Van onzen Oorlogscorrespondent.
Brieven uit Noordwijk.
Be waarheid omtrent Adrianopel.
Sofia, 12 December.
(Per koerier).
Ik heb het geluk gehad mijn eigen aan-
Jteekeningen omtrent de belegering van
lAdrianopel te kunnen vergelijken met die
(van een ter zake volkomen kundige, deze
'daardoor kunnen aanvullen en, eerlijk ge-/
®egd, ook "veel verbeteren, -waardoor ik
thans in staat ben u een vrij juist verslag
te geven van hetgeen er om Adrianopel
gebeurd is.
De niet-militaire lezer vergeve mij dus
'dezen geheel militairen brief, maar aan
gezien ik nog nergens iete omtrent de be
legering van Adrianopel in buitenlandsehe
bladen gevonden heb, dat ook maar eenige
overeenkomst heeft met de waarheid, ver
oorloof ik mij deze vrijheid, in de hoop u
niet al te zeer te vervelen.
Het tweede legerkorps, dat onder gene
raal Ivanof naar Adrianopel opmarcheer
de, deed zulks in drie colonnes, die tot
aan de Maritsa -weinig of geen tegenstand
londervonden.
Alleen bij Moestafa Pasja werd even ge
vochten, maar het verraste garnizoen nam
in allerijl de vlucht, een poging wagend
om de brug over de Maritsa te doen sprin
gen, die echter niet gelukte. De aftocht
was zoo overhaast dat het telegraaf- en
telefoonkantoor volkomen intact was ge
bleven en het den Bulgaren gedurende
eenige uren (ik heb hooren beweren 12
uren) gelukt is, verbinding te onderhouden
met het Turksche hoofdkwartier.
maar voor de 11de te weinig is, maar welk
getal we wel als gemiddeld kunnen aan
nemen, dan lagen er rónd Adrianopel pl.m.
64,000 man, terwijl do vesting zelf door
een 40,000 Turken onder bevel van Sjoekri
Pasja wordt verdedigd.
Ik heb sterk den indruk gekregen, dat
de Bulgaren in het begin gedacht hebben
Adrianopel direct te bestormen, ten einde
een belegering, waarvoor hun macht niet
toereikend was, te voorkomen en boven
dien hadden zij m.i. de hoop den Serviërs
daardoor voor te zijn.
Voor den vestingoorlog waren zij boven
dien ook geheel niet uitgerust, want zij
hadden alleen hun veldartillerie, daarbij
wat 12 cM. houwitsers en dan hoogstens
eenige dozijnen lange vesting-kanonnen
van 12 en 15 cM. van oud model.
Van een beschieting der in de forten
opgestelde Turksche artillerie kon dan ook
geen sprake zijn.
Het noordfront van Adrianopel is het
eterkst en de (vermoedelijk geheel moder
ne) koepelforten liggen 't verst van de
stad.
De oostkant schijnt het zwakst te zijn en
daar was de kans op succes ook het grootst
aangezien de forten daar zoo dicht bij de
stad liggen, dat een beschieting van de
stad zelf daar 't eerst mogelijk zou zijn.
Maar hier konden de Bulgaren in den
aanvang 't minst uitrichten, daar hun ver
binding nog te slecht was. Later, toen het
lste en 3de leger verder zuidwaarts waren
gerukt en de aanvoer ook over Janboeli
kon plaatshebben, ging het beter. Het aan.
vals-front, dat den Bulgaren dus in de
eerste dagen het meeste succes bood, was
aU.VVINFANT.
&uvS.,Ntf.Ni,-. BATttBllvlUM •:ng<*|pPreS-^i
VEJ.0ARTlLLEfljE i ..ADRIANOPEL !t;urk.loopc1W£N
.i 1~I: -cL -JD& ARDA O.aL^.ÜWflC.RAy.E.H^v^
Nu ben ik er niet achter kunnen komen
of er twee colonnes van de drie benoorden
de Maritsa gebleven zijn, dan wel één; ze
ker weet ik alleen, dat van Kemol en
Tsjermen do verdediging van het voorter-
Tem door de Turken met ernst begonnen is.
