Uit de Rechtzaal.
Uit Lisse.
Gemengd Nieuws.
Hftftgsclic Rechtbank.
Heling.
"Na den bekl.. in den cffectendiefstal (zie
;ona nummer van Donderdag) stond voor
'de rechtbank terecht een kennis van deft
vorigen bekl., di'e voor hem een der gesto-
|len effecten had verkocht. Daar de effec-
\tenhandelaar waar het stuk te koop was
laangeboden te kennen had gegeven, dat hij
'de zaak verdacht vond, had beklaagde eens
■geïnformeerd hoe de vorige beklaagde aan
'het geld was gekomen, over welk wantrou
wen deze zich zeer beleedigd had getoond.
Raarop had bekl. de beide stukken gereali
seerd. Zijn kameraad was met f 1000 tevre
den en do meerdere opbrengst f 248.45 was
,vóor bekl. voor zijn moeite. Geen oogenbhk
had hij er aan gedacht dat de stukken door
Imisdrijf verkregen waren. "Van het bedrag
dat hii voor zijn tusschenkorosb ontvangen
(had, waren enkele kleine inkoopen gedaan
en de rest was bij hem in beslag genomen.
J5e vorige bekl. gedroeg zich altijd zeer
jroyaal, had altijd geld, was steeds chic ge
kleed, lunchte buiten de deur en had op
het bureau van het Dep. van Marine onder
3e ambtenaren den bijnaam van den „Mi
nister van Waterstaat". Ook deed hij het
jfiteeds voorkomen of de betrekking van
'klerk voor hem maar een bijzaakje was,
dat hij financieel niet noochg had.
Wat den verkoop der effecten aangaat
bevestigt dc bekl. in de vorige zaak de ver
klaring van den. beid. in deze zaak. In een
hotel nabij het Holl. Spoorwegstation was
hem f 1CÜ0 ter hand gesteld, waarmede hij,
piiet nog drie kameraads een reisje
is gaan maken naar Antwerpen. Ge
tuige ontkent, dat hij aan bekl. een ver
haal heeft gedaan over door hem reeds ge
kregen en nog te wachten erfenissen en
over het bezit van effecten. Ook ontkent
hij de opsnijderijen over zijn verteringen
en het onderhouden van een vriendin."
Bekl. houdt van zijn kant de snoeverijen
van getuige vol.
Op een vraag van den verdediger, mr.
"Van Lynden, verklaart get. dat hij nooit
op de een of andere wijze aan bekL heeft
laten meTken dat de effecten door diefstal
verkregen waren.' Ook weet hij niet er aan
leiding toe gegeven te heiben dat bekl. dit
kon denken. Alleen heeft beid. in het hotel
bovenbedoeld aan getuige geadviseerd om
«le enveloppe, waarin de effecten geborgen
waren geweest en waarop stond „Hoofdbe
stuur der Posterijen'te vernietigen.
Bekl. zegt dit advies gegeven te bebben
in het belang van getuige (beklaagde in de
vorige zaak) omdat hij» wist dat deze een
reisje ging maken en het beter was dat men
niet dadelijk kon zien waar hij vandaan
kwam en wie hij was-
Subst.-off. van justitie, mr. Brankjes,
meende dat vaststond, dat bekl. wist, al-
rthans weten kon cn begrijpen, dat de effec
ten \an diefstal afkomstig waren. Bekl.
zoowel als getuige, bekleedde de nederige
betrekking van klerk bdj het hoofdbestuur
der pesterijen en zeer goed moot bekl. be
grepen hebben, dat getuige geen fortuin
had.
Eisch 8 maanden.
De verdediger mr. baron Van Lynden
ooht-tc de ten last© gelegde beling niet be
wezen. De verbalen welke get. deed waren
voor zijn cliënt zeer aannemelijk. Inder
daad leefde getuige zeer groot en hij maak
te bij zijn kameraden den indruk rijk en
zeer royaal te zijft.
Naar pleiters meening heeft zijn client
noch geweten noch kunnen begrijpen dat
de effecten van diefstal afkomstig waren
en hij concludeerde dus tot yrjjspraak.
