BEUZEMAKER Co. po. 16224. LjBIDSuh DAGBLAD, Batërdag' !1 JAnuarl. Xweeile Blad. Anuo 1913. Uischmmrki 12-13. Telefoon 530. yisofimorkf 82—23. A. s. lAAiOAO zullen de nog rasteerende Artikelen van de Opruiming voor spotprijzen worden aangeboden, zooaiss KINDER JURSC£N, KAPJES, Wollen gebreide mUT&EU, MANTELTJES en een groote partij KORSETTEN, 491 120 IIE ETALAGES. VMTBIM. Gezocht: Kamers AUTOMOBIELEN F.A.B. BERICHT VAN ISZtT. DE GRACIEUSE, f l.37'/2 per kwartaal. het eenige, beste, alom bekende Plantenvet. EL Schlincb Q Cie., Eenige fabrikanten. Generaal-Vertegenwoordigers voor Neederland: E. Ostermann Co., Amsterdam. 497 100 Iemand (Weatlandor) bekend met het snoeien en onderhouden van alle soorten vmchtboo- men, bereelt zich beleefd eau voor b g n. werkzaamheden, ook voor het aanleggen van Drniven- en Perzikcnkassen. Bileven onder No. 163 Bureel van dit Blad. 12 of geheele Verdieping (llefat eerste), geschikt om voor Kantoor en Woning te dienen, op drukken stand. B(J voorkeur gemeubileerd. Br. Bur. v. d. Blad No 411. 8 Geözpusoord in het Salon te Bruxelles. Stand SI. 17. Fab. A uturn Beige Brussel. Vraagt alom vertegenwoordigers. 165 6 BU de veiling gehouden op 9 Januari 1913, ten overstaan van Notaris O. KORTEWEG te Hazerswoude, z|]n de perceelen in het dorp Hazers woude in bod gebracht als volgt: Perceel I. Een burgerwoon huis met tuin op. ƒ8000.— Verhoogd met300.— Nog verhoogd met 500. Pereeetlf. Een perceel bosch op 1200.— Samen 6000 De afelag blyft bepaald op Donder dag 19 Januari 1913, 's morgens om 11 uren ln het Kofdohuls van den Heer Jb RODENBURG te Hazers woude (dorp). 189 22 133 Ui De Maatschappij tot uitkeering bjj werkloosheid. Voor •eonigcn tijd verschoon oon alrculaire fran oen bij akte van 26 October 1912 opg-e. lichte N. V. Maatschappij tot uitkeering: bij (Werkloosheid, gevestigd te Leiden. De -directie van dezo vennootschap, die een tnaatschappelijk kapitaal heeft .van f 250,000, is in handen vanden lieer G. P. Geratel, terwijl -als leden van de commissie van toe zicht-.optreden de hoeren J. B. Bouwer, fa brikant te Leiden, J. L. Boer, commies lsto kl. ter gemeente-secretarie te Leiden, A. P. Gersbel, boekhouder te Lisse en L. B. Noor- ■dem-an cn F, B. J. Kuiper, beiden hoofd onderwijzer te 's-Gravenhag-e. Het doel is blijkens de circulaire „loon ft» verschaffen aan den loontrekkende, wan- lieer.hij dit niet ontvangt. Voor ziekte moetr Lij zich verzekeren, wil hij zijn loon niet {missen, voor ongelukken evenzoo en deze premiën zijn to zamen niet gering. Hit alles tielpt echter niet, wanneer do patroon of {Werkgever geen werk kan verschaffen.'1 En dan blijkt verder uit die circulaire, dat •wie nooit een uitkeering gehad heeft na itwintig jaar lid te zijn geweest, meer dan öo gestorte premiën terug ontvangt. Uit de voorwaarden kan men o. m. zien, 'idat alleen loontrekkenden lid der vennoot schap kunnen worden. In „Het Volk" van 3 Januari wijdt de Leer I. G. Keeping, lid van het bestuur {van dén Alg. Ned. Diamantbewerkersband, pnder het opschrift „Ernstige waarschu wing" een artikel aan doze nieuwe vennoot schap. Over de grootte der premies zegt hij b.v, „De direktie beweert, dat zij deze premie Loeft berekend, uit „de gegevens, die zij kVerzameldheeft uit verschillende gemeenten, iover het bedrag dat uitgekeerd werd, de ikontributien der leden, don gemeentelijken toeslag, den duur der werkloosheid, enz., enz.", en dat zjij „na liet laatste financieels yérslagder werklcozenfondsen in België, linar premiën hieraan getoetst heeft, en tot een peur gunstig resultaat is gekomen." „In dit yerband mag er op gewezen wor- iden, dat geen onkel ernstig statistikus of yerzekeringswiskundigc, op dit oógenblik in staat' is dergelijke berekeningen te maken, iom de jeenvoucKge reden, dat de gegevens over