Be reuzeaigrotten in het
Daclisteingebergte.
RECEPT.
Door eenige leden van de „Verein für
Hohlenkunde in Oesterreich" werden in het
'jaar 1910 in het binnenste van het Dach
steingebergte eenige grotten van enorme
afmetingen ontdekt; het zijn de grootste,
welke men ooit in Europa gevonden heeft.
Een dezer reuzenholen heeft een lengte van
2000 M. en is door de veelvuldige ijsmassa's,
die haar geheel bedekken, zeer interessant.
'Het is het grootst bekende ijshol der aarde.
Een ingenieur en diens vrouw volbraeh-
,ten kort geleden een onderzoekingstocht in
'die holen. Omtrent deze zeer gevaarlijke
expeditie deelen zij verschillende bijzonder
heden mee.
Do grot bestaat uit meerdere, holen, wel
ke door gangen alle met elkander in ver
binding staan. Het gevaarlijkste deel der
onderzoeking bestond in de overtrekking
van een 27 meter diep en 35 meter breed
•IJsmeer, dat zij circa 50 meter beneden den
beganen grond ontdekten. Eerst na het vol
brengen van dezen moeilijken tocht geluk
te het hun verder in het diepst van den berg
door te dringen. Reusachtige ijskegels, die
de holen aan alle kanten flankeerden maak
ten een sprookjesachtig effect. Verderop
verwijdt zich het hol tot een enorme hoog
te. De ontdekkers kregen den indruk, dat
zij zich in een Gothisehe kerk bevonden. Zij
noemden dat hol dan ook „Den Dom."
Van wond tot wand loopt een geheel glad
de ijsmassa, terwijl de grilligst gevormde
ijspegels van de zoldering schijnen neer te
dalen. Deze weerkaatsten het licht hunner
fakkels in alle kleuren, zoodat zij zich bijna
verbeeldden in een tooverwereld te zijn.
Voortgaande, volgden zij wel een kwartier
lang een zeer smalle gangde verwarring
werd dan ook des te grooter, toen zij zich
plotseling in een hol bevonden, dat het
eerste in grootte verre overtrof. Deze im
posante ruimte had oen lengte van 120 me
ter, een breedte van 70 en een hoogte van
35 meter.
Hier ontdekten zij den oorsprong van een
onderaardsche rivier, die zich een oind-
weegs verder in een geweldigen waterval
naar beneden stortte. De loop van het wa
ter volgende, kwamen zij eindelijk bij een
onderaardsche meer, dat de heele grot
ruimte in beslag nam. Hierdoor werdén zij
gedwongen verdere onderzoekingén te sta
ken, daar het water hun een verderen
doortocht in het binnenste der aarde belet
te. Als merkwaardigheid kan worden aan
geduid, dat men bijna in geen der grotten
een gelijke temperatuur vond.
Latere onderzoekingen brachten aan het
licht, dat deze grotten waarschijnlijk reeds
in het ijstijdperk ontstaan zijn. Oorspron
kelijk zou hier een rivier haar loop gehad
hebbenin een ^strengen winter zon deze
evenwel bevroren zijn, waarna door den
geweldigen druk van de ijsmassa de rotsen
op deze plaatsen vaneen gespleten werden,
aldus de thans beroemde grotten vormende.
De „Verein für Hohlenkunde" heeft in
deze ondergrondsche bezienswaardigheden
wegen en trappen laten aanleggen, zoodat
zij voor iederen belangstellenden toerist
zonder al te veel gevaar te bezoeken zijn.
De vrouwen op de Pbilippünen.
Dr. Aletta Jacobs ueetft de Philippijnen
onlangs bezocht en vertelt van de vrouwen
aldaar
De vrouwen uit-de middel- en lagere klasse
verdienen haar onderhoud' vooral met den
kleinhandel. Alle winkels en tentjes, waar
het een en ander verkocht wordt, en de ver
koopplaatsen op de verschillende markten
behooren bijna uitsluitend aan Philippino-
vrouwen. Hier en daar staat ook de groot
handel onder het beheer van een vrouw en
herhaaldelijk hebben wij door Amerikanen
hooren verzekeren, dat zij altijd blijde zijn,
als zij in zaken met een Philippino-vrouw te
doen hebben. Haar eerlijkheid en accurates
se en haar vlug en flinkweg zaken-doen
wordt overal geroemd.
