No. 16058,
LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag- 28 Juni. - Tweede Blad.
Anno 1912
Buitenlandseh Overzieht.
Uit de „Staatscourant".
FEUILLETON.
Wonderlijke avonturen.
f y.oor de voorstelling, conventie Bedoelen
we, to Baltimore, bestaat groot© belangstel
ling. Bij do opening van de zitting van giste-
{ren bood de vergaderzaal van de conventie
gén zeer levendig schouwspel. De
[galerijen waren propvol; Overal stonden de
politie-agenten op 10 pas afstand van elkan
der opgesteld.
Onder het publiek zag 'men mevrouw Taft,
(ên een groots aan tal personen van aanzien in
ide sociale en diplomatieke wereld, die van.
[Washington waren overgekomen.
In. verband da&rmiee dat -in de/aaal de tejS
ÏKiratuur van een smeltoven hoersahte, ver.
Schenen 'verscheiden gedelegeerden en bezoe
kers met hun jaiS uit, in oen on vormelijke,
*5.aar nette kleeding.
Er waren wel meer dan duizend bezoekers
ilio geen biljet hadden.
Een groote menigte had namelijk do por-
]iers onderste boven geloopen. Zoo vonden
yelen, die van kaarten waren voorzien, hun
plaatsen bezet. Dit gaf aan eliding tot he-
lyige standjes en de politie was niet in staat
ide orde te handhaven. Zoo sohoen het edrst
er geen sprake was van een ordelijk ver
loop der werkzaamheden.
Aan (de orde was de stemming over de
[betwiste zetels voor Zuid-Dakota. Na da
stemming bleek ,dat de volgelingen van
[Wilson, zeer in aantal walren gestegen. Wil
don, de gouverneur van New.Jersey, en
Olarke, de voorzitter van het Huis van Af-
ige vaardigden, worden thans als de eenigate
pandidaten beschouwd voor de candidatuur
ider democraten. Niettegenstaande eohter de
[toeneming van hot stemmen cijfer der volge
lingen van Wilson, is diens candidatuur
{niet verzekerd. Do meerderheid, die vereisoht
[wordt vooir de candidatuur voor het presi-
Identschap, twee derde, heeft hij niet, want
föp 't oogenblik becijfert men den stand als
tvolgt639 voor Wilson en 437 voor Clarke.
Do muiterij der Turksohe solda
den neemt steeds groot-er afmetingen aan.
De „Lok. Anz." weet daarover vele bijzonder
heden moe te doelen. De Albaneesohe op
standelingen hebben den wali en den stede-
lijken commandant van Monastir gevangen
genomen. De militaire opstand, waarvan Mo-
pas tir, Perlepo en Dobro de middelpunten.
zijn, neemt een onrustwekk-enden omvang aan.
ïn Monastir muiten o'p dit oogenblik treeds
12 bataljons. Daarvan hebben zich er 4 met
1de opstandelingen verbonden. Een bekend
Staatsman verklaarde, dat de opstand in Al
banië onrustbarend veel lijkt op den opstand,
[waardoor Abdul Hamad tot het verleenen
JTan een constitutie god wou gen werd. De re
volutie schijnt het sohoppen van een nieuw
fvrijhoid&Legar ten doel to hebben. Men vreest,
'dat de beweging op Kans tan ti/nopel en de
Dardanelles, zal overslaan, waar d© verhou
ding- tussohen manschappen en officieren
fipeor gespantnen'is.
