No» 15931
LEIBSCH BAC^BLAB, 2Zaiierda.gr 2*7 Januari. Tweede Blad,
Anno 1912:
Buitenlandseh Overzicht
ga-
Brieven van een Leidenaar.
Finaneieele Causerie.
r "Wij Hebben reeds meermalen er op ge-
iwezen, dat in dezen oorlog Italië voor
namelijk drijft op zijn vloot. Het is bom-
bardeeren van kustplaatsen, helpen als de
troepen te land in het gedrang komen en
(aanhouden van schepen. Gisteren heeft de
vloot de havens Liol en Biitoiman gobombar-
IdeercL Een landing werd beproefd, doch te
yergeefs-
Inlusschcn is de kwestie met Frankrijk
fever de „Carthage" en- de „Monouba" bijge
legd.
He Fransclie gezant te Rome
feainistcr San Giuliano eens gewoj
1de bewoordingen van de nota, die?
Italiaansche regcering gepubliceerd zal wor
den en die door do Fronscho regeering is
goedgekeurd.
De Turksche onderdanen zullen aan den
consul van Frankrijk te Cagliari worden
overgegeven en daarna overgebracht naar
Fxiaul, waar hun identiteit zal worden vast
gesteld. x^.lle overige kwesties zullen aan
het oerdeel va.n het Haagsche Hof worden
fenderworpon.
Maar tegelijkertijd jkomt het bericht dat
opnieuw een Frans oh schip in ho
ping genomen is.
De „Compagnie mixte" heeft van haren
correspondent te Tunis een telegram.' ont
vangen, meldend dat, volgens een daar ont
vangen telegram, het stoomschip „Ta-
vignan", dat den maildienst onderhoudt langs
de kust van Tunis, gisteren ter hoogte van
Ras Zira is aangehouden an in beslag ge
nomen.
De Compagnie verklaart dat dit kleine
pfcoomsohip geenexlei contrabande vervoerde.
„Wanneer men veronderstelde, dat liet
iscliip levensmiddelen, bestemd vootr de
kust, vervoerde", zoozeido - hij, „verwon
dert het ons, dat Italië niet evenab thans
is opgetreden, toen wij onlangs naar Tripolis
400 tonnen graan overbrachten, waarvan
ook Italië heeft geprofiteerd."
Dc Fransoho bevolking in Tunis heeft heb
bericht van de aanhouding met groote opge
wondenheid ontvangen.
Op ministerieel bevel heeft de drasdnought
„Yergniaud" een volledigen voorraad mu
nitie aan boord genomen en houdt het
pchip zich gereed zee te kiezen.
De Duitsehe pers is vol van de ver
kiezingen. Terwijl de linkerzijde juicht
over het behaalde sucoes, u de rechterzijde
natuurlijk minder goed te spreken.
Merkwaardig is dat zij. den Rijkskanse
lier en de regeering de schuld geven van liet
gebeurde.
De „Deutsche Tageszeitung" had wel een
versterking van de socialisten gevreesd, maar
niet in die mate als zij heeft plaats gehad.
Evenzoo had zij voorzien, dat do rechter
zijde .verliezen lijdon zou, maar deze zijn groo
ter en zwaarder geweest, dan zij gevreesd
had. Dan vraagt zij„Wie draagt de schuld,
de hoofdschuld, de zwaarste schuld, van den
on zaligen en onrustbaren den afloop En hot
antwoord luidt dan: „Do regeering heeft
langen, langen tijd stilzwijgend geduld, dat
de ophitsing over de financieele hervorming,
de hoofden verhitte en de hartstochten deed
(Opvlammen. Toen zij eindelijk het woord
nam, was het te laat. En dat wat zij zeido,
was zwak en ellendig. Dit moet met volko
men duidelijkheid gezegd woerden, ernstige
tijden laten geen verbloemen toe."
