LEIDSCK MGBLAB, Zaterdag* 5 October. Berde Blad.
Aimo 1912.
Buitenlandseh Overzicht.
FEUILLETON.
In Hofkringen.
Uit de „Staatscourant".
%o. 16143.
Hot buitenlandseh nieuw» biedt weinig
fctof tot bespreking. Alleen over het oor
logsgevaar in den Balkan zijn weer vele
tijdingen binnengekomen, doch dit zullen
gre afzonderlijk behandelen.
Het meest op den voorgrond tredend,
§3 wel de kwestie van den vrede tus-
lohea Tuirkije en Italië, Bijna
(Dffioieel is in laatstgenoemd land medege
deeld, dat de geruchten dienaangaande
.Verspreid, waarheid behelzen.
De correspondent van de ,,Tempa" te
puohy bevestigt, dat de hoofdlijnen van
-iet vredesverdrag zijn vastgesteld.
De onderhandelaars Berte>lini en Res-
Sftd zijn respectievelijk naar Cavour en
fconstantinopel vertrokken om het door
hun regeeringen te laten ratifioeeren.
De „Voss. Ztg." verneemt van de meest
betrouwbare Italiaan9ohe zijde, hoogst-
jWaarsahijnlijk dus van de ambassade te
■Berlijn, de volgende bijzonderheden om-
jfcrent -de vredesvoorwaarden tussohen Ita
lië en Turkije: Italië heeft zijn vredes
voorwaarden nooit veranderd. Het heeft
Se niet gemakkelijker gemaakt vóór de
moeilijkheden in den Balkan en na dien
tijd evenmin zwaarder. De genoemde voor
{waarden zijn de volgende: Turkije zal
Verklaren, dat het ten gevolge van den
toestand op dén Balkan niet langer in
Staat is Tripolis te verdedigen en zal dit
land autonomie verleenen» Hierop zal Ita
lië Tripolis voor geannexeerd verklaren,
hetgeen Turkije stilzwijgend laat gesehie-
De religieuse souvereiniteit zal) gesteld
{Worden in handen van een door Italië ge
accrediteerd vertegenwoordiger van den
khalief in Tripolis."
De financieel© kwestie heeft tot geen
moeilijkheden aanleiding gegeven, daar
Italië Turkije zooveel geld toege
staan heeft als dit land heeft
geëisoht-
Ten gevolge van het sluiten van den
irrede, is men in Italië ten opzichte van
ide Balkan-crisis veel optimistischer ge-
iBtemd, dan 24 uren geleden het geval was.
!Men is nl. geneigd in het sluiten van den
Vrede een gunstig teeken te zien voor de
verbetering van den toestand in den Bal
kan. Het vrije, nu door Italië van geld
IVvorziene, Turkije, zal door de Balkan-
etaten niet zoo spoedig aangevallen wor
den als het meer of min van middelen
anfcbloote Turkije, dat Tripolis te verdedi
gen had. Turkije heeft zijnerzijds er geen
belang bij den oorlog te beginnen en zal
look niet het odium op zich willen laden
'de vijandelijkheden te hebben geopend.
Zoo zal dus de Italiaansch Turksche vre
de misschien ook het begin zijn van het
«inde van den strijd in den Balkan.
Toch zit Italië nog niet geheel stil. De
irloot ia ten minste in actie. Dit blijkt uit
een bericht van den oorrespondent van de
»-,Seoolo" te Napels, die meedeelt, dat het
vertrek van de Italiaansch© vloot naar de
'Aegaeïsohe Zee vier dagen vervroegd is.
De vloot za-1 naar de haven van Astypa-
loe koers zetten, om daar de wacht te
houden, met het oog op aliHo gebeurlijkhe
den, die een gevolg van de verwikkelin
gen op den Balkan kunnn zijn.
Troepen zijn, aldus dit bericht, niet me-
'degegaau. Een landing schijnt dus niet in
het voornemen te liggen.
Turkije heeft aan de beschermende mo
gendheden medegedeeld, dat het zijn troe
pen uit Samoa terugtrekt, nu de rust op
het eiland verzekerd is door de oorlogs-
feohepen der mogendheden. Naar verder
{wordt meegedeeld, is men teruggekomen
ivan het denkbeeld om Kreta opnieuw te
bezetten.
