if©. £627£
Blad.
A aan© 1913.
Buitenlandseh Overzicht.
Tweede Kamer.
Faillissementen.
FEUILLETON.
Wraak.
Het beste nieuws is, dat in België de
/tlgemeene werkstaking niet
L a 1 uitbreken. Het besluit is reeds
gevallen, dat den 14den April het werk
zal worden voortgezet.
Met de leden der linkerzijde hebben in
het Kamergebouw de socialisten een ver
gadering gehad. Daar is overwogen, wat
geciaan kan"worden.
Doch ook van andere zijde is alles gedaan
om de uitvoering van dat besluit, dat voor
België zulke groote gevolgen zou hebben, te
voorkomen. De burgemeesters der groote
steden zijn ook eenige dagen in de weer
geweest. Dat optreden is gevolgd door een
motie, aangenomen na een samenkomst der
socialisten met die burgemeesters. De mo
tie luidt:
Het comité, overwegende, de stappen der
burgemeesters van de groote steden en hun
verklaring, dat zij niets zullen nalaten om
■van de regeering te verkrijgen dat grond
wetsherziening in studie wordt genomen,
verklaart zich bereid, mede te werken tot
een vreedzame oplossing,
schorst de beraadslaging en trekt het be
sluit tot afkondiging der algemeen© staking
op 14 April in.
Verzekerd wordt ook, dat minister De
Broouevillo beloofd heeft, dat ingeval d
Boei a-listen deze eerste concessie doen, de
regeering een voorstel tot onderzoek der
kieswetten zal indienen. De socialisten ga
ven dus toe, maar met de overtuiging, dat
hun toegevende houding niet vergeefsch zal
zijn.
Het gerucht loopt, dat de ministers Se-
gers en Hubert zich niet zouden neerleg
gen bij deze ondërshandsche schikking en
aftreden.
Het Russische volk viert feest! Maar
Koe? 't Zou ons zoo niet lijken. Woon je
aan een straat waar de tsaar zal passeeren,
dan worden je zooveel vragen gesteld, dat
het pleizier al lang verdwe
nen is. Hoeveel ramen er aan de straat
zijn, wie daarvoor plaats zullen nemen als
de keizerlijke familie passeert, alle van die
■wetenswaardigheden, waarin de geheime
politie belangstelt.
De hoofdstad is schitterend versierd.
!Aile straten, waardoor de tsaar komen
moet op zijn tocht van het Winterpaleis
naar de Kasankathedraal, zijn met kleuri
ge tapijten versierd en met vlaggen en
bloemenfcóoi opgesmukt. Duizenden clectri-
sche lampen zullen aan die straten
een tooverachtig uitzicht geven. Vlag
genmasten, obelisken en eerepoorten zijn
op verschillende plaatsen opgericht. In
een woord, het is bont, kleurrijk, rijk,
maar niet mooi. Daarvoor ontbreekt een
heid en smaak. Veel geld heeft het echter
gekost, meer dan 2 millicen Toebels.
In alle steden des rijks is hot /jubileum
top schitterende wijze- gevierd.
Overal waren feestvoorstellingen, volks
vermaken, illuminaties, enz. Bijzonder
schitterend waren de feesten te Moskou,
Kief, Teflis cn Riga.
Met de orde gaat het prachtig. Geen en
kele ongeregeldheid heeft zich voorgedaan.
De telegrammen hebben gisteren reeds
doen weten, op welke gronden de Fransche
regeering haar nieuwe leger ontwerp en en
daarmee vcrgroöting van het 1 e-
g e r verdedigt.
Toen minister Etienne het ontwerp gis
teren hij de Kamer indiende, protesteerde
de uiterste linkerzijde daartegen met onge
wone heftigheid, de rechterzijde het
centrum applaudisseerden en klapperden
met de lessenaars.
Toen zette de president zijn hoed op.
De tribunes werden ontruimd.
Etienne las met zeer luide stem het ont
werp voor. De socialisten schreeuwden:
reactie, reactie!' en scholden den minis
ter uit.