Bij die plaatsen werden de eerste slagen
geleverd en van daaraf trokken de Turken
rich telkens weer eenige kilometers terug,
om d© Bulgaren opnieuw af te wachten.
Deze gevechten werden altijd door de
Bulgaren met de bajonet beslist.
Het terrein is zeer heuvelachtig en ge
woonlijk hadden de Turken hun loopgra
ven (voor knielende schutters, gelijk ik
kon opmerken, toen ik de slagvelden daar
bezocht) boven op de kam van een hoog-
terand aangebracht.
Hadden de Bulgaren zoo'n rand geno
men, dan veranderden zij zoo snel moge
lijk de veroverde loopgraven, om gedekt
te zijn tegen het vuur vanuit een volgen
den rand, die al van te voren door de Tur
ken was ingenomen. Toen de Turken tot
Op drie kilometer van hun fortenlinie wa
ren teruggeworpen en de Bulgaren over
de Toendsja waren getrokken, begon het
Beleg van Adrianopel.
Dit beleg had echter met zeer zwakke
krachten plaats. Zoo stond in den west-
boek, tu8sclien Arda en Maritsa, de
VlIIste divisie, en die had nog één regi
ment staan, het 30ste infanterie-regiment,
het front tusschen Arda en Maritsa, ten
Westen van de stad.
Hier werd de toegang verdedigd door
een aan den Zuidelijken Arda-oever gele
gen fort, Marasj, en door het flankeerend
vuur vau de forten ten Noorden der Ma
ritsa. Bovendien hadden de Turken nog
voor den oorlog de laatste heuvelrij, .een
12CO M. voor Marasj gelegen, zeer zwaar
versterkt. Zij hadden er een groot aantal
loopgraven en ijzerdraadversperringen
aangebracht en op een uitstekend punt
twee kanonnen geplaatst.
De versterking heette Papastepe.
Een dergelijk vooruitgeschoven tijdelijk
werk had men ook nog in 't Zuiden, n.l.
Kartalbepe.
Zoodra de Bulgaren him posities had
den ingenomen, dat is in 't begin van No
vember geweest, hebben zij beproefd Pa
pastepe te nemen.
Dit gevecht heb ik u in een mijner brie
ven reeds beschreven, dooh wat ik u door
de censuur niet kon mededeelen, was, dat
die aanval wel gelukt is, maar ten koste
van ontzettende offers, en toen de Bulgar-
ren eenmaal op den top waren, kwam een
tegenaanval (retour offensif) der Turken,
die de Bulgaren wederom terugjoegen.
Sindsdien is Papastepe nog 6teeds in
Turksche handen. De Turken hebben in
die dagen, wetend hoe zwak hun tegen
standers waren, veel uitvallen beproefd,
POWTONaKUC,
riivïiie.
(5'üMCACtN;
i CA BOE. e AVAU.FUF,
8 £C t M L N 7
.'o E5K.
i SLFW13CH
CAVAI,£.F\;< BLClMElsT
F. W
M AC f, D 0 N' S Ort
VflLjWfLU C.&R&
O BRIC,AIÏEHO
- - p.iciNiLMTiK c?
XX.rsKk lo'^N DtR
TÜflPv5CHt; VOORPOSTEN
C AW
bezuiden de Arda-. Dit 30ste inf.-regt., bij
gestaan door 2 regimenten cavalerie,
heeft gedurende bijna 3 weken de eenige
Bulgaarsohe strijdmacht ten zuiden van
Adrianopel uitgemaakt.
Benoorden de Maritsa lag de Xlde divi
sie en ten oosten van de Toendsja lagen de
lilde en IXde divisie.
Wanneer we iedere divisie eens op haar
normale sterkte rekenen van pl.m. 16,000
Han, wat voor de 8ste, 3de en 9d? te veel,
voornamelijk in Noordwestelijke richting.
Deze richting beloofde him bij een door
breken der Bulgaarsohe linie 't meeste
succes, want dan konden zij hun fout,
't niet laten springen der Maritsa-brug bij
Moestafa Pasja, weer goed maken.
