No. 16215, LEIBSOH DAGBLAD, Dinsdag* 31 December. Derde Blad, Anno 1912, PERSOVERZICHT. Eerste Kamer. Kunst, letteren, enz. De „Nieuwe Rotterdamsche Cou lant" schrijft naar aanleiding van het feit, liat mr. H. L. Drucker zich niet langer he- fichikbaar gtelb voor het lidmaatschap van Tweede Kamer: „Voor ni-etingewijdein moet het besluit van lur. H. L. Drucker, dezer dagen aan de Öroningscke kies vereenig i ng medegedeeld, om zich het komend jaar niet meer ver kiesbaar te stellen als Kamerlid, zeer onver dacht zijn gekomen. Had niet de deelneming yan mr. Drucker aan het tot stand brengen yan do yrijzinnige concentratie andere ge dachten gewekt, dan die van een afscheid aan het parlement? Hoe dit zij, mr. Druckers besluit zal door allen, ook door politieke te genstanders van den Groningschen afgevaar digde, met leedwezen zijn vernomen. Men fctefc oen figuur, als de sympathieke leider van de vrijzinnig-democratische Kamerfrac tie, zeer ongaarne hot parlementaire leven vaarwel zoggen. Een parlement kan er slechts door winnen in aanzien, wanneer het zulke leden onder zijh midden mag zien. Hun heen gaan botoekent een onbetwistbaar verlies. Mr. Drucker heeft in de jaren, dat hij het district Groningen op het Binnenhof heeft vertegenwoordigd, oen eerste positie inge nomen. Dcor de groep van zijn naaste geest verwanten als primus inter pares naar voren gebracht, is mr. Drucker al spoedig dcor de gansche Kamer als een der eersten uit haar midden erkend. Verschillende oorzaken hebben daartoe medegewerkt. In de eerste plaats zeker, zijn buitengewone kennis, en de uitnemende vorm, waarin hij zijn ge dachten steeds weet te uiten. Mr. Drucker behoort in de Kamer tot de vaardigste spre kers; zijn woord is pittig en gaat recht op het doel af. Hij verstaat als weinigen dc kunst, om aan een korte rede een rijken inhoud te geven, en wat hij zegt treft dcor friscliheid, en door de kracht; die een op rechte innerlijke overtuiging verschaft. „Maar evcnzxxu*, als door zijn veelzijdige kennis, heeft Mr. Drucker het groote gezag, dat hij in de Kamer geniet, te danken aan zijn eerlijk karakter on zijn nobele inborst. Kleine politiek was hem volkomen vreemd, en de Kamer wist, dat wanneer mr. Druc ker zijn meening over eau of ander onder werp voordroeg ware het een onderwerp, waarbij de hoogo politiek zich in do Kamer ter dege liet golden alle bijoverwegin- g«en hem vreemd blev*n. In klare uiteenzet tingen gaf hij den stand van zaken weer, en bouwde dan op de feiten, zooals zij zich aan oen objectief toeschouwer voordeden, met onverbiddelijke logica zijn conclusies, zon der zich op dwaalwegen te begeven, of zich to laten leiden door niet streng zakelijke fir gumenten. Mr. Drucker heeft zich van het eerste ©ogenblik af, dat hij in de Kamer zitting nam na de ontbinding van 1894 steeds getoond als een man uit een stuk, op wicn te bouwen viel. Daarbij drong hém zijn zachtaardig,- welwillend karakter stoods tot oen groote geneigdheid tot waardeering van endercr mocning. Zooals hij zelf was, za.g hij ook liefst do anderen. Zelf niet geaard tot iets wat zijn tegenstander moest kwetsen, of zelfs maar onaangenaam kon zijn, ver wachtte hij zooiets dan ook niet van anderen jegens hem. Lokte oen onkelen keer een op merking zijnerzijds «een stekelig weder woord uit, hij was aanstonds gereed, om, in een rep.iok, na to zoeken, of hij misscliien togen