Duurte en kwaliteit. Gemengd Nieuws. fêa 12 uraa Burgerlijke StancL Vraaggesprek met een autoriteit op voediogsgebicd. Een der deskundigen, verbonden aan het Stedelijk-Laboratorium voor he: onderzoek en c>j keuring van levensmiddelen, dat thans in het nieuwe gebouw aan de Prin segracht' te 's-Gravenhage zoo vorstelijk gevestigd is, was, op ons verzoek, bereid, .ons een onderhoud toe te staan. Het eigenlijke doel van ons onderhoud was na te gaan of in deze dagen van duur te tegen het duurder worden van eenige artikelen, als boter, kaas, vleesch en groen ten, niet zou kunnen worden gesteld het goedkooper worden van andere levens- of genotmiddelen, waarop te hooge winsten worden genoten. ,,Bent u tevreden met het nieuwe ge bouw vroegen wij ter inleiding. „Ja," in alle opzichten. Wij hebben het sinds 1 Februari betrokken en het voldoet aan alle eischen." „Zoudt u, die toch zoo velerlei voedings middelen ter keuring krijgt cn ze niet al leen met*het oog op de vervalschingen, maar ook wat de voedingswaarde betreft onderzoekt, mij een opgaaf kunnen ver schaffen van de soort en de hoeveelheid der voedingsmiddelen, die een gewoon gezin uit den kleinen burgerstand, met een in komen van f 15 per week, noodig heeft?" ,,Dat is uiterst moeilijk. Het is niet moeilijk zoo'n staatje op te maken^ dat er theoretisch vrij aardig uitziet. Maar dc praktijk is geheel anders. Wat voor het eene gezin voldoende is, beduidt voor het andere gebrek of overvloed. Een oud spreekwoord zegt: Er worden geen veel vraten geboren, maar wel gemaakt. De praktijk heeft mij geleerd, dat de voeding van den mensch iets zeer persoonlijks is. In een gezin, door welks leden veel li- chaamsaibcid in de open lucht wordt ver richt, heeft men allicht méér voedsel noo dig dan in een gezin, waar minder li- "cltaamsarbcid wordt geëischt. Om tot een resultaat te komen, zou men een groot aantal proeven moeten nemen, welke ech ter toch slechts tot een theoretische door snede zouden kunnen leiden." „Wat is uw oordcel over vischvoeding? In Duitschland bijv. is gebraden versclis haring (panharing) een gerecht, dat ook bij dc gegoeden gewaardeerd wordt we gens de (smakelijkheid en de voedings waarde, terwijl het toch zeer goedkoop is. Acht u het gemotiveerd, dat men hier er den neus voor optrekt? Meent u, dat de Nederlandsche huismoeder onderricht moet krijgen in het vischkokcn?" „Ik beschouw visch als een uitstekend voedingsmiddel. Het is uitnemend, dat men bij vleeschduurte daarop de aandacht ves- tigt. Of dc Hollandsche huismoeder die al of niet weet toe te bereiden, kan ik niet beoordeelen. Wel weet ik uit ervaring, dat het steriliseeren en conserved en van groenten nog te weinig op de goede wijze gesch'iedt. Zoo is het gebruik van glazen vaten daartoe aan te bevelen, omdat de inhoud van aarden vaten te moeiLijk tot 100 graden te verhitten is." „Meent u, dat het te betreuren is, dat üc huismoeder niet meer, zooals vroeger, winterprovisie inslaat en zelf een groot deel van het voor den winter benoodigde in hét gunstige seizoen inmaakt, zooals Kculsche potten met snijboonen, zuurkool, enz.?" „Het komt mij voor dat, nu er greote inrichtingen bestaan, die zulks fabriekma tig doen, de huisvrouw weinig goedkooper tou uitkomen. Maar ook dat is weer psr- loonlijk. Deze