No. 15898.
ÜLHIÜSÜH BAI&BILAB, MaaasSLag* 18 December. - Tweed® Blad.
Asrao 19 LL
Buitenlandseh Overzieht.
Geveilde pereeelen.
F i'issementen.
FEUILLETON.
Ds lieïda is s-erker dan de dood.
De oorlog sukkelt voort. Nu en dan
hooren we van een gevecht, een schermut
seling maar afdoende veldslagen worden
niet geleverd, en men knjgt den indruk
dat hêide partijen, Italiö en Turkije,
leven in afwachting van eenige tusschen-
komst, opdat zij zich met goed fatsoen uit
het conflict kunnen terugtrekken.
In elk ge*, al bestaat er geen aanleiding
meer om voorloopig een aparte rubriek te
wijden aan den Tripolitaanschen krijg.
Yoor heden zijn weer k 1 e i n e g e v e c h-
ten te vermelden. Verder bevattende
„Ikdam" en de „Tanin" het bericht, dat de
Turken zich van alle versterkingen bij Ben-
gazi hadden msesler gemaakt en de Italia
nen gedwongen hadden op Barka terug te
trekken, doch daarop moesten terugtrek
ken, daartoe gedwongen door het geschut
vuur der oorlogsschepen. De Turken heb
ben schietvoorraad en verscheidene kanon
nen buitgemaakt.
De Turksche gezant maakt een nota be
kend, waarin gemeld wordt, dat de Italia
nen Vrijdag de m o s k e e ten Noorden van
Nicha gebombardeerd hebben. Er waren 9
dooden en talrijke gewonden.
Ondertusschen duiken telkens weer ge
ruchten van vredesonderhande
lingen op.
Uit' Koostantinope] wordt aan de ,",Cor-
ri'ere della Sera" be rich t> dat de mogendhe
den van de Triple Entente onder leiding
van den Fransehen gezant reeds pogingen
hebben gedaan om een einde te maken aan
de vijandelijkheden tussehen Italië en Tur
kije. Men gelooft te Konstantinopel, dat
de vrede niet lang meer op zich zal laten
wachten.
W at het Dardanellenvraag-
stuk aangaat heeft de Ooster.rijk-Hon-
gaarsche gezant ts Konstantinopel tegen
over den Turkschen minister van buiten
landse!:® zaken de belangrijke verklaring
afgelegd, dat wjn regeering zich voor het
behoud van den bestaanden rechtstoestand
in overeenstemming met do verdragen be
treffende het vraagstuk der Dardanelien
had uitgesproken, zoolang niet een oplos
sing was gevonden, welke de belangen van
Turkije en tevens die der andere groote
mogendheden zou kunnen waarborgen.
De Duitscke gezant heeft Vrijdag een ge
lijkluidende verklaring afgelegd.
De echo van het groote Fransch-
Duitsohe Conflict van dezen zomer
galmt nog wat na in de F V a n s e h
Kamer. Doch interesant is het maar
weinig. Bij het voortgezette debat ver
klaarde Sembat-, dat de socialisten voor d'e
overeenkomst zullen stemmen, waarin z j
een belofte des vredes zien. Na een toehpe-
Jing op de vriendschap met Engeland en
haar met de ei&chen ri'er werkelijkheid
rekeninghoudend karakter, verdedigt spr.
een andere entente met Duitschland, want
hij gelooft niet, dat de bepaling, waarbij
geschillen naar bet Haagsche Hof verwe
zen werden, in staat zal zijn conflicten te
vermijden.
Dechane zeide dab de commissie voor
buitenlandsche aangelegenheden niet de
verantwoordelijkheid' op zich zou kunnen
nemen van een verwerping van het verge
lijk.