De staking in Spanje breidt
fcioh nogsteedsuit. Telkens zijn er
We or personeeien van andere maatsohappij-
ën, die den arbeid neerleggen. Nu is te
'Saragossa in een vergadering van spoor-
fwegmannen besloten het werk te staken.
(Het besluit is gisteren genomen en zou in
'dezen nacht, op het middernachtelijk uur
ÏWorden uitgevoerd.
De spoorwegdirecties hebben een zware
{Verantwoording op zich geladen door met
i».
62)
En dezelfde menschen, die vijf minuten
geleden slijk hadden geworpen op het witte
jgewaad van een buitengewoon hoogstaan-
ide en deugdzame vrouw, deinsden nu vol
j afschuw terug voor het idee dat er een smet
..psou kleven aan den persoon van dien dik-
ken, deftigen man, die door een ongelukkig
j noodlot op den troon van Frankrijk was
geplaatst.
XXV.
De eerste twijfeL
Zijn Majesteit zag er lang niet zoo
norsch uit, als hij anders altijd deed op de
■vondrecepties van zijn koninklijke echt
genoot©. Hij kwam binnen, met een goedi-
gen glimlach op zijn gezicht en die glim
lach verdween niet, zelfs niet toen hij de
kille hand der Koningin kuste en tegen
haar aanhangers knikte, die hij allen van
harte verafschuwde.
Maar toen zijn blik op Lydia viel, straal
de hij bepaald en verbaasde al degenen, die
bp schandaal belust waren, door dë massa's
attenties, die hij haar bewees. Dadelijk na
dat hij zijn vrouw zijn hulde had bewezen,
,on de jonge loten der oude aristocratische
geslachten begroet had, die aan hem wer
den voorgesteld, wendde hij zich met groo-
jte geestdrift tot Lydia en begon een
druk gesprek met haar.
u ons de eer aandoen van met
fens de pavanne te dansen, markiezin1?"
frroeg hij op suikerzoeten toon. „Helaas,
ondeskundig personeel te gaan werken. Een
groote ramp is er bij Alicante reeds het ge
volg van geweest.
Een locomotief van een goederentrein, die
bestuurd werd door een machinist, die met de
remmen niet kon omgaan, reed tegen een
stootblok aan en beschadigde den muur van.
de vestibule van het station. Drie personen
werden gedood en twaalf gewond, waarvan
twee ernstig.
Nu wil do Spaansche regeering de spoor
wegmaatschappijen beveiligen tegen econo-
mische bewegingen onder hun personeel, maar
zou 't ook geen aanbevoling verdienen, het
publiek, de reizigers -te beveiligen tegen de
maatschappijen. Laat dan minder treinen rij
den, maar ton minste met vertrouwd perso
neel. Anders kon dezo ramp do eenige wel
eens niet blijven. Bovendien is 't niet onmo
gelijk dat de vorige, reeds vermelde onge
lukken aan dezelfde oorzaak moeten word<jn
toegeschreven". Het'heete dat deze een ge
volg waren van sabotage aan de lijnen,
maar officieel, van regeeringswego, is er ver.'
klaard, dat er gedurende deze staking geen
sprake is geweest van sabotage. Nu het be
kend ia geworden dat ondeskundige arbeiders
de treinen geleiden, geeft dit te denken.
't Is toch in Engeland een ware rommel,
wat 'betreft die militante kiesrechtdames.
Alles hebben ze - zich gepermitteerd, maar
wanneer de adellijke dametjes in de gevan
genis terecht komen en ze verkiezen een paar
dagen niet to eten, dan komen ze alweer vrij.
En. met denzelfden lust en ijver hervatten
zo hun „propaganda". .Wanneer de
straf voor een ingebeukte ruit, of een om
vergeworpen café-tafeltje is, of omdat de
ongemanierde dames feen minister tot aan
zijn kin too in den hoed hebben weggeslagen,
dan is dat tot daar aan toe. Maar ze heb
ben zeer ernstige misdaden bedreven en dan
wordt 't onverantwoordelijk om tot in-vrij-
heidstelling over to gaan. We willen nu niet
spreken over do oorzaak. Persoonlijk zouden
we den Engelschen vrouwen 't. kiesrecht wil
len geven. Doch dat doet thans niets ter zake.
Dergelijke daden zouden dan niot meer plaats,
grijpen, maai' we hebben' er rekening mee
te houden, dat er dingen geschieden, <lie
talrijke menschcnlcvens kunnen eischen.
