Gemengd Nieuws.
Vragen en Antwoorden.
De Zandstraat te Rotterdam.
't Is gedaan met de Zandstraatstraat,
bekend bij de zeelui van alk naties, die
«er passagierden naar hartelust; straat vol
danshuizen, kroeg)es, sociëteiten, verblij
ven van zakkenrollers, inbrekers, zwervers,
liedjeszangers, worstelaars, orgeldraaiers,
zwaarlijvige waarden en waardinnen, enz.,
enz; kolonie van vervallen huiden, dicht-
bewoond, vol ellende; jachtveld voor de
politie; joolplaats eertijds voor nu gezeten
en voorname Rotterdammers; oord van
'allerlei muziek, 't Is er mee gedaan: Oude
jaarsnacht heeft de politie aan dit alles
oen einde gemaakt, kort en voorgoed, na
dat sloopers haar reeds hadden bewerkt
met houweeLen.,
Speenhoff had deze toekomst van de
Zandstraat, van den „Polder", reeds be
zongen cn zijn lied werd er nog op Oude
jaarsavond uitgegalmd door heek rissen,
arm in arm, van bekende figuren daar ter
plaatse, met zeelieden en huzaren. Die allen
waren nog eens weer in extase, met roode
gezichten en schorre kelen. Zij dansten
met zwier, nu hier, dan daar; in danshui
zen, in kroegen en er buiten, op straat.
Uit ramen werd geworpen met „vuur
werk", dat siste en klapperde en paniekjes
veroorzaakte.
Aan kloppartijtjes ook nu geen gebrek!
Aan verwondingen evenmin; ook niet dus
aan bloedende hoofden en blauwe oogen,
teweeggebracht door messen en ploerten-
dooders, Hier en daar in huis werd punch
gedronken, werden oliebollen gegeten bij
open venster.
Allen, vrouwen en mannen, meisjes en
jongens, die niet „zaten" en hier, thuisbe-
hoorden, waren present. Uit hun schuil
hoeken waren zij gekomen om me3 te
vieren het begrafenisfeest van „Polder",
„Prak" en Zandstraat. Zij luisterden zelfs
nu en dan naar de veel-instrumentige mu
ziek, voor het laatst'.. En overal narbon zij
afscheid en van alles en allenvrouw-en
sentimenteel enook beschonken,
krijschend, tot zij niet meer konden en
neerzegen of weggedragen werden door
eveneens beschonken mannen.
Stapvoets, als een schrikwekkend maca
bere verschijning, reed daar aldus Lezen
wij in „Onder cle M,ensch-en" in de ,,N.
R. Ct." moeizaam oen open rijtuig op
en neer voort door het gedrang der straat
jes, met vier armzwaaiende vrouwen, die
zich in zwarte gewaden, met struisveer-
huilebalken en rouwsluiers om, als doodbid
ders hadden verkleed. Zij zongen op sle
pende wijzen haai" realistisch requiem op
de zieltogende Zandstraat, of lolden onder
pathetische gebaren: „Hadie vddrwell"
Kleine jongetjes met zwarte maskers voor
en witte beffen kropen rellend tusschen de
boenen van de groote menschen door.
Kleine meisjes met losgewoelde harden Me
ten zich vangen door de stoeten van
„groentjes", waarna zij dan met vochtrdode
gezichten, de kleeren gescheurd, schril-gil-
ler.de vluchtten. Ook stond er ergens voor
het venster een kerstboom met de stil-
vrome kaarsvlammetjes te schijnen, waai
de kinderen bij klommen op een pothuis,
wonderlijk teer belicht. En van de zwarte
dakgoten lieten ze vuurpijlen op, sprongen
gouden fonteinen van vonken hoog over
de bcsmookte daakjes naar de vulpe lucht.
Maar reeds moesten hiér en daar voor
de zalen, waar zij den d-oodendans van
den Polder dansten op onbeschrijfelijk
obscene wijzen over de vloeren, die dhe-
vcn van drank, de luiken met de bouten
voor de deuren worden gezet, om onge
lukken te voorkomen in 't woeste afscheids-
gedrang. Daar werd de stroom door de
straat dan even versperd, wat telkens knok
ken gaf en boksen met rinkelen van ruiten.
