No. I5SOT
Buitenlandseh Overzicht
FEUILLETON.
Alleeu in een groote stad.
Eerste Kamer.
Gemengd Nieuws.
Faillissementen.
De oorlogsberichten uit den
üaatsfcen tijd zijn weer minder betrouwba-ar.
ODe tegenspraken wis&elen de berichten af.
(Dit Italiaansche bron wordt gemeld, dat de
iVorliezen van den vijand gedurende de
'Kerstdagen meer dan 500 ge-wonden bedroe
gen, onder welke eenige aanvoerders.
Groepen van Arabieren komen in bet
Zuiden van Ain Sara bijeen. Een Arabier,
teruggekeerd uit Accara bij Birtobras ver-
'MaaTde, dat de Arabieren besloten hadden
'de witte vlag te hijiscllen, zoodra zij de
Italianen zagen, ten teeken dat zij zich on
derwerpen wilden. Zóodra de Turken dit
gewaar werden, drongen zij met andere
'Arabieren het dorp binnen, vermoordden
verscheidene mannen, vrouwen en kinderen
en joegen de overgeblevenen uiteen.
De bezetting van Solum eenigen tijd
geleden door de Engelschen en van D s j a-
n e t door de Franschen is noch in Italic
noch in Turkije natuurlijk welkom geweest.
'Aan de beide grenzen van Tripolitanië ont
gaat hun zoodoende een belangrijk strate
gisch en commercieel punt. Evenals Enge
land heeft ook Frankrijk nu getracht de
zaak onschuldig voor te stellen.
Yolgens de „Sabah", heeft de Fransche
regeering, naar aanleiding van vertoogen
van de Porte over de bezetting van Dsja-
net, geantwoord, dat zij genoodzaakt was
geweest de oase te bezetten, ten einde het
rooven te kunnen tegengaan, en omdat do
Turksche troepen uit de omstreken van de
oase naar het noorden waren getrokken.
In den Franschen Senaat is
thans de Franscb-Duitsche overeenfkomst
over Marokko in behandeling. Belang
stelt echter niemand .er meer in; trouwens
er is geen nieuws meer over te vertellen-
In de Kamer is een financieel**
kwestie ter spitike gekomen. Behan
deld is een motie van den afgevaardigde
Delahaye, om de regeering te verzoeken,
urgente maatregelen te nemen, ten einde
te verhinderen, dat de aanvullingsleenmg
van Paraguay, ten bedrage, van 23 mil-
li-oen, op de Fransche markt wordt ge
bracht.
De minister van financiën verklaarde,
■dat de bestaande wet hem belet handelend
op te treden.
De minister van justitie zeide, dat er cerr
officialise enquête is geopend en dat het
recht zijn loop zal hebben.
Minister-president Caillaux aanvaardde
de motie van Pourquery en Roisserin, waar
in de regeering wordt uitgenoodigd, om on
middellijk maatregelen te nemen ter be
scherming van de Fransche spaarpenningen
en verklaarde daarbij, dat de regeering de
Jioodige maatregelen zal nemen.
De motie van Pourquery c.s. werd met
522 tegen 1 stem aangenomen.
r Bij de behahdeling der begrooting van
buitenlandsohe zaken in de Hongaar-
6ohe delegatie heeft de minister
Aehrenthal er aan herinnerd, dat de
Oosten rijk-Honga-arsche diplomatie, zelfs
na den aanvang van den Italiaansoh-Turk-
sdhen o or log getracht lieeft een passen
den grondslag te vinden voor den vrede.Wij
hopen zèide graaf Aehrenthal dat on
ze pogingen met goed gevolg bekroond r.u(-
len worden. Ons belang bdj een spoedige,
totstandkoming van den vrede, is des -'e
gpiooter, omdat een verlenging van den
oorlog zekere gevaren vtoor de handhaving
/wan den status quo op den Balkan met zich
mede lean brengen.