dit onderwerp te schaarsch of te on voldoende zijn om er betrouwbare konklu- eica uit te kunnen trekken. Daarover zijn allo ingewlijden en ter zake kundigen het hartroerend eens." Verder schrijft hij: „Een wiskundig-.adviseur, die prijs stelt op zijn reputatie, zal zich dus niet kunnen lecnen tot het berekenen van premiën uit 'gebrekkige cn voor verzekeringsdocleinden waardclooze gegevens, evenmin als een maat- ischappiij die in soliden reuk wil staan, zou willen werken met tarieven, die eiken goeden 'grond missen. ^Do geniale direktie der nieuwe raaat- schapprij ie blijkbaar op dit punt wéinig gewetensvol. Want een wiskundig.adviseur heeft ^ij .zelfs niet, noch verplichten haar haar statuten, tot het aanstellen van zulk eon onontbeerlijk ambtenaar. Doch geen nood, ?jjj, maakte .toch berekeningen. Hoe? Dat moet men maar gaan -infoxmoeren b'ij haar Direkteur, een gewezen zilversmid, die zich verstoutte- zich. ,als „boekhouder" bij liet publiek aan,te die non, zooals uit onthullin gen in „,Hefc Verzekeringsblad" bleek." Voortgaand over -$e soliditeit, schrijft de Keer Keesing: „Het is .begrijpelijk, 'dat dit gebrek aan soliditeit der grondslagen, voor belangheb benden met praatjes.voor.de-vaak moet wor den gedekt. Vandaar dat de adjunkt-direk- teur de heer Van der Mee, propagandist der maatschappij, er niet tegen op ziet mat vaischo voorstellingen te werkam - „Zoo beweerde genoemde heer, in een on derhoud, dat h'ij op 3 December 1912 te Amsterdam 'in tegenwoordigheid van getui. gen had, dat Henri Polak en I. G. Kee sing de „zaak" nauwkeurig hadden onder zocht, en er hun hooge ingenomenheid mede hadden betuigd; en, dat laatstgenoemde de maatsch,a.ppiij de noodige gegevens heeft ver schaft, terwijl de maatschappij steeds op diens volle modewerking heeft kunnen bo gen. „Beide beweringen zijn volmaakt uit de lucht gegrepen, want noch" Henri Polak noch Keesing hebben ooit hun ingenomenheid met deze maatschappij betuigd, en evenmin heb ben zij ooit eenig gegeven verschaft, of is hun medewerking gevraagd of aangeboden. Men zij dus op zijn hoede "en schcpke 'niet te licht geloof aan beweringen door' of na mens de direktie' geuit, vooral, omdat "dezo maatecha.pp'jj nog wel meerdere leemten in haar opzet zal pogenweg- te praten." Zoo gaat de heer Keesing voort en whist er daarbij ook nog op, dat een wiskundige reserve geheel ontbreekt. In „Het Volk" van 7 Januari j.l. waar schuwt dc heer A. W. Jentsch, secretaris van den Schildersgezellenbond, voor deze Maatschapp'ij tot Uitkeering bij Werkloos heid." feüj een actie van schildersgezellen te Leeuwarden maakte deheer J. Hilverda, als agent propaganda voor deze verzekering. Hij verklaarde aan verschillende personen, dat er „te Amsterdam wel 10,000 leden van bonden en ook van den Diamantbewerkers- bond tot deze .maatschappij waren toegetre den." De heer Jentsch, wiön dit ter oore kwam, vroeg aan z'n zegsman hem het be wijs te leveren van deze verklaring van den heer Hilverda én hij kreeg toen van zijn zegsman het volgende briefje: „Daar ik op mlij genomeu heb, oiu een bewijs los te krijgen van de 10,000 verze kerden, heb ik er spoedig warlc van ge maakt. Ik moest mlij houden of ik sterk voor aansluiting was. Toen gaf blij me een brief, waarin stond, dat er 10,000 ingeschre ven waren. Dezen blief kon ik niet krijgen, want hij moest voor reklamo dienen. .Hij (Hilverda) zou-naai* de ma&tscba-pptij schrij ven, om. zuiver het aantal te weten, on kreeg nu dezen brief terug." Dan volgt de brief, die de directeur G. P. Gerstel aan zijn vertegeoiwoardig>ejr zond en die luidt als volgt: „Keulen en Aken zijn niet op één dag gebouwd, en begrijpen dat men soms door overhaasting, een zaak bederft, «a laten dus in Leeuwarden u naar goedvinden handelen. „In Amsterdam gaan w!ij langzaam, doch