Ho. m&V7
XiEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag: 8 November. Vierde Blad.
Anno 1913.
Buitenlandseh Overzicht.
FEUILLETON.
Beau Brocade.
Brieven van een Leidenaar.
De Kroningsplechtigheid zal
in Beieren zeer eenvoudig worden.
[Eigenlijk is er geen sprake van een kronings
plechtigheid. De formaliteit is geen andere
dan het afleggen van den eed op de grond
wet. Nooit te voren is een Beiersche koning
gekroond. Wel heeft indertijd een der ko
ningen plan gehad zich te laten kronen, het
was Maxim.iliaan I Josef, maar h^t is ge
bleven bij het doen vervaardigen van een
kroon.- voor de plechtigheid zelf was in die
'dagen d-en tijd van Napoleon's overfieer-
6ching, geen g.1.1 meer. Later, in 1S67, is er
nog e.e-n kroon voor de koningin bijgemaakt.
Al de rijkswaardigheden, de rijksappel,
fecepter, zwaard, -krooninsign.es en men zou
er ook de kronen bij kunnen noemen, worden
in de schatkamers van het paleis te Mün-
chen bewaard, maar geen enkelen keer zijn
ze gebruikt, zooals dat ia andere rijken ge
bruikelijk is. Zelfs moeten ze nooit dienst
hebben gedaan, wanneer een koning werd
uitgeschilderd. Dat kroon en scepter wel
voorkomen op een schilderij is toe te schrij
ven aan de vrijmoedigheid van den schil der.
In de Eerste Kamer heeft gistermiddag
rde minister-president kennis gegeven van
'een koninklijke boodschap, luidende: .De-
koning heeft op 5 November de regeering
aanvaard en de hem bij Gods genade toeko
mende rechten ten volle in bezit genomen
Z. M-. die zich met voldoening de vele jaren
herinnert, gedurende welke hij persoonlijk
laan het werk van dit hooge huis heeft deel
genomen, biedt de Kamer der Rijksraden
zijn koninklijken groet."
De president, graaf Fugger van Glótt zei-
de daarop: „Met rechtmatigen trots en op
rechte vreugde hebben wij ,de boodschap en
den minzamen groet van den heer des lands
ontvangen. Ten tee-ken van onze diepste
dankbaarheid, onwankelbare trouw, liefde
en aanhankelijkheid aan den koning ver
zoek ik de leden in te stemmen met den
wensch: koning Lodewijk III, onze allerge-
nadigste vorst leve
Nog vullen de bladen hun kolommen met
besprekingen over het verbod aan
Amundsen om in het Noorsch een re
devoering te houden. Het plaatsje Flens
burg heeft groote bekendheid gekregen.
Er zijn natuurlijk Duitschers, die dezen
maatregel verdedigen. Chauvinisten vindt,
men in elk land. Zelfs een verblijf in het
buitenland kan het oekrompene dikwijls
niet doen verdedigen. Dat bewijst de cor
respondent te Amsterdam van de „Köln.
Ztg.", die spreekt over de vergadering
,van Polen te Winterswijk. Hij schrijft:
„Zooals men weet is het den. Polen in
Rijnland en Westfalen verboden in ópen-
bare vergaderingen zich van de Poolsche
taal te bedienen en om dit verbod te om
gaan werd het congres op Nederlandseh
gebied gehouden, waar natuurlijk de Prui
sische verordening niet van kracht is. Men
zegt, dat het bestuur van het congres uit
eigen beweging aan de autoriteiten te Win
terswijk verklaarde, dat m?n zich van
iedere anti-Duitsche betooging zou onthou
den. Dit is volkomen geloofwaardig; Maar
de verzekering was even overbodig als de
mogelijk van Nederlandsche zijde gestelde
eisch zou z:.n geweest, daar de besprekin
gen plaats hadden in een hier te lande
volkomen onbekende taal, dus in geen en
kel opzicht te controleeren waren".
