
politic. Directeur, Adjunct-Directeur en
Wethouders nu ook niet zoo'n mooie pet
dragen. Zij zijn toch ook allemaal in ge
meentedienst
Antwoord: Zoo'n uniformpet dient
om do verschillende personen, in dienst
der gemeente, to onderscheiden omdat
hot publiek en zelfs dc superieuren zo
dikwijls persoonlijk niet eens kennen. Van
daar dat do dicnstkleeding thans echter
reeds is teruggebracht tot het hoofddeksel
alleon.
Om die reden is het niet noodig, dat do
chefs, die slechts weinig in aantal zijn,
dienstkleeding dragen Voor dc wethou
ders zou het zelfs een dwaasheid zijn.
Ook uit financieel oogpunt kunnen we,
wat u voorstelt, niet ondersteunen. We
zouden veeleer nog tot inkrimping der
dienstkleeding willen overgaan.
Vraag: Een gehuwd echtgenoot door
zijn vrouw verlaten, daar zijn vrouw zon
der zijn weten dc echtelijke woning heeft
verlaten en een andere woning heeft be
trokken, is nu die man die iu ccn logement
thans is en geen doorreizende, verplicht
zich hier op het stadhuis in te laten schrij
ven, waar hij thuis is?
Antwoord: Indien dc bedoelde echt
genoot is verhuisd, moet hij daarvan aan
het bcvolkingsburcau ten stadhuize medc-
deciing doen.
Vraag: Als een van de ouders over
lijdt en er zijn kinderen, maar cr is geen
testament, kan dan vader of moeder een
kindsgedeelte krijgen 1
Antwoord: Neen.
"V raag: Daar ik met -6 October in
dienst ben gekomen cn nu met Februari
weg ga en mijn godspenning nog niet heb
gehad, zoo vraag ik of mevrouw hem nu nog
houden mag.
Antwoord: Neen, als U een gods
penning is beloofd, mag mevrouw dien
thans niet meer houden.
Vraag: Wij zijn met twee broers. Ge
durende twee jaar onderhoudt de een
zijn moeder, v. at we! eens* bezwaarlijk is.
De ander wil niets bijdragen. Kan hij langs
wot tel ijken weg gedwongen worden? En
zoo ja. hoeveel zal hij waarschijnlijk moe
ten geven
Antwoord: Ja, do beide broers zijn
verplicht hun moeder te onderhouden.
Wie woigert, kan gerechtelijk gedwongen
worden. Het onderhoud wordt geregeld
naar do behoefte var dengene, die 't vraagt
en naar het inkomen van hen, die er toe
verplicht zijn. Wendt U tot een advo
caat.
Vraag: Er bestaat kans, dat mijn
dienstbode met Augustus zal vertrekken.
Aangezien ik liever wcnsch, dat zij met
Mei vertrekt, daar dit mij beter uitkomt,
zou ik gaarne vernemen of ik nu het Techt
heb, haar Nieuwjaarsfooi van fd in te hou
den?
Antwoord Het is onder uw omstan
digheden gebruikelijk die fooi wel tc ge
ven.
V vaag: Mag een patroon «lie met
cenigo volwassen knechts werkt cn een
jongen van f 1 per weck, van dien jongen
25 cent voor dc Kerstdagen cn 25 voor
Nieuwjaar afhouden?
A n t w o o r d Als dat niet was afge
sproken, mag de patroon het niet afhou
den.
v. Vraag: Hoe moet het meisje, dat in
het bedoelde gesticht is, het aanleggen om
de reeds geteckende machtiging te herroe
pen
Antwoord: Op dezelfde wijze als het
meisje eerst dc machtiging schreef, be
hoort zij thans die verleende machtiging
te herroepen. Zij herroept dus waartoe zij
die en die-, daar en daar, toen en toen mach
tigde. Gij vraagt aaD dc Bank beleefd om
bericht indien de eerste machtiging wordt
aangeboden en als gij dat ontvangen hebt,
zendt gij de herroeping.
SS)
„Het probeerengromde de ander. ,lk
hei barrevoets over cue heuvels geloopen.
't Was cr bij af of ik ben er gestorven"
..En als je de lengte en breedte mair
triaf', hernam Job, op een sympathieken
tcou, „zou je regelrecht naar die pla.us
gaan, nietwaar, Wijliam?''
„Dan zou ik het gaan halen en eerlijk
doelen, Johnny", antwoordde Bowling.
„Ja, dat zou ik doen".
