West-In diê.
Marktberichten
Brieven uit Warmond.
XXXIV.
Hoe oorlogzuchtig hoe revohitiormair men
Ook moge zijn in andere landen, in ons land
biijft men gelukkig kalm, uiterst kalm. En al
■werd men hier te lande oorlogzuchtig, dan
»>u men zich althans hier, op ons rustig
dorp, nog wel rustig trachten te houden.
Maar nu lazen wij daar op 1 April van
een oorlog hier, en een heuschen, geen
Aprilgrap-oorlog.
Het schrikbeeld van den oorlog kwam ook
mij voor den geest, en ik zag mijn dierbare
modeburgers in den geest al tegen elkander
opstaan als brieschende leeuwen.... maar on
gewapend, want moderne strijdwapenen zijn
hier schaars. En de gedachte kwam bij mij
op: Wat zal' men hier wel voor projectielen
bezigen om den tegenstander te treffen? Op
het oogenblik kan men iemand gemakkelijk
onder de bloemen begraven, hier, maar
doodgooien, al zijn het reuzentrossen, zal
met bloemen niet gaan. Misschien zouden er
©ohter nog zijn, die, zich nog het „paling
oproer" herinnerende, bij gebrek aan wat
anders ook de straatsteencn gingen gebrui
ken. En toen wenschte ik in stilte, dat dan
de slag maar zou geleverd worden aan het
Warmonderhek. Daar heb je de beste tref
fers, en dan waren die verwensohte keien
er al vast uit, al is de zekerheid van hun
vertrek gegeven, of op de plaatsen, waar
toch opgebroken moet worden.
Maar gelukkig is het zoo erg niet, en liet.
cal ook zoo erg niet worden. Al is dag in
dag uit wat je hoorde niets anders geweest
dan over „den melkoorlog"het bleef lij
het bespreken van het feit, en huismoeders
trof je overal in de beste luim over dat
fortuintje, dat de Goede Week haar gaf. Er
is zelfs hier en daar een litertje meer ge
bruikt Maar wel heb ik die melkboeren be
klaagd. Niet omdat de Stille Week zoo -oe-
rig voor hen was en hun verdiensten zoo
klein waren, doch omdat zij overal en cel-
keus weer dezelfde-geschiedenis te vertel
len hadden. En dan waren er nog genoeg,
die zich de zaak door ieder der melkboeren
afzonderlijk lieten verhalen, wat nu heele-
m&al niet mooi is, al behoor ikzelf tot die
genen.
Wat eohber in de&en strijd toch ieder met
genoegen heeft waargenomen, is, dat nu liet
het brood dier lieden gold, en de strijd om
het bestaan moest gevoerd worden, zij zoo
eendrachtig samenwerkten, om het door
hen bezette terrein machtig te blijven. Zij
toonen meer te knnnen dan een haastig:
„Goeie morgen, twee pintjes? Koud hè? As
jeblieft, dank u beleefd! Goeien dagl"
Ja, als het maar gaat om de centen of hot
brrood, dan is ieder welsprekend redenaar,
dapper soldaat, berekenend financier, ja
wat niet al? Dus dit is ook hun niet kwa'ijk
te nemen.
En het zou mij tegenvallen als de strijd
niet heel gauw geëindigd was of de verzoe
ning tot stand kwam.
Met genoegen zullen velen ook dan weer
het centje meeT geven. Men voelt ook heel
goed, dat wie werkt (en dat moeten melk
boeren terdege) ook mag eten. Wij betalen
toch nog geen buitengewoon hoogen prijs
voor de melk, en al moeten wij ten slotte
de oorlogschatting betalen, dan is het nog
enkel maar om de melkboeren te laten le
ven, niet om hen rijk te doen worden.
Hoe ook deze strijd van buiten af met he-
langstellipg gevolgd wordt, kon ieder, cbe
even verder komt dan de grens zijner ge
meente, deze week gewaarworden, en wie
eerlijk wil oordeelen, moet zeggen, dat het
ten minste niet de schuld is der melkhan
delaren, als de melk hoog in prijs wordt.