Een ding is op te maken uit het optre
den van de Duitsche overheid en uit de
beweringen der voorstanders van Haar tac
tick, n.l. dat men de inwoners van het
Duitsche rijk, die van een andere nationa
liteit zijn, weinig te vertrouwen heeft.
In deze rubriek is meermalen gewezen op
de geldverspilling door den bouw van oor
logsschepen. Daarvan is nu weer een voor
beeld voorhanden.
In 1891 bouwde Engeland een groot linie
schip. Het was de „Empress of India", een
schip van 14.000 ton, dat 17 knoop kon
loopen, en dus terecht de trots van de
Engelsche vloot.
De techniek in den bouw van oorlogs
schepen gaat met rasse schreden vooruit
en reeds lang was deze bodem niet meer
geschikt voor den dienst. Zelfs heeft de
OE VERMETELE.
42)
Sir Humphrey had bij dat tooneel even
stilgestaan, kijkend naar den pralenden
bode, en dien troep volk. Hij droeg nog
zijn rijzweep en sloeg daarmede in vroolij-
ke stemming tegen zijn laarzen, wachtend
op het oogenblik, uat de dorpsomroeper
niet dezelfde stentorstem met signalement
zou geven van Beau Brocade, den struik-
roover.
„Hoort! hoort! hoort!" vervolgde Inch
met steeds toenemende kracht. „Merkt wel
op, dat deze vagebond gekleed is in een
bruinen rok. geborduurd vest. buffel-lee-
ren broek en rijlaarzen. Hoort! hoort!
hoort Merkt op, dat hij. dezen morgen een
rijzweep droeg met gouden knop, dat hij
lang en dik is en zwart haar heeft, dat
grijs begint te worden.
Hoort! hoort! hoort! Zoo iemand uwer
een persoon opmerkt, als ik daar beschreef,
moet gij mij dien terstond aanwijzen, zoo
dat ik hem met kracht en geweld voor zijn
•Edelachtbare kan brengen.
Hoort! hoort! hoort!"
De menschen staken de hoofden bijeen,
erwijl de jongeren onder lien fluisterden:
..Bruine rok!geborduurd vest!
Karwats met gouden knop!Nu, bode
ncn gaf dikwijls genoeg het signalement
aen een of anderen vagebond, die
2-c i in hc' dorp schuil hieldmaar het
'n s jG^s. ongewoons, dat zoo iemand als
deftlS heer gekleed was.
„Empress" den hoogen leeftijd bereikt,
want menig nieuw schip zal eerder van een
verouderd systeem zijn. Het vaartuig, dat
indertijd millioenen gekost heeft, zou nu
voor ander doeleinden worden gebruikt,
namelijk als schijf voor de nieuwe linie
schepen, die Engeland de laatste jaren
deed bouwen.
Het werd met hout en kurk geladen om
het drijvende te houden. Zoo werd het het
Kanaal ingesleept en een 50 K. M. bewesten
Portland aan de groote vuurmonden van
het tweede en derde eskader linieschepen
ten prooi gelaten. Aan de kanonniers was
gelast om zooveel mogelijk boven de water
lijn te mikken. Men stelde zich veel van de
.proeven voor Na het schieten zou het schip
met zeilen toegemaakt, en in Portland bin
nengesleept worden, waarna- de mannen van
het vak de uitwerking van de verschillende
kanonnen zouden nagaan. .De leden der
admiraliteit woonden het schijfschieten bij.
Maar na een paar schoten raakten hout en
kurk in brand. Het schieten werd gestaakt
en op het oude schip werden de pompen aan
het werk gezet. De vlammen waren echter
niet te stuiten. Toen braakten de groote
vuurmonden van de eskaders nog eens om
het hardst hun projectielen tegen het schip
uit.
Het schip verdween toen spoedig in de
diepte.