Miss Gladys Evans, die te gelijk met de
reeds vrijgelaten mrs. Leigli tot vijf jaren
gevangenisstraf werd veroordeeld wegens de
poging tot brandstichting in den Konink
lijken Schouwburg te Dublin, is thans op
last van den lord-lui tenant van Ierland,
eveneens op vrijo voeten gesteld, om gezond
heidsredenen. Er werd na do weigering van
voedsel tot gedwongen voeding overgegaan en
deze heeft de belde suffragettes zoo aange
pakt, dat thans beiden in vrijheid moesten
worden gesteld.
Ook dn dit geval van oen vCroordeeling
tot langdurige gevangenisstraf heeft dus de
hongerstaking der suffragettes succes gehadL
Shaw heeft kort geleden in een interview
geadviseerd om den gevangenen vrijheid, te
gewen zich te laten doodhongeren, indien zij
dat willen, als men maar zorg droeg, dat
er steeds voldoende voedsel in de nabijheid
stond. De autoriteiten hebben dezen raad
iniet durven volgen.
Bij Kon. besluit is bepaald, dat Hr. Ma.
logementechip voor zeemiliciens „Neptu-
nua'' 26 October aan 'sRijks werf te Wil
lemsoord in dienst zal worden opgelegd; de
kapitein ter zee H. A. Schoonhoven, met
voormelden datum eervol ontheven van het
bevel over dien bodem;
ia met ingang van 10 October aan J. P.
L. Goemans te Zienksee op verzoek, eervol
ontslag verleend ale plaatsvervanger van
den districtsveearts, wien Dordrecht als
standplaats is aangewezen;
ia bij bet personeel van den geneesk.
diienst van het leger in Ned.-Indië benoemd
en aangesteld tot tijdelijk officier v. gez.
2de kl. dr. A. Kselik;
is met ingang van 15 October aan de re
serve-luitenants-kolonels H. N. Ravesteyn,
W. N". Roldanus, A. L. de Blauw en N.
Duoroix, commandanten respectievelijk in
het 45ste, bet 38 ste, het 29ste en het lOd'e
landweerdistrict, eervol ontslag verleend
uit den militairen dienst en zulks voor zoo
veel de drie laatstgenoemden betreft op
onze danstijd moest eigenlijk over zijn,
maar, par ma foi, wij willen graag nog een
paar passen doen naast de kleinste voetjes
in heel Frankrijk.
Lydia zou misschien ontsteld zijn ge
weest over de buitengewone beminnelijkheid
van den Koning, maar haar gedachten keer
den zich instinctmatig naar de vele gele
genheden, waarop hij aldus getracht had
haar gunsten te winnen, in de hoop van
geldelijke beloften te krijgen van het fei
telijke hoofd van het departement van fi
nanciën. Zij zag, dat onderzoekende blik
ken haar scherp gadesloegen, toen zij
niet in staat om de uitnoodiging van den
Koning af te slaan met tegenzin haar
hand in de zijne legde en haar plaats naast
hem innam om de pavanne te openen.
Zij was bijzonder elegant in de bestudeer
de stijfheid harer bewegingen: een stijfheid
die zij had aangewend en die heelemaal in
haar was overgegaan, ~als het ware de uit
drukking van haar eigen onbuigzame ka-
rak ter.
De statige paianne paste mooi bij de be
wegingen van haar slanke gestalte, die bij
zonder lenig en vol scheen, ondanks de
nauwe boeien van het oorsage. Zij was in
het wit en haar jeugdige schouders staken
schitterend af tegen den matten tint van
haar brocaatzijden japon. Zij stond nooit toe
dat het belachelijk kapsel, dat in den laat-
sten tijd in de mode was gekomen, de
glorie van haar eigen kastanjebruin haar
bedekte en de warme rijke kleur er van
gluurde door het poeder heen, dat er met
kunstenaars hand over gestrooid was.
