Eetbare lelies.
Pelskweekerij.
RECEPT.
STOFGOUD.
allïsIÏBBE
pa mag liopen eens een sterftecijfer te be
reiken van niet meer dan 10 per duizend
en dit zou jaarlijks de redding wezen van
gansche scharen menschcn, die nu sterven.
Wat de landverhuizing betreft, de ken
nis der wereld zal haar jaarlijks doen toe
nemen en dus het blanke ras over den
ganschen aardbodem versterken.
Het staat dus niet vast, dat het zwaarte
punt der blanke beschaving zich van Euro
pa naar Amerika zal verplaatsen, alhoewel
de mogelijkheid van een zoo gewichtige
gebeurtenis, die het aanschijn der wereld
zou veranderen, niet uitgesloten is.
Lelies en rozen behoor en gewis tot onze
fraaiste tuinplanten. Kunnen de laatste
grootendeels hier te lande worden voort-
gekweekt, anders is dit met het meerendeel
der Lelie-soorten, die bijna alle uit Japan
worden ingevoerd. Londen is tegenwoordig
de hoofdmarkt voor deze fraaie bloemplan
ten, en taen duizenden kisten met leliebollen
worden daar jaarlijks ingevoerd.
Lang niet algemeen bekend is het echter,
dat de leliebollen, vooral in J^pan, veelvul
dig gegeten worden en een werkelijk uitne
mend voedsel opleveren.
De leliesoorten, die het meest gegeten
worden, zijn de Lilium Tigrinum of Ryori
Yurd (braadlelie) en de Lilium concolor pul-
chelhim of Himi-Yuiï (prinseslelie). Een
scheikundig onderzoek heeft bewezen, dat
deze lelies inderdaad een uitnemend voedsel
zijn. Ook uit de bollen van Lilium G-lehni
wordt een meelsoort bereid, waarvan koeken
worden gebakken; doch gewoonlijk worden
zij gekookt en met suiker toebereidzij leve
ren dan een zeer smakelijk gerecht. Zij heb
ben ongjeeveer den smaak en de vastheid van
boon en, enkele soorten hebben echter een
min of meer bitteren smaak, die voorname
lijk voorkomt in de rangen der buitenste
schubben, die er om deze reden vaak afge
peld worden.
De bolletjes, die veel in de oksels der bla
deren, vooral van Lilium Tigrinum, voor
komen, worden gebraden en de bloemblade
ren worden ook wel als salade gebruikt.
De cultuur der Yama-Yuri, de algemeene
volksnaam voor de lelie-bollen, is zeer een
voudig. Op 1 H. A. kunnen Tuim 100,000 bol
len geplant wordende grond moet vrij goed
bewerkt zijn, en beginnen de planten te
bloeien, dan Vrorden de bloemknoppen er uit
gebroken, waardoor de ontwikkeling der bol
len zeer in de hand wordt gewerkt. Niet zel
den komt hiet dan ook voor, dat zij een door
snede van pLm. 10 c. M. bereiken, en bollen
van 1/2 K. G. zijn dan ook geen zeldzaam
heid.
De prijzen der bollen zijn natuurlijk groo
tendeels afhankelijk van de kwaliteit, de
groote en het jaargetijde; gewoonlijk be
draagt de prijs echter 2 cents per stuk.
Ongetwijfeld zullen de leliebollen in do
binnenlanden nog wel veel als voedsel ge
bruikt wordenof dit thans aan de kust
plaatsen 'nog het geval is, betwijfelen wij.
Sinds de vraag naar leliebollen voor Europa
zoo sterk toenam, beeft de cultuur voor den
lütvoer een zeer groote vlucht genomen en
zeker is de prijs, die er voor export bedon
gen kan worden, hooger, dan wanneer zij
voor consumptie bestemd zijn.
Om het uitaterven der pelsdie ren tegen
te gaan, heeft men van verschillende kan
ten moeite gedaane deze dieren kunstmatig
aan te kweeken. Er zijn in Canada en in de
Versenigde Staten z.g. farms, waar de
boer zich uitsluitend bezighoudt met zijn
pelsdieron, zooals hier een boer uitsluitend
koeien houdt. Dat een ,,vossenboer", er rij
ker bij wordt dan bij ons een koeboer, kan
uit de volgende cijfers blijken.