Ook in Zuidelijk richting, hoewel dat
minder succes beloofde, zijn zij herhaalde
lijk uitgevallen. Al deze uitvallen stuitten
echter af op 't taaie, dappere verzet der
Bulgaren. Vooral het 30ste regiment heeft
zich beel kranig gedragen, want dat heeft
altijd tegen een zeker groote overmacht
moeten kampen.
Deze uitvallen hadden meestal bij nachtr
plaats, aangezien de Turken 5 zoeklichten
bezaten en de Bulgaren geen. Dat heeft
den 8sfcen November voor de Bulgaren een
groot ongeluk gegeven.
Dien nacht toch vielen de Turken de
Bulgaarsohe stellingen tegenover Pa
pastepe aan.
De Bulgaren, in de hoop de Turken af
te snijden, vielen dezen van twee kanten
aan, met het noodlottig gevolg, dat toen
de Turken terugtrokken, de beide Bul
gaarsohe afdeelingen elkaar te lijf gingen.
Eerst toen de Turken, niete van hetgeen
daar in 't voorterrein voorviel begrijpend,
er hun zoeklicht op richtten, ontdekten de
Bulgaren, wat er plaats vond.
Ik heb mij laten vertellen, dat er 1400
man in dit gevecht zouden gevallen zijn.
Toen de Serviërs kwamen, veranderde
de toestand ten gunste der Bulgaren en
konden zij van alle kanten den aanval be
ginnen.
De dislocatie werd toen, zooals ik op
bijgaand schetskaartje heb aangegeven.
De 3de en 9de divisie gingen naar Tsja-
taldsja.
De insluiting in Oostelijke richting langs
de Maritsa werd thans ook beter, want tot
10 November hadden de Turken daar zon
der veel moeite, berichtgevers enz. door
kunnen sturen.
Vooral ook wat materiaal aangaat, gin
gen de belegeraars door de komst der Ser
viërs er sterk op vooruit, want dezen brach
ten eenige zware mortieren mee en -sen
groot aantal veldbouwitsers.
De Bulgaarsohe vesting-artillerie bleef
in haar oude stelling. De 11de divisie zette
nu haar aanval tegen 't Oostfront in sterke
mate voort en vandaar heeft men (Je stad
kunnen bombardeeren, d. w. z. de stad
is door lange kanonnen beschoten kunnen
worden, zonder dat men echter de resulta
ten kon waarnemen.
Ik heb dam ook allen grond te vermoe
den, dat de brand, die in Adrianopel is
waargenomen, niet door granaten is ont
staan. Men bedenke wel, dat liefc m iedere
Turksche stad, met veel nauwe straten en
houten huizen, minstens eenmaal per jaar
brandt
De 8e divisie, die eigenlijk een reserve-di
visie is, had in haar nieuwe aanvalsfront
meer sucoes, want den 24en November
slaagde zij er in Kartelt© pe te veroveren
en ondanks de herhaalde tegenaanvallen
der Turken te behouden
Toen was men in staat de voorstad Ka-
ragatsj ten Zuiden der Maritsa te beschie
ten. Adrianopel zelf is hier vandaan ech
ter nog niet te bereiken.
Wel merkwaardig is het, hoe de Bulga
ren rond Adrianopel te werk gaan.
Zij handelen overal als in den veld-oor-
log en nergens hebben zij resappeerd.
Zij graven zich ergens in en gaan dan in
den nacht voorwaarts; eerst worden dan
eenige manschappen vooruit gestuurd. De
zen graven zich met hun draagbare schop
pen in en dan komt de rest, om er loop
graven to maken, onder dekking van de
eorstgezondenen.
Deze loopgraven worden 24 uur lang door
dezelfde manschappen bezet en dan worden
deze, als er ten minste niet gevochten
wordt, in den nacht afgelost.
in dc-n laatsten tijd lagen de beide par
tijen nog maar 600 meter van elkaar.
De Bulgaren hadden een vliegeniers-
korps, dat herhaaldelijk vluchten gedaan
heeft en twee Ixullons-captifs voor 't doen
van waarnemingen.
De Turksche ballon is den 6den Novem
ber door de Bulgaren neergeschoten met
hun veldartillerie.
