Maandag O üeceraber.
@eze (Qourant wordt dagelijks, met uttzondering
ran &on- en feestdagen, uitgegeven.
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
FEUILLETON.
Blond en Bruin
If. 16198
A°. 1912.
IDSCH
DA&BLAD
PRIJS DHR ADYERTENTIEN:
Vtn 1—6 regel» A1.06. Iedere regel meer /0.LTJ. Srooter» letten naar
;o. Kleine ïdrertentiën Tan 30 woorden 40 Oeite oontantelk
I woorden meer 10 Oente. -Voor het inoaaieeren wordt/"0.06berekend.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per week 9 Oente i per 3 maanden .1 1 2 if 1.10.
Bniten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd aijn 2 2 1.30.
franco per post 1, 1.65.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Leiden;
Gezien het adres van den Directeur der
tfjdsche Broodfabriek om vergunning fc'-t
uitbreiding van de brood- en b?schuitl>ak-
kenj in het perceel Nieuwe Mare üo 1.
8eotie A no 556, door het plaateen
wi in werking s'tell-eja van twee hee-te-
tuchtovens, ter vervanging van twee be-
nauide ovens, en 3 electromotor en, waa r -
yan 1 van 15, 1 van 2 en 1 van1/16 pk.
tot het in beweging brengen van een
graanmolen, een cleegklieed- en een be-
lohuitpnijmachine
Gelet op de artt. 8 en 7 der Hinderwet;
Geven bij deze kenniB aan het publiek
flat geuoemd verzoek, met de bijlagen op
'de Secretariedezer gemeente ter visie ge
legd is; alsmede dat op Maandag 23 Dec.
ft. s., 's voormiddags te elf uren, op het
fiaadliuis, gelegenheid sjal worden gegeven
Dm bezwaren tegen dit verzoek in te
brengen, terwijl zij er de aandacht op ves
tigen, dat niet tot beroep gerechtigd zijn
lij, die niet overeenkomstig art 7 der Hin
derwet voor het gemeentebestuur of oen
fijner leden zijn verschenen, ten einde hun
bezwaren mondeling toe te lichten.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
N. O. DE GIJSELAAR, burgemeester.
VAN STRIJEN, Secretaris
Leiden, 9 December 1912.
Koyalsteit Yam H. en Ws.
Zooals onze lezer» ia het nummer van
Zaterdag van ons blad hebben kunnen le-
lou, willen B. en aan de_ruaatschappij.
„Yesuvio" te Miincben, aan welke maat-
fohappij de levering en de bouw* van twee
verbrandingsovens, ten behoeVe der vuil
verbranding ondershands* werd opgedragen
voor den eersten oven reeds1 een bedrag van
6 pCfc. boven de aannemingssom^ uitbe
talen, overeenkomende met de niet onaan
zienlijke som van f 3000.
Als wij de toelichting tot dit voorstel
goed begrepen hebben, geheel onverplicht.
De eerste oven zou volgens de overeen
komst in 1913 moeten worden gebouwd; de
bouw van den tweeden oven zou een twee
tal jaren later plaats hebben.
De maatschappij bedong echter, dat in
hen de prijzen der materialen gedurende
die twee jaar belangrijk mochten stijgen de
meerdere kosten dier materialen in reke
ning te kunnen brengen. Het was wel een
beetje royaal van het gemeentebestuur er
niet de bepraling bij te maken, om, zoo de
prijzen der materialen in dien tijd mochten
dalen, het bedrag in diezelfde mate te mo
gen verminderen.
Nu was de risico alleen voor de gemeente.
Maar nu komt cle maatschappij nog met het
verzoek, dat de gemeente ook reeds voor
den eersten oVen f 3000 op de aannemings-
Bom legt.