Zij liad de ernstige gebeurtenissen van
dien onvergetelijken dag geen oogenblik
uit haar gedachten laten gaan, maar te
midden van d'e talrijke herinneringen, die
hun aanvrage en alzoo krachtens artikel
36, punt lo. en voor zooveel den reserve
luitenant-kolonel Ravesteijn aangaat,
krachtens art. 33, punt 3o. der wet voor
het reserve-personeel der landmacht 1905;
aan genoemde reserve-hoofd-officieren met
instandhouding van het aan hen krachtens
de bepalingen der „Pensioenwet voor de
landmacht 1902", toegekend voortdurend
pensioen, voor hen resp. bedragende f 1431,
f 1330, f 1421 en f 1368 's jaars, met toepas
sing van de artikelen 43 lo., 47, 63 en 64
der eerstgenoemde ivet een nader pensioen
toegekend ten bedrage van: voor den
reserve-luitenant-kolonel Ravesteyn f 242;
voor dien reserveluitenant kolonel Rolda
nus f 242; voor den rel erve-luitenant kolo-
nel De Blauw f 231 en' voor den reserve-
luitenat-kolonel Ducroix f 165 's jaars.
Bij Kon. besluit is A. E. G. Goossens van
Eyndhove, referee, iris aan het Dep. van
Justitie, die gedurende tal van jaren belast
is geweest met de uitvoering der Auteurs
wet, met ingang van den dag, waarop die
nieuwe Auteurswet wordt afgekondigd, be
vorderd tot officier in de orde van
Oranje-Nassau.
De Kleeding-industrie.
In „De Telegraaf" werd 'opgenomen
een schrijven van de Kamer van Arbeid
voor de Confectiebedrijven le 'Amster
dam, waann aan flet publiek verzocht
wordt de bestellingen, in kleeding voor
voor- en najaar wat tijdig te willen doen,
en er niet mee tot het laatste oogenblik
te wachten. Telkens doet zich het geval
voor, dat twee keeren in het jaar ge
durende korten tijd er een overloopende
drukte is, zoodat een goede afwerking
der goederen groote "moeite oplevert, en
er van patroons en werklieden een over
spannende arbeid gevraagd worrf'Aivaar-
door er niet zelden een groot deel van
den nacht mee gemoeid is), die voor
het leven zeer ernstige bezwaren ople
vert.
Kon dit werk over langeren tijd ver
deeld worden, dan zou dit aan een gere
gelde werkzaamheid ten goede komen,
e:n de koopers zouden van een dege
lijke afwerking verzekerd kunnen zijn.
De Kamer van Arbeid voor de Tex-
tiel-Nijverheid te Leiden (voorz. de heer
G. van Zwieten; secretaris de heer W.
Pera) is door belanghebbenden aange
zocht een dergelijk verzoek ook tot het
publiek te richten, en zij doet dit gaarne,
overtuigd, dat door het gehoor geven
aan dit verzoek de regelmatige arbeid
in een belangrijke industrie zeer zou
worden bevorderd.
Stakingsrelletjes te Amsterdam.
In de Foeliestraat, te Amsterdam, nabij
de werkplaats van de confectic-firma
Hertzberger, heerscht in de laatste da
ten gevolge der werkstaking eenige druk
te. Bij de in deze straat gevestigde firma
zijn ongeveer 60 werksters aan den ar
beid gebleven. Zij worden met taxi's
naar het atelier gebracht en 's avonds
ook iveer met deze vervoermiddelen naar
huis gereden. Om wanordelijkheden met
de stakers te voorkomen, zet 's middags
te ongeveer vijf uren, als de werkwilli
gen naar huis gaan, de politie de
straat af.
Naar „Het N. v. d. D." meldt, vertoon
den de stakers zich Donderdagavond in
grooten getale en ging het nogal rumoe
rig toe. In de Foeliestraat, op Rapen
burg en op het Rapenburgerplein werden
de auto's met straatvuil en allerlei voor
werpen bekogeld en de werkwillige meis
jes werden met een vervaarlijk gegil en
gejoel uitgejouwd. Van een der taxi's
werd een lantaarn door een steen ver
brijzeld. Politie te paard en te voet voor
kwam ernstiger ongeregeldheden.
Gistermorgen is, zoo meldt „Het Volk,"
onder leiding van de Kamer van Arbeid
in de confectiebedrijven eon bespreking
tusschen beide partijen gehouden. De be
sprekingen worden Maandagmiddag
voortgezet.
haar bestormden, terwijl zij met langzame
schreden den dans meemaakte, was er
geen enkele levendiger dan die van de
verontwaardiging van haar echtgenoot,
toen hij sprak over haar hand, rustend
in die van den trouweloozen, verraderlij
ken vorst, die voor geld zijn vriend zon
verkoopen. Zij dacht er over na, hoe hij
zou handelen, als hij haar nn kon zien,
want hare vingers kwamen onder de inge
wikkelde figuren van den dans meer dan
eens in aanraking met die van den Ko
ning.
