Haison ¥11 D1JI,
HIRIMSJLliiDi
3 October.
PHILIPS LAMP
'T POSTKOF.
JAARSMA's Haarden,
Vulkachels, Calorifèrss. Fornuizen, enz.
CHR. LANGEZAAL,
Duo Bonefang-Dumas
No. 1582*7.
Vervolg Advertenties
TE HUUR:
K at wijk-aan-Zee.
Zeer belangrijke
Houtveiling.
Roubaix 1931 Grand-Prix.
Cuisine Fran^aise.
Nieuwe Rijn 93. Telef. 684. Over de Kraaierstraat.
Buitenlandseh Overzicht.
een net Bovenlmas, bet.3 beh.
Kamers, Zolder, Gaa- en Duinwater,
beneden een ruim Lokaal, zeer geschikt
voor Lees- of Conrersatiezaal, ruime
droge Kelder, Toor alle doeleinden ge
schikt. Huur zeer billyk, bevragen:
Jttorschweg 26. 3398 8
Aangebod en gedurende de
wintermeenden: een gemeubileerd
HUIS of KAMERS met of zonder
Pension, tegen billijke prijzen, nabU
het strand gelegen. Briefen onder
No. 3339 aan het Bur. v. d. Blad. 8
Verkrijgbaar by Fa. DIJKHUIS
Hoogstr. 5. 2974 21
H. VAN DER WOUDE, Deurwaar
der te Leiden, Ie voornemens om op
Vrijdag 89 September 1911,
des voormiddags 10 nren precies,
op het Tentoonstellingsterrein
Schuttersveld, te Ueiden, pu
bliek a contant te verkoopen:
Eenige dnizenden stnhs
MIEUWE geploegde en ge
Bcbaatde Delen, Planken,
Baddings, Kralen, enz. als:
V. l/?; Vs Vii 2>A a O; a
i 61/ai 61/, A 8; 61/, a 10; li/2 A
8; l'/2 A 11; zeer veel 2 A 4; enz.
Alle. nieuw bont, atkomatig
van de tribune en andere tentoon-
•tellingsgetimmerten, Zeer ge>
makkelijk te vervoeren. Ge-
sehikt voor alle doeleinden. Gegadigden
hebben ingang aan den Maredijk.
Drie nren vóór den ver
koop te bezichtigen.
8624 27
YRiiflT UITSLUIT
ZIJN VERVAARDIGD VAN DE EDELSTE
TURKSCHE TABAKKEN EN TREFFEN DOOR
HAAR ZACHTHEID EN AROMA DEN MEEST
EISCHENDEN KENNER.
m
Ik
blijft nog steeds
DE BESTE
EN MEEST VERSPREIDE
M ETA ALD RA AD L AM P
Zondag 1 October optreden van
en CONCERT K..K. 3560 60
Toegangsprijs 10 Cents tot de Zalen.
8659 30
SMEDERIJ. 3553 36
Aanleg van Gas-, Water-, Stoom- en Eleetr. Leidingen.
Het voornaamste punt voor lieden in de
Marokkaansohe zaak is een
diner, een feestelijke maaltijd. Dat is een
goed teeken, zal men zeggen, en de vraag
aarzelt: want men gaat gewennen aan het
eindelooze der kwestie „Is hA nu uit?"
Zoover is het echter nog niet. Het is
geen maaltijd tot slot, geen apotheose nog,
waabij getoast wordt op den goeden af
loop; het is slechte een voorloopige gezel
ligheid.
Ziehier het bericht.
Zaterdagavond heeft bij minister von Ki-
derlen-Wachter een diner plaats ter eere
van den heer en mevrouw Cambon. In dit
feit ziet men een gunstig symptoon voor
den gang der Maroldko-ondorhandelingen,
daar tot nu toe tusschen beide heeren al
leen officieele en dagelijksche besprekingen
plaats vonden, die dikwijls van zeer goeden
aard waren.