Job lachte overluid, maar het gezicht van
zijn ouden kameraad was merkwaardig om
tc zien. Het was de verpersoonlijkte begeer
lijkheid. „Ik zou cr met jou heen gaan,
Johnny. Ik zou werken. Ik zou vechten.
Niets zou mij afschrikken".
„Niet eens het denkbeeld van een kame
raad te vergiftigen V' vroeg Job. „William,
het spijt mij, dat ik tot het besluit ben
gekomen je niet te kunnen vertrouwen".
„Jc zult k"t daar toch niet ais vuilnis
laten liggen, Johnny?" Geen lafaard smeek
te ooit vuriger om zijn leven. „O, neen,
dat kun je nietDat kun je nietDat zou
je niet over je hart kunDen verkrijgen".
„William", zeidc Job, di® zich bedaard
tc zijnen koste vermaakte, „ik zou veel lie
ver eiken piaster daar laten verroesten
dan dat jij er een van tusschen J"e duim
cn vinger hieldfc. Je keDt me tamelijk goed,
nietwaar 1 Ga nu heen, en spreek me weer
toe als je tot het vast besluit gekomen
bent, dat het je niet sehelen kan langer
te leven. Eén woord daarover tegen een
enkele ziel, zal je even duur te staan komen
alsóf je- t tegen mij gezegd hadt. J-m nu,
bidi, git, William. Chabowk en oor
Allah
Bowling bukte zich om zijn platten stroo-
hoed, die op den grond lag, op te rapen en
j ging onwillig heen op bet gebiedend ge-
I baar van Jobs uitgestrekte- hand. Toen hij
I aan de deur w as, greep de uUgeefcrekte hand
hem bij een kraag, en draaide bcm om,
zoodat hij in eikaar kromp door eea onver-
wachten schop, en blij was, dab hij er ai-
kwam met alleen maar op zulk een onzachte
j wijze over den drempel gezet tc zijn. Hij
draalde nog eenige oogsnbiikken, keek door
i het venster naar binnen, totdat hij Job met
een toornig gelaat zag naderen, cn vond het
maar het veiligst den aftocht te blazen.
Id ..De Luidende Klok merkte men dien
avond op, dat Bowling, toen hij daar op
j de bank voor het huis zat, meer dronk dan
j gewoonlijk, en dab hij stil en knorrig was.
f Over het algemeen was hij nogal sp-raak.-
zaam, c-n hij had altijd zooveel wonderen te
j vertellen, dat de schranderst en onder de
I boeren cn dc meer ontwikkelden onder de
arbeiders, die dc herberg bezochten, heui
j voor een gezclligen vent verklaard hadden,
i Alle pogingen om hem aan het spreken te
krijgen stieten op. hem af. Sterke drank
had slechts weinig uitwerking op hem, maar
dien avond dronk hij zóóveel, dab zijn tong
j dubbel sloeg en zijn oogen druilig staarden.
I Eindelijk stond hij op, smeet zijn aarden
kan hoog ia de lucht, zoodat zij op den
weg aan scherven nederviel. met een slag,
die een minnend paartje,, dat daar juist
in het schemeruur voorbijkwam, deed
schrikken.
„Ik zal het doen", zcidq Bowling, luid,
maar onduidelijk „ik zal liet doen. En als j
ik liet zelf niet kan, zal ik wel anderen j
vinden, die liet kunnen doen".
Aaron", zeide de eon van het paartje
tob den ander, „hacï dié 'man dat op u ge
munt?"
„Neen, liove. Hij is opgewonden van den
drank", antwoordde Aaron. „Ik ken d)e:i
man. Hij werkt bij den vader van Clement
Bache. De eerst maal, als ik hein weer eens
zie. z.il ik hem er over aanspreken en hem
beduiden, dat het nieb te pas komt zoo met
aarden kennen fee smijten'.
Dit kleins voorval met de aarden kan
was het, wat Aaron Whitfeaker met Bowling
in aanraking bracht, en wat daarvan het
gevolg zou zijn, had geen van beiden kun
nen vermoeden.
HOOFDSTUK VI
Ten allen tijde hebben de mensc-hen zich
een god naar hun eigen beeld gemaakt, en
in hem hun eigene beste of wonderlijkste
eigenschappen vereerd. Als dc neger bet
prul, dat hij tot het voorwerp zijner af
godische vcréering heeft gekozen, in het tro
pisch woud plaatst, Begiftigt bij het met
alles wat hij bezit, en zou, als hij zic-hzclven I
er in kon overbrengen, uit zijn eigen be-
grippen een gesehikten boeman voor een j
Blank kind maken. Als andercD daar onver-
sehilüg "voorbijgaan, is de vrome neger
verbaasd over hun blindheid. In dat nietig
voorwerp zijner afgoderij niets duivelnch- j
tigs of goddelijks tc zien, niets van al liet
onzienbare, onkenbare en verschrikkelijke, j
wat liet voor hem heeft, is onvatbanr zijn
voor hoogere gedachten, is gelijkstaan met i
een redeloos cl Ar.
