Ko. 16211.
LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag* 24 Deoember. Vierde Blad.
Anno 1912.
Buitenlandseh Overzicht.
De afgevaardigden der vradea-confereiitie te Londen.
Van onzea Oorlogscorrespondent.
Uit de „Staatscourant".
FEUILLETON.
Een otitl Devies
In ons overzicht van gisteren is een eigen-
jsrdige fout geslopen, die door den aan
dachtige11 lezer wel zelf verbeterd zal zijn.
Daar staat dat Briand in de Fransche Ka
njer geïnterpelleerd heeft, dit moet zijn
geïnterpelleerd ia. Ieder begrijpt dat een
minister niet interpelleert, wel geïnterpel
leerd wordt. De interpellatie werd gedaan
door den socialisischen afgevaardigde
louche, die nog steun kreeg van Jaurès.
pnze telegrammen van gisteren meldden
reeds den b o maanslag op den on
der-koning van Engelsch-Indiè. Deze
gewelddaad zal oen droeve herinnering
blijven aan den plechtigen intooht. Want
i werd gemeld dat de wond niet van be-
teekenis was, het feit, verandert er weinig
door. Bovendien is de onder-koning ernsti
ger getroffen dan eerst gemeld werd. Hij
heeft een diepe schouderwond van vier
duim lang gekregen en het schouderblad
ligt gehoel bloot.
Onder de Indische prinsen verwekte de
aanslag veel ontsteltenis, en allen gaven
ze uiting aan hun deelneming, allen gaven
eo blijk van hun afschuw over <zoo een laag
hartige daad. Ook te Londen heeft in In
dische kringen deze moordaanslag veel op
zien gebaard.
Een groote eom is voor het ontdekken
van den dader, die van af het dak van de
Nationale Indische Bank zijn misdaad moet
hebbengepleegd, uitgeloofd.
Noorwegen, Zweden en Deneraarken heb
ben na lange onderhandelingen g e 1 ij k e
neutraliteitsbepalingen vast
gesteld, overeenkomstig de Haageche Con
ventiebepalingen. Geen van de drie regee
ringen mag de bepalingen veranderen zon
der voorafgaande onderhandelingen met de
beide andere mogendheden.
De Zweedsoheminister van buitenland-
Bche zaken en de gezanten van Denemar
ken en Noorwegen hebben den 21sten dezer
de volgende verklaring geteekend: Nadat
de Zweedsche, Deensche en Noorsche re
geeringen onderhandelingen hebben aan
geknoopt strekkende om in overeenstem
ming met de bepalingen van het verdrag
van Den Haag, de bepalingen vast te ste*-
Ien nopens de onzijdigheid en doze onder
handelingen op alle priueip'e.e-le punten
tot overeenstemming, hebben gevoerd, zijn
zij, overtuigd van de beteekenis van heb
feit, dat de zoo gelukkigerwijs bestaande
eensgez ndheid ook in de toekomst behou
den blijft, overeengekomen dat geen van
de drie regeerinc;en aan de door haar goed.
gekeurde bepalingen veranderingen '.al
aanbrengen zonder de twee anderen, daar
mee van te voren tijdig in kennis te stsl
Ion, zoodat er over de zaak van gedachten
kan gewisseld worden.
Het parlement iB hier gistermiddag naar
huis gégaan en evenzno te Parijs. Voor hoe
lang de Fransche volksvertegenwoordigers
vacantie hebben gekregen wordt niet ge
meld. Of het ook slechts luttele dagen zijn,
EOöa-ls hier te lande 1
In Portugal is een ministercrisis aan
staande, men weet dit uit onze telegram
men van gisteren, in Spanje dreigt een
zelfde geval te zullen voorkomen. In de
gaanderijen van Kamer en Senaat loopen
hardnekkige geruchten, dat de kabinets
crisis zal uitbreken, zoodra het Marokko-
Verdrag geteekènd is,
In Spanje blijft ook een groote
spoorwegstak i n g dreigen. Een
paar maal deelden we hieromtrent reeds
een en ander mee». Er is nu weer een an
der bericht dienaangaande.
