K.SNDÏSS.TEELT. Beroemde musici. Een nieuwe tramwagen, pas te New-York in gebruik genomen. Door de practisehe plaats van den in- sagiers mogelijk maakt, wordt het opont- gang, n.l. in het midden, en welke een houd op de halteplaatsen aanmerkelijk tegelijkertijd in- en uitstappen van de pao- verkort alcoholische, pok thees, de cacao, enz-, de rkoffie. Het gebruik van. koffie en jook van thee is zoo algemeen doorgedrongen, dat deze producten een integreerend deel van de sa- fmenleving uitmaken- De koffi.eetruik, afkomstig uit A 'firdlka, en van daar overgeplant naar Arabic, Oost- em [West-Indië, draagt ketrsvormige vruchten, .die ieder twee zaden, de zoogenaamde kof- fieboonem, bevatten, die aan de zijden, waar mee ze tegen elkander liggen, vlak en van een groefje voorzien zijn. De koffieboom of «(struik draagt in den bloeitijd naar jasmjjn gelijkende bloemen, die een aangenomen geur hebben. De vruchten zijn eerst groen en worden later .bruinrood. Omstreeks 1690 is de koffiestruik naar Java overgebracht, en daarna verder verspreid. De bewoners van Arabiê wisten sinds lang uit de vrucht een drank to bereidenmaar het roosteren en branden is een uitvinding der zeventiende eeuw. De eerste koffiehuizen verrezen te Kon stan tino pel in 1554, te Londen in 1652 en te Marseille in 1671. De hoeveelheid kof fieboon en, die jaarlijks verhandeld worden, lrfl/n bij mil Li oen en en nog eens millioenen gebeld worden. De koffie bevat een kristalliseörende zelf standigheid, „de Caffeine", die ook in thee en cacao aanwezig ia, dus juist in die plant aardige producten, welke als genotmiddel zoo hoog aangeschreven staan. Etr zijn heel wat soorten van koffie. De beste van alle is de „Mokka", maar deze wordt in het eigen vaderland hoofdzakelijk verbruikt, en slechts in kleine hoeveelheden uitgevoerd. •Bij ons staat de Java-koffie, met name die uit de Preangetr, hoog aangeschreven. Ook die van Oeylon en de soorten uit Brazilië worden veel gezocht. Zooads met zoovele andere artikelen, staat ook de koffie aan ver- yaisching bloot, ja, wordt zaj zelfs zoo be drieglijk nagemaakt, dart een leek haar niet van de échte boonen kan onderscheiden. Zoo treft men in den handel een product laan in den vorm van koffiebonnen, dat be staat uit geroosterde en gemalen cichorei wortel. Wie evenwel de moeite wil doen, om zich van de echtheid der boonen te over tuigen, kaai dit gemakkelijk nagaan; want bij echte koffieboonen bevindt zich tusschen het eerste en tweede laagje een dun vlicsje. De koffie wordt door de produoeerende landen in ongebranden toestand in den han del gebracht, want alleen in dezen toestand kan de koffie lang bewaard worden. Ge brande koffie en vooral als zij gemalen is, verliest veel van haar geur. Om gebrande koffie goed te houden, moet ze in gesloten trommels op een droge plaats bewaard wor den. Van het branden der boonen hangt het vooral af, of zij aan de verlangde eigen schappen zullen voldoen. Het branden der boonen is daarom, noodzakelijk, omdat de ingebrande boonen taai, hoornachtig en moei lijk fijn te maken rijn, terwijl de smaak zeer onaangenaam is. Door het branden worden de boonen broos en kunnen goed fijn ge malen worden. Door de hooge temperatuur bij het. branden, komen de geurige extrac- tiefstoffen vrij. Verder worden de boonen door het branden „ontleed en de bestand- deelen omgezet; een vluchtige olie, de koffie- olie, komt