De minister van binnenlandsclie .zaken be-
jgaf zLoh met verschillende andeire ministers
paar Said pasja. Hij deelde, hem: mede, dat
Ide militaire opstand gevaarlijke vormen aan-
tnam en da.t, evenals vier jaar geleden, vele
(officieren zich in de bergen teruggetrokken
[hebben. Said pasja aeide kalm dat, zoodra
Ambtelijk bewezen is, dat er ontevredenheid
[hoerscht over de tegenwoordige rogeoring, hij
[het als zijn plicht beschouwt, zioh terug
jte trekken, daar men bij den buitenlandsohcn
(oorlog nog niet een binnenlandsche oneenig-
(hedd hebben kan. Hij diende daarom als eerste
[mi ii is ter zijn ontslag in. Said pasja bleef op
(Zijn stuk staan, ofschoon de minister van
ibinn-enlanrisoh© zaken verklaarde, dat de
'grootvizier gemeene zaak maakte met de
Opstandelingen, als hij thans aftrad in plaats
Van tegen hen op te treden. De ministers
hielden daarop een buitengewone ver gade-
ring zonder Said pasja, (lie 7 uur duurde.
Er werd besloten mot Hilmi en Hakki te
ion der handelen over het grootvizierschap.
Op de Porte komen onophoudelijk nieuwe
berichten binnen over uitbreiding van den
opstand.
De deserteurs van Monastir eisohen dat
Ide ministère aftreden, behalve die van bin
nenlandsche zaken, en dat het Jong-Turk-
techc comité wordt ontbonden of van de voor
hen ongewensohte elementen wordt gezui
verd. Het oomité moet geneigd zijn het mi
nisterie 'gedeeltelijk Op té offeren, m[a,ar de
Kamér niet.
In de staking in Frankrijk is geen veran
dering gekolnen. Het blijft er bij het oude.
Te Mareeille liggen thans zestig schepen
in de haven, die geen bemanning hebben.
Do regeering heeft pogingen gedaan om!
de zaak te doen eindigen. Het resultaat
is eohter nihil, want de reeders willen
niets weten van een soheidsgexecht, Eigen
lijk is 't zoo dotm.' nog niet, want do re
geering stount hen immers met het plaatsen
van marine-matrozen op de schepen. Dom
om dan 6poodig toe te geven.
De inscrits mari times hebben het scheids
gerecht aanvaard en evenzoo de „Messageries
Mari times". De regeering Stelt a ah partijen
voor om! nu alvast met deze twee Organi
saties te gaan onderhandelen, doch hét (re
sultaat van dit voorstel is nog onbekend.
In 'de Kamer is een interpellatie over
de kwestie gehouden; ten slotte werd ver
trouwen in de (regeering uitgesproken.
Met den graanvoorraad is 'fc niet bepaald
gunstig gesteld. In da ministerraad is daar
om reeds ter "sprake gekomen den invoer
van graan en meel.
Met de rust der groote mogendheden is
't al sinds lang gedaan. Niet dat er op het
oogenblik een oorlog dreigt, maar geregeld
zijn de militaire autoriteiten behept met spi-
onnagekoort9. Vreemdelingen en land-
genootön worden eigenlijk altijd als spion
nen "beschouwd. Onze oostelijke nabuur, heeft
een groote reputatie op dit punt. Daar zijn
nu oen drietal mannetjes uit 'b eigen land
onder handen genomen. De een0» een gewezen
politie-agent uit Wilhelmshavén kreeg 6
jaar tuchthuis, een tweede, ook een ex-politie
agent is van vervolging ontslagen, omdat
hij krankzinnig is, Imaar een derde, oen seiner
eerste klas uit voornoemde stad, die beschul
digd werd aan Engeland gedeelten uit het
seinboek te hebben verraden, is er 't slechtst
afgekomen.
Hij werd veroordeeld tot zes jaren tucht
huisstraf, eerverlies voor 'den tijd van. tien
jaren, verwijdering uit da marine en zal
bovendien, nadat hij de gevangenis heeft
verlaten, onder politietoezicht geplaatst wor
den. Hij kan 't er mee doen.
Het geval met den Rus wordt door de
Duitscho autoriteiten minder onschuldig voor
gesteld. 't Heet dat de arrestatie niet op
losse gronden is geschied, maar er wel
degelijk bewijzen voorhanden zijn. Intussöhan
ds men er in St.-Pebersburg slecht over te
spreken.
