No. 16143.
LEI&SOS DAGBLAD, Zaterdag- 5 October. Eerste Blad.
Anno £012.
PERSOVERZICHT.
Over de benoeming van jhr. mv.
[B. C. de Savornin Lohman tot hoog.
leeraar te Utre cht zegt de „Sticht.
|cho Courant" o.m.
Het Staatsrecht zal nu voortaan -worden
Ónder wezen dooi* een man van heslist anti.
ferevolutiannaire beginselen, die niet zal aar.
'zelen front te maken tegen de nationalistische
jedi revolutionnairo denkbeelden, die, hoezeer
Schijnbaar verborgen, toch bij hot onder
licht van iederen liberalen professor, al is
het zijns ondanks, hier en daar voor den
<Iag komen en door de studeerenden worden
pv er gen omen.
Het mag voorwaar een gelukkige omstan
digheid beo ten, dat deze plaats onder een
Jrechtsch kabinet word vervuldvoor do
.toekomst, dit valt nu roods met zekerheid
.te zoggen, be teek ent het, dat do leiding der
laanstaande. rechtsgeleerden niet meer langs
lijnen van rationalisme zal gaan, maar in do
handen van oen man zal berusten, die met
«Gods geopanbaarden wil wenscht rekening
ito houden en die zich door dien wil hij
fcijn geheele onderwijs zal laten leiden.
Aan minister Heemskerk komt alle lof toe,
jÜafc hij het belang van deze benoeming hoeft
{ingezien ©n zoodoende niet alleen aan de
Utrechteche Hoogeschool, maar aan ons ge
heele vaderland ©en onschatbaren dienst heeft
.bewezen.
Van mr. De Savörnin Lohman is voel te
(verwachten. Niet alleen geeft zijn studie,
{bekroond door zijn voortreffelijk proef
schrift: „Do bestuursinrichting van gewest,
jstad en platteland van Utrecht gedurende
'Ido Bataafsche Republiek", daartoe allen
'grond, maar wij mogen bovendien verwijzen
tnaar het oordeel van wijlen prof. Hamaker
lover hom, tdie Lohman met warmte aanbeval
;ials hoogleeraar in het Burgerlijk Recht te
?L/eiden. En toan hij or op werd gewezen,
'dat Lohman nog zoo jong was en zich nim-
mer op het Burgerlijk Recht had toegelegd,
'{antwoordde prof. Hamaker: „Wat Lohman
(Onderneemt, gelukt hem. LWij twijfelen er
!(niefc aan of na een paar jaar zal hij het
Burgerlijk Recht op uitstekende wijze docec-
jren.'"
iWaar de heer Lokman aan de Utrcohfcsclie
.Universiteit het Staatsrecht, een vak, waarin
hij reeds eenige jaren met ernst gewerkt
heeft, zal hebben te onderwijzen, is er
{reden to meer, om deze benoeming alles
zins te billijken."
Het „Utrecht s c h D a g b 1 a d" wijdt
fcen uitvoerig artikel aau deze benoeming.
Het blad citeert de „Sticht sch e 0 o iu
(rant" en schrijft dan
Tegenover deze fanfaren na de van anüLrevo-
Jiitionnaire' zijde past onzerzijds een tegen,
(woord;' het terrein van benoemingen is vol
'doornen en meestentijds - hoezeer ook ver
ontwaardiging tot spreken dwong hebben
(wij angstvallig dit terrein vermeden.
Maar' tegenover oen opgeschroefde verheor-
1 ijking van hetgeen in liberale kringen niet,
{alleen, maar in de univeTsileitshrimgon in
het algemeen met groot© ontstemming is ver.
{nomen, mag' een wocïcl van protest niet
iontbreken. De benoeming zelve is een grove
ten verregaande party benoemingde verheer
lijking daarvan brutaal.
Door den aanmatigenden toon van reelits
itofc spreken dan nu gedwongen, zal het
onmogelijkwezen liet persoonlijk olemept in
'deze discussie geheel te vermijden wij zullen
Jons zooveel mogelijk beperken in het naar.
(voren-brengen van dat clement, dat wij heb
liefst zouden verzwijgen, maar ouder de te
genwoordige omstandigheden en den ernst
yan liet geval niet. verzwegen mag worden.