Ik was dezer dagen nog ongezocht in de
gelegenheid, het oordeel van een directeur
een er beteekenisvolle zuivelinrichting te
hooren. Diens meening was: „Indien eenigs-
rms mogelijk, moet de veehouder een vol
doenden prijs hebben voor de melk, doch
die moet niet opgevoerd worden ten koste
van den verbruiker. Er moet gelijktijdig ge
tracht worden ze zoo goedkoop mogelijk we
der te leveren. Wij hebben aller belan
gen te behartigen, en de o n z e niet rit het
oog te verliezen."
Dus is het der melkboeren schuld niet,
dat de melk hier zoo goedkoop is; het is
ook hun schuld niet, dat ze op andere plaat
sen zooveel dourder is. Met het laatste ge
rucht, dat de melk nog vcor 6 oent-s pjr li
ter zal verkocht worden, wat nog niet be
waarheid is tot nu ik dit schrijf, is geen
belangrijk nieuws op dat gebied te vermel
den.
Dezer dagen zijn hier op een ander ge
bied de gemoederen bewogen.
Als een loopend vuurtje had zich de mare
verspreidt, dat er een ontvoering van een
elfjarig meisje had plaats gehad. De zon
derlingste verklaringen, vertellingen en
veronderstellingen deden de ronde; en het
gaf bij een gToot gedeelte belangstellenden
verademing, toen tegen het vallen van den
avond het „verloren schaap" weer in den.
kring van het gezin werd binnengeleid. Dank
zjj die „gehate fietsen", waarmede de al of
niet ontvoering had plaats gehad, had de
politie de kleine spoedig gevonden. Maar
wat ter wereld zooJn fietsrijder nu lean
bewegen, een hem vreemd meisje, nog kind,
meo te voeren, en ook hoe zoo'n land, niet
tegenstaande de herhaalde waarschuwingen,
thuis en op school, zoo grif mee kan gaan,
nu toeh haast vast staat, dat geen geweld
gebruikt is, dat blijven mij altijd nog raad
seltjes, voor geen oplossing vatbaar. De
jeugd was 'dien middag kolossaal onder den
indruk. Dat het voor haar dan ook een
les moge zijn geweest 1
Het politiekorps hier trad ook direct en
actief op, en terwijl het hoofd de eeno
gemeente na de andere „opbelde", was de
politie in één richting over verschillende
wegen op persoonlijk onderzoek. Ik dacht
toen nog weer eens over .Vader Cats, die
zei: „Kinderen, hinderen," vergetend, zel,f
kind geweest tei zijh, en ook gehinderd te
hebben.
Het belangrijkste, Wat ons' verder nog
ie wachten Staat, is de (aanleg van den
nieuwen straatweg. Daar zullen wij nog
fcnkele maanden voor in een groote ruïne
komen te zitten, doch' als men gelooven mag,
wat verteld wordt, dat gelijktijdig de kabel
voor electrioiteit gelegd zal worden, dan
mag men toch niet klagen, dat niet met
overleg gewerkt wordt; daar dan toch die
opbreek-geschicder.is daarvoor dan te ver
vallen komt. 't Zal een verbazend groot©
verbetering geven, di© ten slotte de ge
meente nog niet zoo overtollig veel geld
kost, en het bezoek aan deze gemeente zal
bevorderen. Al was het alleen, maar van
doortrekkende bloemonkijkers, die nu ten
onrechte blijkbaar Warmond mjjden.
Maar, 't mag dan niet gaan met over
haasten spoed; ?t gaat steeds vooruit en
•dan is 't goed.
SPECTATOR.
Vercenijiiig; tot verzorging van
kleine kinderen te Leiden.
Aan het verslag over 1911 is het volgend©
ontleend:
Het vorige jaar werd het verslag aange
boden, omlijst door een zilveren rand ter
eer© van het 25-jarig bestaan der Yereeni-
ging. Het feest droeg een zeer huiselijk
karakter; het werd aan het Gebouw «der
Kinderbcwaarplaats herdacht door het
uitsteken van de vlag, een attentie van
den bewoner van het bovenhuis door het
trakteeren van het personeel en van 'ie
kinderen; tevens werd bekend gemaakt,
dat gedurende eenige dagen bestuursleden
aanwezig zouden zijn om de Inrichting te
laten zien. Hiervan maakten ©enig© stad-
genooten gebruik, en het was voor enkelen
een aanleiding om zich als lid der Yerecïii-
ging te laten inschrijven. In di© dagen ge
werden het bestuur eenige zeer welkome
giften, gezamenlijk f 120; een groot gedeel
te van dit bedrag dankt het aan eenige
voormalige bestuursleden. Ook werd f 200
bij de penningmeesteres bezorgd door een
onbekende. Het muziekgezelschap ,,Sem-
pre-Crescendo" stond, ter gelegenheid van
het feest, de helft der opbrengst van het
jaarlijksch armenconcert af, waardoor de
kas met f 210 werd verrijkt.