Na te hebben opgemerkt, dat alle groote
mogendheden den wensch voor den vrede op
den Balkan deel en en dat de door de klei
nere Balkanstaten geuite wensoh en bedoe
lingen dezelfde zijn, voegde Aehrenthal
daaraan toe: De Porto tracht de orde in
Turkije te handhaven. Ik wensoh, dat het
daarin tot het einde van den oorlog zal sla
gen. Oostenrijk-Hongarije wenscht, dat de-
Ita.liaansch-Turkschë oorlog het Ottomaan-
sefhe gezag o.p den Balkan onverzwakt zal
laten.
In verband met het verwerpen door den
Russisch&n Rijksraad van een
wetsontwerp, waarbij het begroo-
8)
„Ik wist niet, dat u de Teesdales kende.'*
„We kenden ze ook niet. We hebben een
paar dagen geleden kennis met haar ge
maakt. We ontmoetten haar met Charlie
in het Oriental-Hotel dien avond, toen we
er met mevrouw Lee dineerden. Zij maakte
zoo'n prettigon indruk, dat we haar heb
ben gevraagd voor een dag of veertien bij
ons te komen logeeren. Zij zegt wel, dat
zij maar voor één dagje hier is, maar we
doen ons beat, haar over te halen langer te
blijven. Het is voor mij zooveel waard, dat
ik een aanspraak in huis heb. Je vader in
teresseert zich niets voor mijn aangelegen
heden. Ik heb niemand, om me eens voor
te uiten. Ik vind, dat hij altijd door erger
wordt. Hij gaat veel te veel in zichzelf op.
Je ziet er niet uit, alsof je erg blij bent.
Ik dacht, dat het je plezier zou doen, als
je hoorde, dat hier een aardig meisje is.'*
Hij bfi dacht, met innerlijke woede, dat
hij niets mocht zeggen, om Bartons geheim
niet te verraden. Hij moest zien, 't meisje
,weer goed en wel uit huis te krijgen zonder
de aerterdocht van zijn ouders op te wek
ken.
„Aardige meisjes", mompelde hij, „Och,
dat is niets voor mij."
„Onzin", zei ziijn moeder. „Aardige
meisjes zij.n altijd iets voor een jongmensch.
Wacht maar tot je haar ziet. Het zo-u me
heelemaal niet verwonderen, als je ver
langde haar portret te maken,"
tingsreoht van de Doema zou wor
den uitgebreid gisteren hebben wij er
iets al van gezegd is het belangrijk te
vernemen wat de regeering er van zeida:
Minister-president Kokoftsof wees er op,
hoe de gedachte aan een verandering der
begrootiügsbepalingen in de rijen der ka-
detten reeds in 190G ontstaan was, toen nog
geen ervaring betreffende deze bepalingen
kon zijn opgedaan. De verandering werd
dus niet op grond van uit de ervaring ge
putte beweegredenen, doeh slechts daarom
voorgesteld, om de volksvertegenwoordiging
een nieuw strijdmiddel tégen de regeering
in handen te geven. Bepalingen aan West-
Europa te ontleen/en, daarvoor bestond
geen Teden; daar werd in critieke omstan
digheden eveneens rechtstreeksche wetge
ving toegepast. Zoo had bv. de Fransche
regeering ten tijde der Marokkaansche cri
sis zonder goedkeuring van de Kamers 303
millioen frank voor de landsverdediging
uitgetrokken: „Is dan schending van de
wet", vroeg de minister-president, „beter
dan het bestaan van een wet, welke de
regeering het recht toekent, waar dat noo-
dig is, de behoeften van den staat te bevre
digen1?" Het Russische begrootingsrecht
stond in niets ten achter bij dat in het bui
tenland. Veranderingen moesten daarom
met groote voorzichtigheid aangebracht
worden, zonder dat men zich door het voor
beeld van West-Europa moest laten mede-
sleepen.