In R u s 1 a n d zal de m i n i s t e r v a n
spoorwegen, naar de berichten luiden
heengaan. Het vertrouwen in dezen ex
cellentie is geschokt. Hij heeft zijn hoog
ambt niet met dje ernst opgevat, die ver-
eisclit is en de gevolgen er van zijn vreese-
lijk. Herhaaldelijk komen ongelukken voor
op de Russische sporen Kwaadwilligheid
heette altijd de oorzaak, tenminste volgens
de autoriteiten. Maar nu blijkt het dat het
ondeugdelijk materieel, vooral de verrotte
dwarsleggers de oorzaak zijn van al die on
gelukken.
Naar aanleiding van de gebeurtenissen
met de Canadian Pacific stoomvaartmaat
schappijen, die uit Galicië en Dalmatie
personen naar Amerika voerde welke nog
dienstplichtig waren, is in de begrootings-
commissie uit den Oostenrijkschen Rijksraad
door Steinwender verslag uitgebracht over
liet ingestelde onderzoek naar misbrui-
k e n b ij het v e r voer van emigran
ten. Steinwender wees er op, dat de Ca
nadian Pacific niet de eenige schuldige is,
dat Noordduitsche maatschappijen zich
evengoed aan misbruiken schuldig maakten.
Maar daarnaast werd er op gewezen, dat
de toestanden in Galicië en Dalmatie van
dien aard zijn, dat de bewoners tot emigra
tie worden gebracht. Dc onderdrukking
van de handelingen der. stoomvaartmaat
schappijen iste billijken, zeide Steinwen
der, maar het is nog meer noodig te zor
gen, dat een politiek wordt ingevoerd, die
het den Oostenrijkers mogelijk maakt, in
Oostenrijk te blijven en er te leven. Men
raag niet al zijn geld uitgeven voor een
buitenlandschc politiek die de productie
beperkt cn den armen menschen het ver
blijf in het vaderland onmogelijk maakt.
En Stapinski (Poolsche volkspartij) zette
uiteen, waarom zijn partij de emigratie uit
Galicië heeft gesteund en bevorderd. De
boerenbevolking heeft eerst tegen 1890 een
vertegenwoordiging gekregen in de wetge
vende lichamen. Tot dien tijd werden de
landgemeenten vertegenwoordigd door
groot-grondbezitters, die alles deden wat
zij konden om den boeren, die bijna voor
niets voor hen moesten werkten, te beleten
het land te verlaten. De martelingen, die
de boeren toen doorleefden, zijn niet te
beschrijven. Slechts door de emigratie kwam
er eenige verbetering in de toestanden.
Mijn eigen familie, zoo zeide Stapinski,
heeft slechts door naar Amerika te gaan,
haar bestaan kunnen redden. In Amerika
kan een werkman, een arbeider, beter le
ven dan een rijke boer in Galicië.
In Galicië, zoo besloot hij, is alles verbo
den. Het eenige wat geoorloofd is, is zich
voor de brandewijnbelasting tc bedrinken
De president van China, Joeansjikai
gaat b e d ie n k e 1 ij k e m a. atre g e-
lennemen, Hij heeft gedaan wat Huerta
- voor hem deed, namelijk die partementsle-
den naar huis sturen, die een andere mee
ning toegedaan zijn als hij. Maar of dit hem
Dit scheen ook Sir Humphrey zeer
vreemd toe en hij drong door 't volk lieen,
om nog duidelijker Inch's nieuwe beschrijf
ving van den schelm te hooren.
„Hoort! hoort! hoort!"
In het eerst was de belangstelling in
Inch's pompeuze woorden zoo sterk, dat
Sir Humphrey onopgemerkt bleef. Een
paar dorpelingen, een heer onder hen op
merkend, maakten eerbiedig plaats voor
hem, toen een der jongeren plotseling hem
aanstaarde en zijn buurman toefluisterde:
„Hij heeft een bruinen rok aan
„Ja!" fluisterde de ander ten antwoord,
„en ook een geborduurd vest".
