LEIDSCK DAGBLAD, Zaterdag: 8 November. Eerste Blad. Anno 1913.
3KT©a 164"77i
Het kerkgebouw der Ned.-Herv. Gem. te Voorhout.
PERSOVERZICHT.
c
De Prot. Kerk, zooals zij vroeger was en thans weer zal worden.
I Men echrijft ons uit Voorhout:
I Nu imen, nadat ©enige jaren geleden da
pastorie der Eterv. Kerk tevens bet „Boeav
haavebuifi" gerestaureerd werd, ook het
kerkgebouw onderhanden genomen heeft, is
bet niet van belang1 ontbloot van dit merk
waardig gebouwtje iets mede te deolen, ge
lijktijdig daarbij vermeldende eenige belang
rijke vondsten, welke oudheid kundige waaide
bezitten.
Van een on ander is dan ook reeds aan
dr. Holwerda ten mi*, dr. J. C. Owarvcorde ken
nis gegeven en door dezen ook een onderzoek in
loco ingesteld. Het betrekkelijk kleine kerk
gebouw, op eenige Meters afstand van de
R.-K.-kerk, blijftgiehoel behouden bij ..de-
restautatde; enkel wordt de achtermuur ge
deeltelijk doorgeslagen vcor oen nieuwen;
fcanbouw. Bij het graafwerk voor de fun-
'deering daarvan is op ongiev. 7 Meter buiten
den aciiterkoonauur, juist iu de as van do
kerk, oen steenen lijkkist gevonden, die in
elkaar gezet was van fcufstoenon, waarin een
.vrijwel compleet - geraamte gevonden is. Een
tweede dergelijke kist met geraamte word
bij dezelfde uitgraving blootgelegd. In de
lakenhal (buiten) is zulk een kist, inder
tijd te Oegstgcesfc opgegraven, te zien (da-
teerende vermoedelijk uit de 11de eeuw of
yroeger).
Bij het blootleggen van den kerkvloer en
het verwijderen van de oude houten vloei
planken is een grafkelder ontdekt met fraai
gebeeldhouwde steen, van Jon cheer Gysbrocht
van der Bouchorst en vrouw on dochter.
Be steen hooft afmetingen van 2.50 M.
bij 1.25 M. en zal vermoedelijk in don
muur van bot kerkgebouw worden ingemot-
'peld.
In den grafkelder zijn gevonden de over
blijfselen van zos lijkkisten en bijna Ver
gane geraamten. Be grafkelder is woer dicht
gemetseld.
Nog is gevonden de grafzerk van Herman,*
nus Schuyl, den eersten wettig beroepen pre
dikant van Voorhout (15911619). Bo eerste
predikant was feitelijk Marten Jansz. Serey,
pastoor van Voorhout, die in 1581 mPt do
„Do Hoofdstad" bespreekt do over
weldigende hoeveelheid aanvragen om
ouderdomspensioen. ,,De vervloek
te gouddorst" is, meent het blad, de schul
dige. Niet van de gegadigden. Maar van de
„tusschenpersonen". Immers, zij ontvangen
f 2 voor elke rente, die wordt toegekend
en waarvoor zij bemiddeling verleenen. Di
rect belang hebben zij er dus bij om zoo
veel mogelijk formulieren in te leveren.
Ons kwamen eenige gevallen ter oore
van tusschenpersonen, di© de eventueele
rechtverkrijgenden op de ouderdomsrente
als 't ware persuadeeren het aanvraagfor
mulier to onderteckenen, ook al heeft do
adspirant-rentetrekker de 2 per week ab
soluut niet noodig. Boor kinderen wordt
loondienst van bij hen inwonende ouders,
bijv. als huisnaaister, gefingeerd. Voor be-
kleede bijbetrekkingen van 40 guldon per
jaar, bijv. organist of zanger, zal eerst
daags 104 gulden pensioen worden uitge
keerd. Zelfs kwam ons een geval ter oore
van een gepensionneerd gemeente-ontvan
ger, die f 600 pensioen geniet, bij wien de
tusschenpersoon reeds driemaal geweest is,
om hem toch maar te overreden het for
mulier te onderteekenen. Be man heeft
echter geweigerd, o. i. terecht, want voor
dergelijke menschcn is geen ouderdoms
rente noodig en dit kan nimmer de bedoe
ling van den wetgever zijn.
Be heer S. W. d© Clercq, te Haarlem
mermeer, sohrecf in het ,,H andelsblad"
een artikel over den vooruitgang der
electrioiteit op landbouwge
bied.