En B. en Ws. willen in een bevlieging van
royaliteit dit verzoek toestaan. Bij het 'in
zenden der aanbieding kon niet worden ver
moed, dat de prijs der materialen,"die toen
reeds belangrijk hooger was dan te voren,
wederom zoo spoedig zou stijgen, zeggen B.
en Ws. en daarom willen zij het gevraagde
bedrag maar geven en alzoo de risico, die
de maatschappij krachtens de aanbesteding
heeft te dragen, voor rekening der gemeen
te nemen. Stel het niet ondenkbare geval,
dat de prijzen der materialen eens waren
gedaald, zou de maatschappij dan ook be
reid zijn bevonden de aannemingseom te
verlagen en zonden B. en Ws. zelfs er één
oogenblik aan hebben gedacht die vermin
dering te vragen?
Er is geen sprake van!
De maatschappij zou het hebben be
schouwd als een meevallertje waar, zooals
het bij zaken-doen meer gebeurt, een te-
genvallerci? tegenover kon staan.
Dat de Duitsche maatschappij het vraagt
is nu niet zoo vreemd. Heb ,,steinreiche"
Holland is er goed voor! Maar dat B. en
Ws. zoo maar, zonder slag of stoot, daar
aan willen toegeven, is de royaliteit wel
wat ver gedreven, afgezien van liet feit,
dat. er een lastig precedent mee zou schep
pen. Latere aannemers zou men in een
soortgelijk geval moeilijk minder royaal
kunnen behandelen en zoo zou de gemeente
bij aanbestedingen steeds het kind van de
rekening worden.
Wij vermoeden, dat de Raad zich- nog
wel tienmaal zal bedenken, voor /e eenmaal
met B. en Ws, in 'hun royaliteit meegaat,
tenzij er andere meer klemmende recienen
voor aangevoerd kunnen worden, die in do
toelichting niet worden genoemd
Leiden, 9 December.
Brj Kon. besluit is aan prof. dr. P. .1.
Blok, alhier, verlof verleend tot het. aan
nemen der versierselen van officier de f in
struction publique, hem door den Min. van
Openb. Onderwijs en Schoone Kunsten der
Fransche Republiek'geschonken.
De openbare vergadering van de af
deeling Leiden van d'en „Nëd. Bond van
Arb. in het. Handels- en Transportbedrijf,
op Zaterdagavond j.l. in ,,De Blauwe
Vaan" uitgeschreven kon wegens gebrek
aan belangstelling niet doorgaan. Tot
halftien werd gewacht, doch alles te za-
men waren nog slechts een zestiental
personen bijeen. Hoewel op verzoek de
vergadering op Zaterdagavond was be
legd, bleek deze avond toch minder ge
schikt. De spreker, de heer G. Eekhof,
van Amsterdam, moest onverrichter zake
huiswaarts keeren.
De afdeeling Leiden van den Alg. Ned.
Bond van Arbeidora(sters). in het Bakkers
bedrijf heeft in haar gisteren gehou
den vergaderingeen motie aangenomen,
waarin geprotesteerd wordt tegen het
haara inziens ongemotiveerd ontslag van
den patroon. Van Veggel, Firma Wolters,
gegeven aan rlen gezel F, Verver'èn waarin
wordt afgekeurd de zwakke houding van
.het personeel- dezer firma.
Bij het gisteren gehouden examen voor
den graad van prevöt Fransche sabel voor
leden der Leidsche gymnastiek eipacherm-
vereeniging Excelsior'.' slaagden van de
vier oandidaten de heeren P. Zaalberg, J.
van Iberson en L. Oh. J. A. Volkers. Voor
het afnemen van dit examen hadden zich
de heeren Waasdijk, sergeant-majoor en
Marks, sergeant 1ste klasse van het 4de
regiment infanterie en de opperwachtmees
ter der veld-artillerie, van Keulen, be
reid verklaard. Instructeur was de heer
A. Campfens.
In de jaarvergadering in Den Haag
van de Vereeniging voor Vrouwenkies
recht werd medegedeeld, dat voor het.
hoofdbestuur herkozen werden dr. Aletta
Jacobs (Amsterdam), mej. M. G. Kramers
(Rotterdam),, mej. J. C. van Lanschot-
Hnbrecht (Amsterdam) en gekozen mej.