Hij hing een somber tafereel op van den
toceiajid in Europa als gevolg van het Itali-
aanseh-Turksche conflict, den Engelsch-
Duitschen wedijver en den toestand op den
Balkan. Hij wijst op het streven van
Duitschland' tot economische verovering der
wereld; Frankrijk heeft echter meer keuze
voor zijn plannen. Het heeft eefi helder
ziende en krachtige politiek noodig tot
verdediging Van de heilige zaak van den
vrede, daarbij de eer en de grootheid van
Frankrijk handhavende.
In verband met de F r a n s c h-S p a a n.
sche onderhandelingen inzake M a r o k-
ko heeft de Fransche gezant te Madrid
opnieuw een onderhoud met den Spaanschen
minister van buitenlandschc zaken gehad,
waarbij ook de Engelsche gezant tegen
woordig was.
Men zou vooral van meening verschillen
over het gedeelte van Zuid-Marekko, dat
binnen de invloedsfeer van Spanje ligt,
want over Larrasj en Alkassar moet men
het eens zijn. De ,,A. B. 0." verklaart nu
met betrekking tot die invloedssfeer, dat de
Spaansche regeering herhaaldelijk ver
klaard heeft dat zij niet zou kunnen toe
stemmen in een schadeloosstelling, weüke
Ifni of de kusten tegenover de Canarisdie
eilanden tot grondslag had. De Spaansche
regeering zou dit opnieuw gedaan hebben
in een Vrijdag overhandigd antwoord op
de Fransche voorstellen.
De DuTbar-I eesten in Delhi ïoopen
ten einde. Een van de laatste v ei toon ingen
isdc eerst e-s teenlegging geweest
van de nieuwe hoofdstad van Britsch-
Indië; een schitterende plechtigheid, die in
tegenwoordigheid van alle hoogwaardig-
lieidsbekleeders en regeerende Indische vor
sten plaats had. De onderkoning, lord Har-
dinge hield een korte toespraak, waarin hij
de fceteekenis der plechtigheid uiteenzette.
Hij wees er opv dat het besluit tot ver
plaatsing van de hoofdstad na nauwgezette
overweging was genomen. ,,Geen groote
verandering", zoo vorvolgde hij, ,,hoe nut
tig cok, kan geschieden zonder eenige per
soonlijke opofferingen of zonder eenige
schending van plaatselijke belangen. Maar
als gouverneur-generaal, wensch ik, ook
namens mijn collega's in rade, te zeggen,
da-t wij van oordeel zijn, dat er weinig ver
anderingen van zoo gewichtigen aard zul
len zijn, die zoo groot voordeel voor velen,
zoo gering nadeel voor de belangen van
weinigen zullen hebben. En dit nadeel zal
dan slechts tijdelijk zijn, en zal worden op
gewogen door de voordeelen die er uit zul
len voortvloeien.
Het besluit van Z. M. op advies der
ministers genomen, zal met de wijzigingen,
die er het noodzakelijk gevolg van zijn, tot
resultaat hebben een belangrijke en voor
uitstrevende verbetering in de regeerings-
mebhoden, een einde maken aan strijd en
verdeeldheid, en een tijdperk van vrede en
tevredenheid openen."
Na de steenlegging inspecteerde de ko
ning de to Delhi saamgetrokken afdecli'n-
gen der Indische politie. Donderdag had
reeds een groote revue over 50,000 man
troepen plaats gehad, terwijl des avonds de
investituur van een aantal nieuwe ridders
in de verschillende orden geschiedde.
De feesten te Delhi zijn nu geëindigd. De
koningin begeeft zich heden naar Agra,
lord Hardinge en lord Crewe lceeren naar
.Calcutta terug. De koning zelf zal aan een
jachttoch't deelnemen en op 29 December
wederom te Bankipore de koningin ontmoe
ten, waarna de terugreis naar Engeland
weder zal worden aanvaard.
Te Calcutta heerscht, zooals te be
grijpen is, groote ontstemming over het be
sluit tot verplaatsing van de hoofd
stad. In handelskringen vreest men de ge
volgen-, die deze verplaatsing noodzakelij
kerwijs zal hebben. De stemming blijkt uit
een daling in de koersen der staatsleenin-
gen en in den verkoop van aandeeien in
grondmaatschappijen.
