No. 16357. Z.BIBSCH DAGBÏiAD, Vrijdag- 20 Juni. Tweede Blad. Anno 192.3 Eerste Kamer. De pers en de uitslag der stemmiDg. FEUILLETON. 13© t>eiooniiig. rigena nog dezer dagen betoogd. En de vrij zinnigen zullen zeker zoowel bet belang des lands als bun eigen zaak eer veel meer ba- ten, door zooveel mogelijk medewerking te verlee-nen aan 'n zakenkabinet dan door, af wijkend van hun zelfbepaalde lijn, te bezwij ken voor machtsverl'eiding en voor inbla zing van mr. Troelstra, eèn greep naar 't roer te doen. ,,In de regeering zien wij voorloopig geen plaats voor de vrijzinnige^daarnaast ech ter staat allicht een schoohe tijd van conso lidatie en ontwikkeling van hun herleefde eensgezindheid te wachten." ,,De Nieuwe Courant"' (vrij-lib.) maakt een opmerking betreffende het electoraal aocoord van de drié rechtsche partijen. ,,Hier volgt zoo niet alle teekenen bedriegen de straï terstond op de daad ,,Het „aocoord" betrof Leiden, Ede en Ommen. Het eerstgenoemd district moest op Kuyper's wensch door dr. De Visser ontruimd worden voor een anti-revolution- nair. Met dr. De Visser moest dan Om men ontnomen worden aan het zwarte schaap Bichon en over vier jaar zou het district weer voorgoed anti-revolutionnair worden. Uit Ede moest aanstonds jhr. Schimmelpenninck weg, wien men nu in baron Van Heeckeren van Keil een ge schikter anti-revolutionnairen tegencandi- daat meende te bezorgen dan ds. Rudolph was. De ohristelijk-historische partij legde zich door den ©leetoralen nood gedrongen bij dit harde bevel van den leider neer en boog het hoofd. ,,Met welk gevolg? „Dat in Ede do heer Schimmelpenninck, het door het hoofdbestuur zijner eigen partij zoo alleronfatsoenlijkst behandelde lid, direct herkozen werd. ,,Dat in Ommen de heer Bichon van IJsaelmonde 140 stemmen op dr. De Via- ser voor is en ook indien de sociaal-demo- oraten, die> er maar een dikke 100 stem men uitbrachten bij de herstemming thuis blijven, het zeker halen zal. De christc- lijk-historiache partij zal dan een van haar leiders in de Kamer, een man van betee- kenis als dr. De Visser, bij het avontuur inboeten on,bet ziet er niet naar uit, dat het haar gemakkelijk zal zijn elders een zetel voor dezen in te 'ruimen. Met Apel doorn (waar, gelooven wij, in geval van nood zoo'n beetje als reserve op gerekend werd), zal zij, indien graaf Van Bylandt er herkozen mocht worden, toch zeer voorzichtig moeten zijn. Leidon eindelijk is zeer waarschijnlijk voor de coalitie verloren. Het komt ons voor dat de a.-r., mr Briët, daar met zijn 3234 stemmen het uiterste gehaald heeft. Al wat niet op hem én op prof. Heeres stemde (een 800 stemmen) en wat van de 700 thuisblijvers nog opkomen mocht, valt bij do herstemming aan laatstgenoemde toe. Zoodat het electoraal aocoord", het offer aan Kuyper gebracht, op een volsla gen fiasoo is uitgeloopen. Van dit ge konkel treeft men pleizier beleefd!'' In de' gisfernamiddasf voortgezette ver gadering kwam bij het ontwerp tot wijzi ging en aanvulling van den derden en vijfden titel van het eerste boelc van het Burgerlijk Wetboek de heer Van deïi Bies en er tegen op, dat voor het aan gaan van een huwelijk zooveel formaliteiten, worden vereischt. Hij gaf, onder groote hilariteit, allerlei voorbeelden van de over bodigheid der bestaafide administratieve bepalingen, die het onregelmatig samen leven in de hand werken. Minister Heemskerk' noemde de rede vah den heer Van den Biesen in dezen tijd een niet rustige propaganda-speech, (Gelach). Intusschen heeft de zaak niets te maken met dit ontwerp, en spr. zou van de rede met belangstelling kennis