Toen begonnen sommigen Sir Humphrey
te omringen, zoodat hij zijn karwats ophief
en op boozen toon uitriep
„Waar kijk jelui naar V'
Op dat oogenblik kreeg de bode hem
eensklaps in het oog, juist midden onder
zijn uitroep: „Hoort!"
Hij gaf een harden gil, dc bel viel uit
zijn hand, zijn kaak viel omlaag, zijn ron
de kraaloogen puilden bijna. uit zijn
hoofd.
„Hij is het!" mompelde de jongen, die
't dichtst bij hem stond.
Dit woord bracht den bode weer tot
zichzelf en tot bewustheid zijner gewichtige
positie. Hij hief zijn breede hand op en
deed die met een geduchten slag op Sir
Humphrey CHalloner's schouder neerdalen.
„Ja, hij is het!" riep hij blij uit, „zijn
schuld staat te lezen op zijn gezicht en
't is een lieel leelijk gezicht
Sir Humphrey, stom van verbazing, werd
bloedrood van toorn. „Dood en hel!" riep
hij uit met een dreigend opheffen zijner
rijzweep. „Wat beteekent dit?"
goed zal bevallen mag worden betwijfeld. De
correspondent van de „Times" te Peking
meldt over, dit optreden van den president
een en ander en zegt o. m.
„Het is heel gemakkelijk voor Joeansjikai
om in Noord-China „Napoleonistisck" te
doen. In het Noorden heeft de president de
oppermacht in handen; maar de taak om in
de Zuidelijke provincies waar bij fel ge
haat wordt zijn macht te doen gelden,
zal thans nog moeilijker zijn Thans heeft
Joean zijn moeilijkheden nog vergroot, door
zich 300 doodsvijanden te maken, en door
liet geheele invloedrijke 'duidelijke element
van zich te vervreemden, dus door een daad
die het in het Zuiden tegen hem gekoester
de wantrouwen wettigt, en die in het alge
meen de verdenking (on het Zuiden gevoed)
rechtvaardigt, dat van Joeansjikai nooit
een grondwettig bewind te wachten is."
Deze correspondent acht het zeer de vraag
of Joeansjikai l>jj de honderden Parlements
leden, waarmee hij de thans geschapen vaca
tures moet aanvullen, en bij de niet-ge-
schorsten wel het vertrouwen en de mede
werking zal vinden waarop hii vertrouwt,
maar die hij thans wellicht heeft verspeeld.
CCG'CLXII.
Zoo happig de meeste Leidenaars op een
mooien optocht op 19 November zijn en
waarin zij eindelijk toch ook hun zin zullen
krijgen, 'zoo bang zijn ze voor een nieuwe
belasting. Voor een optocht tijdens de her
denking van het eeuwfeest van 's lands on
afhankelijkheid hebbgn ze gestreden met
het woord en met de jen, tegen een nieuwe
belasting zullen ze zich waarschijnlijk ver
zetten even taai en hardnekkig. Ik zou er
maar wat pakken courantenpapier op be
stellen als ik de uitgever van dit Dagblad
was, want er zal een stroom van ingezon
den stukken los komen.
Pas heeft de burgemeester twee woorden
uitgelaten over het voornemen van B. en
Ws. om met een voorstel tot invoering van
een nieuwe belasting bij den Raad te ko
men of ik word al bestormd met vragen
er over en men wil al weten wat voor een
belasting het zal wezen. Men klopt, echter
bij mij aan de verkeerde deur. Ik heb niet
in den raad van het College van het Dag.
Bestuur gezeten en al wist ik het toevallig
dan zóu ik het nog niet Willen zeggen. Het
voorstel zou dan allicht afgemaakt zijn voor
het nog voor daglicht kwam.
Lang zal het geduld \*an belangstellenden
echter wel niet op de proef worden gesteld.
