Klok en kalender in oude tijden. Trouwjaponnen te huur. Wie weten wil, hoc laat' het is, haalt zijn zakhorloge te voorschijn, dat hem minuut-, seconde-gewijze aangeeft, hoe ver dag of nacht gevorderd is, terwijl nog bovendien tal van klokken is huis en op straat of op torens en gebouwen tot zijn beschikking staan, om het juiste tijdstip te bepalen- Wie weten wil, den hoeveelsten dag der maand we hebben, welk feest we vieren ot zullen vieren op een der data van het jaar, 6laat zijn kalender op, die met betrouwbare zekerheid alle wetenswaardige tijden van den kring des jaars meedeelt. Hoe anders was dit alles in den tijd on zer vaderen, die kïok en kalender misten en toch bijwijlen den tijd bepalen moesten. Hoe zij dit deden, vertelt A. Schellings in ,,Het Centrum", zonder in bijzonderheden af te dalen. Men mee^ den tijd met eeuwen, jaren, maanden, weken, dagen, ureu, minuten en seconden. De dag omvat een tijdsruimte van vier en twintig uren die men rekenen kan van twaalf uren in den éenen nacht tot twaalf uur in den volgenden, of twaalf uur ,'b middags tot twaalf uur van den volgen den middag. Voor de astronomen begint de dag 's middags. Om het uür té weten, bediende men zich oudtijds van zonnewijzer en zandlooper; deze waren ten minste de twee voornaam ste instrumenten. De zonnewijzer zou een zeer nauwkeurig uurwerk zijn, als de zon altijd scheen; maar vooral in de lage landen, waar veel nevel hangt, en zelden.de blauwe lkicht een heelen dag Untelt van zon, had men weinig aan dezen tijdbepaler. -Tot den zandlooper nam men daar aijn toevlucht, maar deze is als- tijdmeter onbe trouwbaar. Waren er toen treinen geweest, die op de minuut vertrokken, ik geloof, dat onze brave voorouders dikwijls te laat zou den zijn gekomende goede, oude schipper der trekschuit had echter een hemelsch ge duld en nimmer haast. Menigeen zal den tijd, dat er nog geen klokken waren, heel ver wanen. Dit is on juist. Heel lang is het nog niet geleden, dat vele gezinnen zonder uurwerk leefden en men op de torenklok ging kijken, om te weten, hoe laat het was. De klepperman, die klepper-de-klep '9 nachts het uur aan kondigde en nog niet overal uit zijn gewich tig ambt ontzet is, bewijst het ons. Hoe wisten onze vaderen, wanneer de feestdagen vielen, die zij met groote heilig heid vierden? Op het Concilie Van Nicea, gehouden in 32ö, is vastgesteld, dat de Paschen steeds zal wezen op den Zondag, die volgt op de eerste nieuwe maan na het begin der Leïi- t.e, d.i. na 21 Maart. In den loop der tijden was de berekening van- de Lentenaohtsevening in de war ge raakt zoodat Paus Gregorius XIII het noo- dig vond, den kalender te heraten. De Len- tenachtsevening was 10 dagen vooruit ge komen en viel op 11 Maart. In 1583 werd dit in orde gebracht door verschuiving, zoo dat men 15 October schreef-in plaats van 5. Tegenwoordig zorgen de geleerden door allernauwkeurigste waarnemingen, dat de eveningen juist worden vastgesteld. Wegens het ingrijpen Van Gregorius XIII heet onze tijdrekening de Gregoriaansch.". Rusland alleen heeft zich bij de oule, fou tieve indeeling gehouden, die naar Julius Cesar de Juliaansehe tijdrekening genoemd wordt. Hoe moeten wij nu het Paaschfeest be palen? Eerst zoekt men het ranggetal van het jaar, waarin m;n Paschen wil vaststel len, in den cyclus decern novalis, d.i. een tijdruimte van 19 jaren. Men deelt het jaar tal en 1 door 19. De rest duidt het rangge tal of Gulden getal aan en stelb ons in staat de eerste nieuwe maan na 21 Maart uit te vinden. De grenzen, waartusschen Pasohen ligt, zijn 22 Maart en 25 April. Het ranggetal des jaars in den cyclus salaris, dat dient, om de Zondagsletter te bepalen, vinden we door het jaartal en 9 te deelen door 28. De rest is wederom het ranggetal. Wijl men de lijst tot bepaling van de nieu we maan, zoowel als die ter bepaling van de Zondagsletter, elders gemakkelijk vinden kan of ze zelf kan maken, laat ik ze hier achterwege. Heeft men de Zondagsletter gevonden, (de letters gaan van G tot A, ter wijl men om do 4 jaar een schrikkeljaar heeft, dat twee Zondagsletters behoeft), dan is de datum van Paschen gemakkelijk te ontdekken. Uitgaande van Paschen, legt men de feestdagen vastde zevende Zondag, die Paschen voorafgaat, is de Zondag quih- quagesima; de volgende Woensdag is Asch- woensdag. De Donderdag, die voligt op den derden Zondag na Pa-schen, is Hemelvaarts dag, de zevende Zondag is Pinksteren, enz. In de middeleeuwen vierde men in het algemeen het patroonsfeest,, terwijl tie meesten nu hun verjaardag als een feest dag beschouwen. In de kloosters echter en iln vele katholieke streken, ook nog in een deel van ons vaderland, blijft het patroons feest in eere. Om te weten, welken Heilige de Kerk op een bepaalden dag vereerde, leerden onze voorouders versjes, die men cisiojanüssen noemt. Yoor Januari bijv. leerde men de volgende twee regels, die 31 lettergrepen bevatten Casio Janus Epi sibij vendicat 00, foli, Mar Au Prisca Fab Ag Vinsen Ti Pan Po Mobile lumen. Aan de vertaling zal ik mij niet wagen; wiie er belang in stelt, zoeke zelf de Heiligen namen uit. Uit deze korte studie zal men eenigszins begrijpen, hoe men zieh vroeger behelpen moest, en menigeen zal zich verheugen, ctat hij het zooveel gemakkelijker heeft. 