Nieuwsgierige, eerzame vrouwen met kin
deren, zelfs enkele heer-en met dames, kwa
men -er bij in clen knel, en vluchtt-sn ver
schrikt in de zwarte dwarsstraatjes weg,
waar door de wijd-weggebroken huizen
blokken de verre avondlichte venstertjes
vreedzaam schenen; maar van allerhande
uitvaagsel waarde er rond.
Zoo wachten daar honderd-en de twaalf
slagen van den grooten toren af, die «een
eind zouden maken aan h-et historische
Zandstraat-leven. Zij vergalen ieders andere
overdenking van de wisseling des jaars
voor den opstand, de bloedige gebeurte
nissen, waarop zij hoopten, als straks de
politie zou gaan sluiten. Want daarover
gingen de meest fantastische geruchten
rond, van wat de waarden in hun schild
voerden. Een bl-eeke jongen verzekerde mij
gansch ontdaan, dat er met bommen zou
worden gegooidAnderen wisten, dat
dc mariniers, ja, zelfs cavalerie, waren ge
consigneerd om de politie te helpen 1
En 't was een wonder, die drommen
van ordentelijk Zondagspubliek, die zon
der zich te durven wagen in het gevaar
al lang te voren stonden samengestroomd
op dc hoogte van het Roode Zand en
dc Korte Hoogstraat om h-et tooneel van
de historische gebeurtenis, het sterven, m'et
l de laatste stuiptrekkingen, kalm gade te
slaan als uit een tribune.
Het rumoer, het schichtig gefluit en ge-
sdireeuw, het zatte gelol, het gestommel
en getier heeft den plechtigen klokslag zelf
volkomen overstemd. Maar even voor
twaalven zag het publiek van weerskanten
een vrij sterke politiemacht, de agenten met
stormbanden om of nachtpetten op, onder
bevel van een aantal inspecteurs, kuieren-
derwijs en resoluut, maar toch zeer goed
moedig de Zandstraat ingaan. *t Geknal
van vuurwerk en los kruit, om het oude
jaar te verjagen, verhoogde de spanning
van het groote moment.
Met een rustig woord naar links en naar
rechts baanden de mannen van het gezag,
die den dood van den Polder aan gingen
zeggen, zich een weg door het gedrang. En
inderdaad, zooals aansprekers, die buur
ten, gingen zij huis aan huis even binnen
met hun voor velen wel waarlijk droeve
boodschap. Zij traden in stampvolle kroe
gen, in de rauzende danshuizen, heel la-
koniek, en zeiden niet anders tegen de
waarden dan dat het tijd van sluiten was.
Maar dat deden zij vriendelijk, zoo weinig
mogelijk opzichtig. En bovendien waren
al die ondernemers, die immers sedert
maanden wisten, dat 's burgemeesters ver
lof tot dansen en muziek voor de Zand-
straatbuurt heden verviel, te \oren be
werkt om gehoorzaam te wezen. Een nieuw
verlof elders, om, zij het vereenzaamd,
weer een danszaal, een muziek-gelegenheid
te openen, die enkel op bepaalde uren open
staat voor "het publiek, deee vergunning
berust immers mode in handen van 't hoofd
der politie
En zoo was het voor honderden wel een
groote teleurstelling, en voor deenkele
goed-gezinden een wonder van tact, dat de
politie kans zag om zonder slag of stoot,
binnen tien minuten tijds, 't heele bedrijf
van de Zandstraat en omgeving voor 't
vervolg stop te zetten, niet alleen, maar
ook om tezelfder tjjd al die inrichtingen
met behulp van de ondernemers volkomen
te ontruimen en te sluiten: voorgoed! Zoo
dat de toeschouwers niet anders zagen dan
opeens een eindeloozen uittocht van aange
schoten, zingend en joelend Zandstraatpu-
bliek, van zeelui, en Zondagridders, mis
dadigers, sjappitouwere en hun trouwe
meisjes, die langzaam slenterend do stad
introkken.
Eén kerel zag ik, die werd klokke twaalf
door een baas 't oude jaar uit en 't nieuwe
ingegooid met een smak, dat hij bewuste
loos op de keien bleef liggen.
