tfo. 10220 LEIBSCH DAGBLAD; Bins^ag* £4 «Januari. Tweede BTad. Anno £013. Buitenlandseh Overzicht. FEUILLETON. Aisby^s vader. Kunst, letteren, enz. Ingezonden. Do commissie nit dou Tv ijksuag in zakc hot wetsontwerp tot vcrmiadcriig van do rechten op den invoer van yleesch. heeft Zaterdag- haar beraadsla gingen ten einde gebracht. De correspondent van de .Drankf. Zt.g." ie Eerlijn meldt, dat het resultaat was de weigering van allo door de sociaal-democra ten en do vrijzinnige volkspartij gedane voorstellen. Het regoo£ring«ontwerp werd met 11 tegen 8 stemmen aangenomen. Met de li ationaaljiberakai en hetocntriim.' stemden ten slotte ook er Voor de vrij zinnige volks- partij, zoodat de Bondsraad wordt gemach tigd de tcigenxoetkaming inzake de invoar- echten tot 31 Maart 1011 toe te staan. Het bestuur der gooianl.clcmoarafcische par tij lead Zondagmiddag te Berlijn 16 verga- Iddringen en in de voorsteden 9 vergade- Hingen belegd, om te p.role.3 toeren tegen de duurte van het vlcesoh cn om togen het g.wart-blauwe blok stelling te nemen. De vergaderingen waren, zeer druk bé- jzocht; twoö vergaderingen moestem zelfs, als te vol, door de politie verboden worden. Aks Sptrekera traden in de bijeenkomsten, [Rijksdag-afgevaardigden, gemeenteraadsleden en oenige vrouwen ©i>. In do vergaderingen .werden eensluidende moties aangenomen om ,tp probestociren tegen de beraamde"opheffing ,vnn den invoer van Russisch vleesch. Ver langd wordt de openstelling van alle gren zen voor den invoer van vee cn vleesohj 'Aan het slot der moties wordt geprotes teerd tegen het bestuur van Bei-lijn, als- Snede tegen heb to wachten verbod van ïn- ,vocr van Kussisoli vleesdi. Do vorgadarin- Jgen verldaren deze pogingen in strijd met het gemeen tebalang. Ha, liet slut ton der ver gaderingen, vormden zich hier en daar eenige 'groepen, maar alles liep in de volmaa kste j>.rde af. Do Belgische miinister van justitie heeft (ctiL acocord voocrgcstc-ld aan de advocatoni vnrt de dochters van wijlen koning Leopold! Haar men weet gaat dit proces om d e mi 1- 1 i o n e n der koninklijke s t- i c h t i n- Jgen, waarop de Staat beweert recht te hebben. De Staat zou aan de 3 prinses sen een bedrag van 36 mil Li oen fraf. ter yer dceling laten, en wel 21,000,000 frs. aam 'effecten en waarden, dia op het oogenblik van 's koniugs clcod govondcu werden en den prinsessen rechtens toclcómen; 6,000,000 fi'o. aan waarden, die. ia het actief der Hie- xterf11 hach.stiohting aan <lw eucoessie vaan den koning werden toegewezen en dc waarde you een bezitting, welker herkomst twijfol- laéhtig blijft; 6,000,000 frs. toot de nieubc- belcn, effecten cn voorwerpen, die de Staat tof zich nam en 3,000,OCH) fr. rente als afkoop' voor de ^(L'inseösen voor de koninklijke do- jnreinèn van Odergnon en de Ardennen. Hoewel de I'l-msesscn nu weigeren, ge. looft men te Brussel dat wel*een schikking 'getroffen zal worden. De beraadslaging in onderdeelen over home rule in het Lagerhuis is vandaag geëindigd. De beraadslaging heeft meer dan 40 dagen geduurd, en met uitzondering van heb voorval van de ne derlaag bij verrassing van de regeering, ■opmerkelijk weinig van belang opgeleverd. In de voornaamste bepalingen van de .wet is niets van beteekenie gewijzigd. Men zal zich herinneren, dat er bij de laatste groote spoorwegstaking same n- werking is geweesb tussohen de vier voornaa me te vakver- een i g i n g e n van spoorweg personeel. Daar had voor dien nog al iets aan ontbroken. Weldra zullen nu drie hunner tot een vereeniging worden saam- gesmolten het zijn de Amalgamated Socie ty of Railway Servants (verreweg de grootste), dc