De vraag dan dient gesteld, in welk op
dicht de benoemde zich verdienstelijk heeft
gemaakt tegenover de wetenschap, dat hij
geroepen geacht kan worden b oven zoo
vele anderen in het bijzonder boven het
tweetal, door de faculteit voorgedragen
oni het in onzen tijil zoo buitengewoon belang.
(rijk vak.van staats, en administratief recht
jaan onze Universiteitte doceeren en aan
'de jongelieden, uit wie in de toekomst de
liocgere staatsambtenaren, de rechters en de
Ministerszullen moeten voortkomen, de be
ginselen van onze Grondwet uiteen te zet
ten? Te wijzen op een volhardenden studie
zin, op een dissertatie, van veel meer his-
torisehen dan juridisclien aard, op een cum-
laudo jromotie, op een redactio.werkzaam-
lieid aan een politiek partijblad, ten slotte
!op een ïegeeringsopdracht, die echter met
'de juridische wetenschap niet het minste ver.
[band houdt kan toch' moeilijk een reden
zijn om deze benoeming te billijken. Wil mén
.óp deze gTonden hoogleer aren in het Staats,
(recht gaan benoemen, liet aantal candidaton
Sou ongetwijfeld ruim zijn. Wij twjjfelen
(niet of prof. Hamaker had indertijd teen
geer gunstig oordcel over den toenmaligen
Student De Savornin Lohman, doch onwaar,
pchijnlijk komt heb ons voor, dat prof. Ha.
inakter destijds jhr. Lohman warm zou lieb-
ben aanbevolen oor hoogleeraar in het Bur
gerlijk Recht te Leiden, daar do benoeming
yan prof. Meyers plaats had in Aug. 1910
ten jhr. Lohman eerst in December van' dab
jaar promoveerde. Heb is, metenen wij, bij
.benoemingen zóó gewichtig als deze, ook
gewoonte méér te vragen naar wat iecii can-
'didaat lieeft ge da, a!n, dan wel naar wat
•hij „na een paar jaar" zal kunnen.
De studietijd van den thans benoemden
noogleeiraar ligt nog te vcrsch in het ge
heugen, dan dat men in universitaire kringen
lalhier niet nog levendig zich' zou herinne
ren.. dat da jonge hoogleeraar in geen enkel
opzicht als jurist „uitblonk", maar dat hij
tin zijn kring wel bekend stond als een bui
tengewoon fel partijganger voor de begin
selen der Calvinistische partij, hetge2n ook
ten duidelijkste bleek uit zijn proefschrift,
zooals door prof. Kernkamp in zijn recensie
.van dia dissertatie in het „Rechtsge.
Ieer d M a g a zij n," is aangetoond. Verge',
ten niet, dat jhr. Lohman was van bui
tengewoon krijgshaftig en heftig tempera.
me.nl;, zooals ten duidelijkste bleek bij zijn
I> omotie uit zijn houding tegenover den hu.
manen man, wiens opvolger hij nu zal wor.
het beeld, dat de „S t i c h t s c h e
Courant" van hem toekent, zien wij, dat
hij gebleven is de Calvinist, voor wien de
Pranscho revolutie en al haar gevolgen op
onzen tijd, oen nachtmerrie, een obsessie is,
een publicist, die het liberalisme met al de
kracht van oen sterk karakter haat en die
het ala> zijn roeping, als een Gode.gevallig
werk beschouwt, om zij.u Calvinistische begin
selen te propageeren an het liberalisme in al
zijn uitingen in het moderne leven to bestrij
den. En juist met heb oog op hetgeen or
van dezen jongen dweper, verwacht kan
werden, vraagt men zich met gerechtvaar
digde ongerustheid af„Heeft men de minste
zekerheid, dat uit dezen man een werkelijk'
li o o g 1 e e r a a r zich zal ontpoppen Wolk
weteaschappelijk' onderwijs kan men
verwachten van een zoo feilen part ij gan
ger als deze jónge man is? Bestaat ter de
minste kans, dat een dergelijk partijman met
lea 1 m e onbevangenheid en objectiviteit in
zijn studeervertrek het staats, en administra
tief recht ten- do wijsbegeerte van het recht
zal gaan bestudeeren? Zal een man, wiens
karakter zoo bijzonder, heftig is, zal zoo
iemand den tact hebben om jongelieden voor
te gaan in wetenschappelijke, alleen
naar waarheid strevende studie, zon
der vooropgestelde antipathieën en sym
pathieën? Het is ons bekend, en men
6teekt het niet onder stoeien en banken
dat deze vragen in de betrokken kringen
met beslistheid ontkennend beantwoord wor.