De algemeeno beschouwingen 'in den Ita
lian nsohen. Senaat over do kiesrecht-
hervorming 'zijn gesloten.
Giolitti deed de noodzakelijkheid uitkomen de
landarbeiders, door him liet stemrecht te
verschaffen deel te laten nemen aan de re
geering van het land. De toekomst van de
natie, zei de hij, 'zal voortaan berusten bij
de volksklasse en deze moet men overtuigen,
dat zij heb, !meest belang hebben bij den
gang van zaken. De minister hoopte, dat een
Breed© schaar van arbeidcrsafgevaajrdi'gden
tin de Kalmer 'zou komen. Ten slotte ver
klaarde hij zioh voor hét oogenblik tegen
Vrouwenkiesrecht.
Do Senaat nam daarop het ontwerp mot
135 tegen 19 stemmen aan en ging pver tot
de stuksgewijze behandeling der artikelen.
Kamer van Koophandel en
Fabrieken te Leiden.
V..
Drukke rij en. Ofschoon het moeilijk
is in het algemeen daaromtrent gegevens
te verkrijgen, kan men aannemen, dab de
hier ter stede gevestigde drukkerijen ruim
schoots van werk zijn voorzien.
De heeren Dros enGebr. Tiele-
m a n deelen med'e
De gang van zaken in onze zeep- en
glycerine-industrie was gedu
rende 1911 tamelijk bevredigend. De hooge
olieprijzen daalden in den .loop van het
jaar, maar zijn nog niet op het normale
niveau gekomen. De zachte zeep werd
evenals vorige jar.en in het binnenland en
in de Nederlandsche koloniën geplaatst,
terwijl de ruwe glycerine weder bot hoogen
prijs in Nederland werd verkooht.
De nieuwe fabriek aan den Heerenweg,
in de gemeente Zoeterwoude, kon door te
late levering van een machinefabriek in
1911 niet meer in werking worden gezet en
is eerst thans in gebruik genomen. Het ïs
te betreuren, dat aan Lamm ©schans
een vaste br ug over dien Vliet
wordt gemaakt, naar wij vernemen alleen
ten behoeve van de nog sporadisch voorko
mende trekschuiten, en men niet geneigd
is in plaats van deze brug een overzetpont
te nemen, zooals een paar honderd meter
verder ook gebruikt wordt. De grootere
schepen zullen dus mettertijd niet van uit
het nieuwe kanaal naar de fabriek kunnen
komen..
Distilleerderij en ha n-d el in
gedistilleerd. Heb is te betreuren,
dat de Leddsohe distillateurs nog niet ge
slaagd zijm in hun pogingen in den vreemde
afzetgebied te veroveren; de resultaten der
zaken bleven ongeveer dézelfdé als in 1910.
Moutfabrioage voor Brou
wer ij. De buitengewone hitte in de 2de
helft van den zomer van 1911 veroorzaakte
een aanzienlijke vraag naai* mout, zoadat
nog aanwezige voorraden geheel tot zeer
Ioonende prij-zen konden worden opge
ruimd.
Brouwe rij-i n d u s t r i e. Ten ge
volge van het zachte winterweer, den
schoonen Meimaand en de buitengewone
hitte in Juli, Augustus en September is het
biergebruik in 1911 zeer groot geweest.
Wel is waar moesten de brouwerijen zioh
groote offers getroosten voor aanschaffing
van nieuwe vaten, extra-loonen en van Juli
af hoogere moutprijzen, maar toch zullen
die brouwerijen, welke met 1 October
haar balansen afsloten,zooals dit in som
mige brouwerijen te doen gebruikelijk is,
op een zeer gunstig jaar kunnen terugzien.
Wreed werd echter de goede stemming in
de latere maanden van het jaar gestoord,
toen bleek dat zoowel de prijzen van gerst
en bijgevolg ook van mout, alsmede die
van hop ontzaglijk veel hooger inzetten.
