N°. 16122 Woensdag 11 September. A0. 1912. <§eze ijCourant wordt dagelijks, met uitzondering van (gon- en feestdagen, uitgegeven. Dit nommer bestaat uit DRIE Bladen. Eerste Blad. De bestrijding van een misbruik FEUILLETON. In Hollsi'iiigen. PRIJS DER ADVERTENTIEN: Vail 16 regels /1.05. Iedere regel meer f 0.17J. Grootere letten naar plaatsruimte. Kleine advertenties van 30 woorden 40 Gents contantelk tiental woorden meer 10 Oente. Voor het inoasBeeren wordt/' 0.05 berekend. PRIJS DEZER COURANT: Voor Leiden per week 9 Oent«j per 3 maanden 1 l l i f LIP. Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd lijn J 1,30. Franco per post J 1.66. Een woord naar aanleiding van het echtscheidingsontwerp. t i Bij dit ontwerp, onlange door don Mi nister van Justitie bij de Tweede Kamer aan. bangig: gemaakt, hebben duizenden belang. Men mag dit betreuren, betreuren zooveel men wil, bet is oen feit en liet algemeen belang wordt alleen gediend door met fei ten rekening te houden. Er zijn nu eenmaal tal van huwelijksver bintenissen van dietn aard, dat zij, die de verbintenis gesloten hebben, van harte ver langen daarvan weder ontheven te worden óf zelfs de dringende noodzakelijkheid daar van inzien. Nu eens ligt de -schuld bij een der pohtgcnooten, dan weet bij beiden, op oen anderen tijd doen omstandigheden haar invloed gelden, van den men schel ij ken wil onafhankelijk. Soms betreft bet personen, die in stilte lijden en dragon en, ook waar zij .van elkanders schuld overtuigd zijn, te fat. soenlijk zijn om elkander met nuttelooze ver wijten to overladen. Nu eens bemerkt de buitenwereld niets van bet gevaldan weer Bpelen de treurigste tooneelen zich af ten aanschouw© van bloedverwanten en beken den en wordt aan kinderen, tot het gezin behoorende, bet ellendigste te hóoren gege ven, wat een kind hooren kan. Het zeer samengestelde leven van den icgenwoordigen tijd en dc harde bestaansstrijd hebben dezen toestand in de hand gewerkt. Hoe dit zijn jnoge, de toestand is er altijd geweest en.bijna bi tijd heeft de wetgever er rekening mee moeten houden, wilde hij niet, onder het yoorwendsel van orde te willen scheppen, treurigste wanorde doen ontstaan. [Voor ons doel is het voldoende, lii-eT te ticket-sen hoe de toestand ten onzent is sedert de nationale burgerlijke wetgeving 1 Oct. J.838 werd ingevoerd. Vooreerst kunnen eclitgenoot.cn, mits zij twee jaren met elkander gehuwd zijn ge- !W<efest, aan den rechter met onderlinge toestemming scheiding van tafel en bod .verzoeken, waardoor zij van do verplichting fat samenwoning worden ontheven. Dit is 'geen onherroepelijke handeling en de huwe lijksverbintenis herneemt weer haar volle kracht, door de eenvoudige verzoening der jechtg-enooten. Er bestaat echter nog een andere schei- fling van tafel en bed, die namelijk, tot welke, op grond van zekere bepaalde feiten, door (den oenen echtgenoot tc.gen den anderen ïwordt geproce'deOrd. Wanneer deze eisch •wordt toegewezen en de sobedding zonder Verzoening, die ook in dit geval mogelijk ÜS, vijf volle jaren heeft voortgeduurd, dan kan door den eenon echtgenoot tegen den balderen tot algeheole ontbinding des hu iselijks worden geprocedeerd, een zaak, die op oen allerongelukkigste wijze door onze 'Wet is geregeld; want, -zonder den wil van beide echt gen ooten - kan de rechtbank dezen eisch toch niet toewijzen. De echtgenoot, tegen Wien door den anderen tot ontbinding ge procedeerd wordt, kan die ontbinding altijd tegenhouden, door niet in den eisch toe te stemmen of zich eenvoudig niet te verklaren dat wil zeggen zich met de geheel© zaak niet te bemoeien. Dc wet geeft aldus ge legenheid aan de betrokken partijen, om elkander uit plaagzucht het leven te ver bitteren, hetgeen op zichzelf al onzedelijk genoeg is. Overig-enb geve men er wel acht op, dat huwelijksontbinding na scheiding van tafel en bed niet met echtscheiding ge. lijk staat. Men meent dat veelal, maar inderdaad is het anders. De gewezen echt. 