den en met recht wordt deze "benoeming daar
beschouwd als een klap in 't aang-czicht
der wetenschap, als een beleediging van do
rechtsgeleerde faculteit en van de curatoren
onzer Hoogeschool, die te voren reseda
krachtig hun afkeuring over deze benoeming
hebben te kennen gegeven.
Bij do verontwaardiging daarover bestaat
ter één troost: de zeer grooto kans, dat da
nieuwbenoemde het niet lang in zijn
studeercel zal kunnen uithouden en dat hij,
toegevende aan zijn natuurlijke aandrift en
instinct, zich, zoodra hij den dom* de Grond-
web verëischten leeftijd yoor de passieve
verkiesbaarheid zal hébben bereikt, in de
Tweede Kamer in den strijd zal storten
en in het openbaar den kamp zal aanbinden
tegen do Revolutie ca hot Liberalisme.
Waar moet heb heen niet een laud, met
een volk, dat door ©en dergelijke rüchsichü-
loso partij-regeering wordt bestuurd Het
kan yaca* niemand meter verborgen zijn, dat
aan onze Utreclitsche Hoogeschool in do laat
ste jaren én in de faculteit der godgeleerd
heid èn nu in die der rechtswetenschap, tot
hcogleteraar mannen benoemd zijn uilsluitend
om hun politieke overtuiging, zonder dat
blijkbaar zelfs de.vraag overwogen is of de
benoemden ook g e s oli i k t, laat staan g e.
w e n s c h t waren voor hun taak. Is er nóg
meer bewijs üóodig, dat bij de benoemingen
onder heb huidig ministerie alleen het grove,
Ondoordachte' egoïsme- van het partijbelang
iedere andere overweging tot zwijgen brengt?
Is er nog duidelijker, bewijs mogelijk, dab
deze regeeringniet regeert in het belang
van het land, maar al lean van de p; a r t ij
on van de coalitiegenoot-en, om het ïegeerings-
kasteel te" bezetten, zonder te letton op wat
jncodig is voor het heil en den bloei
moreel, intellectueel en materieel dei*
bevolking? Inderdaad': indien iets uib deze
benoeming* aan heb volle daglicht treedt, dan
is hot wel heb gevaar voor de verlichting*
on do rechtvaardigheid, dat voor ons land
en ons volk dreigt van de zijde van een
minister, dio tot zulk een benoeming in staat
was. Wie thans poren heeft om te liooron,
die hoore!
Mogo deze benoeming zelfs de mecst-lauwe
ten onverschillige vrijzinnigen in den lande
do oogen openen voor heb gevaar, waarin
het land heberfgoed van onze voor
vaderen, do yrij hei d en de verdraag-
zaamhoid'verkeert pil móge dan ooKdib
geval ter toe bijdragen oni einde-lijk met alle
macht en kracht ften kamp aan to binden
tegen den erfvijand van verlichting on vrij.
heid, tegen hot clericalisnie in 'Nederland.
„Be Nieuwe kotter damsche
Courant" schrijft
Nader vernemen wij, dat, naar men stel
lig meent te weten, het college van cura
toren der Utr echt sch e Universiteit zich ten
aanzien van de benoeming van een opvo1-
ger van prof. De Louter met de aanbeve
ling' van de faculteit had vereenigd. Gelijk
bekend is, maakt voor de benoeming
van een hoogleeraar de faculteit een
aanbeveling op, en dienen de curatoren
een voordracht in. Wanneer men nu in aan.
merking neemt dat van het college van
curatoren op het oogenblik voorzitter is
jhr. mr. J. Röel, vice-president van den
Raad van State, en een van onze uitne-
mendete kenners van het staats- en admini
stratief reoht, terwijl verd'er in het college
zitting hebben de Commissarissen der Ko
ningin in Noord-Brabant en in Utrecht,
alsmede de vroegere seoretaris-generaai
van Binnenlandsehe Zaken, tegenwoordig
burgemeester Van Utrecht alle op admi
nistratief gebied bevoegde mannen, clan zal
men begrijpen, dat aan een voordracht van
dib college inzonderheid in dib geval, veel
waarde kan worden gehecht..