General Railway Wolkers ill:nion en de United Pointsmen's and Sig nalmen's Union. De vierde vereeniging, die van de machinisten en stokers, wil in stand blijven. De reden zal wel zijn, dat dit best bezoldigde deel van het spoorweg personeel vreest met zijn eischen tob lots verbetering in verdrukking te komen, als het met het groote leger moet samengaan. Zaterdag hebben vertegenwoordigers van de drie vereeni.gingen de samensmelting ver der voorbereid en het ook over den naam Slot.) „Ik stond vlak bij ons huis..." „Wel, mijn lieve, kleine meid, ik moest file schamen, maar je weet...'' Het kind viel hein in <le rede, verwijtend; „Heen, u weet 't niet. HL, en ik heb u niet vergeten." „Ja, ik schaam me erg; maar ik zal je nooit weer vergeten, ik geef er je nujn woord op. Wil je me vergeven en goede vrienden met me zijn, voor altijd?" „Ja, dat wil ik wel, maar toch begrijp ik niet hoe u 't kon vergetenu is soms zeker erg vergeetachtig, maar ik ben het ook wel eens. Ik kan u nu gemakkelijk vergeven, want ik geloof, dab u wel goed en rechtvaardig wilt zijn, en ik geloof ook, ■dab u heel vriendelijk is. Maar u moet me beter koesteren, zooals papa doet; het is koud." „Je zult gekoesterd worden, zooveel je wilt, mijn lief, nieuw vriendinnetje, dat nu altijd een oude vriendin van mij zal blijven, hè? Je doet me denken aan mijn kleine (meisje, nu niet- meer klein maar ze "Wfla lief, en teer en fijn, net als jij. En zij had jou bekoorlijkheid, kleiue heks, je. alles overwinnend, heerlijk'vertrouwen, in .vriend en vreemde; dat maakt ieder rij- rwillig tot. je slaaf, op wien maar je aan dacht valt. Ze placht in mijn armen te lig gen, net zooals jij nu doet, en tooverde de moeheid en zorg weg uit mijn hart en gaf van de nieuwe vereeniging gehad. Die van de groote Amalgamated waren er op ge steld den ouden naam Railway Servants (spoorwegbedienden) te behouden, maar daar was "verzet tegen; men vond in aat „servants" iets fclaafsch. Het. eind was, dab (ie naam National Union of Rail way men werd gekozen. In de eerste liel 'fc van Fe>- bruari zullen de onderscheiden vereen'gin gen vergaderen om de unie goea te leeuren. Te zamen tellen zij nagenoeg 200,000 leden. In Portugal blijkt het. nog telkens nitt rustig te willen worden. Te Cezimbra heb ben zich, naar de „Times" meldt, bloe dige relletjes voorgedaan. Een ge- aeelte van de bevolking wilde dèn burge meester afzetten en een aantal lieden uit de gevangenis verlost hebben. Er ontstond een oploop voor het stadhuis en de menigte weigerde uiteen te gaan voor zij haar zin had gekregen. De republikeinsohe wacht, inmiddels ontboden, loste verscheiden sal vo's en joeg de oproermakers op de vlucht. Vele menschen werden geraakt. De infant Ferdinand van Spanje heeft zich, terwijl hij overhaast van zijn paard sprong zijn opperarmbeen gebroken. Het ongeval geschiedde in .den ochtend om 9 uur. De infant reed in den tuin van het Koninklijk paleis. Toen soldaten hun eer- bewe§£a,.-fiincjhfit paard, ey vam door. De infniit, uTfc WcejFrant te rij- den, licit* zich vallenr"'Dpbf cleii hevigen schok brak het "op^erafihb^ch; da-t reeds 'gézefris. Er bestaat"'ge6iL"U&én tot onge rastheid. Men verdenkt in Denemarken de IJslan der.? wel eens, dat zij aansluiting aan Hoorwegen zoeken. Xiet zonder beteekenis is het daarom té aóÜteri, dat „Dagbladet," het Noorsche radicale blad, dezer dagen herinnerd heeft, dat. Noorsche visschers op de IJslandsche banken een goed vischwater hebben. Verleden jaar sleepten zg> er voor een millioen kronen weg. Het is niet te verwachten, zegt het blad, dat IJsland op den duur de Horen dab voordeel zal laten