Ook de katholieke „Gemiania" zoekt do
schuld bij de regeer ing „De regeering heeft
nu den Rijksdag, dien zij verdiend heeft",
schrijft het blad, „maar nu moet zij daar ook
tenminste haar standpunt tegenover kiezen
en e.f-n vasten koers, hoe die ook zijn moge,
inslaan en openlijk bekend maken. Dat
wordt va.n alle kanten verlangd on in het
bijzonder door de partijen, die de regeering
tot nu toe ondersteund hebben. Het vele
wankelen, dat de regeering nog getoond
heeft, is heb chris tel ij k-monarchistisch ge
zinde deel van het Duitsehe volk eindelijk
en ten laatste, maar aan ook zeer grondig-,
beuj geworden".
De conservatieve „Kreuz-Zeitung" drukt
zich o. a. ia dezo termen uit: „De sociaal-
democratie Ï3, steunende op de liberale la
keien, verreweg de sterkste partü geworden.
De liberalen echter zijn in al hun hoop be
drogen. Z-ooals de heele verkiezingsstrijd een
strijd van het bedrog tegen de waarheid, en
do roemrijke overwinning van het blok van
Bassermann tot Bebel eon overwinning van
■de leugen en de gewetenloosheid genoemd kan
worden, zoo is thans het luidruchtige pralen
van de liberalen huichelarij."
De „Vorwarts", bet socialistisch hoofdor
gaan. schrijft.
„Do liberalen dragon thans de verant
woording. De sociaal-demoaratie zal in en
buiten het parlement al haar krachten ear aan
geven, de deinocratiseering van Duitsohland
te l>even-deren, den toestand van de werkende
klasse, dc sociaal-politieke hervormingen te
verbeteren, maatregelen te treffen tegen do
duurte en drukkende belastingen. Wij we
ten, dat wij van geen enkele burgerlijke
partij ondersteuning te verwachten hebben
in onzen strijd tegen het imperialisme en
zijn' neven-verschijnseleai. Doch de libera
len hebben, beloofd, dat zij zullen opkomen
voor een vrijzinnig politiekeontwikkeling
en voar sociale verbetering. Wij zullen hen
aau hun woord houden, en dan zal het bly-
keii, of zij den wil en de kracht hebben,
hun eigen program door te voeren. Aan ons
zal het niet liggen, wanneer er een eind
gemaakt wordt aan do reactie in, Duitsoh
land."
Hieruit blijkt dat de socialisten eeu mee
gaande politiek wilde voeren.
Twee interessante kwesties ver
vuil en thans de gemoederen in Duitschland,
voor-cc rat de vraag: Wie zal president van
den Rijksdag worden? en ten tweede de
vraag, wat zal de Rijkskanselier, die zoo
opvallend partij koos in deze verkiezingen,
doen
Geheel zonder relletjes rijn de verkiezin
gen niet afgeloopen. Te Schwetz ontstond
na. 't bekend worden van den uitslag tegen
middernacht op het marktplein een oproer-
tje waaraan eenige honderden Polen deelna
men. De menigte bestormde een koffiehuis,
waarin Duitschers vertoefden en sloegen
don inboedel kort en klein. Toen er hulp
naderde volgde een hevig gevecht, waarbij
ook werd geschoten. Twee studenten uit
Dantzig, die aan 't- verkiezingewerk hadden
deelgenomen, werden zwaar gewond. Na
het gevecht trokken de Polen door de stad,
bij de Duitsclie winkeliers winkelruiten en
deuren vernielend. Zij begaven zich ten
slotte naar het gebouw van den Landraad,
waarin de rijksdagafgevaardigde von Halem
woont en wierpen hier de ruiten in. De
stormklok werd nu geluid en militaire frulp
gerequireerd. De menigte werd toen uiteen
gedreven. Telen werden in hechtenis ge-
b-ftómen.
Bij de behandeling in de Belgische Kamer
van de interpellatie over de mijnwerkers-
staking in de Borinage, werd met algé-
rneene stemmen een motie van Tander-
velde aangenomen, waarin het vertrouwen
werd uitgesproken, dat de regeering haar
bemiddeling zal verleen en om een minne
lijke schikking tot stand te brengen, zoodat
bet werk kan worden hervat.