Hierna stonden nog drie kennissen van
den beklaagde in de eerste zaak terecht
die van de opbrengst der gestolen effecten
liadden geprofiteerd. Deze drie zaken wer
den gevoegd. Twee van de „gasten" wa
ren jhotograaf; dc derde klerk bij een der
departementen van algemeen bestuur.
Uitvoerig werd door dc drie beklaagden
mcdegedeeld? hoe, waar en op welke wijze
er gefuifd was.
De verteringen, het reisje naar Rotter
dam en later naar Antwerpen was door ge
tuige (den bek], in de zaak van den diefstal
der effecten) betaald. Toen aan giet. ge
vraagd werd of hij dat geld soms gestolen
had was hij zeer boos en yeorntwaardigd
geweest en had de meest geruststellende
•verklaringen gegeven, zoodat niemand hun
ner in _r aan oneerlijkheid had gedacht.
Op een vraag van re oh te r Polvliot zegt
getuige, dat het. zijn bedoeling was, dat zijn
kameraden de drie bekl. niet zouden
gelooven of vermoeden dat het geld dat
nij overal, voor reis, vertering enz. betaal
de, door hem gestolen was.
Subst.-off. van justitie vraagt of het aan
de beklaagden bekend was, dat hij als klerk
bij het Departement van Marine ontslagen
was, wegens fietsendiefstal.
Getuige weet dit niet. In de stad was
bet wel vrij algemeen bekend.
De officiei: En hoe konden ze u dan
weer in dienst nemen bij het hoofdbestuur
der poster ij en 1
Getuige haalt de schouders op.
Op een vraag van een der verdedigers,
mr. Ed. Belinfante, verklaard get., dat hij
als klerk bij het Departement van Marine
groot leefde en don indruk maakte, alsof
hij uit ruime beurs leefde, terwijl hij f 1.25
per dag verdiende. Nooit had hij zelf ge
hoord, dat zijn collega's bij Marine hem
den bijnaam hadden gegeven van „Minister
Van Waterstaat."
Subsu.-off. van justitie, mr. Brantjes,
constateerde nogmaals dat vaststaat, dat
de effecten gestolen zjjn door getuige Ibe-
klaagde in de eerste zaak) en dat van de
opbrengst der effeetei door get. en de drie
beklaagden goede sier is gemaakt. Voor
epr. is het onaannemelijk dat althans de
twee photografen wel geweten 5 althans be
grepen hebben van waar het geld afkom
stig was waarvan de vertering werd be
taald. De derde beklaagde wist wat er bij
Marine reeds met get. voorgevallen en hij
kon zeer goed begrijpen dat iemand met
een zoo geringe verdienste (f 1.25 per dag)
niet zulke groote verteringen kon maken
Eisch tegen ieder der photografen 5
maanden met aftrek der preventieve hech
tenis (ongeveer 1 maand) en tegen den der
den bekl. een straf gelijkstaande met de on
dergane preventieve hechtenis.
Mr.Carriere. cüo voor een der photo
grafen optrad, wees in de eerste plaats op
eeh verschrijving in de dagvaarding. In de
tweede plaats veroorloofde pleiter z'oh de
opmerking dat hij den dief der effecten
een grooter comediant acht, al was liij hier
in den ochtend voorgesteld als een sukkel.
De heling allerminst bewezen achtende
concludeerde pleiter voor zijn cliënt tót
vrijspraak.
Mr. Dijkhoff, die voor den tweeden pho-
tograaf optrad, betoogde dat geen oogen-
blik bewezen is dat zijn cliënt de weten
schap had dat het geld waarvan vertering
werd gemaakt, verkregen was door diefstal
Zeer pertinent heeft hij aam „den gastheer'
gevraagd of 't geld door misdrijf verkregen
was, hetgeen deze zeer beslist heeft ont
kend. De mogelijkheid bestaat zelfs, dat
de vertering is betaald met ander geld.
Pleiter concludeerde dus tot vrijspraak
met dadelijke invrijheidstelling, hetgeen de
rechtbank weigerde.
Mr. Ed. Belinfante meent dat de offi
cier ó'oor zijn zoogenaamd mild requisitoir
al getoond heeft dat hij den derden bekl.
het minst schuldig acht. Maar pleiter
is zelfs met dat z.g. milde requisitoir niet
tevreden. Hij verlangt vrijspraak.
