5
VC3DR. DEJEUGD
ÏEIDSCH DAGB1AD
Anekdoten.
Nieuwe Raadsels.
Oplossingen den Raadsels.
(xoede oplossingen ontvangen van:
Correspondentie.
No. 16355.
Woensdag* 18 Juni.
Anno 1913.
>11 tini 8 lint |iï
iil.frr
Bie Goed doet, Goed ontmoet.
De Battenvanger van Hameln.
Ingez door: „Kleine Franschman.'-'
Mis ge rakend.
„Wat ondeugende jongen, heb je al veer
gevochten
Je weet tooh Wel, dat nette kinderen
nooit vechten 1"
„Ja Ma," snikt Wim, „ik dacht 't ook, dat
't 'n nette jongen was en toen sloeg ik 'm...
maar... maar 't was heelemaal geen net
jongetje I"
Ingez. door „Tulp".
Begrijpelijke wensob.
Kleine jongen (met kiespijn): „Ik wou
da.t ik grootvader was, of anders broertje."
Moeder: „Waarom."
Kleine jongen: „Grootvader heeft geen
enkele kiee meer en broertje heeft ze nog
niet."
Ingez. door Marie Perin.
Erg oneohuldig.
Boer: „Wacht jou deugnieten, wat doe
je daar bij mijn beseen struiken!"
Piet: „Jan wou er van plukken."
Boer: „En jij dam?"
Piet: (met zijn mond vol): „Ik sta er bij
om hem te zeggen, dat hij het niet doen
mag."
Ingez. door Greta Perm.
D aï kan niet.
Meester: „Als je tien gulden in je spaar
pot hebt en je neemt er een rijksdaalder uit
hoeveel bBjft er dan in?"
Geruit: „Dat Ikan niet meesteT Er is
geen enkele rijksdaalder Én, meest allemaal
dubbeltjes en kwartjes. De centen mag ik
altijd behouden."-
Ingeo. dbor „Mimosa".
Opbetpian o-c onoert.
Kereltje: (colder de voordracht van een
wereldberoomden jyjainist): „Mama, mama!
wat zai die een klappen gehad hebben, dat
hij het zóó geleerd heeft!"
„Ja, er stak lots boVen zijn Eoofd uit,
dat er af moest."
„Die arme man! Deed het hein pijn?"
„Xn 't geheel niet: bij heeft zich het haar
laten snijden."
Ingez. door Marie Perin.
L 'V'/V.
Verborgen plaatsnamen.
Deze dam is te licht gebouwd.
De kippen kunnen niet in die ren komen.
Weer trok het leger uit.
Zij vielen van den heuvel plat op hun
neus.
Ik heb om melk gevraagd en ik kreeg
bier.
Inglez. door Jao. Laman.
II.
Begraven namen van boomen
De zaal was vol mensohen.
De vlinder is eerst een pop geweest
In November kan het zeer koud zijn.
Ingez. door „Neptunes."
III.
Zoek uit de onderstaande zinnen een
spreekwoord.
Di k; t kwam gtlsV t thuis met en ge
broken po,.t
Deze pot is van ijzer.
Verwijt hij het u nog?
De boeren joegen den stier op.
Deze ketel is lek.
Dat stuk vind ik zeer mooi.
Is hij gezond teruggekeerd.
IUw gezicht ia zeer rwart.
Ziet gij dtutt het dorp liggeii.
L j_l
LamMeeuwElftPink.
II.
Lek—RoerDie zeReggeBerkelDintel
—Am stel.
'Li. in- .1. ,:L
Doo wel en zie niet om.
„Rotter dammetje", Margaretha Chau-
dron, Nico Moonen, Jeannetto Pel, „Nachte
gaal", Antoon en Anna Hoogeveen, „Naai
stertje", „Kleine Winkelier," Dirk Herre-
veld, Jo Eggink, „Klavertje Vier," de drie
Viooltjes," Tine Kloos, Jacobus Montfoort,
„Kerstroos," „Resida" „Latirus", Betsy
en Arie Anneeze, „Asschepoetster", „Pad-
vinstor", „Mimosa", Hendrik en Lodewijk
Lacourfc, Dirk Gaykema, Honri van Veggel,
Leviena van iteggel, „Vcrgeet-mij-nietje",
Geortruida en Cato van Berkel, „de drie
Vriendinnetjes", Saartje Termoud, Jacob
'Lankhorst, Neeltje de Kloe, „Edelweiss",
Laurens Sc gaar, Hendrika van der Rijst,
„do twee pianisten", Antoon en Teunis v.
d, Kwast, M. Corpel, Maria Kuivenhoven,
Cato Coster, Maria v. d. Burgh, Cato van
der Nat, J. S. Marie Verhoeven, te
L a i di e n.