zeker vcaruit, w!ij hebben daar op 't oogen- blik prima werkkrachten, doch u weet hoe of het met organisaties gaat, vergaderen cn nog oens vergaderen. Ook zlijn wij' thans bezig onder de diamantbewerkers, waar zich al verscheidene leden bij ons hebben ver zekerd. „Die 17,000 hebben w*ij nog niet, daar gaat nog minstens 3 maanden mee heen. Toch is er door het geheele land een gunstige stroo- ming merkbaar voor onze maatschapp'ij en denken maar aan bovengenoemde spreuk." „Yolgen3 dezen brief/' aldus de heer Jentsch, z'ija er dus 17,000 diamantbewer kers, en vergaderen de organisaties voor aansluiting. Indien de c'ijfers van de wis kundige berekening van deze maatschapp'ij zóó juist 2fijn, al9 het cijfer van da diamant bewerkers, dan mogen de verzekerden hun arme oenten beklagen. Het zou daarom wen- schel'ijk zijn, eens te hooreïi welke organi saties over aansluiting vergaderen of ver. gaderd hebben, want dooï dezen brief krijgt men sterk den indruk, dat de direkteur er maar op los liegt en daardoor, althans op kleino plaatsen van ons land, de arbeiders misleidt." Niet alleen „Hot Volk" heeft over deze nieuwe maatschappij geschreven. Uit die ci taten uit het artikel van den heer Keesing ziet men, dat ook „Heb Verzekeringsblad" dit deed en in het „Grafisch Weekblad" lezen we onder het opschrift „Waarschuwt cr tegen!" het volgende: „Een igen t'ijd geleden maakten we mel ding van de oprichting van de N. V. Maak schappij tot Uitkeëring bij Werkloosheid, ge- i vestigd te Leiden. In „De Arbeid" was ook in wantrouwenden zin over deze onderne ming geschreven, waarop een vertegenwoor diger der Maatschapp'ij zich bij den schrijver Samuel W. Col tof aanmeldde. Deze geeft nu in genoemd blad een relaas van het onder houd, 't welk h'ij met bedoelden vertegen woordiger had en. waaruit duidelijk blijkt, dat de instelling al heel weinig vertrouwen verdient. Een -werkloosheidsverzekering bui ten de vakorganisatie om mist eiken, bexeke- ningsgrond en kan als financaeele ondenve-. ming nauwelijks anders dan zwendel beteekeL kenen, ook al zouden de opriahtérs ook de eerlijkste bedoelingen hebben.- „Men waarschuwe daarom oventueele c«üa- dida-ten wel. Onze leden zullen zich niet laten verlokken, doch ook voor andere ar beiders zou hot jammer zijn, als ze aan zoo'n onsoliede .verzekering dealnamen. Beklimming vnn den IKont-Blane. Men weet, dat de Mont-Blanc in den winter ■eer zelden beklommen wordt. Den iden dezer is het evenwel gedaan door den Rus Dimitri Gravesky uit Moskou, met drie gidsen uit Chamonix. Men vertrok dan 2den van Chamonix; het weer was twijfelachtig. Den eersten nacht brachten de heeren door in de hut van Pierre- Point ue; den Sden sliepen zy in de Grands- Muiets. Dit gedeelte van den tocht verliep zonder moeilijkheden. Den volgenden ochtend om 3 uur vertrokken ze met sneeuwschoe- nen van Grands Muleta en bereikten tegen 12 uur den top. Het was prachtig weer. Zy daal den denzelfden dag nog tot de GrandaMulet?. Een dikke sneeuwlaag bemoeilijkte den tocht zeer. Den 5den waren ze om 10 uurochtends in Chamonix terug. De speeShuizen van Parijs. Zeker naar aanleiding van den jongetea inval in een der deftigste speelhuizen te Londen wijdt Mc. Atpin in de „Daily Mail", een lang artikel aan de spcelclube in de Fransche hoofdstad, waaraan wij het vol gende ontleenen: Het is al zeer gemakkelijk, in een club te Parijs een partij te spelen, zelfs om zeer hooge bedragen, als men er maar als een gentleman uitziet, en ook al is men volslagen vreemdeling en de club in kwestie een „be sloten vereeniging". En er wordt zeer veel en druk gespeeld, bijv. in do talrijke pen sions voor „sightseers" in de buurt van de Are de Triomphe of in de zeer deftige Fau bourg Saint-Germain, waar na hot diner voor duizenden verspeeld wordt. De