De jaarlijksche markt, die de verschillen
de ..fox-farmers'- organiseeren, wordt be
zocht door de vertegenwoordigers der
groote bonthuizen van de heele wereld;
Frankrijk ea Duitschland zijn daar even
goed vertegenwoordigd als bijv. Rusland of
China. Daa-r betwist men elkaar de mooiste
kostbare huidjes, en het spreekt vanzelf,
dat de farmer ze. ten slotte laat aan
den meestbiedende. Nog meer dan de en
kele huiden zijn de levende dieren waard.
Yoor een ,,vossenbaby" bijv. worden een
voudig fabelachtige prijzen betaald. Op
de markt van 1912 werd een stel zwarte
vossen van twee jaar, en geboren op een
farm, op het eiland Pririce-Edward, ver
kocht tegen 5003 p st.een ander stel van
denzelfden leeftijd liet men tegen 4000 p.
st. Jonge dieren, pas in het voorjaar gebo
ren, werden betaald met f 22,000 en
f25,000.
De cijfers toone-n wel aan, boe voordeelig
deze nieuwe tak van veeteelt is. Men beden
ke verder eens, hoe miniem de kosten van
den farmer geweest zijn. Hij heeft eenvou
dig de dieren gevangen, ze naar een over-
heiüd strik land getransporteerd en daar
verzorgd; eenige schuren en een omheining
waren voor een bagatel gebouwd.
Om ook de teelt van andere pelsdieren te
bevorderen, heeft het Departement van
Landbouw der Yereenigde .Staten aan den
Dierentuin te Washington een \v aar ne
mingsdiens t ingesteld voor de ontwikkeling
der hermelijnen en skunks. Reeds paste men
aan de oostgrens van Maryland, waar nog
reusachtige oppervlakten braak liggen, met
veel succes de teelt van muskusratten toe.
Vermeldenswaard zijn verder de resultaten
van een ambtelijk onderzoek, waaruit blijkt,
dat men de moerassen voordeeliger voor
pelsdieren-teelfc kan exploitecren, dan voor
landbouw, dank zij de hooge prijzen, die
bet publiek voor kostelijk bont betaalt.
Warme appelpudding.
170 gr. rijst, 780 gr. zure appelen, 1 L.
melk, 130 gr. suiker, 70 gr. zoete amandelen,
dezelfde hoeveelheid rozijnen, 30 gr. sucade
60 gram rozijnen, 50 gr. boter, 3 eieren.
Bereiding: Als de melk aan de kook ge
bracht is, de gewa-sschen rijst er bijvoegen
en zachtjes gaar laten worden. De appelen
in vieren snijden, vermengen met de zacht
geworden rijst en te zamen laten koken tot
de appelen moes geworden zijn en alles een
stijve massa is. Vervolgens de suiker door
roeren, de gewasschen rozijnen, de gesn p-
perde sucade, boter, eierdooiers en het
laatst het .stijfgeklopte eiwit. Alles in een
met boter ingewreven puddingvorm doen,
deze sluiten en in een pan met kokend wal ar
plaatsen gedurende ongeveer 2 uren. Men
kan bij den pudding ook saus presentee ren.
Het bestaan van standen" is geen kwaad
wel de enge ideeën van de leden dier standen.
De domme overmoed van den soldaat de
lamme eenzijdigheid van gediplomeerde lie
den; de brutale durf van verwaten guldelin
gen moeten geroeid worden uit het veld
hunner vooroordeelen door het jonge ge
slacht van goeden huize, gevormd door stu
die en oordeel. Op de aristocratie van den
geest en het hart rust de heilige taak, deze
wereld tot de best mogelijke te maken. Yan
de democratie zelve moet gij weinig ver
wachten. Wie uit l et volk omhoog zijn ge
stegen,-behooren meest tot de ergste bour
geois. Wolfgang.
De onaangename lengte.
