N°. 16153
Donderdag 17 Ootoben
A0. 1912.
$eze Qourant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
P. A. PEE.
8 Er was vreugde in de Bibliotlïeca Thysii.
J Tot op dien dag was Dee voor mij ge
dweest de man van de Bibliotheek, die eens
per jaar thuis de boeken kwam ordenen
pn ons kinderen deed schaterlachen door
■zijn guitige verhalen. Sedert dienzelfden
Idag werd Dee voor mij eene andere per-
rSreoonlijkheid. Met de jongere professoren
pn met de oudere studenten hoorde ik hem
■praten, alsof ook hij professor, ook hij stu-
jdenf was.
Officieele Kennisgeving.
FEUILLETON.
In Hofkringen.
IDSCH
DAGBLAD
PRIJS DER ADYERTENTIEN:
V»n 16 regëls 1.05. Iedere regel meer /0,17$. Grootere letten naer
jlaatsmimta. Kleine advertentiën Tan 30 woorden 40 Gents contantelk
tiental woorden meer 10 Gents. Voor het inoasseeren wordt f 0.05 berekend.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per week 9 Gents j per 3 maanden i i f 1,10,
Bniten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd sijn i 1.30.
Pranco per post1,65.
Hét was in het jaar 1873. Het besluit,
Idat de pedel Haremaker was opgevolgid
aoor Dee, had Leiden bereikt. Mijn vader,
leen van de veteranen, die de canididatuur-
krachtig had gesteund, droeg mij op,
hem in persoon zijn schriftelijken ge-
ikwensch tja overhandigen. In een oogr
ink bevond ik mij in het huis op den
hoek van de Groenhazengracht, te midden
van professoren, studenten en professoren-
.'jmoontjes, zooals ik zelf was.
Eenmaal zelf student geworden heb ik
.klit begrepen, eïi ik geloof geheel begrepen.
I Dee heeft zijn eerste jeugd doorgebracht
i>p de Bibliotheek, toen Leiden had een
Hoogeschool, en nog geen Universiteit.
Het waren toen andere tijden. Alles was
:Ieiner, gemoedelijker. De stad was be
perkt binnen hare Singels. Het geboete
:idsche leven bewoog zich om Breestraat
en Rapenburg. Ginds 't leven en de vreugd,-
'pp de stille gracht de ernst en de studie.
Daar de oude types van de straat, Bismarck
te paard op zijn matten stoel, Koos van de
Postkar met zijn stoeren postillonskop,
'Nans, Dries of Evert met hun vierspan-
hen; in de deur van de kroeg Mie Dop,
Van .Well en Krein; voor zijn winkel de def-
j^jtige figuur van den bewaarder van de
waardigheid van het corps, ik heb Somer-
wil genoemd. Dezen kenden en wilden
■|f alléén kennen studentenprofessoren wcr-
'M den getolereerd, omdat zij voor de studen-
ten waren.
Anders op het Rapenburg. Daar troonde
He eanige Emeis, de onmisbare raadsman
van de lioogloeraren, de eerbiedwaardige
Ingeneger van het physiscli kabinet, die de
Bcresina had meegemaakt. Daar waren de
studenten niet de lieeren, maar de jongens,
die voor examens en promotie hadden te
Werken.
In de school van Emeis heeft Dee zich
gevormd. Daar heeft hij geleerd den ge-
meenzamen omgang met professoren en
Studenten. En, evenals Emeis, is hij gewor,
Hen een persoonlijkheid.
En nu mogen gelijk hebben zij, die be
weren, dat nu Leiden heeft oen Universi
teit, achter het ambt de persoonlijkheid
moet op den achtergrond treden, daartegen
over staat de waarheid, dat 'daarmede vers
dwijnen de eigenaardige typen van vroeger,
die Leiden stempelden tot de studenten*
stad bij uitnemendheid!
En nergens, waar zulks meer betreurd
wordt dan in de studentenmaatschappij
zelve, die, kleine wereld, die leeft van tra-;
ditie.
Dee is de laatste figuur van de oude
Leidsche Hoogeschool.
Hij heeft het voorrecht mogen hebben,
dat heden te ondervinden. Hij is niet ge
huldigd geworden met banale gelegenheids
woorden: het waren de begroetingen ,van
weleer, in gespierde, hartelijke studenten,
taal.
Wij allen herinneren ons, hoe hij met ons
meejuichte bij een geslaagd examen en
meehielp inslaan den propjes-hoed.
