LBISEOH DAGBLAD, Zaterdag- 5 Juli. Eerst© Blad.
Asm© 1913.)
PERSOVERZICHT.
Mr. P. J. Troelstra beantwoordt in een
tweede artikel in „H e t Y o 1 k" den oproep
van de „Ni e u vr Rotterdamsche
Courant" aan de sociaal-demo
craten om óf in het kabinet zitting te
gaan nemen, óf een concentrati e-r e-
geering ook oj) het stuk van Oorlog
krachtig te steunen.
Mr. Troelstra merkt o. a. op „Ware de
bedoeling om met ons in de Regeering sa
men te werken, dan zou geen openbare
dreigbrief, als dit artikel, maar rustig, ver
trouwelijk overleg op zijn plaats zijn."
En dan zegt hij Verder
„Waarheid is, dat het voor een vrijzin
nige Regoering, die werkelijk de Grond
wetsherziening om te komen tot algemeen
kiesrecht urgent acht én de pensioenkwestie
in don geest onzer herstemmingsresolutio
wil oplossen, veel beter is, dat er geen en
kele socialist in het ministerie zit, dan dat
wij ons parlementair recht van drie port.e
feuille8 zouden opcischenv Dat voor een
dergelijke Regeering onze fractie van 18
man haar bezwaren heeft, is niet te loo
chenen. Voor haar ware het 't allerbest,
dat er in het geheel geen sociaal-democra
ten in de Kamer waren en dat die 18 zetels
door vrijzinnigen waren bezet. Maar de
werkelijkheid is nu eenmaal aldus en het
is oon illusie, te meenen, dat men die uit
de wereld zou helpen door één of meer so
cialisten in de_ regeering te plaatsen. Wij,
Nedorlandsche sociaal-democraten, zijn te
hard van stof, staan te zeer op onze eigen
bodem van den klassenstrijd, om in het mi
nisterie iets ander9 te kunnen zijn dan
daarbuiten. Wij willen voorzeker rekening
houden met al datgene, wat noodzakelijk
voortvloeit uit ons parlementair en politiek
optredenmaar dat kunnen wij buitenzet
ministerie evengoed als daarbinnen cn°m
beide gevallen zullen wij zorgen, sociaal
democraten te blijven. Dat geeft meer hakt
als wij minister, dan als wij slechts Kamer
leden zijn."
Ook hot steunen door sociaal-democraten
bij de militaire begrootingen wordt door
mr. Troelstra besproken
„Wat de militaire begrootingen aangaat,
zoo kan de steun der sociaal-democraten
voor de aanneming daarvan alleen dan
noodig zijn, indien rechts die begrootingen
afstemt. Wij hebben echter zelfs van vrij
zinnigen als Borgesius en De Jong gehoord,
dat zij de wot-Colijn in goede eontinüïteit
willen uitvoeren en als de tien vrij-hbera-
len het met hun hoofdman eens zijn, kan
Colijn nog wel eens worden overtroefd. In
dat geval is tegenstemmen van rechts niet
te verwachten en heoft men de soc. -demo
cratische stemmen niet noodig. Of wel, men
gaat bezuinigen, doet waarop wij steeds
aandrongen, óók al om geld los te krijgen
voor pensioen en dergelijke. Als om d i e
reden rechts mot onze hulp de Regeering
zou willen laten vallen en dat wel, om
die Regeering de vervulling harer taak,
invoering van algemeen kiesrecht, onmoge
lijk te maken, dan dwingt ons eigen p o-
gram, onze eigen verantwoordelijkheid je
gens de arbeiders, ous eigen doel voor deze
wetgevende periode ons, datgene te doen
of na te laten, wat noodig is om dien toe
leg te doen mislukken.