De correspondent van het .Journal" te
Cherbère teint, dat het Spaansche spoor
wegpersoneel een algemeene staking op 1
Januari voorbereidt.
Deze houding moet het gevolg zijn van
de represaillemaatregelen welke de direc
ties genomen hebben tegen de leiders der
joDgste staking. De secretaris van het
eyndic-aab der Catalaansohe spoorwegbe
ambten is ontslagen, evenals de president
Ribalta. De beweging, welke wordt voor
bereidt, draagt een zuiver revolutionnair
TarkUe.
Servië.
Bulgarije.
Montenegro.
Griekenland.
Turkije.
Bescliid Pasja,
Turk8ch minister ran
Handel.
Nowakowitsch,
de vroegere Servische
minister-president.
Br. Daneff,
de Bulgaarsche minister
president.
JüijutkoTitscli,
de vroegere minister
president.
Veiiizelos,
de Grieksche minister
president.
Osman Ni«aml Paaja,
de gezant van Turkfle
te Beriyn
karakter. De autoriteiten hebben de noodi-
ge maatregelen getroffen.
Van 1Februari af aan, zal in Engeland
en Wales ook van andere tuberculose
dan die van de longen aangifte moe
ten worden ge d aan. Het departe
ment van plaatselijk bestuur licht deze zijn
verordening toe met te zeggen, dat het
meest kinderen beneden de vijf jaar zijn die
aan die vormen van tuberculose lijden en
de aangifte er toe kan leiden, dat de om
standigheden, waaronder die kinderen le
ven, worden verbeterd.
Portugal heeft .eenige kleine gebieden
bezet in Engelsch-Indiê, kustplaateen en
kleine strooken land. Ër is nu iets gebeurd,
dat tot; een coiifliot met. Enge
land aan le iding kan géven.
Portugeesche soldaten van Goa hebben,
naar de Times" meldt, de grens van En-
gekch-Indië overschreden, eenige dorpen
omsingeld, 2 mannen, 4 vrouwen en een kind
doodgeschoten en 21 personen gevangen
genomen.
Te New-York is bericht ontvangen' uit
Douglas, in den staat Arizona, dat een ben
de Yaqui Indianen het plaatsje San Mar-
cial in den staat Sonora (Mexico) lmbben
overvallen en verwoest. Ongeveer 1000 inwo
nen?, bijna de geheele bevolking, werden
vermoord. Verscheiden meisjes
en jonge vrouwen zijn door de
Indianen geroofd.
Afscheid van Bulgarije.
- Sofia, 17 Deoeinber.
Er is wapenstilstand. De- Sobranjo is ge
opend. Noeh het oen nocli het ander heeft
hier uiterlijk oonigo beroering gewekt.
Wanneor men 't niét in de kranten gelezen
had, dan zou niemand 't hebben gemerkt.
Buitengewoon lcocl schijnt dit volk alles-op
to vatten. Toch is het, geloof ik, meer oen
gevolg van hun eeuwenlange ovcrhecr-
scliing door de. Turken, die hun geloerd
heeft alle emotie onder een onverschillig
uiterlijk te verbergen.
Want juist aan. politiek doet man veel.
Kom 's middags maar zoo tegen 5 uren in
één der grooto cafe's, dan ziet' ge ze bij
elkaar zitten, druk re den oe rend, heftig be
sprekend de laatste gebeurtenissen.
Vooral de ambtenaren vindt g3 dan sterk
vertegenwoordig^,en hier cn daar treft ge
een gewond officier, nog steeds in uniform,
druk vertellend van den oorlog. In dit land
met zijn nog geon veertig jaar politiek ver
leden, kent men nog geen ware partijpoli-
tiek, zooals bij ons, het zijn mecet de lei
ders die mot elkaar kampen, bijgestaan
door him volgelingen, die zich dan wel oen
zeer mooien partijnaam geven, maar in wer
kelijkheid zijn 't niets dan volgelingen van
dezen of genen pol itiekmaker.