De leider der parlementaire oppositie in
Engeland, Bon ar Law, hield gis
teren zijn eerste groote redevoering. „Al
bert Hall'' was gevuld met duizenden toe
hoorders, die hem ontvingen met luide en
langdurige toejuichingen.
De rede duurde ongeveer anderhalf uur
en bevatte een heftige critiek op het werk,
dat de regeering had gedaan en dat zij nog
van plan is te doen in de komende parle
mentaire zitting.
Tooral sprak Bonar Law zijn afkeuring
uit over Home Rule. Ofschoon hij niet in
het bijzonder melding maakte van hetgeen
te Belfast is geschied, zeide hij toch, dat
de Unionisten altijd de loyalisten van Di
stel zullen steunen, omdat zij een recht
vaardige zaak voorstaan. Wat de regeering
thans wilde doen, noemde de spreker: ,,d'e
tirannie van een revolutionnair comité."
Na het volgens het program voor het
bezoek der Engelsche gasten aan
S t.-P etersburg vastgestelde verloop
der aankomst en der eerste bezoeken ver
luidde in de Russische hoofdstad, dat de
parlementaire arbeidersgroep een. dringen
de interpellatie in de Doema zou indienen,
als de En gelachen een vergadering der
volksvertegenwoordiging zouden bijwonen
en de arbeidersafgevaardigden dan protes
teeren wilden, opdat geen politieke betee-
kenis aan het bezoek gehecht zou worden.
De „Swjet" spreekt dé hoop uit, dat de
voorzitter van de Doema het pijnlijke voor
val zal weten te verhinderen. Men' zegt
echter dat ook andere partijen door te zwij
gen haar ongenoegen in dat geval zouden
te kennen geven. Zoowel rechts als linke
toch zijn er, naar men weet, groepen van
af gevaardigden, die om verschillende rede
nen-niet inet heit bezoek zijn ingenomen en
daarom een verschijning in de Doema nog
minder welkom zouden b'eeten.
De Balkanstaten staan niet bekend als
rustig en vreedzaam. Maar S e r v i is wel
het meest onrustige. Er schijnen thans weer
allerlei samenzweringen te zijn, die herin
neren aan den tijd van Alexander en Dra-
De rc-geeringsgezinde ,,Tribuna" schrijft:
„Wij staan aan den vooravond van ernstige
gebeurtenissen. De toestand te Belgrado i3
precies gelijk aan die in Juni 1903. Wij
hooren uit ernstige politieke kringen, dat
geheime officierenorganisaties een coup
d'état voorbereiden. Een militair dictator
schap wacht ons. Met de regeering zal vol
komen afgerekend worden."
Ook andere bladen te Belgrado wijzen
met den meesten nadruk op den ernst van
den toestand.
Prettig land en benijdenswaardige koning
Peter
Een ander gedeelte van den aardbol
Z u i d-A m e r i k a behoort ook niet tot de
kalmste. Zooals wij reeds meedeelden ia er
in verscheidene van die Staatjes zooals:
Ecuador, Brazilië, Paraguay, revolutie. Nu
dreigt bovendien een oorlog tuascheh A r-
gentinië en Paraguay. Hoe het ct
precies mee staat is niet te beoordeelen.
Al dient erkend, dat de toestanden j en
kele Zuid-Amerikaa-nsche republieken Ohili
bijv. zeer zijn verbeterd, uit al die verwar
de en onduidelijke berichten blijkt toch nog
wel, dat Zuid-Amerika nog altijd hot land
is van verrassingen en pronunciamientos
en dat het hier in Europa nog altijd moeilijk
is van de daar heerschende toestanden een
juist overzicht te verkrijgen.
In C h i n a is ook nog niet te zoggen wat
er gebeuren zal. Terwijl eenerzijds uit do
toebereidselen en de vraag naar geld zou
kunnen worden opgemaakt, dat de beide
partijen thans elkaar definitief te lijf wil
len gaan, verluidt blijkens een telegram
uit Peking, dat de vredesonderhandelingen
zeer onverwacht een gunstige wending ge
nomen hebben. Dr. Sun Jat Sen heeft n.I.
een in zeer vriendelijke bewoordingen ge
steld telegram aan Joean Sji Kai gezonden,
waarin hij het misverstand uit den weg
ruimt dat ontstaan was door zijn jongste
ultimatum aan den minister-president.