Hoofdzaak is, dat een vrijzinnige Regec-
ring optreedt, zooals van een Regeering
kan worden verwacht, die een program,
als dat der concentratie, nadc gepreci
seerd als door de beantwoording enzer
herstemmingsvragèn is geschied, lioeH- uit
te voeren. Allo pogingen, om daaraan te
ontkomen, zullen onverbiddelijk afstuiten
op onzen onwil, om de arbeiders, demo
craten en Staatspensionneerdcrs, van ons
land teleur te stellen. Onder deze zware
verantwoordelijkheid voelen wij ons te
staan; wat daarvoor noodig is, eischcn wij
van ons zelf en van de mannen der con
centratie.
In het „W e e k b 1 a d" van „H e t
Volk" bespreekt de heer F. v. d. Goes
de kwestie.
Hij zegt o. a. dit
„Onze houding bij de verkiezingen heeft
getoond, dat wij prijs stellen op de uitvoe
ring van liet concentratie-program. Na
tuurlijk zal de S.-D. A.-P. er toe willen
meewerken, dat dit thans gebeurt. Maar
er is, ten eerste, nooit gezegd, dat wij ge
neigd zouden zijn icdcren prijs daarvoor
te betalen. Dit behoefde ook niet gezegd
te worden, want het spreekt vanzelf, dat
er offers zijn, die aan elke partij te zwaar
zouden vallen. De S.-D. A.-P. kan, om wel-
ko hervorming ook, haar aanzien bij do ar
beidersklasse niet in gevaar brengen. Dit
zou de bewustwording, de machtsontwikke
ling van do arboiders-klasse tegenhouden.
Wij mogen, zelfs om het algemeen kiesrecht
niet, het socialisme geen schade doen lij
den. Men zou, naar onze overtuiging, het
socialisme kwaad doen door de partij als
regeeringspartij te doen optreden. Maar
bovendien heeft do ondervinding geleerd,
dat niet samenwerking met, maar strijd te
gen de liberalen de meest practische poli
tiek was, ter bevordering van onze plannen
de werkzaamste methode. Zoolang men ons
niet meende te moeten vrcezen, heeft men
onze verlangens verwaarloosd. Enkel on-
der pressie van buiten hebben de liberalen
hun beginselen herzien, hun praktijk ver
anderd. Laat ons, besluiten we, met deze
tactiek voortgaan, in zoover gewijzigd als
de omstandigheden het meebrengen als
de-^liberalen, dus, voor de verwezenlijking
van hui^ program onzen steun behoeven.
Dè Kamér heeft de uit verschillende groe
pen samengestelde meerderheid, welke men
,"~Iiuksch" noemt. Het is uit onze lierstem-
mingseischen bekend, van welk minimum
van democratie en sociale hervorming wij
onze hulp afhankelijk stelden. De socialis
tische Kamerfractie zou natuurlijk de par
tij, die met dit minimum hoofdzakelijk door
onze hulp op het kussen was geraakt, die
zelfde hulp blijven voileenen zoodra of
zoolang zij toonde haar toezeggingen te
willen vervullen. Wat wil men meer
De aanwezigheid van onze mannen in het
ministerie zal de libere.le partij niet ge
dweeër maken dan hun aanwezigheid in
de Kamer. Eerder minder, zouden we wil
len .zeggon. Dat een gedeelte vc™ tb, i
als het er op aankwam, con ministerie ia
den steek liet, waarin ook -socialisten zit
ting hadden, lijkt ons geen onmogelijke
veronderstelling. Er zijn in do historie van
de liberale partij wel even sterke stukken
voorgevallen. De vrijzinnigen zullen een
zuiver vrijzinnig kabinet waarschijnlijk met
meer respect behandelen. En als er geen
socialist in het ministerie is, blijft onze vol
le kracht de kracht minder nog van de
18 zetels dan de kracht van de 145,000 stem
men ongebroken werkzaam om de vrij
zinnigen te herinneren aan de stembus-be
loften van voor en na de herstemmingen."