'genooten toch, wier huwelijk na scheiding van tafel en bed. ontbonden wérd, kunnen, desverkiezende, daarna weer met elkander trouwen. Bij echtscheiding is bet juist an dersom. Echtscheiding, een volstrekt onherroepelijk feit, kan, op grond van zekere zeer ernstige feiten, door den eenen echtgenoot tegen den anderen in rechten worden geëischt; doch met on de rlinge toestemming is zij ten onzent niet toegelaten. De groot© moeilijkheid, waarmede, alleen door een ingewikkeld proces, volgens de wet, de echtscheiding te verkrijgen is, heeft onze rechterlijke macht een richting doen inslaan, die door sommigen gestreng wordt afgekeurd. Het bleek den rechter, uit de gewisselde stukken ten process©, uit de getuigenver- liooren en uit de pleidooien, hoeveel ellende het huwelijk in vele gevallen verbergt en dat lipt èn voor de partijen, èn voor do maatschappelijke orde, en voor de kinderen, èn voor de openbare zedelijkhcrd, in tallooz© malen gewenscht, ja dringend noodzakelijk is,, aan don knellenden band een einde te v-ken. En wie zal hierover beter oordeelen dan do rechter, voor wien in dit opzicht niets uit hot practisch dagelijksch leven verborgen blijft? Het gevolg £g geweest, dat men getracht heeft een weg te vinden langs welken liet mogelijk werd om zonder al te groot© moeite tot echtscheiding te geraken, en die weg is inderdaad gevonden en wordt in de laatste dertig jaar of langer, hoe langer zoo moer bewandeld. Echtscheiding met on derlinge 'toestemming in den letterlijken zin des woords blijft natuurlijk onmogelijk. De rechterlijke tusschenkomst, het proces, is en blijft onvermijdelijk; maar dat proces is, tot op zekere hoogte, wel eens een schijnproces. Het proces wondt namelijk aangevangen op grond van overspel, welk feit door den andoren echtgenoot niet wordt bestreden, en de rechter spreekt dan op grond van over spel de scheiding uit. [Wij zullen de laatsten zijn, om te be weren, dat deze weg volkomen recht is; maar de rechterlijke macht zou er tocli wel niet toe hebber- -'gewerkt, om dien te doen volgen, wan::' zij niet van de dringende noodzakelij kir .1 overtuigd was, en in ieder geval moet het verwondering baren, dat tien tallen van jaren de geschetste toestand heeft voortgeduurd en eerst in den laatsten tijd sprake is van het nemen van maatregelen daartegen. Leaden, II September. Ten ©inde zooveel en zoo volledig moge lijk voor de Boekencommissie van het Alge meen Nederlandsch Verbond te kunnen werken, hebben de Burger-a fd. en de Stu- denten-afd. Leiden van het A. N. V. de handen ineengeslagen. De bestaande Sub- Boeken-Commi6sie van de Siiid.-afd., die voor haar ommetocht, om boeken hier ter stede op te halen, al veel steun van de Bur- ger-afd'. ontvangen heeft, is gemaakt tot een gemeenschappelijke sub-oommissie, on der den naam van Sul>Boeken-Oomimis- sie van de Leidsche'Afdeelingen van het Alg. Ned. Verbond. Ook eenige leden van de Burger-afd. namen in de commissie zit ting, welke thans als volgt is samengesteld: voorzitter prof. dr. L. Knappert; secr.