Joean Sji K a i is, intusschen in den
adelstand verheven met den titel van mar
kies. Dit wordt in de Chineesche hoofdstad
beschouwd als een bewijs, dat de keizerin
haar eenige hoop thans op hem heeft ge
vestigd, want behalve de afstammelingen
in rechte lijn van Confucius voeren in China
alleen de nakomelingen van de drie groote
generaals, die den Taiping-opstand hebben
bedwongen, adellijke titels.
Het zou ons niet verwonderen als weldra
de strijd in China weer lostbarst, tenzij de
groote mogendheden hun invloed weten te
plaatsen.
CCOLXXXVII.
Keulen en Aken zijn niet op één dag
bouwd, en het Raamiand dat eindelijk als
bouwgrond geëxploiteerd ml worden, zal
ook wel niet in een vloek en een zucht vol
gebouwd worden. Het gaat met de uitbrei
ding van onze gemeente wel geregeld, doch'
slechts langzaam wort.
Maar het begin is er nu, doordat het ge
meentebestuur er een terrein afstond voor
een nieuw Militair Invalidenhuis, en be
sloot er een nieuwe Hopgere Burgerschool
te bouwen.
Termoedelijk zullen 'beide gebouwen in
dit jaar, wel klaar komen, Te gelijk zal dan
een begin gemaakt moeten worden met den
aanleg van de 40 Meter breede straat, dio
de school en het Invalidenhuis zal scheiden,
en waaraan dan meerdere gebouwen zullen
moeten verrijzen. Bij de behandeling van
het voorstel tot den bouw der nieuwe
H. B.-S. is gebleken dat de Wethouder van
Fabricage en verschillende^ raadsleden over
de exploitatie nogal optimistisch gestemd
zijn. Wie mi eens mooi en ruim wil wonen
aan de breedste straat in heel de gemeente,
die in de toekomst er op aangewezen is, om
de electriflche tram door haar heen te zien
rijden, moet de gelegenheid niet voorbij
laten gaan hier zijn villa te bouwen.
Toor de gemeente Zelf is het ook van
groot belang dat heb met den bouw geen
slakkengang gaat. Als weiland brengt het
Raamiand weinig op, ea dat zal nog min
der worden, als de spade er in gezet is
voor den bouw en voor stratenaanleg. Als
bouwgrond brengt heb Keel wat meer op.
Doch dit is het nie'b alléén. Als over jaren
de behoefte naar bouwterrein nabij de stad
nog voel grooter wordt zal de gemeente
wellicht duurder verkoojien dan nu. Maar
zoolang dezo terreinen met in exploitatie
zijn genomen, zullen de bouwondernemers
en particulieren hun blik naar den anderen
kant der stad moeten richten en bouwen
over de grens der gemeente, ondier Oegst-
geest. Met elk huis dat daar wordft ge
bouwd, krijgt allicht de gemeente een
belastingbetalend burger minder en een
forens meer. Want dat in bet jaar, dat
achter ons ligt het aantal personen, die de
gemeente hebben verlaten weer aanzienlijk
grooter is geweest dan het aantal dat er
raioh vestigde, wordt voor een groot, deel
verklaard door niet onaanzienlijke toename
der bevolking in het naburige Oegistgeest,
Die stroom zou eenigszins kunnen worden
gekeerd door don bouw van flinke heeren-
huizen op heb Raamiand.
Ik vermoed, dat een zelfde gedachten-
gang, het raadslid, den heer Hoogenboom
er toe leidde aan het einde van de vorige
raadszitting B. en Ws. eèn» to polsen over
de wijze, waarop zijvoornemens zijn deze
uitbrèiding te bevorderen. .De gemeente
zelf heeft den sleutel yoór deze uitbreidiug
in handen, meende de heer H. terecht, om-
dat rij eigenares van don grond is. En
daarom zou hij willen weten? welke maat
regelen het College van B. en Ws. voorne
mens 's te nemen, om tot een spoedige ex
ploitatie van het Raamiand ten dienste van
do stadsuitbreiding te geraken.