zonder er iets voor terug te verlangen. Hoorwegen heeft hooge re-'.den van IJslandsche paarden en IJs- landsch vleesch. Daarop zouden wij, zegt „Dagbladet", de IJslanders iets kunnen t-oegeven. Aan het 4epartement van bui- tenlandsche zaken schijnt de zaak aanhan gig- SaecnwHtoriu iu Kn<*eland. In de noordelijke helft van Engeland heeft Zaterdagmiddag een zware sneeuw storm gewoed, die zich geleidelijk naar het Zuiden uitbreidde. In sommige gedeel ten van liet land was de sneeuwval zoo groot als men iu geen jaren had bijge woond. Op het platteland werden een aan tal schapen dood gevonden, terwijl het treinverkeer in Lancashire en Yorkshire groote belemmering ondervond. In heb Opper Annandale-district in Zuid- Schotland was de sneeuwval vooral zeer zwaar en ging vergezeld van een hevigên ijsko/Jen Oostenwind, die den geheelen nacht voortduurde. In de dalen lag de sneeuw 10 c.M. dik Sommige bergpassen zijn onbegaanbaar daar zich groote berg- stroomen gevormd hebben. In sommige streken sneeuwt het nog steeds door. Gedurende den storm heersclite een zeer lage temperatuur. Ook te Londen woei Zaterdagochtend een lievige koude Oostenwind, die verge zeld ging van hagelbuien. Des middags be gon het te regenen, hetgeen een aanmerke lijke temperatuurs-verhooging ten gevolge had. In liet Kanaal en de Iersche Zee heeft men ook van den storm te lijden gehad, verschillende stoomschepen waren niet in Staat de haven van Douglas te verlaten. Verschillende schepen werden op de kust geslagen, waaronder ook de Ilollandsehe schoener „Aafiena", hetgeen reeds door Reuter gemeld werd. Het Duitsche stoom schip „Hebdomos", dat te Barry voor an ker lag, zonk ten gevolge van een aanva ring met. het Engelsche stoomschip „Green Jacket". De bemanning kon zich nog juist redden. het rust, net zooals jij nu doet, en we wa ren kameraden, speelgciiooteu 'en gelijken. Het is tijden geleden, sincTs die heerlijke tijd verdween, en jij hebt hem weer terug gebracht; ontvang van een zwaar belasten man zijn zegen er voor, klein ding „Hield u heel, heel veel van haar?" „Hu, oordeel zelf maar; zij beval en ik gehoorzaamde." „Ik vind u erg li-c-f wil u mij een zoen geren?" „Graag, en ik beschouw het zelfs als een voorrecht. Daar,, dat is er een voor jou; en daar is er een voor haar. Je vroeg er om, en je kon het bevolen hebben, want je stelt haar voor en wat jij beveelt-, moet ik gehoorzamen." Het kind klapte in haar handen van plei- zier bij de gedachte aan deze promotie. Toen vingen haar ooren een naderend ge luid op; het regelmatig marcheeren van soldaten „Soldaten Soldaten, lord-generaal! Abby wil ze zien „Dat zul je ook, maar wacht even; ik heb een boodschap voor je Een officier kwam binnen, boog diep i>o. zeide: ,,'Ze zijir er, Uw Hoogheid!" Hij boog weer en vertrok. Het hoofd der natie gaf Abby drie kleine schijfjesJaktwee witte en een vuurroode. Want de bestemming van het laatste was de doodstijding te brengen aan den kolo nel, die dat kreeg. „O, wat een mooie roodeZijn ze voor mij?" ,,Hecn lieveling, ze zijn voor de anderen. Licht het gordijn op, dab voor die open Te Queenstown was de storm zoo hevig, dat eenige huizen ernstig beschadigd zijn cn de bewoners zich in allerijl ia yailigheid moesten stellen. l>c Kngclsclie suffragettes. Zooals we reecis meedeelden zijn te loon den voor het hooggerechtshof van drie kiesrechtvrouwen, die gesnapt waren dat zij bedervende vloeistoffen in brievenbus sen deden, twee tot acht maanden gevan genisstraf veroordeeld; de derde, een uiterst ziekelijke vrouw moest 100 pd. sb. storten als borgtocht voor verder jgoed ge drag. Een van de-twee veroordeelden,- die