huisvrouw weet verstandig In te: koopen en goed in te Leggen; een nndcre ziet zelfs de kleine winst, door het zelf-inmaken verkregen, verdwijnen, doordat eenige vaten tot gisting overgaan en bederven." „Meent u niet, dat veel klachten over de duurte veroorzaakt wfrrden, doordat over het algemeen de menschen te verlekkerd zijn cn in stede van gezonden, goedkoo- pen, voedzamen kost, zooals grutterswaren, hun menu laten bestaan uit aardappelen met jus, groenten, vleesch en een toe spijs je?" „Ik wil u alleen zeggen, dat ik erwt-en, boonen, linzen, rijst als een uitnemend voedsel beschouw en dat, naar mijn erva ring, het gebruik daarvan weer toeneemt. Zij zijn beslist betere voedingsmiddelen dan aardappelen. Maar weer niet beter dan vleesch. Over h et algemeen is elke eenzij dige voeding altoos verkeerd." „Is het waar, dat men aan erwten' en boonen in de jeugd moet gewend zijn, om ze later als voedsel zonder bezwaar te kunnen gebruiken?" „Dat schijnt individueel te zijn. Zoo is mij een gezin bekend, waar men eerst laat met het gebruik begon tweemaal per week boonen of erwten te eten. In het begin ver zetten zich de dienstboden daartegen steeds. Later echt-er wenden zij zich er aan en vroegen ze in stede van aardappelen." „Wat denkt u van vegetarische voe- iding?" „Ik heb er geen speciale studie van ge maakt, beschouw haar echter als te een zijdig en vooral als een voedingswijze, die niet voor elk gestel past. De ration-eelö «voeding geeft ten slotte elk voor zichzelf aan. In een proefschrift over vegetarische voeding, een halfjaar geleden te Utrecht verschenen, kwam o.m. een onderzoek voor omtrent den gezondheidstoestand bij de Trappisten, die hoofdzakelijk vegetarisch loven. Het bleek, 'dat de vegaterische voe ding bitter weinig invLoed op den langeren •levensduur, enz. uitoefende. Vele theore tische beschouwingen gaan in de praktijk niet op. Het ideaal blijftVoed u naai' 'uw persoonlijke neigingen." -„Ik zou thans gaarne tot uw meer spe ciaal vak wenschen ,over te gaan. N u 'vleesch, zuivel en groenten zooveel duurder zijn geworden, wordt er veel meer brood gebruikt. Voldoet het brood, dat men bijv. in Den Haag verkoopt, aan redelijke eischen ten opzichte van gewicht, kwali teit en voedingswaarde?" 3,Bij ons onderzoek,- in het vorige jaar in Den Haag gehouden, en waarbij het brood van bijna alle fabrieken en bakkers is on derzocht, bkek slechts drie en twintig pro cent van het onderzochte brood te voldoen aan den eisch, dat een brood van 500 gr. 300 gr. droog brood moet bevatten. Dat was dus nog al bedroevend." „In vroegere jaren werden bakkers, die te licht brood verkochten, gegeeseld!" „Jaen voor zeventig jaar werd het brood, dat door de commiezen bij onder zoek te licht bevonden werd, eenvoudig weg in het water gegooid, wat verkeerd, was, want een brood kan te licht zijn en toch van goede kwaliteit wezen, -en een brood kan, door een maximum-gehalte aan water, voldoende zwaar gemaakt worden, en toch koopt# men dan water voor zijn geld in stede van meel." „Hoe meent u, dat het geknoei met een zoo gewichtig voedingsmiddel als brood kan worden tegengegaan „Vroeger schreef de overheid het gewicht voor, dat het brood moest hebben, en in een enkele gemeente in ons land houdt men daar nog de hand aan. Doch, zooals ik