't Was een klant, die het politie-verbod
smadelijk had overtreden 1
En 't kwam mij zoo voor, dat de waar
den en waardinnen achter hun gesloten
winkeldeurtjes er niet «eens heel rouwig
om waren. Eindelijk eens blazen, na zóón
onstuimigen avond, die een stroom geld
in 't laatje had gebracht. En och, dat
't uit zou zijn, wisten zij lang; hun huren
waren m-eerendeeLs meteen vervallen en el
ders b|addep zij al een pie uw zaakje in
gericht. 1
De Zandstraat werd leieggeveegd, de toe
gang aan beide kanten zelfs afgezet voor
een poos. En in de verademing van de
stilte zag je de bazen en bazinnen effies
o ver-loop-en met teen broeden vriendelijk-
heidsl&ch, om elkander veel heil en zegen
te wenscluen.
Maar met -dit al: geen 'dansen meer, geen
muziek in den onttakelden Polder, waar
enkel de huizen voor eet- en drinkwaren
en de kroegjes eenzaam overblijven, omdat
hun verlof tot het tappen van sterken drank
immers pas op 1 Mei mee over kan gaan
naar een nieuw: „pand".
Doch ten slotte komt aan de politie toch
wel alle lof toe, dat zij door haar goed
voorbereid en tactisch optieden in allen
vrede deze historische daad heeft verricht,
waarvan te voren zóó'n opstand en zóó
veel onheilen waren verwacht. De reserve-
agenten zijn zelfs rustig op bureau kunnen
blijven 1
Nieuwjaarsavond was er veel rouwbe
klag, en uit de omfloerste lucht' leekten
traag de tranen. De Zandstraat was dood.
Van den hol af, waar weer honderden men
schen stonden te tur-en in die dieps geul,
was 't een triestig gezicht. Want de bal
lons langs de (danshuizen, die er a nders
toch wel een feestelijks illuminatie maak
ten, zij bleven nu uit, en lieten -enkel het
spaarzame schemerlicht van de straatlan
taarns beduiden hoe duister het wel was.,
Toch zakten de drommen Zondagsgan-
gers er oudergewoonte in af, en er waren
heel wat nieuwsgierigen bij, die js anders
in geen „Pol-dor" ziet. Maar 't was of die
stoeten zoetjes liepen, al maar langzaam
ijsberend op en meer, die donkere troe
pen in de troosteloos sombere duistere
goot tusschen de veroordeelde oude huis
jes in.
Verscheidend danshuizen waren gesloten;
geen levende ziel door de ruitjes met de
vlaggen heen te bespeuren op dc glad-
geslierde vloeren. En een enkel pandje
hing al te'huur. Maar de kroegen, de zuur-,
en visch-, oliebollen, koekjes., en harde-
cicrenhuizen, ja zelfs de „barber-shop", za
ten en stonden vol min of meer aangescho
ten Nieuwjaarsklanten, met dansmeisjes in
grauwe regenmantels, en andere ratten van
het gezonken schip. En zij mokten stil sa
men, omdat het al acht' uur was geweest,
het moment, waarop anders alom de sedert
jaar cn dag vertrouwde' dansmuziek was
begonnenmaar de Zandstraat was im
mers ontzield, on bleef onverbiddelijk stom
liggen.
Maar 't kniezerigst: was't in zoo'n enkele
„music-hall" en bij Nielsen, in 't Oude'
Casino, de „British Crown", die open waren
gebleven, het orkestje leeg, de draaiorgels
wezenloos glimtnerend, en nergens vrou
wen, met enkel wat verdwaald mansvolk
verwezen langs de muren, tenzij er ieen
bi li art was gezet" om oen potje te keuen.
En van de Raamstraat 'tot aan de Hof
straat, waar de wijdste bressen zijn gesloopt,
daar was 't in donker als de ruïnO van
een brand, waar havelooa'e kinderen op 'de
puinhoopen stoeiden.
Er was veel politie" On 'de agenten keken
maar zoowat onnoozeltjes voor zich hete».
Maar.... zij hadden niets te' doen.