Wat eventueele steun bij een oorlogsbe
grooting betreft, de heer Van der Goes
zegt hiervan
i,Het verworpen van iedere oorlogsbe-
grooting, ook van een, die als de uitdruk
king van een gezonde reactie tegen het
uiterste van militairisme zou kunnen wor
den aangemerkt, acht Troelstra overbodig
en zelfs verkeerd. Wij stemmen hierin met
hem overeen. Wij gelooven zelfs niet, dat
velen in de partij van het stemmen tegen
anderiDg worden ontzegd. Daarbij kwam die
verandering in eJïk geval ontijdig: óf veel te
la-at of veel te vroeg.
Wij voor ons achten niet op grond! van
een willekeurige interpretatie van het ge
beurde bij den Babylonischen torenbouw,
maar op grond van economische beschou
wing en ervaring een verstandige en gema
tigde» bescherming in het algemeen belang
van ons volk. Wij meenen daarbij, dat de
ontzaglijke kosten, welke de invaliditeits-
en ouderdomsveraekering gaat medebren
gen, uit de hoogere inkomsten, welke de
Tariefsherziening in de schatkist zal bren
gen, moeten bestreden wordiën, omdat een
verzwaring der directe belastingen tot een
zelfde bedrag aan ons volk in zijn verschil
lende rangen, maar vooral aan de midden
klassen, ondraaglijk lasten zon opleggen.
„De Nederlander" zegt
„De Standaard' heeft, niettegen
staande zij nog pas beweerde, dat „de vrij
handel ais dogma uit dén menschelijkea
baaierd opgedoken, er op uit is om de Hei
lige orde te niet te doen," thans verklaard,
dat de Tariefsverhooging „een puur mate
rieel vraagstuk is," waarvan de antirev.
partij „zioh heeft los te maken, tot tijd en
wijle er een kentering komt in de publieke
opinie."
Ons raakt natuurlijk deze frontverande
ring niet-, daar wij steeds op hetzelfde stand
punt gestaan hebben, en daarom nimmer de
Tariefkwestie onzerzijds tot den rang van
beginselkwestie hebben verheven. In de ver
kiezingscampagne kwamen wij er eenigsrins
anders tegenover te staan, doordat de libe
rate partijen, die van al haar inzichten „dog
ma's" plegen te maken, het. dogma van den
vrijhandel tot een p ol i t i e k wapen hebben
omgesmeed, waarmee zij o. a. niet zonder
succes, verwarring ia onze gelederen heeft
pogen te stichten. Vermits wij gewoon zijn
datgene, wat wij goed achten te verdedigen,
wat wij sleoht achten te bestrijden onaf
hankelijk van stembussucces, zoo brengt na
tuurlijk ten opzichte ook van dit vraagstuk
de uitslag der verkiezing voor ons geen ver
andering teweeg.
uren-dag?Voor het Algemeen Kiesrecht,
zonder recht van regres voor de Eerste Ka
mer, onvervalscht
Wij willen aan deze arbeiders het ant
woord geven. Zoolang gij met u laat sollen
en spelen, zoolang gij allon keft, en dat
nog slechts bij hoogst zeldzame gelegenhe
den, als het toch al tc laat is, maar niet
bijt, zoolang zal ICuyper strijden voor leu
zen, die genade vinden bij het behoudzuch
tige, aarts-conservatieve deel der anti-re-
volutionnaire partij.
In een driestar Plaats maken zegt
„D o Standaard":
Men vraagt ons, of, aJs het Kabinet af
treedt, de vrijkomende Ministers
ail'en. buiten het Parlement moeten
blijven.
Hierop zij geantwoord, dat deze vraag
thans nog niet aan de orde is.
SteJ.ig gaat de heele maand Juli vóór de
aftreding voorbij.
Er komen nu eerst de verkiezingen, die
zullen noodig zijn in districten, waar de ge
kozene bedankt, omdat hij in twee pHatsen
of meer gelijktijdig gekozen was. Daarop
volgen dan de herstemmingen, zoo die weer
noodig blijken. En reeds hiermede zal bijna
geheel Juli voorbijgaan.
