flo, 16482. Vrijdag- 14= November. Tweede Blad. flo. 1913. Buitenlandseh Overzicht. FEUILLETON. Beau Brocade. LEIDSCH DAGBLAD In een vorig nummer hebben we iets ont beend aan een artikel uit do Temps", waar in geklaagd wordt over een voortdurende da ling van het aantal, officieren en onderoffi cieren in Frankrijk. Er zal een poging wor den gedaan om de ambitie voor den mil. dienst te vergrooten. Een commissie is bezig geweest met na te gaan, in hoeverre de sala rissen van invloed zijn op de dalingvan het officierental en tot de conclu de gekomen, dat deze militairen te laag gorden bezoldigd- Er rijn voorstellen ontworpen vooreen betere finan cieel e r e g e 1 i n g en de begrootingscom- missie heeft zich met die voorstellen kunnen Ipereenigingen. Goedkoop is 't maar 't gaat (foor het leger en men weet dat er d9n altijd jhog wel wat in de sohatkist te vinden is. Het geheele gevalletje zal ruim 38 millioen frano moeten kosten. Voor de hoogste ran gen, de generaals, is de verhooging het ge ringst. Maar de kolonels komen er beter af. EDde zullen drie duizend franc meer krijgen. Ook luitenants komen er best af. Voor eerste luitenante stijgt het minimum-salaris met 700 [franc, het maximum met 1200 en om de jon gelui op te wekken meer dienst te gaan ne men krijgen de tweede luitenants 400 franc meer. Ook wordt voor mindere militairen ver voeging gevraagd, waarb:j de grootte van het gezin een rol speelt. Hiervoor is 34 millioen i franc vereischt. De voorstellen der coromis- eie vragen dus in totaal 72 millioen franc. Of daarmee het verloop van officieren en kader zal verminderen is nog de vraag. Larkin is vrij. Onverwaoht kwam 'deze tijding niet. Zoowel in liberale krin gen als bij de arbeiderspartij had de ver- aordeeling van Larkin veel ontstemming .verwekt. Do Regeering gevoelde we meldden het reeds dat ze deze zaak niet kon laten loopen. zooals het ging. Men gevoelde in Engeland in bree- ide lagen der bevolking, dat de ver- oordeeling van den Ierschen arbeiderslei der wegens opruiende redevoeringen een bedreiging was van de steeds in Engeland hoog gehouden vrijheid van spreken, maar [vooral gevoelde men diep het grooto ver schil in behandeling van den arbeidsleider .in vergelijking met die van de Ulstersche Lie bellen. Waar lord Carson maar alles kan zeg- fgen, zonder dat er iets tegen hem gedaan f [wordt, waar de mannen in Ulster rich van wapens voorzien om zich tegen home rule te verzetten, daar gaat het niet op, dit ge- .voelde men zeer goed, dat Larkin werd opgeborgen, omdat hij in den strijd voor lotsverbetering voor duizenden gezinnen rijn mond had voorbij gepraat. Dan nog I iwaren zijn woorden lang zoo gevaarlijk ï»iet als die van Carson. Dit aanleggen van een verschillenden maatstaf heeft bij de liberalen ontstem- j ming gewekt en het is misschien wel de voornaamste reden, dat Larkin thans vrij ia en de leiding der Iersche arbeiders weer op zich kan nemen. Onmiddellijk na zijn vrijlating heeft Lar kin per telefoon instructies .gegeven aan de leiders van de staking te Dublin. Hij begaf rich vervolgens naar de Liberty-zaal, waar 3000 werklieden hem stormachtig toejuich ten. ,,De regeering zoo zeide Larkin in zijn toespraak heeft een ergen flater begaan door mij gevangen te zetten, maar een nog veel grootcrcn door mij nu vrij te laten." Hij voorspelde een algemeene 6taking over geheel Engeland en dreigde onmiddellijk naar Engeland te gaan, om daar de vaan van den opstand in de arbei- j derswereld te ontplooien. Binnen weinige uren aldus liet hij zich in Ho Liberty- zaal te Dublin uit zal een algemeene staking op de Engelsche sporen zijn uit geroepen." Een onzer telegrammen zeide gisteren dat de vrienden varn Huerta niet wieten, waar hij zich ophoudt. En nu komt oen draadbericht verhellen, dat er hardn-ekiage geruchten loopen, dat de president ver- d we n e n is. Er is overal gezocht, maar van Huerta is niets te vinden. Veel belangstelling is er niet