nemen. Het ontwerp werd aangenomen. [Mede werden aangenomen de wefsönf-? werpen tot verhooging en aanvulling van het 4de hoofdstuk der Staatsbcgrooting voor 1913 (diverse onderwerpen)tot ver klaring van het algemeen nut der onteige ning van eigendommen, noodig voor en ten behoeve van de verbreeding en door trekking van de Lekstraat te 's-Graven- hage; tot verhooging van het 5de hoofd stuk der Staatsbcgrooting voor 1913- (di verse onderwerpen), en de pensioenrege ling voor de leeraren aan bijzondere gym nasia en aan bijzondere hoogere burger scholen en voor hun weduwen en weczen (twee wetsontwerpen). Bij het wetsontwerp tot pensionneering van Gemeente-ambtenaren en hun wedu wen en weczen nam de heer VanNierop het woord. Hij meent, dat vooral na de aan neming van het amendement-Trcub inzake de verhoogde weduwen-pensioenen, nogal wat voorzieningen noodig zullen zijn. Spr. betoogt, dat wij tegenwoordig te ver gaan met de inkrimping der gemeentelijke auto nomie, bijvoorbeeld in de Woningwet, de wet op de banken-van-leening-, en nu weer deze Pensioenwet. Voorts wijst hij er op, dat de Regeering thans meer financieel e lasten op de gemeenten gaat leggen, terwijl ze niets heeft gedaan om den financieel en toestand der gemeenten te verbeteren cn te verlichten. Eindelijk keurt spr. ook af de wijze, waarop de gelden van het Rijks fonds belegd kunnen worden. Dit zal onder anderen kunnen geschieden in buitenland- sche hypotheekbanken, waarop geen en kele contröle mogelijk is. Intusschen zal spr. vóór hef ontwerp stemmen. De heer Van den Berg meent, dat de vrees van den heer Van Ni erop, inzake de gemeentelijke autonomie, ongegrond is. De wetgever heeft al zooveel inbreuk ge maakt op die autonomie, dat dit beetje er nog wel bij kan. (Gelach). Wat dit ontwerp daaromtrent doet, is onbeteekenend bij wat er reeds vroeger is gebeurd. Spreker erkent, dat er aan 'de; voorgedrag-en regeling bezwaren verbon den zijn, ook van finanoieelen aard. Zij zijn schromelijk overdreven. Minister Heemskerk meent, dat buiten twijfel is, of de gemeenle-ambté- naren, die van deze regeling genieten, val len buiten de Invaliditeitswet. Ook hij betoogf, dat het met de inkrimping der gemeentelijke autonomie zoo erg niet is. Die inkrimping bestaat eigenlijk theore tisch noch' practisch. Het is hier niet meer dan een noodzakelijke algemeene regeling, die in de toekomst voor verschillende ge meenten (o.a. Amsterdam) vcordeclig zal blijken te zijn. Daarom was er geen reden, om met het oog op dit ontwerp de finan cieele verhouding, van gemeenten en Rijk te herzien. Spr. ontkent, dat hij ten op zichte van de regeling der gemeente-finan- ciën te kort is geschoten. D,e groote ver deeldheid van meening op dit gebied leidde ier toe, dat nog niets kon worden gedaan. Nadat spreker minister was geworden, heeft men de nota-Heemskerk-Pollema van liet verslag der Staatscommissie geprezen, nadat men haar vroeger bestreden haldj, maar do Minister, die in vele dingen naief is (gelach), is daar niet ingcloopen. Er zijn groote gemeenten, die zelf schuld hebben aan den financieelen nood, omdat zij maatregelen hebben genomen, die beter achterwege waren gebleven. Intusschen liggen er voorstel len gereed, om te komen tot een Rijksbelasting op de naamlooze vennootschappen, met recht voor de gemeenten om er opcen ten op te heffen. Met deferentie voor de commissie van voorbereiding der Tweede Kamer, die hel;, eindverslag over de reeds ingediende ont-i werpen nog niet inzond, zijn die voorstel-» len nog nief ingediend. Min. Kolkman verdedigt breed-: voerig de wijze, waarop