Sombere berichten komen uit de o o s t e-
lijke provinciën van Rusland.
De oogst is mislukt en er heerseht alge-
meene hongersnood. De regeering
erkende in de Doema, dat in de acht oos
telijke provincies de oogst volkomen mis
lukt was, en gedeeltelijk in twaalf andera.
Dit is 63 pCt. of twee derde van den ge-
heelen oogst; dit is een tekort in voedings
middelen van 150,000,000 H.L. graan. Ne
gentien-en-een-half millioen menschen wa
ren broodelocs.
In 1903, toen in dezelfde streek de oog*t
mislukt was, werden al het vee, al de spaar
penningen opgebruikt, en werd een groote
schuld aangegaan bij het Rijk, in de vol
gende jaren terug te betalen. Dat was pas
zoo kort geleden, dat ditmaal de- ongelukki
ge bewoners voor een hongersnood staan
zonder vee, zonder paarden, zonder spaar
penningen, met niets dan schuld Bij al de
ellende, die alom heerseht, komt nu nog de
snelle uitbreiding van hongerziekten,
scheurbuik' en typhus. Zoolang geen sneeuw
gevallen was gingen de vrouwen en kinde
ren uit om eikels te zoeken, die gedroogd,
gemalen en met meel vermengd werden ge
geten. Maar "het gebruik daarvan gaf aan
leiding tot ingewandsziekten, met allerlei
noodlottige verschijnselen.
Onderwijzers, dokters, priesters doen be
roepen om hulp. Maar de omvang der ramp
is te groot.
De bureaucratie is de oorzaak, dat er niet
genoeg werd gedaan. Uit vrees voor re.vo-
lutionnaire woelingen wil de bureaucratie
niemand toelaten tot hulp dan de amire-
naren. De regeering wil het monopolie h-vo.
bsn van liulp, en alle individueèle of geor
ganiseerde hulp wordt verdacht van „voor
uitstrevende tendenzen" en met naijvir
buitengesloten, liet wantrouwen echter in
de eerlijkheid en betrouwbaarheid der amb
tenaren is zoo gre-ot, dat particulieren hun
giften voc-r de bedreigde streken niet aan
hun willen toevertrouwen.
In Amerika is Roosevelt wr-er
de groote man.
Dertien maanden geleden, na de verkie
zingen, die geheel en al te zijnen nadeele
waren uitgevallen, scheen de oud-president
politiek dood. Veel later nog werd door
hem en personen uit zijn kring, meer of
minder ostentatief, verklaard, dat de ge
wezen president de staatkunde voorgoed
vaarwel had gezegd en toch is er op het
oogenblik niemand in Amerika, die meer
over de tong gaat dan hij. De bladen r.omc n
weder precies evenveel notitie van hem,
zoo nog niet. meer, als in den tijd, toen hr,
nog in heb Witte Huis zetelde. Weliswaar
spruit die b.langstèlling niet bij allen v< ert
uit werkelijke sympathie, 'ieder voelt ech
ter, dat Roosevelt bij de aanstaande ver-
Edezingen de geduchtste tegenstander zal
„Het zou me wel verwonderen. Hoe
maakt .Alice, het? Hebt u in den laatsten
tijd ook van haar geboord?"
„Hoor ik dan. ooit van haar, als zij me
niet voor een of ander noodig heeft?
„Ik dacht, dat u elkaar misschien wel
.geschreven hadt naar aanleiding van juf
frouwTeesdales zijn hier."
„O neen. Juffrouw Teesdale heeft haar
oudei's getelegrapheerd, dat zij bij ons
kwam; maai* ik heb sinds noch van Alice
noch van hen gehoord. Heb jë Charlie in
Havre gezien
„Ja, ik ben een dag met hem samen
geweest. Hij zag er best uit."
Zij spraken verder over onbeduidende on
derwerpen, tot George Hollingsworth bin
nentrad. Bij zijn komst verhuisde het drie
tal naar de bibliotheek en eeïimaal daar ver
raste men den schilder met de huwelijks
plannen, die men met hem voor had.