We hebben eerst de kaJmeering gehad der
Btemmingen onder de beide volken, daarna
de mondelinge onderhandeling die de schrif
telijke verving, en thans een diner van
de onderhandelaars met hun familie. Als
in den voortgang dezer reeks niet ligt de
vrede, dan moeten er toch zeker wonderen
gebeuren. De pers weet natuurlijk de betee-
ikenis van dezen maaltijd op haar waarde te
schatten. „Dit mengsel van gezelligheid en
hooge politiek", zegt de „Yoss. Zeit.", „dat
in deze lijst van tafelgenooten tot uitdruk-
(king komt, kenschetst zinnebeeldig den
stand van de D uitsoh-Fransohe betrekkin
gen op het tegenwoordig oogenblik. Het zal
niet aan Duitschland te wijten zijn, als deze
betrekkingen, die in de taal der diplomaten
nu reeds als minstens „aangenaam" be-
Sohouwd kunnen worden, zich niet tot
„groote hartelijkheid" kunnen ontwikke
len." Misschien nooit, eindigt het blad,
heeft Frankrijk in de laatste veertig jaren
©en zoo overtuigend en tegelijk materieel
bewijs van den eerlijken wil van Duitsch
land verkregen om met zijn buurman in het
westen op goeden voet te leven, en hem
iedere politieke en economisch -i mogelijk
heid tot ontwikkeling toe te staan, die met
Duitschland's eigen belangen te vcreenigen
«rijn.
Zaterdag deelden wij reeds mede dat de
tekst van het Fransche antwoord' aan den
ministerraad was voorgelegd. Deze heeft
op voorstel van De Selves de redactie goed
gekeurd van enkele formules van het ver
drag over Marokko, die eenigszins verschilt
van den te Berlijn opgemaakten tekst, maar
toch uitgaat van de algemeene denkbeel
denwaarover Kiderlen en Cambon het in
hun laatste onderhoud eens zijn geworden.
Er wordt verzekerd, dat Frankrijk erop
blijft aandringen, dat d'e Fransche gezant
in Marokko de tussohenpersoon zal zijn bij
de onderlinge betrekkingen tusschen den
Makhizen en de mogendheden.
Wat de oonsulaire reohtbanken en de be
schermelingen betreft, eischt Frankrijk,
dat alle mogendheden de revisie van de con
ventie van Madrid aanvaarden, totdat de
Fransche rechtspraak in Marokko geheel
en al georganiseerd zal zijn.
Minister de Selves heeft een nieuwen
tekst opgesteld voor de controle, aie Frank
rijk aanvaardt over de exploitaties en het
transport.
Terwijl alzoo de Marokkaansche kwestie
langzaam van het tooneel verdwijnt, komt
een andere kwestie op.
Het is al weer een die speelt in Noord-
Af rika. Wij wezen er al op, dat Italië en
Turkije onaangenaamheden hadden over
Tripoli, een land in 't midden van N.
Afrika gelegen aan de Middellandsche Zee.
't Staat thans nog onder Turksche heerschap
pij, maar de belangen van Italië zijn er
groot en de Italiaan sche invloedssfeer
breidt zich uit.
Nu Frankrijk in Marokko scho n schip
maakt en vrijwel alle macht daar in han
den krijgt, heeft Italië gedacht aan Tripoli,
en wil daar blijkbaar het Fransche voor
beeld volgen. Daar komt Turkije tegen op
natuurlijk. Vandaar de kwestie. De pers in
Italië stookt het vuur aan.
De afgevaardigde Torre zegt in de ,»Cor-
riere della Sera", dat de openbare meening
in Italië een spoedige oplossing van de Tri-
politaansohe quaestie onvermijdelijk acht.
Tripoli kan uiet Turksch blijven, daar üefc
land voor Italië van buitengewone strate
gische en politieke beteekenis is. De
politiek van Italië is in de laatste jaren
uitsluitend gericht geweest op de verkrij
ging van het land. Is Tripoli eenmaal Ita-
liaansch, dan krijgt de Italiaansche staat
kunde meer vrijheid van beweging, zoowel
tegenover de mogendheden van het Drie
voudig Verbond als van die aan de Middel
landsche Zee. De oplossing der Tripoli taan.
sche quaestie is dus een nationale plicht
voor Italië.
Volgens een mededeeliDg uit Konstanti-
nopel aan de „Neue Freie Presse'' zal de
Por te aan het kabinet te Rome een nota
richten, waarin het een ondubbelzinnige
verklaring omtrent Italië's bedoelingen ten
opzichte van Tripoli verlangt.
Wel twijfelt de Porte niet aan de loyau-
teit van de Italiaansche regeering, maar de
bladen hebben de openbare meening in
Turkije zoo opgezweept, dat het voor de
verdere handhaving van vriendschappelijke
betrekkingen dringend noodig is dat er
klare wijn worde geschonken ten opzichte
van de bedoelingen van Italië.
Frankrijk heeft al te kennen gegeven, dat
het geen belangen heeft in Tripoli en dat
Italië dus zijn gang kan gaan. Dat is
vriendelijk. Maar de eene dienst is de an
dere waard en Italië heeft hetzelfde inder
tijd gezegd, toen Frankrijk in Marokko be
gon.