De vluchten boven Adrianopel moesten
altijd op zeer groote hocgte plaats hebben
cn ö'e vliegeniers vertelden mij, dot ze zich
pas op 1500 meter veilig gevoelden.
Meermalen hebben dan ook eenigo ko
gels van granaatkartetsen de draagvlakken
doorboord, maar de Turken zijn er nooit
in geslaagd een vliegtuig naar beneden te
schieten.
Het bommengooien heeft, zoover ik weet,
weinig suoces gehad en ;t meest zijn de
vliegtuigen dan ook gebruikt voor verken
ningen en 't strooien van proclamaties aan
o. ij, om deze tegen ae''Turken op
te hitsen.
Ondanks al het werken der Bulgaren,
kan men toch, geloof ik, gerust aannemen,
dat de Turken 't nog lang kunnen uithou
den.
Overal zijn zij nog tot op een 1200 M.
meester van het voorterrein en dit zal
eerst veroverd moeten worden, wi len de
Bulgaren er aan kunnen dcn'ien de hcof.V-
veroedigmga'ijn te nrder n. Bov die ont
breekt het hun aan voldoen 'e zw ar krom-
baan-gese ut, om het vu j- der i de for
ten opge.telde flankeerbatterijen te kun
nen dooven.
Dacht ik eerst, dat de hoeveelheid voe-
dingsmidoeiea te werechen zou over a en,
thans weet ik uit zeer goede bron, dat
Adrianopel neg \oor maand n Jang geap
proviandeerd is. Moge dus de toestand der
burgerij vermoedelijk minder aange aam
zijn, het is m. i. niet te verwachten, dat
deze van grooten invloed op de ho ding
der bezetting zal zijn, die het wellicht nog
zeer .ang zal kunn n uitnouden.
FABIUS.
Afgraving tnsschen Katwijk cn
Noordwijk.
De heer Dolk heeft in de Tweede Kamer
geklaagd over de afgraving van de duinen
tusschen Katwijk en Noordwijk. De Minis
ter van Financiën heeft wel verklaard, dat
die zaak bij Domeinen veilig is, maar in de
klingen, die den toestand ter plaatse ken
nen, heerscht toch ongerustheid.
Spr. diende met vijf andere leden van de
Kawer de volgende motie int
,,De Kamer, overwegende, dat het be
houd der duinen aan de zeekust moet geacht
worden een zaak van Rijksbelang te zijn,
noodigt de Regeering uit, een onderzoek in
te 6tellen omtrent de vraag of het wensche-
lijk is door algemeene wettelijke bepalin
gen het behoud der duinen te verzekeren.''
Deze motie zal worden gedrukt en rond
gedeeld en op nader te bepalen dag worden
behandeld.
XV.;
Nabetrachting Raads
vergadering.
Uit het groote getal „verkiezingen", waar
van we in onze jongst© Raadsvergadering
mochten genieten(?) willen wij er ©entje ne
men, om er wat van to zeggen. Er moest
benoemd worden een commissie van drie
leden, om B. en TVs. bij te staan in het
ontwerpen van het kohier van den Hoof-
delijken Omslag, gedurende het jaar 1913.
De eerste stemming liep op niets uit: die
stemmen waren zóó verdeeld, dat een nieuwe
vrije stemming moest plaats hebben. De heer
W. van Beelen "merkt© vóór die tweede stem
ming op, dat het z. i. aanbevelenswaard is,
althans één Noordwijk-aan-Zeesch Raadslid
in de commissie te kiezen. "Wij zijn het
daaromtrent met den heer Van Beelen geheel
eens. Bij de tweede vrije stemming behaal
den de heeron W. van Beelen, Th. J. vaii
Went, dr. A. Kervel, 0. W. Alkemade Az.
en C. Passchier ieder vim* stommen. Dlo
heer M. Vprloop verkreeg 5 stemmfen. De
Raadsleden hadden dus overeenkomstig de
opmerking van den hoer Van Boelen ge
handeld. Nu moest er herstemming plaats
hebben uit de zes, hierboven genoemde hee-
ren. En daar zij, die in horstemming komen,
zelf niet mogen moestemmen, beleefden we
het, dat vijf Raadsleden uit zes andere
Raadsleden er drie moesten kiezen voor
de commissie H. 0.