En nu hij zelf feest viert, is het die her-,
innering, die ons in groote schare tot hem
heeft doen opgaan en wanneer hedenavond
Minerva zal daveren van het Nos jungit
Amicitia, dan zal het den „professor" goed
doen te .ervaren, welke plaats hij zich heeft
weten te veroveren in de harten van zijn
tegenwoordige en oude Leidsche stu
denten.
Mr. M. RIJKE.
Verkiezing; Kamer van Koophandel
en Fabrieken.
Burgemeester en Wethouders van Lei
den brengen ter kennis van belanghebben
den, dat, ingevolge artikel 10 van het Ko
ninklijk Besluit van 4 Mei 1886 (Staats
blad blo. 7.6) tot vaststelling van een al
gemeen reglement voor de Kamers van
Koophandel en Fabrieken, op Dinsdag
19 November 1912, des namiddags
van twee tot vier uren, ten Raadhui-
ze, een verkiezing zal plaate hebben van
vijf leden van de Kamer van
Koophandel en Fabrieken, in
deze gemeente, ter vervulling der vacatu
res, dóe op 1 Januari 1913 zullen ontstaan,
tengevolge van dé periodieke aftreding
van de heeren A. COIJVEE PJzn.-, A. DE
KOSTER Jr., A. L. REIMERINGER,
M. H. W. A. VAN ROSSUM DU CHAT
TEL en W. F. VERHEY VAN WIJK.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
N. C. DE GIJSELAAR, Burgem.
VAN STRTJEN, Secretaris.
Leiden, 17 October 1912.
Spreekuur Wethouder vau
Fabricage.
Burgemeester en Wethouders van Leiden
brengen ter al'gemeene kennis dat de heer
H. W. Fischer, in diens kwaliteit van W e t-
houder, belast met de behandeling der
zaken betreffende de Fabricage, de
Bouwpolitie en Woningtoe
zicht, ten Ra- adhuize zal te
spr ekenzijn iederenZat-erdag
des namiddags van twee tot vier
uren.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
N. C. DE GIJSELAAR.
Burgemeester.
VAN STRTJEN, Secretaris.
Leiden, 17 October 1912.
Leiden, 87 October.
Op de voordracht ter benoeming van
directeur van gemeentewerken te Til/burg
komt als nummer één voor de heer J. H. O.
Rückert, ingenieur van gemeentewerken al
hier. Met den benoemde staan op de voor
dracht de heeren M. A. Brinkman Visser,
civ. iug. te Zutfen, en J. Onderwater civ.
ing. adj.-directeur van gemeentewerken
te 's-Hertogenbosch.
Tot onderwijzeres aan de voorberei
dende school, letter M, te Amsterdam, is
benoemd mej. Jacoba O. van Tertholen,
alhier.
Wij' kunnen mededeel en, dat ds. R.
J. W. Rudolph, die in den avond van 2
October jl. afscheid nam als predikant der.
Geref. Kerk alhier, nog tot l Mei 1913 al
hier blijft wonen.
Van Leiden uit neemt ds. Rudolph deel
aan de voorbereidende maatregelen tot
vestiging, van de Stichting tot verzorging
van ontouderde kinderen, te Achteveld,
tusschen Barneveld en Amersfoort, waar
van zijneerw. tob predikant-directeur is
benoemd.
De „Sts-Crt.'' bevat de statuten van
de houwvereeniging „Het Volksbelang",
te Gouda, en van het Kruisverbond ,,St.-
Victor", te Noordwijkerhout.
Te Amsterdam slaagde voor de acte
vrije- en ordeoefeningen der gymnastiek
de heer J. A. Kool, van Valkenburg, thans
aan de RLkskweekschool te Haarlem.
Voor het examen wiskunde 1. o. is te
's-Gravenhage toegelaten de heer W. Vene-
ma, van Gouda.
Voor de betrekking van directeur van
do Landsdrukkerij ie 's.Gravenkage hebben
zich pl.m. 50 gegadigden aangemeld.
De afd. 's.Gravcnli,age van.het Natio
naal Comité voor Vervroegde Winkelsluiting
heeft zich d.d. 16 dezer tot den Raad van
Den Haag gewend "frieteen adres, waarin,
aangezien B. en Ws. tot; dusverre geen prae-
advies liebben uitgebraeSt op haai adres "van
12 April 1912, den Raad nogmaals wordt
verzocht spoedig een verordening vast te
stellen op de sluiting van winkels en de
daarbij behoorende magazijnen en kantoren.