Vooralsnog zijn de vooruitzichten voor
de hrouw-indusfcrie in 1912 droevig te noe
men.
Zoubindustrie en Leïdsohe
Zoutkeet. Door de Leideche Zoutkeet
werden afgeleverd 3,952,112^ Kilogram ge
raffineerd' zout, tegen 4,149,287^ K.G. in
1910. De resultaten waren vrij bevredi
gend.
Handel in Mag nesiet-erts.
1911 ging met zeer groote moeilijkheden
gepaard, vooral om aan het benoodigd
kwantum ruwe magnesiet te komen en wel
ten deele als gevolg van den oorlog tus-
schen Italië en Turkije, ten deele van de
cholera-epidemie in den Levant.
Liepen dé zeevrachten gestadig op, daar
tegenover was door de algemeen©
sohaarschte een prijsstijging te constatee-
ren, diede eindresultaten alleszins gunstig
en bevredigend maakte, waardoor met
groote voldoening op het afgeloopen jaar,
wat die resultaten betreft, kan. worden
teruggezien.
Graanbeurs. Gedurende 1911 be
droeg het aantal geabonneerden 116, terwijl
de Beurs bovendien nog werd bezocht door
7134 personen. Het grootste aantal bezoe
kers op één dag, behalve de geabonneer
den, bedroeg 153; het kleinste aanbal 97.
Van de uitstal tafels waren er 46 verhuurd.
Het aantal aangeslotenen bij telefoon en
telegraaf bedroeg 32.
Bij Kon. besluit i3 met ingang van 1 Juli
benoemd tot referendaris bij de Algemeene
Rekenkamer M Sterkenburg, thans hoofd
commies; zijn met ingang van 1 Juli bij het
Dep. van Fin. bevorderd tot hoofdcommies
W. F.. J. Houtkamp en M. L. Eybergen,
bieden thans oomnmes; tot adjunct-oominies
W. F. Reeser, thans eerste klerk;
is benoemd bij het reserve-personeel der
landmacht, tot reserve-kapiteln-kwartier-
meester in het 2de landweerdistrict, de re-
serve-eerste-luitenant-kwartiermeester F.
Dekker, van dat distriot;
is met ingang van 1 Juli, P. H. A. Mid-
delraad, thans tijdelijk machinist-electri-
cien bij de rijks-electriciteitswerken van het
kanaal van Gent naar Terneuszen te Ter-
neuzen, benoemd tot opziohter-electricaen
bij den rijkseleotriciteitswerken te IJmui-
"den;
zijn met ingang van l Juli ter algemeene
landsdrukkerij benoemd tot adjunct-oom
mies J. B. van der Veen, te Amsterdam, en
D. W. Ihnken, thans eerste klerk bij g3-
noemde drukkerij
is met ingang van 1 Sept. a. s. aan jhr.
C. J. de Jong van Beek en Donk, te Zwolle,
op zijn verzoek, eervol ontslag verleend als
hoofdingenieur-directeur van den rijkswa
terstaat lste kl-met dankbetuiging voor
de door hem aan dén lande bewezen dien
sten; met ingang van 1 October a. s. aan
P. H. Kemper, te 'e-Gravenhage, op ver
zoek eervol ontslag verleend als hoofdin
specteur-generaal van den Rijkswaterstaat
met dankzegging voor de door hem gedu
rende een reeks van jaren aan den lande
bewezen gewiohtige diensben; en zijn met
ingang van dienzelfden datum benoemd:
tot hoofdinspecteur-generaal van den rijks
waterstaat E. R. van Nes van Meerkerk,
thans inspecteur-generaal van den Rijks-
w'aterstaat; tot- inspecteur-generaai van
den Rijkswaterstaat J. 0. Ramaer, thans
hoofdingenieur-directeur van den Rijkswa
terstaat lste kl.