In de „Stichtsche Couran t"
neemt v. B. de.benoeming.van jhr. Lohman
,,een onsohatbaren dienst, aan ons geheele
vaderland bewezen". Hij doet dib op grond
hiervan, dat wijlen prof. Hamaker zich ten
tijde van de jongste benoeming van een
professor in het Burgerlijk Recht to Lei
den de benoeming, die maanden lang ge
hangen heeft, en toen eindelijk in begin
Augustus 1910 is afgekomen zeer gunstig
over den jongen Lohman, die toen nog stu
dent was, moet hebben uitgelaten.
Het is te hopen, en wij vertrouwen, dat
ook verscheidene anderen thans zeer gun
stige getuigenissen omtrent den benoemde
zullen willen afleggen. Wat zou men van
deze benoeming moeten denken, indien dit
niet liet geval ware
Alleen zouden wij willen vragen, waar
om er -zoo'n haast was bij de verheffing
van den jongen jurist tot wegwijzer aan de
komende geslachten van studeerenden, dat
bij moest worden benoemd vóórdat de
hooggespannen verwachtingen tot verwe
zenlijking waren gekomen? Men koopt toch
geen professoren gelijk fondsen aan de
Beurs, in de hoop. op prijsstijging.,
Verder
Men wijst er ons nog op, dat de bewe
ring der „Stichtsche Cou'ran t",
dat prof. Hamaker indertijd) mr. Lohman
als professor in heb Burgerlijk Reoht te
Leiden zou hebben aanbevolen, zeer on
waarschijnlijk mag worden geacht. Mr.
Lohman is eerst op 20 December 1910 ge
promoveerd, en de vacature te Leiden is
in Augustus 1910 vervuld. Toen had mr.
Lohman nog geen grooteren naam, dan diie
is van een student, die met goed gevolg
(zonder bijzonderen graad) zijn eandidaate
en cloctoraal-examen had afgelegd.
Verder vernemen wij nog het volgende.
Toen te Utrecht uitlekte, dat men in Den
'Haag in overweging had, jhr. Lohman te
benoemen, moeten verschillende leden van
de faculteit er de bevoegde autoriteiten op
gewezen hebbe^ daitr er, wilde men van
de voordracht afwijken, dan toch altijd
nog wel andere juristen waren, die eer
voor benoeming in aanmerking kwamen,
dan jhr. Lohman. Hierop scliijnb nooit
eenig antwoord of bericht te zijn gekomen.
Nu schrijft de web op het Hooger On
derwijs voor, o'at „voor elke te vervullen
(hoogleeraars) plaats door curatoren, de
faculteit gehoord, een met redenen oin-
kleedie aanbevelingslijst aan (den) Mins
ter van Binnenlandsehe Zaken wordt .aan
geboden". De vraag rijab, of de bedoelvig
van dit voorschrift niet volstrekt wo."lt
verijdeld, wanneer, gelijk in bet onderha
vige geval geschied is; benoemingen w^r-
d*n [^daan, zender dat; de faculteit ze";fs
in de gdegenl*e:d *8 gestpld, zich over den
benoemde te uiten, laat staan een met re
denen omkleed ac.vics tp geven.
De bladen hebben gemeld, dat de verga
dering der afd. Amsterdam van den
Bond van Ned. Onderwijzers
een voorstel had aangenomen van heb
hoofdbestuur om f 500 beschikbaar te stel
len voor de stakende glasbla
zers.