u z-eide, dat is geen waarborg. Maar het brood behoorde, volgens verordening van Letters voorzien te worden, waardoor de - kooper kon vaststellen of hij melk- brood, taptemelk-brood of waterbrood kocht, en tevens moest voor elk brood een minimum-gehalte aan droog brood (dat is het brood zonder water) worden vastge steld." „Acht u bruin brood gezonder en voed zamer dan wit brood?" „Het meel wordt duurder, naarmate het blanker en fijner is. Dat zou dus voor de hoedanigheid van het wittebrood pleiten. Er is echter een theorie, volgens welke de zemelen, die door bruin brood verwerkt zijn, de werking der maagsappen bevorde ren. Ik gcLoof, dat dit ook maar weer zoo'n theorie is. Gebruik wit of bruin brood, al naarmate het u persoonlijk beter of slech ter bekomt." „Nu wij over brood spreken, zou ik uw oordeel ook eens gaarne vernemen over jams. Want daar boter en kaas en worst zooveel duurder is geworden, n-eemt het gebruik van jam toe. Onlangs vernam men van een vrouw, die in Soho square, de Londensche wijk, waar de groote jamfa- brieken zijn, wegens dronkenschap was ge arresteerd, en wier beroep bleek te zijn „het vervaardigen van pitjes voor aard beien-jams uit hout." Wordt ook in Ne derland bij de jam-fabricatie geknoeid? Of is het Nederlandsche product altoos zui vere jam!" „U stek mij daar een moeilijke vraag. Wat verstaat u onder „zuivere jam?"" „Volgens mij is deze samengesteld uit suiker en vruchten, die ingekookt zijn tot gelei of confituur." „Dat is ook mijn meening. Maar die jam vindt u heel weinig. Daarom hebben in Mei van dit jaar in Den Haag de direc teuren der Gemeentelijke Keuringsdiensten van Leiden, Rotterdam, Den Haag* Gro ningen, Leeuwarden, Dordrecht, Arnhem en Haarlem met 18 Nederlandsche fabri kanten van jam en geleien een vergadering gehouden om bij gemeenschappelijk over leg vast te stellen aan welke eischen jam (of marmelade) moet voldoen, om als deug delijk te kunnen worden erkend. Overeengekomen werd twee namén voor jam aan te geven. De eerste kwaliteit zou bestaan uit vruchten en suiker. De overi ge kwaliteiten zouden genoemd worden huishoudjam en bestaan uit vruch ten, suiker en aardappelstroop. Met 1 Januari 1912 treedt deze overeenkomst in werking. Tot dien datum bLijft dus de bereiding der jam aan de fabrikanten over gelaten, zoodat .men, betalend voor vruch ten en suiker, vruchten en aardappelstroop kan ontvangen, vaak ook voor een deel an dere vruchten dan die op het etiket staan aangegeven (dus in stede van ananasjam of frambozenjam, ananas gemengd met pruimen of appelen)." „Acht u dergelijke overeenkomsten prac- tisch?" „Zeker. In 1911 heeft men ook een der gelijke overeenkomst voor cichorei en pee koffie gemaakt en sedert wordt daarmee niet geknoeid." ;,Nu de melk en de koffie duurder wor den, neemt h ct gebruik van waterchocolade toe. Is u nogal tevreden over onze Neder landsche cacao en poederöhocolade „Dc goedkoope soorten werden vroeger veel met zetmeel cn cacaóschillen ver- valscht. Wij zijn daar sterk tegen te velde getrokken. Men heeft ons toon wel verwe ten en ook nu hoort men het nog wel ieens, o. m.laatst in den .Utrechtsch^n gemeen- llinsdng eci donderdag: In de teraad uit den mond van dr. Van Hoit- sema, dat wij zoodoende de cacao als drank verdreven van de tafel van