N°. 16153 Donderdag 17 Ootoben A0. 1912. $eze Qourant wordt dagelijks, met uitzondering van (Zon- en feestdagen, uitgegeven. Dit nommer bestaat uit TWEE Bladen. Eerste Blad. P. A. PEE. 8 Er was vreugde in de Bibliotlïeca Thysii. J Tot op dien dag was Dee voor mij ge dweest de man van de Bibliotheek, die eens per jaar thuis de boeken kwam ordenen pn ons kinderen deed schaterlachen door ■zijn guitige verhalen. Sedert dienzelfden Idag werd Dee voor mij eene andere per- rSreoonlijkheid. Met de jongere professoren pn met de oudere studenten hoorde ik hem ■praten, alsof ook hij professor, ook hij stu- jdenf was. Officieele Kennisgeving. FEUILLETON. In Hofkringen. IDSCH DAGBLAD PRIJS DER ADYERTENTIEN: V»n 16 regëls 1.05. Iedere regel meer /0,17$. Grootere letten naer jlaatsmimta. Kleine advertentiën Tan 30 woorden 40 Gents contantelk tiental woorden meer 10 Gents. Voor het inoasseeren wordt f 0.05 berekend. PRIJS DEZER COURANT: Voor Leiden per week 9 Gents j per 3 maanden i i f 1,10, Bniten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd sijn i 1.30. Pranco per post1,65. Hét was in het jaar 1873. Het besluit, Idat de pedel Haremaker was opgevolgid aoor Dee, had Leiden bereikt. Mijn vader, leen van de veteranen, die de canididatuur- krachtig had gesteund, droeg mij op, hem in persoon zijn schriftelijken ge- ikwensch tja overhandigen. In een oogr ink bevond ik mij in het huis op den hoek van de Groenhazengracht, te midden van professoren, studenten en professoren- .'jmoontjes, zooals ik zelf was. Eenmaal zelf student geworden heb ik .klit begrepen, eïi ik geloof geheel begrepen. I Dee heeft zijn eerste jeugd doorgebracht i>p de Bibliotheek, toen Leiden had een Hoogeschool, en nog geen Universiteit. Het waren toen andere tijden. Alles was :Ieiner, gemoedelijker. De stad was be perkt binnen hare Singels. Het geboete :idsche leven bewoog zich om Breestraat en Rapenburg. Ginds 't leven en de vreugd,- 'pp de stille gracht de ernst en de studie. Daar de oude types van de straat, Bismarck te paard op zijn matten stoel, Koos van de Postkar met zijn stoeren postillonskop, 'Nans, Dries of Evert met hun vierspan- hen; in de deur van de kroeg Mie Dop, Van .Well en Krein; voor zijn winkel de def- j^jtige figuur van den bewaarder van de waardigheid van het corps, ik heb Somer- wil genoemd. Dezen kenden en wilden ■|f alléén kennen studentenprofessoren wcr- 'M den getolereerd, omdat zij voor de studen- ten waren. Anders op het Rapenburg. Daar troonde He eanige Emeis, de onmisbare raadsman van de lioogloeraren, de eerbiedwaardige Ingeneger van het physiscli kabinet, die de Bcresina had meegemaakt. Daar waren de studenten niet de lieeren, maar de jongens, die voor examens en promotie hadden te Werken. In de school van Emeis heeft Dee zich gevormd. Daar heeft hij geleerd den ge- meenzamen omgang met professoren en Studenten. En, evenals Emeis, is hij gewor, Hen een persoonlijkheid. En nu mogen gelijk hebben zij, die be weren, dat nu Leiden heeft oen Universi teit, achter het ambt de persoonlijkheid moet op den achtergrond treden, daartegen over staat de waarheid, dat 'daarmede vers dwijnen de eigenaardige typen van vroeger, die Leiden stempelden tot de studenten* stad bij uitnemendheid! En nergens, waar zulks meer betreurd wordt dan in de studentenmaatschappij zelve, die, kleine wereld, die leeft van tra-; ditie. Dee is de laatste figuur van de oude Leidsche Hoogeschool. Hij heeft het voorrecht mogen hebben, dat heden te ondervinden. Hij is niet ge huldigd geworden met banale gelegenheids woorden: het waren de begroetingen ,van weleer, in