Benoemd is tot leeraar in de Maleisché
taal aan de Middelbare Handelsschool te
Haarlem de heer R. Soetan Casajangan So-
ripada, te 's.Gravenhage.
Gisternamiddag is in de Baan te Rot
terdam de eerste steen gelegd voor de nieuwe
bijzondere school van de Vereeniging tot
stichting en instandhouding van scholen voot
Gereformeerd Lager Onderwijs in het cen
trum ts Rotterdam.
Do plechtigheid der eerste-steen-legging
werd verricht door dr. A. Ivuyper, naar
wlen de nieuwe school zal worden genoemd.
De school werd geopend met Psalmgezang
en gebed, waarin de vice.voorzitter, mr. P.
B. Bouman, do aanwezigen welkom heette
en in het kort naging de geschiedenis van
do gesloopte school. Dr. Ivuyper dankte hij
namens liet bestuur, dat hij zijn naam aan
do niéuwe school heeft willen geven en dep
eersten steen wilde leggen.
Hierna voerde dr. Kuyper het woord en
toen volgde de eigenlijke plechtigheid. De
oorkonde van dezo eerstesteenlegging, o. m.
ouderteekend door het gehöele bestuur der
vereeniging, door dr. Kuyper, door den
architect van het nieuwe gebouw, den lieer
A. C. Kruithof, ié vervaardigd door den leer
aar in het Schoonschrijven, den lieer H. W'.
Postma, te Rotterdam.
Door den voorzitter van het bestuur, dr.
A. Kuyper Jr., werd de plechtigheid ge
sloten.
Voor uitbreiding van de af deeling elec-
triciteit aan de lichtfabrieken te Haarlem
stond de Raad B. en Ws. een crediet van
f100,000 toe.
De directeur van het Haarlemscho muziek
korps vraagt den Raad een subsidie van
f 15,000. De gemeente gaf f 10,000.
De lieer P. J. Siegers, lid van Ged.
Staten van Zeeland, heeft het ongeluk ge
had op een der booten van den Provincialen
Stoombcotdienst op de Westerschelde», dicht
onder Ter.Neuzen, zoo te vallen, dat hij
zijn linkerbeen heeft gebroken. Da lieer Sie
gers werd met dezelfde boot naar Vlissingen
teruggebracht en verder per brancard naar
zijn .woning aldaar vervoerd.
Doheer Siegers is het oudste lid van
Ged. Staten van Zeeland en een der oudste
leden van do Prov. Staten in ons land,
daar hij de volgende week zijn 83sten ver
jaardag hoopt te herdenken.
Bij de te Amsterdam gehouden aan
besteding door het Dep. van Koloniën
werd o.m. het minst ingeschreven voor 142
K.G. hennep door de Goudsche machinale
Garenspinnerij, te Gouda, voor f 119.28;
voor 15C00 Schoenert veldflesschen door
Gebrs. Van der Kloot Meyburg, te Ouds
hoorn, voor f 7650; 24,000 pak stearine-
kaarsen door de Kon. Stearine-Kaarsen-
fabriek Gouda", te Gouda, voor f 4714.08.
Z. K. H. de Prins woonde gisteren te
Amsterdam een vergadering bij van ,,Het
Oranjekruis"; des avonds was hij weer op
Het Loo terug.
Zaterdagavond vertrekt die Prins naar
Duitschland en 1 Nov. wordt hij terug
verwacht in de Residentie.
Gisteren is er te Rotterdam een ver
eeniging van ondernemers van publieke
v O r-m-ttJscüj kit c d-oxt opgciicliO.
Men schrijft uit Kampen aan het
„Hbl.:"
Na een 52-jarige trouwe dienstvervulling
nam de briadier-majoor der Rijksveldwacht
C. D. P. Weijens afscheid. Na eerst enkele
jaren bij de marine te hekben gediend en
den slag bij Simonoseki in de Oost-Aziati
sche wateren te hebben medegemaakt, werd
hij op Borneo gekwetst en verliet den
dienst. Een 5-tal jaren was hij gemeente
veldwachter te Kuilenburg, daarna kwam
hij bij de Rijksveldwaoht te Tiel). In 1882
werd hij tot brigadier-commandant bevor-
deru welke betrekking hij nu ruim 32 jaar
bekleedde.
Zoowel van de leden der rechterlijke
macht als van die zijner brigade, ontving
hij bewijzen van waardeering.