zijn bedoeling, bij zijn aanval te ver was gegaan, om dan de gewraakte opmer king nader toe to lichten on daaraan zoo veel doenlijk hetgeen den tegenstander ge griefd had te ontnemen. Immers hem was het altijd zuiver cn alleen om de zaken, do beginselen te doen, niet om de bijmeng-, eelen, waarmodo do Kamer zoo menigmaal do behandelde onderwerpen overgiet. Er zijn er in de Kamer geweest, die van deze ge aardheid van mr. Drucker soms misbruik hebben gemaakt, om zich op dio wijs tegen hun tegenstander van ©en schijnsucces to verzekeren. Zij rekenden er dan op, dat mr. Drucker niot de man was, om togen een bitsen aanval ook zijnerzijds even forsch „van zich af te bijten." Hij was voor alles do man van goeden tcon, van welwillendheid en vrode, die zijn kracht zocht in konnis en onkreukbare oprechtheid, on in hot debat- liever terugtrad, dan met middelen, die hom niet gansc'h onbedenkelijk leken, zaeh pon voordeel over zijn tegenstander te bevechten. „Van liet besluit van mr. Drucker, om zich thans niet moer voor het lidmaatschap van do Kamor beseliikbaar to stellon moot, dunkt ons, ook in een zeer broeden kring buiten de naasbo geestverwanten van den Groningschen a'fgevaardigde met leedwezan zijn kernis genomen. Ons parlement kan, helaas, mannen als Drucker zoo moeilijk missen!" De ,,Prov. Gron. Crt." schrijft naar aan leiding van ditzelfde feit: „Het is een buitengewoon groot verlies, dat ons openbare leven gaat lijden door bet heengaan van onzen voortreffelijken volks vertegenwoordiger, groot voor onze stad, groot voor de vrijzinnig-democratische par tij en groot voor heel Nederland. Zonder twijfel gevoelen wij-in Gronin gen vooral het eerste. De groote populari teit van mr. Druoker in Groningen was een belangrijke factor van zijn succes. Maar omgekeerd was het voor Groningen een groote eer vertegenwoordigd te worden door een staatsman van zijn beteekenis, die aller oor in de Kamer had, door haar was geëerd door zijn benoeming tot tweeden ondervoorzitter en die dan ook der Kamer tot een sieraad is met zijn buitengewoon intellect, dat niet verduisterd wordt door al te veel abstractie, met zijn groote plichts betrachting en zijn groote humaniteit. Men- schen als Drucker zijn zeldzaam, ook in de kringen, waaruit hij is voortgekomen. Ware het mogelijk onzen vertegenwoordiger op zijn besluit te doen terugkomen dan zou men niets onbeproefd moeten laten, over tuigd dat het niet gemakkelijk zal vallen iemand van zoo groote, in de praktijk van het leven bruikbare, bekwaamheid te vin den, even waardig om Groningen in de Tweede Kamer te vertegenwoordigen als hij. ,,Doch helaas, mr. Drucker is niet van degenen, die op dergelijke besluiten plegen terug te komen. Wij moeten dat dus eer biedigen. Zonder twijfel zal de gelegenheid zich nog wel voordoen om aan prof. Drucker te toonen hoe dankbaar wij, zijn kiezers zijn voor het vele, dat hij voor ons, voor Neder land, heeft gedaan. Doch wij mogen niet Dalaten nu reeds te getuigen van die dank baarheid. ,,Het lijkt in andere gevallen wel eens, dat men meent, dat de Kamerleden heel blij moeten zijn, dat zij gekozen zijn en dat alleen op hen de plicht der dankbaarheid voor de gunst van de kiezers drukt. In Drucker's geval kan zoo iets door niemand gedacht worden. Hij moge dankbaar en nu helaas voldaan zijn, ons past grooter dankbaarheid voor het vele dat Drucker *oor Nederland en Groningen als Kamer lid gedaan heeft.'1 Över „Wettoliike bescherming der huis arbeiders" schrijft do eocretaris van het N. V. V., de hoer J. van den Tempel, een uit voerig opstel in hot soe.