En de uitslag? De heeren dr. Kervel,
C. W. Alkcmade Az., M. Verloop ©n C.
Pnsscliier verkregen 3 stemmen, hadden dus
alle vier do volstrekte meerderheid. Er wa
ren dy,s vier leden gekozen, en er behoef
den er ma.ar drie te zijn. Dr. Kervel, die
er reeds eor op aangedrongen had, deze ver
kiezing aan to houden, deed nu het voor
stel, de gehouden stemming nietig to ver
klaren en op een volgende vergadering een
commissie te kiezen. De Voorzitter zocht
zijn Gemeentewet op en las art. 51 voor:
„Ingeval omtrent hot benoemen of voordra
gen van personen de stemmen bij herstem
ming staken, beslist terstond liet lot." Op
grond van dit artikel wensohte d© Voor
zitter door het lot te doen beslissen, wi©
der gekozenen zou uitvallen. Doch dr. Kervel
betwijfelde het, of er in dit geval wel van
„slaken der stemmen" kon gerept worden.
Hij JyincUaaafde rijn voorstel. De Voorzitter
merkte nog op, dat B. en Ws. niet verplicht
zijn, zich bij het vaststellen van hot kohier
te doen bijstaan door een commissie; h©t
Dag Bestuur kan het ook alleen doen. De
Voorzitter bracht bet voorstel-Kervel in
stemming cn 't werd aangenomen met 6
tegen 4 stemmen, nadat het door wethouder
Alkemade gesteund was.
Wij voor ons zijn van meening, dat d©
interpretatie, die de Voorzatter aan art. 51
G.-W meende t© moeten geven, de juiste is.
Er wordt in het artikel niet gesproken van
twee personenheb aantal te benoemen of
voor te dragen personen wordt niet ge
noemd.
Waar, zooals hier het geval was, door
vier personen met een gelijk aantal stemmen
de volstrekte meerderheid wordt verkregen,
is o. i. wel degelijk sprake van „staking"
der stemmen. Er loopt nu wel geen bloed
uit, of genoemde commissie in deze verga^
(dering was benoemd, öf wel, dat zij in
een volgend© vergadering gekozen zal wor
den, doch o. i. had do Voorzitter de „loting"
gerust kunnen toepassen krachtens art. 51
Gemeentewet.
Er is voor het „verdagen" van de be
noeming ook wat te zeggen. Hoe licht had
het wreed© lot, dat "bovendien nog blind "is,
het één Noordwijk-aan-Zeesch© lid niet kun
nen doen uitvallen 1 En dat zouden wij be
treurd hebben, 't Is bijna noodzakelijk, doch
in ieder geval zeer gewenscht, dat B. en
Ws. omtrent de draagkracht van Noordwijk-
aan-Zeesch© ingezetenen ingelicht, worden
door iemand, die daar woont, en die de men-
schen kent. We hebben het nu alweer ge
zien, niotwaar? Als er aan het slot van
ons Raadsverslag goed geraden is, dat n.l.
de hoer Van Beelen aan B. en Ws. ncng
overhandigd hoeft een lijstje van personen,
die men vergeten heeft aan te slaan in den
Hoofdelijkon Omslag, dan blijkt daaruit, dat
B. en Ws. voorlichting alleszins behoeven,
nietwaar? Vergeten worden door de commis
sie van aanslag, is voor den betrokkene niet
zco'n betreurenswaardig feit; doch voor do
gemeentekas is hot ©en schadepost je.