Tal van vrouwen verdienen haar levens
onderhoud ook met borduren en met kant-
maken. Witte blouses met Philippino-bor-
cluuisel gaan nu jaarlijks bij duizendtallen
naar de Vereenigde Staten en de vrouwen,
die dat werk verrichten, verdienen een goed
inkomen. Daarnaast zijn natuurlijk ook vele
vrouwen op het land en in de verschillende
fabrieken werkzaam en men kan geruct zeg
gen, dat een Philippino-vrouw, gehuwd of
ongehuwd, die niet haar eigen brood ver
dient, een zeer groote uitzondering is en dat
men bij nader onderzoek dan bijna altijd
vindt, dat er gezondheids- of ander: gegron
de redenen voor dat nietsdoen bestaan.
Evenals in Burma vindt men pok hier
overal vrouwen. Waar men heengaat, waar
men zich bevindt, in de straten, op de mark
ten, in de theaters, in de scholen, in de win
kels, fabrieken en werkplaatsen, kortom
overal verlevendigen de Philippino-vrouwen
met haar veelkleurige toiletten en haar. dik
wijls loshangend, dikken, zwaren haarbos, de
omgeving. Deze vrouwen genieten hier de
bijzondere achting van de mannen van haar
edgen ras, die haar met een opvallena
re&peat behandelen. Maar zij schijnen dat
ook te verdienen.' Elkeen, die hier komt,
merkt onmiddellijk de hooge maatschappe
lijke positie, die deze vrouwen innemen.
Geen boek over deze eilanden en hun bewo
weners kannen wij ter hand nemen, hetzij
het geschreven is door een Amerikaan of een
Engelschman of een der bewoners luer dat
niet begint te ©ohrijven over de bijzondere
positie der Philippino-vrouwen.
De zonnewijzers van de Madangs.
De Madang vormen een krijgszuehtigen
stam in het binnenland van Borneo. Tot
voor korten tijd was deze stam nog niet door
blanken bezocht. Dit is misschien hieruit
te verklaren, dat de Madangs bij de omwo
nende stammen als roovers bekend staan en
zeer gevreesd rijn. ïn den nieuweren tijd is
bet dr. Hose gelukt tot hen door te dringen
Hij word vriendelijk ontvangen en het ge
lukte hem zelfs een betere verhouding tus-
sohen deze wilden en hun buren tot stand te
brengen.
Zeer eigenaardig is de tijdsaanwijzing bij
de Madang®, die een soort zonnewijzer ge
bruiken. Een paal van ongeveer twee meter
wordt in de aarde geslagen. Door over
den top van den paal loopend koord', dat
aan beide uiteinden met gewichten bezwaard
is, wordt nauwke-urig vastgesteld, of d'e paal
loodrecht staat. Dan wordt de lengte van
de schaduw, die de paal werpt, met een stok
gemeten, welke door insnijdingen in ver
schillende deden verdeeld is De afstand
tusBcben de insnijdingen ie grooter, naar
mate zij verder van den paal verwijderd
rijn. Meai riet de groote overeenkomst met
onze bekende zonnewijzersde afwijkingen
zijn be verklaren uit de ligging van Borneo
ten opzichte van den evenaar.
De moiiel.eohtgeiiool.
De Amerikaansehe miüionnair L. C. Dill-
man, een bekend spoorwegdirecteur te Seat
tle (Washington), heeft, op grond eener on
dervinding van'achttien jaar, de volgende
stelregels geformuleerd, welke hij aan lede
ren Amerikaan, die een goed echtgenoot
wenscht té zijn, ter naleving aanbeveelt:
Houd: alle vóór uw huwelijk gedane belof
ten
Deel uw krant en al het overige in
tweeën.
Heb een gemeenschappelijke bank-depo-
sito.