Ook tegen de dagvaarding heeft pleiter
groot bezwaar. Aam zijn cliënt wordt ten
laste gelegd dat hij geld enz. heeft aamge
nomen van iemand die alleen vermeld
wordt met zijn geslachtsnaam zonder voor
letters of beroep. Ook is niet aangegeven
in de dagvaarding de plaats waar het mie-
drijf zou zijn gepleegd. In dat opzicht zal
dus de officier niet ontvankelijk moeten
worden verklaard. Voorts wi^st pl. er op dat
de get. leefde als iemand wien3 vader er
goed bijzat en hem in staat stelde groot te
leven. Van een geheel andere zijde, buiten
deze zaak staande, is aan spr. ook mede
gedeeld dat get. het deed voorkomen alsof
hij een erfenis had gekregen.
Pleiter concludeerde tot niet-onvankelijk-
verklaring, subsidiair tob vrijspraak.
Diefstal.
Hierna stond de vorige getuige (bekl. in
de zaak van den effectemdiefsbal) weder
als beklaagde terecht. Op een avond in Oc
tober van het vorige jaar was hij werkzaam
bij een notaris en had een oogenblik alleen
gelaten, twee effecten gestolen uit een pak
ket dat ter verdeeling op een tafel lag.
Toen den volgenden dag tot de verdeeling
zou worden overgegaan, bleken twee effec
ten gestolen.
De bekl. erkende ook dezen diefstal. Ook
dit geld was met kameraden verinast.
Eisch 5 maanden.
De verdediger mr. Van den Dries be
toogde wederom dab men dezen jongeling
rijn daden niet ter volle zwaarte kan aam-
rekenen en refereerde, zich aan het oordeel
der rechtbank.
Koning Albert van België en een
on(btrü<ler.
De Nieuwe Gazet'7 verbaalt:
Dinsdagnamiddag heeft de koning, te Fe-
luy-Arquennes, in do provincie Henegou
wen, een bezoek gebracht aan den laatst-
overgebleven strijder van 1830, den heer
Dumoulin.
Hoe Zijne Majesteit op dit idee kwam,
is wel der moeite waard om verteld te wor
den.
Eenigen tijd geleden, toen .men zijn 102den
verjaardag vierde, zeide de heer Dumoubn,
dat hem zou spijten, indien hij, zonder den
koning te kennén, zou irocten sterven.
Eens heb ik Z. M. wel gezien, vertelde
de öud-strijder, maar dam was hij nog zeer
jong. Ik wilde, dat ik een portret van hem
bezat.
Dit feit kwam den koning toevallig ter
opre cn Z. M. zeide;
Ik wil niet alleen, dat de heer Du
moulin mijn portret ontvangt-, maar ik ver
lang hem dat zelf ter hand te stellen.
Het besluit vam den koning stond vast.
Men vroeg inlichtingen over den gezond
heidstoestand van den oud-strijder en kreeg
voor antwoord, dat de mam springlevend
was. liet kwam er toen op aam, den oud
gediende op het koninklijk bezoek voor te
bereiden, want een al te hevige ontroering
zou den man noodlottig hebben kunnen
zijn. Daarom gelastte Z. M. den heer Go
defroid Maandag, om naar Feluy-Arquen-
nes te reizen, ten einde den heer Dumouiia
en dezes familie, te waarschuwen.
Filip Dumoulin woont te Feluy-Arquen-
nes bij zijn kinderen, die een kleine, natte
heiberg openhouden.
Toen de heer Godefroid daar 's morgens
binnentrad, zat de oud-strijder .in gezel
schap vam ziji' twee dochters in de achter
kamer aan de koffietafel. De gezant maak
te rich bekend, herinnerde aan den wen 'ch,
dicm de oude man voor korten tijd nog had
uitgedrukt-, en maakte de familie dan be
kend met het heugelijk nieuws.
De heer Dumoulin, die nog zeer helder
van geosb is, stak zijn pijp aan, bezag den
heer Godefroid aandachtig, en riep toen
uit: „Een gaap, ik geloof het niet! De ko
ning zal zich niet deran-geeren om zelf zijm
portret bij mij te komen bremgen. Neen,
men steekt den draak met mij
De lieer G-odefroïd drong op de zaak aan,
en gelukte er ten slotte in, den man te
overtuigen. Dan vloeiden er tronen uit de
oogen van den oud-strijder, die ten prooi
was aan een hevige ontroering.