Het bericht, dat prins Arthur van Con-
naught Lord Eardinge zou vervangen als
onderkoning van Bvitsch-Tndië is, vólgens
nadere berichten uit Londen, onjuist.
De zitting van bet Engelsche Par
lement is gesloten met een troonrede,
waarin geen nieuws staat. Ten aanzien van
Mardkko 2#gt de Koning, dat hij zich ge
lukkig a-oht vast te stellen, clat de Fransch-
Duitsche onderhaudebogen, een aangele
genheid, waarin zijn regeering betrokken
was door haar krachtens verdrag bestaande
verplichtingen, ten einde zijn gebracht.
Perzië is tegenwoordig met Tripoli de
groote kwestie.
In de Turksche Kamer heeft d8
minister van buitenlandsche zaken naar aan
leiding van een telegram van de Perziêche
regeering met verzoek om steun van Tur
kije tegen Rusland verklaard, dat Turkije,
toen het van de overhandiging van het
Russische ultimatum vernomen had, te Te
heran den raad bad gegeven om tot een
verzoening te koman. Het verzocht boven
dien de gezanten een middel tot een ver
gelijk te vinden, dat niet met de belangen
en de eigenliefde van de fcweo vrienden
van Tuitkije in strijd zou zijn.
Tsjarikof verklaarde toen ambtelijk aan
de Rorte, dat Rusland tot zijn leedwezen
gedwongen wa« tot de afzènding van troe
pen naar Kaswin, welke échter teruggeroe
pen zouden worden na het herstel der goe
de betrekkingen door het tot stand komen
van een vergelijk met Perzië. De bespre
king met den Russischen gezant gaf de
gelegenheid vast te stellen, dat Turkije en
Rusland beide de handhaving van de on
schendbaarheid en de onafhankelijkheid
van, Perzië wenschten. Men moest aan de
1 oprechtheid van de verzekeringen van Rus
land, overeenkomstig de grondslagen van
de Engelsck-Russische overeenkomst, ge-
loovch. De minister wijst op het belang,
dat Tnrfkije aan de onafhankelijkheid van
Perzic hecht. Hij hoopt, dat het Russisch-
Perzische geschil beslecht zal worden.
De Russische pers is maar half
ingenomen met hït Perzisch avontuur- Het
j vreest niets dan ongenoegen en gevaren er
i van.
j Algemeen spreekt ook de Russische pers
Over het besluit van het Amerikaansohe
congres om het handelsverdrag op te zeg
gen, wegens de behandeling, die Ameri
ka a n s c li e Joden in Rusland onder
vinden. Algemeen gelooft men, dat dit be
sluit slechts bedoelt een pressie te oefenen
op de Russische regeering, om voor de Jo
den de komst in Rusland te vergemakkelij
ken. In regeringskringen acht men het bo
shut een nietszeggende bedreiging; men
vreest slechts, dat de Vereenigde Staten
de immigratie van Russische Joden verbie
den zal. De Regeering kan geen faciliteiten
voor buitenlandsche Joden toestaan; hier
over kan slechts de wetgevende macht he
slissen. Doch dit is slechts een uitvlucht;
zooveel waarde heernt de Regeering niet aan
de wetgevende macht! Maar thans ver
schuilt zij zich achter de Doema, omdat zij
tocfli weet, dat wegens de heerschende na
tionalistische stroomi-og deze geen wijziging
zal brengen in het passtelsel, en zeker geen
faciliteiten voor buitenlandsche Joden ver-
leenen zal.
Bakhmetef, de Rusische gezant, heeft bij
p residentTaft ofiioiee^ protest aan-
geteekend tegen de voorgestelde opheffing
van het handelsverdrag van 1832, gesloten
tussehen Rusland en de Vereenig
de Staten, en zulks op grond, dat een
dergelijke handeling geen waarborg kon
zijn voor een lange vriendschap tussehen
beide naties. Dat Taft dit protest als ern
stig beschouwt, blijkt uit het feit, dat hij
o ogenblikkelijk 5 leden van het kabinet bij
een riep voor een vergadering in het Witte
Huis.