Nu beweren do kwade tongen hier, dat
de ministers in den tijd dat zij minister
zijn, behalve aan het belang van 't- land
ook aan dat van hun beurs denken. Van
daar dat dan dr. Gesjof, de tegenwoordige
minis ter-president, een der eerlijkste zou -zijn,
want die is van huis uit al schatrijk.
Of het waar is, kan ik u heusch niet
zeggen, maar wel weet ik, dat er hier ook al
een zekere liefhebberij bestaat om ministers
van hun zetels te knikkeren.
Zoo heb ik ook tot mijn groote verbazing
gehoord, dat men nu al van plan is om
dit. ministerie na den vrede "naar. huis te
zenden.
Men zou anders toch zeggen, wat recht
vaardigt meer dan het suoees en ik zou den
ken, dat een ministerie, onder welks be
wind zulke groote dingen tot stand ge-
bracht ziju, juist bijzonder sterk zou staan.
Toch schijnt dit niet het geval te zijn -ca
wel v.n.l. omdat men op dit oogenblik niet
tevreden is, men had mw--verwacht, voel
me^r. Het échec voor Tchataldja, dat, zoo
als men nu duidelijk begint to merken, oen
•bloedige, nederlaag is geweest «en dan niet
hot minst 't fait, dat bij-oen afbreken dor
onderhandelingen men weer opniouw met
't beleg" van Adrianopel zal moeten aan
vangen, hebben een groot misnoegen doen
ontstaan.
Die ontevredenheid schijnt zich ook voor
gedaan te hebben bij de troepen voor
Adrianopel en een officier vertelde mij, dat
men hard bang is geweest, dat zoowel de
Serviërs als Bulgaren den wapenstilstand
niet zouden willen erkennen en op hun,
eigen houtje een aanval zoulen wagên.
Eigenaardig i9 het wel, dat men thans
aan den koning toeschrijft, dat hij zich tegen
den wapenstilstand zou hebben verzet, eigen
aardig, omdat men den koning, die geen oor
log wilde, gedwongen hooft den oorlog to
verklaren.
Ik heb. me laten vertellen, dat er in
Augustus 1.1.; een vergadering plaats gehad
heeft van do-.voormannen (ter Macedonische
beweging, waarin oen der sprekers 't vol
gende p'eide„Wanneer dan dc koning niet
naar Tsarig.rad wil fTsjdrigrad-Bulg-aarsch
voor Konstantinopell, dan moot bij maar
naar Tsaribrod (de grensplaats) gaan." welke
woorden een grooten bijval-hebben gehad.
De koning schijnt 't in elk geval niet
met zijn generaals oens té ziju geweest; dio
een-wapenstilstand beslist rioodig achten.
Hoe het zij, ofschoon 't volk thans don
koning uit eigen bewcg'ng als vertolker van
zijn dierbaarste wenichen ziet optreden,
toch is hot hem daarom niet dankbaarder
gestemd.
Iedereen erkent hier graag, dat zij in
Ferdinand den besten koning liadd-en ge
troffen, dien zij zich denken konden. Ieder
een geeft u dadelijk too, dal hij een buiteu-
gewoon diplomaat is, maar daar houdt hel
dan ook moe op. Populair is de koning nog
steeds niet, alhoewel zijn positie er door
don oorlog veel op vooruit is gegaan. Ik
ineen die koelheid tegenover hun vorst wel
te kunnen verklaren, de koning is n.l. geen
slaaf en 't gansche volk is Vervuld van sterk
panslavistische deuk boe! den.
Dat r.oemt niet weg. dat men daarom wel
anti-Russische stroomina^n aantreft-, maar
dat kom!, omdat men zich oen groot Bulga
rije droomt, dat naast Rusland en niet onder
Rusland zal staan.