Dinsdagnamiddag vertrok de koning^ in
kleine tenue van luitenant-generaal, per
automobiel, in gezelschap van den heer
Godefroid en zijn ordonnance-officier, com
mandant Posch, uit het paleis van Brussel
naar Feluy-Arquennes, gelegen op een uur
afstamds van Nijvel, op den weg naar
Mons.
Te Arquennes- was het nieuws spoedig
verspreid geworden. Overal stond er volk
langs db baan, en herhaalde malen wercl Z.
M. geestdriftig begroet.
Om 2 uur 15 kwam de automobiel te mid
den van een groote menigte voor cle wo
ning van den heer Dumoulin, die reeds op
den drempel de komst van den koning af
wachtte. De mam had zijn bla .ve-n borstrok
aangetrokken en zich getooid met de na
tionale kleuren. Ook droeg hij de bekende
muts der strijders van 1330. Hij was om
ringd van zijn kinderen en kleinkinderen,
cn van clen burgemeester, den pastoor en
den veldwachter.
"Zoodra de koning den heer Dumoulin
zag, trad hij met uitgestrekte handen op
hem toe? terwijl ook het volk luide zijn
geestdrift te kennen gaf.
In de kamer achter de herberg, waar Z.
M. werd binnengeleid, stonden een cham-
pagneflesch en verschillende glazen.
Sire, zei de heer Dumoulin, mag ik u
een glas wijn aanbieden 1
Neen. neen, antwoordde de koning, ik
bedank u voor uw goed inzicht.
Maar de oude man was niet tevreden en
hernam. „Ja ja,, de koning zal mij dat ge
noegen niet weigeren."
Het zij dan zoo, antwoordde Z. M.
ik zal met u klinken en op uw gezondheid
drinken.
Men schonk de gla.zen vol, en de koning
die op den oud-strijder toestapte, welke in
zijn zetel zat, zei: „Mijn dappere Dumoulin,
ik stel nw gezondheid voor en hoop u nog
weer te zien.''
Leve de koning! riep Dumoulin. En
met een eenvoudigheid die kenschetsend
was, klonk Z. M. met de leden der familie
en met de gemeente-overheden. Daarna
overhandigde de vorst den gelukkigen man
een zijner jongste en schoonste portretten,
dat in een fraaie lijst gestoken was. Zeer
bewogen vroeg de heer Dumoulin don om
den koning nog eens de beide handen te
mogen drukken. Iedereen weende!
Wanneer Z. M. vertrok, riep de oud
strijder: „Leve de koningLeve de konin
gin! Leven de prinsen L" De menigte buiten
juichte den koning luidruchtig toe.
Om 4 uren was Z. M. in het paleis te
Brussel.
Gedresseerde Nyipnarden
uit den circus Sarrasani, welke thans wederom te Berlijn is.
lisrichtori over Kijnlan i's boezem,
gedurende de week ran 0-18 Jan. 1912.
XV.
Wij hebben reeds eenigen tijd geleden be
richt, dat de Heerenweg van af het Vier
kant tot het Postkantoor is beplant smet
„Ulrnes monumentalis." Op zichzelf is dit
ipet van zoo hijzonder gewicht, om' er op
terug te komen; wel cchtcT datgene, wat
hiermede in verband staat. De oorzaak hier
van (niet, dab ca* „TJimes mopumentalie",
maar boomen zijn. geplant) ie namelijk eon
request van de bewoners van dat gedeelte
Heerenweg aan den Raad, waarin zij ver
zochten, ten minste de noordwestzijde van
die straat niet hoornen te beplanten.
Dc gemeente-opzichter, wi-ens advies in deze
was gevraagd, rapporteerde, dat hij de be
planting van dat gedeelte Heerenweg' ont-
riedj omdat in de eerste plaats dezelfde
perscaien, die er nu om verzochten, zijns in
ziens, zeiven den last er van zouden onder
vinden. omdat het trottoir daar ter plaatse
nogal eens werd. gebruikt voor berging van
allerlei zaken, en vooral voor karren, goe
deren, enz.