Voorts zijn meb ingang van gemelden da
tum bevorderd: tot hoofdingenieur-direc
teur van dien Rijkswaterstaat lste kl. M.
Caiand en H. Wortman beiden thans
hoofdingenieur-directeur van den Rijkswa
terstaat 2de kl.; tot hoofdingenieur-direo-
teur van den Rijkswaterstaat 2de kl. H.
van Oordt en G. Rooseboom, beiden thans
ingenieur van den Rijkswaterstaat lste kl.
tob ingenieur van dien Rijkswaterstaat lste
kl. A. Th. de Groeft en W. G. 0. Gelinck,
beiden thans ingenieur van den Rijkswa
terstaat 2de kl.; tot ingenieur van den
Rijkswaterstaat 2de kl. J. J. Canter Cre-
mers, thans ingenieur van den Rijkswater
staat 3de kl., tot ingenieur van den Rijks
waterstaat 3dé kl.jhr. A G. Beeloerte
van Blokland thans adjunct-ingenieur van
den Rijkswaterstaat;
is toegekend, bij bevordering de eero-
m^daille der orde van Oranj©-Nassau, met
de gekruiste zwaarden, in zilver aan den
sergeant-majoor-titulair P. Gehrels, van
het 8ste reg. inf., gedetacheerd bi) de
cadettenschool.
Een derde rijksvischafslaggebouw
te IJmniden.
De Vereeniging van Reeders van Vls-
E-chersvaartuigen te IJmuiden heeft zich
met een adres tot den Minister van Water
staat gewend, waarin adressanten opnieuw
en ditmaal gezamenlijk verzoeken aandacht
te willen schenken aan de meer en meer
noodzakelijk blijkende behoefte van een der
de Rijksvischafslaggebouwten minste even
groot als elk der beide bestaande gebouwen,
aan de noordzijde van de Rijksvisschersha-
ven te IJmuiden, alsmede, in verband met
de exploitatie van den Rij ksvisohaf slag fa
het algemeen, aan de urgente uitbreiding
van het stationsempiacement
Het aantal IJmuider stoomtrawlers is we
derom met een twintigtal uitgebreid, ten
gevolge waarvan de geschetste moeilijkhe
den nog grooter zullen worden, terwijl ver
schillende gegevens ©r op wijzen, dat een
verdere uitbreiding der vloot te wachten
is. De Vereeniging spreekt, thans opnieuw
aan den vooravond van een winterseizoen
met te weinig los-, afslag en expeditie-
ruimte staande, het eerbiedig vertrouwen
uit, dat do Minister aanleiding moge vinden
zoodanige maatregelen te nemen, als noo-
dig zijn om het hierboven omschreven derde
Rijksidsoliafslaegebouw, alsmede het nieu
we Btafcionsemplacement, vóór den winter
van 1913 gereed te doen komen.
Brief anfoniaat.
De Zwitsereoho correspondent van do ,,N.
R. Ot." schrijft
„Dezter dagen deed ik in Bazel eeli merk
waardige ontdekking, die (als ilc' mij niet
vergis) ook voor Holland nog nieuw is.
He méést na langdradige besprekingen, dié
bijna don heelen dag in beslag genómjon;
hadden, de uitkomst mijner bemoeiingen pör
aangeteekénd en brief nog aan derden mee-
deelen. Toen ik echter mét mijn brief klaar
was, sloeg het precies acht uur, en ik was
dus voor het postkantoor te laat.
Stel u echter mijn blijdschap voor, toon
de hotelhouder mij vertelde, dat er in het
hoofdpostkantoor, in de groote hal, die tot
laat in dejn nacht voor het publiek geopend
blijft, een automaat is opgesteld, die de brie
ven voor het binnenland op een heel een
voudige manier „aanteekent."
