De Argentijnsche vleeschkwestie.
De neustelefoon.
Ik vergat, dat hij eens mijn vriend ge
weest was, dat het een krankzinnige was,
dat zijn toestand hem recht gaf op mede
lijden. Hij waa mijn doodelijken vijand ge
worden, hot voorwerp van een wilden en
onverzoenlijken haat, en als ik hem bij de
keel had kunnen grijpen, zou ik hem gaarne
hebben gedood. Ik laadde mijn revolver
met eenige patronen meer. Zijn laatste ko
gel had mij in de zijde getroffen.
Mijn tanden klapperden. Ik deed een
poging om hem recht in het gezicht te
slaan.
Plotseling veranderde de toestand. Het
geluid zijner schreden hield opik hoorde,
dat iets in de modder vieleen verstikte
kreetde stilte
Ik hield mijn pas in, om te luisteren. Een
dof geluid deed zich in de gang hooren, ge
volgd door een gesmoorde stem, die uit
riep „Help, Calvert, help
De slingeringen van een lichaam, dat in
water worstelt, omnevelden zijn «tem. Er
kwam een nieuwe stilte, maar zóó vol
maakt, dat ik mijn eigen ademhaling en
het nauwelijks hoorbare gemurmel van het
water hoorde.
Ik deed eenige passen. Ik v;el in diep,
ijskoud water, waarvan de aanraking al
leen mij al den adem scheen te beletten.
Op hetzelfde oogenblik kwam Wpy uit de
diepte te voorschijn. Ik raakte zijn haren
aan, door een vlugge beweging greep ik
'hem om het middel en zwom voor twee. In
deze vreeselijke duisternis zwom ik naar
alle richtingen, zonder de goede te treffen.
Ik weet niet, hoe wij aan dei» kant zijn
neergezonken, midden in de modder.
Ik weet alleen, dat de mannen ons heb
ben gevonden, ons hebben gered.
Eenigen tijd lang heb ik ziek gelegen
Wat Yalpy betreft, hij werd aangetast door
een lievige hersenkoorts, waaruit h'j eerst
langzaam genas.
Niets herinnerde hij zich meer van het
afschuwelijke duel. waartoe hij mij in de
duistere gewelven had genoodzaakt en tot
heden lieb ik er nooit in zijn tegenwoordig
heid op gezinspeeld.
Bekend is, dat inzonderheid in de laatste
jaren Engeland, wat de verzorging van
vleeech betreft, grootend'eels is aangewezen
op den invoer van bevroren en gekoeld"
vleeaoh uit Zuid-Amerika-. De tijden, dat
Noord-Amerika en Canada groote hoeveel
heden vleesoh naar Engeland uitvoerden,
zijn voorbij. Zuid-Amerika, Australië en
Nieuw-Zeeland zijn in hun plaats gekomen.
De Noord-Amerikaansche landen hebben
door hun toenemende bevolking zelf steeds
groote hoeveelheden noodig. Het Argen-
tijnscihe vieesch, dat in bevroren toestand in
Engeland aankomt, voorziet dan ook voor
een groot deel in de behoeften van de bevol
king van het Vereenigdë Koninkrijk. Er be
staan aan de La Plata een achttal groote
exportslariiterijen, z. g. frigorifico's, waar
van er twee in Noord-Ainerikaansche han
den zitten en de overige door Engelsch en
Argentijnsch kapitaal worden brhserschfc. Nu
schijnt het, dat het machtige vlëesahtrust,
die in Noord-Amerika zulk een geweldige
rol speelt, ook de Zuid-Amerikaansche
vleeschproduotie aan zich ondergeschikt
wil maken.
Naar ons zegt het „Ned. Landbouw
weekblad" van een zijde, die met dë Ar
gentijnsche toestanden op de hoogte is,
werd verzekerd, wil deze Amerikaansche
vleesch.trast alfte mogelijke moeiten doen,
om die Anglo-Argentijnsche maatschappijen
er onder te werken. Groote hoeveelheden
vieesch worden nu ó'an ook door de beide
frigorifico's, <Ke zich in de handen van de
trust bevinden, op Engelsclie markt ge
bracht. en tegen lagen prijs verkocht, opdat
de Anglo Argentijnsche maatschappijen
duchtige verliezen zouden lijden ca dë con
currentie niet zouden kunnen volhouden. In
Engeland is men omtrent deze zaken niet
geheel gerust. Eenigen tijd geleden reeds
werd in het Lagerhuis aan den Minister
van Landbouw gevraagd of hij niet een com
missaris naar Zuid-Amerika zou zenden
De neustelefoon is een uitvinding van
dr. Jules Glover te Parijs, die haar kort
geleden heeft onderworpen aan het oordeel
van de Academie van Wetenschappen al
daar. Het toestel heeft twee spreekappa-
met de opdracht om een onderzoek in Ie
stellen naar dë handelingen der Amerikaan
sche vieesch trusts, met het oog op de
vie e-sch ver zorging van Engeland. De „Ti
mes" heeft aan deze Z3ak reeds een tweetal
artikelen gewijd, waarin zij betoogt, dat de
fondsen der Amerikaansche vleeschtrusts
veel sterker zijn dan die der andere ver-
eenigingen, en zij waaschuwt er voor, dat
indien dë Argentijnsche vleesehhandel in
handen komt van de Amerikaansche
vleeschtrusts, deze iaatsten daar dan niet
mee tevreden zullen zijn, maar ook pogingen
in het werk zullen stellen ora zich evenzeer
meester te maken van den vleesehhandel
van Australië en Nieuw-Zeeland.