De heer Van Zanten merkte toen zeer te
recht op, dat dit geen motief mocht zjjn
om er daarom geen boomen ie planten, en
wel omdat de trottoirs in geen geval ge
bruikt mogen worden voor het hergen van
zulke dingen. Hij stelde daarom voor om
niet alleen, zoo als werd verzocht', aan do
neerdwestrijde, maar ook aan dc zuidoost
zijde hoornen te planten.
Omdat reeds hij een vroeger Raadsbesluit
goedgevonden was daar boomen te planten,
vrceg do heer Pijnaeker in de Raadsvergade
ring van 10 November 1,1., hoe het kwam,
dat dit Raadsbesluit niet was uitgevoerd.
De Voorzitter bracht toen hieromtrent" in het
midden, dat B. en Ws. hadden ingezien,
dat de trottoirs daarvoor eigenlijk niet
breed genoeg waren cn men door het plan
ten van boomen weer aan ruimte zou ver
liezen, wat men door het verbroeden van
de straat voor heb verkeer met rij- en voer
tuigen had gewonnen.
En doordat de Raad indertijd B. en Ws.
had gemachtigd te handelen zooals het hun
gccudacht, had hun college gemeend geen
hoornen to moeten planten. Was' echter de
Raa.l van 'moening, dat er toch boomen moes
ten wetrden geplant, zoo ging de Voorzitter
verder, dan moest hij maar in dien geest
besluiten.
Het gevolg hiervan was, dat vijf van de
acht aanwezige leden, de heeren Van Zan-
teD, Riggel, Lefeber, Pijnaeker cn Van der
Veld, stemden voor de beplanting aan belde
kanten en, als er nu toch boomen moesten
komen, de heeren Van Parijs, Van Graven en
Van der M&y voor dc beplanting van de
n oer dw est zij de alleen.
Nu zou men mcencn, dat die bewoners
van dat gedeelte straat wel buitengewoon
in hun nopjes moesten zijn, maar, helaas,
nu dc bcomen eenmaal geplant zijn, is men
tob -de ervaring gekomen, dat zij, die zonne
schermen voor hun winkelramen hebben, deze
niet kunnen laten zakken, vanwege de boo
men natuurlijk, liet gevolg hiervan is, dat
deze inenschen de hoornen nu naai'
de maan wcnscheu.
Anderen klagen weer, omdat zij toevallig
een boom voor hun ramen of wel, wat
nog naarder is, vlak voor hun deur hebben
staan.
Ilc geloof wel, ads dezelfde requestranten
overtuigd waren, dat zij door het zenden
van een verzoekschrift aan den Raad dc hoo
rnen weer éven zoo gemakclijk kwijt konden
als zij ze hebben gekregen, in de eerst vol-
vol gen do Raadsvergadering een dergelijk
request aan 'de orde zou komen. Maar dit
gaat natuurlijk 'niet, want al kan men in
den regel veel gemakkelijker iets kwijt dan
iets krijgen, met de hoornen is het juist
contrarie, want men heeft ze zonder veel
moeite gekregen, maai* men zal ze niet zon
der buitengewoon veel moeite weer kwijt
raken.
Hoe is het mogelijk, zal men zeggen, dat
men dit niet reeds eer heeft gezien!
Mij dunkt, men heeft geen rekening ge
houden met het versmallen van het trottoir,
nadat de oudo boomen waren gerooid, of,
men moet van meening geweest zijn, dat men
de boomen naast liet trottoir op de straat
zou planten.
Het is wel mosterd na den maaltijd, maar
nu de boomen eenmaal zijn geplant, kan
het niet anders of men moet den indruk
krijgen: „Zij hadden -er nooit moeten ko
men." Want behalve den last voor zonne
schermen, deuren, ramen, enz., zijn deze trot
toirs voor het loopend publiek wel een 50
pCt. in waarde gedaald en vooral aan de
zuidcostzijde.
Dit had men, ten minste volgens onze
bescheiden meening, nog wel voor een 25
pCt. kunnen ondervangen door do boomen
wat korter bij den rand van het trottoir to
plaatsen. Maar hoogstwaarschijnlijk heeft
men dit niet gedaan om zooveel mogelijk
de toch niet al te breede straat voor het
verkeer met rij- en voertuigen te sparen.
Van dit standpunt beschouwd, is het dan
ook begrijpelijk, nu de boomen er toch moes
ten komen.