Bewoners hadden hier en daar Oen rouw
kaart aan 't raam gehangen, waarop hef
Rouwcomité meldde:
„Heden ovOrleed na Oen langdurig en
vreugdevol bestaan De Zandstraat.
Alleen zij, die haar bij leven hebben ge
kend, kunnen ten volle beseffen waf smar
telijk verlies dat is."
Behalve het in voorgaande schets gemel
de, worden omtrent de ontruiming nog de
ze bijzonderheden bericht:
De ontruiming, Oudejaarsnacht, had ten
gevolge, dat een groote menigte po«st vatte
op de Hoogstraat, Korte Hoogstraat en
in de buurt daarvan. De politie heeft tus
schen 2 en 3 uren ter verspreiding van die
menigte, waaruit met ledige bierflesschen
gegooid werd, onder bevel van den inspec
teur den heer H. W. Alberti, eenige malen
een charge uitgevoerd op de Korte Hoog
straat en in de Boymansstraat, waarbij
van de gummistok is gebruik gemaakt. Een
paar personen zijn daarbij niet ernstig aan
het hoofd gewond.
In de jongste zitting van den
gemeenteraad van Zandvoort vroeg bij de
rondvraag de heer Slagveld hoe het komt,
dat hij de onlangs plaats gehad hebbende
stranding van een Katwijkschen logger
vanwege de gemeente geen communicatie
middelen zijn gebruikt met de schipbreuke
lingen. De heer Slagveld oordeelde, dat de
burgemeester als hoofd der gemeente in
deze te kort geschoten is.
De burgemeester antwoordde, dat hem
was medegedeeld, dat er sleepbooten bij het
gestrande schip waren.
De heer S'lagveldU bent te kort gescho
ten. Het is een vergrijp tegenover arme
zeevaarders.
De burgemeesterDeze zaak behoort niet
aan den gemeenteraad; ik kan den heer
Slagveld niet langer het woord over de
zaak geven. Hebt u anders nog iets!
De heer Slagveld; Is het niet genoeg?
De burgemeester: Neen.
De nieuwe Amsterdamsche
Damplannen. In de afgeloopen week
werd jn aanvang gemaakt niet de slooping
der perceelen, begrepen in de nieuwe Dam
plannen. Na Nieuwjaar wordt het echter
eerst ernst. B. en Ws. hebben namelijk be
sloten, in verband met voornoemde wer
ken, een aantal straten en pleinen (als:
Dam, Vijgendam, Damrak, Rokin, Beurs
plein, Damstraat, Nes, Hermietensteeg,
Warmoesstraat, Beursstraat en Vischsteeg)
bij gedeelten uit te sluiten van het verkeer,
en wel gedurende het tijdvak van 1 Januari
1912 tot en met 31 Juli d.a.v.,- alzoo voor
den tijd van zeven maanden.
In het voormalig gebouw van de firma
Van Eijk wordt de directie gevestigd; ook
komt daar een schaftlokaal voor de werk
lieden.
Van de demping van het Rokin, waarom
trent een gerucht liep, zal voorloopig niets
komen. Men heeft dat water noodig voor
den afvoer van puin, en, later, voor den
aanvoer van bouwmateriaal. Wel schijnt
ten stadhui ze vast te staan, dat later het
Rokin tot aan de Langebrugsteeg zal moe
ten worden gedempt. Het water voor de
oude Turfmarkt (Nederlandsche Bank)
blijft zooals het is, ter wille van de daar
gevestigde veer-diensten.
Voor het terrein Rokin-Vijgendam, Nes,
Hermietensteeg waren vóór 1 November 11.
vijf aanvragen ingekomen. Aan deze gega
digden zal, overeenkomstig het hieromtrent
bepaalde, recht van voorkeur op het ter
rein worden verleend.
Het bedrag van de oninbare
posten Inkomstenbelasting te 'Amsterdam
bedraagt. over het^ dienstjaar 1909'10
f 55,457-56.
Een droeve geschiedenis.