„D e Nieuwe Courant" schrijft
naar aanleiding daarvan:
Er zullen waarschijnlijk ouders van leer
lingen zijn, dio ondersteuning van etaken-
do glasblazers cenigszins misplaatst vin
den van den kant van onderwijzers, even
als indertijd een dergelijke betooging voor
het goed recht van stekende stukadoors
van den kant van Haagsche onderwijzers
belanghebbenden bij het openbaar onder
wijs hier ter stede (Den Haag) en ook
elders in den lande ontstemde, ja, kregelig
maakte.
De Amsterdiamsche onderwijzers, leden
van den Bond, schijnen den indruk, dien
dergelijke betoogingen voor aan het onder
wijs totaal vreemde stakende werklieden
makèn, niet te beseffen, want in dezelfde
vergadering te Amsterdam werd besloten
in verschillende cleelen van de stad een-
krachtige actie voor de openbare school op
touw te zetten. In ons bericht volgde
een mededeeliag: krachtige actie voor de
openbare school, onmiddellijk op de an
dere meedoen aan een staking. Zelden
zullen twee handelingen naast elkaar ge
plaatst zijn, die in geest en bedoeling
elkaar zóó tegenspreken als bovengenoem
de twee voornemens van den Bond van
Nederl. Onderwijzers. Het, eene waar
schuwt voor het andere. Onderwijzers, die
in de politiek zoo ver gaan, dat zij de be
langen van stukadoors en glasblazers, to
taal vreemd aan het onderwijs, tot de
hunne maken, staan bloot aan de verden
king, dat geven van on zij dig onderwijs
hun sleoht 13 toevertrouwd. Wij houden
het er dan ook voor, dat de krachtige actie,
door den Bond te Amsterdam ondernomen,
veeleer het tegendeel zal uitwerken.
Heb zal ook te Amsterdam blijken wat
111 de onmiddellijk op het bericht uit Am
sterdam volgende mededeeling uit Leiden
werd gezegd, dat namelijk liet aantal leer
lingen van do bijzondere scholen ten koste
van de bevolking der openbare scholen toe
neemt.
In een driestar Y 1 e e s c h p r ij z e n
zégt. do „H a a g s c h o Courant":
Met het antiek steeg, naar men weet,
het vleesch in den.lateren tijd aanmerke
lijk in waarde. De menschen klagen, maar
dat- maakt den biefstuk niet goedkooper;
en dat kan ook niet. Er is vleesohnóód. De
veelvuldige afkeuringen in den tijd, dat het
mond- en klauwzeer heerschte, de uitvoer
van fokvee naar Zuid-Afrika, veroorzaak
ten o. m. dat gebrek.
Maar een Hollander is kalm. Hij schikt
zich in de omstandigheden... véél rustiger
dan z'n oostelijke naburen, dde in den la-
teren tijd hemel en aarde bewogen om den
vleeschprijs naar omlaag te krijgen.
Is er bij hen dan ook wellioht méér reden
tot klagen dan bij ons?... Niet zoo héél
veel.
We hebben eens nagegaan welke prijzen
men in Duitschland thans krijgt te betalen,
en legt men daar de onze naast, dan zal
men niet zoo'n geweldig verschil zien.
Y001* een pond kalfsvleesch zonder been
betaalt men thans ginds f 0.96f 1.20
(naarmate heb stuk uitvalt). De prijzen
daarvoor bedragen hier f 0.90f 1. Yoor
ragout met been in Duitschlancl f 0.72,
hier te lande: f 0.70. Yoor roastbief zon
der been f 0.90f 0.96 de 5 ons, hier f 0.75.
Yoor filet ginds f 1.20, hier 0.90. Yoor
mindere kwaliteit vleesch met been: over
de grenzen f 0.60, hier f 0.40.
Men ziet: bij onze buren hoogere prij
zen maar zoo ontstellend véél versohilt dat
toch niet. En waar de prijs zich nu een
maal pleegt te regelen naar vraag en aan
bod, en de Duitsclie slagers tot vóór kort
elk oogenblik vreesden niet meer aan de
aanvraag te kunnen voldoen, eenvoudig bij
gebrek aan vleesch, daar vraagt men
zich toch af: Waarom die opwinding
bij onz© Duitsche vrienden?... Men kan
geen vleesch leveren als er niet is, en w a t
er is ja, dat gaat dan natuurlijk diiur
van de hand.
Maar de openstelling van de grenzen zal
nu wel mede de gemoederen helpen kal-
meeren.