6EZOS8Ö SLftPEffS. In tegenstelling met vroegere tijden, toen een bed nooit genoeg kussens kon be vatten, -is men er tegenwoordig op uit, vooral niet meer dan het hóógst noodzake lijke too te laten in een bed. Hoofdkussens acht men ook al uit den booze. Physiologische zijn de therapeutische en hygiënische voordeelen zeer makkelijk te verklaren. Wanneer liet hoofd op dezelfde horizontale lijn ligt als het verdere lichaam, ondervindt het bloed de. minste stoornis. Door de vluggere bloedstrooming worden de zure stofwisselingsproducten spoediger weggevoerd en zal men eer de gewenschte verfrissching verkrijgen. Wanneer het hoofd een 15 c.M. lager ^ust dan men ge wend is, zal men onmiddellijk de voor het organisme aangename gewaarwordingen voe len. Nadoelen bestaan er niet. Integendeel zullen de voordeelen voor borst, keel, hals en hersenen niet uitblijven en zullen do ver schillende organen in het onderlichaam, bij een dergelijke ligging niet zoo vaak ge stoord worden als bij een ligging, waarbij het hoofd op kussens rust, het geval i;3. In dezen tijd van groot-doen, van opi scheppen cn verdcr-springen-dan-je stok king is; in dezen tijd, v/aarin dc fabel"van den os on deD hikvoisch in ellco straat, liisto.' rie is, in dezen tijd van schijn cn klatergoud zijn hier en daar airairos uit den grond vor. rezen, waarin voor gold en goede woorden mannen en vrouwen zich voor con uur, voor twee uren, voor een lieelen avond, in het pak kunnen steken. Wie naar do 'komodii wil, naar eon fijn coucort, een diner, waar hij of zij niet buiten kan, eon visito, waar van hij of zij weet, dat mevrouw X. ot mijnheer Z. er ook zullen zijn, die kan, alt zijn graderobe slecht voorzien is en decon-, tanten of het crediet voor een pak qf japon' ontbreken, zich op gemakkelijke voorwaar den tegenwoordig een kos.tu,uiii inBütir verschaffen, waarmee men in de voornaams-te gezelschappen voor den dag kan komen. Er zijn tal van gelegenheden daarvoor. Maar dat men ook kan trouwen in een ge- leénde trouwjapon of een geliuürd trouw pak, dat zal velen ietwat Spaansch voor komen. Helaas, Waar is de goede oiida tijd gebleven, toen men in zijn eigen tröu,Wgoed nog zijn kleinkinderen naar den doop bracht? In Londen, niet ver van Whitechapel Cliucli, aan den .anderen kant rvan den weg, in ©en- zaak met ,een uithangbord, slat de halve ge vel breedte beslaat, is een ondernemendq Joodsche koopman, die zijn Pappenheimerg kent, Cr mee begonnen. En hij heeft navol- gers gekregen, zelfs in ons solide Nederland.! De prijs voor een trouwjapon in huiir* varieert, al naar gelang van de kwaliteit en den snit, van e£n daalder tot tioii gulden.' Voor een daaJdeir heeft (men een heel be hoorlijke lichtgrijze trouwjapon; voor |dxiq gulden een "wit satijnen, met oranje-bloesem, terwijl voor tien gulden, leen prachtig wit zijden trouwjapon te hüur is met' langen sleep en volop gegarneerd met kant, oranje bloesem, en imitatie-diamant, in het kort een japon, diè wel tweehonderd tot driehon derd gulden zon kosten, als men hem zoo in den winkel kocht. Do verhuurders maken mooie zaken, want het is merkwaardig, zoo algemeen als da zucht om zich groot-er voor te doen dan men is, verbreid is. Wie» het eenigszins doen kan, blaast in de bus om zijn dochters op haar trouwdag als vorstinnen voor den dag te doen komen. En wie het niet doen kan, wil toch meedoen, en fondsen niet bezittend om een kostbaar ld eed t<o koopen betaalt hij graag een tientje, om, zij' het dan maar met gehuurde spullen, den dochters van zijn buurman de oogen uit tet steken. Het bezwaar, dat een of ander niet past, of niet go-ed zit, wordt ondervangen door den enor- men voorraad, waar allicht wat bij'is, en door handige helpsters, die met een hand omdraai hier wat opnemen, daar wat inne men, en verschikken, en met een lintje of een strikje wonderen, doen, waar het geldt iets te verbergen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1913 | | pagina 20