gespierde, hartelijke studenten, taal. Wij allen herinneren ons, hoe hij met ons meejuichte bij een geslaagd examen en meehielp inslaan den propjes-hoed. En nu hij zelf feest viert, is het die her-, innering, die ons in groote schare tot hem heeft doen opgaan en wanneer hedenavond Minerva zal daveren van het Nos jungit Amicitia, dan zal het den „professor" goed doen te .ervaren, welke plaats hij zich heeft weten te veroveren in de harten van zijn tegenwoordige en oude Leidsche stu denten. Mr. M. RIJKE. Verkiezing; Kamer van Koophandel en Fabrieken. Burgemeester en Wethouders van Lei den brengen ter kennis van belanghebben den, dat, ingevolge artikel 10 van het Ko ninklijk Besluit van 4 Mei 1886 (Staats blad blo. 7.6) tot vaststelling van een al gemeen reglement voor de Kamers van Koophandel en Fabrieken, op Dinsdag 19 November 1912, des namiddags van twee tot vier uren, ten Raadhui- ze, een verkiezing zal plaate hebben van vijf leden van de Kamer van Koophandel en Fabrieken, in deze gemeente, ter vervulling der vacatu res, dóe op 1 Januari 1913 zullen ontstaan, tengevolge van dé periodieke aftreding van de heeren A. COIJVEE PJzn.-, A. DE KOSTER Jr., A. L. REIMERINGER, M. H. W. A. VAN ROSSUM DU CHAT TEL en W. F. VERHEY VAN WIJK. Burgemeester en Wethouders voornoemd, N. C. DE GIJSELAAR, Burgem. VAN STRTJEN, Secretaris. Leiden, 17 October 1912. Spreekuur Wethouder vau Fabricage. Burgemeester en Wethouders van Leiden brengen ter al'gemeene kennis dat de heer H. W. Fischer, in diens kwaliteit van W e t- houder, belast met de behandeling der zaken betreffende de Fabricage, de Bouwpolitie en Woningtoe zicht, ten Ra- adhuize zal te spr ekenzijn iederenZat-erdag des namiddags van twee tot vier uren. Burgemeester en Wethouders voornoemd, N. C. DE GIJSELAAR. Burgemeester. VAN STRTJEN, Secretaris. Leiden, 17 October 1912. Leiden, 87 October. Op de voordracht ter benoeming van directeur van gemeentewerken te Til/burg komt als nummer één voor de heer J. H. O. Rückert, ingenieur van gemeentewerken al hier. Met den benoemde staan op de voor dracht de heeren M. A. Brinkman Visser, civ. iug. te Zutfen, en J. Onderwater civ. ing. adj.-directeur van gemeentewerken te 's-Hertogenbosch. Tot onderwijzeres aan de voorberei dende school, letter M, te Amsterdam, is benoemd mej. Jacoba O. van Tertholen, alhier. Wij' kunnen mededeel en, dat ds. R. J. W. Rudolph, die in den avond van 2 October jl. afscheid nam als predikant der. Geref. Kerk alhier, nog tot l Mei 1913 al hier blijft wonen. Van Leiden uit neemt ds. Rudolph deel aan de voorbereidende maatregelen tot vestiging, van de Stichting tot verzorging van ontouderde kinderen, te Achteveld, tusschen Barneveld en Amersfoort, waar van zijneerw. tob predikant-directeur is benoemd. De „Sts-Crt.'' bevat de statuten van de houwvereeniging „Het Volksbelang", te Gouda, en van het Kruisverbond ,,St.- Victor", te Noordwijkerhout. Te Amsterdam slaagde voor de acte vrije- en ordeoefeningen der gymnastiek de heer J. A. Kool, van Valkenburg, thans aan de RLkskweekschool te Haarlem. Voor het examen wiskunde 1. o. is te 's-Gravenhage toegelaten de heer W. Vene- ma, van Gouda. Voor de betrekking van directeur van do Landsdrukkerij ie 's.Gravenkage hebben zich pl.m. 50 gegadigden aangemeld. De afd. 