Ga niet vaker dan eens per week naar uw
dub.
Houd geen honden of vogels.
Roep haar driemaal per dag aan de tele
foon.
Zijt gij van huis, schrijf of sein ba da
gelijks
Neem baar mede op uw zaken- en plezier
reizen.
Wees jegens haar meer wellevend, dan je
gens eenige andere vrouw.
Bedenk, dat rij van bloemen, bonbons en
boeken houdt.
Critiseer haar hoeden en kostumes niet.
Wees een gentleman jegens ieder© vrouw,
een echtgenoot voor haar alleen.
Hebè gij nog slechts een dollar op zajt,
gij gebruikt uw geld goed, zoo gij het voor
haar uitgeeft
Maar, indien gij betrouwbaar geve cat rijt,
in alles edelmoedig, oplettend, liefdevol en
zij is nog steeds niet tevreden, yraag dan
echtscheiding aan.
Zoetzuur van meloen.
750 gram schillen, 750 gram suiker, flesoh
azijn, 15 gram pijpkaneel, kruidnagelen.
Bereiding: De meloen wordt in de helft
doorgesneden, dun geschild', en van het-'zaad
en merg ontdaan, het overige in vierkante
stukken, gesneden, gewasschen en in ieder,
stuk een kruidnagel gestoken. Zij worden 'n
klein kwartier gekookt en op een vergiet
geplaatst. De arijn met de suiker zoolang
laten koken, onder voortdurend schuimen,
tot draden gevormd worden De stukken me
loen plaatst men in potten of fleeschen-:en
giet er het gekookte vocht overheen. Na
bekoeliDg worden de pullen gesloten.
Dewond.eplek.
Fotograaf: „Verlangt u wellicht de op
name met kleurenfotografie, mijnheer?"
Heer (naar rijn neus grijpend)„Ja. Neen
cbab zjon ik maar laten."
Z ij zag ble e k.
Mexrouw: „Vind't ge niet, dokter, dat ik
er erg bleek uitzie?"
Dokter: „Ja gewis, mevrouw
Mevrouw: „En wat raadt ge mij aan?"
Dokter: „De poudre d'e riz een beetje af
te xvassohen."
A-d u r.
Na twintig 'jaar: „Je bent ouder geworden
amice, hoe gaat het tegenwoordig met je?"
„A-dur."
„Hoczoo, A-dar?"
„Drie kruisen: vrouw en twee dochters."
Nietzóó bedoeld.
Aan een feestdiner werd druk gesproken
over dé prachtige schilderijen, die aan de
wanden der feestzaal hingen en die aller
bewondering wekten. Een der aanwezige
keeren wilde zich eens galant toonen en zei
„Maar waarom zouden wij naar al die ge
schilderde schoenen zien, terwijl er zoovele
aan deze tafel zijn gezeten?"
D o k t e r-1 a t ij n
Wim is arts op een klein plaatsje en beeft»
niéts tè doen. Vérveelt zich.
Collega Jan komt op bezoek.
Wim (lamenteert)„En dan die verveling!
Niks, niks te doen. Geen mensch te zien Je,
kimt niet altijd met je n-us in de boeken zit
ten. Wist ik maar hoe ik dien tijd dood kon
krijgen
Jan (laconiseh)„Schrijf hem een recept
voor
Macht der gewoonte.
Jansen, die Zaterdag laat heeft moeten
werken, wordt ;s Zondags in de kerk dóór;
vermoeienis overmand en valt in slaap. Als!
de collectant hem het zakje met het belletje!
er aan voorhoudt, wordt hij wakker en roept
tot verbazing der heele gemeente:
„Hallo, u spreekt met Jansen, metwien?"
Kras.
„Waarom hebt u in 's Hemels naam mijn
roman onder de medische lectuur in uw ca
talogus gezet?"
„Omdat hij nog alleen als slaapmiddel
iemand wat waard kan rijn."
Oanoo dig.
„Mag ik u mijn arm aanbieden, juf
frouw?"
„Dank u, ik heb er zelf twee."