Prof. mr. H. Krabbe te Leiden, schrijft
in „D e G i cl s" over de Grond w e t s-
herziening en komt tot clcze conclu
sie:
„Van wrelke zijde onze Grondwet ook
worde Bezien, wij knnnen tot geen andere
slotsom komen dan clat ook hier te lande
heb const itutioncele recht moet worden
gereinigd; gereinigd van voorschriften,
die ala dwingend recht zich aandienen eu
machteloos zijn; van formules, wraarin po
litieke wijsheid wordt aangeboden aan
een nageslacht, dat haar niet kan gebrui
ken. Op geen andere wijze kan die reini
ging worden volbracht dan door de heer
schappij der Grondwet hetzelfde steun
punt te geven, als voor de heerschappij
der wet bestaat. De wil, om dien weg op te
gaan is, blijkens d'e rapporten van 1905 ou
1912, onmiskenbaar aanwezig; maar los
gelaten wordt de idee ecvier Grondwet
niet. En daardoor toch alleen kan ons
constitutioneel recht levend' en gezond wor
den gemaakt. Zoolang wij de heerschappij
onzer Grondwet niet tot een normale, ge
lijk aan die, welke van alle andere wetten
uitgaat, hebben teruggebracht houdt men
een macht in stand welke dan ook, als zij
in strijd komt met de rechtsovertuiging
van de meerdelieid des volks en dus haar
rechtskarakter verloren is gegaan, op gel
dig blijft aanspraak maken, terwijl daar
door tevens de Staten-Generaal naar heb
terrein een abstracte staatkunde worden
gedreven. I11 vernietiging van zullcc bui
ten het recht gelegen machten en in het
zich afkeeren van theoretische politiek
openbaart zioh de staatkundige ontwikke
ling van alle bos- afde volken. Zal ms
land' aan die staatkundige ontwikkeling
vreemd blijven
Als ik let op den reactionairen geest,
die uit de voorgedragen wijzigingen in de
omschrijving van de macht des Konings
voor den dag treeclt, clan is het antwoord
niet twijfelachtig. Die geest is echter niet
de geest van het Nederlandsche volk,
maar van een groepen deze weet langs
andere wegen, dan door het wekken eenrr
rechtsovertuiging, macht te doen gelden.
Zij kan dat door haar economisch over
wicht; zij kan clat ook door van den in
vloed van de Kerk voor politieke doel
einden gebruik te maken. Naarmate deze
middelen haar ontvallan en de vrijwor
ding van het volle in beiderlei richting velcl
wint, verdwijnt deze sociale macht, en zal
de geest des volks getuigen op een wijze,
die ondubbelzinnig ook clifc politieke pro
gramma der otaatscommissie veroordeelt.
Inmiddels moge de Grondwet standhou
den en misschien nog eenige malen worden
herzien vaar zij niet in staat "is kracht
en bezieling te doen uitgaan, maar inte
gendeel altijd is aangegrepen om noodza
kelijke hervormingen tegen te houden, zal
het onvruchtbare politieke bedrijf, clat ons
waclit, worden afgespeeld' zoncler eenige
belangstelling van de zijcle van clat volk,
hetwelk daden, geen woorden vraagt."
fllesbé, een nieaw middel tegen
tuberculose.
In de „Gen. Orfc." wordt een voordracht
geresumeerd, welke cloor dr. Hoermami iu
de Medizinischo Geeellschaft to Kiel gehou
den is geworden over Mesbé, een nieuw
raiddel ter behandeling van tuberculose.
Do ontdekker van heb nieuwe middel is
zekere heer Diesscldcudf, die ergens in Cen-
traal-Amerika farmer geweest was en daar
veel inlanders aan liet werk gehad hacl. De
streek wa,s ongezond en geneeskundige hulp
niet of alleen zeer moeilijk en vréeselijk duur
te bekomen. Als eenige Europeaan was hij
■niet alken de werkgever, maar ook do raad
gever van zijn Indianen iu alle omstandig
heden geweest. Daardoor was liij ge-dwongen
geworden zich ook met geneeskunde bezig
te houden. Aanvankelijk had hij gcneesinid-
delen uit Europa laten komen, maal' om ver
schillende redenen had hij zich genoopt ge
voeld de geestkrachtige werking der inlancL
seiie planten te onderzooken. Zoodoende had
hij een plant leeren kennen, wier botanische
Haam „Sida rhombifolia Cubilguitziana" is,
wier systematische en consequente aanwen
ding licm bij tuberculose en lupus verras
sende resultaten opleverde.