's.Gravcnli,age van.het Natio naal Comité voor Vervroegde Winkelsluiting heeft zich d.d. 16 dezer tot den Raad van Den Haag gewend "frieteen adres, waarin, aangezien B. en Ws. tot; dusverre geen prae- advies liebben uitgebraeSt op haai adres "van 12 April 1912, den Raad nogmaals wordt verzocht spoedig een verordening vast te stellen op de sluiting van winkels en de daarbij behoorende magazijnen en kantoren. Benoemd is tot leeraar in de Maleisché taal aan de Middelbare Handelsschool te Haarlem de heer R. Soetan Casajangan So- ripada, te 's.Gravenhage. Gisternamiddag is in de Baan te Rot terdam de eerste steen gelegd voor de nieuwe bijzondere school van de Vereeniging tot stichting en instandhouding van scholen voot Gereformeerd Lager Onderwijs in het cen trum ts Rotterdam. Do plechtigheid der eerste-steen-legging werd verricht door dr. A. Ivuyper, naar wlen de nieuwe school zal worden genoemd. De school werd geopend met Psalmgezang en gebed, waarin de vice.voorzitter, mr. P. B. Bouman, do aanwezigen welkom heette en in het kort naging de geschiedenis van do gesloopte school. Dr. Ivuyper dankte hij namens liet bestuur, dat hij zijn naam aan do niéuwe school heeft willen geven en dep eersten steen wilde leggen. Hierna voerde dr. Kuyper het woord en toen volgde de eigenlijke plechtigheid. De oorkonde van dezo eerstesteenlegging, o. m. ouderteekend door het gehöele bestuur der vereeniging, door dr. Kuyper, door den architect van het nieuwe gebouw, den lieer A. C. Kruithof, ié vervaardigd door den leer aar in het Schoonschrijven, den lieer H. W'. Postma, te Rotterdam. Door den voorzitter van het bestuur, dr. A. Kuyper Jr., werd de plechtigheid ge sloten. Voor uitbreiding van de af deeling elec- triciteit aan de lichtfabrieken te Haarlem stond de Raad B. en Ws. een crediet van f100,000 toe. De directeur van het Haarlemscho muziek korps vraagt den Raad een subsidie van f 15,000. De gemeente gaf f 10,000. De lieer P. J. Siegers, lid van Ged. Staten van Zeeland, heeft het ongeluk ge had op een der booten van den Provincialen Stoombcotdienst op de Westerschelde», dicht onder Ter.Neuzen, zoo te vallen, dat hij zijn linkerbeen heeft gebroken. Da lieer Sie gers werd met dezelfde boot naar Vlissingen teruggebracht en verder per brancard naar zijn .woning aldaar vervoerd. Doheer Siegers is het oudste lid van Ged. Staten van Zeeland en een der oudste leden van do Prov. Staten in ons land, daar hij de volgende week zijn 83sten ver jaardag hoopt te herdenken. Bij de te Amsterdam gehouden aan besteding door het Dep. van Koloniën werd o.m. het minst ingeschreven voor 142 K.G. hennep door de Goudsche machinale Garenspinnerij, te Gouda, voor f 119.28; voor 15C00 Schoenert veldflesschen door Gebrs. Van der Kloot Meyburg, te Ouds hoorn, voor f 7650; 24,000 pak stearine- kaarsen door de Kon. Stearine-Kaarsen- fabriek Gouda", te Gouda, voor f 4714.08. Z. K. H. de Prins woonde gisteren te Amsterdam een vergadering bij van ,,Het Oranjekruis"; des avonds was hij weer op Het Loo terug. Zaterdagavond vertrekt die Prins naar Duitschland en 1 Nov. wordt hij terug verwacht in de Residentie. Gisteren is er te Rotterdam een ver eeniging van ondernemers van publieke v O r-m-ttJscüj kit c d-oxt opgciicliO. Men schrijft uit Kampen aan het „Hbl.:" Na een 52-jarige trouwe dienstvervulling nam de briadier-majoor der Rijksveldwacht C. D. P. Weijens afscheid. Na eerst enkele jaren bij de marine te hekben gediend en den slag bij Simonoseki in de Oost-Aziati sche wateren te hebben medegemaakt, werd hij op Borneo gekwetst en verliet den dienst. Een 5-tal jaren was hij gemeente veldwachter te Kuilenburg, daarna kwam hij bij de Rijksveldwaoht te Tiel). In 1882 werd hij tot brigadier-commandant bevor- deru welke betrekking hij nu ruim 32 jaar bekleedde. Zoowel van de leden der rechterlijke macht als van die zijner brigade, ontving hij bewijzen van waardeering. Dezer dagen kwam in enkele bla den het bericht