Vreemd genoeg voelde zij nu, nu zij ge
noodzaakt was om den heeten, vochtigen
palm van dien Koning aan te raken, iets
van dien ondraaglijken, fysieken afkeer,
dien haar echtgenoot haar had beschreven,
welke beschrijving haar in zoo hooge mate
had geërgerd en opgewonden tijdens haar
onderhoud met mylord.
Van haar omgeving nam zij anders wei
nig notitie. Maar nu kon zij niet nalaten
de blikken vol kwaadaardige nieuwsgierig
heid, kinderlijke afgunst en spottigo
triomf op te merken, die haar van uit alle
hoeken der zaal werden toegeworpen.
De 1 luitengewone onderscheiding, haar
door den Koning aangedaan als regel
danet-e hij nooit op de soiree's van zijn
vrouw soheen in het oog van al die
praatzieke menschen de ergste geruchten te
bevestigen, de aanleiding tot de plotselin
ge ontslag-aanvrage van lord Eglinton in
begrepen. Zijne Majesteit leed niet even
als zijn vrouw aan een onverwinlijken
afschuw voor opgedirkte vrouwen, integen- i
deel, zijn afschuw was voornamelijk gericht
tegen de stijve douairières en de prentsche
devotes die de omgeving der Koningin I
J. T. Crcmcr.
Nader verneemt „De Tel.", dat de ont
slagaanvrage van den heer J. T. Cremcr
als president van de Nederlandsche Han
delmaatschappij is geschied tegen 1 Ja
nuari a.s.
Het blad noemt reeds de namen van
eenige personen,die geacht worden voor
een eventueele benoeming in de plaats
van den heer Cremer „in aanmerking te
kunnen komen."
Indische Delenaie-comniisaie.
Bij Kon. besluit is de vice-admiraal
G. I'Tydeman benoemd tot lid van de bij
Kon. besluit vau 5 Juni 1912 No. 60
ingestelde commissie, aan welke is opge
dragen om de inrichting van de verdedi
ging van Ned.-Indië, zoo te land als ter
zee, van een staatkundig, technisch én
financieel standpunt in beschouwing te
nemen.
Scheep vaarttentoonstelling.
B. en Ws. van. Amsterdam stellen den
Raad voor hen te machtigen aan het co
mité der Eerste Nederlandsche tentoon
stelling op scheepvaartgebied tijdelijk en
kosteloos in gebruik te geven het terrein
van het voormalige Tolhuis en voor de
uitvoering der werken, het aanleggen van
wegen en graven van eenige kanalen een
bedrag van f105,000 beschikbaar testel
len. Tevens vragen B. en Ws. een krediet
van f 10,000 aan voor een expositie door
do gemeente op deze tentoonstelling.
K. K, Schoolbond.
Naar „De Tijd" verneemt, zal binnen
kort in het bisdom Haarlem tot stand
komen een Bond van R.-K. schoolbe
sturen. Door een voorloopige stichtings
commissie zijn de statuten ontworpen en
aan de verschillende R.-K. schoolbestu
ren ter beoordeeling gezonden met uit
noodiging tot deelneming aan deze stich
ting. Een algemeene toetreding van R.-K.
schoolbesturen is vrijwel verzekerd.
Ook in het aartsbisdom Utrecht worden
pogingen gedaan, om tot een dergelijke
organisatie te geraken, en de mogelijk
heid is niet uitgesloten, dat voor het
geheelc land een groote federatie van
R.-K. schoolbcstareen tot stand komt,
die meent het blad voor het R.-K.
lagere schoolwezen van zeer groot nut
kan zijn.
Koml van Scd. Onderwijzers.
Tot lid van het hoofdbestuur van den
Bond van Ned. Onderwijzers is gekozen
de heer J. H. F. van Zadclhoff, van Dor
drecht. Voorts moet voor de verkiezing
van nog twee leden van het hoofdbestuur
een stemming plaats hebben tusschen de
heeren J. van Eizenga, A. Hart, C. Tho
massen en Ph. van der Vos, allen te Am
sterdam.
Voor de verkiezing van een redacteur
voor „De Bode" moet gestemd worden
tusschen de heeren E. J. van Det en Th.
J. Thyssen, beiden te Amsterdam.
lts. Pantekoek.