Ook Duitschland, Oostenrijk, Italië's
vrienden uit het Drievoudig Verbond, heb
ben in Konstantinopel te kennen gegeven^
dat» Turkije niet al te bar moet optreden.
Want in geval dat er een boyoot van de
Italiaansche granen geproclameerd wordt
of dat gewelddadigheden tegen de Ita
lianen in Turkije of in Tripoli plaats heb
ben, zou Italië gedwongen zijn een energie
ke actie te beginnen, zonder dat de beide
met Italië verbonden mogendheden zulk een
optreden zouden kunnen beletten. Het
schijnt, dat het aan deze nota te danken
is, dat de grootvizier de Turksche bladen
tot gematigdheid tegen Italië dwong en dat
de Turksche regeering de proclamatie van
den boycot tegen Italië in Tripoli op het
laatste oogenblik verhinderd heeft.
Een nieuwe lezing van den mo o r d o p
S t o 1 y p i n geeft de schuld niet aan de
revolutionnaire maar aan de geheime politie
zelf. Bagrof zou slechts een werktuig ge
weest zijn, doch feitelijk zou het plan zijn
uitgegaan van drie hooggeplaatste politie
ambtenaren die promotie wilden maken.
Op het beslissende oogenblik zou de aan
slag ontdekt en de ontdekker beloond wor
den. Volgens die berichten is het vrij zeker,
dat de Óchrana met de geheele geschiede
nis bekend was.
Algemeen is men in St.-Petersburg thans
overtuigd, dat in de geheime politie onge
looflijke toestanden heersohen, en men.
poogt den Tsaar over te halen een algemee
ns revisie van de Russische geheime politie
door senator Garin te bevelen. Toen Garin
de Moskousche politie en het beheer van
Reinbott reviseerde, moest hij van de
Ochrana afblijven, wijl zijn volmacht hem
daartoe geen uitdrukkelijk recht gaf. Maar
reeds de oppervlakkige revisie van de ge
heime politie to Kief en van haar leiding
moet den indruk gemaakt hebben van wat
wij in gewoon Hollandsch wel eens een
„Janboel" noemen.
Bagrof heeft, naar uit St.-Petersburg ge
meld wordt, een brief geschreven aan gene
raal Kurlof, waarin hij belangrijke onthul
lingen doet over de geheime politie en nog
meer mededeelingen toezegt, zoo hem het
leven wordt geschonken.
Uit een levensbeschrijving van den ver
moorden minister halen wij het volgende
aan, waaruit blijkt, dat zijn pad niet op
rozen ging.
„Niet het minst tragische in het lot van
Stolypin is geweest, dat hij ten slotte nie
mand meer had, die hem vertro wde of op
wier. hij zich verlaten kon. De reactionnai-
ren scholden hem voor liberaal, de liberalen
voor reactionnair. De gematigd1 Octobria-
ten keerden hem den riig toe na de par
lementaire comedie met de Zemstvo-wetten
voor de westelijke districten, die hij door
een keizerlijk besluit liet invoeren, toen de
Rijksraad zo verworpen had. De bureaucra
ten haatten den man, die niet dulden kon,
dat hooggeplaatste ambtenaren 1 positie
misbruikten, om zich door willekeur en af
persing te verrijken. In de hofkringen wer
den voortdurend intriges tegen hem ge
sponnen, en de Tsaar zelfs, voor wiens po
sitie en persoon hij alles had ten offer ge
bracht, duldde hom sleohts uit gebrek aan
beter-
Toch was dit alles niet in staat Stolyptn
van zijn stuk te brengen. Hij was een koel
bloedig man, wellicht te koelbloedig. In zijn
geheele wezen was hij een Russisch nationa
list, gevoed met de oud-Russische begrip
pen; hij stond op een bodem, die ontstaan
is door eeuwenlangen eerbied voor de ortho.
doxe kerk, onbeperkte gehoorzaamheid aan
den Tsaar, en volkomen toewijding aan de
traditie. Zijn begrippen brachten hem tot
de staatkunde van ontreohting, van vervol
ging van alle Riet-Russische stammen, de
Finnen en Polen, de katholieken en joden.
Zijn onbeperkte gehoorzaamheid aan den
Tsaar betoonde hij door zijn felle bestrijding
van allen, die in den Keizer aller Russen
niet den geheiligden, door God gezonden
Paus-koning zagen. En zijn toewijding aan
de traditie was de basis van geheel zijn po
litiek leven.