voor, dat door den Com missaris der Koningin in Noord-Holland was bepaald, dat buitengewone gemeen te-veldwachters zich hebben te houden buiten den strijd der politieke partijen, en als lid eener vereeniging aan dien strijd geen werkzaam aandeel mogen nemen. Bij informatie is aan het „Hbld." geble ken, dat dezë bepaling reeds eenige jaren bestaat. De instructies voor de buiten gewone gemeenteveldwachters het grootste deel van het Amsterdamsche po» litiekorps is buitengewoon gemeente' veldwach'c- is in verband met de beken de beëedigmgskwestie opnieuw vastge steld op 23 Januari 1912. Letterlijk luidt de bewuste bepaling dier instructie als volgt: „Hij is verplicht zich te houden buiten den strijd der politieke partijen en in. dien zin is het hem verboden, als lid eener Vereeniging, dan wel daarbuiten staande, in den strijd der politieke partijen, van welke richting ook, een werkdadig aan deel te nemen." In den Raad van Velsen heeft de wet houder Vermeulen meegedeeld, dat er bij cle Regeering weer plannen bestaan tot een va-ste overbrugging ter vervanging van de stoomponten. KATWIJK AAN ZEE. In verband met eijn vijf en twintig-jarig jubileum als arts, deelde dr. A. J. van Walsem ons mede, dat hij op den dag van het jubileum niet in de gemeente aanwezig zal zijn. De te IJmuiden aangekochte versche -haring zal voortaan niet meer los in mo torschuiten herwaarts worden vervoerJ. Men zal op een oude bomschuit de haring, zoodra ze uit het Engelsche vaartuig kornt, steuren en ze dan in tonnen en per motorschuit naar Katwijk brengen. Dat zal hier heel wat vermindering van werk zaamheden teweegbrengen. Men is echter tot dezen maatregel over gegaan, omdat de haring op de mauier zooals ze eerst behandeld werd, te veel te lijden had LEIDERDORP. Het aandeel dezer go- meente in de te leveren manschappen voor de lichting 1913 bedraagt 9. Aan de loting namen 11 personen deel. LISSE. Gisteren werd alhier de zesde droge veiling gehouden vanwege het II. B.-G. De aanvoer was ditmaal niet groot, maar dei liaaidüi vlug. "Voor Munllo wêrü besteed. 1 6 a f 9Gele Pirins f 5La Reine f 3Rosé Gris .de Lin f 5 Proserpine f 80; Chryv selora f 7Enkele Due f.IQDu Incompara ble f 4.50Ornitiis'f 2. OÜD-ADE. Morgen,Vrijdag, zal het dectrisah licht in de gemeente Alkemade beginnen te branden. De proefbranding in do R.-K. kerk is uitstekend; geslaagd. De installatie, werd opgedragen aan den heer Vocking, te Lei den, die, tot volle tevredenheid an het kerkbestuur, dit werk heeft uitgevoerd. TER-AAR. De leden van den Tuinders- bond vergaderden in het Bondscafc alhier. Een overzicht over het afgeloopen jaar werd door den secretaris overgelegd, met de mediedeeling, dat de 6tand der kas niet ongunstig is en vermoedelijk zal 2\ pCt. aan de leden kunnen worden uitgekeerd. Er zijn 87 veilingen gehouden. Uitgetreden zijn in 1911 34 leden, waarvan 4 ophielden tuinder te zijn. Tot leden der eindcommis- sie werden benoemd de heeren II. C. Kroft, B. J. Verhagen en J. Heenk, ter wijl de aftredende bestuursleden, de hee ren J. Hoogervorst, P. Es veld en J. A. van Tol, en het aftredend lid van de com missie van controle, de heer J. Hogen- boom opnieuw in hun functdën werden be stendigd. Besloten werd een rekening courant aan te gaan van f 20,000. De ver- «4) Zij had verwacht, dat hu bij haar eerste woorden al zou toegegeven hebben, dade lijk iaar te voet zou gevallen zijn, haar hand gekust en haar gezworen hebben dat hij haar slaaf wilde zijn. Hij had dit gedaan een jaar geleden, en waarom nu niet? Toen had zij hem toegelachen en had zij hem toe gestaan voor haar neer te knielen, den «oom van haar kleed te kussen, zelfs had zy hem haar vingers toegestoken, om die te kussen; hij had dat eenige gelukkige oogenblik met een jaar vol ellende betaald, en nu, enkel voor een paar seconden werd hij door een nieuwe verzoeking aangegre pen om voorzichtigheid en trots aan kant te doen, ten einde een gouden uurtje te genieten misschien nog wel minder dan dat maar heerlik en zalig zoolang het duurde, totdat het opgevolgd zou worden door een vernedering mg veel orger om te dragen dan vroeger. De verzoeking gedurende die weinige seconden was geweldig, het was ge lukkig dat by in de schaduw stond, anders iou zy de teekenon van een geweldigen 6tryd op dat jeugdige en knappe gezicht opgemerkt hebben, dat zy altyd zoo vrlendoiyk en zoo *acht gezien had. Maar hy wist, dat de trots j>y haar volkomen de overhand had, de smart had hare handen van haar afgetrokken en «ichzelf krijgsgevangen gemaakt, zy kwam gewillig achter do zegekar van haar over winnende mededingster aan. En daarom, en omdat hy wist dat or in haar hart geen vonkje «oor de liefde was ontstoken, dat de liefde in haar binnenste nog dommelde, en zelfs in dien slaap geketend was, en onderworpen aan dien overheerschenden wil en dien hardnek- kigen trots, daarom wilde hy niet toegeven aan de verzoeking om de vrucht der Doode Zee te plukken, die zeker in asch zou ver anderen, zoodra zyne lippen den zoeten geur zouden smaken. Zy was halverwege vaD haar zetel opge rezen, leunde tegen het bureau aan; opge wonden, opgewekt, bevend, zeker van de overwinning. Pen en papier lagen by de hand, zy wees er giimlacbend naar. „Och, wat ik u bidden mag, mylord", zei Lydia met hartstochteiyk vuur, „stel het niet uit. Ieder uur, neen, iedere minuut is kostbaar. Ik zweer u dat ik een bode vinden zal. Hy zal bet doel van zyne zending niet weten. Och, ik verzeker u, ik zal de rol van onverschilligheid volkomen vervullen I Het pakje aan den commandant van de „Monarch" zal er zeer onschuldig uitzien. Ik zal zelf den bode het bevel geven zich niet te haasten het pakje zoo te behandelen alsof het een staatsgeheim bevatte. Honder den van zulke boodschappen worden aan onverschillige handen toovertrouwd in den loop van een eenvoudige transactie by natio nale .zaken. Geloof my, mylord er is geen reden tot vrees. De „Monarch" kan zee kie zen een uur na het ontvangen van mün bevel schrift, dan zal prine Karei, Eduard Stuart en z|Jn vrienden veilig, buiten hun bereik zyn voordat de „Levantin" haar zeilen ontplooit en aan haar mast de vaan van verraders hangt." „Maar u zegt niets, mylord," zei ze eens klaps met veranderde stem, alle opgewekt heid in haar manieren was verdwenen, een vreemde, namelooze angst beklemde haar het hart, „wilt u niet doen, wat ik u vraag?" „Hot is onmogeiyk, mevrouw," zei hy kortaf. „Onmogeiyk? Waarom?" Haar stem klonk nu hard, snijdend, even als toen zy Gaston de Stainville oen groote beleediging liet zeggen door zyn vrouw. Zy stoni op in al haar lengte, volkomen een standbeeld, zelfs haar lippen waren wit; koud en hooghartig, gestreng was haar hou ding; alleen haar handen en haar mond triiden als zij sprak. Toen hy op haar vraag niet antwoordde, zei ze ongeduldig: „Wilt ge mij de reden opgeven voor deze onbegrypeiyke weigering, mylord?" „Neen, ik weiger, dat is alios." „Dit is toch niet uw laatste woord." „Het is my a laatste woord." „Zoudt u dan willen dat ik dacht, dat u het eons zfjt met dat veiraderiyke plan, mv- lord? en dat gy de redding van den jongen prins niet wenscht?" Zy had haar stem verheven ln hare stout moedige beschuldiging; inneriyk wist z\j wel dat die aantyging