J. Horsman, W. Benning, te Be" der
dorp.
Johanna Doorneveld, te Noordwijk
aan Zee.
Rika Flim, Willem Flim, „Madeliefje",
te Oegstgeest.
„Florist", te Sassenheim.
C. en N. Honig, te Voorscholen.
„Leeuwerik", „Goudrvisch", Flora en
Willy Parlevliét, Antje Karens, Adriana
Vogelaar, Willem de Jong, te Zoeter-
wonde.
Prijzen vielen ten deel aan: Margaretha
Ohaudron en J. PauJides, te Leiden.
7,Rotterdam mtert je," Zeker magje
met ons meedoen, heel gaarne zelfs en tc-
gën je schuilnaam h'eb' ik geen bezwaar.
Hoe bevalt het je in je nieuwe woonplaats?
Ais je vroieger, in Rotterdam woonde, dan
zal je het nü wel stil vinden, is 't niet?
J. Horsman. Mef gtenoegièn veiham
ik je ingenomenheid met h'et gewonnen
prijsje en hoop, 'dat h'et je zal aanmoedigen
om trouw met ons mee te doen.
Je'annteEte Pel. Wil je in 't' Vervolg
je oplossingen onlder elkander opschrijven,
juist zooals ik het in ons blaadje doe? Voor
mjj is 'daf veel gemakkelijker.
7,F1 otist" td Sassenheim. Hef is
niet zoo héél erg; als je eens een oplossing
niet kunt vinden,- dat gebeurt iedtereetn
.w>el eens vriendje.
z,Klaverfje Vier," Ik kom wel eens
ben enkele maal in Leiden,- maar toch
liecl zelden. Mgn jongste meisje is 14 jaar
en gaat dus nog op school. Mijn oudste
'dochter is 24 jaar en onderwijzeres en
mijn eenigen zoon, die 23 jaar is, is inge
nieur, Nu heb ik je dus volledig ingelicht.
Cor en Nelly Honig te Voor
schoten. Vriendelijk dank voor jullie
alleraardigst portretje. Dat was nu eens
een aardige verrassing. Hebben jullie dat
pas laten maken? .Vriendelijke groetjes,
ook aan Móeder,
;,Kersfroos," Je ruilaanvrage heb ik
gaarne geplaatst en ik hoop, dat je in het
bezit zult komen van de'verlangde plaatjes.
iTini KI ops. Ik kan me wel voorstel
ten, 'daf jullie tuin er heel mooi uitziet.
als de rozett bloeien,- wanf 'dat is pen),
prachtig gezicht, Met het mooie weef, van
de laatste dagen kan je er volop van ge
nieten I i i
Margaïeïhal CKalSlülriSB. Ja; meis
je,- als je geen enveloppen meer hebt, dan
moet je je briefjes maar. in elkaar vou
wen en er op de gewone manier het adres
op schrijven, Ik weet er anders geen raad
.op, hoor 1
Flora Parlevlief fe Zoeiprwou-
d e; dank voof die mooie ppqntk.-rt:;'.-
;,T,wee Piatiihfte-n." Maf genoegen
vernam ik,- dat Jan weer in zooverre her-i
steld is, dat hij een' paar uren daags naar,
school kan gaan. Het is maar te hopen,
dat hij' nu gaandeweg sterker, zal wonden
7,Edelweiss.'1 Gaarne zal ik aan je
verlangen voldoen en je dank den heef
uitgever overbrengen. Ik hoop, dat je doyr
het mooie prijsje aangemoedigd zult zijn,-
om nu weer opnieuw je best te doen met'
oplossen en inzenden van nieuwe raadsels
en anecdoten.
