M*. 15883
Woensdag 29 November.
A*. 1911.
tQeze <§ourant wordt dageUjks, met uitzondering
van (§on- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
DRIE Bladen.
Eerste Blad.
Muziek,
Officieele Kennisgeving.
FEUILLETON.
Valsche en ware liefde.
LEIBSCH
-
PRIJS DEB ADVERTENTIEN:
Van 18 regels 1,05. Iedere regel meer ƒ0,174. Orootere lettere naai
plaatsruimte. - Kleine advertentiën ran 30 woorden 40 Oents oontant j elk
tiental woorden meer 10 Oente.-Voor het inoasseeren wordt/'0.06berekend.
PRIJS DEZER COURANT:
Voer Leiden per week 8 Oentsi per 3 maandenf 1.10.
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd tijo 1,30.
Franco per poet1.66.
Wij hebben nog enkele nummers voor
radig van de bekende muziekuitgave, en wel
de nummers:
14, 16, 18, 19, 20, 21, 22, 25, 31, 33, 36,
37, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50,
51 en 52.
Het zou te veel ruimte vergen om den
inhoud van al deze 25. stukken hier weer te
geven. Wij stellen belangstellenden in de
gelegenheid de collectie bij den portir in
de vestibule na te slaan.
Iedere aflevering kost tien Cents, zoo
dat bij aanschaffing van alle 25 stuks men
voor f 2.50 in het bezit komt van een groote
collectie muziek van allerlei genre.
De muziek wordt alleen afgegeven aan
onze aboimés, zoodat morgenavond in het
„Leidsch Dagblad" een Bewijs van abonne
mentschap wordt afgedrukt, waarop alleen
de muziek wordt afgegeven.
De Burgemeester én Wethouders van Lei
den doen te weten, dat door den Raad dier
gemeente, in. zijn vergadering van den 9den
November 1911, is vastgesteld de volgende
verordening
VERORDENING,
houdende wijziging van de verordening op
de straatpolitie vin 1 April 1897 (Gemeen
teblad No. 6), laatstelijk gewijzigd bij de
venordening van 27 Juli 1911 (Gemeente-
Wad No. 26).
Art. 1.
Achter art. 38 van. bovengenoemde veror
dening worden ingevoegd de beide volgen
de artikelen
,,Art. 38 bis. Het is verboden, zonder
schriftelijke vergunnnig van Burgemeester
en Wethouders en anders dan met inacht
neming van de daarbij gestelde voorwaar
den, over den openbaren weg te vervoeren
weglocomoti-even, stoomketels, stoomwal
sen en in het algemeen buitengewoon zware
voorwerpen, die aan den weg schade kannen
toebrengen.
Art. 38 ter. Het is verboden over een be
weegbare brug een vracht te vervoeren,
waarvan het gewicht, naar het oordeel van
het brug- en havenpersoneel of bij niet-
aanwezigheid van dit personeel naar het
oordeel van de dienaren der politie, de brug
aan beschadiging blootstelt."
Art. 2.
Achter art. 67 van bovengenoemde ver
ordening wordt ingevoegd het volgende art..
,,Art. 67 bis. Het is aan (houders en be
stuurders van verhuis-, circus-, kermis-
transport- en petroleum-wagens, alsmede
van die vracht- en andere transport-wagens,
welke volgens aanwijzing van Burgemees
ter en Wethouders uit hoofde van hun ge
wicht daarvoor in aanmerking komen, ver
boden, deze op den openbaren weg te ge
bruiken, zonder dat zij voorzien zijn van
een behoorlijk werkende rem.
Houders en bestuurders van al de in het
eerste lid bedoelde wagens moeten zorgen,
dat op die wagens stophouten worden me
degevoerd, alsmede dat de tuigen der paar
den van broeken zijn voorzien."
Art. 3.
In art. 63 van bovengenoemde verorde
ning worden achter de artt.„36 lifct. a en
b" ingevoegd de artt.„38 bis, 38 ter."
Art. 4.
Het slot van art. 86 wordt gelezen als
volgt:
ten hoogste vijftien gul-den;
die van art. 81,, litt. b, met eene geldboete
van ten hoogete vijf en twintig gul
den en die van art. 67 bis met hechtenis
van ten hoogste zeadagen of eene geld
boete van ten hoogste vijfen twintig
gulden".