E. van der Hoeven (Alkmaar).
Gestemd werd over een voorstel, om aan
het hoofdbestuur over te laten, betooging
en zomervergadering te houden in één
plaats, d. i. die, waar de Koningin ten tijde
der betooging zal verblijf liouden. 'Het
werd aangenomen met 421 stemmen 'vóór
en 150 tegen.
Donderdag 12 Depember a.s. zal het
25 jaar geleden zijn, da't J. ~P. van Keulen
bij de firma voorheenV^. J. Brill in diénst
trad.
De heer A. J. Splinter, beroepen pre
dikant bi.j de Ned.-Herv. Gem. te De Krim.
hoopt Zondag 3.5- Dec., des namiddags, al
daar zijn intrede te doen, na des. voormid-
dags bevestigd te aijn doör prof. dr: H. M.
van Nes, van Leiden.
Op 19 December a. 6. zal verschijnen
het eerste nummer van „De Zuid-B ollan-
des", vrijzinnig-democratisch weekblad,
orgaan van de afdeelingen van den V.-D.-
B. en het Algemeen Nederlandsch Werklie
denverbond in Zuid-Holland.
De oud-Comruisaris der Koningin in
Noord-Holland, mr. G. vo.n Tienhoven, te
Haarlem, die eënigen tijd ongesteld is ge
weest, is hersteld.
De maskerade, welke het Delftsch Stu
dentencorps in 1913 z&.l houden, zal, zoo
meldt het Stud.-Weekblad", weergeven
een handeling uit het regeeringsbijdperk
van Sjah Abbas den Grooten, van Perzië,
omstreeks 1600.
In dien ouderdom van bijna 56 jaar is
overleden de heer W. H. de Chalmet, bur
gemeester van Ambt-Hardenberg.
H. M. de Koningin ontving Zaterdag
namiddag een bezoek van den vorst van
Waldeck en Pyrmont.
H. M. kwam avonds bij H. M. de Ko
ningin-Moeder én Haar obrn aan tafel.
Z. K. H. de Prins der Nederlanden zal
•zich waarschijnlijk in het begin van het
komende jaar, tob herstel van zijn reeds
lang bestaande neuralgieën, gedurende
eenigen tijd naar den Taunus begeven, ten
einde daartegen een behandeling te onder
gaan.
De werkliedenvereeniging Eensge
zindheid" te Delfzijl (district Appingedam)
'heeft geweigerd weer mee te werken tot
de vorming vaji een comité, dat de verkie
zing van den heer J. H. Schaper val be
vorderen.
Ds. J, L. de Heer, pred. bij de Ned.-
Herv. Gern. te Rotterdam, heeft, vijfhon
derd gulden ontvangen voor de nieuw t>e
bouwen school der Martha-Stichting te
Alphen.
Verschenen zijn de rapporten der com
missies uit de Staten van Noord-Holland
over de voordrachten van Ged. Staten.
Daaruit blijkt o. m. da<t hoewel de com
missie- uit de Staten van oordeel was, dat
de belangstelling der kweekers te Aals
meer in hun proeftuin van een financieel
standpunt beschouwd nog altijd zeer mi
niem is, zij toch van oordeel was, dat een
provinciale steun voor een jaar moest
worden toegestaan, omdat daardoor het
nut van den tuin meer naar voren zou ko
men.