vrij en geeft dien edgenaardigen reuk. Dc suiker wordt omgezet in caramel, waar door de koffie voor een groot deel haar donkere kleur verkrijgt en ook de smaak verhoogd wordt. De „Alex-Meyer-koffie" is onder toevoeging van suiker gebrand, waar door zij geuriger geworden is. De voor naamste bestanddeeleu van koffie zijn eiwit stoffen, caffeine, vet en vluchtige oliën, sui ker, looizuur, vezelstof en aschbestanddee- lon.I Het is van al deze stoffen de caffeine, die giftige werking kan teweegbrengen, doch alleen bij overmatig gebruik. Tegenwoordig brengt men caffeïne-vtrije koffie in den han del, waaruit door bijzondere bewerking met heeben damp en lucht de caffeine verwij derd is. Wie echter de gunstige werking van de koffie ten volle wil genieten, moot haar onveranderd gebruiken. Als voedingsmiddel heeft zij geen waarde, want het vet en het eiwit gaan uit d© boonen niet in het af treksel oVer. De werking der koffie bestaat uit de opwekking van het zenuwstelsel, waar door de bloedsomloop sneller en de lichaams warmte kooger wordt. De koffie ka.-p een zeer goed middel zijn tegen hoofdpijn en spijsverteringsverstoringenook verdrijft zij het loome gevoel der spieren en vernieuwt als het ware de krachten. Koffie bekleedt dus onder de genotmiddelen een voorname plaats, zóó zelfs, dat men niet spreekt van het gebruik van spijs op het midden van den dag, maar van koffiedrinken. Consul-generaal Rietbergen, te Kopenha gen, vestigt de aandacht op de proef, welke in de laatste jaren in Denemarken genomen is, om rendieren uit Hoorwegen te importee- ren, ten einde den bewoners der groote hei- destreken in Jutland een nieuwe bron van inkomsten te geven, en voordeel te trekken uit de groote hoeveelheden rendiermos en korstmos, die tot voor eenige jaren als on bruikbaar werden beschouwd. Wel worden in Denemarken, evenals in Nederland, de meer vruchtbare gedeelten der heide be bouwd, terwijl de minder vruchtbare bodem met sparren en dennen wordt beplant., doch men heeft groote stukken, die voer landbouw en voor reboisatie te onvruchtbaar waren, moeten laten liggen. Het is juist op deze stuk ken onvruchtbare heide, die voor niets an ders bruikbaar zijn, dat nu oen proef wordt genomen met rendieren. Het blijkt namelijk, dat op doze onvrucht bare heide het zoogenaamde rendiermos en korstmos, wat een zeer gezocht voedsel voor rendieren is, het weligst tiert. Een der hoofd vragen, die het eerst in aanmerking kwam, was. in hoeverre het betrekkelijk zachte kli maat in Denemarken een hinderpaal zou op leveren voor den invoer van rendieren, die nit de noordelijkste gedeelten van Noorwegen waren geïmporteerd. Dit punt is zeer bevre digend beantwoord, daar de genomen proef bewezen heeft, dat de ingevoerde rendieren het klimaat in Denemarken zeer goed ver dragen. De heide in Jutland, hoewel te schraal voor andere dieren, levert genoeg voedsel op voor het rendier. Wanneer men hét vrij laat rondloopen, is een oppervlakte van 25 HA. land groot genoeg voor ongeveer 15 rendieren en deze kudde kan jaarlijks on geveer f 375 opbrengen. De prijs van een ren dier is thans f 100, doch wordt natuurlijk belangrijk minder, wanneer het proefstation in Jutland kalveren kan gaan leveren. Het vlees oh is zïeer smakelijk en goedkoopeT dan rundvleesch. Het wordt in Denemarken tegen den gemiddelden prijs van 50 ots. per pond verkocht. Het gewei, dat ieder 'jaar afvalt, wordt