Een droeve geschiedenis heeft zich in de
nabijheid van Amsterdam afgespeeld. Het
echtpaar Van der Vaart, brave, eenvoudige
lieden, is vermoedelijk door vergiftiging,
ten gevolge van het eten van slecht vleesch,
om het leven gekomen. Het „Hbï.'V kan er
het volgende van mededeelen:
Bij het- Naarclermejer behooren nog ver
schillende perceelen wei- en bouwland, wel
ken aan boeren verpacht zijn. De plaats,
die Van der Vaart gehuurd had, is negen
bunder groot en bij. de Karnemelksloot gele
gen. Daar ziet men een eenvoudige, met
pannen gedekte boerderij van middelmatige
grootte, waarvan het voorste gedeelte, als
naar gewoonte, tot woemhuis en de rest
tot veestal dient.. Een schuur naast de boer
derij huisvest twee trekhonden en land
bouwgereedschap.
Van der Vaart hield er geen personeel op
na. De pachten waren hoog en alleen door
met zijn vrouw samen hard te werken zoo
lang het dag was, gelukte het hem zijn
hoofd boven water te houden. Van der
Vaart leverde eiken morgen de melk van
zijn elf kceien aan den melkhandelaar Jan
Boogaard, te Diemen. De avondmelk werd
met de morgenmelk in groote bussen ge
daan. Met een met twee trekhonden be
spannen wagen bracht Van der Vaart dan
eiken ochtend de büssen naar de Gooische
Stoomtram aan bet Weesperspoorstation,
waar de Gooische aankomt, stond trouw de
knecht van Boogaard gereed om de melk in
ontvangst te nemen en aan diens Amster
damsche afnemers te bezorgen. Zoo ging
sinds langen tijd alles geregeld zijn gang en
zoo had Boogaard ook jl. Donderdag nog
zijn bussen ontvangen.
Maar Vrijdagochtend wachtte Boogaard
tevergeefs. Er was geen me«lk van V. d.
Vaart meegekomen en ook Zaterdagmor
gen gaf het trampersoneel dezelfde bood
schap. „Dan mankeert er wat aan", zeide
Boogaard dadelijk en hij zond een van zijn
knechts op kondschap uit. Toen deze
knecht, een jongen van 15 jaar, Zaterdag
kort na het middaguur op de plaats van
Van der Vaart kwam, constateerde hij in
de eerste plaats, dat de luiken van het
woonhuis nog gesloten waren. Hij hoorde de
koeien onophoudelijk loeien en zag door een
ruit glurende de beesten zeer verward door
elkaar en met opgeperste uiers staan. Zij
moesten dus in langen tijd niet gemolken
zijai.Binnen dringen drufde de ontstelde jon
gen niet. Hij ging Winthorst-, den naasten
buur van V. d. Vaart, wier boerderijen
echter op tien minuten gaans vgrn elkander
liggen, op de hoogte stellen en keerde zelf
naar Diemen terug. Winthorst ging nu een
anderen buurman, Bruin, halen en beiden
begaven zich naar de boerderij van Van
der Vaart. Het open zijn van één der stal
deuren was bij de buren als een gewoonte
van Van der Vaart bekend. Het binnenko
men in den stal ging dus gemakkelijk en
toen zij daar den verwarden toestand van
't niet gemolken en uitgehongerde vee zagen
begreep men dat er iets bijzonders gaande
moest zijn.
De onthutste mannen drongen niet ver
der in de boerderij door, maar begaven
zich ijlings naar Naarden om politie te
waarschuwen. Weldra 't was echter in
middels ruim 3 uren geworden versche
nen de burgemeester van Naarden en twee
politiemannen en dr. Theunissen, en ook
Winthorst en Bruin keerden mee terug
naar de plaats van V. d. Vaart.
Men ging de staldeur binnen en ontsloot
vervolgens de deur, die van de deel tot de
woning toegang gaf. In de groote woonka
mer was alles donker. De luiken waren ge
sloten en toen men licht ontstak, zag men
op tafel een uitgebrand lampje staan. In
de bedstede lagen de 34-jarige Antonie
Lambertus van der Vaart en zijn 23-jarige
echtgenoote Teuiitje Schrijven, beiden
dood. Aan het voeteneinde lag schreiende
en verkleumd hun vierjarig dochtertje-
Antje, en haar driejarig zusje Cornelia zat
overeind in het ledikantje, dat in de ka
mer stond. In dit ledikantje sliepen beide
kinderen, maar Antje, blijkbaar door hon
ger en angst gedreven, had haar ouders in
de bedstede opgezocht, die haar echter
geen hulp meer konden bieden...