voor wat in Mexico gebeurt. Wel in de Yereenigde Sta ten. Aan de vele telegrammen in het vorig nummer is niet veel toe te voegen. Men heeft er uit kunnen opmaken, dat de Ver. Staten willen probeeren Huerta van de geldmiddelen te berooven. In die rich ting willen ze ook verzoeken richten tot de Europeesohe mogendheden. Dan, oordeelt men, zal Huerta wel heen gaan. Nu ver luid, dat hij gegaan is. Wat nu.1? Huerta's absolute invloed beperkte zich tot slechts 5 van de 27 provincies. In de overige provincies heeft-hij de inwoners steeds meer van zich afkeerig gemaakt. De leider der oonstitutionalisten, generaal Car- ranza, krijgt steeds meer steun van hen, die Huerta minder gunstig gezind zijn en dit aantal neemt beduidend toe. Carranza be schikt al over een maoht van 80.000 man Het is dus niet te verwonderen dat Huer ta heengaat. President WiLson heeft aan de journalisten meegedeeld, dat er inzake het aftreden van Huerta rich nieuwe feiten hebben voorgedaan, die-hem den toestand gunstiger doen inzien. Meer wilde hij niet zeggen. I11 verband met Carranza'9 verklaring, dat hij geen bemiddeling zal aanvaarden, ver zekert de regeering, dat er geen bemidde ling is ncch zal worden aangeboden. De besprekingen met de opstandelingen heb ben tot dusverre alleen geloopen over de opheffing van het verbod van uitvoer van wapens uit de Yereenigde Staten over waar borgen ter bescherming van buitenlanders. Joeansjikai doet in den laatsten tijd van zich spreken. En er is wel reden toe. Zijn staatsgreep is er een, zooals in lang niet aanschouwd is, wanneer men do Midden- en Zuid-Amerikaansche republie ken uitzondert. Volksvertegenwoordigers, die hem niet aanstaan, stuurt hij naar huis. Het gevolg is geweest, dat niemand zich meer in de vergaderingen van Senaat èn Huis van Af gevaardigden' vertoont. Maandag waren cr in de vergadering van eerstgenoemd College twee in die van het Huis acht leden tegen woordig. Joeansjikai zal die regeeringscollege ge heel wijzigen. In plaats van Senaat en Huis van Afgevaardigden komt één- Natio nale Ra-ad van weinig leden. De leeftijd van verkiesbaarheid zal worden vërhoogcL De correspondent van dè „Daily Tel." seint dat z. i. het zwaartepunt van den toe stand niet langer in het Parlement is gele gen maar berust bij de provincies. Reeds is bekend gemaakt, dat alle mili taire gouverneurs van de provincies hun ontslag zullen krijgen en dat China zal worden verdeeld in negen groote militaire commando's. Voorts beoogt Joea-ntsjikai de verdeeling van China in zestig departemen ten, waardoor de van oudsher bestaande in deeling der provincies zou worden uitge- wischt. Het staat vast meent de correspondent dat in China een reorganisatie op reus achtige schaal wordt voorbereid, al zal die ook volkomen anders zijn dan de reorgani satie, zooals men rich die dacht toen te Nanking de Chineesche republiek was uit geroepen. Het „Aziatische Nieuws", een in de lands taal verschijnend blad, zegt, uit gezagheb bende bron te hebben vernomen, dat het Joeansjikai's voornemen is, het Parlement te laten verloopen. Er zal dan een nieuw wetgevend lichaam, de Centrale Admini stratieve Raad, worden in het leven geroe pen, die bestaan zal uit twee leden voor elke provincie, 8 leden aan te wijzen door Joeansjikai, vier door het Kabinet en een door elk van do departementen van alge meen bestuur. Ook de president en de mi nisters zouden in dien raad ritting hebben, welke alsdan 74 leden zou tellen. De door de provincies aan te wijzen leden zouden dus tegenover de vertegenwoordigers der regeering nog iets in de minderheid' zijn. KORTE BERICHTEN. De conferentie voor de veiligheid ter zee. waaraan ook Nederland deelneemt, zal uniforme wetsontwerpen moeten maken over constructie der schepen, reddingsmid delen en veiligheid. De kwesties van de draadlooze telegrafie, bijstand in nood, be manning en reddingsbooten alsmede red dingsoefeningen zullen hierbij geregeld moeten worden. Het