- penn. A. O. Pekelharing (Apothekersdijk 28)ledenmej. J. H. Grondhout (Hoogl. Kerkgracht 22), mej. B. van Doesburgh (Rijnsburgerweg 6a), P. de Kat Angelino, H. J. Smidt (Vischmarkt 6). De Sub-Boe-ken-Commissie blijft zich aan bevelen in de vrijgevigheid van allen, die Nedlerlandsche boeken willen opruimen. - Ter plan te nkeu ring van de Ned. Maat schappij voor Tuinbouw en Plantkunde te Amsterdam werd een getuigschrift van ver dienste toegekend aan de Pioen-Dahlia „Rembrandt", gewonnen door dien heer Jan Kriest Jan., te Leiden. De kleur van deae dahlia is goudgeel. Tot secretaris van het Gem. Werkloo- zenfonds alhier is door B. en Ws. benoemd de heer J. M. J. H. Kerstens, cand.notaris alhier. en Prins Hendrik met Prinses Juliana tue- sohen hen en bewogen zich ge ruimen tijd onder de kinderen. De kinderen zongen het Wilhelmus en H. M. sprak hun met veel hartelijkheid toe. Men meldt aan ,,Het Centrum:" De heer H. Lauer heeft eervol ontslag aangevraagd als schoolopziener van het ar rondissement Rheden. Het aan den Minister gerichte verzoek schrift houdt in: ,,De nu voor mijn gezond heid levensgevaarlijk geworden kwellingen en beleedignaigen, mij nog in de laatste dagen aangedaan, door den schoolopziener in het district Arnhem, den heer v. Renesse, ver plichten op dringend advies van mijn genees- heeren een ontslag aan te vragen op 1 De cember 1912 uit mijn ambt als arrondisse- ments-sohoolopziener, dat ik op dien dag 19 jaar zal hebben bekleed. De bijzonderhe den dier kwellingen en beleedigingen zullen tevens als bijdragen van de geschiedenis van het Rijksschooltoezieht en schoolwezen in het district Arnhem na mijn ontslag door mij geschetst worden in een Open Brief aan de leden der Staten-Generaal." De gewone audiëntie van den Minister van Binnenlandsche Zaken zal Zaterdag 14 Sept. e.k. niet plaats hebben. geven voor een op tie" richten nieuwen cuft sus,- doch door omstandighejdein miss s-chien in hoofdzaak door een j,afschuwen tijk misverstand" kwam de cursus nie$ tot stand. Het bestuur verzoekt in genoemde ciN culaire tevens, dat leerlingen, zich ten spoea digste aangeven bij den secretaris der ah deeling, den heter C. Verwey< In een plaats als Noordwijky waar bloemt bollenteelt één deT hoofdmiddelen van be-' staan is, waar de laatste jaren steeds meer land wordt ingestoken voor bollencultuur,- moeten de jongelui de patroons en ar beiders der toekomst zich op de hoogte doen stellen van de nieuwere eischen van het vak. NOORDWIJKERHOUT. Ter gelegen heid der kermis gaf 7,De Echo der Duinen'* haar aangekondigde uitvoeringen. Vóór dte pauze werden een ze rental muzieknummers ten gehoore gebracht onder leiding vaïX den heer M. Bolderdijk, uit Leiden, waar-; na de afdeeling „tooneel" aan de beurt kwam. Behalve eigen krachten, had men.' ditmaal een paar flinke dilettanten uit een' naburige gemeente genoodigd; dit gaf af-j wisseling en tevens aanleiding tot weden keerige critiseering en aanvulling. Het meest in den smaak vielen ,.Dd Visschersjongen", waarbij onbedaarlijk ge-- lachen werd, en ;,Dc muzikale clown," die, op met water gevulde flesschen, allerlei geestige en mooite liederen voordroeg en' hiermee veel succes behaalde. T,De Echo" maakte met deze uitvoeringen goede zaken en kan er met genoegen op terugzien. Bij het aanstaande Wilhelminafeest heeft een dames-comité haar gewaardeerde medewerking toegezegd tot het beoordeeld! der mooiste versieringen van rijtuigen en fietsen en het toekennen der prijzen. iWADDINXVEEN. Voor de tusschen- tijdsche verkiezing van eten lid van den Raad zijn candidaat gesteld de heeren G. Vos, notaris (chr.-hist.) en dr. Bruins'1 Slot (lib.) .WARMOND. Het detachement van hef fort Uittermeer, bestemd voor de leger-i plaats bij Katwijk, zal 12 dezer des voornL met den trein van llu. 25 m. alhier arru veeren. Vierde Internationaal Congres voor de geschiedenis der godsdiensten. Nadat gistermiddag de zittingen der secties in het Academiegebouw waren geëindigd, werd in den Hortus den congressisten een thé aangeboden. Een welkome afwisseling na den arbeid. 