Uit China wordt gemeld (lat J o e a n-
s j i-k a i en het k a b n e t de volgende
voorwaarden voor een vergelijjc hebben op-
gesteld.
China zou volgens deze voorwaarden een
monarchale republiek worden. Iedere pro-
vincie 'wordt een afzonderlijke staat. De
tegenwoordige keizer wordt koning; het
j koningschap is erfelijk; de koning neemt
j geen deel aan de beslissingen over staats-
aangelegenheden. De president wordt voor
vier jaar door het volk benoemd; in hem
\ereenigt zich de geheele bestuursmacht
j hij verklaart oorlog eD vrede, en sluit ver-
j dragen na besluit van het parlement. Dit
parlement bestaat uit twee Kamers. Zijn
besluiten zijn beslissend; noch de koning
noch de president hebben het recht van
j veto. Mantsjoes en Chineezen hebben gelij
ke .rechten. Koning en president wordt ge
lijke eer bewezen.
Volgens het bericht van de „Lokal-Anzei-
ger" hoeft de koning slechts het recht, de
ambtenaren van hob hof te benoemen. De
mogelijkheid van verwerkelijking van deze
monarchale Tepublick volgens de door
Joean-sji-kai en den ministerraad uitge-
werkte punten, wordt in regeerings- en
j diplomatieke kringen door menigeen be-
i twijfeld.
j Het lijkt dan ook zoo op het eerste ge-
i zicht een eigenaardig staatkundig mengel
moes.
,D. V. V/
De Leidsche onderofficiers veroeniging'
„Door Vriendschap Vcrccnigd" hield Zater
dagavond in de groote Stads zaal weer oei:
feestelijke bijeenkomst met introduciie, waar-
vau een ruim gebruik werd gemaakt, waar
aan zeker niet vreemd was de aangename
herinnering, welke dc schitterende voering
van het gouden feest in Frcbuari van dit
jaar had achtergelaten. De bij deze gele
genheid door een damescomité aangeboden
l'raaio banier prijkte nu naast het toonoel,
ter weerszijden waarvan zich twee plan
tengroepen bevonden, dc eece voorzien met
de buste, (nog met lang haar) wan dc Ko
ningin, de andere met die van Prins Hen
drik.
Dc aanwezigen, wier opkomst, gaande
weg zóó groot werd, dat ook liet balkon
móest worden opengesteld, werden met een
hartelijk woord welkom geheeten door den
voorzitter, den heer A. M. van Waasdijk,
die dit welkom in dc eerste plaats richtte
tot den beschermheer, den regiments-comman
dant, kolonel C, D. de Hoon, kolonel van
het 4do reg. infanterie, die steeds zooveel
belangstelling in de Veroeniging toonde en
door wiens steun oolc deze uitvoering is tot
stand kunnen komen. Spr. hoopte ook ver
der op dien steun tc mogen rekenen, even
als hij ook oen beroep deed op de gewaar
deerde belangstelling van dc beide hatal-
joms-oommamdanten en verdorc heeren cffi-
cioTon, wien hij voor nun tegenwoordigheid
insgelijks dank zeide. Een gelijk welkom
richtte hij ook tot dc donateurs, donatrices,
kunstlievende .en andere loden, terwijl ook
de aanwezigheid der vertegenwoordigers van
genoodigde Vëreenigingen weid op prijs ge
steld.
Het oorspronkelijk plan was een andere
uitvoering te geven, dat eohler door om
standighetlen in het water is gevallen. Spr.
hoopte evenwel, dat het programma, het
welk nu word aangeboden, al mocht 't niet
zoo mooi zijn, in den geest zou vallen en
een genoeglijken avond verschaffen, en dat
uit alles zou blijkendat de zinspreuk deir
Veroeniging „Door Vriendschap Vcreenigd"
ook thans, onder gepast genoegen, dezen
avond volkomen tot haar reoht zou komen,
door allen hoog zou worden gehouden.