Nederlandsch gezantschap te Was hington bericht dat de tariefreductie van 5 pCt. voor goederen met Amerikaanscho schepen in de Vereenigde Staten ingevoerd- niet toegepast wordt. Gisteravond om kwart voor negen deelde het persbureau te Konstantinopel mede dat de laatste moeilijkheden voor den vrede met Griekenland uit den weg rijn geruimd en dat aan de Turksche afgevaar digden te Athene telegrafisch last is ge geven om het verdrag te teekenen. Het parlement in Griekenland heeft gisteren de rittingen aangevangen. In de openingszitting is een troonrede van den koning voorgelezen. Koning Ferdinand van Bulgarije is na zijn bezoek aan Weenen naar Berlijn vertrokken om een onderhoud te hebben met den Russischen minister-president Ko- kofsof. De „New York Herald" beweert dat te Weenen een overeenkomst is ge sloten tusschen Oostenrijk en Bulgarije te gen Servië. Het Fransche legerbestuur zal staats fabrieken oprichten voor dén bouw van vliegmachines. De particulieijo fabrieken verzetten zich hiertegen heftig. .Het bestaan dier inrichtingen is toch al niet schitterend en al 't kapitaal, dat er ingestoken is, zou beslist verloren zijn. Een onderwijzer in Beieren, Wirth genaamd, heeft een toestel uitgevonden ter voorkoming van spoorwegongelukken door draadlooze telegrafie. De te Neuren berg genomen proeven zijn goed geslaagd. Moeley Hafid is terecht. Hij is te Mekka aangekomen. Geen sprake dus van ontvoering door Bedouïnen. In de buurt van Tandzjer is het zeer onveilig. Geheele kudden vee worden ge stolen. Men vermoedt dat de aanhangers van den gevluchten aanvoerder Raissoeli, zich aan die diefstallen schuldig maken. De Fransche regeering indertijd heeft een commissie ingesteld om te onderzoeken in hoeverre de Fransche Antillen door be ter havenaanleg profijt kunnen trekken van het Panamakanaal. De commissie acht te, gelet op het belang der Fransche scheepvaart ter plaatse, kostbare maatre gelen niet gerechtvaardigd. Maar zouden de Nederlandsche bezittingen in de west niet van het kanaal kunnen profiteeren De regeeringssubsidie voor de Pana ma-tentoonstelling te San-Fransisco zal waarschijnlijk met millioen dollar wor den verhoogd. Ook komt er vermoedelijk vrijstelling van invoerrechten voor expo santen. Een en ander moet vooral dienen om heb weigerachtige Engeland alsnog tot deelname op te wekken. De spoorwegramp bij Melon. De niet-herkende slachtoffers van de ramp te Mélun zijn gisteren ter-aarde-be- steld. Een groote menschenmassa was bij de droeve plechtigheid tegenwoordig. Aan de groeve werd het woord gevoerd door den burgemeester van Mélun en den minis ter van Openbare Werken, Thierry. Deze eindigde zijn redevoering als volgt: „In de plechtige stonde, waarop wij de zen armen, onbekenden slachtoffers een laatst vaarwel toeroepen, gevoelen wij, dat onze plicht om over de veiligheid van le ven en arbeid te waken van uur tot uur zwaarder wordt. De verdubbeling onzer waakzaamheid en zorg, die ons geweten ons oplegt, zal ons voortaan wellicht in staat stellen de menschen de onvergetelijke smart van zulke ontzettende rampen te be- Bparen." Aan het commissariaat van politie te Mé lun is ook nog kennis gegeven van de ver dwijning van den heer en mevrouw Hehry Lelièvre, beiden lyrische artisten, die na een tournée in Zuid-Frankrijk te Avignon in den trein hadden plaats genomen. Tus schen de verbrijzelde wagens rijn nog over blijfselen gevonden van de tooneeljaponnen van mevrouw Lelièvre, zoodat men veron derstellen moet, dat zij en haar echtgenoot tegelijk met de andere niet geïdentifieerde slachtoffers begraven zijn De koude in de Vereenigde Staten. De telegrammen, te New-York ontvan gen, berichten maar aldoor van buitengewo nen sneeuwval in Ohio en West-Pennsylva nia. Duizenden kilometers telegraaflijnen liggen daar tegen den grond, in tal van steden ontbreekt het telegrafisch licht en de trein- en tramdiensten zijn totaal in de war. Te Pittsburg is de temperatuur