den werkman, hoewel cacao voedzamer en voor kinderen gezonder is dan koffie en thee; doch dit is niet waar. Onvcrvalschte voedingsmiddelen z ij n altoos goedkooper in 't gebruik dan vervalschtc. En dank zij ome cam pagne, is e* veel verbetering gekomen. Verleden jaar kwamen zetmecl-ver\ alschin- gen van cacao herhaaldelijk voor. Dit jaar ongeveer niet moer. Van de 405 gekeurde monsters waren ongeveer nog slechts vijf procent met zetmeel vervalscht. Verschil lende partijen cacao met cacaóschillen zijn aan de consumptie onttrokken." „Er zijn huismoeders, die, beseffend, dat zelfs goede margarine te duur is voor het groote huislioudeh- en him kinderen geen slechte margarine willende geven, de boterhammen smeren met stroop. Hoe staat het met dit artikel?" „De gewone handelsstroop wordt ver kocht onder de namen keukenstroop, kan dijstroop, rietsuikerstroop, gewone stroop, enz.; namen, die met de kwaliteit niet in het minste verband staan. Geen der vete monsters, dit jaar door mij onderzocht, kon aanspraak maken op den naam riet suiker- of kandijstroop, en toch is dit de benaming, waaronder de stroop het liefst den kooper wordt aangeboden. Alle mon sters bleken mengsels van beetwortels troop met groote hoeveelheden aardappelstroop. Eenig verband tusschen den prijs en het zoetgehalte is rietsuikcrgehalte (rietsuiker plus invertsuiker) bestond niet. Zoo was bij een zg\ rietsuikerstroop het gehalte aan rietsuiker 28.2 pCt., de prijs 50 cents per kilo, terwijl een ander monster, verkocht tegen 16 cents per kilo, een ongeveer gelij ke hoeveelheid dezer suikersoort, nl. 24 pCt., bevatte. Het laagste rietsuikergehalte, nl. 9 pCt., werd aangetroffen in een stroop, welke voor 28 cents per kilo werd aange boden. De hoeveelheid aardappeïstroop in de onderzo elite monsters sch omnicide tus schen 30 pCt. cn 80 pCt. Dergelijke stro pen, met een aschgehalte van 23 tot 9.1 pCt., hebben een hoog zoutgehalte, smaken onaangenaam, doen een branderig gevoel in de keel ontstaan. Ik heb thans al mijn aandacht aan deze zaak gewijd en zal de mij ten dienste staande middelen aanwen den, om dit voedingsmiddel te doen ver beteren.". *,En als de kinderen nu wat hangerig zijn en moeder of tante geeft zc een paar snoepcenten, krijgen ze dan voor die paar centen deugdelijke waar?" „Over het snoepgoed is veel te zeggen. Herhaaldelijk kwamen klachten bij ons in van ouders, wier kinderen Pa het gebruik van snoepgoed onpasselijk werden. Vaak werd dus gevonden, dat de kinderen groote stukken snoepgoed hadden gebruikt, welke hoofdzakelijk uit cacaóschillen besimden, waaraan wat dubbelkoolzure soda en mas- sé was toegevoegd. Ik heb toen de hande laren in snoepgoed gewaarschuwd, en se dert is er groote verbetering te consta- teeren. Het grootste deel dier slechte waar is van de snoeptafel verdwenen en ver vangen door minder groot snoepgoed, waarvoor cacao en meel, in plaats van cacaóschillen, is gebruikt. In 1910 heb ik een grocte partij zg. créme-chocolade of fondant-c.