Vastgesteld door den Gemeenteraad' van
Leiden, in zijn openbare vergadering van
den 9den November 1911.
De Burgemeester,
N. C. DE GIJSELAAR.
De Secretaris,
VAN STRIJEN.
Zijnde deze verordening aan. de Gedepu
teerde Staten van Zuid-Holland, volgens
hun bericht van den 14/17 November 1911,
B. No. 1558 (2de afd.) G. S. No. 39, in
afschrift medegedeeld
En is hiervan afkondiging geschied,
waar het behoort^ den 29sten Nov. 1911.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
N. O. DE GIJSELAAR, burgemeester.
VAN STRIJEN, Secretaris.
Leiden, 29 November.
Gisteravond hield in een druk bezochte
vergadering in het klein Auditorium der Aca
demie de héér A. J. N. Engelenberg*, resident
met verlof, voor de Indologenvereeiiigiiig een
voordracht over: 7,De Europecsche bestuurs
ambtenaar in zijn verhouding bot het binnen-
landsch bestuur en de bevolkiug." Spr. gaf
een in 't algemeen zeèr waardeerende karak-
tecrteekennig van de inlanders in Ned-Indië,
waaruit bleek, dat hij ze- in staat acht tot
zelfbestuur te kunnen geraken. Daarop moet
dan ook ons bestuur gericht zijn. De Europoe-
sche bestuursambtenaar moet vooral worden
opgeleid in de kennis van taal, adat, en
godsdienst van de inlandsche bevolking, op
dat hij als leider der inlandsche hoofden
kan optreden en de regeering moet de op
voeding van den Javaanschen, adel op zich
nemen om dezen geschild; te maken tot do
tregeertaak, want wij moeten als het ideaal
van ons regeeren beschouwen, on3 zelf over
bodig te maken-
In de gisternamiddag gehouden ver
gadering der vereeniging „Openbare Lees
zaal en Bibliotheek Reuvens", werd de be-
grooting voor het jaar 1912, sluitende met
oen tekort van f450, goedgekeurd.
De aftredende loden van het algemeen be
stuur, de hoeren prof. dr. H. A. Lorentz,
mr. A. van der Eist. dr. A. Beets, W. O.
Mulder en mr. dr. J. Sohokking, werden.
herkozen.
De vergadering verleende het bestuur mach
tiging om c. q. den gemeenteraad uit to noo-
digen een lid uit zijn midden* voor het alge
meen bestuur aan te wijzen, overeenkomstig
de Statuten.
Onder dankzegging voor zijn herbenoeming
deelde prof. Larentz aan het slot van de ver
gadering mee, dat hij tusschentijds zal moe
ten aftreden, omdat hij Leiden metterwoon
gaat verlaten.
Gisteren maakten de deelnemers aan den
cursus vanwege het genootschap „Architec-
tura eb Amicitiao", te Amsterdam, (afd- Hoo-
ger- en Voortgezet Bouwkunst-onderricht)
oen excursie naar het Ebhnographisch Mu
seum aan het Rapenburg, onder leiding van
hun docent Will. O. Brouwer. Het gold de
keramische Afdeeling, waar dé heer Brouwer
gelegenheid kon vinden de aesthetische en
technische waarde van het zop hoogstaande
Japansohe en Ohineesche werk te demonstree-
iren. De bereidwillige assistentie van Dr. de
Visser werd bijzonder op prijs gesteld. Na af
loop werd nog even een bezoek gebracht aan
de ketram1, afdeeling van het JMuseum van
Oudheden en liet gtroote aesthe^ische verschil
tiLssehen de beide verzamelingen in het lioht
gestéld.
De Winter-conocrten van ,,Musis Sa
crum" vallen lnj de ledenen hun dames
in den geest. De zaal was gisteravond weer
geheel bezet. Heb podium was thans zóó ge
plaatst, da.t allen de uitvoerenden konden
zien. Dezen oogstten veel bijval; en geen
wonder. Mej. Kortm'ann was voor de door
haalr voorgedragen liederen bijzonder gedis
poneerd. In jilaats van het op het program
ma vermelde „Stille Liebe" van Schumann
zong zij het „Weihnaolitsliod" van denzelf-
den meestér, als inleiding tot diens andere
gekozen drie composities, terwijl na de pauze
werkjes van Hahn, Wolff en Hendrika van
Tussenbroek volgden, van de laatste het
lieve en geestige „Elfjes, ik kom!" waarmee
de zangeres zulk een succes, behaalde, dat
zij een ex bra-voordracht moest geven- Zij
werd door mej. Randoe op de piano verdien
stelijk begeleid.