Parijsohe oercles kunnen in drie klas sen verdeeld worden. Om te beginnen heeft men de aristocratische en exclusieve club», zooals de „Jockey", do „Agriculteurs" (be kend als de „aardappelen") de „Union", de „Union Artistique", de „Travellers", de „Oapwcines" en do „Automobile"-club. De leden worden gerecrufceerd uit Parij- zenaars van naam, leden der Fransche aristocratie en welbekende Engotaohen en Amerikanen. Dit zijn natuurlijk volstrekt geen ©peelclubs, maar men kan er niette min in sommige zeer hoog spelen, en in een uur tijdö verwisselen soms duizenden pon den van eigenaar. Op een gedenkwaaraigen avond geduren de de laatste week van den Grand Prix verloor een joDg sportman en bankier, wiens naam zoowel te Parijs als te Londen zeer bekend is, in enkele minuten 240,000 francs. Het spel in deze clubs, welke con tributie buitensporig hoog is, begint na het dejeuner, dus om een uur of twee 's namid dags, en duurt vaak tot diep in den mor gen. Met contanten behoeft men niet te betalen gedurende het spel, daar de kaa siers van de club steeds fiches leveren voor een bedrag, dat overeenkomt met de finan- cieele draagkracht van de leden. Een andere, zeer talrijke, categorie club» bestaat van het lidmaatschap van wissel agenten, kopstukken van de „turf" of ra* oebaan, rijke zakenmensclien, enz. Ik kwam eens zoo'n „cercle fermé" binnen en ver-, baasde mij, dat midden op den dog eeü zoo groot aantal mannen, al's ik daar bijeen zag, blijkbaar niets omhanden had. Er wa- ren ongeveer zeventig laden bijeen, die poker, bridge, écarté of baccarat speelden.] Er was om drie uren een tafel in gebruikf maar om halfvier moest er een tweedfl bijkomen en vaak heeft men zo alle drie noodig. Het spel duurt voort tot dinertijd, tot 8 uren dus ongeveer. Dan wordt den leden gratis een diner voorgezet, waarvoor een kok in de fijnste restauratie zich nieti zou behoeven te. schamen, en het gevolg de zer vrijgevigheid is, dat de leden, die in een andere gelegenheid zouden gaan dinee- ren en dan hun avond wellicht elders paa seeren, nu dadelijk na het dessert naar dö speeltafels teruglceeren, De meest gebruikelijko inzet is een lo'iiis d'or en de club sluit zelden voor vijf of ze» uren 's morgens. Soms duurt het spel wel tot 10 uren door, en ik heb verwoede spelers gekend, die tot twaalf uren 's mid dags aan de speeltafel bleven zitten, na den vorigen avond om 9 uren te zijn begonnen - met spelen. In een sportclub, waar écarté het mees# in eere is, wordt soms 20,000 francs op een partij gezet, die in enkele minuten ge- speeid wordt. Gedurende een „zitting" van' 12 uren bedraagt het totaal aan inzetten vaak 250,000 francs of meer, en daar de „cagnotta" 10 pCt. heft van alle inzetten, beteekent dit 25,000 francs ontvangst voor het speelhuis. De gemeente Parijs heft eet» belasting van bij de 50 pCt. van de contri butie der Tedeji. De „tripots" of oeaguthomeerde speel huizen vormen een klasse op ziohzelf, ori veroorzaken der politie heel wat tast. D«, croupiers, kellners en andere beambten de< zer schouwe inrichtingen hebben al bitte^ weinig reputatie te verTieren, en de mees» te personen, die deze speelhuizen geregelij bezoeken, zijn goede bekenden der politie. Mannen en vrouwen kunnen lid worden eg de eenige, maar dan ook onmisbare voo»« waarde tot toelating is het bezit van dg noodige moneta. Men vindt er tallooce actii. ces van minderen rang en variété-arti»te% en vele vrouwen krijgen oommissieloon voof de „pigeons", cKe zij meebrengen om pihikt te worden. Ook hier duurt het epel 'den ganjwheg nacht tot laat in den morgen door. En daa pan gaan de speler#, wnarrs* sommige to# hun laatste ton verspeeld hebben, a## verwilderde oogen en groen ma ilnnft hun woningen*

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1913 | | pagina 9