Zooals ik u reeds mededeelde heeft do
Sobranjo wear zitting.
Ik bon er eens een kijkje gaan nemen,
al kon ik de,debatten natuurlijk niet ver
staan.
Op een mooi groot plein, omgeven door
statige huizingen, staat 't Sobranje-gebouw
tegenover den ingang 't waarlijk grootseh
ruiterstandbeeld voor den tsaar-bevrijder.
Het gebouw zelf doet. aan een schouw
burg denken, maar mooi is het niet.
Wel maakt do vergaderzaal een fLinken
indruk, daar kunnen de zaaltjes, waarin hot
Nederlandsche parlement bijeenkomt, oen
punt aan zuigen.
Daarbij flinke, ruimo, publieke tribunes,
een uitstekende plaats voor de pers on niet
het minst, al is dat moer toevallig natuur
lijk, con uitnemende accoustsiek.
De zitplaatsen der" leden zijn ampliitbea-
tersgewijze in een hal ven cirkel geplaatst.
Daartegenover zit op een verhooging de
voorzitter en ik woct natuurlijk niet of
dat symbolisch gedaan is, om do macht der
Sobranjo over de ministers te doen voelen,
wamt de zo zitten aan zijn voeten.
Achter don voorzilterszotel, "die, toén "ik
er was, werd ingenomen door ccn vioe-pre
sident, verheft zich (ie*troon.
Aangezien dc Bulgaren natuurlijk nog
gocn vorstengalerij kunnen hebben, hebben
zij zich maar tevreden gesteld met den
koning en prins Boris op verschillende leef
tijden.
Toen ik de zaal binnenkwam, herdacht
juist de vice-president de in den oorlog
gevallenen en werkelijk, al kon ik 't natuur-
lijk niet verstaan, maakte tocli deze belon
ging een diepen indruk.
Eigenaardig was liet. dab te midden .dei*
afgevaardigden ook. een aantal Muzelman-
nou zaten, de fez op. Do ministers, waar
onder generaal Nikiphotrof, de ministers
van oorlog in uniform, zagen er allen zeer
Europeesch uit; in de zaal zag men nog
menig karakteristiek Bulgaarsoh kostuum.
Typisch is heb ook, zoovoel mcnschen als
liicn kaplaarzen dragen, zeker ee»n van de
Russen overgenomen gebruik.
Buiten heb gebouw cn in de corridors zag
men eenige gendarmes, verder was er goon
militair ycrtóon.
Hiermede ben ik aan hot eind van mijn
laats ten brief uit Bulgarije, want vanavond
■vertrek ik naar Boedapest, om vandaar zoo
snel mogelijk naar Montenegro te vertrok
ken.
FABIUS.
jSederlamlsche Journalistenkring.
In de Zaterdagavond gehouden vergade
ring van het bestuur van den Nederland-
schen Journalistenkring hebben de voor
zitter en hot bestuur, naar aanleiding van
de, in de jongste algemeene vergadering
aangenomen, motie-S shotting besloten hun
ontslag-aanvrage in te trekken.
Tweede-Kntiier-verkiezing 1913.
In een gecombineerde vergadering van
linksche k:esvereênigingen te Haarlem is
besloten den heer mr. D. Fock, oandidaat
te stellen voor het lidmaatschap der Twee
de Kamer voor Haarlem.
De Liberale Oentrale in het district
Enkhuizen proclameerde tot oandidaa-t jhr.
Do Muralt, uit Zieriksee, met 456 stem
men. Op den heer Zijp werden 67 en op
den heer Goeman Borgesius 5 stemmen uit
gebracht.
„De Tribune'' meldt, dat de af deeling
Maastricht van de S.-D. P. den heer D.
Wijnkoop oandidaat gesteld heeft.