Het toes bel was snol gevonden. Men opent
aan de voorzijde een klein deurtje en steekt
zijn brief in een spleetvoTmiga opening. Dan
sluit men heb deurtjo weer, en werpt een
10-oentime-stuk in een gleufje. Een kleine
slinger ter zijde van den automaat wordt
tweemaal omgedraaid, en de manipulatie is
klaar. In een kleinen koperen beker aan
de voorzijde van den automaat komt het regu
gegleden, keurig afgestempeld met datum en
contrólenummér, plaats en tijd van afgifte.
Do gedeponeerde btrief, op dezelfde wijze af
gestempeld, valt in de brievenbus, die ge
regeld geledigd wordt.
Natuurlijk bewijzen dergelijke automaten
niet alleen na pesttijd goede diensten. Mij
dunkt, dat zij ook in den loop van den dag
Veel kunnen bijdragen om' het lastige drirn-
gen en hét tijdroovende waahten voor de
loket tan zeer te verminderen."
Naar aanleiding hiervan markt een lezer
Van de ,„N. Ot." op, dab zoo'n automaat ook
óp het Haagsohe postkantoor in werking is
geweest. Daar voldeed het toestel echter niet
op den duur.
1913.
Het hoofdbestuur van den Ned. Bond
van Vereenigingen van den Handeldrij-
venden en van den Industrieelen Midden
stand heeft zich tot den Minister van Bin
nenlandsche Zaken gewend! met verzoek
van Rijkswege door tot een bedrag van
f75,000 deel te nemen in het waarborg
fonds, de tot-stand-koming te verzekeren
van dé Nationale Kunsttentoonstelling in
1913 te 'oGravenhage, bot het houden
waarvan eenigie heeren het initiatief heb
ben genomen-
Het hoofdbestuur wijst er op, dat de
al of "niet uitvoering' van het plan van
grooten invloed zal zijn op het vreemde-
lingenbezoök h. fc. I. bij gelegenheid van
dé opening van het Vredespaleis; dat ter
zelfder tijd en in hetzelfde gebouw bij
eenbrengen van een keurverzameling van
de Hollandsohe kunstnijverheid uit de
laatste 50 jaren van groot belang zal zijn
voor aé ontwikkeling van dien nationalen
tak van welvaart en dat het aan geen twij
fel onderhevig is, dat een groot vreemdé-
iingenbezoek niet anders dan een gunBti-
gen invloed zal kunnen hebben op a!e wel
vaart van de geheel© bevolking van ons
land.
Waar, als de Regeering 76,000 geeft,
het waarborgfonds, groot f 125,000 verder
door particulieren zal woróén volteekend;
waar B. en Wé. van 'e-Gravenhage zeer
belangrijken eteun hebben toegezegd en
waar eindelijk u© entréegelden ten bate
van het waarborgfonds zullen komen, zoo
dat een ó'eel van dit fonds weer in 'e Rijks
kas zal terugvloeien verzoekt het hoofd
bestuur dringend de plannen van het uit
voerend comité der tentoonstelling van
Regeeriugswege te steunen.
Bakkersnaclitarbetd.
De olassicale vergadering der Ned,-Herv.
Kerk te Zwolle heeft met 26 tegen 12
stemmen de volgende motie aangenomen:
,,De olassicale vergadering van Zwolle,
het betreurende, dat het der overheid niet
is mogen gelukken den gedwongen nacht
arbeid der bakkers af te schaffen, spreekt
den wensch uit, dat het haar alsnog moge
gegeven zijn maatregelen te treffen, waar
door aan dien gedwongen nachtarbeid een
eind zal worden gemaakj), en besluit dit
haar gevoelen ter kennis van de Tweede
Kamer te brengen."
72)
Den geheelen namiddag bracht de En-
gelschman met rooken en slapen door.
Eerst den volgenden dag ging hij weer aan
het werk.
„Wilson, ik ben klaar; thans gaan wij
er op los."
„Laten wij er op losgaan!" riep Wilson,
.Vol krijgshartig vuur. „Ik snak er naar."