de gelden van hef rijksfonds zullen worden belegd.. Wat het amendement-Treub betreft inzake dej verhooging der weduwenpensi oenen j nadat een man als prof. Van Goeo; uitdrukkelijk de mogelijkheid van een' maximum van f735 had toegegeven, heefti spr. de Kamer vrij gelaten. Zij nam de ven hooging toen aan. Het amendement-Treub] zal 71/2- millioen gulden meer kosten, enj dit bedrag kan nog aanmerkelijk slinken. De belangen der gemeente-ambtenaren, zijn dooi* het amendement-Treub dan ook zeergebaat. De vergadering werd verdaagd tot Vrij* dag elf uren. Gemeenteraad van Alkemade. Voorzitter: burgemeester Van Wichsn.- Afwezig: de heeren Bonda, Koksüoorn, Los on Strijk. Medegedeeld wordt, dat de grasverpach ting f 305 heeft opgebracht- en het jaoht- recht f 5. Naar B. en Ws. werd om praeadviea gerenvoyeerd een verzoek van do .Ned. Arbeidscontract- cn Ziekteverzekering, om bij deze maatschappij het arbeidspersoneel te verzekeren. Besloten wordt naar aanleiding van een verzoek van den brugw. te Rijpwetering hoogstens f 30 toe te staan voor de electr. verlichting in de huizen der brugwachters* Het verslag van de volkshuisvesting zal ter visie liggen. Nog wordt medegedeeld, dat de obliga* tiën dor gemeente ten name van mej. Reuvens overgeschreven zijn ton nam© van haar broeder. De Voorzitter deelt mede, dat voorge* steld wordt, na gehouden besprekingen, tob vestiging van een hulp-telegraaf- en tel®* foonkantoor te Oudewetering in de woning van den brievengaarder aldaar, waarvoor deze f 150 's jaars zal genieten. De cel zelve zal f 50 kosten. Do uren van openstelling zullen zijn van 91, van 23.30 en van 67.30 uur 4 De Raad gaat hiermee mede. Do heer De Jong vraagt nog een derge lijk kantoor voor Roelof arendsveen. Do Voorzitter zegt oen onderzoek toe. Na enkele besprekingen wordt thans goedgekeurd de instructie voor den ge meente-secretaris. Do burgemeester zeide too, te zullen i annonceeren, dat hij steeds 's Maandags- morgens te spreken zal zijn. De Raad trok van het verlof van 4 we* ken van den secretaris er 2 af. Tegen stemden de heeren Broekhuizen, Van den Geest en Van Rijzen. Met 6 stemmen vóór werd aangenomen een nieuw voorstel van B. en Ws., inzako schoolbouw te Kaag. Thans werd voorgesteld de oude woning met grond te rerkoopen en een nieuwe woning to bouwen. Do kosten zullen plm.- f 800 meer bedragen. Van het oudo huis schijnt niet veel to maken te zijn. De heer Straathof wou eerst verkoopeiï en dan nog eens praten. Goedgekeurd werd het aangaan van een tijdelijke kasgeldleening. Het percentage van den hoofd, omslag zal dit jaar 2.25 moeten zijn. De agenda- werd niet verder afgehan deld. Volgende week zal wedor vergaderd worden. In de „Stand." van gisteravond is eert driestar afgedrukt, waarin over „de beloo- pen schade" gehandeld wordt. 7,De nederlaag der coalitie zal op onheil spellende wijze de eerstkomende periode van onze historie beheerschen. 7,Een kabinet wordt verjaagd, dat in de uitnemendheid van zijn talentvolle perso nen een halve eeuw terug en meer zijn wedergade zoekt. 7,Bij het eeuwfeest van ons Herwonnen, volksbestaan zal de leiding in. gajisch on geoefende handen komen, en onder de pressie van sociaal-democratische zijde in- bojefcen aan nationaal karakter. 7,De zoo noodige herziening van onze Grondwet gaat nu van de baan, om straks vervangen te worden door proefnemingen zonder eind, die de ééne voor, de andere na op een lamentabel fiasco zullen uit- Ioopen. 7,'s Lands defensie, onder Colijn's ener gieke leiding thans op weg van beter schap, staat nu weer gestuit te worden. Een kabinet, dat feitelijk in de macht van sociaal-democratie is, kan niet voor de nationale zelfstandigheid de hoognoodige offers van het volk vergen. 