Dezer dagen kwam in enkele bla
den het bericht voor, dat door den Com
missaris der Koningin in Noord-Holland
was bepaald, dat buitengewone gemeen
te-veldwachters zich hebben te houden
buiten den strijd der politieke partijen,
en als lid eener vereeniging aan dien
strijd geen werkzaam aandeel mogen
nemen.
Bij informatie is aan het „Hbld." geble
ken, dat dezë bepaling reeds eenige jaren
bestaat. De instructies voor de buiten
gewone gemeenteveldwachters het
grootste deel van het Amsterdamsche po»
litiekorps is buitengewoon gemeente'
veldwach'c- is in verband met de beken
de beëedigmgskwestie opnieuw vastge
steld op 23 Januari 1912.
Letterlijk luidt de bewuste bepaling
dier instructie als volgt:
„Hij is verplicht zich te houden buiten
den strijd der politieke partijen en in.
dien zin is het hem verboden, als lid eener
Vereeniging, dan wel daarbuiten staande,
in den strijd der politieke partijen, van
welke richting ook, een werkdadig aan
deel te nemen."
In den Raad van Velsen heeft de wet
houder Vermeulen meegedeeld, dat er bij
cle Regeering weer plannen bestaan tot
een va-ste overbrugging ter vervanging van
de stoomponten.
KATWIJK AAN ZEE. In verband met
eijn vijf en twintig-jarig jubileum als arts,
deelde dr. A. J. van Walsem ons mede,
dat hij op den dag van het jubileum niet
in de gemeente aanwezig zal zijn.
De te IJmuiden aangekochte versche
-haring zal voortaan niet meer los in mo
torschuiten herwaarts worden vervoerJ.
Men zal op een oude bomschuit de haring,
zoodra ze uit het Engelsche vaartuig
kornt, steuren en ze dan in tonnen en per
motorschuit naar Katwijk brengen. Dat
zal hier heel wat vermindering van werk
zaamheden teweegbrengen.
Men is echter tot dezen maatregel over
gegaan, omdat de haring op de mauier
zooals ze eerst behandeld werd, te veel
te lijden had
LEIDERDORP. Het aandeel dezer go-
meente in de te leveren manschappen voor
de lichting 1913 bedraagt 9. Aan de loting
namen 11 personen deel.
LISSE. Gisteren werd alhier de zesde droge
veiling gehouden vanwege het II. B.-G. De
aanvoer was ditmaal niet groot, maar dei
liaaidüi vlug. "Voor Munllo wêrü besteed. 1 6
a f 9Gele Pirins f 5La Reine f 3Rosé
Gris .de Lin f 5 Proserpine f 80; Chryv
selora f 7Enkele Due f.IQDu Incompara
ble f 4.50Ornitiis'f 2.
OÜD-ADE. Morgen,Vrijdag, zal het
dectrisah licht in de gemeente Alkemade
beginnen te branden.
De proefbranding in do R.-K. kerk is
uitstekend; geslaagd. De installatie, werd
opgedragen aan den heer Vocking, te Lei
den, die, tot volle tevredenheid an het
kerkbestuur, dit werk heeft uitgevoerd.
TER-AAR. De leden van den Tuinders-
bond vergaderden in het Bondscafc alhier.
Een overzicht over het afgeloopen jaar
werd door den secretaris overgelegd, met
de mediedeeling, dat de 6tand der kas niet
ongunstig is en vermoedelijk zal 2\ pCt.
aan de leden kunnen worden uitgekeerd.
Er zijn 87 veilingen gehouden. Uitgetreden
zijn in 1911 34 leden, waarvan 4 ophielden
tuinder te zijn. Tot leden der eindcommis-
sie werden benoemd de heeren II. C.
Kroft, B. J. Verhagen en J. Heenk, ter
wijl de aftredende bestuursleden, de hee
ren J. Hoogervorst, P. Es veld en J. A.