Hij hoeft deze plant Mesbé, vermoedelijk
haar Indische naam, genoemd. Hij hacl spoe
dig bemerkt, clat Mesbé, laten we oenvoiwlig-
lieidshalvo bij dezen naam blijven, in zijn
geestlrrachtigo werking zeer afwisselde, in
verband met standplaats, oogsttijd, enz. (De
zelfde ervaring heeft men ook met de digi
talis purpurea opgedaan'1. Daaroni had hij
Mesbé zorgvuldig op zijn plantages gekweekt
en daaTdoor ook meer gelijkmatig©, resulta
ten verkregen. Deze resultaten hadden hom
den moed gegeven, om liet op de Europee-
scho markt te brengen. Daartoe had hij zich
met een Diiitschen jirts in verbinding ge
steld, dio geduirende geriiimen tijd bij zijn
patiënten onderzoekingen mot het middel had
ingosteld en de Diesseldór f f scire ervaringen
had beveeligd. Daarna was hij mot genoem
den collega naar Berlijn gegaan, om de ont
dekking op gïcotcre schaal in toepassing tc
brengen.
Dr. Heerma'un, gctï'offen door do aange
name wijze van optreden van den heer Dies-
seldorff en diens onthouding van alle recla-
mcmakcrij, heeft een drietal patiënten met
Mesbé behandeld en in alle cli'io gevallen
aain ankolijk een duidelijk merkbaren voor
uitgang in den gezondheidstoestand gecon
stateerd. .Wel is waai* bewijzen clrie geval
len niet veel, maar zij moedigen tceli aan cle
onderzoekingen voort te zetten.
Op vierderlei grond raadt dr. Hcermann
dan ook oen proef met dit nieuwe middel
aan: lo. omdat het door elk practicus kan
aangewend worden, 2o. omdat hel kaa ge
bruikt -wordon in gevallen, waartegen 011 ztf
tegenwoordig© middelen zoo goed als macli,
toloos staan; 3o. omdat het blijkbaar onscha
delijk is, en 4o. omdat het in elke apotheek
verkrijgbaar is.
De viachltnl te IJismidcu.
Seclert de opening der Rijksvischhalleit
te IJmuiden bedroeg* het bedrag van den:
vischverkoop in 1910 en 1911 boven do vijf
millioen gulden. Thans is tot 1 October
van dit jaar voor f 1,613,677 omgezet, zoo
dat verwacht kan worden, dat de som van
vijfmillioen reeds, in do helft van de/.c
maand zal worden overschreden.
Waarschuwingstoestel tegen
ijsbergen.
Prof. Copland vr.n de Universiteit to
Leeds heeft thans op een reis naar Cana
da het door hem uitgevonden waarschu
wingsapparaat tegen de ijsbergen voor
het eerst practisoh beproefd. Het is een
mechanisme, die bij afname van liet zout
gehalte van het zeewater een electrischo
klok automatisch luidt. Met dit apparaat
werden gedurende de vaart proeven ge
nomen en het gaf driemaal waarschu
wingssignalen, die de nabijheid van ijsber
gen aankondigden, eer men het gevaar
door andere middelen, b. v. door tempera-
tuursmetingen van het zeewater, had onb-
dekt.
De kindersterfte in Frankrijk.
Volgens de officieele statistieken daal
de in Frankrijk het aantal sterfte vallen
van kinderen onder het jaar gedurende
de periode van 1906 tot 1910 van 13| tot 10
pCt. Vooral te Parijs is deze verbetering
zeer merkbaar: van 1887 tot 1S90 stierven
jaarlijks 30 pCt. der zuigelingen van
1896 tot 1900*nog 20,1 pCt., van 1901 tot
1900 15.6 pCt., terwijl de kindersterfte
in 1910 slechts 11.1 pCt. bedroeg. Het jaar
1911 met zijn buitengewone warmte is in
geheel West-Europa moordend geweest.