In Nederland, zei de schrijver, bestaat
eigenlijk geen grootbedrijfmen vindt hier
een hoe langer hoe intensiever gedreven
middelgroot- of klein-bedrijf, voor een be
langrijk deel uitgeoefend op gronden, die
ter wille van de afwatering en de scheep
vaart doorsneden zijn met slooten, vaarten
en kanalen.
Wie de laaggelegen weidestreken kent,
dat waterland met zijn drassigen bodem en
vaak grillig gevormde perceeltjes, door
sneden met slooten en vaarten, met zijn
smalle, kronkelende wegen, bruggen en
dammen, betwijfelt of daar ooit de elec-
tnsch gedreven maai- en hooiharkmaohine
over het veld zal rijden. Een paard zal daar
eter op zijn plaats zijn dan een motor. Bo-
\cn dicmt in het oog te worden gehou-
dat niet elk werktuig geld doet uit-
Paren, al bespaart rijn gebruik ook han
en arbeid rente en afschrijving, onder-
liet kleine Prot. Kerkje op
Kerk zoonis deze tot
ganscha geinlaente de .zijd© der Reformatio
koos en in 1591 werd afg«ezet, omdat hij
niet proeken kon en kort van memorie was.
Verder worden gevonden trotseerloodjes,
lood van glas in lood, overgebleven in ©en in
gemetselde vensternis, de oude toog, die als
doorgang diende naar het schip van de kerk,
enkele bakstoentraceeringan van ©en oud
raanv, enz.
Be trotsoerlbodjea dragen de initialen van
den loodgieter M. v. B., waaronder een
kaphamer én g-ootspuier zijn afgebeeld.
Bij de restauratie van hot gebouw zal
tufsteen en handvormsteen worden gebruikt.
Bo geschiedenis van het kerkje dateert
zeker van voor hut jaar duizend, daar, vol
gens een brief van Keizer Hendrik IV Voote
.hout (Forenholte) in 't jaar 1064 reeds met
lioud, bediening en bergruimte kunnen zelfs
op grootere bedrijven zoo zwaar drukken,
dat lang niet altijd de aanschaffing van al
lerlei werktuigen voordeelig is.
Uit het bovenstaande mag niet worden
afgeleid, dat de landbouw zich, bij voor
baat reeds, tegen het invoeren van nieuwe
werktuigen zou kanten. Integendeelde
vraag naar werktuigen neemt steeds toe,
nieuwe vindingen worden met belangstel
ling begroet en op hun practische bruik
baarheid onderzocht.
Zal, vraagt de heer Do Olercq, het paard
zoo goed als geheel gemist kunnen worden
en hoe zal over bijv. 50 jaren het landbouw
bedrijf uitgeoefend worden?
Meer en meer zal zooals thans in Gro
ningen gaat geschieden het geheel© plat
teland van electrioiteit voorden worden.
Wanneer de stroom, vooral die voor kracht
opwekking, goedkoop geleverd wordt, mag
verwacht worden, dat op de meeste bedrij
ven verlichting, waterpompen, haksel- en
bietensnijden electrisch zal gebeuren, ter
wijl op de grootere bedrijven oolc het dor-
schen in of bij de schuren, het graanmalen
en melken op die wijze zal gedaan worden,
om van minder belangrijke toepassingen
niet te spreken. Hoo ver dit gaan zal wordt
dan in hoofdzaak bepaald door ligging,
aard en omvang van het bedrijf, hoogte van
loonen en rentestandaard, kosten van werk
tuigen en eiectrischen stroom.
Zeer waarschijnlijk zal het eens gelukken
een bruikbaren, voor de hier heerschende
toestanden geschikten trekmotor te maken,
welke zich zelf over het land kan voortbe
wegen. En vermoedelijk zal, ligging, in
deeling en omvang onzer bouwbedrijven in
aanmerking nemend deze in verschil
lende streken wel gebruikt kunnen worden,
eerder dan de meer voor het grootbedrijf
geschikte locomobielen of motoren, die aan
stalen kabels de werktuigen over het land
heen en weer trekken. Echter zullen slechts
de grootere bedrijven ieder voor zich een
dergelijk werktuig kunnen aanschaffen, de
kleinere zijn aangewezen op het huren of
gezamenlijk gebruiken.
De groote vraag blijft echter, zegt de
schr., of hun gebruik voordeelig zal zijn, of
rente en afschrijving, bediening, onderhoud,
enz., goedkooper zullen zijn dan het ge
bruik van paarden. Want er blijven een
ontelbaar aantal werkzaamheden over, die
in het intensieve Nederlandsche bedrijf
nooit anders dan met paarden zullen gebeu
ren.