Sir Wilfrid Laurier, de premier
van Canada, heeft blijkbaar de hoop
nog niet opgegeven, dat de zaak, waarvoor
hij heeft gestreden, eens zal zegevieren. Op
het bericht dat hij niet herkozen was, heeft
hij n.L gezegd: „Wij hebben de neder
laag geleden, maar zullen den strijd her
vatten. Hed'en hebben wij het onderspit
gedolven, ten slotte echter zal de overwin
ning aan onze zijde zijn."
De gebeurtenis in de Tweede Kamer.
De beide zalen van „Bellevue" te Amster
dam waren gistermiddag tjokvol Honder
den en nog eens honderden hadden gevolg
gegeven aan den oproep der federatie Am
sterdam van de sociaal-democratischj Ar
beiderspartij, om te komen protesteeren
tegen wat den sociaal-demccratischen af
gevaardigden in de Tweede Kamer is aan
gedaan.
De voorzitter, de heer Th. v. d. Waerden,
herinnerde in zijn korte openingsrede aan
het schitterend verloop der kiesrechtmani
festatie, waarvan hij de reactionaire daad
der Tweede Kamer het onmiddellijk gevolg
noemde. Onder daverend applaus bracht
deze spreker den heer Schaper, die verhin
derd was bij de meeting tegenwoordig te
zijn, hulde voor zijn „gTOote, stijlvolle ob
structie".
Het woord werd hierop verleend aan het
Kamerlid Vliegen.
Het karakter der Kamer nagaande,
tracht de heer Vliegen aan te toonen, dat
door de demagogie van dr. Kuyper in ons
land het dericalisme geboren werd. Zoo
lang het kiesrecht beperkt bleef, kon het
liberalisme zijn invloed doen gelden, het
geen voldoende blijkt uit het feit, dat Ne
derland in 1888 voor 't eerst een clerical©
meerderheid in zijn parlement kreeg. En
daarna is telkens weer dit ééne gebleken:
zoodra het proletariaat zich opricht, wordt
weer begonnen met dezelfde religieuse leu
ze, waaraan de verkondigers innerlijk ma
ling hebben^
Onze derioale meerderheid hoewel samen
gesteld uit de meest verschillende elemen
ten, is het op één punt roerend eens, dat
ze vóór alles anti-socialistisch dient te zijn.,
Zoodra de socialistische partij zich roert,;
tracht men haar met den bliksem van 't go-
zag en den moker van macht ten onder te
krijgen. Dat hebben we gezien in 1003, toen
Kuyper nog bekleed was met al zijn macht,
toen hij nog niet was uitgekleed. (Daverend
gelach.)
Spreker betoogt dan verder, hoe de meer
derheid in de Kamer steeds meer is gewor
den de partij der uiterste reactie en hij
wijt dit o. a. aan 't feit, dat het element
der jonkers zich in de clericale meerder
heid naar voren dringt.
Deze heeren, aldus spreker, regeeren
naar 't beginsel „a'om maar sterk". En te
gen dat beginsel gaat ons verzet. Het moge
zegevieren, waar het wil, maar niet tegen
over het Nederlandsche proletariaat. (Oor-
verdoovend applaus).
Aangaande 't gebeurde in de Kamer,
zal spreker niet veel zeggen. Dat laat hij
over aan Duys, die in de Kamer ook de
meeste praats heeft gehad. Een enkel
woord slechts over 't motief van jonkheer
De Savomin Lohman'a optreden.
Lang voor den rooden Dinsdag had de
kerkelijke pers zich al blij gemaakt met de
mislukking van het volkspetitionnement.
Een vreugde, die bij 't hooren van het
juiste aantal handteekeningen wel moest
veranderen in verbittering. Tegenover den
rooden Dinsdag had men gehoopt de
oranjeliefde te kunnen stellen, maar de
Koningin bleef thuis; en nu die tegenmani-
festatie uitbleef, beeft woede den heer
Lohman er toe gebracht, de stem daar
buiten, die werkelijkheid zou worden, in
de Kamer te smoren. Toen zijn de sociaal
democraten hun obstructie begonnen, aan
vankelijk zonder te bedenken, wat dit voor
de toekomst beteekenen kon. In de eerste
plaats werd het gedaan om te protesteeren'
en om de menigte daar buiten wakker te
schudden, opdat die er voor kan zorgen,
dat een dergelijke schanddaad niet te vaak
gebeurt.
In vurige bewoordingen wekte de heef
Vliegen aan het slot zijner rede, dé
aanwezigen op, propaganda te ma
ken voor de 90ciaal-demccra tdsch'd