„Je moeder zal je wel verteld hebben,
dat juffrouw Teesda'e bij ons logeert. Al
leraardigst meisjeHij lachte veelbeteke
nend. „Smec-d het ijzer, terwijl het heet is,
'jongen... dat is de raad, dien ik je geef.
Het is een buitenkansje voor je, dat zij
hier is."
„Zou u dat denken?"
„Natuurlijk. Een prachtige partij, hoor!
Als de oude heer opstapt, gaat elk van de
dochters wel met een millioentje strijken.
En een mooi meisje op den koop toe.
Ralph bemerkte, dat zijn ouders een hevi-
gen sotoolk zouden krijgen, als zij hoorden
dat juffrouw Teesdale hen plotseling zou
moeten verlaten. Maar hij vond den tijd
om hun kalme gemoedsrust te verstoren
nog niet gekomen-
zijn van Taft, zijn vroegeren protégé. Hij
heeft dan ook handig ten eigen behoeve ge
bruik gemaakt van de oppositie der „buur
genten" en van Wall Street tegen Taft en
op in het -oog vallende wijze de aandacht
gevestigd op diens zwakke punten en op
zijn eigen kracht.
De „World" zegt dan ook: „Slechts een
staatsman van buitengewoon genie kon zich
uit de positie, waarin Roosevelt na de ver
kiezingen van 19]0 verkeerde, opwerken
tot de hoogte, waarop deze. thans weder
staat."
Uit China belangrijke tijdingen-
De Keizerin-weduwe* Joeansjikai en de
Mantsjoe-prinsen hebben gisteren den ge-
heelen morgen doorgebracht met het be
spreken van de voorstallen der vredescon
ferentie te Sjanghai. Prins Joelang cn
prins Tsaitas hebben zich tegen het plan,
om een conferentie van meer uitgebreid en
vertegenwoordigend karakter dan die te
Sjanghai bijeen te roepen,verzet. Prins
Tsjing de voorganger van Jóea-n-sjikai
daarentegen, verdedigde dit plan. Einde
lijk heeft de kroon besloten om het te aan
vaarden.
Als gevolg van dit besluit heeft 'do kroon
het kabinet de opdracht gegeven om het
reglement uit te werken, dat vereischt.
wordt om dé nieuwe conferentie te kunnen
openen Ook zal aan de afgevaardigden 'der
conferentie te Sjanghai worden medege
deeld, dat de kroon de beslissingen van de
nieuwe, het volk vertegenwoordigende, con
ferentie zal aanvaarden, welke, ook de
vorm der regeering zijn moge, waartoe zij
zal besluiten.
De rege e r i ngsarobten ar e n vragen vzich
echter af, of, gezien de jvoortvarëndlfeid
der opstandelingen te Sjanghai, deze iri het
lange tijdsverloop zullen j>erust>en dat on
afscheidelijk verbonden is aan een nien-.ve
conferentie, hoewel het optreden van de
kroon geen twijfel laat, dat zij. bereid is
afstand t^ doen, indien een afdanking, het
eenige middel is om de tegenwoordige cri
sis tot een oplossing te brengen.
Het schijnt er Joean-sji-kai vooral om te
doen om tijd te winnen. Volgens de laat
ste berichten zou de Keizerlijke familie be
sloten hebben Poleing té verlaten.
Indische Begrooting.