Men schrijft uit St.-Petersburg aan het
„Hbl."
Naar aanleiding van het aanstaande
vertrek van den Nederlandschen predi
kant alhier, ds. Pantekoek, had-'dezer
dagen een feest plaats in het gebouw der
school tot de Nederlandsche, Duitsche
en Fransche Hervormde Gemeenten be-
hoorend.
Een lange reeks van jaren was de heer
Pantekoek lid van den schoolraad dezer
uitstekende inrichting van onderwijs en
te oordeelen naar de warme uitingen van
dank en erkentelijkheid en de hartelijke
woorden van afscheid, gesproken na
mens de directie, het onderwijzersperso
neel en de leerlingen, was het den ver
trekkende in dien tijd gelukt aller harten
te winnen. Het moet ds. P., wien tevens
een fraai geschenk werd aangeboden,
aangenaam aangedaan hebben, zoo dui
delijk te ondervinden, dat zijn jarenlan-
vormden. Het feit, dat hij Lydia vanavand
zoo openlijk onderscheidde, was dus het
bewijs, dat hij haar niet langer tot die laat-
sten rekende.
„Zijne Majesteit lieeft eindelijk een ver
wante ziel gevonden in de ongenaakbare
markiezin," was de algemeen© opvatting,
die den meest op schandaal belusten hove
ling volmaakt tevreden 6telde.
Lydia wist genoeg van hot hofleven at'
om te gissen, wat er gezegd zou worden.
Tot nu. toe wa6 zij gelukkig vrij geweest
van de compromitteerende vleierijen van
Lodewijk behalve bij die gelegenheden
als hij geld noodig had, maar zijn atten
ties gingen nooit verder en hielden onver
anderlijk dadelijk op, zoodra hij gekregen
had wat hij verlangde. Maar vai«vond was
zijn hofmakerij van langer duur en in de
korte pauze tusschen het tweede en derde
deel van den dans in gelukte het hem haar
in het oor te fluisteren
„Madame, u beschaamt uwen Koning!
Zullen wij ooit in staat zijn voldoende
uiting te geven aan onze dankbaarheid
„Dankbaarheid, Sire!" mompelde zij
wel wat verbaasd en ietwat koel. „Ik be
grijp u niet, waarom dankbaarheid
„Gij zijt bescheiden, madame, even be
scheiden als dapper en goed," antwoord
de hij en maakte van de gelegenheid ge
bruik om haar hand weer aan zijn lippen
te brengen.
Het was hem gelukt haar langzamerhand
naar een ven6ternis te leiden, ietwat
apart van de andere dansende paren. Hij
bewonderde do standbeeldachtige gratie
van Lydia volstrekt niet en had haar vaak
in stilte bespot om haar mannelijke wils
kracht en de strengheid harer Drincines,
e arbeid voor het welzijn der schooi
oor alle belanghebbenden ten volle
wordt gewaardeerd.
Ken gevaarlijk heerschap.
Te Brussel is een hoogst gevaarlijk
heerschap gevangen genomen, «ekere
Eugèno De Graeve, bekend onder don
naam Rorique, die het plan gesmeed had
de kostbaarheden uit de kerk te Namen
te stelen.
De Graeve, die te Oostende geboren:
is, diende in zijn jeugd 'op een Fransch
zeilschip. In 1893 werd hij beschuldigd
met zijn broer den kapitein van het
vaartuig vermoord en beroofd te hebben.
Beide broeders werden door het gerecht
te Brest ter dood veroordeeld, doch be
genadigd en levenslang naar Nieuw-
Caledonië verbannen. Hier stierf de eene
broer, Eugöne kreeg na nqgen jaar gra
tie. Hij keerde naar België terug en wist
daar velen te overtuigen van zijn on
schuld. Zelfs werd een vereeniging op
gericht om r evisie te verkrijgen van het
proces.
De Graeve maakte intusschen gedich
ten en schreef een roman over zijn her
inneringen in het bagno. Het Brusselsch
blad „Etoile Beige" nam hem als biblio
thecaris in dienst.
In het laatst van Juli had hij de direc
tie medegedeeld, dat hij plan had naar
Amerika te gaan, waar hij vroeger reeds
eenige jaren doorbracht. Voor zijn ver
trek schijnt hij echter nog een goeden
slag te nebben willen slaan.