Blijft de vraag, of zelfs de lichtere trek
motor ooit het aangewezen werktuig zal
rijn, om in de maanden OctoberDecember
bij zwaren regenval de met suikerbieten ge-
fcijn kapel aajahet Bisdom Utrecht ^«schonken
wordt. Het kerkgebouw ging bij de Re
formatie in handen der Hervormden ovetr,
(1581) en werd tijdens de reg»eelrin£ van
Lodewijk Napoleon (1809) gedeald, en voor
de ©ene helft door Katholieken, voor de andera
helft door de Hervormden gebruikt, bedde
gedeelten gescheiden door oen muux. In 1873
brandde, door het inslaan van den bliksem',,
een deel van den toren af en later, in 1882,
werd door de Roomschen verzocht hun ge
deelte te mogen restaureeren. Helaas is toen,
inplaats van restauratie, het grootste deel
afgebroken en een nieuwe Roomsch© Kerk
(van het bekende model) gezet op eenige
Meters van het overgebleven koor, dat sinds
dien tijd dienst bleef doen als Eerv. Kerkge
bouw, hoewel heb niet meer dan een schuur
leek. 't Werd ©venwel al bouwvalliger en
bovendien te klein, Zoodat twe© jaar geleden
door de Kerkvoogdij besloten werd tot res
tauratie en vergrooting. Baar de Herv. Ge
meente klein is en geen middelen bezit;
en de Monumenten-Commissie het d© moeite
waard vond tot restauratie over te gaan,
werd gevraagd om subsidie aan Rijk, pro
vincie en Alg. Syn. der Ned..Herv. Kerk,
van welk© de eerste twee nog op zich laten
wachten, terwijl de laatste reeds een toe
zegging deed van f2500.
den achtergrond staat de R.-K.
voor eenige weken was.
Dat. ook particulieren zich voor den bouw
interesaeeren, blijkt wel, behalve uit de>
kleiner© giften, uit een gift van f 1000
dezer dagen ontvangen. Meer steun is even
wel gewenscht.
Het gelieel© werk is in handen van d©
architecten Kreem en Bremer, te Arnhem,
van wie, nu vier jaar geloden, d© laatste,
met den architect Slothouwer samen do pasto
rie (geboortehuis van Boerhaave) herstelde.
Wij geven hier, zooxls men ziet, don toe
stand, zooals hij eenige weken geleden nog
was, met de Roomsch© Kerk op den achter
grond en den toestand, zooals de hc&r Bremer
zioh dien voorstelt na <1© restauratie on, veis
grooting.
laden wagens door de vettige, taaie klei te
trekken.
Of dan de illusie, dat een luchtkabelbaan
of verplaatsbaar spoor de oplossing van het
vraagstuk is, verwezenlijkt zal worden 1
Ook dit waarschijnlijk niet.
Hoe men de zaak ook beziet, voorloopig
zullen de paarden wol onmisbaar blijven en
is er geen aanleiding om te vreezen, dat in
de eerste tientallen van jaren de poëzie
van het landbouwbedrijf zal verstoord wor
den door zwoegende trekmotoren en ram
melende kabelbanen.
„De Nederlander" komt nog eens
terug op hetgeen zij dezer dagen eohreef
over de wijze, waarop de aanvragen om
ouderdomsp eneioen worden behan
deld en de reden, waarom het aantal uit-
keeringen zoo groot zal zijn. Het blad schrijft
dis toe aan de opvatting van den hoofdamb
tenaar Lindner van art. 369 der web4 En het
blad meent zijn meening bevestigd te zien in
hetgeen minister Treub Dinsdag in de Twee
de Kamer heeft gezegd.
Terwijl de wet feitelijk bedoelt een rente
toe te kennen aan arbeiders, die langeren
tijd bij een werkgever zijn werkzaam ge
weest, geeft de R. V.-B. de uifckeering in bet
algemeen aan ieder, die beweert arbeid"
te hebben verricht, vrijwel ongeacht hoe
lang of hoe kort het dienstverband tusschen
den aanvrager en zijn werkgever" bestond.
Een vrouw, die vandaag een lijk „aflegt;"
morgen bij een buurvrouw bakert en over
morgen bij een zieke waakt, krijgt dienten
gevolge een invaliditeitsrente.