Nog een andere stemming willen we even
aanroeren. Enkel uit een anekdotisch oog
punt. D© gemeen tc-secretaid s mag er niet
uit lezen, dat we hem onaangenaam willen
zijn, want dat is in de verste verte onze
bedoeling niet- De leden der beide commissies
tot Wering van Schoolverzuim traden allen
af, en werden zooals we reed9 in hot
verslag vermeld ten herkozen. Naast eiken
aftredende stond (om aan de wet te voldoen)
do naam van een ander ingezetene, om „twee
tallen" te verkrijgen. In de Noord wij k-aan-
Zeesche commissie had ook zitting wijlen
de heer C. Verloop. De omstandigheid, dat
genoemd© heer enkel© maanden geleden ge
storven is, had men ter Secretarie blijkbaar
over het hoofd geziende lieer C. Ver
loop stond althans nog als nummer één in
een tweetal. En nadat de hoer M. Verloop
op het abuis had gewezen, en de Voorzitter
opgemerkt had, dat er dan in de Noordwijk-
aan-Zeesch© commissie ©en vacaturs was,
waarin men later zou voorzien, verkreeg
toch wijlen de heer C. Verloop nog eenige
stemmen; wij mJeenen van drie. Zóó kan er
zich in ©en dorpsraad ook een „afschuwe
lijk misverstand" voordoen.
Het beroep, dat dr. Kervel bij de rond
vraag op den Voorzitter heeft gedaan, om
de Raadsvergaderingen -niet meeT in deinj
voormiddag b© Jiouden, wagen wij t© onder
lijnen.
Reeds dikwijls hebben wij rerzuoht: „Mo
gen wij .toch van die oohtendvergafe...
verlost worden!" De Voorzitter had f0n T
gelijk, toen hij - ,net de presenti^lhJ1^
do hand er op weos, dat nu al
achtereenvolgende malen de opkomst te-
Eaadsleden op ochtendvergaderingen re?
goed wasdoch ad rem antwoordde dr. K
vel, dat daaruit óók valt ai te lei,]6'
dat de Eaadsleden zulk oen hoog besef te!?
ben van hun plichten a ls vroede vaderen L.
zij alleen verzuimen, als het hoelemaal'niïï
anders kan.
De ondervrijzers/essen) van do openbaw
scholen hebben wederom een klein epixD
getje voorwaarts gemaakt. In de RaadsvS
gadering van 23 October werd besloten te#
definitieve besluit tot vasteteih™
der jaarwedden van de onderwüzers(&soaV
nog uit te stellen. De salarisregeling voob
de onderwijzersfesoen) van bijstand is thaM
als volgt: aanvangsjaarwedde: f600: l'tot
3 dienstjaren f 650; 3 tót 5 dienstjaren f700-
5 tot 8 dienstjaren: f750; 8 tot 12 dienstt
jaren: f800; 12 bot 16 dienstjaren: f850-
16 tot 20 dienstjaren: f900 20 en
dienstjaren: f 950. In de jongste Enadd,
vergaderingen zijn de twee laatste verho».
gingen, die eerst f25 bedroegen, op f 50 ca
bracht. Nu het bezit der hoofdakte f 150
geeft, als men die akte 5 jaar bezit (ij
dienst der gemeante) en f200, als men haar
10 jaar bezit, kan ean onderwijzer, dio een
beetje_ tijdig zijn hoofdakte bshaalt (bijv.
als hij 5 dienstjaren heeft) met 15 (Noord.,
wijksche) dienstjaren een salaris hebben
f 1050. Is hij dan gehuwd, dan komt.er nog
f 75 woninghuur bij, zoodat hij dan f1125
verdient. De huishuur er bij inbegrepen,
kan zoo'n onderwijzer opklimmen tot f950
en f200 en f 75 is f1225. Als men mot eon
gezin van dat salaris in Noordwijk loven
moet, is bet nog lang geen weelde; maar
we herhalen, wat we roods eer schreven, dat
het n.l. niet valt te ontkennen, dat er den
laatsten tijd wel oenig stroven is, om ook
onderwijzers(essen) een tamelijk salaris ta
verzekeren. Meer dan „tamelijk" mag- het
nog allerminst genoemd; in vergelijking me#
de 300 gemeenten van ons land, waar uren
het minimum van de wet aan de onder
wijzers betaalt, maakt Noordwijk nog ren
good figuur. Hoe wethouder Alkemade en de
heer Th. J. van Went tegen konden stem-
men, verklaren we niet te begrijpen. Wet-
houder Alkemade motiveerde zijn stem nog
ten minste; zijn argument: „we hebben da
regeling pas onlangs herzien", was wel niet
krachtig, maar het kan ten minste een mo
tief zijn, om tegen een nieuwe wijziging te
stemmen. De heer Van Went echter stemjdo
tegen zonder ook maar met oen enkel woord
to verklaren, waarom.