7,De heilige zaak van vrijheid en recht in zake het schoolgeding raakt thans weer achteruit. Het beloofde thans zijn oplos sing nabij te zijn, en thans gaat het weer op bedenkelijke wijze een grievende ver ergering tegemoet. „Onze nijverheid, die 'door onze verkeer de Tariefpolitiek steeds, in vergelijking met die onzer buren, veraclitert, is nu voor een zeer lage periode tot stilstand, in haar gelukkig proces gedoemd. 7,De machtige sociale kwestie, die, onder Talma's leiding, zoo gelukkig voortschreed is nu weer stopgezet. -„Onze zending bedreigt het ergste in Indië. 7,En daarbij komt dan nog, dat de „groo te Protestantsche partij," gelijk Groen v. Prinsterer haar noemde, zich nogmaals in haar graf heeft omgekeerd en een Hui vering over de gemoederen heeft doen gaan. 7,Zoo wordt onze politiek, dank zij deze fatale stembus, eenerzijds vermateriali- seerd en anderzijds verkerkelijkt, cn de penheid der natie gaat steeds meer te loor. 7,Voelt dan niet een ieder onder ons den Hangen ernst der komende herstemmin gen? 7,Wat nog af te wenden is, kiezels, wendt Het af!" De 7,Geld. Koer." (kafh.), geeft een lijst je van 22 districten, waar het cijfer der op rechtsche candidaten uitgebrachte stem men, bij 1909 vergeleken, in absoluten zin of althans in evenredigheid tot het toege nomen aantal Jri^z^rs, sterk is achteruit gegaan. Hef zijn: Appingedam, Arnhem, Doetin- chem,- Goes, Gouda, Den Haag III, Har- lingen, Hoogezand, Kampen, Loch-em, Mid delburg,- Ridderkerk, Schiedam, Schoter- lahd,- Sliedrecht, Steenwijk, Tietjerksbera- jdeJel, Winschoten, Zierikzee, Zuidhorn, Zut- phen en Zwolle. Voorts schrijft dat blad: 7,Tengevolge van de relatieve of absolute verzwakking van rechts zijn, behalve de tfefeds genoemde districten, waar onver wacht Herstemming moet plaats hebben, nog de volgende districten voor de toe komst onzeker geworden. Rechtsche meerderheid in 1909 1913 2250 149 1447 3192 950 243 1847 205 932 442 877 174 1160 298 Slot» „Hierheen, movrouwl Gij zegt, dat zij uitgegaan zijn. Dan vergezel ik u naar uw woning. In elk geval kunt gij mij als een vriend toelaten". „Ja al" Zij bracht de hand aan haar voorhoofd. „Maar e, het is een raar soort van volk. Ik wilde niet gaarne, dat er opschudding ontstond, of dat de buren praatjes konden maken". „Laat diat aan mij over. Katie 1" riep ik over de leuning der trap, „blijf voor mij niet op; ik zal laat thuis komen". Een oogenblik later waren wij op weg aaar Windy gate Street. Ik zag rond naar den agent. Hij trad te voorsohijn uit de schaduw tegenover No. 9. „Ik heb niemand zien binnengaan, mijn heer", fluisterde hij. „De dame heeft mij verzocht, hier in de nabijheid te blijven. Ik denk, dat wij hen beet hebben. Neen, ik word nog in twee uur niet afgelost, mijnheer". „Kom dan met ons naar binnen". Wij gingen de trappen op. Het dienst meisje stond in den gang, zoo bleek als een doek. Wij luisterden. Geen geluid was er hoorbaar. Alles was ons gimstig. „Blijf bedaard, mevrouw", zeide ik. „Wij zullen eens beneden gaan kijken. Het meisje kan hier blijven. Op mijn woord, ja, alle deuren zijn gesloten!" Ik haalde een bos sleutels voor den dag en probeerde ze. Wij bevonden ons in de gang beneden; de kaars trilde in mevrouw Yarney's hand. Het was een oogenblik van spanning. „Van de-mijnen past er geen een", zeide zij zenuwachtig. „Maar haast u, mijnheer. Zouden zij ons niet in de gevangenis kun nen zetten, omdat wij dit doen? Hier, deze sleutel liikt juist op die van de eetkamer; laat ik -eens kijken. Neen; hij wil niet ?,Uif Jdeze gegevens blijkt wel, dat rechts zich thans in een zeer precaire positie be vindt. liet aantal zijner onzekere distric ten is sterk vermeerderd en alom is het aantal linksche stemmen sterk toegenomen. „Vooral met de socialisten is dit het geval. Hun stemmencijfor rees veelal on rustbarend. „We zullen dit in een volgend artikel nader aantoonen en besluiten voor diimaal nog met de volgende opmerkingen. 