De Britsche gezant heeft reeds met den
Argentijnschen minister geconfereerd, maar
•de ,73 wan sell b vocirloopig niet tussoh en-
beide te komen. Mochten echter de belan
gen van de Argentijnsche veeboeren schade
lijden, dan zou hij ingrijpen.
Voorloopig blijft afwachten dë boodschap,
daar nog niet is te zien hoe deze vleesch-
kwestie zich zal ontwikkelen. Echt--»r -
een zaak van groot belang voor Engeland,
zoodat te verwachten is, dat dit land alle
krachten zal inspannen om de annexatie
plannen der Amerikaansche vleeschtrusts
tegen te gaan.
PAÏÏWiïVSERSI.
Als er van mooie vecren sprake is, denkt
men in de eerste plaats aan die van den
pauw, en daarom is het min of meer
vreemd, dat de mode zich zoo weinig aan
pauweveeren laat gelegen liggen. Men zou
zoo denken, dat deze met haar metaalglans
bijzonder geschikt geoordeeld zouden wor
den voor sieraad en versiersel van de vrouw
en haar kleeding. Wat de reden mag zijn,
dat de vrouwen en de mode aan die schit
terende veoren geen aandacht schenken
Er zijn er, die beweren, dat het bijgeloof
hier in het spel is, omdat volgens hen pau
weveeren tranen bêteekenen. Anderen ge
ven als reden op, dat de pauw al sedert de
oudheid het zinnebeeld was van weelde en
ijdelheidtwee eigenschappen, die, zooals
bekend is, in lijnrechten strijd zijn met het
karakter der vrouwde vrouw, die van
weelde houdt en ijdel is, moet nog gevon
den worden. Wél zijn er, die daaraan twij
felen, maar dezen beroepen zich in onzen
tijd van electriciteit en magnetisme op de
uitspraak, dat gelijke polen elkaar afstoo-
ten.
In de middeleeuwen dacht men er ten
minste anders over, want pauweveeren
waren voor ridders en edelvrouwen een
zeer gezocht artikel en het schijnt zelfs,
dat er een pauweveerentaal heeft bestaan,
zoo goed als er een bloementaal en zelfs een
postzegcltaal bestaat. Het is dus zeker, dat
raten, waarvan het eene, als steeds tot dus
ver voor den mond, en het andere onder
den'neus gehouden wordt.
HieTdcor wordt veel gemakkelijker en
duidelijker verstaan wat gesproken wordt.
dc vecren van den trotsclien vogel eenmaal
in de mode zijn geweest, en het laat zich
aanzien, dat de mode er weer beslag op zaj
leggen. Men zegt ten minste, dat de.groote
buitenlandsche handelaars in veeren ge
noeg materiaal verzameld hebben, om de
pa uw ev eerenmode te kunnen invoeren.
Want dat is het treurige, maar te gelijk ook
liet belachelijke in dc mode, dat onze vrou
wen niet mogen dragen, wat haar bevalt en
wat haar staat. Hoe onmodern zouden zij
er wei uitzien, als zij in zake van kloeding
er opschik de inspraak van haar hart an
haar eigen smaak volgden 1 Een vrouw, die
wat zelfrespect heelt, draagt slechts dat,
wat een stuk of wat menschcn, die de touw
tjes in de hand hebben, voor modern ver
klaren. Dat klinkt wel wat paradoxaal,
maar het is er niet minder waar om.
Jarenlang wordt een of andere soort vaD
veeren verzameld en voor een prikje ge
kocht en als er dan op een gegeven oogen
blik genoeg voorraad van is, wordt dsti
mode en dan wordt bet renteverlies op den
voorraad heel hoog berekend. Zoo is het
gegaan met de fazanteveeren, die nu weer
op zijn, cn de reiger veeren, met de para
dijsvogels en de marabouts. Als de mode.
hot wil en er niets anders in voorraad is,
komen morgen aan den dag de veeren van
eenden, ganzen en kippen in den smaak.
De reigers, paradijsvogels en marabouts
raken er nu weer uit. Waarom? Omdat de
voorraad op is, dank zij de slachting, die,
er onder de dieren gehouden is, en dank
vooral de bescherming, die de langstover-
1 evenden eindelijk genieten. Misschien wor
den zij nog even een dure mode, die alleen
voor enkelen te volgen is, juist doordat zij
zeldzaam zijn geworden. Zeker is dat niet,
want de kunstvaardige inensch heeft zulke,
mooie onechte geschapen, dat men de ech
te niet dragen wil, althans het gevraagde
er niet voor wil betalen.
Dus wij krijgen pauweveeren. In China
zijn ze al lang in gebruik geweest, als sie
raad voor de mandarijnen, de bonte n.l.
Maar die worden hier geen mode, want er
zijn veel te veel bonte pauwen. Om iets heel
„exquis" te hebben, zullen de opgezamelde
witte pauweveeren aan de markt gebracht
worden.
Witte pauwen zijn er van nature niet
veeldaarom is men ze gaan kweeken. In
Frankrijk en Engeland heeft men kweeke-
rijen van witte pauwen, zooals men in
Zuid-Afrika struisvogelparken heeft. Die
kweekerij is tot nog toe liefhebberij ge
weest, zooals bijv. bij Lord Arlington in
Dorsetshire (Engeland), die bij voorkeur
Albino's van verschillende soort kweekt.
Maar als nu de groote magazijnen helpen
en de vrouwen uit do gegoede standen wat
volgzaam blijven, dan wordt de liefhebberij
een geld makerij.
Het aanleggen van een voldoenden voor
raad witte pauweveeren is daarom al be-