Dat is geschied. Maar naast genoegen,
werd or ook genot verschaft, want door het
volledig strijkorkest van het Vierde (na
tuurlijk met de (daarbij beboerende blaas-
en slaginstrumenten) werden on dar leiding
van don heer W. van Erp zelf in den loop
van den avond bij afwisseling belangrijke
werken ten gehoor© gebracht, zóó mooi als
maar verwacht laon worden, waarom het
to bejammeren >en tevens onbegrijpelijk
was, dat b.v. tijdons de phan.ta.isie du bal
let „Ooppolia" van DeUbes, er achter in de
zaal niet. wat min dor „.gefluister" was, wat
voor do naar de verdienstelijke vertolking,
ook van den viool-solo, aandachtig luiste
rendenbovendien vrij hinderlijk was.
Dan bevatte liet programma nog een vo
cale aanvulling op muzikaal gebied, nl. van
het Gemengd Koor der Vereeniging, onder
directie van den hear A. K. A. Burgdarffer,
stafmuzikant van het vierde reg. Dit koor
zong opinderdaad goede wijze, met veel
zuiverheid, eenige Nederlandsohe liederen, en
als het Wien Noerlandsoh Bloed en het oude
Wilhelmus aan dc orde kwamen, stonden
allen van hun zitplaatsen op.
Verder werden de liefhebbers van gym
nastiek enz. onthaald op staaloefeningen, oen
partij floret-schermen (ter vervanging van 'n
vervallen voordrachtgymnastiek j>aard, be
staande o.a. uit het doen van verbazende
sprongen, voorafgegaan door een paar inte
ressante standen (groepen), ©n een viertal
partijen schormen met degen en geweer,
waarop, evenals op al het ander geziene
en gehoorde, luide toejuichingen volgden.
De opvoering van „In naam der Koningin",
een bij Maastricht spelende ©enbedrijvigc
klucht, door mir. L. H. J. Lamberts Hur-
rolbrink, waarin ©en dwangbevel een in
kwartiering tot bel as ting-betalen tot allerlei
aardige scènes aanleiding gaf, gevolgd door
een algemeen gek us, op het toonoel ook „in
naam der Koningin" veroorzaakte teil slotte
eveneens veel opgewektheid cn gelach in
de zaal. Het stuk pakte, óók door 't vlugge,
vlotte spel. Het zat cc goed in.
Dat er van het bal, onder leiding van
den heer II. J. van LeeuwenJr., een druk
gebruik gemaakt werd, daarvoor staat deze
i Veroeniging bekend. Er hoersohte een on
gedwongen toon, als bekroning ook op deze
geslaagde feestviering.
Leidsche IMIettautenclub.
Zaterdagavond gaf de to ui eel veree m gi n g
„Leidsche Dilettantenclub", voor loden, do
nateurs cn donatrices een soirés dansante
in hotel „Du Nord als besluit der festi
viteiten ter gelegenheid van haar 30-jarig
bestaan. To ongeveer 9 ureu opende dc voor
zitter, de lieer Joh. W. Halting Jr., dezo
gezellige bijeenkomst met een W.komst-
groet, aan do aanwezigen. Hij sprak don
i wensch uit, dat, daar de wedstrijd en ook
i do eigen uitvoering uitstekend geslaagd
mochten worden genoemd, ook deze avond
tot zijn recht mocht kernenopdat de vriend-
I schapsband nauwer worde aangehaald en
men later steeds een aangename herinnering
cr aan mocht, hebben. Voorts doelde hij rnede,
dat eenige bons zouden verstrekt worden voor
vrije oonsmnptie.