-dom. maandschrift „De Nieuw© Tijd". H!ij beëindigt dit aldus: „Volgens de opdracht van de Gedelegeer denvergadering van laatstgenoemde ver- ©eniging, zal thans do Nedorlandsche Veer een! ging tot wettelijke bescherming dor Ar beiders ©en actieve propaganda moeten be ginnen, om de publieke opini© albier t© winnen voor *d© wettelijke vaststelling van minimum! onmon in "de huisindustrie. Deze vereeniging heeft thans ©en prachtige ge legenheid om te toonen, welk© uitnemende krachten tot dusverre in haar boezem slui merden. „Bovenal hebben echter thans onze arbei dersorganisaties tot taak den eiscli van' wettelijk© bescherming der liuisindustrieal© arbeiders, io©t tot kern wettelijke vast stelling van minimumloonen, krachtig op den voorgrond te brengen. Wanneer de uit komsten der enquête volledig zijn gepubli ceerd, is het voorbereidende werk om tot een regeling te komen, afgelc4>pen. De wet gever kan dan, zoo hij van goeden wil is, ingrijpen. Desnoods kan hij voor wat de instelling van loonraden betreft, ©en aanvang maken met enkele bedrijven, als kleeding- industrie e,n tabakbewerking, die ten doele fabriekmatig worden uitgeoefend. Zijn wij goed geïnformeerd, dan staat men in onze regoeringsbureaux zeer sympathiek tegenover deze wetgeving. Men kan zeg gen, dat dit nog- niet veel beduidt, daar in den jongsten tijd nog eens heel kras ge bleken is, hoe beperkt ide macht van oen minister is, ook waar hij op zeker punt van goeden wille mcoht zijn. W ij stemmen dit volmondig toe. Etn toch hopen wij, dat onze informatie juist moge zijn en clit na ecnigen tijd bevestigd moge worden door bet verschijnen van een deugdelijk wets ontwerp. Immers, daardoor zou dit vraag stuk ook ten onzent dadelijk in het midden van den socialen strijd komen te staan. „Doch hoe dat zij, onze arbeidersorgani saties zien hun taak aangewezen. Ter wille van eigen toekomst, maar bovenal tor wille van de zoo jammerlijk uitgebuit© huis- indüstrieele arbeiders, zullen zij den roep om wettelijke bescherming dezen proleta- ren luide doen klinken." Over Artikel 171 der Grondwet schrijft „De Heraut": „Uit hetgeen de regeering omtrent haar plannen tob Grondwetsherziening heeft medegedeeld, staat thans vast, dat het voorstel derGrondwetsherzieningscommissie om Artikel 171 te wijzigen, door de regee ring niet zal worden aangenomen. Gelijk de minister het uitdrukte, zal aan historisch verkregen rechten en bestaande toestanden niet worden getornd. Alleen schijnt er bij de Grondwetsherziening, wanneer de minis ter ze tot stand brengt, nog een kleine sur prise te wachten te zijn. Artikel 171 zal wel niet worden gewijzigd, maar er zal een klei ne toevoeging aan worden vastgesteld. Ver- moede'ijk zal deze ietwat late St.