Onder een onbeschrijflijke opwinding gaf
de voorzitter Deschanel het woord aau
Cheron, den rapporteur.
Het ontwerp werd gerenvoyeerd naar de
commissie van voorbereiding.
Cheron werd heftig aangevallen door de
socialisten en moest, omringd door partij-
genooten, het spreekgestoelte verl:.ten en
naar zijn plaats terugkeeren.
Het ontwerpt legt drie jaar werkelijken
dienst op, twee jaar dienst in de reserve,
zeven jaar in het territoriale leger en ze
ven jaar in de territoriale reserve.
De legerccmmissie uit de Kamer heeft
besloten zich bezig te houden met het kre
diet van 500 millioen, vóórdat zij het wets
ontwerp op den driejarigen dienstplicht
onderzoekt. Deze beslissing heeft algemeen
de levendigste bewondering veroorzaakt,
omdat daardoor de behandeling van het
ontwerp op den dienstplicht vertraagd
wordt.
In Engeland is een wetsontwerp in be
werking. dat de hongerstaking der
suffragettes practisch onmogelijk
zal maken. In dit ontwerp wordt
bepaald, dat een gevaDgene, die voedsel
weigert, eerst zal worden losgelaten als de
gevange-nisdokter dat dringend noodzake
lijk acht. Is hij of zij buiten de gevange
nismuren weer aangesterkt, dan volgt op
nieuw gevangenneming.
Ella Stevenson, een kiesrechtstrijdster,
die zich in Richmond heeft toegelegd op «-ie
brandstichting in brievenbussen, is tot ne
gen maanden gevangenisstraf veroordeeld.
Nog altijd is het ons maar niet duidelijk,
dat dergelijke pr act ij ken worden betracht
door vrouwen, die op een zekere ontwikke
ling aanspraak, maken.
Te Havre hebben 450 werklieden van de
Compagnie Générale Transatlantique ge
staakt. Zij eischen een loonsverhooging van
50 centimes per dag.
In den loop van deze week zullen i n
D u i t sc li 1 an d 47,000 schildersge
zellen, die lid zijn van het centrale
verbond van georganiseerde schildersgezel
len, uitgesloten worden.
Nu reeds zijn 5000 werklieden uitgeslo
ten. De bond beschikt over een vermogen
van twee millioen mark.
Uitvoerige besprekingen worden in de
Amerikaansche bladen gewijd aan de in
treerede van Wilson en zijn kan
sen op succes. Volgens de niededeelingen
daaromtrent uit New-York verklaart de
Herald": „Er begint een tijdperk van
ernstige verantwoordelijkheid. Wij zullen
de regeering gaarne en zonder voorbehoud
onzen steun verleenen". En het blad meent
dat de natie aan de zijde van Wilson zal
staan, zoolang hij het pad der 'wijsheid
blijft bewandelen.
De „Call'' van San Francisco zegt:
„Woodrow Wilson kan rekenen op de wel
willende medewerking van geheel het Ame
rikaansche volk."
Wilson zal een breeds progressieve po
litiek volgen," aldus de te Chicago ver
schijnende Record-Herald"; ,,liij spreekt
echter de taal der gematigdheid en van het
gezond verstand."
De „Picaj'aune" te New-Orleans schort
haar oordeel nog op. „Het nieuwe con
gres", zegt dit blad, „telt een ongewoon
groot aantal nieuwe, in de politiek nog
onervaren, mannen. Het is dus moeilijk te
voorspellen langs welke lijnen de wetge
vende arbeid van de eerstkomende jaren
zich zal bewegen."
President Woodrow Wilson is begonnen
eich de baantjes j agerB, die bij dui
zenden zich aanmeldden en hoog opgaven
van de diensten bij de verkiezingen door
hen bewezen, van h e t 1 ij f t e h o u-
d e n. Zijn voorgangers hebben dat niet ge
daan en er veel last van gehad. Wilson wei
gert ieder die hem om een baantje komt
vragen te ontvangen.
Met een nieuwen president hebben de
Yereenigde Staten natuurlijk ook een
nieuw, democratisch ministerie gekregen.