Saa'rfje Termond, Welzco,- vindt,
je het alles zoo héél piettig? Nu,- dat
doet me pleizier en ik beloof je, dat wan
neer je briefjes er mij maar, pienigszins
aanleiding toe geven, ik ook gaarne per
.babbcltje met je zal houden,
7,D«j drie vrie ndinnef Jlas."- Ili
vind 'f prettig,- dat jullie er zooveel pleit
zier in hebben om aan ons blaadje mede'
te werken. Natuurlijk mag j« ook nieuwe)
raadsels en anecdoten inzenden, maar, jq
moogt die niet overnemen uit „Pak mej
Mee," want daar is geen aardigheid aan]
omdaE vele abonné's van onze oourant]
dat blad ontvangen. Wat aardig, dat jult
lie een nest met jonge poesjes hebben]
Mag je ze allen behouden?
„Ver giet f-mij-nief je." Ja meisje,
voor fietstochtjes moet het heel modi weeg
zijn,- anders is er geen aardigheid: aait ort
vooral moet het niet waaien,- want dad
is verbazend vermoeiend. Je hebt gelijkj
dat je nu maar hoopt op de ai s. zomerj
vacantie, i
Dirk Gaykpma. Gelukkig, 'daE je
weer hersteld bent,- vriendje,- want ziek
zijn is niet alles. .Veel kinderen hebben
tegenwoordig de bof en sommigen zijn
er hard ziek van. Als je zoo koortsig
waart, dan kan i k me voorstellen hoe ver-,
velend je jie voelde.
„Mimosa." .Vriendelijk dank voor üe
toegezonden anecdoten, waarvan' ik eenj
goed gebruik hoop te kunnen maken.
7,P,advi n'dsffer." Het was jammefvan
de vergeefsche moeite,- dat jé verzuimdet|
je briefje weg te brengen. Vriendelijk dank-'
voor de ontvangen bijdragen,
7,V,i o o 1 f j e." Ik vind 'f inderdaad Heel
jammer voor je, dat je de poesjes nietl
moogt behouden; maar aan den ajridleren;
kant, kan ik me toch' oiok wel voorstellen,-
dat je moeder er tegen opziet pm zes
kattebecsten te houden; want dat is heel
wat in huis. Het beste is maar dat jp
je vriendinnetjes eens vraagt of die er,
elk een hebben mogen; dan kan jp ze
ook af en toe nog eens zien.
Vriendelijke groetjes,
MARIE .VAN AMSTEL'.
Onderlinge Correspondentie.
Wie heeft voor mij de volgende Vprkide-,
plaatjes uit de album „Naardermkaer." No.i
12, 20, 26, 41, 45, 55, 72, 75, 76, 79, 99,.
103,- 112? .Voor elk plaatje kan men 3
"aardenmeerplaatjes in ruil krijgen: Mijn
■s is: Gajgewater No4 11; Eerden.
tg»
0*1
•\*o
ïi.' *A* *JLj t tL»*JL* t LL» t tl» iLt o t «X» i >JL» t 'A* t 'A* lAJTLL4 A; ti?
7,Ja; shijnKeesr,- hij is nief méér zoo vlug
'als vi-oeger,- de arme IkakeenI Dat sobeelt
,te veel! zei ko'etsier André, en dokter Gri
gorjew moest het wel met den man eens
zijn, ofschoon hij het slechts noóde wilde
focgeven, daar hij nu al twaalf jaren, ge
regeld iedcren dag met heit beest uitge
reden was, dus zeer aan hem gehecht was.
Hoeveel mijlen zou het dier al bij elkaar
afgelegd hebben jn en bij Moskou; en
moest hij het arme dier nu verkoopenct
'Het was altijd nog een mooi dier te noe-
■men en kon nog goed voort, maar dokter
Grigorjew's praktijk nam nu eenmaal van
jaar tot jaar toe, en dus had hij jeugdiger,
krachten noodig.