Het bestuur vroeg nogmaals den Gemeen
teraad om subsidie. De aanvrage had suc
ces: toezegging van een jaarlijksche subsi
die (te beginnen in het jaar 1912) van f 250.
In den loop van het jaar ontving hot be
stuur eenige zeer welkome geschenken m
speelgoed, kindergoed voor de linnenkast,
een loophek, enz., terwijl het bestuur van
de Pluimvee-Yereeniging en van de Land-
bouw-T en toonstelling eieren zond.
In de Inrichting werd weinig verandeTd,
wat betreft den algemeenen toestand. Zij
werd in het afgeloopen jaar bezocht door
13240 kinderen. De gezondheidstoestand
liet weinig t© wenschen over. Dr. Bruining
verleende, zoo noodig, zijn gewaardeerde
hulp, waarvoor het bestuur hem zeer dank
baar is.
De directrice en haar helpsters vervullen,
steeds met ijver en toewijding haar taak.
Des te meer verandering kwa.m in het be
stuur: Mevrouw Hartevelt, die het vorige
jaar ontslag als secretares had genomen,
trad, zegt het bestuur, tot ons aller diep
leedwezen ook als bestuurslid af. Mevrouw
Nolen, die zoo lang zitting had in ons be
stuur, voel do zich genoopt om ook ontslag
te nemen. Dan meende mevrouw Van
Leersum haar post oIb huishoudster te moe
ten verlaten; mevrouw Wernink trad in
haar plaats, terwijl nog in het bestuur zit
ting namen mejuffrouw Hesseling en me
vrouw De YriesDe Yries.
Wij betuigen onzen hartelijk en dank aan
de aftredende dames voor de vel© zorgen,
aan onze Inrichting besteed.
Tegen het eind van het jaar trof ons een
zware slag, door het ontslag nemen van
onze penning-meesteres, mejuffrouw Hu-
brecht. Niet genoeg kunnen wij zeggen,
hoezeer dit besluit ons trof ea hoe dank
baar wij mejuffr. Hu breekt zullen blijven
voor het steeds zoo keurig en accuraat be
heer van onze financiën, welk beheer gedu
rende een lange reeks van jaren met dien
grootsten ijver was gevoerd. Mevrouw
Goudsmit werd in haar plaats benoemd
tot penningmeesteres, en mejuffrouw Hes
seling tot speelgoeddame, die met mevrouw
Kalft de leiding op zich nam van het Sk-
Nicolaas feest, dat, dank zij een uitstekende
regeling, goed van stapel liep.
Wat de financiën betreft kan het bestuur
het volgende mededeelen:
Met dankbaarheid maakt het melding van
de in het afgeloopen jaar ontvangen giften
doch ondanks een en ander was het ge
noodzaakt drie pandbrieven Westlandsche
Hypotheekbank te verkoopen, ten ©inde
het ontstaan tekort van het vorig jaar
ad f 213.S3^ te dekken. Ten gevolge daar
van kon de nieuwe penningmeesteres met
een kassaldo van f 44.62 haar rekening in
vangen.
Het bestuur maakte bovendien een klein©
wijziging, door in de balansrekening de
waarde van het huis op te nemen, zooals
die waard© door den heer W. C. Mulder
was vastgesteld; ten gevolge daarvan wordt
een juister overzicht over ©n een heter
beeld van den financieelen toestand gege
ven. Bij het opmaken van d© balans werd
het bestuur op de meest welwillend© wijze
töT zijde gestaan door mejuffrouw Octavia
Parm entder.