mairk en een zwak schepsel was, werd in de 1ste ft-fdeeling geplaatst, waarin de ge vangenen allerlei voorrechten genieten. Maar zij protesteerde ook tegen een straf onder die voorwaarden. Allé drie hadden te voren gezegd, dat zij in de gevangenis zouden weigeren te eten. De rechter cprak de twee veroordeelden daar ernstig over toe7,ij moohten zichzelf dab leed niet aan doen en evenmin de maanea dwingen hen kunstmatig te voeden, want deze dederi dat. ook met grooten tegenzin. Maar dit verboog zal wol geen uitwerking hebben. De rechter sprak .nog in anderen zin de .beschuldigden welwillend toe. Hij stelde ze niet op één lijn met de overspannen vrouwen, die dikwijls bij hun buitensporig heden 6C'hijnen geleid te worden door den wensch om naam te maken. Heen, de rech ter geloofde, dat zij door dc zuiverste en hoogste drijfveeren tot hun daad waren ge komen. Zij hebben jaren gewerkt onder de armen én gezien, welke ellende dc honger- loonen, die bij het huiswerk worden ver diend, teweeg brengen, vooral onder vrou wen. Zij gelooven, dat alleen door vrou wenkiesrecht- aan dat groote kwaad een einde zal komen. Zij hebben edele vrouwen lange jaren op vreedzame wijze naar het kiesrecht zien streven, maar vergeefs. En nu gelooven zij door dergelijke maatrege len van geweld liet. kiesrecht eerder te ver krijgen. Hierin nu vergissen zij zich, zei de rechter; want hij is overtuigd, (lat, zonder de uitspattingen van de kiesrechtvrouwen, de vrouwen reeds een redelijk kiesrecht izouden hebben of binnenkort zouden krij gen Maar nu gelooft bij, dat het mis schien nog wel een menschengeslacht zal duren voor het zoover komt. Pest ie illanilla. Te Manilla héerscht groo'e verontwaardiging over het optreden van dsn geneeskundigen dienst in zake het voorkomon van pest aldaar. Dio ziekte moet er, gelijk nu zou rfln geble ken, reeds omstreeks, medio Juni zijn voor gekomen en sedert 29 slachtoffers hebben ge- maak b totdat plotseling In de ma»tnd October j. 1. hot toenemend aAntal getallen de aan dacht op die ziekte vestigde. De geneeskundige dienst gaf dó '«chuld aan het personeel van den Manilla spoorweg, dat verzuimd zou hebben aangifte te doen van het voorkomen van een aantal doode ratten, die blijkbaar tengevolge van pe-iö waren om gekomen, in de magazijnen der maatschappij. Daartegenover wordt beweerd, dat de genees kundige dienst blijkbaar de ziekte niet heoft herkend, toon het eerste geval zich bfj een ar beider der maatschappij voordeed. Eerst bij een viorde geval stelde een Chineesche arta, dr. Tei Han Ki, den aard der ziekte vast en wtrden onmiddellijk, maatregelon getroffen om de magazijnen en loodsen der spoorweg maatschappijen te desmfectoeren. De geschiedenis herhaalt zich: men herin nert zich dat ook op Java niet dadelijk de aard der ziekte werd herkend, toen de oerste go- vallen van pest zich daar voordeden. B(j een der eerste pestgevallen te Manilla word zelfs beri beri als oorzaak van den dood aangewezen. De geneeskundige dienst te Manilla heeft nu verklaard de ziekte geheel onder conti 01e to hebben, zooJat geen reden meer zou bestaan ▼oor bezorgdheid. Het vooibeeld van Java waar toch ook al het mogelijke word gedaan om de ziekte to bedwingen, doet vragen of de geneeskundige autoriteiten van Manilla de zaak niet al te zeer van den oplimlstisshen kant bekijken. deur hangt; ga daar door en je zult dr>© mannen op een rij zien staan, met- hun rug naar je toe en hun handen op den rug, zóó, ieder met een hand open als een bakje. Leg in ieder van die handen écn van deze dingen en kom dan weer bij mij." Abby verdween achter het gordijn en de protector