Nu het officieel© raadsverslag is versche
nen en ik de discussie, naar aanleiding van
deze vraag gevoerd, heb gelezen, wil ik er
ook neg het een en ander van zeggen. Daar
is over de wijze, waarop de exploitatie van
het Raamiand dient bevorderd, in het Col
lege van B. on Ws. blijkbaar al eens van
gedachten gewisseld, maar men was nog
niet tot een resultaat gekomen. Er was trou-
ens niet zoo groote haast bij, meende
wethouder Kor e vaar. Zonder te willen be
weren, dat B. en We. nu reeds moesten we
ten wat zij met dezo bouwterreinen willen,
zou ik niet met den heer Korevaar wil'en
zeggen, dat er geen haast bij is. Mijns .n-
riens is die ear op bovenaan gevoerde gron
den wel bij. En allerminst deel ik het ge
voelen van den burgemeester, die een dis
cussie over deze zaak eigenlijk een beetje
voorbarig vond. Men maakt met er over to
pratenf dat de oogen van buitenstaanders
er op gevestigd worden. De Leidsche bur
gers weten nu reeds, dat ook van de ge
meente bouwgrond is te krijgen. Nog niet
lang geleden deelde mij een welgesteld in
gezetene mede, dat hij vruchteloos naar
een groot degelijk vüla-aohtig gebouwd hee
renhuis zooht en rich thans nog met een
niet volgens zijn stand iDgericht huig be
hielp.
Wij hebben ook kunnen zien hoe goed
prof. De Groot bij zijn vertrek uit de ge
meente rijn villa aan den Zoeterwoudsëhen
Singel heeft kunnen overdoen. Ea* is inder
daad af en toe behoefte aan groote degelijke
gebouwde deftige hoerenhuizen, niet licht
en dicht gebouwd. En nu komt het mij voor
dat voor zulke huizen het Raamiand bijzon,
dor is aangewezen met rijn breeden boule
vard, vooral het nabij den Hoogen Rijndijk
liggend gedeelte.
Misschien dacht onze Wethouder van Fa
bricage daaraan ook, toen hij zeide, dat het
particulier initiatief zich hier moot laten
gelden.
Wanneer een bouwondernemer op deze
terreinen de hand heeft gelegd, is het voor
zulke personen te laat. Als er eerot maar
een schaap onze Lei denaars, wien ik hier
een mooie eigengebouwde villa toedenk,
mogen mij deze beeldspraak vergeven
over den dam is zullen er wel meer volgen.
Wanneer het particulier initiatief wat al
to lang uitblijft zou d'e gemeente genood
zaakt kunnen worden het idee van den heer
Roem te volgen en tot den publieken ver
koop over t© gaan. Maar dan zou voor per
sonen, die liefst vrij en ruim in eigen ge
bouwd! landhuis willen en kunnen wonen,
de aardigheid er weer af zijn. De eerste
terreinen vooral moeten dus overgaan in
handen van menschen, die villa's willen
bouwen voor zdohzelvem. Verderop mogen
o!an flinke, doch niet te dure hoeren- en
burgerhuizen gebouwd worden door een
handig bouwer, die op deze wijze zelf kan
verdienen en d'e gemeente indirect bevoor-
deelen.
M. i. kon het gemeentebestuur toch wel
iets van het idee van den heer Roem over
nemen, zoodra met den bouw van Invali
denhuis en Hoogere Burgerschool wordt
begonnen. Het kon een verkavelingsplan
maken, terreinen afpalen en op deze wijze
de aandacht er heen leiden.
Misschien deed de gemeente ook wijs een
bondig en vertrouwd man den grond in
handen te geven, die dan tegen een be
hoorlijke provisie hem aam den man kon
trachten te brengen. Men komt er niet zoo
licht toe zich voor don koop van een of
ander tot een openbaar lichaam te wenden
Het gaat daarbij altijd een beetje officieel
toe. Met een particulier te onderhandelen
lijkt veel gemakkelijker. Men vindt er veel
eer toenadering on zoekt deze zelf ook veel
eerder. Er leiden echter verschillende wo
gen naar Rome en men zal ook op meer
dan één wij zo tot de exploitatie van het
Raamiand tot bouwterrein moeten komen.