Nu drukte hg echter op de electrische
schel,- want hij stond bij het huis van
Petrow,- den schatrijken boer,- bij wiens
.vrouw de dokter geroepen was. Waar
schijnlijk moest hij dit als een groote eer,
Jxischouwen, want heel de stad had het
grootste respect voor den geldmandoch
.wat dokter Grigorjew alvast niet. beviel,-
'was dat Jiij zoo lang wachten moést. Of
hij wilde of niet, had de dokter nu de ge
legenheid; eens rond te kijken in dp woning
'van den millionair en het trof hem, zoo'n
.eigenaardige combinatie als het hier was,
,van antieken, landelijken eenvoud en mo
derne luxel B.v. electrisch licht; een prach
tige vleugel stond in den hoek van hiet
.vertrek en daar weer een paar
(eenvoudige Kouten banken,- of een rieten
leunstoel, zonder eenige versiering; zoo
als men dien alleen kón aantreffen in een
boerenhuisje,
Eindelijk kwam PeErow zelveHeï was
pen klein,- uitgedroogd mannetje, in 'pan
groven linnen kiel,
7,Dokter Grigorjew, niet waar?" vroeg
hij met groote levendigheid des dokters
Jiand drukkend,
7,Mijn naam is Michael NikolajewifscK
Petrow. Heel vriendelijk van u, dat u zoo
gauw gekomen is. Onze huisdokter is op
yeis en mijn vrouw heeft vandaag weer
iaën hevige benauwdheid gehad. Ze heeft
Jast van het hart, weet u Maar dokter,
,waf hebt u daar een mooi paard! Ik ben
pen kenner moet u weten."
„Ja; dat is een' mooi dierl" anfwoötdde
jlc dokter leukmaar had geen plan op dit
onderwerp verder, door te gaan en liet pr
dus onmiddellijk op volgen:
„Maar mag ik uw vrouw nu pens even
jricn?"
[,Ja, volgt u mij s.v.p.-; maar dan moeten
yvij naderhand toch' nog eens over uw paard
'spieken. Het interesseert mg, daar iets
picer van .te hoorenl"
De dokter kon tot groote voldoening
van de familie Petrow constatceren dat
het niet gevaarlijk Was. Slechts de ze
nuwen hadden de vrouw des huizes fe
pakken; en kalm houden was dus een
perste vereischte. Nadat dokter Gri
gorjew deze uitspraak gedaan had, waren
Petrow's gedachten weer gehpel vervuld
van het paard cn terwijl ze samen nog
Oven in het spreekkamertje vertoefden,
.drong' üe millionajf er bij den dokter, op
aan, daï hij hem toch het paard zbu, ver-:
koop'en; op den prijs kwam het bij hem
niet aan.
Da 'dokter kon' echter toch niet zoo gauw
tot een besluit komenwat zou zijn vrouw
.en. wat zouden zgn kinderen wel zeggen,
als hij hun aller lieveling zoo voor goed
in vreemde handen gaf?
7,Maar doktér,- bracht det. boer daar
terecht tegeninzooals het nu is wordt
uw aller lieveling slechts overspannen van
dag tot dagl Dus in zijn eigen bestwil
zou het ook zijn als U hem hier een plaats
je bezorgde in mijn warme stallen I
De dokter reed weg cn zou er nog eens
over nadenken; zooals hij beloofde of
schoon: hij nu al voelde, dat hij er toch'
nooit toe zou komen het dier weg te doen.
Nu was een patiënt der armenpraktijk
aan de beurt. Het was een vrouw wier
zoontje zeer ziek lag aan een borstkwaal
pn die dan oofk zoo mogelijk dagelijks
(door den dokter bezocht werd. Het was
daar treurig gesteld; niet alleen met het
patiëntje zclven, maar wat den gehcclen
toestand betrof,- daar de huisbaas juist
om zijn huur kwam ten vrouw Marja, zoo
héette die moeder van het ongelukkige
ventje, in het geheel niat in staat was
te betalen. Net hhd de dokter haar even
uitgestuurd om melk tc halen, daar zij
haar jongen anders ook niet alleen durf
de te laten, toen de hoogst-onsympathieke
huisbaas weer kwam, en het nu wel trof;
.want da dokter nam hem cnmiddieHlgk
mieo naaT het portaal ein voldeed hem daar
'dé som uit zijn eigen zak.
Toen nu vrouw Marja tertig kwam,, was
zij wel Verrast' cn kon haast geen woor
den vijlden, om den dokter te bedanken,
die nu maakte, dat hij gauw wegkwam,
met de belofte, dat zijn vrouw het meisje
wel zou sturen, met een krachtig soepje
voor den zieke.
Het had al lang ztes uur geslagen toen
de dokter eindelijk doodmoe thuis kwam,-
maar of zijn Vrouw hem al bad en smeekte,
hij moest nog naar een patiënt.