Wij lezen in dé „De Heraut", dat do
kerke raad der Ge-ref. Kerk van Amster
dam een goede daad gedaan heeft, door to
bdsluiten, liet. traktement van de predi
kanten te verhoogen. Tot dusver ontvingen
'zij, evenals in de He-rv. Kérk, f 3200, be
nevens de kindergelden. Thans is het nor
male bedrag gebracht op f 3700, zoodat er
f 500 bij komt. Dit. normale bedrag zal ech
ter eea-st. worden uitgekeerd, wanneer men
tien jaar predikant is te Amsterdam; na
vijf jaar krijgt men er f 250 bij, en na we
derom vijf jaar nogmaals f 250.
„De Héraut'heeft bezwaar tegen die
periodieke veriïoogingen en zet de wen
schelijkheid uiteen, om dadelijk het maxi
mum-salaris uit te keeren.
De heer J. C. Fanoy, commissaris van
politie te Ylissingen, zal binnenkort eervol
ontslag alszoodanig aanvragen.
Ds. H. A. C. Snethlage, predikant te
Hoenderloo, heeft de benoeming tot pre
dikant-directeur van het Diaconesseuhuia
in Den Haag aangenomen.
De gewone audiëntie van den Minister
van Landbouw, Nijverheid en Handel op
Woensdag 11 en die van den Minister van
Oorlog op Donderdag 12 December zullen
niet plaats hebben.
KATWIJK AAN DEN RIJN. Ander
maal is een viorvoetigé kippendief bij den
landbouwer J. v. d. .Giigten Pz., alhier be
zig geweest. In den afgeloopen nacht zijn
weder eenige kippen en een liaan bij heni
uit het hok gehaald en doodgebeten. Het
is te hopen, dat de politie eens-een streng
onderzoek insbelt, opdat de eigenaar van
den bloeddorstigen .kippen-vijand behoor
lijk tot sohadë-vergoeding kan worden
aangesproken.
KATWIJK-AAN-ZEE. Thans is de ge-
heele visschersvloot binnen. Hoewel het be
drag der gemiddelde besomming nog niet
precies bekend is, kunnen wij reeds mede-
d'eelcn, dat dit hooger is dan verleden jaar.
Behalve dat vaji twee Katwijksche loggers
een matroos op de reis aan een ziekte is ge
storven en van een ander vaartuig een mar
troos in de haven van IJmuiden verdronk,
heeft de zee dit jaar van ons geen meu-
sohenoffers geëiseht.
De ton haring, die hier cle vorige
week voor f 31 werd afgeslagen, bevatte
geen steurharing, gelijk we Zaterdag abu
sievelijk vermeldden, doch makreel.
Nu al de zeelieden aan wal zijn, be
ginnen ook weer de lessen aan de Yissche-
rijschool alhier. De inschrijving daarvoor
zal deze week plaats hebben bij den direc
teur, den heer fëëhüring.
Gisteren werd in de Zaal voor Prot.
Chr. belangen de eerste godsdienstoefe
ning gehouden. De zaal was geheel gevuld
met toehoorders. Deze maatregel vóórziet
althans in zoo verre in de behoefte aan
zitplaatsen in de Herv. Kerk, dat ruim 250
personen ter kerk kunnen gaan, die ander»
daarvan verstoken waren.
YALKENBURG.V-oor de eerlang open
komende betrekking van onderwijzer aan
de openbare schoolmeldden zich vijftien
sollicitanten aan. Behalve uit heb centrum
van ons land, Utrecht, zijn ook stukken
o. a. ingezonden uit Drêischor op «Schou
wen, Siebengewald in Limburg, Sebalde-
buren in Groningen, en om de vier hoeken
vol te maken, ook van een oandidaat, ge
boren te Den Helder.
VOORSCHOTEN. Dinsdag, den lOden
December a.s., des namiddag» te half acht,
vergadert de Raad dezer gemeente. In be
handeling komt o. m.Wijziging der bo
g-rooting voor 1913;Voorstel tob het overne
men van een straat; Vaststelling Uitbrei
dingsplan, en voorstel der Raadsleden
Eggink c. s. in zake schoolgeldheffing.
DOOR
CORKÉLIE NOOROWAL.