Er is evenwel geen enkele reden voor uit
stel, noch van de zijde der gemeente noch
van de zijde der 'liefhebbers, om rustig, def
tig en geriefelijk te wonen, in een naar
eigen zin en verlangien ingericht huis.
Een hoogleeraar, die sedert jaren, in een
gehuurd hee.renh'uis woonde en nu een voor
eigen rekening gebouwde villa bewoont,
verklaarde dezer dagen dab hij en zijn gezin
niet wisten hoe ze het hadden. Naar den
zin to wonen in een naar eigen behoefte in
gericht huis is een van de meest aangename
dingen van het leren, het is haast onver
klaarbaar dab mensohen met vermogen er
niet meer toe overgaan eigen huizen te
laten bouwen. Troeger toen de rijke bur
gers- in de deftig patricische woningen aan
hleb Rapenburg en de B reestraat woonden,
was dit ook meestal het geval.
De ouderwetsche woningen in de oude
stad bevallen echter niet meer, men heefib
het ook in de deftige standen, in de buiten
wijken gezocht en dikwijle toch niet gevon
den, omdat men moer verlangt van zijn wo
ning dan de meeste dier nieuwe hoeren
huizen door bouwondernemers gebouwd,
kunnen geven.
Welnu, voor deze categorie van men
schen is nu het Raamiand aangewezen. Een
villapark hebben we in Leiden niet en op
het Raamiand zal het ook niet meer kunnen
worden aangelegd, maar het huizencomplex
dat er straks, naar wij' hopen, zal komen
te verrijzen, kan wel met een villa-park ver
geleken en gelijk gesteld worden.
De twee groote Staateleenkigon, die reeds
geruimeu tijd geannonceerd waren, zijn
eindelijk „uit." De eene is ten bedrage van
Vs milliard mark, waarvan 80 mil li oen voor
Duitsohland ea 420 millioen voor Pruisen
en draagt 4 pöt. rente. Toor zoover Duitsch
land betreft, dient de nieuwe leening uit
sluitend ter fundeering van loopendc ver
plichtingen cr vervallen dit jaar niet ruin-
der dan 240 millioen mark schatldstbdljetbcn.
De nieuwe leeuing nu fundeert daarvan 80
millioon, terwijl de resteexen.de 160 millioen
gedeeltelijk wordt afbetaald, gedeeltelijk
hernieuwd. De Prui.&Lsclie leening dient uit
sluitend voor productieve doeleinden, voor
namelijk ten behoeve van de spoorwegen. Het
Bankiers-syndicaat nam de geheel e leening
over a lOO5/* pOt, en de koers van in
schrijving voor het publiek bedraagt 101,40
pOt., waarvan aan bankiers 0.20 pCt. wordt
uitgekeerd. Stukken die voor belegging wor
den genomen en die vóór 15 Januari 1913
niet zullen worden verkocht, zijn verkrijg
baar tegen 101.20 pGt
De Oortenrijksche Minister van Financiën
sluit een leening van 600 millioon kronen,
DaaTvan dient 75 millioen tor aflossing van
ban k iers- voorschotten, welke geliquideerd
worden door de 90-jarige leaning van 80
millioon kronen, kortelings uitgegeven.
Voorts vervallen er 180 millioen schatkist-
wisseds, waarvan 130 millioen wordt her
nieuwd. Deze 4 pCt. schatkistwissals zijn
door een Bankiers-syndicaat overgenomen te
gen 97.30 pCt. en worden aan het publiek
aangeboden tegen 98.80 pOk Door een ge
deelte der uitgaven uit te stellen, zal de Mi
nister van Financiën in staat zijn zijn ba
lans to doen sluiten, indien hij 300 miL-
lioen leent, die wordt uitgegeven in den
vorm van Kronen-Rente. Deze leening wordt
door 't Bankiers-syndicaat overgenomen te
gen 893/i pOt.