Mijn vriendin is zoo lang, dat zij gerust
voor de zuster van wijlen Goliath zou kun
nen doorgaan. Herhaaldelijk heeft haar oet
reeds onaangenaamheden berokkend.
Op zekeren avond zit zij in den schouw
burg. De loge, waarin zij gewoonlijk zit, was
niet meer vrij, alleen kon zij nog maar een
parketplaats krijgen. De voorstelling begon
dadelijk nadat zij haar plaats had ingeno
men en onmiddellijk klonk achter haar het
geroep: Zitten, zitten!"
Steeds onrustiger werd zij, toe» zij be
merkte, dat dat geroep haar gold, en zij be
sloot eindelijk haar plaats te verlaten.
Nauwelijks echter is zij daarvoor opge
staan, of van een der achterste rijen roept
een stem: „Nou gaat me dat mirakel ook
nog op d'r stoel staan!"
Een andere maal is zij verdwaald. Over
een stapel planken heenkijkend, ziet zij
een tuinman aan het werk, wien zij Daar den
weg vraagt. Deze kijkt naar haar op en
zegt: „Rijd u maar altijd recht uit, dan
komt u er van zelf."
De vorm der aarde.
Een onderwijzer vertelde den kinderen
iets over den vorm der aarde. Om het-hun
duidelijk te maken-, nam hij zijn snuifdoos,
die bolvormig was, uit den zak.
Eenigen-tijd later kwam de schoolopziener
die allerlei vragen aan de kinderen stelde
over taal, geschiedenis, enz.
Zoo stejde hij bij de aardrijkskuude-les o.
a. de M'aag, welke vorm de aarde had,.
Alle kinderen .zwegen.
De onde-rwijzer liet stilletjes zijn snuif
doos zien om hen een beetje te helpen.
Toevallig echter had hij nu zijn zilveren
snuifdoos bij zieh, die hij anders alleen
's Zondags droeg.
Eén van de kinderen stak nu trotsch den
vinger op en zei:
,,Xn de week rond en Zondiags vier
kant!"
Een slimmerd.
Bediende (in boerendierherg tegen zijn
baa-s),,'t Is heerlijk weer, en er zullen dus
zeker veel dames uit de stad hier komen.
Weet u wel, dat we niets hebben als koud
vleesch, brood, kaas en boter?"
Kaïstelein: „Dat hindert niet. Je schrijft
de heele spijskaart vol met al wat lekker is,
en dan streep je alles weer door, behalve
koud vleesch, brood, kaas en boter, dan kua-
nen ze zien, wat ae zouden kunnen gehad
hebben."
S oho one taaL
Uit de loterij-prospe-ctus van een Deen-
sche firma
„Tezelfdertijd word een nommerkartje en
jen lotje uit de beide trommels getrokken
en tezamen op een touw doorgestekt welk
officiel opbewaard word. De vaststelling
van de toestand van de touw steït ten laat
ste met welk lotie een nomme-r uitgekomen
is."
Eierensoorten.
Uit een insoh rij vingsbil j et een er lande
lijke landbouwtentoonstelling:
„Eieren van leden der Y. P. N. met brui
ne schaal met vermelding van ras en ouder
dom der legsters.
„Eieren van leden der V. P. N. met witte
schaal met vermelding van ras en ouderdom
der legsters.
„Eieren van Eenden, Ganzen en Kalkoe
nen."
Provinciale Journalistiek.
Uit het verslag van de onafhankelijkheids
feesten:
„Nog eenige dagen bleef men onderling
beraadslagen, totdat eenige warme harten
de hoofden bij elkaar staken om in die wijk
zelfstandig feest te vieren."
Zonde.
Een oude dame, die een vriendelijkheid
wilde zeggen over de preek van den nieuwen
dominee, zei tot hem:
„Heusch, dominee, wij wisten niet wat
zonde was, vóór u de pastorie hier. betrok!"
Op een Sohoenmakersnota.
„Voor gevoelige voeten houd ik mij min
zaam aanbevolen:
Beeldspraak.
„De bladen steken telkens met spelde
naar de zitdeelen der Kamerleden, die maar
geen plaats willen maken voor de meer be-
teekenende partij genoot en uit het afgetre
den kabinet."