-Nicolaas- surprise wel daarin bestaan, dat door een amputatie van Artikel 171 de gelegenheid zal worden geopend, dat de regeering ook aan de Gereformeerde Kerken subsidie kan geven. We vermoeden dit, omdat de con- fessioneele richting in de Hervormde Kerk, die haar samenwerking in de coalitie af hankelijk maakt van de handhaving van Artikel 171, tegelijk openlijk heeft uitge sproken, dat het billijk en rechtvaardig was, dat ook de Gereformeerde Kerken subsidie ontvangen. „Natuurlijk zullen we rustig afwachten, welke voorstellen de regeering omtrent Art. 171 zal doen, voordat we over deze voorstellen ons oordeel uitspreken. Happig op deze subsidie zijn we nooit geweest en we blijven voor de Kerken in den finan- cieelen band aan den Staat altoos een ge vaar zien. Maar evenzeer staat vast, dat wanneer de regeering aan alle andere kerk genootschappen subsidies verleent, het on billijk zou wezen, wanneer ze deze alleen aan de Gereformeerde Kerken weigeren bleef. „Dat overigens het niet meegaan van de regeering met de voorstellen der Grond- wetsherzieniDgscommissie ten opzichte, van Art. 171 ons niet bedroefd heeft, zal ieder wel begrijpen. Toen deze voorstellen gepu bliceerd werden, hebben we terstond er op gewezen, dat met alle waardeering voor de goede bedoeling der Commissie, de voor gestelde regeling door zeer ernstige bezwa ren gedrukt werd. Dr. Kromsigt vergiste zich dan ook, toen hij meende, dat vooral „De Heraut" voor deze wijziging van Art. 171 het pleit gevoerd had. Van meet af ia door ons openlijk uitgesproken, dat we tegen onveranderd behoud van Artikel 171, wat onze Kerken betrof, geen bezwaar had den en dat we dit Artikel zelf beschouw den als een waarborg voor de historisch verkregen rechten der aloude Gerefor meerde Kerken. Indien we toch op wijp ziging van Artikel 171 aandrongen, dan wai dit alleen, gelijk de anti revolutionn air© partij dit in haar programma heeft uitge sproken, om de „zilveren koorde" los te maken, niet om haar nog vaster te maken, zooals de Grondwetsherzienrngscommiseie feitelijk wilde doen." Indisoh© begrooting. De heeren Fransien en Van der Doeg de Willebois achtten den tijd te beperkt om op de beschouwin gen van den heer Yan Deventer thans in te gaan en behielden zich voor dat bij hot algemeen begrootingsdebat te doen. Na de pauze was het woord &a-n den Minister van Koloniën, die be gon met de mededeeling dat het verlaagd telegramtarief voor Indië niet, gelijk aan vankelijk de bedoeling was, reeds met 1 Januari a. 8. kan worden ingevoerd, doch tot later tijdstip moet verschoven worden. Wèl echter kan met 1 Januari de regeling betreffende dusgenaamde uitgestelde tele grammen worden ingevoerd. Verbod van njstuitvoer is inderdaad een. ernstige maatregel die dan ook sleohts bij hoogen noodstand wordt getroffen, ant woordde de Minister aan den heer Laan. Uitvoerig beantwoorde spreker de klach ten van den heer Van der Biesen omtrent het opium-misbruik, welk© spreker als on juist en overdreven-qualificeerde, betoo- gende verder dat een absoluut opium-ver bod in Indië Diet kan worden uitgevaar digd, met het oog op de volkszeden. Het opiumgebruik in Indië is overigens heel wat minder dan het sterkedrank-gebruik in Nederland. Intusschen blijft de regeering bereid om al het mogelijke te doen om het opium-misbruik te beperken en het kwaad tot de kleinste afmetingen terug te bren gen. Tegenover den heer Van Nierop verde digde de Minister de nieuw© toepassing van de inkomstenbelasting, welke uitslui tend ten doel heeft de hooge winsten der suiker- en tabaks-ondernemingen meer dan tot dusver te doen bijdragen in de gouver- nements-middelen. Eindelijk tot den heer Van Deventer ko mend betoogde de minister dat op de bui tenbezittingen de heerendiensben nog niet geheel kunnen worden afgeschaft. Zijn er te veel dan zullen ze worden verminderd. Wat