Het succes dezer leeniugen ia verzekerd.,
althans voor zoover de Staten zelf betreft,
of het publiek zoo gretig zal happen, is een
andere kwestie. Want heb lijdt geen twijfel,
dat een der hoofdoorzaken van de reeds zoo
geruimen tijd heerschende apathie der Beur
zon to vinden is in vrees voor politieke
verwikkelingen. In 't aigeloopen jaar is ge
bleken hoe gevaarlijk dicht wij bij een Euro-
pecschon oorlog geweest zijn. En al moge
nu door langdurige politieke onderhandelin
gen het dreigende oorlogsgevaar tijdelijk zijn
afgewend, men vreest maar al te zeer, dat
er slechts uitstel, geen afstel geweest is.
Do oorzaken liggen dieper en zijn niet weg
genotmen. De question briüante is on blijft
de concurrentie rtussohen Duitschland en
Engeland. De politiek van het laatste land
is steeds geweest, om zijn gebied uit te brei
den en daarin is 't uitermate goed geslaagd.
Terzelfder tijd moest dit indcuischen tegen de
oxpansio-politiek van Duitschland, dat oven-
zeer behoefte hoeft aan uitbreiding van zijn
invloedssfeer en eveneens de wereldmarkten
voor zich wil openen. Jarenlang is nu de
uitbreiding van leger en vloot bij beido
naties voortgegaan on dat heeft formidabele
sommen gekost, zonder dat Duitechland eigen
lijk veel heeft gewonnen. Immers waar ook
ter wereld heb zich zooht te nestelen, steeds
weer waren do Engelschen er vóór hen, of
betwistten hun liet geambieerde.
Met groote belangstelling zijn overal de
resultaten, dei' verkiezingen in Duitsohland
gevolgd. De oveji*winning d*r liaksohe iractief
is een voldongen feit en hoe-wél ze langza^
merband tot stand is gekomen, is deze uit--
komst toch verrassend. Wat zal daarvan het
gevolg zijn? Sommigen willen, dat zij het'
sein zullen geven tot een verlaging der uit
gaven voor militaire doeleinden en leggen'
daarom het resultaat dezer verkiezingen uit
in gunstige.n zin voor den wereldvrede. Zij
vleien, zich, dat met den thans geconsti Lieer
den Reichstag de regeering eenvoudig- bot
zal vangen met haar aanvragen om \erdcre
credicten voor uitgaven ten bate van leger
en vloot vooral en dat Engeland reeds lang
hunkerend naar een welkome gelegenheid ora
de ooncurrentië op dit gebied wat te tem
peren, eveneens tob reductie uit vrijen wil
zal overgaan. Laat ons hopen, dat dit inder
daad een juiste prognose moge zijn, maar,
evenals do Schot „we havo one doots". Wanb
eerstens is 5b zeer de vraag of de Duitscko
regeering, met of zonder do goedkeuring
van do Kamer van Afgevaardigden, maar
direct bereid zal zijn tot bezuinigen over te
gaan en ad dus to breken met oen politiek,
die, hoe onaangenaam en kostbaar ook, ten
slotte toch in 't welbegrepen belang van 't
Duitsehe rijk en van dc Duitsclie natie, is.
Maar tweedons zou 'b al zeer weinig stroken,
met do antecedenten" van Groot-BriUnnië,
om niet juist te visschen in troebel water
en dus gebruik te maken van evontueelo
mceilijkheden, waarin de Duitsehe regeering
zich momenteel bevindt, cm zijn vloot te ver
sterken, nu zij dit wellicht kan doen, zander:
onmiddellijk geconfronteerd te worden mob
een iegenzeb op 't Duitsehe schaakberd.