De „O Haarl. Ct." meldt, dat ven vrijzin
nige zijde door Zand voort o. a. voorloopig la
canlidaat gosteld in het district Bererwyk
prof. Eerdmans, te Leiden.
Chineeschi iteun geweigerd.
Hot vrijzinnig comité te Soerabaj-x heeft
beslo en de door de Chmeezan aangeboden
gelden niet aan te semen; Deze weigering
etaat ,ih verband met da Kamer-debateen by
de behandeling van de Indbcho begrooting.
i g
Bij Kon. besluit zijn benoemd tot reserve-
2de luit. bij het reserve-personeel der
landmacht: bij het wapen der inf. bij het
7de reg. de vaandrig W. C. Bonebakker,
van het korps; bij het wapen der artillerie
met ingang van 9 Januari bij het 4de reg.
velcLart. de kornet H. F. Dudok van Heel,
van het korps; bij het wapen der inf. met
ingang van 1 Januari bij het 2de reg. tot
kapitein de 1ste luit. R. L. Scholten, ad
judant bij het 7de Tcgiment; bij het wapen
dor cavalerie met ingang van 1 Jan. bij
het 2de reg. huzaren, tot ritmeester, de
lste luits. E. P. M. Clavereau en A. P.
Wirix, onderscheidenlijk van het 4de en van
het 2de reg. huzaren, eerstgenoemde adju
dant bij het korps, laatstgenoemde werk
zaam onder de bevelen van den chef van
den generalen staf; bij het wapen der art.,
bij hun tegenwoordig korps tot lsten luit.
de 2de. luits. A. Noorduyn, van het 4de reg.
vesting-art., J. Marechal, van liet korps
pantserfort-art., A. A. van Oorschot en A.
J. Staal, béiden van hét.-3de reg. vesting-
art., vóórlaatstgenoemde gedetacheerd bij
de munitiefabriek; is voor het tijdvak van
1 Jan. tot. en met 31 Augustus 1913 benoemd
tót leera-ar aan de Rijks hoogere burger
school te Hoorn, N. G. W. H. Beeger, te
Utreoht; is aan B. C. van Rerkel, op zijn
verzoek, met ingang van 1 Jan., oervol ont
slag verleend uit zijn betrekkincr van be
waarder van de hypotheken, het kadaster
en de scheepsbewijzen te 's-Gravenha^e, met -
dankbetuiging voor de aan, den lande be
wezen diensten;
is onder intrekking van het K. B. van
26 October jl., met ingang van 16 Februari
benoemd tot directeur van het post- en tele
graafkantoor te Doesburg P. N. L. Feltzer,
thans hoofdcommies der posterijen;
is Loclewijk Johan van Ingen, te Arnhem,
met al zijn wettige, zoo mannelijke als vrou
welijke nakomelingen in den Nederland-
schen adel verheven, met de praedteaten
van jonkheer en jonkvrouw
is goedgekeurd, dat aan T. H. Reynders,
burgemeester van Onstweclde, op verzoek,
met ingang van 1 Januari, eervol ontslag is
verleend van secretaris ;diej gemeente;
D00B
Löü&SE B. B.
{Nadruk verboden
12)
Hij zag haar nu voor het eerst zonder
hoed, en haar kapsel: de zware golven
donkerbruin haar, hoog uit het voorhoofd
gestreken, en op het achterhoofd vereenigd
in een dikken wrong, kwam de eenvoud*ge
fechoonheid van. haar gezichtje zeer ten goe
de. Het ontroerde hem, telkens als dat
kleine gezichtje, zoo vol deelnemende uit
drukking, door het roode trillende mondje
en. de groote bezorgde oogen, en die
massa donker golvend haar, zoo vlak bij
hem kwamen. En dat gebeurde heel dik
wijls door haar zorgen voor hern.