's Avonds vereenigden zich allen weder in de sociëteit „Minerva", die daarvoor door het studentenkorps was beschikbaar gestold. Aan flink voorziene buffetten Iconden zioh do gasten aan verschillende versnaperingen te goed doen en de heeren konden in de eetzaal, boven, nog genieten van sigaar of sigaret. Do heer Doornbos verwelkomde de aanwe zigen. In dit gezellig samenzijn, dat zich ken merkte door ©en prettigen, opgewekten geest, werd het woord gevoerd door den voorzitter van het comité van ontvangst, rar. A J. Fokker. In dc Frausch© taal hield li ij dei volgende jede „Dames en heeren, leden van het congres en genoodigden, heeren studenten. Als pro. Bij het examen voor het politie-diplo- ma te Utrecht behaalde het diploma, met aanteekeniog de heer H. J. Hij mans, te Boskoop. Beroepen is bij de Ned.-Herv. Gem. te Akersloot ds. Y. van Dijk, te Nieuwveen. Op den llden Oct. a. s. hoopt de heer D. van Duin, hoofd der Chr. School te Oudshoorn, den d!ag t© herdenken, dat hij vóór 50 jaren bij het Chr. Onderwijs kwam. De hertogin van Albany, die gedurende acht dagen de gast is geweest van H. M. de Koningin-Moeder, op Soestdijk, heeft deze gisteravond verlaten, om naar Engeland te rug te keeren. De Koningin-Moeder deed haar zuster tot den trein uitgeleide, Gistermorgen zijn vier bataljons van het 10de reg. inf. uit Haarlem, Hoorn en Den Helder met den trein te Baarn aange komen. Onder commando van kolonel jhr. J. F. van Spongier werd naar Soestdijk gemarcheerd waar om elf uren gedefileerd werd voor H. M. de Koningin-Moeder. Tij dens het. défilé bevond H. M. zioh met Haar zuster, de Hertogin van Albany, op bet bordes en onderhield zich met kolonel Spengler. Na het défilé marcheerden de troepen naar de legerplaats bij Zeist. Ondanks den regen was er veel belang stellend publiek. De Raad van Marken heeft, met 4 tegen 3 stemmen een verordening vastgesteld, waarbij is bepaald, dat er voor het gebruik van wegen een heffing zal geschieden van personen, die het eiland bezoeken. De kinderen van de hoogste klassen der openbare en bijzondere school te Hen gelo brachten Maandag een bezoek aan Apeldoorn. Op Het Loo stonden zij voor het Paleis te kijken en schijnen opgemerkt te zijn door H. M. de Koningin. Althans spoedig kwam een lakei hun mededeelen, clat de Prinses zou komen. Een oogenblik later kwamen de Koningin AARLANDERVEEN. Dc Raad verga dert Vrijdagmorgen om halfelf. BODEGRAVEN. Bij nader onderzoek is gebleken, dat aan den diefstal van eten schippershaak, alhier, zich niet heeft schul dig gemaakt de oliebol! enbakker J., maar wel een andere kermisreiziger, die hier ook op de kermis had gestaan. HILLEGOM. Het concert van de Hil- legomsche Harmoniekapel; dat gisteren op het balkon van Sistermans' Hotel gegeven werd, mag als geslaagd beschouwd worden, hoewel het weer niet gteheel en al mee werkte. Op het Houtplein, voor het hotel, stonden velen naar dc ten gehoore gebrach te nummers te luisteren. Het doet velen genoegen, dat het korps na zeer moeilijke tijden doorleefd te heb ben, thans zoodanige vorderingen gemaakt heeft, dat het weer in het openbaar kan' spelen. Gistermiddag is alhier een heerenrij wiel, staande voor hét kantoor van den heer Joh. Feitkamp, ontvreemd. Van het geval is bij de politie aangifte gedaan. KATWIJK-AAN-ZEE. Dinsdag kwam hier in afslag één partij pekelharing. De prijzen per kantje bedroegen: volle haring f 18.70maatjesharing f 16.35makreel f 11. LISSE. Gisteravond werd in ,,Do Kleine Vereeniging" in de Wagenstraat de eerste eierenveiling gehouden van de afdeeling Lisse en Omstr. van de V. P. N. Niet al leen waren er eieren, maar ook kippen en konijnen aangevoerd, en alles vond zeer gemakkelijk koopers. Dezte teerste veiling mag dan ook als volkomen geslaagd be schouwd worden. NOORD WIJK. Het bestuur van de afd. Noordwijk van de Algemeene Vereeniging voor Bloembollencultuur (B. B. C.) heeft zich per circulaire tot de ledten gewend,-.om machtiging te bekomen, tot het doen van stappen ter oprichting van een