was alleen. Hij zei eerbiedig: „Zeker kwam die goe de gedachte in mijn verslagenheid bij mij op door Hem, die een eeuwige hulp is voor hen, die twijfelen en Zijn steun zoeken. Hij weet op wien de keus zal vallen en heeft Zijn onschuldige bode gezonden om Zijn wil te volbrengen. Een ander zou dwa len, maar ik kan niet dwalen. Zijn wegen zijn wijs. Gezegend zij Zijn heilige naam De kleine liet het gordijn achter zich val len en stond een oogenblik met levendige nieuwsgierigheid te kijken naar de kamer der veroordeelden en de stijve figuren der soldaten cn gevangenen; toen werd haar gezicht weer vroolijk en ze zei tegen zich zelf: „Hè, een er van is papa I Ik ken zijn rug. Hij moet de mooiste hebben. Zij trip pelde vroolijk voorwaarts en legde de schijfjes in de geopende handen, keek on der haars vaders arm door, hief haar lachende gezichtje op en r;op nii: „Papa, papa kijk eens, wat u gekregen heeft. Ik hel> het u gegeven!" Hij keek naar het noodlottig geschenk, zonk op zijn knieën en drukte zijn on schuldige kleine beul aan zijn borst, over stelpt door liefde en medelijden. Soldaten, officieren, vrijgelaten gevangenen, allen stonden als verlamd voor een oogenblik door 't overweldigende van dit treurspel; toen trof het droevig tooneel hun hart, Het proces togen «1e „anto- bandieten." - Het proces tegen 'de anarchistenbende van wijlen Bonnot en Gamier, wier wan daden verleden jaar zoo groote opschud ding maakten, zal op 3 Februari voor Je Parijsche jury komen. Het zal een mon sterproces worden, zooals in Frankrijk tot- dusver zelden is voorgekomen. Er zijn met minder dan 21 beklaagden, 150 getui gen ten laste en evenveel a décharge. Er zullen niet minder dan 067 vragen worden geetcld, en men rekent "op 15 zittingsdagen. Daar op de gewone bank der beschuldig den geen plaats genccg is voor de beklaag den, wordt voor hen een bijzonder afge scheiden ruimte ingerioht. De zittingszaal belooft het uiteilijk te krijgen van een arsenaal, zoo groot is het aantal moord werktuigen van eiken aard: revolvers en karabijnen en voorts breekijzers en val- sche sleutels, die de bandieten bij hun misdaden gebruiken. In de Berlijnsche voorstad Heukölln wordt een schouwburg gebouwd, die ïjyo/.ynurk zal kosten. Ti) de concessie-, voorwaarden staat dat- jaarlijks acht. voorstellingen moeten gegeven worden voor schoolkinderen, gratis voor de leer lingen der lagere scholen, terwijl die der middelbare t-.'xden .~:0 pfennig betalen. Den ZeerEerw. heer M. Victor Zwijsscn is, op zijn daartoe strekkend verzoek, eer vol ontslag verleend als hoofdredacteur van „De Tijd, onder dankzegging voor de in die cpialiteit bewezen diensten. Verduistering van 20,0<>0. De Haarlemöclie berichtgever "an de „Tel." meldt: Omtrent de verduisteringen door den tweeden boekhouder der E. S. M., Plat- teel, gepleegd, valt nog het volgende te vernielden Reeds in 1901 moot aan dc toenmalige directie der E. H. E. T., waarnaast later de S.-M. ontstond, zijn meegedeeld, dat Platteel zich aan oneerlijkheden en knoeie rijen in de boeken schuldig maakte. De ambtenaar, die dit deed, kreeg echter ont slag. Hij zette daarop een campagne tegen Platteel op touw en wist zelfs geld bijeen te krijgen, om de aandeelhouders iu Ame rika de E. S.-M. werkt met Ameri- kaansch kapitaal op de hoogte te bren gen en. schreef ingezonden stukken in de bladen, omdat dc betrokken ambtenaar hoopte, dat Platteel hem dan aanklagen zou wegens beleediging. Maar het baatte niet, de boekhouder bleef gehandhaafd. Platteel schijnt ook niet de capaciteiten voor het voeren der boekhouding gehad te hebben. Hij had voor zijn komst te Haar lem dergelijke werkzaamheden riet ver richt. P. was namelijk klerk geweesb op een Haagsch advocatenkantoor. Toen de E. S.