Maar met dit al zitten de menschen, die
om do boomen hebben verzocht, met deze
opgescheept, en bovendien hebben zij er nog
zeer veel toe bijgedragen om hun overburen
hiermede ook op te schepen.
Stand van d«n boezem t« Ltidon.
Idem te Oudewetermg
W erkmg der stoomgemalen
W atarlooziug langs natuurlijk, weg.
W nterinlating
Regenval in Mm.
9 Jan. 10 Jan. 11 Jan. 1'2 Jau.lo Jan. 14 Jan. 15 Jan 16 Jan.
48 52 56 59 58 57 59 55 om.—A.P.
47 51 57 57 57 59 59 55 cm.—A.P.
opaarndim 67 a., Hallw«^ 117 j., Goud 62s3 u., I£*iw.|k GO30 a.
Spaarndam u., Hah'wee u., Gouda 7 un Kaiwjk 69J u.
Door de sluis ts Gouda 16
Een baddief. In een badin
richting te Rotterdam werd de vorige week
Donderdag een persoon op heeterdaad be
trapt toen hij van een aldaar badend heer
een gouden horloge met ketting en een zak-
portefeuille ontrolde. Op dit bericht, in de
bladen vermeld, viel het oog van een Am-
eterdamschen Techercheur, die reeds een
geruimen tijd „gesnord" had naar den da
der der veelvuldig gepleegde0diefstallen in
de bad inlichting aan den Heiligenweg te
Amsterdam. Hij bracht de aanhouding te
Rotterdam in verband met de diefstallen m
de badinrichting aan den Heiligenweg ge
pleegd, en begaf zich een dezer dagen met
een badknecht vvan de inrichting aan den
Heiligenweg, naar Rotterdam ter confront
tatie van den aangehoudene met den bod-
knecht. Deze confrontatie heeft geleid tot
een herkenning von den dader door den
badknecht, voor den persoon die de badin
richting aan den Heiligenweg bijna dagelijks
bezocht en die met het signalement over
een kwam van den persoon, op wien door.
het personeel van genoemde badinrichting
de verdenking was gevallen van de in het
laatste jaar gepleegde diefstallen, aldaar.,
Na de aanhouding van gezegden persoon
te Rotterdam zijn geen diefstallen aan dei
badinTichting aan den Heiligenweg yoorge-»
komen. Het onderzoek naar de gestolen
voorwerpen wordt ijverig voortgezet.
Te Vroomshoop is oen b ede-
laar, door de kou bezweken, dood op zijn
schamele legerstede gevonden.
Wie, dieParijöbezoclitheeffy.
herinnert zich niet in den tuin der Tuile-
rieën een man gezien te hebben, die met d«
musechen en andere kleine vogels, die hij
voederde, zulke goede vrienden was, dat
izij op zijn hoed zaten, op zijn armen en
vingers en stukjes brood van tuseohen zijn
lippen wegpikten. Dit type hoorde bij den
Tuileriéën-tuin, zooals er ook de vogels hoor
den, dié hij tam gemaakt had. Sinds enkele
weken werd de bekende figuur van den
vogelvriend in de tuinen gemist en de men
schen vroegen reeds waar hij toch wel zit
ten mócht. Vader Pol, zoo iö zijn naam,
hoopt met de lente hij zijn vogels terug te
keeren, naar wie hij sterk verlangt in het
Parijsdie ziekenhuis, waai- hij nu vertoeft.
De vogels zullen hem dus waarschijnlijk
terug zien, maar de bejaarde man zal zijn
vrienden met meer kunnen onderscheiden.
Hij is blind geworden. Een hoog noodige,
maar niet gelukte oogoperatie heeft hem
het gezicht ontnomen. („N. R.")
Een drama in de snoeuw.
Dez© week hebben zware sneeuwstormen
over .Schotland gewoed. Een verschrikkelijk
drama heeft zich afgespeeld, toen ook de om
geving van Tarhert aan het Lock Tyne door
de witte wade "bedekt werd. Een schaapher
der en zijn zoontje waren in Tarbert ge
weest en keerden, toen zij den storm zagen
aankomen, terug over het moeras, om zoo
doende nog tijdig thuis te komen.