Dat rente-commissiën afwijzend ad vise e-
ren, ziet men, het ligt voor de hand aan de
Bank dus zeer ongaarne. Het liefst ziet men,
dat deze commissiën rïïe voorwaarden, waar
aan voldaan moet worden, maae „aanneme
lijk" maken.
De Minister heeft er nadruk op gelegd, dat
bij de duizenden aanvragen i aie ter behande
ling inkomen, niet alle gevallen kunnen wor
den onderzochtmen moet wel afgaan op
de adviezen der rente-commissiën.
Zeer juist. Maa* nren gaat er in den regel
aan do R. V.-B. slechts op af, als ee voor de
aanvragen gunstig luidenin het tegenover
gestelde gteval gaat menig advies naar de
Rente-Commissie terug* „om nader advies".
Er bestaat een onmiskenbare neiging, om zoo
veel mogelijk „arme stakkers" te helpen, ge
lijk het thans aan de Bank heet.
Vasfc staat ongetwijfeld, zegt het blad, dat
8o taming van prof. KI -yver te laag is in
genomen. Eveneens staat vast, dat minister
Tctlma self door zijn kulMei füi buiten
gemeen ruime opvatting der wet heeft aan
gemoedigd.
Maar geef den sociaal-democraat een
vinger, en Hij neemt de heels hand. Men
noemt dat sociale wetstoepassing.
Het grootste nadeel van deze soort wets
toepassing is niet van financieelen aard. Het
is het veel grooter gevaar voor onze zedelijke
volkskracht. Men gaat het met verklaringen
en formulieren zoo nauw niet meer nemen
Allee wordt „aannemelijk" gemaakt, wat
noodig is om een paar gulden rente te trek
ken. Welk een invloed van zulk een wets
interpretatie op ons volkskarakter uitgaat
is duidelijk.
Het is daarom, dat wij tegen heel dezen
hocus pocus met art. 369 ons krachtig en
ernstig blijven verzetten, en van den minis
ter Treub, die van recht-door-zse houdc, ver
wachten, dat hij hefc zijne zal dop-n om do
wet, wier uitvoerder hij is krachtens zijn
hoog ambt, naar letter en geest te handha-
ven.
In een hoofdartikel in „D e T ij d" beveelt
hot Kamerlid Van Vlijmen don bouw van
een eskader van groote schepen
voor de Indische defensie aan. Hij
besluit aldus
Om in den Nedorlandsch-Indischen Ar
chipel onze neutraliteit waardig te doen
uitschitteren, moet worden overgegaan tot
den bouw van een eskader, welks factoren in
zoodanige verhouding tot het geheel en tot
elk der samenstellende deelen staan, dat
aan alle eischen der tactiek behoorlijk ge
heel kan worden voldaan.
Geschiedt dit, eA dab hot uit financieel
oogpunt mogelijk is, is door de Staatscom
missie bewezen, geschiedt dit, dan zal het
heilrijk gevolg wezendat Nederland, als
groote koloniale mogendheid, zich in aan
zien hersteld riet, omdat het do middelen
bezit", om een iegelijk te bewijzen, dat het
prijs stelt op het behoud van zijn onzijdig
heid.
Deze houding van Nederland zal niet na
laten algemeen diepen indruk te maken.
Bij het ontstaan van een conflict in Azië
zal deze houding een preventieve werking
hebben en hot zal voor Nederland niet
moeilijk vallen bij machtiger Staten werk-
dadigen steun te erlangen, juist omdat zijn
schepen gelijkwaardig zijn met die van an
dere mogendheden.
En zoo zal, na deze opflikkering van het
zcventiende-eeuwsche vuur, het voortbe
staan van het Rijk, in beide deelen, de prij3
wezen van oud-vaderlandsche geestkracht
en wakkerheid.
tengewone omstandigheden zouden verdwe
nen zijn, zou hu als Statenlid aftreden,
verklaarde hij, omdat hij alleen journalist
YTude blijven.
En ziet: met groote meerderheid heeft
de bevolking hem gekozen. Ons lijkt dit
een krasse uitspraak tegen den gouverneur,
die zich thans in een uiterst moeilijk geval
bevindt. Men herinnerc zich, dat do kapi
tein-ter-zee Van Asbeck indertijd onver
wacht tot gouverneur van Suriname werd
benoemd, na een beweerd conflict met mi
nister Wentholt: kolonel Van Asbeck zou,
op grond van voortdurende zeeziekte, niet
met een belangrijk commando belast zijn
geworden.
Vaandel uitrei king.