-M. werd opgericht, heeft men boven Platteel een hoofdboekhouder aangesteld, die P. zou vervangen. Maar desondanks bleef hij gehandhaafd. Ook in 1905 werd de directie voor Plat teel gewaarschuwd, maar ook dezen amb tenaar werd het door P. zoo moeilijk ge maakt, dat hij zijn ontslag nam. In den laatst en tijd werd Platteel echter het be heer over de groote kas ontnomen en had hij alleen het beheer over dc fondsen, die hij verduisterde. Voor zoover men thans heeft kunnen nagaan is liet verduisterde bedrag ten nadeele der E. S.-M. f 21,000. Met het geld, dat hij leende of uit de on der zijn beheer staande particuliere admi nistraties wegnam moet heb totaal-bedrag der verduisteringen raeer dan f 30,000 be dragen. Platteel,Alio aan de E. S.-M. f 2100 sala ris had, was de eerste maal in moeilijkhe den geraakt, toen de bankiersfirma Plat teel en De Yries te Haarlem failleerde. hun oogen vulden zich met tranen en zij schreiden, zonder er zich over te schamen. Er heerschte een diepe en eerbiedige stilte voor eenige minuten toen ging de officier van de waeht aarzelend naar voren, tikte den gevangene op den schouder en zeide zacht: „Het spijt mij, maar mijn pliel11 ge biedt." „Gebiedt wat?" vroeg het kind. „Ik moet hem meenemen. Het spijt- me erg." „Meenemen? Waarheen?" „Haar... naar... Hemel sta me bij. naar een ander deel van dc vesting." „Maar dat mag u niet. Mijn mama is ziek, en ik neem hem mee naar huis." Zij maakte zich vrij en klom op haar va ders rug.en sloeg haar armen om zijn nek. Hu is Abby klaar, papa, kom mee." „Mijn arm kind, ik kan niet. Ik moet- met hen meegaan." Het kind sprong op den grond keek rond verwonderd. Toen liep ze weg en ging voor den officier staan stampte met haar voetje verontwaardigd op den grond en riep uit: ,,Tk heb u al gezegd, dat mijn mama ziek is en u hadt kunnen luisteren. Laat liern gaan; u moet „Och. arm kind, God gave, dat ik kon, maar heusch, ik moet hem meenemen. Geeft acht!... In het gelid... schouder 't- geweer Abby was weg, als een bliksemstraal. In een oogenblik was ze terug, den protector aan de hand met zich meetrekkende. Bi,i deze geduchte verschijning gingen allen rechtop staan, de officieren salueerden en Daarna heeft hij veel gespeculeerd, vaak zeer ongelukkig. De \erduisterde effecten schijnt hij te gelde gemaakt to. hebben, toen hij door nieuwe speculaties zijn verlie zen wilde dekken. Toen ook dit mislukte* móet hjj liet plan opgevat hebben om naar Amerika uit te wijken, ten einde zich aan de vervolging der Justitie te onttrekken. e Platteel blijkt op 9 of 10 dezer in Ame-c rika te zijn aangekomen.Dit leidt men hier uit af, dat de dag voordat de directie te^ Haarlem het telegram ontving, waarin Platteel de vérduisteringen erkende en be*" rouw betoonde, een der broeders van P. een telegram uit New-York ontving, luiden de: „Gearriveerd. Nico." Hot is nieti bekend of de familie van de vlucht heeft afgeweten, zooals het zenden van dit tele-"* gram zou doen vermoeden. Het kan zijn, dat P. eenvoudig heeft willeu meedeelen, waar hjj was. Daar Platteel geen woord Engelsch kent,' is het de vraag, of hij het lang in Amerika zal kunnen uithouden. Mijnheer de Redacteur Beleefd verzoek ik voor onderstaand^ regelen een plaatsje in Uw veelgelezen blad. Bij voorbaat mijn dank. Dezer dagon, mij per rijwiel langs den Hoogên Rijndijk naaf Leiden begevende, werd mijn oor eensklaps onaangenaam ge troffen door het pijnlijk janken van een hond op ccnigen afstand voor mij uit. Spoedig begreep ik wat hiervan de