Wat het instrumentale gedeelte betreft:
ook hiervan kan niet anders dan met lof
worden melding gemaakt-
Moj- Gleuns (piano), de heer Land (violon
cel! en jlir.-Rappard vioolvormden een kla
verblad, dat op waardige wijze een diietal
trio's wan Gade, Haydn en Beethoven ver
tolkte, welke voortdurend de aandacht in
hooge mate boeiden. Ook hiervoor bleven de
hoorbare betuigingen van groote vaardee-
ring niet uit.
Het was weer een mooie avond.
Gisteravond hield de „Roei-, Zeil. en
Motorboot-Vereeniging De Kaag" een ver
gadering in de zaal van de sociëteit „Con
cordia".
Een dertigtal leden waren opgekomen en
dit zeer zeker naar aanleiding van een punt
dat op het convocatie-biljet stond: „Wat
is 'liet meest geschikte zeilvaartuig voor on
ze Kagerplassen?" in te leiden d >or den
voorzitter, den heer Z. H. Hoolwerff.
Vooraf werden weer een paar nieuwe le
den aangenomen, kas-nazieners benoemd en
deelde de Voorzitter mede, dat spoedig
met het uitdiepen voor het bouwen van 10
schuitenhuizen en het bergen van 10 wher
ries zal worden begonnen.
Daarop nam de voorzitter het woord,
schoof het schoolbord naderbij, nam een
stuk krijt in de hand en hield daarop een
causerie .over de vaartuigen, als daar zijn
tjotters, scherpe vaartuigen, kielvaartui-
gen enz., enz. Hij werd met aandacht aan
gehoord, vertelde omtrent- ruimte aan
boord der verschillende vaartuigen en over
„Precies één uur van het Lehrter-station.
Blijft, u lang weg, mijnheer Heiwig
„Neen, sleohts tot morgenavond. De ka
mer kan natuurlijk voor mij besproken blij
ven."
Daarna riohtte hij zijn schreden naar het
restaurant. Het was halfnegen, dus juist
een uur nadat... maar neen, het was beter
er maar in het geheel niet aan te denken.
Hij liet zich een flesch zwaren wijn bren
gén, dronk haastig een paar glazen leeg en
vroeg daarna om de spijskaart.
Hij koos lang uit, bestelde eindelijk iets;
maar toen het eten hem was gebracht, was
het hem onmogelijk een stuk door zijn
keel te krijgen.
Ja, hij moest wat langzamer drinken. Er
was nog zooveel te overleggen, waarvoor hij
zijn hoofd helder moest houden. In de
eerste plaats...
Ja juist, het spoorboek!
Hij haalde het zelf en begon er in te bla
deren. D113 om één uur de sneltrein naar
Hamburg van het Lehrter-station af en
een halfuur later de orientexpres van hét
Anhalter-station.
Dat klopte dus goed. Terwijl hij nog na
dacht over zijn plannen, werd hij aange
sproken door Frank Waldau, die met een
vreemden heer het restaurant was binnen
gekomen.
Frank Waldau wilde de gewone beleefd
heid in acht nemen en zeide, om maar iets
te zeggen:
„Reisplannen, mijnheer Heiwig
„Voor zaken naar Hamburg; slechts tot
morgen.1'
Frank nam met zijn vriend plaats aan
een tafeltje in de buurt. Hel wig glimlachte;
deze zaak had hij nu voldoende voorbereid.
hun stabiliteit. Hij liet ons de verschillende
overhellingen zien van het vaartuig, sprak
over zwaartepunt en perspimt, over het
noodwendige van het verplaatsen daarvan,
want komen zwaartepunt en perspunt lood
recht boven elkaar, dan de voorzitter
liet het door een stuk bordpapier zien
slaat het vaartuig om.... „vieren!" riep een
lid onder den indruk van het oogenblik
toen het het stuk bord zag vallen. Ja, nu
alle zeilers zoo (hoorden de redenen, waar
door het vaartuig omslaat, zal menig zei
ler het volgend jaar, wanneer het seizoen
weer is aangebroken en er een harde bries
waait, zioh wel eens afvragen: „zit mijn
perspunt nu wel op do juiste plaats?" als
het gaat spannen, daarvan zijn we over
tuigd.