van Tol, en het aftredend lid van de com
missie van controle, de heer J. Hogen-
boom opnieuw in hun functdën werden be
stendigd. Besloten werd een rekening
courant aan te gaan van f 20,000. De ver-
«4)
Zij had verwacht, dat hu bij haar eerste
woorden al zou toegegeven hebben, dade
lijk iaar te voet zou gevallen zijn, haar
hand gekust en haar gezworen hebben dat
hij haar slaaf wilde zijn. Hij had dit gedaan
een jaar geleden, en waarom nu niet? Toen
had zij hem toegelachen en had zij hem toe
gestaan voor haar neer te knielen, den
«oom van haar kleed te kussen, zelfs had
zy hem haar vingers toegestoken, om die
te kussen; hij had dat eenige gelukkige
oogenblik met een jaar vol ellende betaald,
en nu, enkel voor een paar seconden werd
hij door een nieuwe verzoeking aangegre
pen om voorzichtigheid en trots aan kant
te doen, ten einde een gouden uurtje te
genieten misschien nog wel minder dan dat
maar heerlik en zalig zoolang het duurde,
totdat het opgevolgd zou worden door een
vernedering mg veel orger om te dragen
dan vroeger. De verzoeking gedurende die
weinige seconden was geweldig, het was ge
lukkig dat by in de schaduw stond, anders
iou zy de teekenon van een geweldigen 6tryd
op dat jeugdige en knappe gezicht opgemerkt
hebben, dat zy altyd zoo vrlendoiyk en zoo
*acht gezien had. Maar hy wist, dat de trots
j>y haar volkomen de overhand had, de smart
had hare handen van haar afgetrokken en
«ichzelf krijgsgevangen gemaakt, zy kwam
gewillig achter do zegekar van haar over
winnende mededingster aan. En daarom, en
omdat hy wist dat or in haar hart geen vonkje
«oor de liefde was ontstoken, dat de liefde
in haar binnenste nog dommelde, en zelfs in
dien slaap geketend was, en onderworpen aan
dien overheerschenden wil en dien hardnek-
kigen trots, daarom wilde hy niet toegeven
aan de verzoeking om de vrucht der Doode
Zee te plukken, die zeker in asch zou ver
anderen, zoodra zyne lippen den zoeten geur
zouden smaken.
Zy was halverwege vaD haar zetel opge
rezen, leunde tegen het bureau aan; opge
wonden, opgewekt, bevend, zeker van de
overwinning. Pen en papier lagen by de hand,
zy wees er giimlacbend naar.
„Och, wat ik u bidden mag, mylord", zei
Lydia met hartstochteiyk vuur, „stel het
niet uit. Ieder uur, neen, iedere minuut is
kostbaar. Ik zweer u dat ik een bode vinden
zal. Hy zal bet doel van zyne zending niet
weten. Och, ik verzeker u, ik zal de rol
van onverschilligheid volkomen vervullen I
Het pakje aan den commandant van de
„Monarch" zal er zeer onschuldig uitzien.
Ik zal zelf den bode het bevel geven zich
niet te haasten het pakje zoo te behandelen
alsof het een staatsgeheim bevatte. Honder
den van zulke boodschappen worden aan
onverschillige handen toovertrouwd in den
loop van een eenvoudige transactie by natio
nale .zaken. Geloof my, mylord er is geen
reden tot vrees. De „Monarch" kan zee kie
zen een uur na het ontvangen van mün bevel
schrift, dan zal prine Karei, Eduard Stuart
en z|Jn vrienden veilig, buiten hun bereik zyn
voordat de „Levantin" haar zeilen ontplooit en
aan haar mast de vaan van verraders hangt."
„Maar u zegt niets, mylord," zei ze eens
klaps met veranderde stem, alle opgewekt
heid in haar manieren was verdwenen, een
vreemde, namelooze angst beklemde haar
het hart, „wilt u niet doen, wat ik u vraag?"
„Hot is onmogeiyk, mevrouw," zei hy
kortaf.
„Onmogeiyk? Waarom?"
Haar stem klonk nu hard, snijdend, even
als toen zy Gaston de Stainville oen groote
beleediging liet zeggen door zyn vrouw. Zy
stoni op in al haar lengte, volkomen een
standbeeld, zelfs haar lippen waren wit;
koud en hooghartig, gestreng was haar hou
ding; alleen haar handen en haar mond
triiden als zij sprak.
Toen hy op haar vraag niet antwoordde,
zei ze ongeduldig:
„Wilt ge mij de reden opgeven voor deze
onbegrypeiyke weigering, mylord?"
„Neen, ik weiger, dat is alios."
„Dit is toch niet uw laatste woord."
„Het is my a laatste woord."
„Zoudt u dan willen dat ik dacht, dat u
het eons zfjt met dat veiraderiyke plan, mv-
lord? en dat gy de redding van den jongen
prins niet wenscht?"