«ocolade doen opruimen, die eigenlijk bestond uit rijstemed, aardappel stroop en een bruin gekleurd overtrek, bestaande uit cocosvet, aardappelmeel, roo- de oker en zwartseL Men verkocht in Den Haag wekelijks 20,000 stuks van deze „crême-chocolade" (voor f 400 per week dus). Het was een Amsterdamsch fabrikaat, doch tegen den fabrikant kon geen ver volging worden ingesteld; immers, hij le vert niet af, doch laat afleveren." „Dus beschermen spitsvondige juridische uitleggingen de lieden, die onze kinderen vergiftigen?" „U wenschte mij over de levens- en ge notmiddelen vragen te stellen, niet over Ju ridische kwesties, nietwaar?" „Op welke wijze kunt u, als de over tredingen geconstateerd zijn, deze bestraf fen of doen bestraffen?" „Onze keurmeesters gaan eiken dag uit en halen bij de winkeliers de voedingsmid delen, die wij hun opdragen te brengen. Zij hebben tevens het recht winkel-inspec tie te houden, om te onderzoeken of er ook voor de gezondheid schadelijke waren aan wezig zijn. Yinden zij deze, dan kunnen zij daarvan een menster eischen, en dit tér onderzoek meenemen. Het wordt dan onderzocht en wij lichten den winkelier in, met de mede- deeling, dat de schadelijke waar most opge ruimd worden. Voorts kan ondeugdelijke waar verzegeld worden en de verkoop ver boden. Strikt het recht om de waar te ont eigenen. hebben wij, volgens de wet, niet. Want de jurist voert na onteigening bijv. aan, dat de waar heel goed nog voor een ander doel, bijv. varkensvoer, tad (kunnen dienen. Het spreekt echter vanzelf, dat een kruidenier geen slechte waar in zijn winkel heeft om z:... voor varkens te verkoopen. Varkensvoer koopt men niet per ons bij den kruidenierWij waarschuwen den winkelier gewoonlijk eerst en komt bij één winkelier herhaaldelijk voor, dat htiji hem vervalschte of ondeugdelijke waar wordt verkocht, dan laat ik proces-verbaal opmaken. Gewoonlijk vervalscht de winkelier zelf niet. Dat doet de grossier of fabrikant. Daardoor ook is bet vervolgen van vervalscbers zoo moeilijk Want die vervalscht, fabrikant of grossier, kan niet veroordeeld worden; immers hij heeft de waar niet geleverd aan het publiek zijn overtreding kan niet wettelijk gecon stateerd worden. De winkelier echter heeft niet vervalscht, en hem kan vaak niet be wezen worden, dat hij te kwader trouw is geweest. Hij 'beeft eenvoudig niet geweten, dat de door hem verkochte waar vervalscht was of kan zeggen, het niet geweten te heb ben. ïn 1910 werdeai in bet geheel 79 proces sen-verbaal opgemaakt. De straffen waren tot f 10 boete of 5 dagen hechtenis." „Kunnen ook particulieren voedingsmid delen bij u laten onderzoeken?" „Zeker. In 1909 werd 52-maal van den gemeentelijken keuringsdienst gebruik ge maakt van de formulieren, Van aanvrage tot keuring van levensmiddelen. In 1910 48-maal. Soms bleek de klacht gegrond, soms ongegrond Het onderzoek heeft gra tis plaats. Een opgave van de samenstel ling der ingezonden monsters geven wij niet. Slechts een bericht omtrent den al of niet deugdelij'ken staat van h'et ingezonden monster." „En welke maatregelen zoudt u wen schen om aan de vervalschingen paal en perk te stellen?" „Een Rijkswet, regelende den verkoop van levensmiddelen.'7 „Acht u het gewenscht, dat de verschil lende stedelijke laboratoria van den keu ringsdienst rich centraliseer en onder één leidend hoofd, zoodat de resultaten van elk laboratorium afzonderlijk voor de andere gemeenten ook nuttig kunnen zijn? Ik vraag u dit, omdat immers ook de fabrikan ten van vervalschte levensmiddelen door het geheele land hun waar plaatsen." „Wij