Holmes had clri© langdurige samenspre-
kingen, eerst met mr, Det-inan, wiens wo
ning hij tot in de minste bijzonderheden
bestudeerde; met Suzanne Gerbois, wie
hij telegrafisch had verzocht over te ko
men en die hij met betrekking tot de Blon
de Dame ondervroeg; ten slotte met zuster
August©, die sedert den moord op baron
d'Hautrec in haar gestioht verbleef.
Bij iedier bezoek wachtte Wilson buiten
en telkens vroeg hij
„Tevreden V'
„Zeer tevreden."
„Ik was er zeker van. Wij zijn op den
goeden weg."
Zij liepen veel. Zij bezochten de twee
£crceelen aan weerszijden vaji den huize
d'Hautrec in de avenue Henri-Martin
daarna gingen zij naar do rue OLapeyron,
en terwijl hij den gevel van het huis No. 25
bekeek, ging Holmes voort:
„Blijkbaar bestaan er geheime verbin
dingen tussohen al deze huizen. Maar wat
ik niet begrijp..."
In zijn binnenste, voor de eerste maal,
ftrwijfolde Wilson aan de almacht van zijn
genialen medewerker. Waarom sprak hij
zooveel en handelde hij zoo weinig?
„Waarom?" riep Holmes, terwijl hij al
dus antwoordde op de geheime gedachten
van Wilson; „ornaat men met dien ver-
wenschten Lupin in de lucht schermt, op
goed geluk af, en omdat men, in plaats
van de waarheid te kunnen afleiden uit fei
ten, men ze uit zijn eigen hersens moet
halen, om vervolgens te zien, of zij wel in
overeenstemming is met de gebeurtenis
sen."
„En de geheime verbindingswegen dan?"
„Wat dan nog? Zelfs al kende ik ze, al
kende ik dien, die Lupin in staat gesteld
heeft bij zijn advocaat binnen te komen,
of dien, langs welken de Blonde Dame ge
gaan is na den moord op baron d'Hautrec,
zou ik er dan nog iets door opschieten?
Zou mij dat wapenen geven voor den aan
val?'
„Laten wij toch maar aanvallen!" riep
Wilson.
Hij had nauwelijks uitgesproken, of hij
6prong met een kreet achteruit. Er was
iets voor hun voeten gevallen, een half
meb zand gevulde zak, die hen ernstig had
kunnen kwetsen.
Holmes hief het hoofdi op, boven hen
waren werklieden aan het werk op een
stelling, die was bevestigd aan het balkon
der vijfde verdieping.
„Nu, wij mogen van geluk spreken," riep
hij, „een stap verder en wij hadden den
zak van die onhandige kerels op het hoofd
gekregen. Men zou heusch gaan geloo-
ven..."
Hij hieid plotseling op, snelde het huis
binnen; holde de vijf verdiepingen op, klop
te aan, drong de woning binnen tot grooten
schrik van een kamerdienaar en liep naar
het balkon. Er was niemand.
„Waar zijn de werklieden, die zooeven
hier waren?" vroeg hij den kamerdienaar.
„Zij zijn zooeven heengegaan."
„Langs welken weg?"
„Langs de dfienstbodentrap."
Holmes boog zich over de leuning. Hij
zag twee mannen met rijwielen aan de
hand, uit het huis komen. Zij sprongen er
op en verdwenen.
„Werkten zij al lang op deze stelling?"
„Sedert vanmorgen pas. Het waren
nieuwe."
Holmes ging weer naar Wilson.
Zij gingen terneergeslagen naar huis en
deze tweede dag eindigde in somber zwij
gen.
Den volgenden dag wérd hetzelfde pro
gramma afgespeeld. Zij gingen op dezelfde
bank in de avenue Honri-Martin zitten en
tot groote ergernis vo,n Wilson, die zich
volstrekt niet amuseerde, volgde weer een
eindeloos posten voor de drie huizen.
„Waar waant ge tooh op, Holmee? Tot
Lupin uit die huizen komt?"