het rassenvraagstuk betreft, onder het passar- en wijkenstelsel hebben de fat soenlijke Chineezon niets meer te lijden. Het gros der Chinéezen heeft met dat stel sel niets meer te maken tegenwoordig. Dat de- voorgenomen her vormingen van de politie-rechtspraak de grieven der Chinee- zen niet zouden wegnemen, ontkende de Minister zoo beslist mogelijk. Overigens Js de Minister met den gouverneur-generaal in overleg om ook het vóór-onderzoek in strafzaken op gelijken voet te regelen als voor Europeanen voor zoover althans dit vóór-onderzoek nog noodzakelijk zal blij ken, want de Minister is ook in overleg ge treden met de Indische Regeering om het geheel© vóór-onderzoek te doen vervallen door invoering van een summiere recht spraak bij de landraden. Overigens refe reerde de Minister zich, voor wat de ras senpolitiek der regeering betreft, verder aan dc uitvoerige uiteenzetting door hem in de Tweede Kamer onlangs gegeven. De regeling van den rechtstoestand der inlandsche christenen blijft de aandacht der regeering houden, en een desbetreffend ontwerp tot wijziging van eenige artikelen van het Regeeringsreglement heeft het De partement van Koloniën reeds verlaten. Ten slotte verdedigde de Minister uitvoe rig tegenover den heer Van Deventer de onderwijspolitiek der regeering. De wijzi ging van d© plannen in dei Minahasea is niet op te vatten alsof de Regeering haar plan van het vorig jaar geheel heeft los gelaten, maar bedoelt alleen dat bij de con versie eenigszins anders zal te werk wor den gegaan, n.l. in de eerste plaats ophef fing der bestaande gouvernementsscholen ten plattenlande en instelling van. eenvou dige volksscholen, hetzij van heb district, hetzij van de Zending uitgaande, en op welke ook practisch landbouwonderwijs zal worden gegeven. Vervolgens opening van menado-scholen, gelijkstaande met 1st© klasse scholen op Java, met terug brenging van de inlandeche 3d© kl. scholen tot gouvernementsscholen, en eindelijk zal worden overgegaan tot conversie der ove rige scholen. Wat Java betreft zal allereerst moeten worden gegaan in de richting van opening van dessa-scholen. Dat de regeering niets voelt voor heb volksonderwijs weerspreekt de Minister aan de hand van oprichtinge- cijfers van scholen ten sterkste. Ten slotte wees de Minister als onbewe zen af de beschuldiging, of liever de waar schuwing tot de regeexing gericht dat zij dioor haar onder wijs-politiek, n.l. door in Mohammedaansch© streken Christelijke scholen op te richten of t© subsidieeren, een gevaarlijk spel speelt. Als men den eisch stelt van liberale zijde dat naast elke Christelijke school een neutrale worde op gericht, dan kan van anti-liberale zijde deze ei6ch in omgekeerde richting worden gesteld en zou naast elke neutrale school een Protestantsche en een R.-Katholieke moeten worden opgericht. De politiek der Regeering stelt zich op het eenvoudige standpunt, dat inderdaad geen inbreuk op de consciëntie moet ge maakt worden, noch op d© oude rechten van de Mahomedanen. Daarom wil zij een subsidieregeling, die gelijkelijk recht aan allen laat wedervaren. Maar met het oog op de verschillende richtingen, welke zich openbaren ten aanzien van de school, moet het godsdienstonderwijs facultatief worden gelaten en kan de subsidieverle ning niet gebonden worden aan een voor waarde, al6 hedenochtend door den heer Van Deventer gesteld. Door het stellen