werken reeds thans vaak in onder ling overleg. Mij dunkt het best, dat de groote gemeenten zelfstandig weTken en zooveel mogelijk de omliggende gemeenten bedienen, die dan door subsidies kunnen helpen bijdragen in de kosten. Kleinere ge meenten zouden zich kunnen aanfluiten tot een kring." Hiermede was ons vraaggesprek afgeloo- pen. Dr. Filippo vroeger te Leiden deelde ons nog mede, dat er doorgaans, vol gens de ervaring van den keuringsdienst, geen verband bestaat tus schen den prijs en de voedings waarde der levensmiddelen. Dat hierin verandering behoort te komen, achten wij dringend noodzakelijk. Immers, het is vooral in dure tijden van belang, dat men wete welke voedingswaarde dé waar Leeft, die. men koopt. Op deze wijze zou men, door met eenig overleg de spijzen en dranken te kiezen, de gevolgen der duurte kunnen ontgaan en alleen door verandering van het menu evenveel voedingswaarde kun nen koopen voor ongeveer denzelfden prijs als vroeger. Prius-Hendrik-medaille. De raad van bestuur van den Koninklij ken Nationalen Bond voor Reddingwezen en Eerste Hulp bij Ongelukken „Het Oranje-Kruis" heeft de Prins-Hendrik- mèdaille toegekend aan de hierna te noe men personen, te zamen uitmakende de be manning van de te Monster gestationneerde reddingboot, voor hun zelfopofferend ge drag bij de redding van de bemanning van heb op 30 September jj. gestrande stoom schip „Solo": de gouden medaille aan Ane Tuk; de zilveren medaille aan W. van Gaa ien en M. Hoogenraad; de bronaen medaille aan G. van uen Berg, W. M. van Antwer pen, Pb. Tuk, M. van den Berg en M. Storm. De groote loten'van de B r u selsche tentoonstelling zijn heel raar geval len. m Het „H. v. A." deelt daaromtrent mee: De bezitter van het half millicen i3 be kend. De gelukkige is de 78-jarige (,'elestin Dcpasse, een nachtwaker in de koolmijn „Ormont", te Cnatelet. Hij is 70 jaar oud en leeft gescheiden van zijn vrouw. In zijn jeugd was hij koperslager, later hakker en in het jaar '70 maakte hij bij het Fransche leger deel uit van een korps francs-tireurs Franco-Beige. Hij werd krijgs gevangen gemaakt en naar Duitschland ge- «onden. Als zoon van een oud-strijder van 1830 trekt hij van den Staat een pensioen van 400 franken. Hij bezat 3 lootjes. Het groote geluk, dat hem te beurt viel, heeft op hem geen ander effect gemaakt, dan dat hij zijn post van nachtwaker heeft opgezegd, maar hij zegt, het geld te zullen plaatsen ten voordeel© van zijn kleinzoon, 'het kind van zijn ge trouwde eenige dochter, een jongen, die, naar het schijnt, braaf studeert. Ook heeft hij aan. den c-andi dart-brie ven drager, die hem het lot verkocht, een goede beloonmg beloofd. In vroegere jaren had hij eens een ander gelubske gehad van 25 of 30,000 fr., maar die had hij in korten tijd opgtsmeerd. Moest 'hdj hetzelfde van zin zijn met den thans gewonnen prijs, dan zou hij zich moe ten spoeden. Het lot van 100,000 fr. der Brusselsche tentoonstelling is gewonnen door een bra ven burger van Herenthals, beena niver Leon De Grauwe, va-der van 6 kinderen, waarvan de oudste 13 jaar. Moeder is eigenlijk de gelukkige winster met nummer 3 van reeks 160783, vader had nummer 9 der zelf de reeks. Zij hadden de kostbare briefjes gekocht van een postbeambte, die bij hen inwoonde, M. Bulckens, onlangs