Als wij eens veel vrijen tijd hadden, zou-
den wij wel eens willen nagaan, kot hoe
veelste lapje er nu deze week gezet is op
de „salarisregeling van de onderwijzers." En
fin, 't gaat er mee, als met oen echte lappen
deken; hoo meer zij gelapt wordt, hoe war.
mer zij dekt. Twee factoren zijn daarbij nog
al van importantie: do dikte van do op
genaaide lappen en de tijdruimte, die er
tusschen twee „lapperijtjos" verloopt. Da
gemeente behoeft zich niet te schamen, hoor;
het Bijk hooft met de onderwijswet nooit an
ders gedaan, dan er telkens een nieuwe
lap opgezet.
Wat oen verschil anders tusschen de Eaada-
vergaderingen in de dagen van de strand-
kwestie en die van nuDat er in het Eaadg-
vcrslag onder een voorstel van B. en Wat
zoo dikwijls komt te staan: „zonder hoof
delijke stemming en zonder discussie aange-
nomen", beteekent niet, dat al odzo Kaads.
leden jabroers zijn, o neen, dat weten we
nog wel van vroeger, hé 't Moet o. i. hierin
gezocht worden, dat B. en Ws. de zoer
prijzenswaardige gewoonte hebben, om ©Ik
voorstel zóódanig voor t© bereiden, dat er
weinig meer van te zeggen valt.
l>e misdnnd te Beert.
Men zal zich herinneren, dat den 29sten
September de overwegwachbor Severs en
zijn dochter Laura vielen onder de slagen
van een moordenaar.
De vader bleef dood; de dochter genas
tegen alle verwachting en tot haar zinnen
teruggekeerd, beschuldigde zij eenen spoor
wegwerkman van den dubbelen moordaan-i
slag.
De aangeklaagde, Camiel van S., loo
chende, zelfs onder de v.-rpletterendste be*
schuldigingen van het meisje.
De pijnlijke gevolgen van den aanslag en
de operation, die zij moest ondergaan, had
echter voor gevolg kunnen hebben, dat haar
verstandsvermogens geschokt waren en zij
zich enkel in verbeelding het slachtoffer
van Van S. kon wanen.
En, om zijn geweten gerust t© stellen
heeft de onderzoeksrechter, alvorens het
onderzoek voor goed te sluiten in een laat
ste confrontatie de beschuldigingen willen
hooren bevestigen.
"Woensdag werd Van S. uit de gevangenis
gehaald en naar Beert gebracht.
Zoodra de bevolking wist, dat hij van den
trein was gestapt, stroomde zij samen voor
het station en huilde doodsbedreigingen ter
gen hem.
Naar het huis van Laura Severs gebracht,
hetzelfde huis waar de misdaad gepleegd
werdwas hij opnieuw het voorwerp van
haar formeele beschuldigingen.
Met ijselijke koelbloedigheid verhaalde
Laura ,hoe Van S. haar verraste, terwijl
zij zich kleedde, hoe hij een eerloozen aan
slag o«p haar wilde plegen, hoe hij onder
haar krachtig verzet woedend werd en hoe
hij haar de vreeselijke slagen toebracht-, die
haar in de aangrenzende kamer dieden neer
vallen.
„Het moet op dit oogenblik zijn geweest-,
voegde bet meisje er bij, dat mijn vader is
binnen gekomen, om op zijn beurt door den
aanrander dood geslagen t-e worden-''
Toen Camiel Van S. al die gezegden loo
chende sprong Laura verontwaardigd op ©a
zou hem te lijve gegaan zijn, indien de gen*
darmen het niet belet hadden.
Na twee urien eindigde dit hartroerend
onderhoud en de verdachte werd opnieuw,
onder het ge jouw der menigt© naar den
spoortrein gebracht.