De vaandeluitreiking aan de nieuw ge
vormde regimenten infanterie op 17 No
vember des namiddags tc 12 uren in het
Malieveld te 's-Gravenhage in tegenwoor
digheid van H. M. de Koningin en Z. K. H.
den Prins zal als volgt geregeld zijn
De nieuwe vaandels zullen worden ge
geven aan het regiment grenadiers, aan
het regiment jagers en aan de regimenten
13—22.
Van elk dier regimenten komen deputa-
tiën, bestaande uit een compagnie, welke
op plechtige wijze do vaandels in ontvangst
nemen uit handen van H. M. dc Koningin,
in tegenwoordigheid van den Minister van
Oorlog, den commandant van het veldle
ger, den gouverneur der Residentie, den
inspecteur van het wapen der infanterie,
den bevelhebber in de 1ste militairo afdee-
ling, de commandanten der 4 division, de
brigade-commandanten en de regiments
commandanten.
Het geheele garnizoen der Residentie zal
voor deze gelegenheid in het Malieveld zijn
opgesteld.
Behalve de muziekkorpsen der Kon. Mil.
Kapel en van de jagers zullen de muziek
korpsen van het 4de en 7de rcg. infanterio
naar Den Haag komen ter opluistering van
do plechtigheid.
H. M. de Koningin laat zich door de le
den van Hr. Ms. Militaire Huis naar en op
het terrein vergezellen.
Na afloop van do vaandeluitrcilring zul
len de meeste opper- en hoofdofficieren,
daarbij gonoodigd of tegenwoordig, aan een
lunch ten Paleize iü het Noordeinde worden
vereenigd.
Gemoedelijkheid in 't binnenland»
Naar uit Paramaribo werd gemeld, is
de heer W. Kraan, redacteur-uitgever van
„De W est", mot groote meerderheid tot
lid van de Koloniale Staten van
Suriname gekozen.
„De Telegraaf" zegt naar aanlei
ding daarvan:
Het is in de kolonie Suriname op het
oogenblik een merkwaardige toestand. Het
vermoeden, dat een groot deel der bevol
king niet is ingenomen met het beleid van
den gouverneur Van Asbeck, is thans be
waarheid door de verkiezing van den heer
Kraan tot lid der Koloniale Staten. Oeze
journalist, tegen wien een vervolging is
ingesteld, heeft zich niet alleen scherp te
gen het beleid van den gouverneur ver
zet, maar herhaaldelijk op een spoedig af
treden van den gouverneur aangedrongen.
Inderdaad, 't is voor dezen gouverneur
niet aangenaam, dat onder deze omstan
digheden de heer Kraan lid der Staten
geworden is.
Allerlei conflicten hebben in den Ja aksten
tijd do zoo rampspoedige kolonie in op
schudding gebracht.
Men heeft er van gehoord.
Daar was de zaak-Meynema. een officier,
die na een conflict met zijn meerdero
plotseling officieel als geesteskrank word
afgeschilderd, hoewel particuliere genees
kundigen hem volkomen in orde bevon
den. De officier kreeg het bevel naar Euro
pa te gaan, hij scheepte zich echter (door
een toeval) niet in, men liet hem in arrest
zotten, omdat men er moedwil in zag en
dezer dagen is hij door den krijgsraad
onder gejuich der bevolking vrijgesproken.
Daar was de zaak-Patoir, ook al een offi
cier, op wiens oneervolle ontheffing moest
worden teruggekomen.
Daar is de zaak-Visser, waarnemend
voorzitter van hefc Hof van Justitie, die
door den gouverneur eenvoudig werd afge
zet op grond van een z. i. onvoorzichtige
uitlating.
Do conflicten gingen zóó ver, dat luite
nant Patoir namens den gouverneur werd
verzocht zonder zijn vrouw op een zeker
feest ten gouvernemenfcshuize te verschij
nen. In dergelijke kibbelpartijen begaf zich
de gouverneur van Suriname. Volgens den
heer Kraan was hier een wraakoefening
van een andere officiersvronvr in 7fc spel.
De redacteur van „D e Wes t" trad
krachtig tegen het z. i. verkeerde beleid
op. In één zijner artikelen schreef hij
......Waarlijk, het wordt tijd, dat de
bogen van het moederland opengaan. Men
moet daar begrijpen, dat de gouverneurs-
zetel van Suriname to goed is. om te dienen
als middel om mcnschen kwijt te raken,
met wie men in Nederland om de een of
andere reden zit opgescheept. Het klinkt
ruw om dit te zeggen, maar het belang van
moederland en kolonie eischfc, dat vóór al
les gezorgd wordt voor een eerlijk en be
kwaam bestuur
Op grond van deze woorden werd een
vervolging tegen den journalist Kraan in
gesteld.