Onder de nieuwe titularissen mag vooral
William Bauchop Wilson, de minister van
arbeid, met recht een self made. man wor
den genoemd. Gedurende 29 jaren was hij
mijnwerker, trad in dien tijd op den voor
grond als lid van den mijnwerkersbond,
werd benoemd tot lid van den Uitvoerenden
Raad van dien Bond en zes jaren geleden
gekozen tot lid van het Huis van Afgevaar
digden. Deze minister is thans nas 50 jaar
oud.
Naar aanleiding van een staking in
de gasfabriek in het Noorden van
Sydney, waardoor vele wijken van verlich
ting verstoken zijn, hebben ongeveer 2000
inwoners, onder voorzitting van den Lord
Mayor, een vergadering ten raadhuize ge-
houuen. Op die vergadering kwam het tot
wanordelijkheden. De politie trok den stok
en jaagde de rustverstoorders de zaal uit.
Daarop werd een voorstel aangenomen, om
vrijwilligers op te roepen, voor het aan
den gang houden van het gasbedrijf.
Er hebben zich 8CO man, onder wie een
aantal studenten, aangemeld. Dientenge
volge is de stad weer vairgas voorzien.
l&o J^oncker's Bciiiiumenspel.
De liefde is eeuwig,
Maar 't schimmenspel niet.
Dab was 't einde van Ko Doneker's schim
menspel, gisteravond in de Gehoorzaa' k]ei-
ne zaal, gegeven voor een tamelijk goed op
gekomen publiek. Maar zouden we het zoo
ver mis hebben, wanneer we zeggen, dat
die aanwezigen gaarne nog een uurtje lan
ger hadden genoten van deze gemoderni
seerde Chineesche schim?
We hebben gisteren schcone jeugd-herin-
neringen gehad. De Chineesche schim met
het bosch en de roevers, de herberg aan 't
water met het uithangbord „Het Zwaantje"
en het ranke bootje op de plas. Dat is ons
allen toch nog bijgebleven, is het niet? Was
het niet het Bc.hoonste einde van den gewo
nen Zondagskrans, als daar, na het genie
ten van chocola en koek, de Chineesche
schim voor den dag werd gehaald, het licht
uitgedraaid en het olielampje achter het
doorzichtige schermpje werd geplaatst?
Dat heeft Ko Doncker ontworpen voor
groote mensehen. Hij heeft een lange reeks
beelden vervaardigd en ongeveer anderhalf
uur vermaakt men zich allerkostelijkst.
Doncker is hier de rechte man gebleken te
zijn. We kennen z'n teekeningen uit wijlen-
.,De ware Jacob". Z'n teekenstift is thans
bezig geweest, om een groote menigte- pop
pen to vervaardigen, poppen en nog zoo
heel veel andere diDgen.
Met berijmden tekst worden de beelden
gegeven cn is aio tekst reeds hoogst kod
dig, het humoristische wordt nog verhoogd
door de begeleiding met piano, viool en
tiom. Cf is heb niet om te schateren, als
de Batavieren hun vrouwen verdobbelen
onder de muziek van „Geef me nog een
drupske", de Sabijnsche maagden worden
weggevoerd met „Dat gaat naar den
bosch toe", de koningin van Sheba met do
„Hochzeitsmarsch" naar Salomo gaat, en
deze onder het spelen van het bruidskoor
uit Lohengrin zich voor drie nieuwe huwe
lijken tegelijk bij den burgerlijken stand
aanmeldt.
Daar is veel - hartelijk gelachen.
Doch menigmaal klonk er luid applaus
en dat gold de schimmen. Hoe scherp ge-
teekend was het silhouet, wat al verschil
lende typen heeft Doncker vervaardigd.
Van de vele silhouetten willen we hier
vooral noemen de voorwereldlijke dieren,
Egypte, den stoet van de koningin van
Sheba, de brand van Home, de microscoop,
Napoleon en Japan. En dan nog die gees
tige dingetjes van de eerste menschen,
Jozef en Potifar's huisvrouw, Grieken
land, Socrates en Xantippe, Jacoba van
Beieren met haar gebroken potjes en Ja
mes Watt. Dat zijn er al heel wat, maar
er zijn er nog meer, die waard zijn, gezien
te worden.