Al is het bestuur hoogst dankbaar voor
den door de gemeente gegeven steun, k-t
ziet niettemin met angst en zorg de toe
komst te gemoet, wil het althans zijn taak
naar bchooren blijven vervullen. Het doet
nogmaals een krachtig en dringend 'beroep
op velen om zich dooT persoonlijk bezoek
te overtuigen, hoeveel nut de Inrichting
afwerpt, hoevele moeders, die dooT uit
werken te gaan, de schamele inkomsten van
het huisgezin trachten te vermeerderen,
haar kinderen inmiddels zonder vrees aan
de zorgen daar kunnen toevertrouwen en
hoe ten slotte de hulp daardoor direct het
gezin en indirect der maatschappij ton
goe-dc komt.
Het bestuur is aldus samengesteld: mevr.
A. de Gijselaar—Viruly, Eere-Yoorzitster
mevr. W. C. S. Drucker—De Koning, eere
lid; mevr. M. Kluyver—Honigh, Voorzit
ster; mej. M. van Geer, Secretares; mevr.
A. M. 'GoudsmitCohen, Penningmeeste-
res^ mevr. A. CosiinSanders; mej. G.
Hesseling; mevr. J. J. E. Kalff—Momma;
mej. O. J. van Manen; mej. G. van Bhijn;
mevr. 'C. A. Siegenbeek v. Heuke.lom
Lamme; mevr. S. C. de Yries—D© Vries;
mevr. P. van WensenStatz, en mevr.
Chr. Werninkv. Nouhuys.
Koloniën,
Hoove r-a- anvalop eenrubber-
onder n e m i n g.
Op de rubber-ondernemmg Tanah Itain
Hilir, in Batoe Bahra, op 117 kilometer vau
Medan, is in den nacht een formeele roo-
versaanval op liet huis van den beheerder,
den heer J. B. H. Ydo, gedaan.
In afwachting van het gereedkomen van
het definitieve administratiehuis, bewoont
de heer Y., de eenige Europeaan op de
estate, tijdelijk een atap-huis, van achteren
grenzende nan lalangvelden, van veren aan
een oude aanplant.
Om hnlfdrie des nachts ontwaakte hij door
een harden slag op den ketting van de ach
terdeur. Meteen was hij overeind en waohL
te, zittende op den bedrand, een Tcvolver
in de rechterhand, af wat er gebeuren zou,
terwijl hij „siap ada?" riep. Er kwam geen
antwoord.
Luide riep hij nu, dat wie er durfde bin
nenkomen, cp een kogel kon rekenen. De
deur ging na nog eenig gemorrel open en
door de opening werd het eersb een speer
zichtbaar. Het moordwerktuig werd gevolgd
door een kerél met een geheel zwart ge
maakt gelaat en den hoed liep in de oogen,
blijkbaar een Chinees. De heer Y. schoot
in de ducht, ©n toen dat den indringer niet
afschrikte, loste hij een raak-schot, dat den
roover ergens aan den rechterkant raakte;
deze viel tegen de dinding, maar werd door
behulpzame handen meteen naar buiten ge
trokken. Daarop drongen een vijftal kerels
het huis binnen, gewapend met parangs,
bijlen en speren. De aangevallen planter bad
geen patronen meër. M©t zijn linkerhafiü
trachtte hij nu de op hem gerichte speren
van zich af te weren, terwyl hij met de
rechterhand zijn revolver als knol© han
teerde en een der Chineezen een slag in liet
gezicht toebracht. Onderwijl hadden de Ch-i
neezen ook huisraad opgenomen, om er den
heer Y. mee te treffen, ©n hij zag ho© ver
plaatse, waar zijn bed stond, van buiten af
een speer door de atap werd gestoken.
Om den indruk te wekken, dat zij cck
in het bezit van vuurwapenen waren, staken
de roovers terzelfder tijd aan den voorkant
van het huis vuurwerk af. De toestand was
hachelijk. De heer Y. riep om zijn oppas,
maar die kwam niet. Op zijn herhaald ge
roep en het leven, waarmee de aanval ge
paard ging, kwam ten -slotte gelukkig de
tandil opdagen, die inderhaast wat koelies
bij elkaar had weten te fluiten. Zoodra de
roovers zich in den rug bedreigd wisten, na
men zij in allerijl de vlucht, gedeeltelijk
langs de rivier, anderdeels langs den Gou-
vernementsweg. De heer Y. deed de roovers
nazetten, doch vruchteloos. Om zich te ver
gewissen of koelies van zijn eigen onderne
ming aan den aanval hadden deelgenomen,
liet hij zijn personeel aantreden, waarbij
bleek, dat allen present waren.