Waarophij eenige weken later spon
taan door velen candidaat werd gesteld
voor do Koloniale Staten. Hii nam die
candidatuur aan, omdat gelijk bij schreef
wanneer hij de gevangenis zou in moe
ten. hij toch in de Koloniale Staten zijn
strijd zou kunnen voortzetten: ook een
gevangene heeft het recht de vergaderin
gen bij te wonen. Zoodra echter deze bui
Wij hebben weer eens zoo'n pro vinei aaltje
bij ons gehad, schreef heb „Soer. Hbl.",
een, «die zoo vriendelijk cn gelaten van da
binnenlandsoh© gemoedelijkheid kam verhalen.
5.25 v.ra. is het officieel© uur van ver
trok van den eersten trein uit oen idyllisch'
plaatsje, ergens in Java's bergstreken. Do
ocnigste jfnssagior ptaa.t ora 5.24 op heli
perron, do trein s taa.t voor, maar nog zondor
locomotief. Het passagiertje stapt in, dut in,
wordt wakker, ziet slaperig door het portier:
een stationsklok wijst 6.4Ó aan, de treini
staat stil.
Plots wordt hij klaar wakker; bemerkt, dat
do trein op hetzelfde stationnetje staat. Da
eenige passagier stormt op den chef af, did
eon juist aankomende losse machine toewuift,
vraagt of do trein al weer terug is, of hij
soms in zijn slaap is overgebracht van den.
den ©eisten naar den tvreeden trein. Noch
het een noch het- onder was gebeurd. Da
machinist had zich verslapen, er was nog
geen stoom en daardoor was het wat laat
geworden, „Maar liet komt niet vaak voor;
mijnheer treft het juist slecht dezen mor-
gonl".
Op ©en anderen vroegen morgen vertrok
diezelfde trein uit hetzelfde stationnetje met
twintig minuten vertraging omdat „de man
aan hot loket" voor den verkoop van plaats-
kaarten den vorigen avond. bruiloft had
govierd. Om kwart vóór zes was de plicht-
vergeten jongeling er nog niet, zoodat toen
de chef maar besloot zijn taak over tö nemen.
Dit zijn staaltjos van een vrij onschuldige
gemoedelijkheid.
Hi or volgt ©en voorbeeld van gemoede
lijkheid, waarin oen kiempje van gevaair
verborgen ligt.
Op de standplaats van een assistent-resi
dent komt een kleine af dcc ling gewapend©
politiemannen aan. De bevolking doed cr een
beetje „vreemd" den laatsten tijd en om op
all© eventualiteiten voorbereid te zijn, had
do commandant van do gewapende macht
aan ieder van zijn mannetjes 50 scherpe pa
tronen uitgereikt.
Den volgenden morgen inspecteert hij zijn
troepje, constateert met groote verbazing, dat
iedere kerel nog in liet bezit van slechts)
tien patronen is. Hij gaat in looppas naar
den 'asristent-resddent, vraagt bevend waar*,
er dien nacht, zonder zijn medeweten, zoo
hevig gevochten is.
Het hoofd van plaatselijk bestuur lachti
gemoedelijk. Hij opent zijn brandkast; daar
liggen, netjes in hoopjes van veertig, ©en,
groot aantal scherpe patronen, 't Hoofd lacht
nog gemoedelijker. En zich wendend tot den
ontstelden commandant: „Ik vond 't veili
ger zóó: je mannetjes moesten onderling cenq
aan 't vechten gaan.
't Is waar gebeurd. Ons „provinciaal^'*
put uit goede bronnen.
Re „propaganda."
In het Oosteinde van Londen is het voor d©
zooveolsfce maal tot een kloppatrrj tusschen
de politie en kiesrechtvrouwen gekomen. Na
afloop van een vergadering zou de politie,
200 man sterk, het gewezen parlementslid
Lansbury en mej. Sylvia Pankhursfc. na kon*
gersfcaking beiden voorwaardelijk vrijgela
ten, wjeer inrekenen. De menigte koos dit*
maal partij tegen de politie en ranselde et
met knuppels op los. De aanhouding misluk
te dan ook. Lansburf en de strijdbare juffefl
rijn ontkomen naar de woning van eersfcge
noemde die nu wordt bewaakt.