Het zal meevallen, zoo half-Augustus het
nieuwe Kabinet er zat.
En dan natuurlijk zal ook hier gebeuren,
wat bij elke constitutionele partij strijk en
zet is, dat onmiddellijk voor vrijkomende
Chefs van de partij, door zittende ledm.
een plaats wordt vrijgemaakt.
Ook hierbij echter ga men met tact en be
leid te werk.
Men mag geen risico loopen dat bij dezen
ruil een zetel te loor ga.
Reeds nu kwam ons van een aanbieding in
dien geest ter oorc.
Wacht e men daarom met gerustheid af,
wat constitutionele eisch hier vorderen zal
en op wat wijs 't best aan dien ciseh, door
eigen initiatief., zal kunnen worden voldaan.
On<2e reisgidsen.
Vrachten en vrnchteninleg;.
In de straat weergalmt de roepAarde-
baiecent de vollo ma-andmai-
karseen we weten het, we zitten
midden in den vruchtentijd. Voor de huis
vrouw beteekend datZorg, dat bij geen
maaltijden de aarbeien of kersen ontbre
ken, want er wordt door allen naar ge
smacht. Op straat, op hun kantoor en op
school steeds moet het tot ze doordringen
de lekkere frissche aardbeien zijn eren
als ze dan straks naar huis loopen, dan
verwachten ze een volle fruitschaal op den
disch. Wat zou het hun tegenvallen als
deze eens mankeerde.
Voor de huisvrouw beteekent het nog
meerdenk aan den aanstaanden winter,
als er geen versche vruchten meer zullen
zijn. Op verschillende wijzen kan men
vruchten bewaren. Nu het principe der ge
heelonthouding steodfl meer aanhang vindt
zijn er nog maar weinig huishoudens, waar
de vruchten op alcohol worden gezet.
Nietwaar, het heeft immers geon zweck
meer. Vroeger waren aardbeien of morel
len op brandewijn «er smakelijk, om aan
te bieden aan onverwacht bezoek: men
had altijd iets in huU. Maar nu er zoo dik
wijls uit ernstige overtuiging bedankt
wordt, nu heeft het geen nut meer. De
liefhebberij voor jam is daarentegen toe
genomen. Nu is dat ook zeer eenvoudig
klaar te maken. Het uitzoeken is nog het
ergste werk, maar dat is geen vuil Averk
men doet het in do serre of op de veran
da „en familie". Er ^ordt tegenwoordig ook
druk gesteriliseerd, [k ken een dame, die
aan een sterilise^r-manie lijdt. Zooals
'fc in het voorjaar een excuus voor het
verzuim van een beloefdheidsverzoek is, dat
„mevrouw schoonmaak houdt", zoo moet
het voor haar -galden, dat ze „weekst".
Dit woord „weckasn" is een uitvinding
van haar kennissen, die haar den heelen
zomer niet to zi&n krijgen, en baar in
September er danig mee in 't ootje nemen.
De industrie schijnt er intusschen op
uit, om door steads nieuwere vindingen
het den „wecksendsn" dames wat makkelij
ker te maken. De/.#r dagen werd hier in
een groote tooneelffnj.1 een voordracht ge
houden over de voordoelen van een nieuw
systeem, dat veel tijd, moeite en geld
zou sparen. Het aanschaffen er van is een
dure aardigheid, doch men heeft het toe
stel voorgoed.
Een woordje over de mode in het vruch
ten-gebruik bij diners i3 hier wel op z'n
plaats. Het fruit doet niot meer dienst als
sieraad der tafel. Daartoe worden bloemen
gebruikt. Eenerzijde is dit wel jammer.