oor^ /.aak was. Ik i '.aide n.l. weldra een hon denkar in, toebeh30rende aan twee vod- denhandelaars, waarvan een op de kar gezeten was, terwijl de ander, gewapend met een ruwen, knocstigen stok, da honden geleidde. Duidelijk droegen deze1 dieren, die nauwelijks in staat waren oro eenige treklc r.i ht te ontwikkelen, do spoTen an voortdurende mishandelingen. Ik kon een gevoel van ergernis en vcr- ontv/aaidiging niet onderdrukken bij het zien van lun.ne ellende. Is het niet treurig, dat men op den openbaren weg telkens cder z~-o onaangenaam wordt' getroffen door de aanschouwing van der; gelijk tooneelcn, waarbij men zich bijna zóu k arnen een mensch te zijn'? En ge voelen zulke hondeneigen a a rs dan niet, hoe lafhartig zij zich tegenover hunne dieren gedragen Hu a>h-' doel van mijn schrijven niet om nog eens weder de aandacht der politie op dergelijke dierenmishandelingen te ves tigen, dit is voor dezen al vaak genoeg gedaan en do politie kan ook niet altijd cn ovt-ral aanwezig zijn, waar een dier mishandeld wordt, maar ik zou zoodanige eigenaars van "trekhonden, als hierboven br .elirovc \vi I n toevoegen: Wecst toch geen dierenbeulen cn behandelt" ze, zooals het behoo'Ten eerste, omdat gij mensen zijt cn ii o us menschelijk "hebt te gedra gen ook tegenover r.w aangespannen trek dier, dat weerloos en van u afhankelijk is, nu bitter njdt, onder een ruwe behandeling daar het zoo goed als een mensch gevoel he>eft. Ten tweede, opdat gij uw raedj- menschen geen lede tot verontwaardiging geve door uwe diereu te mishandelen, en ten dorde omdat den mensch de dicreh wel geschonken rijn om er een gepast gebruik- van te maken, maar zeker -toch wel het allerminst om hun allerlei kwellingen to doen ondergaan. Hopende, dat dit schrijven iets moge bijdragon lot verbetering van het lot vai: vele trekhonden, er. u, mijnheer de redac teur, nogmaals dankende voor cle verleen de plaatsruimte verblijf ik Uw dw. clnr. 11. Leiderdorp, 13 Januari 1913. CORRESPONDENTIE. II. J. D. Uw klacht over den hond is doorgezonden naar cle autoriteiten, die daarvan dus kennis zullen nemen. Wanneer dezo gevaarlijk is en wij kregen reeds meer klachten, dan al een bevel tot muilkorven wel niet uitblijven. de soldaten presenteerden het geweer. „Houdt ze tegen, mijnheer, mijn mama is ziek cn zij heeft mijn papa nooclig, en ik heb bet him gezegd, maar ze wilden heelcma.il niet naar mij luisteren en ze ne men hem mee." Dc lord-generaal stond verbijsterd. „Jouw papa, kind? Is hij jouw papa?" „Ja, natuurlijk, hij is het altijd geweest.. Zou ik dab mooie, roode dingetje aan iemand anders gegeven hebben en niet aan papa, terwijl ik toch zooveel van hem houd P Weineen De protector stond getroffen en zeide: „God helpe mijDoor de listen van Satan heb ik het wreedste gedaan, dab ooit een man gedaan heeft. En er is geen uitkomst, geen uitkomst! Wat moet ik doen?" Abby riep bedroefd en ongeduldig: „Och, u kunt zeggen, dat ze hem laten gaan." En zij begon te schreien. „Zeg hun, dat ze bet doen! U hebt gezegd, dat ik bevelen mocht, en den eersten keer, dat ik u zeg iets te doen, doet u het niet." Een teedere uitdrukking kwam op het verweerde gezicht en de lord-generaal legde zijn hand op het hoofdje van zijn kleine dwingeland en zei: „God zij gedankt voor Zijn beschikking, dat ik zonder er bij te denken die belofte deed; en jou dank ik, dat jij door een in geving van Hem nio herinnerd hebt, dat «k mijn woord gegeven had. O, lieve kind! Luitenant, gehoorzaam haar bevel: zij spreekt door mij. De gevangene heeft gra tie laat hem vrij

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1913 | | pagina 5