De voorzitter smaakte na het eindigen
van zijn causerie het genoegen, dat er zioh.
een geanimeerde discussie ontspon over de*
vraag: „rond of scherp vaartuig", zoodat
deze vergadering een welgeslaagde mag
worden genoemd.
Op uitnoodiging van de Vereeniging
tot Bevordering der Zendingszaak alhior,
Hulp vereeniging vau het Ned. Zendeling
genootschap, gaf gisteravond' in de Groote
Stadszaal, met het hoofddoel de Zending
te be voordeden, onder veel belangstelling,
het dameskoor „Capella", van Rotterdam,
een uitvoering.
Dit koor, afd. van de Rotte rdamsche
Hulp vereeniging van het N. Z.-G., tellen
de tachtig leden, onder leiding van den
heer J. S. Vervueren, dat gratis bereid
was den Zendingsvrienden alhier dezen
avond te verschaffen, heeft daar, zoo ver
namen wij, een goeden naam. Wij kunnen
dadelijk zeggen, dat de kennismaking er
mede te Leiden een aangename is geweest;
dat het koor zich ook hier van zeer gunstige
zijde heeft doen kennen en dat het bij
een eventueel weder komen stellig ander
maal op de stille aandacht van zeer velen
zal kunnen rekenen; ook op hun dank. Heb
koor gaf veel en alles, wat het gaf, zeer
goed. Bijzonder te loven vielen o. i.het
„Jubelkoor" uit het oratorium „De Mac-
cabeèn" van Handel„Regendag" en „De
Merelaan", van den direi'reur, en Gezang
248 3. In het laatste, a capella gezongen,
trof de zuiverheid
Mevr. G. MayerKolk, sopraan-soliste,
werd blijkbaar als medewerkster zeer ge
waardeerd. In niet mindere mate was dit
het geval met de dames Truida en Anna
de Groot, violiste en pianiste. De eerste
van dit tweetal földeed vooral in Schubert
Wilhelmy's „Ave Maria". Mevr. F. A.
Weyling-De la Bije, evenals alle andere oon-
certgeefsters uit Rotterdam, toonde zioh
een bekwame éccompagnatrice op den
Ibach-vleugel, door de firma O. C. Bender
tijdelijk welwillénd afgestaan.
Indien de financieele resultaten van de
zen avond bevredigend zijn, is dit onderne
men van het bestuur der Leidsche Hulp-
vereeniging in alle opzichten geslaagd. Zoo
dat eerabe niet het geval mocht zijn, heeft
het toch de voldoening velen een paar aan
gename uren te hebben verschaft, en boven
dien de zekerheid, dat het bestaan dezer
Vereeniging weer eens onder de aandacht
is gekomen; zij het dan ook, dat de zaak
der Zending zelve thans nieb met nadruk
naar voren werd gebracht.
Mej. W. M. Eggink, onderwijzeres aaa
de Chr. school te Lopik, is benoemd aan de
Chr. school te Hazerswoude (Rijndijk).
Op Zondag 17 December hoopt ds. J.,
Rietberg, beroepen predikant bij de Geref.
Kerk te Koudekerk aan den Rijn, afscheid
te nemen van zijn Gemeente te Schoone-
beeke, en hoopt zijn intrede te Koudekerk
te doen op Zondag 21 Januari 1012.
De Haagsche gemeenteraad heeft met
26 tegen 9 stemmen besloten B. en Ws. te
machtigen grond aan te koopen ter weers
zijden van de Laan van Meerdervoort voor
den prijs van f2.30 per vierk. M.
Tot leeraar aan het gymnasium te
Dordrecht is gisteren benoemd d'r. W. H.,
Kramer, rector van het gymnasium te
Doetinchem
Uit Someren meldt men aan d'a
,,'s-H. Ct." dat een woonhuis aldaar met
grooten tuin, vroeger eigendom van notaris
Hoekers is overgegaan in handen van
Fransche zusters, die zich aldaar willen
vestigen.
Drietal (alphabetisch) voor een der
tienden pred. bij de Ned.-Herv. Gem. te,
Utrecht: ds. Beerends, te Doesburg; ds,
W. Bieshaar, te Zetten, en ds. J. Goslinga,
te Leerdam.