Inmiddels was de trouwe oppas komen
opzetten; hij wa-s door een kerel mot een
parang bedreigd en was hals-over-kop in de
lalang gevlucht!
De heer Y. is er betrekkelijk goed afge
komen. Hij heeft pijnlijke speerwonden ge
kregen aan het. 'linkerbeen, den pink ©n de
rechterbil, maar heeft geen enkel gevaar
lijke blessuur, terwijl zijn geld, waarom net
den roovers zeker meer te doen was dan om
zijn. leven, gered is. Het was toch de dag
vóór de uitbetaling, en d© heer Y. had
hetgeen de too vers natuurlijk geweten heb
ben een bedrag van 1200 gulden in huis.
De roovers moeten ook goed o# de hoogte
van de inwendige situatie in huis zdjn ge
weest; de speTen, die aan de voorzijde door
de atap waren gestoken, maakten gaten
in de klamboe van het bedze wisten bh'jk-
baar, waar dat stond.
Het juist© aantal der rooveTs is niet vast
te stellen. Het zijn er waarschijnlijk onge
veer 15 geweest. Is het vermoeden juist, dat
het Chineezen waren, dan waren het „re
publikeinen", staartloozen althans. Het ra
niet waarschijnlijk, dat ze thuis hooren in
het verdachte Perdagangan; veeleer denkt
men, dat ze van Lima-P-oeloeh komen. De
politie doet nog onderzoek.
Men krijgt een idee van het gevoel van
veiligheid, dat men daar op die afgelegen
onderneming moet bezitten, wanneer enen
verneemt, dat op4 K.M. af stands het naast
bij gelegen oppassershuis is gelegen, waar
meestal maar één oppa-sser zichtbaar is, ter
wijl op 10 K.M. te Indrapoera, de sergeaab-
politie gestationneerd is, die aan den be
heerder van Tana Itan Hilir machtiging kan
geven -om een oppasser uit het wachthuis
als hulp op zijn onderneming te requiree-
ren. Daar er geen telefoon is, moet dus 20
K.M. gereden worden vóór er politiehulp
op de onderneming kan zijn.
Yan de administratie der onderneming Li
ma Poeloeh vernam de „Sum. Post", dat
blijkens het zoowel van overheidswege a7s
-door den beheerder gehouden onderaoek de
koelies van Lima Poeloeh onschuldig zijn
aan het gebeurde.
Assistent-resident Wale son. T
De begrafenis van den heer W ale son
heeft onder groote belangstelling plaats ge
had. Er waren ongeveer 70 volgrijtuigen.
Een reusachtig© hoeveelheid bloomen be
dekte de baar.
Sprekers waren de assistent-resident van
Djombang, de heer Yan Kappen, het lid
van den gemeenteraad De Koning en d©
controleur Yelt-nian.
De gemeente-ambtenaren zullen op het
graf van den heer Waleson een monument
d-oen plaatsen. („Bat. NbL")
Deo v e r s.t r o o m i n g i n h t
Madioensohe.
Het volgende ontleende de „N. Soer. Ot."
aan een particulieren brief van de echtge
noot© van een geëmployeerde baj een dor in
het Madioensohe gelegen suikerfabrieken.
'Js Ochtends om halfvier op den 26sten
werden we gewekt door alarmsignaal. Een
der tuingeëmployeeTden stond buiten met
z'n dikken tuinstok een roffel tegen onze
vensterblinden te slaan en schreeuwde ons
toe, dat we ons hergen moesten.
Bandjir 1
Met zoo'n snelheid kwam het water aan
zetten, dat we nog niet tijd hadden om <3©
piano, nieuwe, pas gekochte, op kisten te
zetten. Toen kwam het water met onstui
mig geweld het huis binnen. De vloer van
ons huis is nogal hoog van den beganen
grond, ©n toch peilde het water in minimum
van tijd in onze vertrekken ruim meter
Het was om te huilen!