naar Thournout verplaatst en bezaten nog 5 briefjes van een andere reeks. Vader De Grauwe had Maandagavond te Antwerpen wel vernomen, dat het lot van 100,000 fr. in Herenthals verkocht was, maar dacht er niet eens aan, een gazet na t# zien. Moeder was al even gerust, t-oen er Dinsdagmorgen een begijntje om vleescb kwam Awel madame^ hebt gij geen nummert van de tombola... het groote lot... in Ha rent/hals. Ja, zegde moeder, maar ik heb nog geen gazet gezien Ge moet niet lang zoeken, mensch, en het begijntje haalde een gazet voor cG nen. Het is onze reeks en ons nu mme-1 de moeder De Grauwe. - Moeder De Grauwe liet haar winkel staan vloog naar de post, daar schuins over... Zo was in regel Hét mensch wist niet wat te doen vaö blijdschap... de geburen stonden buit en..,- de vlaggen werden uitgestoken en als vader De Grauwe, al van in den vroegen morgeü den boer op, terugkwam, kon hij zijn eigen ooren niet gelooven... „Leon, giji hebt het groot lot gewonnen de vlaggen steken al uit!" „Daar is dé rijke!" riepen anderen en iedereen was 't akkoordhet lot was goed gevallen Terwijl een telegram 't goede nieuws aan den oud-kostganger vermeldde, werd heel de straat, bevlagd en schoot men nog heel den namiddag kanonnekens af, alsof heel de stad blij -was zoo dicht bij het geluk te zijn geweest. Verongelukteschepen. Vol- gens „Bureau Veritas" zijn gedurende d< maand September verongelukt 50 zeil- en 28 stoomschepen, als: Zeilschepen: 3 Duitsche, 7 Ameri- Bra-ansche^ 14 Engelsche, 1 Spaans ch, 1 Franeoh, 2 Grieksche, 1 Nederlands-di, 4 Italiaansche, 5 Noorscfcc, 1 Russisch, 5 Zweedsche, 1 Turksch, 3 Deensche, 1 Chi- leensch, 1 Peruaansch. Stoomschepen: 2 Amerikaansche^ 13 Engelsohe, 3 Belgische, 1 Brazil aan sch^ 2 Chileensehe, 3 Fransche, 1 Italiaansche, Noorscfo, 2 Russische. Hieronder rijn twee zeilschepen, die - als verloren worden beschouwd wegens gemis aan tijding. des middags bezorgd is men van plaatsing van advertentiën in hefc dien avond ver schijnend blad niet meer zeker. Uitlotingen. Ifcaliaansehe Roode- Kruisloten a L. 25 van 1885. Trekking 2 November. Serie 4936 no. 24 L. 30,000 serie 41G0 no. 35 en serie 9251 no. 3, elk L. 10C0; eerie 13 no. 47 L. 500; serie 2602 no. 18, serie 3991 no. 45, serie 4130 no. 32, serie 10331 no. 12 en serie 10533 no. 11, elk fr. 50. Amortisatietrekking. 29 seriën: 349 412 988 1088 1475 3939 4176 4319 4379 4423 4519 4704 5767 6072 6667 7288 7383 8408 8591 8754 8999 9118 9873 10180 10104 10604 10642 10909 10992 De in deze 29 seriën begrepen 1450 loten zullen van 10 November 1911 ai' met L. 37 afgelost worden. SASSENGEIM. Ondertrouwd: K Bonders 24 j. en A. v. L'uijvenbode.II. M. it ij pk em 41 j. en G. den Haan 33 j. Geboren: Ludovicus Leoriardus. Z. van L, M. M. Bis-ehops en Al. Schiama. Wilhelmin^ Johanna, D. van A. J. v. d. Voorn en Al. v. Beek, ZEGWAARD. Geboren: Alida. D. van T. Klos en A Hogervorst Cornells Leonardo», Z. van A. Heunekeu en J. van Kijn. Overleden: W. Dorst, 47 j, echt.', van A. Westhoek. Levonl. kind v. h. viouw. geslacht van G. de Giaaff en Al. Lamecs. ZOETERV!EER. Geboren: Adriatms Gerardus, Z. van A. Baars en U. van Leeuwen. Adrian^. Maria, D. van L. G. Duivesteijn en W. M. Reeuwjjlfr

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1911 | | pagina 6