Het spreekt vanzelf dat de hojfd.chotel
van dezen avond bestond in dansen, waar
van onder leiding van den hoer P. Ma zure l
ruimschoots gebruik word gemaakt, terwijl
de heer v. d. Wilk voor de muziek zorgde
Ter afwisseling warden dcor enkele dames
cn heeren eenige voordrachten ten beste ge
geven, waarvan vooral de heeren R. Har
ring en H. de Water mogen genoemd war
den.
Het verdere varloop van dezen avond was
zeer animoerend en do gezelligheid kende
geen grenzen, toen men algemeen e. nïge
rondedansen uitvoerde. To ruim 3 uivn wer
den de eerste aanstalten gemaakt voor hot
naar huis gaan, terwijl door oen ieder zoker
de indruk is medogenomen. dat de „Leidsche
Dj letton tonclub" weer op hoektor grondves
ten staat dan ooit.
Gehouden Yerkooping in het Notarishuis
aan Den Burcht, te Leiden, op Zaterdag
16 December 1911, ton overstaan van:
1. J. A. van Hamel, Notaris to Leiden.
Het huis Vliet, hoek Molenstoeg 31 en 24,
in bod f 2420, kooper dc heer J. Splinter
q.q. Twee huizen Begijnhof 1la, 22a,
samen in bod op f 1440, koop-er de hoer J.
G. Lokker voor f 1450. De overige pereee
len zijn niet gegund.
2o. L. J. C. A. Gordon, Notaris te Lelden.
Hot huis Raponburg 80, in bod f 4230, koo-
par de heer D. J. M. de Rondt, q.q., voor
f 4242. Het winkelhuis, Oude Varkenmarkt
19, in bod f 1800, kooper de heer P. Kui
pers voar f 2025. Het huis Doelcngroehb
2, in bod f 13S0, kooper de heer De Houdt
q.q., voornoemd voor 1' 1381. Drio huizen,
Vollebrogtsliof 1 en 3 en Doelen gracht 4,
Tcspeotiovolijk in bod f 1100, f 1240 en f1340,
kooper do heer J. W. P. Licht q.q. Het
huis Vollebregtshof 2, in bod f 1320, koo
per de heer B. Zéilstra. Ilct pakhuis Kolf-
niakerssteeg 19 en 19a, in bod f 1090, koo
per de heer J. N. Botermans, q.q., Het huis
Kruisstraat 29, in bod f 580, kooper dc lieer
J. Kukler q.q., voar f 605.
Gebouw voor do Staten-Generaal.
,,Het Vad." verneemt, dat het door (len
minister van waterstaat toegezegde voor
stel aan het gemeentebestuur van 'r-Qra-
venhage in zake hrt gebouw-Meddens en an
dere peroeelen, het departement reed®
heeft verlaten.
H. van Baarzel, koopman in manufac
turen, 's-Heerenberg.
M. Jager, schilder, te Nijmegen
T. Schermer, timmerman en winkelier, to
Zaandam.
H. van den Eyrden van. Oorschot, aanne
mer, te Woensel
R. Holtrop, koopman, te Strijp Phi-
lipsdorp.
Slot)
Zij bewoog -de kaars heen en weer;
niets veiancerde. Maar de spiegc-1 was hoog
en Ruth was van middelbaar groote ge
stalte, zij zette den voet langzaam en voor
zichtig op het ebbenhouten voetbankje en
verhief zich in haar volle lengte om haar
beeld geheel te kunnen zien, tevergeefs.
Niets vreemds, niets eigenaardigs was er
aan het spiegelbeeld tc bemerken. Toen be
lichtte. zij den spiegel van alle zijden en
trachtt» er een of andere eigenaardigheid
aan te vindenmaar ook dat tevergeefs.
En wederom ging zij op het voetenbankje
staan, dat aan den ebbenhouten piëdestal
was verbonden, en betastte den spiegel met
de hand. Er was niets zonderlings aan den
spiegel te zien; het eenige eigenaardige
was de concave welviüg van het glas en
zulke spiegels had zij reeds meer gezien.