(Nadruk verboden).
flloti
„En wat zei je md-toen weer
De pop loslatend, kwam hij met zijn fon-
keloogen Toos, die achteruit trad, vlak in
t verbleekend gezichtje kijken, en weer
hij, met zijn beeldende gebaren, vol on-
bewusten pathos: ,,M ij n mama kwam op
staan, en gheel recht voor mi;n papa ria.in
En ghaar oohen zoo hrroot en zwartt, ik
schrikte van En ghaar ghand wees oj mij
en hij zêhM ij n kind niet in de kampong...
jouw kind ook... gheet. Wallner als jij...
ghij een inpgeer... als jij. ghij n i e t in de
Jtwaipoiig... ghij mee met jou naari jouw
*tnd terüh.., Allah m ij' wel troosten, ziet
flcei- op arrme vrouw, ja
„Wie is Allah?" huilde Toos in do ids-
éngsfc voor dien nieuwen onbekende en
Zielsmedelijden hebbend met zijn ma. En
bij zei plechbig-oostersclq niet. die g, die
&ch steeds verwisselde voor h of bijna h
„Allah; is Hod, de kroote heest, die z o
hoéd ia, J,j weet niet"? Jij óók hoed... Jij
°ok ghuilt om mijn mama. Ik ghuil nöh
?él 's nachts, al» ik wakkerr v/ord... en
aDcs zwarrt is... ja."
Toos verzekerde he-m, tranen drogend
heks-snuitend, dat haar pa nooit zoo
lot» zou gezegd hebben tegen baar ma. Ze
begreep nu maar niet waarom zijn ma
Qou ook niet mee kon."
««Altijd gaan ma eri pa samen overal
baar toe... naar de komedie soms, en uit de
etad. Laatst nog, toen moesf, pa op 'n Zon
dag heelemaal naar 'n patiënt in Rotter
dam, toen zei pa: ,,Ais je soms mee wil,
Bets? Want ma heet Bots, nou en toen ging
want ma gaat dan altijd nog eens bij
^[la '<Tn en bij tante Christien en bij nicht
Alk
ersee n nicht van ons.'
Het 6omber vuur gloeide al niet meer
in zijn vochte, bolzvarte appels; weg was
het gedoofd in rustige Javaaiische gelaten
heid. Als een te groot kleed, legde hij zijn
vroeg-rijpheid af, hij werd weer kind, en
Toos vond hem nu weer gewoon, als
Jeant.je en zij. Eu ze wa6 er blij om, haal
de verlicht adem.
„Jouw mama is mooi en wit, en hoe zei
jij, blond hi hi... ik weet wel,".
„Was je ma dan bruin?''
„O ja... veel rneerr brruin dan i k. Zij
dik ook, ja? liep gheen en weerr, zoo en
zóó... zie jij?"
„Ging ze altijd netjes gekleed met kleine
hoedjes, net als m ij n ma?"
„Bedoel jij rrok? Zij droeh niet, nee.
Wel sarong, sarong en kabaja."
„Hckï zieu die der dan uit
„Niet wat jij aan gliebt..." legde hij
pochend uit, „zwarte mantel en rrooie
rrok maarr zoo mmooi, vól kleur en houd
en witte kabaja's met kant zóó, en lange
bellen in ghaar ooren, met vlammen ja, in
de zon, mooi, vindt jij niet?"
„N ou, bewonderde Toos, „weet ;e wat
ik zal lekker a.gei of je morgenden
heelen dag bij me mag komen spelen, hè-è?
Zeg maar r.iks aan je pa, dat je me ver
teld heb dat je pa zoo kwaad was op je
ma. Want dan moest je pa woedend op
me zijn en me wat doen, misschien kwam
je pa dan wel bij me thuis... dat deed cle
pa van Greta Bok eens bij Lientje Kooy,
en toen heeft Lientje toch zoo'n straf yan
der pa gehad, omdat ze 'an 'n ander kind
had verteld wat Greta Bok had gezegd...