7,lo. De rechterzijde zal niet alleen nume- riek, doch ook qualitatief verzwakt in de -Kamer terugkeeren, aangezien haar beste mannen zitting hebben in het Kabinet en geen hunner gekozen is. -,,2o. De katholieke organisatie in Het Zuiden des lands Heeft' overal,- waar ze op de proef werd gesteld, gefaald. Sittard koos Beckers, terwijl de candidaat der kies- vereeniging Gijzeis was. Roermond koos Bongaerts tegen den officieelen candidaat Verheggen en in Bergen-op-Zoom. kreeg de Katholiek, Juten, aanzienlijk meer stem men dan de officieele candidaat, de af tredende heer De Ram en zal Juten hoogst waarschijnlijk bij herstemming gekozen worden. „Het is helaas! waar: de uitslag dezer verkiezing biedt geen enkel .lichtpunt." De „Ned'erl." (chr.-hist.) bespreekt den po li tieken toestand en constateert dat men reohts nog aaneengesloten staat en het pseu- do-liber&lisme over het socialisme verloopt. Het blad schrijft n.l. „De rotsvastheid van reohts is merkwaar dig. In 1901 traden de reohtsohe partijen op. Het kabinet-Kuyper had met veel tegenkan ting te kampen. Bij eerste stemming telde rechts 44 terstond gekozenen; waaronder meer dan 25 Roomsch-Katholiekon. ,,'t Zelfde wedervaart het kabinet-Heems kerk. Met alle middelen heeft men het be tonblok trachten te breken. De vrees voor Rome en Dordt werd weer ais stormram ge bezigd. Een oogenblik dreigde geheel het partijverband der Christelijk-Historische Unie te zuü'en uiteenvallen. Maar -tever geefs. Aan het electoraal aocoord bloef men getrouw. Wederom werden 43 rechtsche Ka merleden terstond gekozen. En bij bijkans alle candideten, ook al zijn ze niet gekozen, is het getal der op hen uitgebrachte stem men hooger dan in 1909 „Geen enkele partij kan op zulk een groep bogen. Ondanks het versohil van ge voelen over sommige punten, kan een kabi net er staat op maken. „Daartegenover het pseudo-liberaüsme, dat steeds meer opschuift naar de sociaal democratie. Het blad betoogt, dat de concentratie zelf een noodschot was en dat. van een eenheid, behalve in onderwijs-politiek, geen sprake is. De hoefijzer-correspondent van het „Han delsblad" (lib.) waarschuwt links tegen re- geer-illusies, waaraan men zich licht zou kunnen overgeven in de geestdrift van den eersten aanval. Een nieuwe uitgave van het kabinet-De Meester, zegt hij, moet, in het belang van de kracht én de ontwikkeling der herleefde vrijzinnige samenwerking, onverbiddelijk als een zwakheid' en een domheid worden ge stuit. Hij waarschuwt voorts, dat de concentra tie haar zelfstandigheid zich niet moet laten ontnemen door de sociaal-democraten en be sluit aldus „De kansen op een zakenkabinet, dat in de eerste plaata de Grondwetsherziening ter hand zal hebben te nemen, zijn sedert Dinsdagavond sterk gestegen. Hoe meer vrijzinnigen er bij do herstemming gekozen worden, des te meer rekening zal zulk een kabinet hebben te houden met de eischen van het concentratie-program. „Dat zulk een kabinet veel en goed werk zou vinden te verrichten, hebben wij ove- ronddraaien. O, daar is de deur van den kelder, waar wij telkens dat geluid heb ben gehoprd". Die had ik vergeten. De deur was niet op slot. Ik trok haar open en keek naar beneden in de duisternis. „Geef mij die kaars, wij moeten hier meer van weten", zeide ik en de agent volgde mij, de houten trap af. Aan den voet was de zolder zoo laag, dat wij moes ten bukken. „Gauw; wij zullen misschien de balen hier vinden", fluisterde ik. „Past op de kolen!" zoo klonk boven ons de beverige stem van mevrouw. „Maakt wat haastDe kelder loopt tot onder de straat. Zij kunnen welO he mel! De Win9tons zijn terug !