Mocht Doneker's schimmenspel eens weer
loeiden komen bezoeken, dan kunnen we
ieder aanraden er naar toe te gaan. Wer
kelijk men zal zich tijd en geld niet beklar
gen, maar, evenals wij, met genoegen
daaraan terugdenken.
!>irïk Kiijlland. Tcutoonatelliiig; der
Leidaclie Kanstverecni^itis;.
Het is een weinig aantrekkelijk en dank
baar werk, de bespreking eener tentoonstel
ling, die, een tweetal studies niet te na ge
sproken, zoo wéinig den indruk van artis
tieke qualiteiten vermag te geven.
Al twijfelt ge niet aan den arbeidslust
en de ©choonheidsgezinde bedoelingen van
dezen artist, zeker is, dat de resultaten
daarvan, hier bijeen getoond, wel erg poo-
ver zijn.
Thema's genoeg en voldoende belangrijk,
landschap, interieur, waterpartij, rivier
en havengezichten, stillevens, etc. in krijt
en penteekening, water- en olieverf; doch
wat go pijnlijkerwijzc mist, is de fijne
emotionaliteit, de vaardigheid des gevoels.
die uitweg zoekt een vorm, zichtbaar en
boeiend voor den toeschouwer.
Ge zoudb wenschen voor deze onderwer
pen aanzienlijk meer beheersching over
vorm en lijn, belangrijk meer markantheid
van teekening. Er is hier een tekort aan
uitbeeldingsvermogen, een machteloosheid
tot het scheppen van iets oorspronkelijks
en levends. Geen uiting spreekt hier, de
eenvoudigste niet, als de openbaring van
een fijnbesnaarde menschenziel, die ont
roerd werd door de schoonheid van wat hij
heeft gezien. Men kan onder de bekoring
komen van simpelheid of kinderlijkheid,
dusdanig onvermogen tot boeiende weer
gave maakt wrevelig.
Plasschaert in zijn „negentiende-eeuw-
sche Hollandsche schilderkunst", noemt
hem een hardnekkig, beperkt werker, heeft
hem daarmede niet te veel geprezen. Te
veel echter, waar hij in hem invloed van
Vincent van Goclv bespeurt. Want, althans
naar deze collectie te oordeelen, achten wij
hem niet rijp genoeg tot ondergaan van
eenigen innerlijken invloed van dezen groot
meester. Waar vindt ge een aanvang van
diens rhythmische emotie, een vonk van
dieüs brandende hartstocht tot uitbeelden
en kleupgeven, maar de blindgevolgde roe
ping van dat genie, ook maar in geringe
mate.
Nijland is bepert, mist breedheid en
ruimte. Niet beperkt genoeg is hij vaak in
zijn zorgvuldige detailleering. Hij vermag
de geringste beweging der elementen, van
water en lucht, de massiviteit der stof
niet plastisch aan te duidenhij beheerseht
de techniek niet, kan er niet mede spelen
of spreken. Zelfs zijn simpels krijtteeke-
ningetjes of schetsjes, dio bij menig ander
vaak spontane indrukken vermogen bloot
te leggen, bij wien voor degelijker werk
nog de hand niet vrij staat, bereiken niet
't persoonlijke, het temperamentvolle, door
hetwelk de ware kunstenaar zich kenmerkt.
Zijn werk is mat, niets-zeggend; aandoen
lijkheid, grondige voorstudie en beheer
sching is hem ten eenenmale vreemd.
Verwonderlijk doet heb stilleven met de
vier schoenen aan, als de eigenaardige op
lossing van een bijzonder moeilijk gegeven,
als een lichtpunt te midden van zooveel
matheid. Dat stuk is forsch werk, dat is
gezien en opgenomen, degelijk beheerseht,
daar zit vorm- en lijn-teekening in, dat is
schier uitbeelding met fantasie.
Ook de atelier-studio, in potlood met
zwart-inkt doorkrieuweld, is als interieur
studie goed en van technisch veel grootere
bedrevenheid. De atmosfeer ia goed aange
geven, de uitbeelding volledig en cquili-
breerd.