Na het gisternamiddag door den heer
Van W a s s e n a e r van Rosande
gesprokene, voerde, zooals wij reeds meld
den, de heer Vanden Be r g het woord,
die nog betoogde, dat de inlander een beter
vermogensrecht moet hebben, want zoolang
dit niet zijn deel wordt, zal het een onmo
gelijkheid blijken iets, dat tot verbetering
van den eoonomischen toestand der inlan
ders kan leiden, tot stand te brengen. Een
beter vermogensrecht zal~"Ook een Indisch
intellectueel proletariaat voorkomen. Zeer
in den breede schetste spreker daarna de
groote rechtsonzekerheid, welke voor- den
inlander heerseht. In afwachting van in
voering van art. 75 zou spreker daarom al
vast de bevoegdheid voor den inlander om
zioh te onderwerpen aan het Europeesch
vermogensrecht in het algemeen willen
vastgesteld zien.
Hierna bepleitte spr. de dringende nood
zakelijkheid van voorzieningen ten aanzien
van het familierecht, het staatsrecht en
speciaal liet de-sisareeht voor de inlandsche
Christenen. Het is toch een onrecht, Chris
tenen te onderwerpen aan een recht, waar
aan ook Mohammedanen en heidenen zijn
onderworpen. Ook ten aanzien van het.
familierecht dient derhalve de Christen
inlander «ich alvast in afwachting van de
invoering ook van art. 109 Regeeringsreglc-
ment, te kunnen onderwerpen aan het
Europeesch recht.
Door regeling van de rechtspositie der in
landers zal de Evangelisatie bevorderd wor
den, terwijl, niet alleen de inlander, maar
ook de Europeeeche industrie er door ge
baat zal zijn.
De heer Waller besprak de vraag of
de bepaling van art. 125 van het Indische
Regeeringsreglement, dat de lagere scholen
,,ï)at lijlkt allemaal heel rnooi''^ beaamde
hij.
,,Nu, grijp de gelegenheid dan aan! Je
kunt den heelen dag met haar samen zijn.
Over een week kun je dus best geënga
geerd wezen. Ga met haar wandelen. Zij is
dol op wandelen. Zij' schrijft altijd door
brieven en brengt ze dan zelf naar de post.
Jij kunt ook naar de post gaan. Leer liaar
biljarten! Jina Troc.de is met juffrouw
Kerr geëngageerd geraakt, .terwijl hij haar
leerde biljarten. En die goede Jimmy kon
niet eens behoorlijk met een pony omgaan
en juffrouw Kerr was rijk genoeg om mét
een hertog te trouwen. Maar Jim beweer
de altijd, dat er niets zoo goed is als bil
jarten as je zoo'n zaakje aan de hand hebt.
En je kunt met haar over kunst spreken.
Ikgeloof, dat zij zich interesseert, voor
(kunst. Wat een buitenkansje Als je er niet
van profiteert, zul je er je leven lang spijt
van hebben."
De oude lieer hield niet met zijn raad
gevingen. op, voor het theeaiurtje geslagen
was.
Het was onder de thee, dat Ralph de
„avonturierster" voor het eerst zag. Hij
keek nieuwsgierig op, toen zij binnentrad.
„Zoo, ben je daar?" stotterde mevrouw
Hollingsworth. „Wacht, laat ik jullie aan
elkaar voorstellen. Mijn zoon. Juffrouw
Teesdale."
„Hoe maakt u het, mijnheer Hollings
worth?"
Haar stem was alvast heel aangenaam
en welluidend.
Ja, hij zou haar wel verpletteren; maar
toch .moest hij de hand, die zij hem bood,
aannemen. Zij ging kalm bij het vuur zit
ten en hij nam haar tewsluiks op. Zij was
zich hebben te onthouden van het geven van
godsdienstonderwijs, ook slaat op de dessa-
scholen. Spreker toch meent, dat op ue ge
subsidieerde scholen deze bepaling niet toe
passelijk mag zijn, want uit het feit, dat
van de ISO Zendingsscholen er 82 geen sub
sidie ontvangen blijkt, dat die bepaling voor
het geven van subsidie belemmerend werkt.
Heden te elf uren voortzetting.
Gisteravond is de 14-j arige
B„ uit de Oranjestraat te Utrecht, die per
rijwiel melk Tondbraeht, op den Leidschën
weg aldaar te water geraakt en verdronken.