ongegrond waat maar zy was er vóór alles op uit om hem te prikke len tot hartstocht, tot een verklaring, vóór alles tot toestemming als het nog in hare macht lag om die te verkrijgen. Maar hy nam die beleediging klaarbiykeiyk heel kalm op, trok zyne schouders op, en zei rustig: „Zooals u wilt." „Of is hetis het, omdat u me niet ver trouwt?Omdat ge denkt dat ik....?" Zy kon haar zin niet afmaken, zy kon geen woorden vinden voor 't afschuweiyke vermoeden, dat in eens in haar brein was opgekomen. Hare oogen waren verblind en trachtten de duisternis U doorboren, waarin hij s'.ond, maar het flikkerende licht der kaarsen wierp alleen maar vreemde, fantas tische schaduwen op zijn gez'cht, dat haar op oons zoo vreemd, xoo onbekend en onbe- grlipeliik voorkwam. Zyn gestalte leek bo vennatuurlijk groot on het sombere grijs van zijn jas maakte een spookachtigen in- diuteï- Hy zei niets en maakte geen. ontken nend gebaar, toen zy die afschuwelijke vraag deed Een vreesolyke, bittere vernedering kwam over haar. Zij had een gevoel, alsof er in haar hart iets gescheurd of gebroken was, dat nooit meer gehoeld zou kunnen worden. Zy zei niets meer, maar zy kon niet ge heel en al een hartverschourenden zucht on- dordrnkken, die opsteeg uit haar geeates- smart. Toen keerde zy zich om on liep langzaam do kamer uit met achterovergebogen hoofd, met trillende lippen en half gesloten oogen. XXIX. Het lot van den Stuart. Lydia wist baast niet, hoe zy hare vertrek ken boreike. Al vroeger op den dag had zy een paar maal gedacht, dat zy den diopsten afgrond van zorgen en vernedering had be reikt, waarin een fiere vrouw met mogeiyk- heid kon afdalen. Toen haar echtgenoot haar het eerst om een opheldering vroeg en er haar van verdacht, dat zy luisterde naar de lage vooratellen van den Koning; toen zy merkte dat haar eigen vader, voor wien zy aohting en genegenheid koesterde, zichzelf diep in de laag van het verraad had ingewerkt; toen zy tegenover Gaston de Stainville stond en inzag dat hy een gemeene leugenaar was en zy een zwakke zottin, toen Irene haar in het publiek beschuldigd had van samen zweren in een zaak, die zy mot haar harte- bloed had willen verdeiigen, waren dat alle oogenblikken, w.iarop zy voelde dat zy de schande haast niet kon dragen. Maar wat leek de smart van die gee3teiyke kwelling nu eenvoudig en kinderachtig, ver geleken by degeen, d e zy nu voeldo. Het was haar alsof zy eon slag in haar ge zicht had gekregen, die slag, die oen afzichte- ïyk, ontsierend litteeken had nagelaten, een teeken, dat iedereen voortaan kon ziende vuuiroodo letter der schande waarmee in do Nieuwe Wereld aan de andere zyde der zeë9n een puritoinsche gerechtigheid de schaamto- looze parria's brandmerkte. Door hetzwygen, meer nog dan door de woorden van haar echtgenoot, was zy gebrandmerkt met schande. Wat deed dat 'npyn! Maar waarom leed zy er zoo onder? Was dat alleen, omdat zy niet had kunnen ver- krygen, wat zy byna op bare knieën gesmeekt had? De trotsche, overbeerschende, gezag hebbende Lydia voelde dat z\j zichzelf ver nederd had, in een mate zóó erg, als zy het twaalf uur geleden niet mogeiyk geacht had en toch was het haar geweigord. Was het daardoor dat haar hart, haar hoofd, ja zelfs hare ledematen zoo'n ondrage- lyke pyn deden Haar verstand ofschoon op de grens der krankzinnigheid had nog één glimp van redeiykheld bewaard. Het antwoordde: „Neenl die smart heeft diepere en geheimzinniger wortelen, die voor het oogenblik onbegrypeiyk zyn doch in elk geval doodelyk." (Wordt vervolgd)-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1912 | | pagina 1