Deze twee stukken hebben te noemen
waarde. Overigens zijn de vele zee-hoof
den, kaden, havengezichten met stoomboo-
ten en elevatoren, het rumoerige havenbe
drijf to slordig en onverschillig van begrip,
dan dat ze ook maar eenigermate aan Van
Gcch moesten herinneren. Zij ontstemmen
eerder door hun eentonigheid en armelijk
heid van expressieve middelen.
Noch zijn teekeningen, noch zijn aquarel
len of olieverfstudies, hoe zorgvuldig vaak
ook van afwerking, vermogen on© te geven
de ontroering, die we van een kunstenaar,
die zijn onderwerp liefheeft en eer wil
aandoen, mogen verwachten. Ontwikkeling
en verdieping van expressie en gevoel mo
gen dezen schilder op ander gebied nog
brengen, wat hij in beide genoemde wer
ken reeds bereikte. v. W.;
Zitting van gisteren.
Bij de verdere behandeling van het
ontwerp Landweer wet kon d
heer Van Karnebeek de voorstel
ling van een compromis van een soort
Shylock-koop niet goedkeuren. De Minis
ter heeft aan te vragen, wat hij noodig
acht in het belang van 's lands defensie.
Dat de wijziging is aangebracht na het af-
deelingsonderzoek, is iets, wat zeer vaak
geschiedt. Onjuist is, dat het contingent is
'verhoogd.
De heer V e r h e ij sloot zich daarbij
aan. Hem is van een compromis niets be
kend. De aangebrachte wijzigingen zijn in
oen geest van hetgceivrin het afdeelings-
onderzoek zelf is gevraagd.
De Minister bevestigde hetgeen de
hecren Van Karnebeek en Verhey reeds
zeidén. De wijzigingen zijn alle in* de af-
deelingen zeiven gevraagd.
Na eenige replieken, waarbij de heer
Ter Laan den heer Van Karnebeek en
zijn vrienden „deserteurs" noemt, omdat
zij telkens voor verzwaring van lasten zijn,
maar zelf zich aan dienstplicht weten te
onttrekken, voor welke uitdrukking de
Voorzitter den spreker tot de orde
roept, betoogt de heer Van der Bosch
van V o r w o 1 d e, d'at de militiewet
geen verzwaring, maar verlichting van
lasten heeft gebracht, bijv. door inkorting
der herhalingsoefeningen.
Het algemeen debat wordt gesloten.
Bij de artikelsgewijze behandeling van
het ontwerp komen allereerst in bespre
king eenige amendementen-Van Karne
beek, strekkende het eene om den duur
van den diensttijd bij de landweer van 5
op 7 jaar te brengen, en het andere om
gedurende bovengemelden diensttijd niet
eenmaal, doch tweemaal door de landwoer-
oefeningen to laten houden, gedurende ten
hoogste C dagen.
De heer Van Karnebeek, deze
amendementen verdedigende, beveelt zo
aan in het belang van een hoogere oor
logssterkte.
Dit is noodig, als men ziet de sterkte
van verschillende huitenlandsehe legers,
tegenover die van het onze.
De heer Mar chant bestrijdt de amen
dementen juist op grond van hetgeen de
voorstellers tot hun verdediging aan
voerde.
De heer Duymaer van Twist be
strijdt het om financieele redenen en we
gens gemis aan kader.
De heer T e r L a a n zegt, dat hij met de
gewraakte uitdrukking tegenover den heer
Van Karnebeek niets beleedigends bedoeld
lieeft in het verband, waarin hij het ge
zegd heeft,. Daarna bestrijdt hij de amen
dementen, ten gevolg© van welke .weer een
nieuwe last op de arbeidersklasse zou wor
den gelegd.