Maar de storm kwam sneller op dan ze
gemeend hadden en halverwege werden ze
overvallen. De verblindende sneeuw in hun
oogen, de veranderde omgeving en de inge
treden duisternis brachten hen van het
epoor en zoo doolden ze rond in het moeras*
totdat de knaap van vermoeienis en uit
putting niet verder kon. Hij viel in zwijm
en de vader wikkelde hem in zdjn jas om
hem voor bevriezen te bewaren. Dceh de
dood was onverbiddelijk en het uitgeputte'
ventje stierf van ellende.
Toen droeg de oude herder, dwalend
door het moeras in een vreeselijken nacht
zijn dood kind totdat de krachten ook hem
begaven. Op een kleinen heuvel liet hij het
lijkje achter en ging alleen verder. Na ze
ventien uur zwervens vónd hij half dood
eindelijk zijn woning.
Eenige dagen later ging door do blanke
sneeuw een kleine, stille stoet donkere men
schen(„N. R. Ct")
Yolgens een bericht uit Mi
laan is den juwelier Introvin- in derf
sneltrein tusechen Milaan en Turijn een
koffer ontstolen met een waarde van een
half millioen lire. Yan de daders geen
spoor.
Te Rixdorf, bij Berlijn, loopt,
weer iemand rond, die meisjes de haar
vlechten afsnijdt. Een meisje van 14 jaar
kwam gisteren weer zon dar vlecht op school
aan." Het kind had niets van de wandaad
gemerkt.
Uit de sectie is gebleken,
dat een plotseling te Cópenik bij Berlijn
gestorven werkman aan metkyl-alcchol-ver-
giftiging bezweken is. De politie doet
moeite om er achter te komen, waar de
man den vergiftigen drank gebruikt had
en heeft daarom in verschillende kroeg n
drank in beslag genomen.
Aanslag door een gymnasiast.
In de vijfde klasse van het gymnasium to
Suc.zawa in Zmd-Galicië loste Dinsdagmid
dag do 17-jarige gymnasiast Grecuit gedu-
Tende het examen door den leeraar in wis
kunde Moerentsji vijf revolverschoten op den
leeraar, die slechts licht gewond werd. De
meeste kogels misten hun doel. Dc aanslag
meet berusten op een samenzwering van de
geheeld klasse. Do schoten werden gelost,
terwijl den professor een schrijven werd aan
geboden, wzorin werd aangekondigd, dat
do wraak nabij was. Grecuit was door het
lot aangewezen de daad uit te voeren. Reeds
twee avonden te voren werd door andere
leerlingen door het raam. van den leeraar
's avonds geschoten.
Uitlotingen. Loten der Stad Mi
laan 1861 a. -.ire 45. Trekking van 2 Jan.
te Milaan. Betaalbaar 1 Juli a-s.
47 seriën:
66 122 214 3-18 358 1117 1701 1769 3824
2030 2124 2209 2253 2324 2805 2895 3453 3468
3742 3804 3851 4000 4006 4153 4633 4664 5227
5376 5385 5666 5720 5777 5917 6120 6208 6331
6580 6772 6933 7005 7072 7124 7149 7298 7306
7309 7507
Serie 6933 no. 48 Lire 100,000; serie 5066
no. 9, Lire 4000; serie 358 no. 8 en serie
7309 no. 14 elk Lire 1000; -eri 3804 no. il>
serie 4664 no. 30, serie 5385 no. 27 en serie
6933 no. 49, elk Lire 400.
De volgende Nos. elk Lire 200:
Serie 348 no. 39, serie Ul7 no. 35, serie
2030 no. 11, serie 2805 no. 36, serie 3804 no.
41, serie 4633 no. 50.
De volgende Nos. elk Lire 150:
Serie 1824 no. 24, serie 2324 nos. 3 en 36,
serie 3742 no. 20, serie 4006 nos. 6 en 7,
serie 5376 no. 41, serie 5385 no. 46.
De volgende Nos. elk Lire 100:
Serie 1701 no. 43, Berie 3468 no. 4, Berie
3742 nos. 24, 30 en 34, serie 3851 no. 25,
serie 4158 no. 5, serie 5666 nca. 16 en 30,
serie 5917 no. 41t serie 6208 no. 39% serie
6772 no. 49.
Alle overige in bovenstaande seriën bo-
gre Nos. elk met Lire. GO.