De kindersterfte is dan ook iïi Augustus
1911 verdubbeld. Door cï'e groote propa
ganda en alle mogelijke middelen is rte
kindersterfte in Frankrijk thans geringer
clan in do meeste andere landen va'
Europa.
$torm in België.
In verschillende deelen van België, heeft
dó laatste dagen een geweldigen storm
gewoed, die veel schade heeft aangerichte
Te Genek werden tal van hoornen ontwor
teld of beschadigd, schrijft het „Bbld1. van
Antw." De daken der huizen hadden veel
te lijden; het nagras, dab in koopen stondi,
werd óveral door. de'b-cre-mden-vorspreid.
De fruithandelaars zijn echter liet meest te
beklagenvele duizenden kilos appelen en
nog tan de beste soorten, zijn afgewaaid
en gekneusd. Yoor den fruithandel is do
schacle onberekenbaar. Een koe clie ter
markt werd geleid, kreeg een .zwaren tak,
welke van een boom waa-iclc, op het lijf en
wercl d'e ruggegraat gebroken; zij. moest
ter plaatse afgemaakt worden.
Tc Namen was de storm niet minder lie
vig. Den geheelen nacht regenvlagen, do
boomen ontwortelend de takken afwaaiend.
I11 d/en morgen is een boom omgewaaid
op de buurtteam, die rond 5 uren naar
Suerlée vertrekt. Op het achterbalkon be
vond zioh zekere Lambert, uit Floreffe,
De man werd door den boom getroffen en
tegen de leuning geworpen. Zijn toestand
is wanhopig. Het tramrijtuig is zwaar be
schadigd.
Te Geilt- hebben de gebouwen der wereld-
tentoonstelling* nog al wat te lijden gehad.
De paviljoens van Antwerpen, van Canada
en het wereldpaviljoeii ziin omver gewaaid.
Het eerste was bijna voltooid, zoodnt de
schade vrij aanzienlijk is.
Ook op cle publieke wandelingen werd
veel 6ckado aangericht.
Boven Aalst en omliggende gemeenten
heeft Maandagnacht een hevig onwéder
gowoecl. Yeel sohade werd ook hier aange
richt. De storm was zoo hev ig, dat zelfs
muren omver geworpen werden. Persoon
lijke ongelukken kwamen niet voor.Te Lede
16 een stal ingestort. Een aantal kippen,
twee varkens en een geit werden onder de
puinhoopen liedolven.
Was ook in cle omgeving van Brussel het
weder onstuimig, liet hevigst heeft de
storm wel gewoed in heb H-enegouwschc.
De omgerukte. boomen in den omtrek van
Bergen zijn niet te tellen. Heele boonn
gaarden zijn vernield.
Te Quaregnon werd een rij boomen om
geworpen en hierdoor moest dc dienst van
clen buurtspoorweg geschorst worden.
Te Courcelles heeft een nieuw huis var
twee verdiepingen niet aan cle rukwinden
kunnen weerstaan, en met verschrikkelijk
geraas stortte bet ineen.
De bouwmaterialen vlogen in alle rich
tingen. Een deel er van viel op een kleine
woning, bewoond cloor den mijnwerker Ha-
mon en zijn huisgezin. De man was te t
uren 's morgens uitgegaan en terstond
daarop hacl het ongeluk plaats. Hij ivas een
vijftigtal metere vandaar, toen hij heb ge
rucht van de instorting hoorde, gevolgd
van hulpgeroep. Terugkeerende zag1 hij zijn
huisje verpletterd onder l:ct omgosforte
gebouw.
Hulp daagde op, en bij het wegruimen
van heb puin, vond men, na twee ure% zoo.
lcens, de lijken van zijn vrouw en zijn kind,
vermorzeld onder de steenmassa.
De arme mijnwerker en heel de buur.
zijn pijnlijk getroffen, door dit verschrik
kelijke ongeluk.
Yoor het overige ïs cle schacle in cle ge
heele streek overgroot. Op den spoorweg
was op verscheidene plaatsen de dienst
verhinderd of totaal oritreddercl.