van zulke eischen en door zich over bet Christelijk onderwijs uit te laten als de heer Van Deventer deed, speelt niet de Regeering, doch d© heer Va«n Deventer met vuur. (Bravo's.) Na replieken en dupliek van den Mi nister werd het debat gesloten. Daarna werden d© Indisch© begrooting, benevens het wetsontwerp betreffende maatregelen tor voorbereiding eener reorganisatie van het Indische best uurswezen en het ontwerp nopens aanleg van een spoorweg Cheri- bonKroja zonder stemming goedgekeurd. Nog werden goedgekeurd do ontwerpen betreffende afwijking van de Gemeentewet omtrent plaatselijke belastingen ten behoe ve van de gemeenten Den Helder, Vlieland en Vlissingen, waarna d© vergadering ge- soheiden werd tot nadere bijeenroeping, vermoedelijk tot Dinsdagavond 7 Januari, Be ontsnapte vrouw nit het Hols t«u Bewaring te Amsterdam. Omtrent de praktijk, uitgeoefend dcor de zoogenaamde „mevrouw Ram ij n" diene, dat de justitie ziah op zoor vernuftige wijze de overtuiging heeft verschaft van de ma nier, waarop de „deskundige" haar geldi verdiende. Een halfjaar geloden ongeveer woonde „me vrouw Romijn" in do Sarp'hatisliraat. Zij had lont geroken «n. bleef ©enige dagen afwezig. Toen is de jusrtiti© er binnengedrongen en zette or ©on vrouwelijke arts neer, om de patiënten to ontvangen. Deze, denkende mot „mevrouw R." te deen. to hebben, spraken vrij uit over de onder gane behandeling ©n d© gevolgen, dia zich. bij haar voordeden. Dit duurde eon gansohoii middag en do justitie-arts vertrok weer. Een dag daarna was d© geheel© woning loegge^ald ©n had mevrouw het huis aan het Frederiksplein betrokken, vanwaar zij, door het gasthuis, naar het Huis van Bewa ring is ge transportoord. Gebleken is, dat d© vluchteling© Zater dagavond, omstreeks kwartier voor negenen, beeft aangescheld aan een huis aan d© Vijzelgracht, waar zij voorheen zitting hield voor minvermogenden. Blootshoofds is ze daarna vertrokken, ïie- mend© den wog door do Focke Simonstraat, in d© richting van de ReguliersgTacht, om waarschijnlijk, zekerheid bestaat daarom trent nog niot liet huis in d© Saenro- damstraat op to zoeken, Het staat vast, dat ze niet per auto, van af 'het still© eind© der Leidschokade is vertrokken. Moer en meer wint de meening veld, dat do vrouw ook in hot Huis van Bewaring helpsters heeft gehad. Een-streng onderzoek naar do wijze, waarop zij heeft kunnen vluchten, is begonnen. Reeds Zondag hoeft de voorzatter van hot College van Regenton over d© gevangenissen to Amsterdam, jhr. mr. J. O. Reynst, in te genwoordigheid van d-en directeur van hot Huis van Bewaring, den hoer H. Bieren broodspot, d© situatie in oogensc'houw ge nomen. En heden bezochten enkele hoeren regenten, waaronder de officier van justitie, mr. C. Baart de la Faillo, bonovens de se cretaris, mr. H. Verkoutoren,- de gevangenis. över do omstandigheden, waaronder d© ont vluchting geschiedde, zal een rapport saam- gestold ©n aan heb Ministerie van Justitie worden opgezonden. Gebleken is, naar wij reeds in het kort meldden, aldus de „Tel.", dat de voortvluch tig© vrouw Zaterdagavond omstreeks te half. tien zich heeft vervoegd bij juffrouw B., wonend© in de Saenredamstraat. Zij was blootshoofd, had een grijze rok en een zwarte blouse aan. Juffrouw B. was een kennis van haar, doch had ook reeds de nadoeligo gevolgen van den omgang met d© „deskun dige" ondervonden. Een familielid