De Minister van Oorlog vindt
de amendementen-Van Karnebeek uitter-
aard zeer sympathiek, maar zij passen
thans nog niet in de organisatie van de
landweer. Er zullen toch niet minder dan
dertig nieuwe organisaties noodig zijn, om
dat achter leger en landweer nog staat de
ongeorganiseerde landstorm, die moet die
nen om de reserve van leger en landweer
aan to vullen. De Minister raadt den heer
Van Karnebeek hier aan voor het oogen-
blik zijn goed bedoelde amendementen,
terug te nemen.
Do heer Van Karnebeek gaf aan
dien wenk gevolg en trok ze in.
Het verdere debat werd verdaagd tot
heden.
J. Vlasveld, te Zoeterwoude.
W. H. J. Foks, behanger en stoffeerder
te 's-Gravenhage.
W. de Gruijl, te Scheveningen.
R. H. P. Jansen, Den Haag.
Nadruk verboden).
82)
Wat spijt u?
Niets, mijnheer, dat zijn dingen, dio
mij niet aangaan.
Ik verzoek u, een nadere verklaring
.van uw woorden te geven.
Ik vv ilde zeggen, dat heb mij spijt,
dat mijnheer Jactel niet aan mij gevraagd
heeft om gisteravond terug te kom?D, ten
einde hem bij zijn werk te helpen, want ik
izou het zeker niet verzuimd hebben Wij
zouden dan samen op het kantoor zijn ge
weest-, ik zo u dien goeden mijnheer J act el
beschermd hebben en hij zou op dit oog en-
blik nog in leven zijn.
Hij wierp een medelijdenden, blik naar
het lijk.
Had mijnheer Jactel een der bedien
den verzocht, hein gisteravond bij zijn
werk te komen helpen?
Lazare Beerman, die niemand wilde be-
•ohuldigen, antwoordde niet.
Het was trouwens ook niet meen* noodig.
Mirador kwam, hevig ontroerd, een stap
Vooruit.
Aan mjj had mijnheer Jactel dab ver-
Boeht, zeide hij, en ik verdien ten volle een
verwijt, want ik ben niet gekomen.
En voor zich mompelde hij, met een blik
op den vermoorde
Het is zeker, dat, wanneer ik gekomen
was, die misdaad niet gepleegd zou zijn.
U had dus gisteravond op het kan
toor moeten komen?
Ja, .mijnheer Jactel had het mij ver
zocht.
En u hadt hem beloofd, te komen?
Dat ontken ik niet.
En waarom is u niet gekomen?
Uit luiheid, zeide Mirador, na een
korte weifeling.
Die weifeling ontging noch aan den heer
Lément, noch aan Gaume. Laatstgenoemde
naderde Mirador en zag hem strak aan.
Hoe laat hadt u met mijnheer Jactel
afgesproken hier te zijn? vroeg de rechter
van instructie.
Om tien uren.
Waar is u vannacht geweest?
Thuis.
Goed, wij zullen het onderzoeken.
De rechter van instructie wisselde een
blik met Gaumc.
De markies zat aan de tafel en luisterde
naar dit verhoor. De rechter kwam bij hem
en fluisterde hem toe:
Is die Mirador al lang bij u in be
trekking 1
Zoo lang mijn zaak bestaat.
Dus u kent hem goed
Zeker. Hij was wachtmeester bij mijn
eskadron.
En u stelt vertrouwen in hem?
Een onbeperkt vertrouwen.
De markies zag den rechter verwonderd
aan en vroeg
Maar waarom doet u mij die zonder
linge vragen omtrent hem?
Dat zal ik u straks wel zeggen.
Mirador begreep zeer goed, dat er over
hem gesproken werd, maar hij vermoedde
niet, dat 6r een verdenking tegen hem bij
den rechter was opgekomen. Deze hervat
te het verhoor en vroeg:
Woont u te Nogent?
Neen, te Parijs.
Waar?
In de LyODSche straat 14.
En heeft u daar den nacht doorge
bracht
Ja. Maar welk belang heeft u er bij,
dat te weten, en waarom vraagt u mij
daar zoo uitdrukkelijk naar?
De rechter scheen deze vragen niet eens
gehoord te hebben. Hij sprak op fluiste
renden toon met Gaume. Deze schreef
eenige -woorden op een vel papier, dat
hij daarop aan een gendarme gaf.