in Duitschland voor 'f 10 verkocht. In den ruitijd verharen de dieren 3 4 "Itap-t en het haar wordt tegen 2 a 3 gulden per 'dier verkocht. De rendierhuid wordt drie a vier keer zoo hoog betaald, als een schapeveL Een lam, in het voorjaar geboren, kan, in het najaar voor f 25 verkocht worden, zonder dat eenige noemenswaardige onkosten aan voedsel zijn besteed. Hoewel het rendier vette melk geeft, is de hoeveelheid zeer gering; in Jutland worden de dieren dan ook "niet, zoo als in Noorwegen het geval is, gemolken. Aangemoedigd door Eet slagen der proefne ming in Jutland, Heeft nwm in Duiteohland het plan opgevat, op de Lüneburger heddj ook proeven te nemen, en de kans van. slagenj is ook in Nederland, waar het klimaat en- de gesteldheid des bodems zoozeer met da' Deensche overeenkomen, -naur de meening vaa' consul Rietbergen, niet uitgesloten. Het] schijnt echter vooralsnog raadzaam te rijn, verdere resultaten van Het proefstation ij Jutland af te wachten, alvorens proeven1 in andere landen te nemen. Wel is Het ge bleken, dat het rendier met succes in Jut land kan worden ingevoerd, «inch het be trekkelijk nog jonge proefstation te Ere deriks, in Jutland, kan, hoerwd van ver scheidene zijden aanvragen voor den ver-! koop van jonge kalveren zijn ingekome^ nog geen resultaten voor de heidebewoners' aanwijzen, en ook kan nog niet worden ge zegd, of ook de nakomelingen der gteïmu porteerde dieren hun goede eigenschappen' zullen behouden, of in het tweede en derda geslacht zullen degeujereetrem. De muziek bezit van alle edele aften, artes noblies", d'e grootste aantrekkings kracht op de personen, die naar kunst streven, snakken en zweven. De muziek Heeft hen het eerst voor zich ingenomenal dadelijk staan zij, de kunstnastrevers, onder den invloed van de streelende mnziektonen, en heeft Het bedwelmende en bekoorlijke van een hara- tocntelijke muziek-copositie hen tot vrien den gemaakt van d'e onvolprezen toon kunst. Uit alle beroepen, welke ook, worden de vele kunstzoekers meestal tot het muziek vak gedreven en gaan over tot Het be roep der toonkunst, meer n's-n tot dat der andere kunsten. Volgens de statistiek is bewezen, dat van de 500 bekende musici, die het mu ziekvak op lateren leeftijd omhelsden, de. juristen het grootste contingent^ en wel 159 personen, dat is 32 procent, leverden. Daarvan werden er 68 muzieksclirijver, 61 componist, 11 zanger, 9 dirigent, 4! pianist en 1 viool-virtuoos. De beroemd- sten onder hen waren de schrijvers Win-, terfeld, A. Marx, A. Ambros, Hanalich, Hugo Riemann, Otto Smid; de componis ten Handel, Phil Bach, Leopold Mozart, Robert Schumann, E. Hoffmann, Conradin Kreutzer, Hednrich Marsner, Hallstrom, Ohabrier, Tschaikofaky, Vincent d'lndy, Heinrioh Zolnerr; die zangers Burrian, Ro ger, Scaria, Tamberlik, Van Dijk, Schu berts vriend, Joh. Mioh. Vogl, dirigenten Schuoh en Sucher, Hans von Bülow en de viool-virtuooe Leopold Jansa. In de volgende rij staan de theologen met 51 vertegenwoordigers, waaronder slechts die opgenomen zijn, die het vak der theologie geheel verlieten oen musicus te worden. Van hen werden er 25 componist, waar onder Ramaea, Spontim, Frans Abt, Rheinthaler; 18 Werden muzdeksctNijver, zooals Rochlitz, E. Richter, Avrey, Dou- nier, K Taubert, twee werden er zanger, twee viootvirtoooe en een penkeoalager,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1912 | | pagina 20