Immers een Raadslid vertelde mij, dat de
heer Van der Lip had geroepenhét wordt
een Sinterklaas-surprise
Daar behoort echter wel moed toe om
met zulk een voorstel tc komen. Men weet
dat het al eens een paar malen eerder ge
probeerd is. Tot tweemaal toe is een ver
ordening tot invoering van een -belasting
op de publieke vermakelijkheid voorgesteld
geweest en télkerrs is zij gevallen. Hetzelf
de lot was beschoren aan een voorstel tot
invoering van een straatbelasting. En voor
die beide voorstellen was nog wel een aan
drang uit den Raad tót B. en Ws. gekomen.
En nu komen B en Ws. zoo maar uit
zichzelf. Het moet echter gezegd worden,
dat onze burgemeester wel iets durft aan
te pakken. En als hij zich iets voorgenomen
heeft dan laat hij zich er niet makkelijk af
brengen, en weet de zaken te verdedigen.
Als het wat nieuws is, en dat zal het wel,
zal hij het als 't eenigszins ^mogelijk is er
wel doorhalen, al geloof ik, dat een nieuw
voorstel tot invoering van een belasting op
de publieke vermakelijkheden, wanneer het
door B. en Ws. voorgesteld werd, goede
kans van slagen zou hebben. Van een straat
belasting zou ik dat niet durven voorspel
len, hoewel het spreekwoord niet te ver
geefs zegt, dat er niets veranderlijker is
dan de merisch zelf, en de gemeenteraad be
staat toch cok uit menschen. Wij hebben
het verleden Donderdag gezien toen men
vlak voor een wijziging in de belastingver
ordening was, waar men vijf jaar geleden
vierkant tegen was. Do omstandigheden
zijn sinds veranderd, zei de heer Vergouwen
maar begrippen als rechtvaardigheid en
billijkheid veranderen nooit dunkt mij. Bo
vendien gelden voor vijf jaar ongeveer de-
Maar reeds hadden de jongeren, hevig
opgewonden, zich dicht om hem heenge
drongen, zijn bewegingen verhinderend,
terwijl een paar sterkere jongens hem bij
den kraag pakten.
Zij gevoelden noch respect noch sympa
thie voor een vagebond, gestoken in hee-
denkleeding.
Sir Humphrey trachtte los te komen, ter
wijl de bode op majestueuze wijze nt-
woordde:
„Dit zal u bij Zijn Edelachtbare ver
klaard worden".
,De opwinding en begeerte hem gevan
gen te nemen, was groot geworden.
„Pakt hem!" riepen de mannen.
„Laat zijn leelijk gezicht in het volle dag
licht zien voegden de vrouwen er bij.
„Houd hem goed vast, bode", was de
algemeene vermaning.
,-jJou schurk, -jij durft!gilde Sir
"Humphrey, hevig worstelend om lostte to
men en zijn dreigende vuist den bode voor
houdend.
„Stilte 1" commandeerde Inch, met groo
te waardigheid.
„Ik zal je hiervoor laten geeselen
Maar dit bracht de woede van den bode
tot den hoogsten graad.
„Sluit hem in de boeien!" beval Lij; „bij
beleedigt de majesteit der wet!"
„Jou lage schurk! Hiervoor zul je han
gen
Door al dat rumoer werd Mittachip in
de gelagkamer van den „Koning George"
eindelijk opgewekt uit den blijden droom,
waarin hij verzonken was. Eerst nam hij
er geen notitie van, toen slenterde hij
langzaam naar het raam en trok dat open,
om eens uit te zien wat al dat leven be
zeilde omstandigheden dan thans. De fi-
nancieele nood der grootere gemeenten
klemde toen ook al weinig minder erger
dan thans.
Van een paar personen kreeg ik reeds
een mededeeling op welke wijze zij zich een
billijke nieuwe belasting voorstelden.
Een er van wilde een extra-belasting op
ongenuwden. Uit overwegingen van billijk
heid was daar wel iets voor to zeggen.