TeB&rneveldis ineenbosch je
het lijk van een ongeveer 60-jarigen, onbe
kenden persoon gevonden. Uiterlijke teeke
nen van geweld waren op het lijk niet te be-
speurén.
Te. Dinxperlo heeft.de 15-
jarige klompenmaker J. Pluckers gisteren
de onvoorzichtigheid begaan een bus carbid
met petroleum gedrenkt, in brand te ste
ken, Er ontstond een hevige ontploffing,
waarhq dc jongen zoo zwaar werd gekwetst,
dat zijn onmiddellijke overbrenging naar
het- ziekenhuis te Arnhem noodig bleek; hij
zal een van zijn oogen moéten missen.
Naar de „Z w. C t." v erneemt,
-heeft J. V„ 56 jaar, landbouwer te Streu-
kel, die Vrijdag werd aangehouden, als
verdacht van moord, gepleegd op Reint
van der Velde, in den avond van 13 Dec.
j.l. en tegen wien bij beschikking van de
rechtlank gisteren rechtsingang is verleend
met. last tot instructie en bevel tot zijn
gevangenhouding, reeds bekend' de misdaad
te hebben gepleegd.
Een goed zwemmer. De Urker
schipper Toon Bakker, varende op de
,,U. K. 52", was in een der stormachtige
nachten der vorige week aan het visschen
geweest in de nabijheid van de Haaks-
gronden, toen aanwakkerende windvlagen
hem noodzaakten een veilige hav-en op te
zoeken; zijn kornet ging daarbij verionen.
In de haven van Nieuwediep werd de bot
ter vastgemoerd naast een houtvlot, niet
ver van het Wachtschip.
Toen de knechts reeds ter kooi lagen,
meende Bakker om den sterken wind en
stroom aldaar, nog een touw te moeten
vastmaken. Hij stapte van het boegs-el op
het vlot cn volvoerde zijn plan. Het vlot
was nat en glad van den regen, en glin
sterde bij het zwakke schijnsel oener lan
taarn als het water zelf.
Inlusschen was de botter gegierd cn dus
van liet vlot wat verwijderd; cn toen Bak
ker meende aan boord te stappen, plompte
hij te water en schoot hij onder het schip
door. Gelukkig .behdeld hij zijn tegenwoor
digheid van geest en zwom hij om den
botter heen naar het vlot, waaraan hij
eerst houvast krijgen kon, toen zijn tas
tende hand ee-irring voekle: Met -zijn door
weekte ruime kleeren, ging het niet ge
makkelijk zich uit het water op te werken,
maar toch klauterde hij eindelijk aan boord,
waar men niets van het ongeval bemerkt
had.
Het was nu de tiende" maal in zijn leven,
dat Bakker den waterdood ontkomen is.
(„N. v. d D.")
Sneeuwstormen. Ge d u r e ri
de de feestdagen heersohten in alle gedeel
ten van Noord-Tyrol hevige sneeuwstormen,
waardoor op sommige plaatsen belangrijke
storingen in liet verkeer werden veroor
zaakt. Vele toeristen, die Kerstmis in de
bergen doorbrachten, werden door. de
sneeuw Verrast en ingesneeuwd. Bij den
Arlberg bereikte de sneeuw een hoogte van
2 meter.
Sedert, veertig jaren heeft
New-York zulk eèn zachte Kerstmis niet
beleefd als dit jaar. Vijftien duizend perso
nen bezochten op de Kerstdagen Qoney Is
land, anders in den winter een verlaten
dorp, en een groot aantal hunner baadde
zelfs in zee. Lente-bloemen waren reeds
ontloken en'de golfers stonden in hemds
mouwen te spelen, als ware het. midden, ia
den zomer.