Het wil ons voorkomen, dat, 'ondanks heb
feit, dat ook in Engeland de verhoudingen
op do arbeidsmarkt zeer veel te wenschen
overlaten, getuige de dreigende stakingen op
spoorweg- en mijnwerkersgebied, de arbei
dersbeweging daar te lande toch een hemels
breed verschil toont met die op 't continent,
met name in Duitschland. Een Eng'olsckman,
hij zij rood of zwart, is in do eerste plaat»
patriot en de geschiedenis heeft nog altijd
bewezen, dat, als 't er op aankomt, om zijn
vaderland te steunen, hij onmiddellijk gereed
is. Geheel anders is dit bij onze Oostelijke
naburen, waar 't socialisme trouwens in een
geheel anderen vorm bestaat. De belangen,
der natie gelden ex voor niobs en men ver
liest de hoogere roeping uit 't oog, om zdoli
geheel over te geven aan de kleingeestige
binnenlamdscho politiek. De eerstvolgende
maanden zuilen daarom van ongemeen be
lang zijn voor hen, die de wereldgebeurte
nissen en de stroomingen, die er toe loidenr
plegen te volgen.
Do fondsenmarkten blijven voortdurend on-
geanimeoxd. Eenigo levendigheid ontwikkelds?
zich in de 2de Preferente aandeel en der Na-»
tiona! Railways of Mexico, die nogal wer
den aanbevolen op voorspiegelingen van een.'
spoedig te verwachten eerste dividend. Ge
zien de woelingen in Mexico en den on gun-
stigen invloed, dien deze gehad, hebben op
de ontvangsten, lijkt deze voorspelling min
of meer gewaagd, al geven wij toe, dat men1
op den duur geen reden l>ehoeft to hebben,
aan een id'ividonb te wanhopen. Intusschen!
werd de Parijsche markt ongunstig geïn
fluenceerd door hot Italiaansche incident on
bleek ieder geneigd, rich van. haar bezit in.
Mexico2de Proferente te ontdoen, zoodat
dezo aandoelen met een verlies van ongeveer
2 pOt. de week verlaten-
ïnoamie bouds Underground zijn na de snelle'
rijzing der laatste weken, wat wankelbaar
geworden en moesten zich, op wiiist-nemingen,
eveneens een koersverlies van eenige pro-
centen doen welgevallen. Toch belooft 't fusie-
plan mot de London Liveral Omnibus My.,
waarvan dp bijzonderheden thans zijn ge
publiceerd en welker aanname nauwelijks'
twijfel laat, voor beide Maatschappijen een
voordeeligo transactie to zullen worden.
Wi
Verbetering van de positie der
paardenartsen.
Naar vernomen wordt, ligt het in bet
voornemen van den minister van oorlog de
positie der paardenartsen van het leger te
veibeteren door a-an den veterinairen dienst
een zelfstandigen inspecteur te geven rreb
den rang van kolonel en hem een paarden
arts der 1ste of 2de klasse toe te voegen
Zooals men weet, is de chef van den veteri
nairen dienst thans do inspecteur van don
geneeskundigen dienst der landmacht en is
de hoogste rang, welken men als paarden
arts kan behalen, die van luitenant-kolonel,;
toegevoegd aan dien inspecteur.
Tegen de <1 imrte.
In het gebouw van de gemeen te-werklie
den te s-Gravenhago is een druk bezochte
bijeenkomst gehouden, ton einde te bespre
ken wat zou kunnen worden gedaan tegen
het steeds duurder worden der eerste le
vensbehoeften. Twintig organisaties hadden
rich doen vertegenwoordigen.
Na ampele bespreking werd besloten een'
actie te beginnen in overleg mot het lan
delijk comité tegen de duurte, dat gevestigd
is te Amsterdam.
Een commissie van 7 personen werd ge
vormd, die aal worden belast met dc ver
dere regeling der werkzaamheden.
Tot be-sbt uur sleden werden gekozen do
heeren L. de Tissex, J. H. v. d. Werff en P„
A. Kaldenhove-n.
Anutai B.-2L Kbideiiteii.
Het Annuarium bevat de naam lijst dor
leden van katholieke studentenvereomgin-
gen aan onze universiteiten
1910
1911
Utrecht r.
110
127
56
Amsterdam
184
185
Delft
91
96
GiVmingen
12
16
454
480
Het ia nog mogelijk, dat er eenige meer
dere katholieke jongelui studeer en, (lib
geen Bd zijn v*a een dor studentenvereem-»
gingen.