Het kleurige fleurige en frissche van
fruit is juist zoo aardig, omdat het een
ongezochte versiering is. Doch na het di
ner ziet een tafel met bloemenversiering
er lang niet zoo melancholisch uit als de
tafel met onttakelde fruitschalen. En
ook is de mogelijkheid buiten-gesloten, dat
een forsch opgestapelde fruitschaal z'n
evenwicht verliest, en tot hilariteit der
gasten, z'n inhoud reeds gulweg ver
spreidt.
Het fruit wordt evenals de spijzen rond
gediend. Er zijn zeer speciale vormen
in den handel voor de verschillende vrucht
soorten. Voor druiven heeft men b. v.
Sen lange porseleinen tak met bladeren en
rankeflaan die ranken worden de drui
ventrossen opgehangen. In een Pavijschen
porseleinhandel verkoopt men banaan
schalen. Do pisangs worden in holten ge
stoken iets dieper dan een eierdopje. De
punten buigen naar elkaar toe. In het
midden worden versche bladeren gelegd.
De mode der harmonie.
Ongetwijfeld staat de mode tegenwoor
dig in het teeken der harmonie. Hoe moet
men anders het verlangen der vrouwen
verklaren, om het verschil tusschen hee-
ren- en dameskleeding zooveel mogelijk te
doen vervagen. Of een uitlegging vinden,
voor het gebruik, dat meer en meer in
zwang komt, om toch vooral in overeen
stemming te zijn met de omgeving. De
humoristische bladen leggen sterk accent
op de eerste dwaasheidvrouwen in
heerencostuum. Ze laten b. v. een burgo-
lijke-stand-ambtenaar met laconiek gezicht
vragen, „of de heeren dan maar hun da
mes willen halen" als een modern paar
wil huwen. „Eliegende Blatter" en andere
tijdschriften, aan den gullen lach gewijd,
overdrijven natuurlijk, daarvoor zijn ze
humoristisch; Een feit is 't toch, dat vele
dames er op uit zijn, haar kleeding zoo
de oorlogsbegrooting een dogmatisch voor
schrift, een geloofsartikel zouden willen
maken. Ja, hoe wenschelijk ook, „belang
rijke bezuinigingen" door iedereen geacht
zullen worden oen goed leger is nu een
maal een zeer dure zaak, ook een goed
volksleger. Daarom niet naar de hoogte
van de oorlogsbegrooting, maar naar den
aard van de legerinrichting behoort, geloo
ven we, onze partij in do eerste plaats te
zien."
Onder het opschrift Het Tarief
overboord! plaatst „D e (R.-K.) G e 1-
dersche Koorier" de bekende drie
star van „De Standaard," waarin dr. Kui
per verklaart, dat het Tarief een zaak i9 van
louter materieelen aard en dat overwogen
dient te worden of het nog wel als een in-
fcegreerond deel van het stembus-program
der anti-revolutionaire partij kan worden
gehandhaafd, waarna het orgaan deze vraag
stelt:
Ware het geen dure plicht geweest deze
thans verdedigde opvatting reeds voor de
verkiezingen voorop te stellen? Zou daar
mede dè stembus-nederlaag en do aanmerke
lijke schade voor de „hoogere belangen" niet
goodd'eels voorkomen zijn geworden? Is het
.niet onverantwoordelijk vóór de verkiezin
gen do vlag der Hëilige Orde boven het Ta
rief te doen uitwapperen on thans te komen
verklaren, dat het een louter materieel
vraagstuk is
Is dit niet in den volsten zin volksmislei
ding en misbruik van de Christelijke vaan?
„De Tijd" blijft aan Tariefherziening
vasthouden
Is eenmaal de politieke wind gekeerd, dan
hebben wij epoed'ig weder een kabinet, van
gelijken geest berieM als het tegenwoordige,
dat de zaken opvat, daar, waar de tegen
woordige Regeering gedwongen werd, die af
te breken.
Dus komt alsdan opnieuw Tariefsherzie
ning aan de orde?