Als twee menschen, waarvan een gehuwd
is en eenige kindereu heeft en de ander
ongehuwd, beiden evenveel inkomeu heb
ben, dan zal in de meeste gevallen de on
gehuwde het veel ruimer hebben dan de
gehuwde en daardoor ook gemakkelijk wat
meer kunnen offeren voor het nut van het
algemeen. Trouwens eenigermate worden
in deze gemeente de ongehuwden in de
plaatselijke directe belasting al zwaarder
getroffen, doordat zij van hun zuiver inko
men slechts f 300 en de gehuwden £400
voor eerste levensonderhoud mogen aftrek
ken. Wat het aantal kindereu beneden 16
jaar geldt, hetzelfde. Ook hiervoor wordt
aftrek afgestaan en daardoor komt de be
lastingschuldige gehuwd en met kinderen
in een gunstiger positie dan de ongehuwde
of de gehuwde zonder kinderen.
Overigens mag ïucn niet vergeten dat do
gemeentebesturen in het heffen van belas
tingen door de wet beperkt zijn. Wie eens
weten wil welke belasliugen de gemeente
mag heffen, schaffe zich een gemeentewet
aan en bëstudeerë voornamelijk'art. 232-257.
En dan zal hij zien dat er voor onze ge
meente ook al niet zoo heel veel overschiet,
vooral als men een straatbaraSting en een
belasting op toöneelvertooningcn en ande
re publieke vermakelijkheden uitschakelt,
als zijnde door een vröegeren gemeenteraad
deze belastingen niet aanvaard.
Hét is volgens art. 233 der gemeentewet
ook mogelijk, dat-het gemeentebestuur een
recht of een belasting heft voor het genot
van door of vanwege dit bestuur verstrekte
diensten Zoo heffen we nu al brug-, ha
ven- en marktgeld, eischen weeg-, meet-
en keurloonen. Zoo zou het gemeentebe
stuur bijv. het recht hebben eeu vergoe
ding te eischen voor het verrichten van
het weghalen van straat- en huisvuil oil
het rein-houden der gemeente en wanneer
men daarin eenige progressie bracht, in
verband met de grootte van het perceel
dat iemand bewoont, dan zou dit niet zoor
onbillijk kunnen gelden en vooral thans
niet, nu de gemeente zelf het reinigings-
bedrijf ter hand neemt en net zoo veel
beter cn daardoor ook veel kostbaarder in
richt dan vroeger. Een bezwaar dat tegen
een straat-, riool- cn gevelbelasting aange- 1
voerd kan worden, n.l. dat de eigenaar de
belasting afwentelt op den hum-der of dat
schijn-eigenaars worden getroffen, zou daar
niet voor kunnen gelden. Een ander be
zwaar dat indertijd tegen de belasting der-
publieke Vermakelijkheden werd aange
voerd, dat de inrichtingen voor uitspanning
en genot zou doen verdwijnen of doen
kwijnen, ook dat kon er niet voor geldon
en, wat er voor pleit is, dat het „voor wat
hoort wat" er bij in toepassing wordt ge
bracht.
Hiermede wil ik niet zeggen dat ook aan
zoodanige heffing geen bezwaren en ge
breken kleven en dab in den grond van do
zaak eigenlijk toch niets beters kan gevon
den worden dai) een zuivere inkomstenbe
lasting. Doch als men niet alles on één
kaart wil zetten en het uit verschillende
bronnen zoeken wil, zou een vergoeding
voor den dienst, dien de gemeente door haar
gemeentereiniging aan de ingezetenen be
wijst, nog niet de slechtste manier zijn om
aan eenig geld te komen.
Jïe staking tc IJiunideai.
Uit IJmuiden wordt aan het „Hbl." me
degedeeld, dat in de vergadering der ver-
eenigde reeders de volgende loonregeling
voor de bemanningen der trawlers is vast
gesteld. De bedragen, welke vroeger be
taald werden, staan tusschen haakjes:
lste machinist f 80 plus 1 procent der be
somming (hetzelfde), 2de machinist 57.50
plus -l pCt. f 70 plus 1/6 pCt.), stóker 47.50
plus I pCt. (ƒ60 plus 1/6 pCt.), stuurman
ƒ65 plus 4 pCt. (hetzelfde), matroos ƒ47.50
teekende. En wat hij daar terstond zag,
deed het dunne bloed in zijn aderen be
vriezen. Hij had liet willen uitschreeuwen,
maar zijn strot was als dichtgeknepen van
schrik.