Zonder eenige nuffige verlegenheid, had
aij zijn pijnlijk been voorzichtig getild op
een tweeden stoel, en toen zij bemerkte,
hoe zijn rechterhandpalm deerlijk ge-
Bokaafd was, had zij vlug en handig op de
bloederige plek een compres gelegd van
koud water; hij voelde nog de prikkelende
pijn \an dat verband.
Als hij tot zoover gekomen was met zijn
gedachten, haalde Robert Savernius uit
den borstzak van zijn jas een klein wit
lapje te voorschijn, dat, uitgevouwen, een
batist dameszakdoekje bleek te zijn, in een
der hoeken stonden de initialen.V. H. En
ftls Robert Savernius bedacht, welke klei
de» nijvere vingers deze letters zeker ge
borduurd hadden, dan bracht hij het on-
noozele doekje aan de lippen en eindigde
met er zijn geheele gezicht in te verher-
gen...
In een woord, hij was, terwijl hij daar
werkeloos zat, met zijn gekwetst been op
een stoel, druk bezig zich hals over kop te
storten in een emotie, die tante Savernus
zeer beslist „nonsens" zou noemen.
Maar die „nonsens," waar Robert en
tante Savernius zoo beducht voor waren,
die zij geheel hun leven zoo stelselmatig
verre van zich hadden gehouden, geleek
hem voor het oogenblik zoo weinig bedui
dend, zoo onschuldig, dat R-oberfc zich niet
eens de moeite nam er over na te denken,
laat staan eenig gevaar te zien in het ge
voel, waarin hij zich al meer en meer ging
verdiepen.
Starend naar de zoldering van zijn ka
mer, fluisterde zijn lippen, zacht, stree-
lend, innig: „V. R. I. M. Y... Welke van al
die letters was de aanvang van haar naam?
Een naam die paste bij haar aardig pikant
persoontje..."
En dan bracht hij het nauwelijks gepar
fumeerde zakdoekje weer aan zijn lippen,
met een teederheid als hield hij reeds haar
mooi kopje tusschen zijn handen en kuste
haar rooden mond.
Aan de gevolgen van zich zoo onbedacht
en reddeloos over te geven aan zt.ike
groote „nonsenB" dacht hij geen oogen
blik...
Na drie dagen huisarrest stond de dokter
hem toe, in den koeleren avondstond, een
kleine wandeling te maken. „Vooral niet
te ver,'' waarschuwde de esculaap.
„O neen, een paar straatjes om, ik zal
niet verder gaau," beloofde Robert y.eer
gehoorzaam.
Hij hield trouw woord, hij bleef in de
straten, maar onwillekeurig, als getrok
ken door een enziontbaren magneet, koos
hij juist die straten, die hem brachten noc
in d© »Sumat-rastraat. Hij stond stil voor
hetzelfde benedenhuisje, waar hij binnen
gebracht was geworden na zijn val; meer
nog, hij belde aan. Maar toen hij de schel
hoorde overgaan, dacht hij toch: „Wat
doe ik hier?..." Maar de deur werd
opengedaan en hij droeg de yerantwoorle
lijkheid van zijn geda-chteloosheid.
Een groote, grove vrouw, met een
goedhartig dom gezicht, haar roode han
den, die nog dampten van warm zeepsot
aari haar blauw geruit schort afvegend,
deed hem open. Het mensen scheen >oo
weggeloopen van haar waschtobbe.
Onwillekeurig trad hij een schrede terug
voor deze... werkelijkheidtoen vroeg h.j:
„Juffrouw Helmond woont hier immens,
is zij thuis?"
„Jawel, mijnheer," en zonder ceinge
plichtpleging wierp de hoepita de eerste
deur open van het nauwe gangetje.
„Hier is de kamer van de juffrouw."
zeide zij nog even haastig, en liep het nau
we donkere g.angebje door, verlangend
weer aan haar werk te kunnen gaan.