De eerste zorg was nu voor de arme klei
nen, die in een wollen deken gewikkeld
door vrouw Bruin medegenomen en liefde
rijk verpleegd werden. Eerst wat lauwe
melk voor de uitgehongerde maagjes en
daarna langzamerhand wat eten. Gisteren
waren de kinderen al weer vrij vlug. Maar
Antje toonde zich erg zenuwachtig, was
heesch van het huilen en sprak nog niet.
In het huis van V. d. Vaart werd niets
aan den toestand veranderd. Men liet het
onder politiebewaking, de buren molken en
voerdn de koeien en gaven ook den twee
varkens en honden te eten. Dadelijk werd
de justitie te -Amsterdam, gewaarschuwd.
Zondagmorgen te haJftien kwam de rechter
commissaris mr. Huizinga, de subst-off.
van justitie mr. Luyken Glashorst en de
griffier op de boerderij aan, waar reeds
aanwezig waren de burgemeester van Naar
den en dr. Theunissen, de genoemde buren,
dt 78-jarige vader en de broeder van den
doode, en de stiefvader van de overleden
vrouw, Schoonhoven. De luiken vverden ge
opend, het daglicht stroomde de wcamg
binnen. ïoen constateerde de justitie in de
eerste plaats, datin de woning orde
heerschte en van braak geen spoor te vin
den was. De kleertjes van de kinderen
lagen zorgvuldig gevouwen op een stoel en
een andere stoel droeg de kleeding van het
echtpaar V. d. Vaart. De kasten en boe
ken werden nagekeken. Ook hier bleek alles
in orde. Geld en sieraden waren aanwezig
en ere Donderdagochtend aan Boogaard
verzonden melk stond geboekt. Dat was de
laatste melk, die verzonden was: In de bus
sen stond de melk van Donderdagavond.
Van der Vaart moet dus Donderdagnamid
dag nog zijn koeien gemolken hebben. Trou
wens Donderdagmiddag hebben Winthorst
en Bruin huil buurman nog op zijn land
kunstmest zien strooien.
In de bedstede werd vrouw Van der
Vaart gevonden, liggende op haar knieën,
voorover met het hoofd in het kussen. Van
der Vaart lag op zijn zijde met de linker
hand over den schouder zijner vrouw uit
gestrekt. Niet het minste spoor van geweid-
pleging viel te eonstateeren, zoodat de dok
ter en de justitie de veronderstelling op
perden, dat beiden ten gevolge van vergif
tiging overleden zouden zijn en, gezien ver
schillende omstandigheden, dan reeds in
den nacht van Donderdag op Vrijdag. Van
der Vaart lag als slapende in de bedstede;
het gelaat der vrouw maakte den indruk,
alsof zij het benauwd had gehad. Waarschijn
lijk heeft de man het langst geleefd en nog
getracht zijn vrouw bij te staan.
Op de tafel stond een trommeltje met
gekleurde ballen en voorts vier borden,
waaruit Donderdagavond de avondpap
karnemelksche pap met stroop gegeten
was. Alle lepels, ook de beide kinderlepel
tjes waren gebruikt. En wijl de kinderen
nog leven, moet de pap wel onschadelijk
zijn geweeest. Op den gronl bij de kachel
stond de pan met een restant. Een belang
rijke ontdekking was een pan met pekefl-
vleesch, welke in de keuken in het water
stond om het zout te laten aftrekken. Een
pan geschilde aardappelen stond er naast.
Blijkbaar dus het maal voor Vrijdag. NvF-
kon Schoonhoven, de stiefvader van vrouw
V. d. Vaart, vertellen, dat dit pekelvleesch
afkomstig was van een uit nood geslacht
(dus van een ziek) kalf. Het vleesch van
dat kalf was in het zout gezet om langzaam
verbruikt te kunnen worden. Drie weken
geleden had Schoonhoven er zelf van mee
gegeten, zonder schadelijk gevolg, wat na
tuurlijk niet zeggen wilde, dat het thans
nog voor de consumptie geschikt was. Zou
gebruik van dit vleesch den dood veroor
zaakt hebben, dan moeten de kinderen het
niet gebruikt hebben, wat met het oog op
hun zoo jeugdige deeftijd zeer wel mogelijk
is geweest.