De zee heeft in de jojigste da
gen heel wat mensohenlevens geëischt. Niet
anders dan hij zich baar had voorgesteld;
jonger, gedistingeerder. Hij zou haar niet
in staat hebben geacht tot zulk een. oplich
terij. Hoe valsch, dat zij nu, in deze om
standigheden. zulk een gezicht kon zetten."
„Heb je een prettig wandelingetje ge
maakt, kind?" vroeg mevrouw Holliuigs-
worth haar vriendelijk.
„O, men kan het eigenlijk geen wande
lingetje noemen. Ik ben niet lang weg ge
weest, pietwaar? U en uw zoon hadden el
kaar zeker veel te vertellen. Uw ouders tel
den de uren, die er moesten verloopen voor
uw aankomst mijnheer Hollingsworth. Men
had allerlei schrikbeelden van schipbreuken
en spoorwegongelukken.
Hoe durfde zij? Maar in het bijzijn van
anderen moest hij toch -beleefd zijn voor
haar, ter wille van Charlie.
„Ik voel me vreeselijlc schuldig. Ik mo€6t
eigenlijk mijn excuus maken, omdat ik de
gemoederen zoo verontrust en uw lunch zoo
vergald heb."
„U hebt niets vergald. Alles heeft heer
lijk gesmaakt-."
„Is dat waar, moeder?"
„O neen, het smaakte heelemaal niet.
Juffrouw Teesdale zegt het alleen maar uit
beleefdheid."
„Juffrouw Teesdale ma.g niets uit be
leefdheid zeggen", schertste de heer Hol
lingsworth. „Want niets is zoo vervelend
als altijd door mooi weer te moeten spelen
sis men uit logeeren is. Zoo lang men be
leefdheidsfrasen moer. zoggen voelt men
zich nog niet thuis. Wel, wat voor nieuws,
Ralph? Ik hoor -wonderen van de schil
derijen, die je in het Salon hebt geëxpo
seerd. Die schijnen verbazend veel opgan#
te hebben gemaakt.'»
minder dan een en veertig zeelieden, waar
onder acht en twintig Engelschen, moeten
den dood in de golven hebben gevonden.
De „Lincairn" uit Manchester ikwam op
de Clyde aan met zeven man van het stoom
schip „Guillemot", dat in de Golf van Bis-
caye was gezonken, de rest der bemanning
had den dood in de golven gevonden.
De „EUa. Sayer" van Newcastle verloer
op haar reis van Sunderland naar Bordeaux
drie matrozen; het Fransche stoomscnip
„Gaulois" strandde op een rif bij Ouessanu
en zonk. De bemanning, die op een rots een
toevluoht had gezocht, werd na twee dag°n
uitgehongerd en verstijfd van de koude,
door een voorbijvarend schip aan boord go-
nomen.
Lijken en wrakhout zij»n aangespoeld te
Duinkerken, Havre, La Roebelle, Cette,
Marseille en andere Fransche plaatsen.
Uit Lorient wordt bericht, dat de bewo
ners der eilanden Houet en Hoedic, ten
zuiden van Bretagne, met hongersnood be
dreigd worden. Ten gevolge van de hooge
zee is hl de toevoer van levensmiddelen
onmogelijk geworden, zoodat de toestand
er hoogst ernstig is. De Fransche regeering
heeft het oorlogsschip „Caudan'' met le
vensmiddelen naar de eilanden gezonden
Een P a r i j s o h Klaasje Zeven*
ster. De vergelijking gaat wel niet ge
heel op, want Lucie Bagarre, de Parijscho 1
jonge dame, die studenten tot pleegvaders
kreeg, werd niét bij een van hen thuisbe
zorgd, maar door studenten gevonden en zij
sterft niet, maar zal dezer dagen in het
huwelijk treden met een bakker te Nevers.