Ons antwoord wederom luidt met beslist
heid': Ja! ten minste zoolang niet met
onderling goedvinden der drie partijen dit
punt van het gome.enschap pel i j k program
wordt afgenomeniets, wat wij het zij
met voile overtuiging gezegd zeer onwaar
schijnlijk en daarbij ook zeer onwensc-helijk
zouden aohten.
Hoofdpunt van het gemeenschappelijk pro
gram gedurende de jongste Regeeringsperio-
de was de arbeiclsverzekering. En het mic?-
del, om die verzekering in finaricieelen zin
mogelijk te maken, was de Tariefsherzie
ning.
Do Tariefsherziening het werd door de
Regeer in g herhaaüdelijk en duidelijk uitge
sproken was aan de verzekeringswetten
oriafsoheidelijtk verbonden, zóó dat het eene
niet zonder het andere tot stand kon komen.
Dit woord is door de gebeurtenissen van
den alleriaatsten tijd niet te niet gedaan.
Heb blijft voor ons, die met vertrouwen
een betere toekomst te genoost zien, waarin
het thans afgebroken werk in gelijken geest
zal worden voortgezet, zijn volle waard'e be
houden.
Hiermede is voldoende gezegd, dat wij d!en
zonderlingen draai, door ar.' Kuyper dezer
dagen ten aanzien van de Tariefsherziening
genomen, volstrekt niet wenschen mede te
maken.
Yocr zoover door het medegedeelde, inder
daad verbazingwekkend artikel in „De
S tandaard" een verandering wordt be
oogd van het gemeenschappelijk reohtsobe
program, moet aan het genoemde blad het
recht en de bevoegdheid tot zoodanige ver-
manachtig mogelijk te maken. Het over
hemd met slappe boord on kleurige das,
wordt bedekt door een fantasievest, met
„echte"vestzakken, waar de dames ook al
haar geld bergon. De mantel is als een
frak weggesneden. Nog nooit zag ik een
dame naar den zak in haar jaspanden grij
pen. Dat mankeert er nog maar aan De
nauwe rok van <le dame en wijde broeks
pijpen van den heer naderen elkaar in
omvang. Op de lokken draagt de dame
haar matelot of zwarten bolhoed.
„Net een man!" zei een oud vrouwtje
zuchtend.
FntarUtiftcho kookkunst.
Bij alle andere slachtoffers van het fu
turisme komt nu ook nog de edele kook
kunst. Een paar Franschc keukeuprinsen
keukenprinsessen zijn niet zoo vooruit
strevend verveelde het, dat een ouder-
wetsch kookboek, d.w.z. een van een 3
a 4 eeuwen terug, er precies zoo uitziet
als een modern. Ze zijn alle recepten gaan
schiften, en kwamen toen tot het resul
taat, dat alle recepten eigenlijk draaien
om een twaalftal smaken en verbindingen.
De namen zijn in den loop der tijden wat
veranderd, maar iets werkelijk nieuws is
c-r op het gebied van spijzen niet gevon
den. De chemici hebben zich bezig gehou
den met het ontleden der voedingsmidde
lener zijn tabellen opgemaakt over de
voedingswaarde, maar er wordt door de
practische keukenmenschen nog altijd te
weinig rekening mee gehouden. Behalve
dus de hoogere practische eischen, die aan
het voedsel moeten worden gesteld, die
nen wij onze spijzen ook op hooger gastro
nomisch peil te plaatsen. Er moet een
nieuw aroma worden gevonden, iets „nie
Dagewesenes". Aldus luidt ongeveer het
manifest der moderne koks. De „Gaulois"
spot een beetje met de overtuiging dier
heeren èn fantaseert een menu met oester-
omelette, of kalfscötelet in absinth, of een
roastbeaf „au hummel", gegarneerd met
bananen en gefarceerde haas. Is haring
met aardbei-gelei of kaviaar met slagroom
niet om van te watertanden Of tartaren-
saus met fijngehakte rozeblaadjes, afgewis
seld door remoulade-saus met heliotroop-
essence?