binnen 15 uren gedaald van 61 gr. Fahr. op 23 gr. De binnenkomende treinen en de loco motieven zagen er uit als schepen in de poolstreken, schuil gaande onder ijs en sneeuw. In sommige gedeelten van Maryland zijn verscheidene treinen tot aan het dak der wagons onder do sneeuw bedolven. Ook uit Ohio, Pennsylvania en het mee- rendistrict in den staat New-York wordt zeer zwaren sneeuwval gemeld. Buffalo en Pittsburg in het bijzonder zijn zwaar be- zocht. Alle spoorlijnen, die van het westen den staat New-York binnenkomen, hebben ernstig to lijden gehad en vele treinen had den tot zes uren vertraging. In West-Virginia en westelijk Pensylva- nia heeft de sneeuw zich op sommige plaat sen 14 voet hoog op de spoorlijnen opge stapeld. In de buurt van Washington is een trein ingesneeuwd, waarvan de honderd reizigers in geen 18 uur iets hadden gege ten, toen de hulptrein kwam opdagen, die eveneens vastgeraakte. Het zou nog wel een etmaal duren alvorens men in inge- süeeuwden reizigers hulp en voedsel kon brengen. Chicago heeft meer geleden van den storm dan van de sneeuw. Het water van het Michigan-meer werd met zulk een ge weld stadwaarts gezweept, dat het Jackson Park op een halven mijl afstand van het strand onder water werd gezet. De golven sloegen over de straten van de stad, dron gen de huizen binnen en sleurden allerlei huisraad mede in de richting van het meer. Het staat volgens de laatste berichten vast, dat in de sneeuwstormen op de grooto meren op de grens van de Ver. Staten en Canada zes schepen gezonken zijn, waarbij 100 menschen om heb leven zijn gekomen. DoII. Maatschappij van Lnndboaw. Aid. Öegstgeest en Omstreken. Te Sassenheim, in „Het Bruine Paard", vergaderde de bovengenoemde afdeeling van de Holl. Mij. van Landbouw. De heer Marbus, (Sassenheim) voorzitter opende de vergadering, waarna de notulen werden voorgelezen, door den secretaris den heer W. Oudshoorn (Öegstgeest), die goedgekeurd werden. Na kennisgeving van eenige ingekomen stukken, komt aan de orde het verslag af gevaardigden naar de vergadering over de verkoopconditie van kaashandelaren te Alfen gehouden. De heer Van Marei (Hillegom) lee-st als afgevaardigd© een volgens hem zeer ge trouw alles weergevend verschenen verslag. Uit dit verslag bleek dat het resultaat be reikt was, dat de landbouwers, die hun kaas verkochtendeze aan die handelaren konden verkoopen op overeen te komen voorwaar den, en de handelaren niet verplicht waren op de eerst bepaalde voor de verkoopers be zwarende condities te koopen. De heer Van Marei lichtte nog een en ander toe, waarop deze zaak nog ruim en breed gesproken werd. In deze besprekingen wees de heer Ger ritsen (Sassenheim) op de belangen van de centrale stations, en stelde de voordee- len daarvan in 't licht, zoowel voor boter als kaas. De aansluiting bij dio controle- stations moest echter meer algemeen zijn; en door het koopend publiek moesten da Rijkswerken geëischt worden. De verkoo- per zoowel als de handel, ook voor ex port, zouden er zeer door gebaat worden. Of cr al verkoopers waren geweest, dia schade van de nieuwe conditiën hadden ge had, kon niemand zeggen, daar bij schuld van den verkoopenden landbouwer, dezo wijselijk zou zwijgen. Ten slotte merkte men nog over diezelf de zaak op, dat do kaashandel, dan de zelfde mistoestanden in het leven riep als nu in den bollenhandel bestaan, wat in ieder geval moest worden voorkomen. Voor den coöperatieve aankoop van kunst meststoffen, was een commissie benoemd, zoo deelde de Voorzitter mede, bestaande uit de heeren v. d. Klei, Sassenheim, v. Noort, Lisse, en v. Marei, Hillegom. Het vorig jaar was voor een bedrag van f 1018 aangekochttot een gezamenlijk ge wicht van 19.800 kilogrammen. Men verwachtte nu nog een liooger cij fer en grooter hoeveelheid. Na over Verschillende zakep daarmede in verband staande, ruim gesprokente hebben, besloot men alles, ook wat ver voer enz. betrof, aan dc commissie