Ilaar aandacht trok in hooge mate de
heerlijke zilveren rand, een kunststuk, anv
de grootste bewondering verdiencie. Het
waren bladen met rozeknoppen en druiven
trossen, alle van schitterend zilver. Haaf
opmerkzaamheid werd gaande gemaakt
door een buitengewoon schoone roos aan de
linkerzijde var. den spiegel, ongeveer ter
halver hoogte in den rand. Terwijl Rutn
de prachtige zilveren bladeren bewonder
de, zag zij, dat er een diamant als ec-n
dauwdroppel op dj roos lag, schitterend m
de stralen van hel; zachte kaarslicht.
Onwillt keurig e.i zonder te weten, wat
zij deed, strékte Ruth de hand uit en leg
de den vinger op den ronden diamant... en
daar zweefde plotseling een schaduw over
den spiegel, een matte vlek als een nevel
vlek ontstond in het midden en uit dien ne
velvlek ontwikkelde 'zicli een grijnzend
doodshoofd met diepe oogholten en een rij
van naakte tanden in de roode letters ver
scheen daar boven de ernstige vermaniDg:
„Media vita in morte sumus."
Ruth uitte geen kreet; zij zonk niet op
de knieën, maar met verstijvend bloed zag
zij in de plaats van haar eigen gelaat dien
grijnzen den doodskop op haar schouders
Schokkend haalde zij adem en in haar moe
dig hart kwam met één slag een waan
zinnige vrees op.
Langzaam zonk haar hand Daar bene
den... en verdwenen waren nevel en vi
sioen
Felix", stamelde Ruth, doodsbleek en
sidderend en haar bevende vingeren zoch
ten den rozeknop cn drukten even op den
dauwdroppel, en wederom verscheen het
grijnzende doodshoofd en wederom gloeiden
de roode letters daarboven-, nu trcöc zij
haar hard terug en op hetzelfde oógenblik
was d° verschijning verdwenen.
Een diepe, diepe zucht ontsnapte haar
en dan brak er een stroom van tranen uit
haar oogen, waarmede een gelukkige glim
lach in zorderliiige tegenstelling was. Zij
stapte van het bankje af en aan haar over
vol hart lucht gevend kreet zij: Felix, Fe
lix" en al haar gejubel over de overwinning
op een sombere familielegende en 't sombere
bijgeloof behaald, gaf zich kond in dien
kreet: Felix, Felix!"
En haar stem, die zonderling gedempt en
spookachtig klonk in deze oude vertrekken,
werte een luide echoeen andere stem, die
van Felix, antwoordde haar.
„Ruth. Ruth 1" zoo klonk het en dan dron
gen Felix met de andere heeren, gevolgd
door Sophie en de van schrik lijkbleeke be
dienden, der. Beatrice-vleugel binnen.
De afwezigheid van Ruth, welke langer
duurde dan noodig was, om even aan de
huishoudster een order te geven, had
Sophie aanleiding gegeven, zelf even naar
de huishoudster te gaan. Toen zij daar
vernam, dat men Ruth niet had gezien, ge
voelde zij ©en plotseling opkomenden
angst; een somber voorgevoel zeide haar,
dat Ruth in den Beatrice-vleugel te vinden
zo zü'd. Nauwelijlks was dit vermoeden bij
haar opgekomen, of het werd tot zekerheid,
want zij bemerkte, dat een zwakke licht
glans door de ramen van de kamers in den
linker-k£ steel vleugel drong. In doodelijken
angst snelde zij naar het groote woonver
trek teiug en deelde haar bevinding aan
de daar verzamelden mede. De oude graaf
von Wetterau en de. andere heeren spron
gen onmiddellijk op en haastten zich, ge
volgd door het middelerwijl gealarmeerde
personeel, naar de vertrekken van den
Beatrice vleugel. Voor allen uit liep Felix,
die met één slag alles had begrepen.
Zij vonden de deuren open en terwijl /ij
door dc kamers snelden, kwam Ruth hun
reeds op den drempel van het vroegere
slaapvertrek te gemoet, bleek en met tra
nen in óe oogen, maar met een gelukkigen
glim la ril op het gelaat.