Rijkstuin- bouwwintercursus alhier. Reeds twee keeren werd te Noordwijk zoo'n cursus gehouden. Verleden jaar had zich wederom een 20-taL jongelui aange- 28) Het was een zuiver persoonlijk gevoel, •dat zij evenwel niet trachtte te ontcijferen. Zij koesterde geen twijfel omtrent de recht vaardigheid van haar wensch, maar op dit eenige oogenblik van haar meesterlijk be- ,beer scheen zij het initiatief of minstens de goedkeuring van haar vader of van den Koning noodig te hebben. In plaats van die goedkeuring giste zij nu intriges. Zij stond van haar zetel op om naar het venster achter haar te gaan. De atmosfeer ïn de kamer werd in eens drukkend. Geluk kig was het groote venster niet gesloten. Door een lichte drukking ging het open en kon Lydia op het balkon stappen. De lucht was al warm, de zon scheen vol op de-mar meren .fonteinen en schoot vurige stralen op den koepel van de groote serre. De frissche, geurige lucht der asters kwam in Lydia's neus, en verdrong het fijnere aroma- van theerozen en van leliën; het eentonig ge drop pel van de fon teinen vormde een heerlijk contrast met het lawaai van de stemmen daar binnen. Beneden haar strekten de goed onderhou den zandige paden van het park zich even als licht gouden linten uit langs een groote uitgestrektheidde gekroesde hoof den van de Atheensche athleten keken hoven de goed onderhouden boschjes uit en vertoond'en het ongerepte gepolijste witte marmer in de zon. Een paar tuinlieden in helde blauwe linnen kielen waren aan een bed met maandrozen bezig om de doode bladeren en takjes, die aan de volmaakte symetrie van het bed. schade deden te ver wij-deren, terwijl een paar anderen eenige schreden verder bezig waren om een heg te scheren, opdat geen enkel takje of blaadje uit de rei zou steken. Lydia zuchtte ongeduldig. Zelfs in deze uitgestrektheid) en vredige stilte gebruikte men de kunst om de vrijheid van de natuur aan banden te leggen. Alles in dit prachtige park was gemaakt, gevormd en gedwongen, iedere boom was zoo gevormd geworden buiten zijn wil, iedere bloem moest het evenbeeld van een andere zijn. Dit gevoel van onnatuurlijkheid, van het bedwingen der natuur, had haar a-ltijd ge drukt, zelfs toen zij vroeger in volmaakte overeenstemming met haar vader werkte, toen zij nog de illusies koesterde van een geheel ander Frankrijk te zien, met een wijs en weldoend vorst, een tijdperk van waarheid en van broederschap,waarin allen hand aan hand werkten voor het welzijn der natie. Wat was zij in die dagen een kind geweest! Hoe weinig begreep zij toen dat honderdkoppige monster van zelf zuchtige eerzucht, van politiek geknoei, van klemzieligheid en persoonlijke vijand schap, waardoor alle hooge idealen werden vertrapt en vernederd, alle goede gedach ten en hoogstaande toekomstplannen wer den bestreden. Zij wist en begreep het nu wel beter. Die kinderlijke idealen was zij* ontgroeid, nu had zij alleen nog maar de idealen van een vrouw, niet- minder rein, hoog of edel, maar er ontbrak een hoofd factor aan: dat was de hoop. Zij had altijd gewerkt en haar best gedaan voor dat land, hetwelk zij liefhad, haar eigen, mooi Frankrijk. Zij had met vaste hand de teu gels van het bestuur vastgehouden, ze uit de slappe vingers van haar echtgenoot overgenomen, zij trachtte nog altijd tegen bederf te waken, buitensporigheden te be snoeien en waanwijsheid te beteugelen, en probeerde tevergeefs haar oogen te sluiten voor het mislukken van haar beste pogin gen. De houding van Koning Lodewijk jegens den jeugdigen pretendent had haar de oogen geopend voor de intriges, het liegen, de valschheid in alles, het verraad, dat in iederen hoek van dat prachtige paleis loer de, voor het egoisme, dat de eenige drijf veer was van die aangedirkte poppen. Voor het eerst, sedert zij in