We zouden juist verhuizen, hadden al ons
hebben en. houden in kisten verpakt. Het
water is natuurlijk overal in -gedrongen en
heeft alles vernield en bedorven. Het is vre©-
eelijk. Mijn japonnen, de hoeken, de schil
derijen, de foto's, het huisgoed, alles *s
doortrokken van het vieze, drabbige vocht.
Zelfs de piano kwam er niet droog af, en
het zal heel wat kosten om het instrument
weer bruikbaar te maken, als dat ten min
ste nog mogelijk is.
Toen onze aftocht van alle kanten door
het water afgesloten was, besloten möjn man
en ik op het dak te "klimmen. Nauwelijks
waren we, met veel moeite en ten koste
van blauwe plekken en schrammen, hierin,
geslaagd, of een paar geëmployeerden kwa
men door het water naar ons toe plassen
en waarschuwden ons er niet te bhjvenj doch
zoo spoedig mogelijk naar elders te vlu-h
ten, omdat men nooit kon weten, of het
huis, dat vrij oud was, wel tegen den water
druk bestand was.
Ze hielpen ons er af en met z'n drieën tot
aan den nek toe door het water baggerende,
waarvan de vreeselijke Echt me onpasselijk
maakte,- -droegen me op een omgekeerde
tafel naar de a&mmïstrateurswoning, het
eenige huis in den omtrek, dat wegens zijn
bijzonder hooge ligging droog is gebleven
A u t o-o n g e 1 u k.
R. W. v o n Nor d h e i m. f
De heer R. W. van Nordheim, dief van
de firma von Nordheim Oo.., te Batavia,
is 2 Maart overleden aan de gevolgen van
het auto-ongeluk, dat hem den vorigen dag
-even voorbij Buitenzorg was overkomen.
Het schijnt, dat bij een helling van den
weg zijn hoed' afwoei. Hij greep er naar,
raakte het stuur kwijt, reed in volle vaart
tegen een berm op en viel daaroverheen
in het ravijn.
In de auto zaten vier personen, de heer
von Nordheim, xte heer Ladage employé
van de onderneming Goenoeng Hadjo, -en
achter hen de mlancüscke chauffeur en zijn
helper. Alle vïct werden er uit geslingerd.
De heer on ordheim bleef liggc.i, doch
de andere drie stonden op. Zij waren na
genoeg ongedeerd. Wel voelde de heer
Ladage, later pijnen in den vug, waarvoor
hij zich thans onder medische 'behandeling
heeft gesteld.
Het ongeluk had plaats iets over 9 uren
's morgens op 8 paal afstand van Buiten
zorg, hij de onderneming Pondok Ged'eh.
Het duurde nog een halfuur, voordat
hulp werd verkregen. Een opziener van
de wegen bad het ongeluk zien gebeuren
en had' den administrateur van Pondók
Gedeh, den heer La Yalette, .gewaar
schuwd. Deze kwam den ongelukkigen heer
von Nordheim per auto halen en bracht
hem naar het hospitaal te Buitenzorg,
waar hij om 11 uur aankwam.
Aldaar b^f ateerdan de doctoren Strae-
ning en Yan Gendringen Stort het breken
van eenige ribben, waarvan één in de lon
gen gedrongen was. Toen do geneeshceren
dr. Knoch en ar. Sypkens Erau ver, van
Batavia ter consult opgeroepen, gearri
veerd waren, bleek een operatie noodig,
ter plaatse, waar de rib in de longen ge
drongen was. De patiënt, geheel bij zijn
zinnen zijnde, verzocht voor de operatie,,
een glas champagnehij zou niet onder
narcose gebracht worden. On 'rr d'e ope
ratie, die zeer pijnlijk was, pasten d©
chirurgen toch narcose toe, daaT de patiënt
niet tegen de pijnen bestr id bleek.
De operatie was echter vruchteloos; des
avonds te zeven uren overleed! de heer von
Nordheim.
De Früe-zen ter Oostkust.