Den volgenden dag zocht hij ook de
vrouw van den rijken boer weer op en
Sdaar hij juist een brief had ontvangen vam
zjjn zoon, die in St.-Petersb-ulg studeer
de en die nu weer geld noodig had; ver
klaarde hij zich' dus bereid tot dien verkoop
van zijn geliefd paard, toen Petrow daar
nu weer op aandrong. Op den terugweg
deelde hij ook aan den trouwen André
zijn voornemen mee; het was net een eind
door het bosch, t oen daar opeens een luid
geschreeuw weerklonk en hen een bóeren-
slee achterop kwam, terwijl dokter Gri-,
gorjew de stem van den huisbaas van de
arme vrouw Marja meende te herkennen,
die riep
-„Ha, hal Daar h'eb' je dien dokter, die
altijd zooveel geld bij zich draagt. ,Voor
den dag er mee, gauwl"
Maar nu zou Ikakeen toch' nog eens too-
nen wat hij konHij rende, vloog over
den weg letterlijkAls het eerste huis
maar bereikt was,- zou het gevaar voorbij
zijn L s En ja waarlijk; dit lukte ogk;
alleen: Ikakeen sforte neer; het armé beest
was met recht op „het veld van eer" gei
sneuveld.
Dood-op van alle doorleefde émoties,-
zat dokter Grigorjew 's avonds aan zijp
schrijftafel, toen hij een postwissel vaal
1000 roebel ontving. Er was een begeleh
dend schrijven bij, dat luidde als volgt
7,Hooggeachte heer Dokter I
Zooeven hoor ik' welk ongeluk u oridert
weg getroffen heeft en haast ik mij, i|j
hierover mijn leedwezen te betuigen. Intustj
schen zend ik u hier den overeengekomen1
koopprijs, daar ik de zaak zoo goed al»j
afgehandeld beschouwde en het verlies du^,
niet u behoeft te drukken I Mocht u hiterj
om de een of andere reden bezwaar iaij
zien, welnu beschouw het dan, als een web,
dadigheidsgift van een rijken man, die hef
best missen kan
Na vriendelijke groeten,-
Hoogachtend,-
MICHAEL NIKOLAJEWITSCH
PETROW.
De laatste toevoeging maakte ook wer
kelijk; dat de dokt-er er geen bezwaar in
zag; en was de som ooit in goede handen
gegeven dan was het zeker nu, aan dieffll
edelen man, die zoo onophoudelijk in dq
gelegenheid kwam om wèl te doen aan
degenen die het waarlijk noodig hadden
en verdienden.
In heï jaar 1285 hecrschte er in hef
goede stadje Hameln een gTOote ontstcli
tenis. Duizenden ratten hadden cr zich get
nesteld na eerst het te veld staande koren
vernield te hebben; daarna hielden zjj hui»
in kelders en voorraadschuren, zoodat hef
eene stuk linnen na het andere opgeknaag4
werd en zelfs koeien en paarden in de
stallen aangevallen werden.
De kerkklokken luidden dag en nachf
Hoor om de burgers tot den strg'd tegen dit'
ongedierte op te roepen, dat in één weelt
meer onheil had gesticht dan de soldaten!
van den vijand in een heel jaar teweeg hadt'
den gebracht. Met groote stokken gewa
pend ging iedereen op de jacht, maaT hef
was net alsof er m-cer, kwamen, hoe meer,
pr gedood werden. En bovendien veroor-'
zaakten de doodc ratten nog een besmetter
lijke ziekte, zoodat de bewoners vaul
Hameln ten einde raad waren.
Op zekeren dag liep er door de straten
een van die zwervers die overal gevrceslctl
werden om hun wraakzucht, als ze niet
behoorlijk ontvangen werden.
Deze man was geheel in het' zwart ge
kleed behalve zijn muts, die van vuurrood,
fluweel was met twee roode vecren er op.
Hij wandelde met een onaangenaam spot
lachje op zijn gezicht door de straten, toert
hij op alle stoepen en op iedenen drempel
mannen en vrouwen zag weeklagen.
Zelfs de honden, die door de ratten op
gejaagd waren en die zeer in aantal waren
.verminderd; liepen mef baagenkfe ptqrert