%Het licht uit, mijnheer! Maak geen beweging!" Wij bevonden ons halfweg in de kille, donkere ruimte. Haar stem klonk zoo ang stig, dat ik onder den eersten indruk de kaars uitblies 'en den agent bij den arni vatte. Een kleinigheid kon de schrome- lijkste gevolgen hebben. Een deur werd toegeslagen en daarna klonken er zware voetstappen en grove stemmen in de gang boven ons. Het was alles zoo snel en on verwachts in zijn werk gegaan, dat wij daar stonden, onzen adem inhoudende en ons haast niet durvende verroeren. Nog wat gebons en getrappel en het geluid van stemmen boven ons hoofddaarna een betrekkelijke stilte, afgebroken door een verlegen lachje van den agent. „Wel, heb ik van mijn leven Wat nu, mijnheer? Zij hebben haar betrapt en zij zijn met vélen, 't Ziet er gek uit". „Bah!" Ik bleef steken, want het viel mij in, dat die laatste woorden wel eens waar konden zijn. Wij hadden geen bevel tot huiszoeking en konden ons natuurlijk vergist hebben. Wij bleven luisteren. De kelderdeur was blijkbaar dichtgeduwd, daar er geen licht naar beneden scheen. Eindelijk kwam ik op de gedachte, dat het beste, wat wij onder deze omstandig heden konden doen, was, ons te overtuigen van de aanwezigheid van verdachte voor werpen en dan stilletjes af te trekken, zoo er mogelijkheid toe bestond. Ik zocht naar mijn lucifersdoosje en stak de kaars weer aan. Wij gingen alle muren langs, doch bespeurden nergens een spoor van uitgravingen. Vreemd! En do deur? Ik liep voorzichtig de trappen op en duwde. De deur was onbeweeglijk. Ik sloop op de teenen terug. Do agent was bleek geworden. „Een gekko boel, mijnheerHet staat mij niets aan. Ik dacht daar juist aan het kolenhok, ik kan het niet openkrijgen en hoorDaar houdt een kar op voor de deur. Mijnheer Girdlestone, zij trekken weg!" Er was geen twijfel aanZware voet. stappen klonken door de gang en richtten zich naar de voordeur. Een oogenblik stonden wjj als verwezen daar. Toen, in een aanval van woede, vloog ik op de deur toe, bereid om alles te wagen. Nutteloos, er was geen verwrikken aan. Wij bonsden en schreeuwden. Tever geefs. Wij zaten in de val en wel door onze eigen schuld. „Laat hen gaan Vf bracht ik er einde lijk hijgende uit. „Wij zullen ze toch nog wel krijgen. Zij zal naar beneden komen, zoodra zij den rug gokeerd hebben en dan „Als zij haar maar niet uit den weg heb ben geruimd," fluisterde hij. „Die vrouw was niet voor niets zoo angstig". En bijna tegelijkertijd hield het geschom- mel boven op en toen klonk er een stem, afgebroken door zenuwachtig lachen, juist buiten de deur: „Hei daar, past op de kolen". Het was de stem van mevrouw Varney. De buitendeur werd dichtgeslagen, daar na volgde een gerommel van wielen en nogmaals diepe stilte. „Groote hemelwas alles, wat ik zeg gen kon. Voor hoelang wij elkander daar stonden aan te staren, terwijl ons langza merhand de geheele zaak duidelijk werd, kan ik niet uitmaken. Een val? Ja waarlijk... Die bedeesde jong© „weduwe" waa er een van de ber de, misschien wel de vrouw van Winston zelf. Door een toeval of wellicht