Robert Savernius, zoo plotseling aan
zichzelven overgelaten, kon nu niet anders
doen dan de wijd geopende deur binnen
gaan. Hij was zich nog even bewust een
heldere meisjesstem een zachte melodie te
hooren neuriën... Toen hij in dat kleine
voorkamertje kwam, zag hij juffrouw Hel
mond dadelijk. Zij zat te werken voor een
der ramen aan een kleia tafeltje, waarop
een gro.i e overvolle doos stond.
Juffrouw Helmond, ijverig gebogen over
eenig werk, staakte haar gezang en keek
op, heel gewoon. Plotseling werd zij heel
bleek. Zij stond op en nam een heel 3tijve
houding aan. Haar pijnlijke verbazing ovor
zijn komst hier bij haar, de alleenwonen
de, was zoo opvallend, dat hij er verlegen
van werd. Hij bedacht nu eerst, hoe onge
past dit bezoek was aan een alleenwonend
jongedame.
„Pardon, juffrouw Helmond, dat ik u
kom lashig vallen."
„Wat is er van uw dienst, mijnheer?"
Zoo stijf, kortaf, had hij haar nog .aocit
gezien. Hij werd bijna boos om het dwnae
figuur, dat zij hem liet slaan, zij liet nem
staan daar bij de deu.r, als eenknecht.
„U bent laatst bij raijn. ongelukkig avon
tuurtje zoo vriendelijk geweest en hebt mij
zoo fliük 'geholpen... ik kon nu niet nala
ten, nu ik voor het eerst weer uitmag, u
daarvoor te komen bedanken.''
,,U hadt u die moeite kunnen besparen,
mijn hulp had niet6 te beduiden. Zij
scheen het er op toe te leggen, door haar
stugheid hem het ongepaste van zijn be
zoek onder het oog te brengen. Zij bleef
staan en bood hem geen stoel aan.
Hij ergerde zich hoe langer hoe meer.
Hij had nu zooveel van een loopjongen, dia
gaan moest, zoodra hij zijn boodschap
heeft verrioht. Maar nu hij er eenmaal
v/as, wilde hij het zoo gauw niet opgeven.
Uit zijn zak haalde hij het zakdoekje, dat
zoo'n troost voor hem geweest was, die
lange dagen van alleen zijo. Eigenlijk had
hij dat batisten lapje willen houden, *aar
nu moest het als redmiddel dienst doen:
„Ik kwam u ook dezen zakdoek terugbren
gen."
Zij nam haar rechtmatige eigendom aan,
met een lichte hoofdbuiging. „Werk dijk,
u geeft u te veel moeite. U hadt dat zak
doekje tóch wel kunnen zenden."
„Ik was zoo bang, dat men het niet aan
het rechte, adres bezorgd zou hebben,"
antwoordde hij heel onderdanig: „Ik weet,
dat dames niet gaarne een dozijn van zoo
iets fijns geschonden zien."
Nu glimlachte ze toch eventjes: „Ja, dal
zou heel jammer zijn geweest."
En toen zij bemerkte, dat hij nog niet
ging, vroeg zij nog: „Bent u weer geheel
beter?'»
„Dit is mijn eerste uitgang. Ik heb al
door ijscompressen op mijn knie gehad.
Maar het loopen is toch nog zeer pijn1 ijk.
Ik geloof niet, dat de dokter goed zou
vinden, dat ik zoover ben gegaan..."
Hij had niet slimmer kunnen antwoor
den. Zij herinnerde zich, dat hij op do
Plaats woonden, een heel eind dus van de
Sumat rast raat. Zij wees hem een stoel:
„O, ga dan even rusten." Veelbeteekenend
drukte zij op dio tijdsbeperking.
Ook zij ging weer zitten achter haar
werktafeltje, en begon, als bestond hij niet
meer voor haar, te werken aan haar kunst
bloemen, althans zij draaide met bewonde
renswaardige snelheid aan cirkelvormigs
8tukjes zacht crêmepapier, die tusschen
haar soupele vingertjes kraakten sla
stugge zijde.
(Wordt vervolgd.)..