Daar, op het marktplein, stond Sir Hum
phrey Challoner, zijn edele heer, de Squire
van Harrington, geboeid, terwijl een groep
lummels, lompe, stomme boerenkinkels
Zijn Edelheid met wortelen, rapen en aard
appelen gooidenLiep de wereld op haai
end DaarDaar kreeg hij een hoop erw
ten in het gezicht. Geen wonder, dat Zijn
Edelheids gezicht purper was; binnen vijf
minuten zou hij zeker een beroerte
krijgen.
Eindelijk kreeg Mittachip het gebruik
zijner leden terug. Met één sprong was
hij uit de gelagkamer, had den waard en
de waardin op zij geduwd, die, als al de
andere dorpsbewoners, met naam en rang
van hun ga-st onbekend, uit het portaal
naar het tooneeL keken en zich vasthiel
den van het lachen.
Jack Bathurst had alles gezien van uit
het raam van het raadhuis: zijn stoutmoe
dig dollemansplan was geslaagd boven zijn
verwachting. Toen hij Sir Humphrey ge
boeid zag naast den pompeuzen bode, die
zich boven hem stelde als de hooge ma
jesteit der wet, liad hij het wel luid willen
uitjubelen.
Maar Jack was bov en alles een man van
vlug besluiten en snel handelen. Voor zijn
eigen leven was hij niets bezorgd, dat had
hij gaarne willen geven in dienst dei-
vrouw, die hij beminde met al de passie
zijner romantische natuur, maar ook voor
hem was zelfbehoud de grootste en meest
onweerstaanbare wet zoo goed als voor
plus h pCt. 60 plus 1/6 pCt.), lichtmatroos
2545 plus h pCt. (vroeger voer men
geen lichtmatrozen) en kok ƒ35—ƒ55 (vroe
ger f 40—f 50) naar bekwaamheid.
Bovendien wordt aan de bemanning, be
halve den schipper, het lever-ën kuitgeld
ter vcrdceling gegeven, waarvan ieder ge
lijkelijk 1/9 deel ontvangt. Deze regeling
bestond vroeger ook.
In dc nieuwe gages zijn echter ook de kos
ten voor voeding begrepen, zoodat de vroe
ger toegekend 5 per man en per maand
komen te vervallen.
Konden de opvarenden vroeger bij bin
nenkomst het traditioneele „zoodje visch"
medenemen, voortaan zal dat niet meer
geoorloofd zijn.
Elk der opvarenden moet per maand
ƒ2.50 van zijn gage laten staan tot een
maximum van 15, welk bedrag verbeurd
wordt, voor ieder, die zonder geldige reden
een schip op punt van varen tegenhoudt of
tracht tegen te houden. Alle hieruit voor
komende geschillen zullen worden berecht
in hoogste instantie door een arbitrage-com
missie, waarin zoowel werknemer als werk
gever in gelijke getalsterkte vertegenwoor
digd zullen zijn. De nieuwe loonregeling
zal in werking treden op 1 Januari a.s. of
zooveel vroeger als eventueel schepen ter
yisscherij zuilen uitvaren.
v^toomscliepvu.
S to omvaart- M ij Nederland.
„Kambangan" arr. 7 Nov. v. Hamburg to
Amsterdam.
Rotterdamsche Lloyd.
„Bogor", thuisreis, arr. 6 Nov. te Suez.
„Gorontalo", thuisreis, vertrok 6 Nov. v.
Port-Said. „Ternate" arr. 7 Nov. v. Java
te Rotterdam.
Kon -W.es t-I n d. Maildienst.