„Neen."
„Tot de Blonde Dame verschijnt?"
„Neen."
„Waarop dan?"
„Dat er een kleinigheid zal gebeuren,
een heel kleine kleinigheid, dié mij tot
uitgangspunt kan dienen."
„En als die niet gebeurt?"
„Dan zal er iets in mij ontstaan, een
vonk, die het vuur in het kruit zal steken."
Een enkele gebeurtenis verbrak de een
tonigheid van dezen morgen, maar op
uiterst onaangename manier.
Het paard van een heer, die het rijpad
volgde tussohen de twee keiwegen van de
laan, maakte een zijsprong en stootte tegen
de bank, waarop zij zaten, zoodat het
paard den schouder van Holmee even
raakte.
„Ho, hol" grinnikte deze, „een beetje
verder en mijn schouder zou verbrijzeld
zijn."
De heer had het te kwaad met zijn
paard. De Engelsohman haalde zijn revol
ver te voorschijn en mikte. Maar Wilson
greep hem haastig bij d!en arm.
„Gij zij't gek, Sherlock I Zeg... wilt gij
dien heer doodschieten?"
„Laat me tooh los, Wilson, laat me los!"
Een worsteling ontstond, gedurende wel
ke de heer zijn paard in bedwang kreeg
en het de sporen gaf.
„Nu kunt ge schietenriep Wilson zege
vierend, toen de ruiter zich op eenigsen
afstand bevond'.
„Maar driedubbele stommerik, begrijpt
ge dan niet, dat het een medeplichtige was
van Arsène Lupin?"
Holmes beefde van woede. Wilson sta
melde, geheel van streek
„Wat zegt ge? Die heer?"
„Is een medeplichtige van Lupin, even
ais de werklieden, die ons dén zak naar
het hoofd hebben gegooid."
„Is dat wel aannemelijk?"
„Aannemelijk of niet, er was een mid
del, om zekerheid te krijgen."
„Dien heer te dooden?'
„Neen, door heel eenvoudig zijn paard
neer te schieten. Zonder uw optreden zou
ik een van de medeplichtigen van Lupin te
pakken hebben. Ziet ge nu uw dwaas
heid in?"
De namiddag was even vervelend. Zij
richtten thans het woord niet tot elkaar..
Om vijf uren, terwijl zij op- en neerliepen
in de rue Clapeyron, waarbij zij zorg droe
gen zioh van de huizen verwijderd te hou
den, liepen drie jonge werklieden, die ge
armd liepen te zingen, tegen hen aan en
wilden hun weg vervolgen, zonder elkaar
los te laten. Holmes, die uit zijn humeur
was, verzette er zich tegen. Er ontstond
een korte botsing. Holmes zette zich in
postuur om te boksen, gaf er één een stomp
in dé borst, een andér een stomp in het
gelaat en rukte de jongelieden van elkaar,
die, zonder iets te zeggen, hun weg voort-
zeitten.
„Ha!" riep hij, „dat doet me goed. Ik
had juist zin... een goede lichaamsbewe
ging..."
Maar toen zag hij Wilson tegen een
muur geleundl staan en zeide tot hem:
„Kom, wat is er, oude jongen? Wat riet
ge bleek
De oude jongen wees naar zijn arm, die
er onbeweeglijk bij hing, en stamelde:
„Ik weet niet wat mij soheelt... mijn arm
doet zoo'n pijn..."
„Pijn in uw arm? Heusch?"
„Ja, ja, in mijn rechterarm."
In weerwil van alle pogingen, slaagde hij
er niet in den arm te bewegen. Sherlock
betastte hem, eerst zachtjes, toen stevi
ger, „om den juisten graad van pijn te be
palen," naar hij zeide. De juiste graad van
pijn was zoo hoog, dat hij zeer ongerust
een naburige apotheek binnenging, waar
Wilson de behoefte gevoelde in zwijm
te vallen.
(Wordt vervolgd.)