van vrouw B. zat, met zekeren J. preventief, eveneens voor het bewijzen van handlangersdienstcn bij niet nader aan te duiden praktijken. Evenals „mevrouw Romijn" eindelijk togen d© lamp liep door bet overlijden van ©en door haar behandeld meisje uit Oldenzoal. Toen juffrouw B. plotseling de vrouw, di© voor haar de oorzaak van haar ongeluk ver- tegenwoordigde, voor zich zag, ontsteldo zij hevig. De vluchtelinge verteld© reeds aan haar woning aan het Frederiksplein 26 to zijn geweest, doch heb huis was gesloten. Toen was zij naar juffrouw B. gekomen. Ziende, dat zij er niet welkom was, maakt© zij do juffrouw wijs, voorloopig op vrij© voeten t© zijn gestold. Ze zou nu even haar man gaan halen, dan kwam ze over een half uur met hem terug. Toen ze vertrokken was hoeft de kostgan ger, daar juffrouw B. haar terugkomst vrees de, de politie telefonisch gewaarschuwd, doch de vogel was gevlogen. Nader is gebleken, dat zij in een winkel in d© buurt een koffiehuis hoeft opgescheld, waar haar man geregeld kwam. "Waarschijn lijk heeft zij rich daarop begeven naar do Nieuwe Looierstraat, waar eveneens een be kend© van haar woonde en is vandaar ver trokken naar oen der straten op Kattenburg, waar ook ©enige personen wonen, met haar niet onbekend. Waar zij zit opgeborgen is vooralsnog on bekend aan de politie. Vermoed wordt, dat A. R., haar echtgenoot, bij zijn zwager in d© VroLikstraat geld is gaan halen, om haar weg te brengen. Met eenige zekerheid wordt gedacht, dat zij nóg in de stad is, om over ©enige dagen, in een behoorlijke vermom ming, de wijk naar het buitenland te nemen. Naar ©en der laatste portretten, de recher che heeft er een opgeduikeld bij ©en der ge wezen k©nnis9on van de vrouw, is thans het signalement verspreid. De vrouw, die krank zinnigheid simuleerd©, zou Vrijdag 3 Jan a.6. door den rechter van instructie worde: gehoord* Ondanks «ijverige nasporingen van de pc- liti©, is het haar tot heden niet gelukt, dc voortvluchtige zoogenaamde mevr. Romlijn aan t© houden, meldt het blad nader. Meer en moer wordt waarschijnlijk, dat het aldus in Zijn werk is gegaan: De vrouw, hoeft in eon winkel van buurt IJ IJ naar het café getelefoneerd, waar Zij wist, dat haar man dikwijls kwam. Dozen hoeft zij toen verzocht, uit het huis aan het Frede riksplein No. 26 ©en doel van haar kleo. ren te halen en te brengen bij e©n haren kennissen in het MuiderpoortkwartierDe diamantbewerker R., haar echtgenoot, hpoft «daaraan voldaan, haalde van d© 6om, door zijn vrouw voor de kinderen bij de familie in de Vrolikstraat gedeponeerd een bedrag voor de reis. Do vrouw is daarna vrij zeker per auto naar Rotterdam gebracht en van*, daar naar Engeland overgestoken. Ben zestienjarige moordenaar. Te Grandohamp heeft zich een afschuwe lijk drama afgespeeld. Terwijl de zestienjarige molenaarskneoht» Gaston Bicard, in dienst bij den molenaar Pommeau bezig was een aanbal zakken meel van den graanzolder naar beneden t© dragen, loste haj ploljaeling een revolverschot op Jn knecht di© hem bij zijn werk hielp en trof hem in het voorhoofd. Op heb geluid van heb sohot kwam Pom meau toesnellen. Hij traohbt© Picard het wapen te ontnemen, dooh ontving een 6chot, midden in heb hart, zoodat hij dood op den grond neerstorte. Hierop keerde d© jeugdig© moordenaar zioh tegen de mole naarsvrouw, die haar man te hulp gesneld was en bracht haar met een zware, ijzeren