Wat zeggen hiervan de arbeiders, die zich
werkelijk wijs hebben laten maken, dat do
Tariefwet meer werk, hooger loon, en daling
in de prijzen der levensmiddelen zou bren
gen? vraagt „Het Volk."
Krijgen zij van deze plompe daad nog niot
de overtuiging, dat er met hun belangen op
de meest lichtzinnige wijze wordt gespeeld
Gaan hun nog de ooge-n niet open, en zien
z-i.i niet, dat de heele' politiek voor Kuyper en
zijn soort slechts een middel is, om de kliek
van hem en zijn vriendjes te brengen tot
rijkdom, macht en eer?
Men herinnert zich hoe de beer Kuyper
jarenlang streed voor een volksleger. Hij
werd bekeerd door... een interruptie van
Yan Kol. Door een paar woorden, die een
socialistisch Kamerlid uitriep b.' eon rede
voering van een der andere heeren.
Voor protectie streed hij jarenlang: hij
is bekeerd door tegenslag bij een verkie
zing!
Voor de christelijke arbeiders, die reeds
jaren zich aangetrokken gevoelen door den
strijd der socialisten voor Algemeen Kies
recht, Staatspensioen, tien-uren-dag, komt
nu toch het oogenblik, dat zij zich afvragen
Als Kuyper zoo makkelijk zijn draai noemt,
waarom laat hij dan ook die ellendige pre-
miebolasting voor het ouderdomspensioen
niet los? Waarom neemt hij dan dien druk
niet van ons weg, en verklaart zich ruiter
lijk voor Staatspensioen Voor den tien-
Het schijnt, dat do Fransche koks, ge
wend aan hun liflafjes, zooals Hollanders
dc producten hunner kookkunst gelieven
te noemen, nooit do lessen van een Hol-
landsche kookschool hebben bijgewoond.
Dan zouden zij weten, hoe veelvuldig en
practisch nut wordt getrokken van de ar
beid van chemici. Het „nieuwe aroma"
zullen zjj hier evenwel niet vinden.. Intus
schen, wanneer de Hollandsohe damss er
«■ok futuristische neigingen op na houden
'aten ze bovengenoemde verbindingen eens
probeeren. Misschien woTden tong en ver
hemelte gestreeld, maar misschien ook der
mate geteisterd, dat de futuristische nei
gingen voor .goed zijn verdwenen
Keiler.
Yan verschillende zijden wordt mij in
den laatsten tijd flesschen met kefier toe-
gezouden. Al mijn kennissen haasten zich
deze nieuwe rage, de kefierkweek, op uit
gebreide schaal uit te oefenen. Wat die
kefierkweek is? Eenvoudig het telen of het
doen telen van kefier, of maja of yoghurt.
Deze laatste naam brengt misschien wat
op streek. Yoghurt is een melkproduct.
Het plantje maja heeft de eigenaardigheid
te groeien in koude gekookte melk, en deze
een. aangenomen, zuren smaak te geven.
Krijgt men van een kennis b.v. een maja-
plant.je, dat er uitziet als de bloesem van
bloemkool, dan spoelt men het goed uit,
doet het in een groote jam-pot of Keulscft
potje en giet er een hoeveelheid, ongeveer
1 Liter,, koude gekookte melk op. Nadab
het goedje een dag op een koele plaats
heeft gestaan, giet men het door een zeef,
en gebruikt de melk, die nu yoghurt is
geworden met suiker, en, dat moet ik zeg
gen, met veel suiker, liefst blanke
bastaard.
De inhoud van de zeef spoelt men weer
uit met water, en giet er weer melk op,
evenals den vorigen dag. Het aftreksel
kan natuurlijk langer blijven staan; yog
hurt bederft niet. Het kan gebruikt wor
den als vervanging van pudding. Yerder
is het een uitstekend middel voor goede
spijsvertering.