al den glans en trots van haar jongen vrouwelijken staat, zij de macht over het zwakke en het ster ker© bewust gevoelde, was zij ontmoedigd, was zij zich bewust van het wanhopige van haar wenschen. Haar hart wees op zelfver achting, in haar zwakke dwaasheid van zich te verbeelden dat al die leeghoofden in die kamer ginds één enkele gezonde ge dachte van onder die gepoederde pruik konden laten te voorschijn komeD, één en kele geheel onzelfzuchtige wensch voor het welzijn van Frankrijk, evenmin als die ver minkte rozenboom een volmaakte bloem kon voortbrengen of dat die gesnoeide accasia de lucht met- de heerlijke geur van zijn bloesems zou kunnen vervullen. De een zaamheid had een plaatsje in de verbeel ding van Lydia gekregen. Zij liet haar geest nu vrij om te gaan dwalen. Haar ge dachten waren treurig en angstig. Zij zuohtte en fronste telkens haar voorhoofd- Ieder oogenblik werd de lucht al heeter en heeter, een reusachtig bed roede gera niums voerde een eigenaardig zure gein- naar haar neusgaten, zij vond dien veriris- scbend. Zij slaagde er nogmaals in om het gezicht van die tuinlui, die de rozenboomen en de bc-schjes mishandelden, uit haar ge- dlachten te verbannen en in den gezichts einder alleen die vederachtige wolkjes te zien, die vroolijk en vrij naar de een of andere onbekende bestemming dreven, zeker ver van die wereld van onnatuur en gemaaktheid verwijderd. Zij hield haar ooren dicht voor den schnllen lach van mylady en voor het geratel van die zinne- looze dwazen achter haar, en zij probeerde alleen naar het gemurmel van het- water in de fonteinen te luisteren, naar het aardige gesjirp van de spreeuwen en heel in de verte naar den zoeten, melancholieken zang van een leeuwerik, die in heldere ochtendlucht opwaarts steeg. Het geluid van voetstappen op de stee- nen van het balkon stoorde haar in haar overpeinzingen. Haar vader, meb denzelf den somberen trek op zijn gezicht, kwam naar haar toe. Gelukkig dat mylady ver kozen had om binnen te blijven. Met een spontane beweging, want haar zenuwen waren nog onder den indruk van haar overpeinzingen, ging zij regelrecht naar den man toe, dien zij het meest, vertrouw de in de wereld, en greep zijn beide han den in de hare. „Mijn beste, goede vader,'' pleitte zij met haar gewone ernst, „u wilt mij zeker wel helpen, niet waar?" Hy keek bij deze woorden meer vei*- schrikt dan ooit, en was haast pathetisch in zijn zichtbare hulpeloosheid, terwijl hij er zachtjes uitbracht: „Maar wat zouden wij kunnen doen, mijn kind1?'' „De „Monarch" uitzenden om prins Karei Eduard te ontmoeten," pleitte zij, „het is zoo eenvoudig." ,Het is zeer gewaagd, en zou een hoop geld kosten. Bij den tegenwoordigen stand van de schatkist „Mijn beste vader, Frankrijk kan zich de weelde van mét zijn eer te verkoopen wel getroosten." „En de Engelschen zullen woedend op ons zijn." „De Engelschen kunnen niets anders doen dan ons bevechten, en dat doen zij reedsantwoordde zij. „Het is erg gewaagd, mijn kind, erg ge waagd herhaalde hij nogmaals. „Wat is gewaagd, beste vader?'' zei zij ernstig. „Vertel mij eens wat wij wagen door de „Monarch" met geheime orders naar de Schotlandsche ku6t te zenden, naar een plaats, die niemand kent, behalve lord Eglinton en ik, een plek, door den on- gelukkigen jongen prins aan mijn echtge noot medegedeeld, vóór dat hij voor die ellendige expeditie op reis ging? Kapitein Barre zal niets meenemen dat het geheim van zijn bestemming of het doel van zijn reis zou kunnen verraden de zegelring van mijn echtgenoot aan zijn vinger, an ders niet; dit teeken zal hij zelf aan wal brengen zelfs het scheepsvolk zal niets waten dat noodlottig zou kunnen zijn of hen zou verraden." (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1912 | | pagina 1