„Rut!,1 Goddank zij leeft!" zeide Felix
en de anderen herhaalden de woorden.
,,Ja, ik leef, Goddank", antwoordde
Ruth .,Tk leef, ofschoon ik in den Oude
jaarsnacht den spiegel van Donna Lucretia
heb beproefd en in dien spiegel, in de
plaats van mijn gelaat, den doodskop heb
gezien. Ja, Felix, denzelfden doodskop,
dien gii hebt gezien. En ook gij zult niet
sterven maar leven! Want weet. gij, wat
u sedert drie jaren heeft ontzet en be
angst? Een kunstige spiegel met een beeld,
dat door een mechaniek over het glas
wordt geschoven; ziet hier."
En Put-h schreed naar den spiegel, druk
te op den dauwdroppel en daar verscheen
weder het grijnzende doodshoofd met de
woorden: „Media vita in morte sumus."
„Indien die Gravin Beatrice in haar in
ventaris deze eigenaardigheid van den spie.
gel had vermeld", zeide Ruth op zacbten
toon. „zou veel onheil voorkomen zijn. Ik
herinner mij nu ook, wel ©ens in oude boe
ken te hebben gelezen, dat de deftig© da-
meg va»; Venetie in dien tijd dikwerf der
gelijke spiegels gebruikten, als zij medita
ties hielden en aan de eeuwigheid dachten
Zonderling, dat ik daar niet vroeger aan
heb gor'ariit I Vermoedelijk hebben de ar
me slachtoffers van dezen spiegel, evenals
ik, onwillekeurig den dauwdroppel aange
raakt ea is het doodshoofd aan hun toch
reeds zoo verhitte fantasie te machtig ge- j
bleken. Misschien hebben zij ook heelemaal
niets gezien en was de indruk van deze
omgeving en die onbestemde an.gst zóó j
gTOot, dat zij van krankzinnigo vrees ge
storven zijn. Ik kan het begrijpen; ik heb
zdf een oogenblik dat gruwelijke gevoel
van waanzinnigen angst gehad."
„Ruth", mompelde Felix zacht.
„Ik ka-cl immers een zending te vervul
len, Felix' antwoordde Ruth met een b©-
toovcrenden glimlach.
„Een zending?" vroeg de oude Graat
verwonderd en ook de anderen richtten
een vragenden blik op Rut::
„Ja, vader, zij heeft een zending ver
vuld", zeick? graaf Felix op ernstigen toon.
„Zij heeft een zending van liefde vervuld.
Hoe alles zor gekomen is, zult gij later nog
wel eeas vernemen. Thans zeg ik slechts,
dat Ruth door haar moedig©0'daad ons ge
slacht heeft bevrijd van den vloek, die er
eeuwen lang op scheen te rusten. Kan het
uw goedheid wegdragen, als ik Ruth vón
Bergen als schoondochter in onze familie
binnenleid V'
Het bledk inderdaad de goedkeuring van
den ouden Graaf te kunnen wegdragen:
méér da i dat, het wekte, zijn vreugde, om
dat het zijn geheime hoop in vervulling
deed gaan.
Met* ontroerde stem gaf hij het jonge
paar zij zegen.
„Hoera!' schreeuwde. Frits von Bergen
met stentorstem, „dat noem ik nog een
een goede oplossing. Maar neem me niet
kwalijk, het is hier geweldig koud. Late
wo dus voorloopig dien raren spiegel hier
laten staan en beneden onder den Kerst
boom het verlovingsfeest vieren!"
Zco geschiedde het. En toen de ente
in het land was, werd op kaateel Wette vut
de bruiloft gevierd van len jongen graaf
Felix met fj-eule Ruth von Bergen.
In het boudoir van de gravin von Wett-e-
rai staat ten huidigen dage nog als sou
venir van haar moedige daad de spieg**1
van Dcnna Lucretia....