Is jammer, maar een kwaad, dat de
phi.osophie niet bij machte is te genezen
dat vrijwillige of onwillige onderwerp'.»ig
aan den afgodvcreerenden zcdelijken toe.
stand gewoonlijk de gewichtigste van alle
ménschclijke verbintenissen yoorafgaat. 't Is
de3 te meer jammer, omdat de kracht der
vereering zooals het altijd met vcreermg
gaat niet geëvenredigd is naar de schoon
heid en majesteit dor godheid, maar nar
de geestelijke voortreffelijkheid, dc ren-
held, de braafheid, ce zelfverzakende toewij
ding van den vereerder.
Des to meer jammer is het nog, dat een
man ot meisje, hetzij in dc groote wereld
of in Castle Barfield, na zich eenmaal con
afgod gekozen te hebben, verplicht is dien
afgod getrouw te zijn, zelfs in de latere da
gen van verlichting, cn de koele vormen
van vereering, die eenmaal een aandrift
der ziel waren in acht tc blijven nemen.
Het was een barmhartige voorzorg van
die wetgevers, die zoo buitengewoon vrucht
baar waren in het uitvinden van wetsbepa
lingen dat een os cn een ezel niet in één
span mochten loopen, uit vrees dat heb
sterkste en handelbaarste dier alleen zou
trekken, en, terwijl het voor, twee werkte,
er slechts voor één de eer van zou hebbeD.
Zulk een voorzorg is niet mogelijk voor
het huwelijk, en al was liet ook zoo, dan zou
de ossen verbeelding sterk genoeg zijn om
een langoor voor een os aan te zien.
In de liefde beschouwt men evenals
de neger zijn fetiseh vereert slechts zieh-
zelven iu een spiegel, met diit onderscheid,
dab men zichzelven niet ziet zooals men is,
maar dat de spiegel ons het schoonste ideaal
van ons eigen ik vertoont. Vindt gij rein
heid beminnelijk? Dan is het voorwerp
j uwer liefde rein. Vereert gij moed? Dan i>*
heb voorwerp uwer liefde moedig. Hoe jik-
j wijls denkt gij, dat twee mcnschelijke h.ir-
I ten vereenigd. zijn I Mees'.al leven wij een-
i zaam,. ieder op zichzelf. En wij hebben heb
betere deel van ons-elven lief en haten heb
slechtere, terwijl wij raeenen onze raedc-
j ine-nsclicn lief te hebecn of te haten.
Maar 't is gemakkelijk, en het dient ner
gens toe, over bijna eiken toestand van het
menschel ijk leven m een droefgcectigo
stemming tc vervallen; cn al wordt de gul
den droom ook grauw, dan hebbes wij, teu
j minste, de voldoening germaakt van te we-
j ten, dat hij een gouden glans had zoolang
i hij duurde.
Komaan. De maaier vreï vroolijk zijn z;is,
en hoewel hij misschien wel met zoo vrou-
lijk is als de dichters hem besehrljvea, is hij,
ten minste, bruin en sterk, en zo© vrij van
zorgen, als de meeste menseheB. Dichtbij
I is het knarsen van den slijpsteen ©p heb
j staal eeu geluid, om van te griezelen, madr
j in de verte klinkt het staal op zichzelf zoo
i helder als een klok, cn is er in dien'klapt
I iets vrooiijks Houden wij ons ©p ©en be
hoorlijken afstand. Hier is een lommerrijk
plokje in dien verren hoek t?.m het veld,
waar twee groots olmen huh takken als
zegenende armen uitstrekken, en waar gij,
met uw voeten in een droge stoet, kunfe
afeten of liggen, met uw rug tegen frissch®
graszoden uog groen, terwijl ul het ande
re. gras bruin is, door die zegenende scha
duw van de twee grootc olmboome». Ma^r
dat heerlijke plekje is reeds berct, Da-vf
zit een jonkman, met zijn arm cm het mi l
del van een meisje geslagen, en het mcii.ja-
verzet zich daar niet tegen, en zij spreke^
vertrouwelijk. (Wórdt vervolg-:;.