over te laten. Bij de rondvraag brengt de heer v. Noort een plan ter sprake een vergadering te houden, waarop een spreker zal uitge- noodigd worden. De Voorzitter zegt, dat er reeds aan ge werkt wordt, en dat men dan iemand zou wenschen, die over het Rundvee-stamboek sprak. Ook was er al meermalen gedacht over een spreekbeurt, waarbij tevens licht beelden zouden vertoond worden en do leden met hun dames konden komen. Het nuttige eens aan het aangename koppelen, kon tot drukker vergadering-bezoek aan leiding geven. Spreker bejammerde het, dat de verloting-avonden altijd toch al drukker bezocht waren, dan andere verga deringen. De heer v. Marei waes er nog op, dat z. i. veel er op wees, dat de regelings-com- missie voor stierenkeuringen en de com missie voor hot Rundvee-stamboek eeniga toenadering toonden. De Voorzitter beaamde, dat er wel eeni ge kentering te bespeuren was, doch zeerr UE VERMETELE. 47| Hij trachtte hen niet uit het oog te verliezen; en zoo mogelijk binnen gehoorwijdte te blijven, maar hij werd door een troepje zijner vervolgers van keu afgedreven en na eindelijk geluk kig den weg bereikt te hebben, zag hij tot z'jn groote smart, dat hij te laat was; de beide mannen bestegen juist hun paarden en reden terug naar Brassington. 5,Ik geloof, dat wij nu toch dien rid derlijken roover verschalkt hebben", zeide &ir Humphrey met een van die bulderende lachuitbarstingen, waarin voor Bathurst's oor een 'klank lag van duivelsche blijd schap. -AVelkhelsch schelmstuk hebben die twee ellendelingen gebrouwen?" peinsde hij. »Zoo die kerels mij niet hadden wegge dreven, zou ik het geweten hebben Hij sloop nader, maar zij zetten juist bun paarden in een scherpen draf en hij *pande te vergeefs zijn ooren in om hun gesprek te verstaan. Hjj had in de laatste acht uren de heide doorkruist, voorwaarts eu terug, over steenklompen en door moe- ras; de hond had moeite geliad om hèt spoor te vinden en te houden, maar nu scheen hij klaar te zijn, het geblaf kwam DaiJTer» maar het geroep had opgehouden, ^at nu te doen? Wat nu te doen? yP dit oogenblik wekte het klagend geblaat plotselin: t van een paar opgesloten schapen alle levensinstinct in hem op. „De schapen!mompelde hij. Een kwitantie van eenige schapenDeze nieuwe opwinding had in enkele seconden hem nieuwe kracht gegeven. Hij richtte zich op en liep naar de hut. Daar was zeker een kudde schapen in de kooi: de hond hield de wacht bij de deur, maar de schaapherder was nergens te zien. „De schapenEen kwitantie voor eenige schapenIn Humphrey Challo- ner's mantelzak! O, slechts één kalm oogenblik om te denkente denken „De schapenDeze ééne gedachte spookte rond in zijn vermoeid hoofd, als het tergend, ontwijkend gefluister van een boozen geest. En er was geen seconde te verliezen. De blaffende en aan den bani rukkende hond was geen halve mijl meer van hem af. Binnen tien of misschien vijf tien minuten zou deze ontzettende men schen jacht op de heide een eind nemen. En vlak bij, achter die haag van brem, en braamstruiken was die open plaats, waar hij juist vier en twintig uur geleden dien dollen rigadon had gedanst met haar in zijn armen. Als instinctmatig ging hij in dit gewich tig oogenblik daarheen. De open plaats had maar twee toegangen, daar, waar de braamstruiken met kracht waren vertrapt, waar hij den vorigen nacht haar Rad door geleid terwijl Jock Miggs, zijn fluit bespe lend, bij de andere zat. Een oogenblik was het den vervolgden man als doorleefde hij dat dwaze, zalige uur nog eens en alsof van uit de duisternis feeënhanden hem wenkten en haar gezioht voor een enkele seconde hem toe lachte. Zeker, zóó kon het eind niet zijn I Daar zou, daar moest iets gebeuren, om hem in staat te stellen, haar den grooten dienst te bewijzen, dien hij gezworen had te vol brengen. Als die huilende hond hem maar niet zoo dicht op de hielen wasBinnen en kele minuten zou hem zeker iets te Pinnen schieten, dat hem tot dat