Breng dit terstond naar het telegraaf
kantoor, zeide hij. "Wacht op heb ant
woord on breng heb dan terstond hier.
Goed1, mijnheer Gaume.
De gendarme snelde heen.
De rechter van instructie verzocht den
bedienden, uitgezonderd Lazare Beerman,
in het aangrenzend vertrek te gaan. Om
Mirador scheen hij zich niet.meer te be
kommeren.
Daarna wende hij zich tot den mar
kies.
Ik ben genoodzaakt, mijnheer De
Soulaimes, mevrouw de markiezin hier in
verhoor te nemen, ten einde een nauw
keurige beschrijving van den moord te
liooren. Wil u zoo goed' zijn, mevrouw uw
moeder hier te brengen?
Michel had dit verzoek wel verwacht.
Het was inderdaad noodig, dat de heer
Lément do markiezin ondervroeg. Daarbij
wist hij, dat de rechter van instructie een
zachtzinnig, bekwaam cn beleidvol man
was. Hij voldeed dus terstond aan dit
verzoek.
Gaume was in het aangrenzend vertrek
gegaan en eprak met de kantoorbedien
den, maar hield Mirador scherp in heb
oog.
Deze vermoedde er niets van. Hij jam
merde wanhopig.
Wanneer ik mijn belofte had gehou
den en gisteravond hier gekomen was, dan
zou die goede Jactel daar nog gerust en
gelukkig aan z'jn lessenaar zitten. O het
is mijn schuld. Ik zal het mij nooit ver
geven.
Op het kantoor zeide de rechter van in
structie tegen Lazare Beerman:
De inlichting, die u mij heeft gege-
van is zeer belangrijk, mijnheer.
Het spijt mij bijna, het gezegd te heb
ben, mijnheer, want ik zie, dat u vermoe
den heeft tegen een eerlijk man, dio al
leen schuldig is aan een weinig luiheid,
zooals hij zelf heeft bekend,
Lément zag Romain strak aan.
Weet u niets meer?
Van hem? Neen. Alleen meen ik wel
eens gehoord te hebben, dat Jactel, dio
veel vertrouwen in Mirador stelde, hem het
cijfer van het slot dér brandkast had mee
gedeeld.
Lément sprong op van verbazing.
Weet u dat met zekerheid, mijnheer?
Neen, zeker weet ik hot niet. Ik heb
heb alleen maar hooren zeggen.
Door wien?
Ik weet het niet. Ik was toen paa
liier op het kantoor, en sloeg er niet vcrl
acht op.
Vreest u misschien te veel te zeggen?
Lazare antwoordde niet.
De markies kwam op hetzelfde oogenblik
terug, met de blinde aan zijn arm, die
zich zacht liet geleiden. Het ontging den
rechter van instructie niet, hoe bleek moe
der on zoon waren. Heb was alsof zij zelf
beschuldigden waren, die gebukt gingen
onder den last van hun misdaad. Vooral
de markiezin, die zich met moeite bewoog
on op den drempel van het kantoor met
schrik terugdeinsde.
Een vreemd geval, mompelde Lc-
ment, die, zooals men weet, door Sarazïn
op de hoogte was gesteld. Een vreemd
geval, zooals er mij nog nooit een is voor
gekomen. Die blinde vrouw is bij de mis
daad tegenwoordig geweest. Zij heeft den
moordenaar vastgegrepen en toch heeft
zij hem niet kunnen herkennen.
Maar wie weet, misschien kan zij mij
een spoor aanwijzen.
Hoe goed Lazare Beerman zich ook wist
te beheerschen, toen de markiezin binnen
trad, sidderde hij.
Hij had willen vluchten, maar de vreea
hield hem aan-den grond genageld.
Hij zag do markieziQ met langzame
schreden naderen. Haar oogen waren met
een zonderlinge uitdrukking^ op den moor
denaar gericht, als had zij hem kunnen
zien.
Hij boog het hoofd en het was hem als
of hjj een stem hoorde, die hem toevoegde:
Komaan, volg ons.
(Wordt vervolgd).