Niks zeggen, hoor."
Hij begreep niet recht waar ze 't zoo
druk over had, maar haar zichtbare angst
maakte hem ook angstig". Instinct zei hem,
dat zijn vader hem dood zou slaan in gewel
dige boosheid, al» deze te weten kwam,
wat. hij, Ottootje, verteld had van mama
in Indië, over wie Ottootje nooit, nóóit
mocht spreken. Zijn oogen stonden er van
afcijfzwarte ballen in witte kringen; zijn
slappe gele huid krinkelde. In elkaar
kromp hij als een geslagen hondje.
Hem zóó ziende, kwam weer clat mede
lijden van moedertje over Toos, en kloek
Hollanckch-blond kind nu, boog ze zich
beschermend over hem, hem sluitend in
haar stevige kleine armen, teeder zoenend
zijn plat bruin wangetje, met plechtige
belofte: „Ik zal ook nooit iets zeggen,
hoor 1 Hij zal 't niet- weten, je pa, en je
mag a 11 ij d bij me komen spelen, a 11 ij d,
als Jeantje der is, óók."
„Jij zal niks zegge?" haperde hij... „jij
hóed."
En hij drukte zijn koud neusje in..haar
blozende zij-zachte koon, veilig, in herkre
gen vertrouwen... „niet aan Mana ook
niet?"
„Ik klik nóóit. Vraag 't maar gerust op
school aan al de kinderen."
Hij zweeg eenige oogenblikken, en zei
toen schor
„Ik sprrreek wel een» ovèrr met Mina,
zie jij, en jij zeh... witte mama's wel mee
naarr Gholland, brruine veel dikwijls in
Indië. Mijn mama zêh: jij moet trotscli
zijn op jouw papa, ghij zoo'n hrroote me-
geer, en wit. Mina zêh: ik krrijli een witte
mama nu. Niks lèkkèrr adoe... zoo
slrreng."
„Denk der maar niet rneer 'an I"
troostte Toos.
„Ik wou wel weerr bij mijn mama
lekkerdei-L" dan ghaerzoo worrm, ja?"
De magere hoornen rilden in den wind,
en zijn slank lijfje rilde mee. Sissend haal
de hij den adem op tusschen zijn klappe
rende tanden, de kaken breed-uit, de
schoudertjes hoog op in het wat slobberig
jaaje.
„Ghier is zoo naarr, zoo donkerr. En
de zon ziet altijd bleek, ja. O bij ons
andèrrs."
„Weet je wat? Bij ons is 't lekker warm...
ik vraag wat chocola 'an ma, en dan spelen,
we heerlijk banketbakkertje, met be
schuitjes voor taartjes, hè-è? Der is lekker
nog over van gisteravond.Toen had ma
visite. Hè, daar word je eoo heerlijk
warm van in je lijf, van chooola."
Hij werd weer vroolijk, oog-m
spark'eld *n lichtjes uit. „O jai" riep hij...
„chocola voo iekkèrr..."
„Daar vcon i k l haastte zich Toos, „drie
huizen van jullie af," eu zij giechelde mot
iets opgewondens: „ik weet toch zóó iets
léuks...'óói.. dan ben je de pa van mijn
poppen. Ze hebben wel 'n heelebosl tantes
•,\\i maar mg geen pa. Wil je "raag pa
zijn? Wel leuk, hè? Ik heb een jongens
pop Kareltje 'iiiaar als je wilt, kunnsn we
;m best Ottootje noemen."
Hij vi-1 hel goéd, eu terwijl zij voort
stapten, flink aan nu, klemde 0.ij het stee-
nen po.ppepoptje. weef va-st.
Toos spoorde aan:
„Geef der nou 'n zoentje, dat doet 'n
pa altijd."
„Mijn papa doet nóóit bij mij..." zei hij
zacht gelaten.