De justitie nam alle genoemde eetwaren
in beslag en deed deze naar Amsterdam
overbrengen. De lijken werden in lakens
gewikkeld en per rijtuig naar het Wilhel-
mina^Gasthuis te Amsterdam vervoerd.
De boerderij blijft voorloopig onder poli
tiebewaking, terwijl de buren de zorg voor
het vee op zich genomen hebben. In de -om
geving is.de deelneming in het droeve lot,
dat het werkzame echtpaar trof zeer groot,
maar niet minder is men met dat van de
kinderen begaan, die bijna den dood door
uitputting gestorven waren.
Gisteren heeft de gerechtelijke sectie van
de lijken den geheelen dag voortgeduurd.
Des avonds stelde dr. Schoo vast, aat de
dood van het echtpaar Van der Vaart moet
worden toegeschreven aan het gebruik van
bedorven vleesch. Het ïn beslaggenomen
pekelvleesch, evenals een in beslag genomen
stuk rookvleesch, bleek sterk bedorven te
zijn.
Hieruit mag dus geconcludeerd worden,
dat de kinderen van het pekelvleesch, al
thans van het bedorven deel, niet hebben
gegeten. De kleinen maken het wel.
De justitie verleende verlof tot begrafe
nis van het echtpaar Van der Vaart op
morgen, Woensdag, te Diemen.
Tramongel uk. Zondagmid
dag omstreeks halftwee had tusschen Wage-
ningen en Heelsum een tramongehik plartte,
omdat de locomotief ran een uit Utrecht
komende tram der Öoster-Stoomtram-Mij^
ontspoorde. Doordat een hoogte moest wor
den opgereden, was de tram op dit oogen-'
blik in volle vaart. De locomotief kantelde'
om en sleepte met- zich de goederenwagen
mee. Het voorbalkon der passagierswagen
werd ingedrukt De machinist werd met
een gekneusden arm opgenomen. De overi
ge personen, dia in de tram zaten, kwamen'
met den schrik vrij. Het tramverkeer on*
dervond door dit ongeval vertraging. Ook
de rijweg was gedurende een deel van den
middag versperd. De materieele schade
schijnt belangrijk te zijn.
I*e Hengelo (O.) viel het twee
jarig zoontje van Z. in een onbewaakt
oogeablik uit zijn ledikantje. Hij kwam
daarbij zoodanig met het gezicht op eett
petroleumlampje terecht, dat een oog ver*
loren ging en dc geraadpleegde oogarts
vreeet voor behoud van het andere oog.
Woningwet.
De „St. Ct." 306 bevat de Kon. besluiten
waarbij de Vereenigingen „Volkshuisrea*
ting" te Maassluis, en de Woningbcuwver-t
eenigïng „Waddingsveen" te Waddingsveen!
worden toegelaten als vereenigingen uit*
sluitend werkzaam in het belang van ver*
betering der volkshuisvesting.
V raag: Zoudt u mij p.v.p. kunnen zeg*,
gen of men op een gracht van hoogstens
5 M. breed 2 rijen wagens en waschkuipenï j
mag plaatsen, zoodat rijverkeer bijna on;*
mogelijk is?
Antwoord: Zonder vergunning vatf
B. en Ws. mag men niets op de openbare:'
straat plaatsen en laten staan, hoeveel te!
minder het rijverkeer bemoeilijken. Als ge!
er last van hebt, kunt ge u bij de politie!
beklagen, dan zal het wel uit zijn. Dei
vraag is toch niet ingegeven om uw buur*
vrouw in ongelegenheid te brengen? Dat!
zouden we niet mooi van u vinden.
Vraag: In het antwoord wordt gespro* j
ken van „een dunne oplossing van lino*.
Jeumwa-s" en het is mij niet recht duidelijk 1
wat daarmee bedoeld wordt. Moet de waa
worden gewarmd om zoodoende vloeibaar,
te worden of moet ze worden verdund
door bijvoeging van een of andere vloeistof?