Beroepen is bij de Ned.-Herv. Gem.-
te GrosbhuizenAvenhorn ds. W. Klaassen^
te Pictersbierum (Fr.)
KATWIJK-AAN-ZEE. De Burgerdijk-
straab begint langzamerhand winkelstraat
te worden. In het voormalige, doch nu ge
restaureerde pension „Zeelucht" heeft de
heer A. J. van der Bent, gopensionncercl
halte-chef bij de Stoomtram, een zaak ge
opend in galanterieën, speelgoed en huis
houdelijke artikelen. Men vindt ui den win
kel de grootste verscheidenheid, ja voor elk
wat wils. Vooral de keurige étalage zal
door haar mooie belichting van de straat
af effect maken.
Gelijk men begrijpen kan, heerschto.
er Maandagmorgen- in ons dorp vreugde
bij het bekend worden van de behouden bin
nenkomst der reeds verloren gewaande
bomschuit „K. W. 67." De menschen ver
telden elkaar-met tranen van blijdschap in
het oog de blijde tijding. De bemanning ia
hier nu in goeden welstand aangekomen.'
Behalve dat de vleet weg was, was het
vaartuig ook „uit de zeilen gewaaid." Aan
boord bevond zich 5 last haring.
LISSE. Onder zeer veel deelneming is gis-t
teren het stoffelijk overschot van den heer
G. C. Tromp, lid van den Raad, directeur
van de Coöp. Boerenleenbank, lid der gas-«
commissie, enz., op de algemeene begraaf"
plaats ter aarde besteld.
Onder de aanwezigen merkten wij o. a.
op den burgemeester, alle Raadsleden, den
Raad van Toezicht en het bestuur van da
Coöp. Boerenleenbank, het personeel van
de Secretarie, den gemeente-opzichter en
den waarnemend-directeur van de Gas
fabriek.
Gisteravond werd door den weleerw.
heer Burwinkel, geestelijk adviseur van den
Ned. R.-K. Volksbond, voor een stampvolle
zaal in het gebouw an dien Bond een ont
wikkelingsavond gehouden over de „onfeil
baarheid."
21)
's Middag3, kort voordat hij den weg naar
de rechtbank had ondernomen, was er
iemand geweest, die honderd vijftig dui
zend gulden voor enkele dagen wilde depo-
neeren.
De man speculeerde in bouwterreinen
en dit met zeer veel succes; hij gold als mil-
lionnair, zoodat voor hem deze som eigen
lijk maar een bagatel was.
Het blauwe couvert zou natuurlijk on
middellijk moeten worden opgeborgen in de
brandkluisj maar Heiwig had reeds hoed
en jas aan, om naar de rechtbank te gaan,
en zoodoende had Heiwig zijn kassier ver-
tocht het geld op te bergen tot 's avonds,
om het dan in de brandkluis te kunnen
wegsluiten. Dit bad hij zoo geregeld zonder
eenige bijgedachte of bijbedoeling en eerst
veel later was plotseling dat andere idee
bij hem opgekomen. Opzettelijk bad hij
vijf minuten vóór zevenen dat telefoonge
sprek met den kassier gehoudent om duide
lijk te doen blijken, dat hij onmogelijk de
Bank meer op tijd zou kunnen bereiken.
De zaak was goed en eenvoudig in bet
vat gegoten en ook het verdere was reeds
geregeld.
Maar had hij wel het goede couvert gegre
pen?
Heiwig had het centraal-hotel eindelijk
bereikt waar hij sedert eenige dagen logeer
de. Regelrecht stapte hij door naar zijn
kamer, waarvan hii de deur grendelde^ en
daarna scheurde hij het oouvert opèn. Gelei
tellen, dat kende hij als de beste, en vlie
gensvlug en gejaagd liet hij de papiertjes
tusschèn zijn vingers doorglijden.
En nu was Oskar Heiwig weer de koele
man, die op de beurs dikwijls „sphinx"
werd genoemd, omdat hij zulke wonderlijke
oogen kon opzetten en zijn gezicht zulk een
ijskoude uitdrukking kon verleenen.
Helwig deponeerde de groote geldsom
in een leeren portefeuille, borg deze in den
binnenkant van zijn vest en knoopte dit
zorgvuldig toe.