„Prins Maurits" vertrok 7 Nov. v. Am
sterdam naar Paramaribo.
Kon H o l 1. L 1 o y d
„Gelria", uitreis, vertrok 6 Nov. van
Boulogne.
Holland A m e ri k a - I ij n
„Andijk" van Rotterdam naar New-Or
leans arr. 6 Nov. te Progresso.
Stead lm!«Se.
Het staat thans vast, dat het borstbeeld
van W. T. Stead, dat door het comité in
het Vredespaleis in Den Haag zal worden
geplaatst, vervaardigd zal worden door den
beeldhouwer Jcltsema. Deze heeft zich be
reid verklaard het borstbeeld te zullen vol
tooien vóór 15 April (datum van do „Tita-
nic"-ramp), als wanneer met goedvinden
van het bestuur der Carnegiestichting de
plaatsing zal geschieden.
Ken moorriaaBiaing ie ui ten zorg.
Men seint uit Batavia aan „De Tel.",
d.d. 7 Nov.:
Een zich verongelijkt achtende audientie-
ganger loste een schot in het Paleis
.buitenzorg op den adjudant van uen gouver
neur-generaal, Bouman. Deze werd ernstig
gewond, doch niet levensgevaarlijk. De
aanrander werd door de politie doodge
schoten.
„De Tel." voegt hieraan toe:
ln het telegram, dat verminkt overkwam,
staat Boumeester leveer. JLn een kennisge
ving va-u het telegraafkantoor te Menado
werd geseind in plaats van Boumeester
Bouman te lezen. Wij hebben herhaling
van het telegram aangevraagd, doch bij1
het ter perse gaan was dit nog niet in
ons bezit.
De „N. R. Ct." teekent hierbij aan: Dit
bericht is niet bijzonder duidelijk. De gou
verneur-generaal heeft tot adjudanten den
luit.-kolonel C. M. Kan, den lsten luit. V.
F. J. Bouwmeester en den luit. ter zee
le klasse L. van Verre. De in het telegram
aan de „Tel." genoemde naam doet nu
het vermoeden rijzen, dat de aanslag ge
pleegd is op de beide adjudanten Bouw
meester en Van Verre, maar dit is. moei
lijk overeen te brengen met het lossen
van één schot, terwijl ook het vervolg van
het telegram van één enkel persoon
spreekt. Een officier met den naam Bouw
meester de Veer kent het Indische leger
niet.
ieder ander schepsel. Hij had zijn eigen
veiligheid zeer in gevaar gebracht, om de
brieven in zijn bezit te krijgen, die zijn
schoone witte roos zooveel geluk zouden
aanbrengen; maar nu dit gedaan was, wil
de hij weer kampen om zijn eigen leven
en vrijheid zoo duur mogclók tc verkoo-
pen.
Hij hoopte zijn plan inderdaad volbracht
te hebben door de arrestatie van Sir Hum
phrey Challoner, wiens zakken nu juist
door Inch zorgvuldig onderzocht werden
in weerwil van hevige protesten en woe
dende woorden van Zijn Edelheid. Zijn
hart sprong op van blijdschap, toen hij nu
den bode over het plein zag ijlen met een
papier in de hand.
Dat scheen klein genoeg geen pakje,
slechts een enkele briefmaar als dat do
gewichtige was, dan zouden al zijn waag-
halzeri] en al zijn gevaren hem niets toe
schijnen, vergeleken uij het geluk, haar
dezen dienst bewezen te hebben. Maar te
gelijk zag Jack den heer Mittachip hevig
ontdaan uit 'b tegenoverliggend logement
aandraven. Hij begreep, dat in het volgend
oogenblik het bedrog ontdekt en Sir Hum
phrey Challoner bevrijd zou zijn, onder
een stortvloed van verwenscliingen van den
squird en de bewoners van Brassington
te zamen.
En wat de verdere gevolgen van dat
alios .zouden zijn voor hem zelf, was uict
moeilijk te raden.
(Wordt vfervolgd).