Zoo ja, welke?
Antwoord: Als bij verwarming de
was niet dun genoeg is, mengt ge zo aan/
met wat terpentijn. Zorg er voor eerst heb
linoleum met zeepsop goed af te boenen
en de was ferm uit te wrijven. On voldoen-1
de uitwrijven is meestal de oorzaak van hett
zetten van korsten. De kwaliteit van de
was moet ook goed zijn.
"V raag: Kunt u mij geen middel aan f
de hand doen om gaatjesmatten van stoe*
len schoon te krijgen en daarna helder te
houden
Antwoord: Boenen met een borstei
met water en zeep en terwijl de zitting
nog nat is bestrooien met zwavelpoedeT'
Later borstelt men de zwavel uit dej
hoekjes.
V raag: Met Nov. ben ik in betrekking
gekomen en heb mijn godspenning ontvan
gen. Nu vertrek ik met Februari en krijgU
natuurlijk geen Nieuwjaar, maar heeft de|
juffrouw nu het recht mijn god: penning-*
weder in te houden?
Antwoord: Ja.
Vraag: Hoe kan ik een vetvlek uit een,
zijden japon maken, ik heb het reeds
probeerd met op een grauw papier met/
een heet ijzer te strijken, maar dit gaatb
niet?
Antwoord: Alleen was en kaaipvefc-^
vlokken verdwijnen door de bekende be-«'
handeling met grof papier en een strijk-,
ijzer. Uw vetvlek verwijdert u het best met.
benzine, ether of geest van salmoniak.,;
Voorzichtig behandelen. Misschien kunt Gel-,
de vlek er ook uit kriigen met de vlek inb
te wrijven met fijn gemaakte droge leenr^
en daarna uitborstelen met een zaliten?
borstel.,..,.
Vraag: Hoe verwijdert men een tliee*
vlek uit een" lichtblauwe japon? Kan ze
door stoom en worden weggenomen
An t w oord: De vlek in zoete melk
ten uittrekken en vervolgens met een zwik
zeepsopje nawasschen.
Vraag: Hoe kan ik een vlek, verbor1*
raakt door Kajapoetie olie, van wit mar men
verwijderen 1
Antwoord: Maak een urjj van ge
brande magnesia en benzine en breng dezö
op de vlek ter dikte van 1 a 2 millimeter..
Laat deze brij een uur daarop liggen eü.'
wasoh ze er dan af met schoon water. Is doï
vlek nog niet verdwenen, de bewerking
herhalen. Nawrijven met een in petroleuiH
gedrenkten doek is steeds goed
V raag: Op welke manier <-bereidt men
maocaroni voor dessert?
Antwoord: Wij zullen u een heerlijk j
schoteltje toespijs leeren bereiden. Neem
150 gr. maccaroni, 1 Liter water of melk, 80
gr. suiker, 60 gr. boter, 3 gr. zout en 60 g.,
sultana-rozijneu. Kook de maccaroni in bet
water of de melk (wordt de maccaroni ia!'
melk gekookt dan moet ze eerst geblad*)
obeerd worden om het schiften te voorkok-
men). Voeg als de massa droog genoeg is,.
de suiker en de boter toe alsmede de ro*
zijnen, die afzonderlijk gaar gekookt moeë
ten worden. Plaats deze massa in een vuuiW.
vasten schotel, bestrooi ze met paneermeel/
en laat ze in den oven lichtbruin worden., J
TJ kunt er met vier personen heerlijk vaö
smullen.
Vraa.g: Raar aanleiding van een doon
u opgegeven middel teg n transpireerendeJ
voeten dezer dagen, wenschte ik gaarne tö
vernemen, waar dit middel (Atropia) ver*
krijgibaar is, aangezien iV tevergeefs hier
naar gevraagd heb in apotheek en drogis*'
terij?
Antwo ord: Hoewel we niet afwijkenl
van den regel verkoopers te noemen, wil*
len we, nu ge zegt dat ge het middel nietU
in een apotheek of drogisterij kunt krijgerï
hiermede een uitzondering maken. Het(
middel is verkrijgbaar fcdj den drogist Broer*
sei Haarlemmerstraat 70.