Zy had haar stem verheven ln hare stout
moedige beschuldiging; inneriyk wist z\j wel
dat die aantyging ongegrond waat maar zy
was er vóór alles op uit om hem te prikke
len tot hartstocht, tot een verklaring, vóór
alles tot toestemming als het nog in hare
macht lag om die te verkrijgen.
Maar hy nam die beleediging klaarbiykeiyk
heel kalm op, trok zyne schouders op, en
zei rustig:
„Zooals u wilt."
„Of is hetis het, omdat u me niet ver
trouwt?Omdat ge denkt dat ik....?"
Zy kon haar zin niet afmaken, zy kon
geen woorden vinden voor 't afschuweiyke
vermoeden, dat in eens in haar brein was
opgekomen. Hare oogen waren verblind en
trachtten de duisternis U doorboren, waarin
hij s'.ond, maar het flikkerende licht der
kaarsen wierp alleen maar vreemde, fantas
tische schaduwen op zijn gez'cht, dat haar
op oons zoo vreemd, xoo onbekend en onbe-
grlipeliik voorkwam. Zyn gestalte leek bo
vennatuurlijk groot on het sombere grijs
van zijn jas maakte een spookachtigen in-
diuteï- Hy zei niets en maakte geen. ontken
nend gebaar, toen zy die afschuwelijke vraag
deed
Een vreesolyke, bittere vernedering kwam
over haar. Zij had een gevoel, alsof er in
haar hart iets gescheurd of gebroken was,
dat nooit meer gehoeld zou kunnen worden.
Zy zei niets meer, maar zy kon niet ge
heel en al een hartverschourenden zucht on-
dordrnkken, die opsteeg uit haar geeates-
smart.
Toen keerde zy zich om on liep langzaam
do kamer uit met achterovergebogen hoofd,
met trillende lippen en half gesloten oogen.
XXIX.
Het lot van den Stuart.
Lydia wist baast niet, hoe zy hare vertrek
ken boreike. Al vroeger op den dag had zy
een paar maal gedacht, dat zy den diopsten
afgrond van zorgen en vernedering had be
reikt, waarin een fiere vrouw met mogeiyk-
heid kon afdalen. Toen haar echtgenoot haar
het eerst om een opheldering vroeg en er
haar van verdacht, dat zy luisterde naar de
lage vooratellen van den Koning; toen zy
merkte dat haar eigen vader, voor wien zy
aohting en genegenheid koesterde, zichzelf
diep in de laag van het verraad had ingewerkt;
toen zy tegenover Gaston de Stainville stond
en inzag dat hy een gemeene leugenaar was
en zy een zwakke zottin, toen Irene haar
in het publiek beschuldigd had van samen
zweren in een zaak, die zy mot haar harte-
bloed had willen verdeiigen, waren dat
alle oogenblikken, w.iarop zy voelde dat zy
de schande haast niet kon dragen.
Maar wat leek de smart van die gee3teiyke
kwelling nu eenvoudig en kinderachtig, ver
geleken by degeen, d e zy nu voeldo.
Het was haar alsof zy eon slag in haar ge
zicht had gekregen, die slag, die oen afzichte-
ïyk, ontsierend litteeken had nagelaten, een
teeken, dat iedereen voortaan kon ziende
vuuiroodo letter der schande waarmee in do
Nieuwe Wereld aan de andere zyde der zeë9n
een puritoinsche gerechtigheid de schaamto-
looze parria's brandmerkte. Door hetzwygen,
meer nog dan door de woorden van haar
echtgenoot, was zy gebrandmerkt met schande.
Wat deed dat 'npyn!
Maar waarom leed zy er zoo onder? Was
dat alleen, omdat zy niet had kunnen ver-
krygen, wat zy byna op bare knieën gesmeekt
had? De trotsche, overbeerschende, gezag
hebbende Lydia voelde dat z\j zichzelf ver
nederd had, in een mate zóó erg, als zy het
twaalf uur geleden niet mogeiyk geacht had
en toch was het haar geweigord.
Was het daardoor dat haar hart, haar
hoofd, ja zelfs hare ledematen zoo'n ondrage-
lyke pyn deden
Haar verstand ofschoon op de grens der
krankzinnigheid had nog één glimp van
redeiykheld bewaard. Het antwoordde: „Neenl
die smart heeft diepere en geheimzinniger
wortelen, die voor het oogenblik onbegrypeiyk
zyn doch in elk geval doodelyk."
(Wordt vervolgd)-