Wil men de ketier-kweek een tijdje sta-
Dg oudste, Duitsche reisgids dateert van
liet jaar 1513 en het hoekje werd gaschre»
ven door Sebastian Brant, de auteur van
,,Das Narixmschiff". Daarin worden vernield
da groots reiswegen van dien tijd met do
pleisterplaatsen. Het werd na den dood van
Brant door Kaspar Hcdio ie Straatsburg
uitgegeven.
In 1651 kreeg dezo reisgids een navolging',
die echter veel nauwkeuriger was. De nieuwe
reisgids werd geschreven door Mar tine Zei,
Ier en was getiteld: „Itinerarium. Gcrrna-
nia-o auctor Martino Zeilero of Martini Zei
ler! Germaniae Nova Antiquiem, dat is reis
boek dcor Opper, en Ncder.Duitschland en
naburige koninkrijken, vorstendommen en
landen, als Hongarije, Zevenburgen, Deno-
marken. Zweden, Polen en. die van oudsher
tot Duitschjand gerekend worden." Zeiler
beroemt er zich, op, dat zij'n reisgids de meest
betrouwbare is, die ooit bestaan Reeft. Het
book bestaat uit twee deelen: het eerste ge
deelte loopt tot 1632, het tweede tot 1639.
Zeiler beschrijft uitvoerig de verkeerswe
gen door geheel Duitschland en schildert;
in levendige woorden land en volk.
Ook vermeldt hij de bronnen, waaruit hij
geput heeft cn verschillende andere reis
gidsen. Merkwaardig is het, dat het werkje
gedurende den Dertigjarigen Oorlog geschre
ven werd.
ken, 'dan zet men het plantje in water.
Heb groeit dan niet, tenminste niet zoo
vlug als in melk en blijft langen tijd goed.
Waucieer Is de vrouw het mooist?
Wanneer de vrouw nu werkelijk het
mooist is? De deskundigen zijn het er
helaas of misschien wel gelukkig niet
over eens. Echter zij op het volgende de
aandèeht gevestigd: de Duitsoher dweept
met z'n zeventien-jarige bakvischjes, z'n
Gretchcn; in Frankrijk maakt daarentegen
de vijf-en-twintig-jarige opgang, en zijn de
dames, volgens den alleszins tot oordeel
bevoegden journalist Bercher, zelfs het
mooist op hun dertigsten verjaardag. In
Engeland schijnt de ideaal-leeftijd voor
de dames vier en twintig te zijn. In de
Scandinavische landen twee-en-twintig.
Daarentegen is het meisje in Italië op haar
best gedurende haar vijftiende of zestiende
jaar. In Siam wordt de mooiste leeftijd
stellig wel het vroegst bereikt: een der
tien-jarig Siameesch meisje wordt daar
verafgood.
En hoe het in Holland met de zaak staat?
Een bekend kunstschilder was de mecning
toegedaan, dat een meisje van beneden de
negentien en een vrouw van boven de der
tig mooier waren dan een jongedame van
tusschen de negentien en dertig. Andere
schilders denken er ook zoo over. Maar do
meening van den leek is wellicht anders.
Iets uit Ziet kookboek van
Hlnrilia <ïe Harde.
We kennen haar allen, de naarstige Mar
tha, die met haar drukke huishouden
nauwelijks tijd kon vinden voor oen katte
belletje aan haar nicht, Alida Leevend.
En dat die Martha een model-huisvrouw
was, dat weten wc ook, ze wist Alida wel
de plichten voor te spiegelen, die haar als
aanstaande echtgenoote wachtten.
Hoewel haar man maar een eenvoudig
zeekapitein was, hadden zij beiden een fij
nen smaak, en was Martha's tafel beroemd.-
Geen wonder, dat zij op herhaald aandrin
gen al haar recepten opschreef, welke ver
zameling bewaard is. Er valt nog wel watt
uit te leeren, Truus E. P.