In de j,Deli-Ct." wij:
Op hun gewone winterj< .menocht zijn dé
Friezen van ons gewest weer bijeengeko
men, om er den sterken hand, di© hen sa
menbindt, vaster aan te trekken.
Het gezelschap, uit alle streken geko
men, was groot er dan anders en mede
daardoor is het avondfeest in de meest
opgewekte stemming gevierd.
De „Fryske tael" is opnieuw hoogge
houden in gesprek en voordracht en het
zal den Frietzen wel even hebben doen
terugdenken van de hocge palmen naar de
lage weiden.
De ouwe sjongen en Tymlerye hebben
opnieuw weerklonken, maar daarnaast
werd ook de nieuwe poëteile vhn Pieter
Jelles een ruime plaats gegeVen.
Een der aanwezigen gaf ze weer in haar
eenvoudig© voordracht, waarin de -diepe
gevoelens te beter uitkomen.
Een ander, een oud Deliman, behandel
de in 't Friesch de opkomst van Deli van
den oertijd tot thans, terwijl ©en der-dé
uit de oudere Friesche literatuur een
tuiltje gaarde.
De volksliederen weerklonken tot irf
den avond, en alleen de duur der bijeen
komst beweeB, dat men zioh amuseerde.
De droogte.
In „De Suriname" van 12 Maart lezen
w«:
Het water, dat per trein in de stad ge
bracht wordt ter uitdeeling aan de bevol
king, is onvoldoende, om in de algemeen©
behoefte te voorzien.
Yandaar, dat er eiken dag herrie en
ongelukken gebeuren bij de iiitdeehng.
Wie vtancUaig teleurgesteld naar huis
gaat, tracht morgen, ;t koste wat het wil,
wat water te bekomen.
Den loden Maart schreef het blad:
Hedenmorgen vielen er iwee buitjes; in
de Saramacca-straat en enkele andere pun
ten van do stad moet het zelf ©enigszins
zwaar geregend hebben. Te hop.-u is het,
dat dit de voorboden zijn a'er regens.
Bij de wateruitd'eeling op het Yalliants-
plein wordt de orde gehouden door 'bere
den politie-agenten.
Dit helpt. Het gaat ër nu ordelijk toe
en men is in de helft van den tijd klaar,
die vroeger noodig was.
Lr worden nog eenige tanks gemaakt
om een grooter hoeveelheid te kunnen
aanvoeren. Ook op ander© wijze tracht ué
overheid tegemoet te komen in het water
gebrek.
Meppel, 4 April. A n deTOsrlct van heden was de
aanvoer van boter 900 kilo; 1ste 9oort per 1/4vat
f 27.50, 2de soort f 2G 50,3de soort f 25.50, stukken
van P/s kilo /'2.05 a 2.30.
meilied am. 4 April. Nureerras BeurscommissVe.
Moutwjjn 15.75—per NecL vat, zonder lust er
zonder de belasting.
Montwijn kalm.
Spoeling per ketel f 1.60.
Gi aauspiritus f 26.— n ƒ26.25. Melasse Spiritus
ƒ21.75 a ƒ22.25. ruwe Spiritus 12-25 a/—
Edam, 4 April. Op de heden alhier gehouden
markt zjj i aangevcera 118 paTtyen boter Hoogste
P'ijs 80 o. per 5 flgr. Kipeieren 4 a 4.50 per
100 stuks.
Do grootste jaiaminonth ter wereld, tenkon^esteld in liet Kon. Museum
\au Natuurlijke Iflistorie te Stuttgart.
lierichten over Rijnland'^ boezem.
gedurende de week van 23 Maart2 April 1912.
26 Mrt. 27 Mrt. 28 Mrf. 29 Mrt. 30 Mrt. 31 Mrt. 1 Apr. 2 Apr.
Stand van den boezem te Loiden.
Idem te Oudewetering
Werking der stoomgemalen
Waterloozing langs natuurlijk, weg.
Waterinlating
Regenval in Mm.
51 54 51 48 58 51 53 56 om
52 55 50 46 49 51 56 53 era.—A.P.
Spaarndam74£ un Halt weg 22 a., Gouda 335/s u.. Katwijk n.
Spaarndain n., Halfweg u., Gouda u., Katwyk 7 u.
Door de sluis te Gouda 25 u.
6-5