groot doel zou leiden: haar dienst. Och, maar een kort oogenblik om te denken; een middel om zijn vervolgers een poosje te ontkomen om zich te verbergenEen vermom ming I Een vermomming! Iets! Maar de heide zijn gelukkig tehuis, zijn moeder wa-s zwijgend, slechts het ge luid zijner vervolgers, van zijn nader en nader komend eind, terwijl hij daar zoo stond en terugdacht aan zijn droom. Zeker, het was dwaasheid, of een voort zetting van dat toovervisioenmaar ter wijl hij nu stond juist daar, waar gisteren haar voeten de danspassen hadden ge maakt, was het hem of zijn oor nog eens Eet geluid opving van dienzelfden rigadon. Het was natuurlijk een droom. Dat wist hij wel en, toch bleef hij even stilstaan, ofschoon nu van elke minuut leven of dood voor hem afhing. De melodie scheen te verflauwen. Hij had het duidelijk gehoord; maar nu werd het al zwakker en zwakker, allengs weg stervend. Toch scheen het iet3 werkelijks, iets, dat bij haar behoorde; het was haar geliefkoosd wijsje, waarop zij zoo sierlijk gedanst had. En hij liep zoo hard rijn af gemat lichaam hem toeliet naar het an dere eind van de open plaats, daarheen geleid door de lieve, droevige melodie. En 'daar, juist waar die open plaats grensde aan het voetpad naar Wirksworth, vond hij Jock Miggs, dio langzaam voort liep, als naar gewoonte op zijn kleine fluit, blazend. „De schaapherder Met een uiterste inspanning verzamelde hij zijn verwarde zinnen; een machtig© aandrift tot zelfverdediging was over bem gekomen; die geweldige kracht, welke een ontzettend gevaar misschien eens in het leven aan een dapper man geeft. De sluier van half bewustzijn, van een total© phy- sieke inzinking was voor dit oogenblik van zijn versuft brein opgeheven. De uitgeputte, lijdende, vervolgde man had weer even plaats gemaakt voor den wakkeren zoon der heide, voor dat dolle, vrije kind tier natuur, met een vindingrijk hoofd en moe dige, sterke hand. En voor dat korte oogen blik veroorloofde dio grooto ©n machtige kracht haar ongetemden geest zijn lichaam te overwinnen en in bedwang te houden, de pijn verdrijvend, de uitputting wegne mend, terwijl in die doodsche duisternis het tooverachtige, gouden visioen eener nieuw ontwaakte hoop .voor hem opdook. De dageraad. Even te voren had Ei] in een aanval van heftig verlangen gesmeekt om een oogen blik uitstel, om een vermomming! En nu stond daar voor hem Jock Miggs in zijn kiel en breedgeranden hoed met zijn fluit en herdersstaf. Zijn vervolgers, door den blaffenden hond geleid, waren nog wel een mijl af. Vijf minuten om te strijden voor zijn leven, voor zijn vrijheid, voor de mogelijkheid om zijn eed te houden! Het plan yan actie was bij hem opgekomen zoodra hij die kleine, schrale figuür van den schaapherder aan het eind der open plaats zag. Beau Brocade richtte zich in zijn volle* lengte op, zocht en vond in den zak van ziiu mantel het zwarte masker, dat hij gewoonlijk droeg, deed dat voor zijn ge zicht, trok toen een pistool uit zijn gor del, kwam op Jock Miggs af, klopte hem. krachtig op den schouder en riep vrooltjk uit: Sta en geef u over Jock Miggs, opgeschrikt uit zijn aangena me overdenkingen, stak bevreesd zijn han-- den op en riep op zijn knieën vallend, uit: „De Hemel ontferme zich over mijn ziel „Sta en geef u over!" herhaalde Beau Brocade met zoo'n barsche stem als hij maar kon opzetten. Jock Miggs trachtte zijn verwarde zin- oen te verzamelen en stotterde: M...... mmaargoede heer !'fl GGGij wildet toch Jock Miggs, den schaapherder, geen kwaad doen, niet waar?" '„Vlug is de boodschap! Nu dan „Maar, goede Heerii.ik heb niets te geven Jock Miggs was erbarmelijk om aan to zien; op ieder ander oogenblik van zijn leven zou Bathurst medelijden gehad heb ben met dat arme domme schepsel, maar die blaffende hond kwam wanhopig dicht bij en hij had maar enkele minuten tot zijn dienst. (Wordt vervolgd)..

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1913 | | pagina 5