staaf verschillende slagen op het hoofd toe. Ook de 19-jarige dochter van Pom meau werd gewond, waarna 'Pioard de vlucht nam, naai* de bossahen rondom Grandchamp. Een klopjacht werd door de gendarmes en dorpsbewoners op touw ge zet, dooh men slaagde er niet in, den moordenaar te vatten. JEeii dure taart. Den 7oen Februari 191' t-ad in New- York (stad) mej. Vivien Gould in het hu welijk met lord Decies. Da vader van d© bruid, de zeer bemiddelde heer Georgo J. Gould, had voor de bruiloftstaart ge zorgd: een prachtstuk van oonfiseurskuDst, dat .n drie verdiepingen was opgebakken Die taart wonderfraai van vorm en afwerking is... nooit betaald. D© ver- vaardigster was juffrouw Helen Brown, die dergelijke bijzondere taarten placht te leveren, wanneer er in d© New-York- sche „vier honderd" getrouwd werd. Juf frouw Brown vroeg voor do taart 7500 gulden, maar dat was zelfs George J. Gould te kras. De Goulds vonden d© taart met 2500 gulden al ruim betaald; meer wilden zij niet' geven! Juffrouw Brown bleef op haar stuk etaan: zij wijl de niet enkel betakld worden voor de waard© van d© taart als zóódanig, maar ook voor haar speciale talenten in dezf branche van koekebakkerstochniek. D© taart „was een gedicht geweest" enz. De heer George J. Gould en Juf frouw Helen Brown konden h©t niet met elkaar eeng worden; en de quaestie was nog niet tot een oplossing gebracht, toen de geniale koekebakster in Februari van dit jaar overleed. Bij het beredderen van den boedel bleek, dat er loopendo schul den waren tot een bedrag vaft 2760 gul den, waartegenover al© eenig en uit sluitend actief d© nog openstaand© rekening voor de aan Gould geleverde taart viel te beteken. Een der crediteuren van den boedel heeft nu voor zijn of haar part ad 47 gulden den heer Gould in rechten aangesproken. Suzan M t c 1 f De beroemde zangeree Suzan Metcalfe zal op Dinsdag 7 Januari a. s. een liaderenavond geren in den Leldacben Schouwburg. „Club ran zere n." Het olubje, waarmede Eduard Jacobs IndiS bereist, de „Club tan zeven", gaat uit elkaar. De tooneelspeler De Vriondt gaat met twee mannelijke collega's en een vrouwelijke af zonderlek op tournée, het echtpaar Dumas zal eveneens zelfstandig optreden en de zanger Jacobs probeert zijn kans alleen. Als reden werdt opgegeven dat derecettoa te gering z(jn om door zeven personen te worden gedeeld. Rijksprentenkabinet. Jhr. H. Teding van Berkhout, that s onder directeur, komt ernstig in aanmerking voor de benoeming tot directeur van het Rijks prentenkabinet In de pleats van wij Ion den heor W. Moes. De Neder 1. kunstopdeOentsch. wereldtentoonstelling. Uit Ams'ordam meldt men aan de „N. Ct Wy deelden de vorige week mede, dat pogingen In het wer worden g.steld om op de Wereldtentoonstelling te Gent In 1913 een collectie moderne en oudo Nedorlandsche schil derkunst bijeen te brongen. Thans vernemen wi), dat een zoodanige collectie zal worden ingencht In het Palat» dee Boaux Arte op de genoemde wereldi en- toonstelling. Voorts vernemen wil, dat voor Nederland de Inrichting daarvan ie opgediaoen san de hoeren prof. Hart tan Hove «n Willy Marlens, resp. vooizit'er en ondervoo zitter van de Permanente Nederlan Isohe Commissie voor bultonlandeche kunsttentoonstellingen. De heer F. tan der Goob ie benoemd ir>« redacteur-Buitenland van ,Het Volk."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1912 | | pagina 9