Hij had met drie schavuiten een plan
in elkaar gezet, om 's nachts in te bre
ken in een kerk te Namen en de noodige
kostbaarheden mee te nemen. Een aulo
zou gereed staan om hen snel over de
grenzen te brengen. Een van zijn hand
langers moet hem echter verraden heb
ben.
De Graeve werd gevangen genomen,
waarna zijn helpers tegen hem getuig
den. Het geval neeft te Brussel, waar
De Graeve zeer bekend is, veel opzien
gebaard.
Ken neger door inede-gevangenen
opgehangen.
Een neger, Frank Wigfall geheeten,
was te Rawlins in den Staat Wyoming,
gearresteerd wegens een buitengewoon
afschuwelijk vergrijp tegen een zeven
tienjarige vrouw. De blanke bevolking,
daarover in hevige woede ontstoken,
wilde hem lynchen. Derhalve vond de
overheid hem niet veilig in het huis van
bewaring, zoodat zij hem heimelijk ver
voerde naar de staatsgevangenis, die niet
te overrompelen was. De blanke bevol
king wist echter de. gevangenen aldaar
in kennis te stellen met' dé misdaad van
den neger. En tot haar groote verba
zin» vernam de overheid, dat hij zelfs
in die gevangenis niet veilig was.
De negér werd opzettelijk buiten aan
raking met de blanke gevangenen ge
houden en zat opgesloten in een der
stevigste' cellen, onder sterke bewaking.
Docli toen des morgen de 300 gevange
nen moesten aantreden voor hun marsch
naar het werk buiten de gevangenis,
sloegen zij aan "het muiten. De bewaar
ders werden gekneveld en ontwapend,
doch hun wera tevens gezegd, dat men
hun geen kwaad zou doen, als zij geen
poging deden den neger te redden. De ge
vangenen ontwapenden ocik de wacht
voor diens cel, vermeesterden de sleu
tels, openden de deur, sleurden den ne
ger uit de cel, bonden hem een lang
touw om zijn nek en aan de leuning
der 8 meter hooge galerij werd hij op
gehangen.
Eerst toen de ongelukkige geen teeken
van leven meer gaf, ontvingen de be
waarders hun vnjheid en hun wapens
terug. De gevangenen traden uit eigen
beweging in het gelid en gingen gemoe
dereerd op marsch naar hun strafwerk.
Maar de directeur der gevangenis liet
de belhamels in arrest stellen. En daar
op staken de overige gevangenen hunne
hoofden weer bij elkaar en verklaarden
iii allen ernst aan het. muiten te zullen
gaan, bijaldien hunne kameraden niet uit
het arrest werden ontslagen.
maar het zou eiken man, die iets voelde
voor wat werkelijk mooi i6, onmogelijk zijn
geweest om niet verrukt te zijn van dat
buitengewoon harmonieuse geheel, ge
vormd door die elegante vrouw in haar
stijve japon van wit brocaat, met haar jeug
dig kopje gekroond door glanzend haar,
dat zoo praohtig uitkwam tegen de bleek
gele tint van het damasten gordijn achter
haar. En dus was er niets gemaakst in den
bewonderenden blik, waarmee de Koning
baar aankeek. Zij was zich daarvan bewust,
en was diep verontwaardigd over dien blik
en vatte, misschien ten gevolge daarvan,
niet zoo geheel en al de verborgen beteeke-
kenis zijner woorden, als zij anders gedaan
zou hebben.
„En even schoon als dapper," voegde
Lodewijk er zalvend bij. „Niet alle vrou
wen zouden aldti6 den moed harer overtui
ging hebben ,en openlijk uitkomen voor
baar gevoelens van trouw en aanhankelijk
heid."
„Sire," zei zij koel, want zij begon op
eens een vagen angst te voelen. „Ik vrees,
dat Uwe Majesteit onder een misverstand
verkeert en meent, dat ik in den laatsten
tijd iets heb gedaan, waardoor ik den epe-
cialen koninklijken dank verdiende, ter
wijl..."
„Terwijl u de ingeving van uw hart
volgde", antwoordde hij galant, ziende
dat zij was blijven steken om naar een
woord te zoeken, „en aan de sceptici van
dit slechte hof getoond beeft, dat deze
buitengewoon mooie persoonlijkheid onder
het strenge masker van ijzeren wilskracht
en ongenaakbaarheid de ware instinkten
der aanbiddelijke vrouwelijkheid ver
bergt!" (Wordt vervolgd.)