„Nou, dat 'komt misschien, omdat jij 'n
jongen bent."
Berustend spitsten zich zijn lippen tegen
heb bol steen en koontje aan. Toos had een
dol in oe de r tj e»-p le i zie r
Toen zei hij wraakgierig: „Ik wou, dab er
alleen maar mama's waren. Ghoeven heen
papa's te wezen, ja? Veel be tér r."
Maar Toos kon zich geen familie den
ken zonder een pa. Ze ging na dat al haar
kennisjes pa's hadden, behalve Erneaticntje
de Kraan, maar die haar pa was dood. Eu
eensklaps ging haar een licht op:
„Malle jongen, als jij nou groot bent, en
je trouwt, en je koopt zoontjes en doch
tertjes van de ooievaar, ben je toch
óók 'n pa."
„O ja, hi hi hit" grinnikte hij. „ik
dom, ja? hihihi..." En Too» lachte van
den weeromstuit, omdat hij zoo dom was.
Toen schelde zij, en ds deur, waarvoor
zij hunkerend stonden, ging open, en een
weldadig» warmte droug in hun koude
lichaampjes van uit de gang al. Het- was
ma zelf, die hen opendeed, zij had Toos al
door het raam zien komen, en haar stem
klonk zoo prettig en vriendelijk, en als mu
ziek Ottootje in de ooren. Kom gauw bin
nen, kinderen. Breng Jë een vriendje mee,
Toos? Dat vind ik aardig. Jeanlje niet ge
komen? Ik dacht 't al wel, hè puck? Ooli,
lieve vent, ben je zoo kóud? 't Is ook
geen weer voor hèm no^i, zoet pas uit de
Oost. Hang zijn petje op,Toos? Doe je
jasje uit, vent, en kom bij den haard zit
ten, dan krijg je een kopje chocola, en
ma-g je straks met Toos naar hoven, om
de poppen te zien."
„O ma!" jubelde Toos dansend, „juist
wat ik vragen wou. U raadt zoo allee."
Ma warmde Obtooljes verkleumde ooren,
wrijvend zachtjes haar handen er over, en
toen zijn oogen in innige dankbaarheid tot
haar opteederden, boog ze zich met een
kus tot hem voorover, en zei, als la» zo
duidelijk hoeveel treurigs er was in zijn
eenzaam hartje, op zijn verheugd-verrasb
gezichtje
„Je moet maar dikwijls hier komen,
vent, kleine puck. Eens een heel Zondagje
bij Toos. Ze gaat altijd met meisjes om,
en nu vind ik 't héél aardig, dat er eens
een jongetje hij komt. Zeg dat maar tegen
papa."
En eenige minuten later zat Ottootje
voor den haard, zeer bewonderend de
roode gloeiendekolen,lijkend een grobje
van vuur. Een dampend kopje chocolade
warmde zijn maagje en handjes; beschuit
jes lagen op zijn knie. Op een laag stooltje
zat hij tegenover Toos, dip haar kopje aan
de lippen bracht, en h^m verrukt toeknik
te in haar blauwe oogen een taal, die hem
nog eens vertelde hóé welkom hij was, en
clat zq het wel geweten had hóé rna zou
zijn. En Ottootje, rijk in vreugde, in een
zioh wel en lèkkérr voelen nu, grinnikte
zijn tevredenheid uit tegen ma, die met
een knipoogje glimlachend, toekeek van de
tafel af, waarvoor zij zat te borduren.
„Weet u wat Toos zêh... ik zal papa zijn
van de poppen... hi hi hi!"
„Nee maar, dat vind ik nou zoo'n aardig
idee van T009. Ze moeten ook een pa heb
ben. Nou ben je pa Ottootje
„Pa Ottootje, pa Ottootje.. Mina ver
tellen ik ja?"
Hij had een kolossale pret en nooit, zoo'n
pret "gehad.