uit het gebabbel van de dienstmeid met den agent waren zij gewaargeworden, dat do detec tive Girdlestone op hun spoor was en hadden zij ons dientengevolge in het huis gelokt en daarna den buit in veiligheid gebracht. Het was hun cenige kans en wij, wij hadden zelf meegewerkt om hun den goeden uitslag te verzekeren. Gek? Veel erger. Ik kan geen woord vinden om uit te drukken, wat ik ge voelde. Ik liep naar het kolenhok. Niet open te krijgen. „Uw stok", zeide ik. „Gij hebt er geeii? Help mij dan, dat wij iets vinden om die deur te splinteren". Eindelijk kregen wij met vcreenigde po gingen toegang tot de bergplaats. „Pak de grootste stukken steenkool en vooruit", riep ik. „Bang, bang! Krik, krakklonk het door het huis. Het paneel raakte los en wij kropen over een groote waschmaohine door, welke tusschen de deur en den muur er tegenover was geplaatst. Nu het huis doorgezocht. Vijf minuten waren voldoende om ons te overtuigen, hoe leeliik wij beet waren genomen. Slechts een paar kamers waren van meubelen voorzien, de overigen waren ledig. Sporen van de zijde waren nergens te vinden. Welda bevonden wij ons aan dc voordeur. Tien minuten later stonden wij hijgend in het politie-bureau en hadden alle beschikbare mannen er op uitgez>on- den met de beschrijving van de „jonge weduwe" in den zak. Zoodra mogelijk ging ik naar huis. Ik wilde mij ontdoen van het kolenstof en dan terstond een rijtuig ne men naar Scotland Yard. Ik kwam aan dè deur en haalde mijn sleutels uit den zak. Mijn sleutels. Het waren de mijne niet. Met schrik ontwaarde ik, dat de sluwe feeks, na ze geprobeerd te hebben, mij haar eigen bos had teruggegeven. Wel, wat nu? Tweemaal moest ik hard klop-* pen, eer de deur open ging en het doods- bleeke gelaat van mijn vrouw zich ver-» toonde. „Gij daar, Jimmy? Den Hemel zij dank,: Wij durfden ons haast niet verroeren". „Waat bedoelt gij" vroeg ik f luiste* rend. „O, wij zijn zoo beangst geweest, Jané en ik. Wij zaten in de kouken, nog geen halfuur geleden, en verbeeldden ons* iemand de trap op en af to hooren gaan. Ik begon te sohreeuwen en Jano zei, dat zij het slot van deze deur hoorde klikken* Wij durfden niet gaan zien. Ik wist zeker, dat gij het niet wezen kondt". „Wist gij dat?" Kreunend ging ik de zitkamer binnen. Ik dacht al, wat ik er vinden zoude. Mijaf mooie bronzen pendule, een paar vaasjes en enkele andere voorwerpen, waar ik waarde aan hechtte, alles weg. Boven» sprong ik in het rond als een krankzinnige. Op de tafel van mijn slaapkamer had mijn gouden horloge gelogen, een geschenk van mijn superieuren en dat ik voor geen geld had willen afstaan. Eén blik en ik" deinsdo achteruit, geheel overweldigd door den slag. Verdwenen Eesn stout stuk van fijn berekend over leg. Zij waren met mijn eigen sleutels in mijn huis gekomen, terwijl ik mijn tijd aan het politie-bureau verbeuzelde. En alsof» dit alles neg niet genoeg was, om een man alle gevoel van eigenwaarde te doen verj liezen, had men op dc lijst van den spiegel een papiertje gespeld met het tergende opschrift: „Pas op de kolen". Dit is nu een jaar geleden en Jowctts, de groote lakenkooper,, betreurt nog al tijd zijn kostbare zijde. Hij zal er wel niet veel van terugzien. En ik, wel, mijn vuri ge hoop is, slechts eenmaal, al is het dan ook maar voor een oogenblik, in tegen woordigheid te mogen komen van die be deesde jonge vrouw, die doorging onde© den naam van Varney. Misschien... mis* schient Doetinchem Goes Harlingen Schiedam Sliedrechf Steen wijk iTietjerksteradeel

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1913 | | pagina 5