Daarna telde bij zijn overig geld na en
kwam tot de conclusie dat hij ongeveer nog
2400 gulden bezat; een som dus^ groot ge
noeg om den anderen kant van den Oceaan
te bereiken en onderweg den welgestelden
heer uit te hangen. Het eigenlijke bedrijfs
kapitaal mocht niet worden aangesproken,
daar dit zou dienen om een nieuw bestaan
te vestigen. En hiermee waren de voorberei
dingen voor een lange reis gemaakt; nog
slechts de reisnécessaïre en h'et nachtgoed,
in een handtaschje gepakt en dan kon al het
overige onderweg wel worden aangeschaft.
Helwig verliet de hotelkamer, om iets in
het restaurant te gaan gebruiken. Terwijl
hij de gang doorliep, begroette de portier
hem met de mededeeling: „Vanavond zal in
den wintertuin de nieuwe droomdanseres
optreden; wenscht u misschien ook een loge
te reserveeren, mijnheer?"
Helwig dacht een oogenblik na. „Ja, geef
maar een kaart, men moet den tijd toch
klein krijgen; ik ben namelijk van plan
vannacht met den sneltrein naar Hamburg
te reizen, die toch immers om één uur ver
trekt, nietwaar?"
Als den volgenden dag de diefstal zou wor
den ontdekt, wisten twee menschen, de por
tier van heb centraal-hotel en advocaat
Waldau,. dat de dader denzelfden nacht
naar Hamburg was gereisd. Een derde, na
melijk de beambte van de Hamburg-Ameri-
ka-lijn wist,' dat de vluchteling naar de
eerstvertrekkende stoomboot had geïnfor
meerd. En dan zouden de speurhonden wel
aan het zoeken gaan.
De aanwezigheid van Waldau hinderde
Helwig, minder om zijn persoonlijkheid dan
wel omdat de gedachte aan Eva hem bij
het zien van dezen man steeds op den voor
grond kwam; vandaag voor de eerste maal
na langen tijd weer.
Deze reis en alles, wat daarmee in ver
band stond, had Helwigs gedachten en ge
voel zóó in beslag genomen, dat hij het
eeh'tscheidingsproces in al deze dr.ukte bijna
was vergeten.
Van uit den wintertuin dronger? de mu-
ziektonen van een wals door, misschien zou
den zij de nieuwe droomdanseres binnenlei
den; Helwig had nu eenmaal de drie gulden
voor een logeplaats uitgegeven: hij stond
op, om zich naar den wintertuin té begeven.
Een grijnslach vertoonde zich om zïj'n
mond, toen hij voorbij Waldau kwam en
de gedachte in zijn -hoofd oprees, hoe deze
morgen overal zou vertellen, dat die schurk
nog lust h'ad gehad dien avond de voorstel
ling in den wintertuin bij te wonen.
Zijn kalmte en zielsrust verminderden
echter wel iets, toen hij in zijn loge Becker,
een bekenden rechercheur, zag zitten.
Deze begroette den bankdirecteur dan
ook dadelijk met de woorden: „Weet u al,
dat wij hem hebben?" Hij meende hiermee
een bekend misdadiger, op wicn de politie
reeds lang het oog had.
„Ik denk, dat hij wel in Argentinië zal
zijn; dat levert immers geen misdadigere
uit?"
„Hij is daar geweest-, maar hij kon daar
niets beginnen, daarom is hij naar New-
York gegaan en is ons zoo direct in handen
gevallen. O, op den duur zal ons niemand
meer kunnen ontsnappen; niemand."
„En welke straf zit er voor hem op?''
„Ik zou denken ongeveer vijf jaar gevan
genisstraf."
Nog een oogenblik werd de aandacht nu
aan de danseres geschonken en daarna
namen de beide heeren afscheid van elkaar
na eerst voor een volgenden keer te heb
ben afgesproken.
Nu kwam de laatste akte van de schur-
kencomedie.
Helwig liet zijn h'andtasch van z'jn kamer
halen, en verzocht den portier een rijtuig
aan te houden.
Bij het instappen zeide hij zoo Ivid, dab
de omstanders het zouden kunnen hooien:
„Lehrter-station en tot morgenavond dus;
ik heb alles maar op mijn kamer laten lig
gen,, dat is immers goed, nietwaar?"
Bij het Lehrter-station aangekomen, re
kende Helwig met den koetsier af en keek
hem na met het idee: morgen of overmor
gen zal hij op de rechtbank worden ver
hoord en hij zal vertellen wat hij weet.
(Worut vervolgd).