Van de geschiedenis van Lucie Bagarre
weet men dat zij in Juli 1893, toen zij een
paar maanden oud was, door studenten bijl
de Sorbonne werd gevonden. In dien tijd
was het revolutie in het Quartier Latin. De
straten waren gebarricadeerd en op de bou
levards Saint Michel en Saint- Germain wa
ren kiosken in brand gestoken. Bijna een
week lang hielden de studenten de geheele
politie te Parijs op de been. Een vervolging
van de organiseerders van een bal was de
oorzaak.
Op zekeren clag, toen het gevecht op zijn
hevigst was, vonden de studenten een
vrouwelijke baby. Zij namen het kind onder
hun bescherming en daar de ouders niet
konden worden gevonden, nam de „Asso
ciation Générale des Etudianhs" haar aan
en betaalde voor haar opvoeding. Het kind
werd Lucie genoemd naar de Heilige, op
wier naamdag zij was gevonden, en Bagar
re, ter herinnering aan de stormachtige
omstandigheden, waaronder zij van d«
straat werd opgenomen,
Lucie is-nu reeds ondertrouwd en de „As
sociation Génerale des Etudiants1' zal bij
het huwelijk door een van hear leden wor
den vertegenwoordigd. De collectieve pleeg
vaders zullen liet jonge echtpaar ook een
fraai souvenir schenken.
VisscBaerij verecïiiff is c
,tW ElfiaeJiMiiia.*'
In de jaarvergadering van de vissen e
rij ve reenigi ng W ilhelmi na'te Sche ve-«
ningen, werd medegedeeld, dat minister
Talma aan het bestuur, ter audiëntie, had
toege-Zögd, ernstig onderzoek der bezwaren,,
die voor de visschers gerezen ;zijn uit de
schepenwet, ter zake vooral van de ver
pliöhte keuring oclk van de z. g. „uitkijkers'1
en behartiging dezer 'keuring.
Het bestuur wenschte die ten laste van
de reederijen gebracht te zien of wenscht
een laag tarief te zien ingesteld, met ver
dere vergoeding van rijkswege.
Mej. W J. van Eijk, winkelierster, to
Leiden.
W. H. Bienewald, hotelhouder, Den
Haag.
G. Elte, boekhandelaar, Den Haag.
H. G. den Hartog, aannemer, Den Hang..
M. H. Staanier, koopman, Den Haag.
P. L. Koops, eigënbouwer te Haarlera-
merliede.
N. de Wilde, caféhouder, Amsterdam.
„Daar weet ik niets van", zei Rëlpli.
„Ik weet alleen, dat ze heel slecht hin
gen."
Een blik uiL de oogen zijneiir^udérs;!;^!
hem, datiiij' zulk $Pa oprechtheid'
vonden.».'. .k/'v/h'h
Ai'tisten bereiken nooit hun Tdeaaij-
frouw Teesdale'^ zei zijn moeder.
„Dus onderschatten zij hun eigen talent".,
„Nu, lang. niet allen", antwoordde zij.
„Ik dacht, dat het tegenovergestelde ook
heel dikwijls het- geval was."
„Ja. Ja." De oude heer lachte alsof zij'
een groote geestigheid had gezegd.
„Misschien hebt u daar wel gelijk in.
Eigenlijk had ik moeten zeggen „deze ar
ti&t." Ik wou-, dat u zijn werk eens zag.
Ik ben er zeker van, dat het in uw smaak
zou vallen. Het is... het is... ja, er is... ik
ben geen kunstkenner... maar er spreekt
een zeker iets uit, dat eigenlijk boven het
begrip van den gewonen Britschen geest
is."
„U hebt een te hcogen dunk van mijn
oordeel. Vergeet niet, dat ik een achterlijk
persoontje uit de provincie hen."
„En dat z<egt iemand, die uit Liverpoof
komt!" riep hij uit, want hij wilde geen
kwaad van haar geboortestad hooren.
Ralph was Jblij^ dat zijn talent en zijn'
kunst niet langer het onderwerp van het
gesprek waren, en vroeg zich af hoe hij do
zaak verder zou dienen aan te pakken.
(Wordt vervolgd.)
