Concours Hippique,
Harnas en Heeren!
fardwijk aan Zee.
///A/
vV
Dutlandsche Maatschappij van Landbouw.
YPSILON
Vervolg Advertentiënt
KONINGINNEDAG
Liederen- en 214924
Voordrachtavond
Landbouw-Tentoonstelling te Leiden,
Delft.
Den Haag. 1
Haarlemmerstraat 213,
BRAm^wïjNvan af 115 CtS. Liter.
J. F. RIEM-VIS,
J. F. SUSAN", Vrouwesteeg 3. Telef. 866.
o
Cursus in Paardenkennis en een Cursus in Veekenuis
Buitenlandsch Overzicht
Hoi 15805.
XiËXBSCH BAGBLAD, Woensdag' 30 Augustus. Berd© Blad.
Aiuo 1911»
Groote bovenzaal van het
„UUIS XE» DEIN."
Donderdag 31 Augustus 1911,
des avonds 8£ uur:
te geven door de foeroejnde
vertolkers van het Internatio
nale ,,I,evenslied."
Louis Pisuisse
en lüax Blokzijl.
ENTREE f 1.50.
KOOPJE.
voor slechts fl.—
Onder Vier Oogen, Ser-
■noentjes van Ypsilon, vroeger
verschenen in Het Nieuws v. d. Dag,
verzameld in !t fraaie deelen.
Prgs ƒ3.40, voor Blechts fl*-,
in 1 Prachtband gebonden, pr^s
f 3.90, voor slechts ƒ1.50. Te
bekomen by D. BOIHLE, Bazaar
van Qoedkoope Boeken, Hang 98,
Rotterdam. Franco na ontvangst
van Postwissel, -waarop melden:
Ypsilon. 2173 17
Woensdag 13 en Donderdag 14 September >919.
VOORVERKOOP VAN TOEGANGSKAARTEN.
Voor Woensdag 13 September: Tribune f 1.50, lete Rang f 0.75
Voor Donderdag 14 September: Tribune ,,2.50, 1ste Rang 1.25
Plaatsbespreking voor Tribune 25 Cte. extra per plaats en per dag.
Deze Toegangskaarten z\Jn tot Dinsdag 13 September, v.m. 12 uren,
bij de firma J. M. EGGER3, Botermarkt, Leiden, te verkrijgen en zijn op
den betreffenden middag tevens geldig voor het Tentoonstellingsterrein.
Gp 13 en li September zijn Toegangskaarten voor Tribune en late
Rang slechts rorkrijgbaar tegen verhooging van den prijs met den als dan
geldenden Toegangsprijs voor de Tentoonstelling.
Toegangsprijzen voor 2den Rang (ingang uitsluitend Maredyk), voor
Woensdag 13 September f 0 25, voor Donderdag 14 September f 0.50.
Slechts op 13 en 14 September verkrijgbaar. 1901 50
4 VLOER
A. n. BE LIST
A I WftHD-
•a
N
O
•M
GQ
0
4Ö99 20
6761 16 LOUIS KHEGTEL.
Ziageade
het geheele jaar met J. F. RIEM-
VIS' verpakte Vogelzaden en
Voeders, prima qualiteit en
machinaal gereinigd. Zang-
zaad 15 Ct. Koningsberger
Zoet Zomerraapzaad 12
Ct (belde voor Kanarievogels).
Zevenzaad voor Vinken,
Sijsjes, enz. 10 Ct. Papegaaien-
voeder 25 Ct. Zaad voor Par
kieten en kl Indische Vogels
16 Cr. Universeel voeder
voor I/ijsters, Eeenweri-
ken, Japansclie Nachte
galen, enz. 13 en 25 Ct.
Kanarievoeder, en krachtig
bij voeder voor-jonge en ruiende
Vogels, 13 en 25 Ct.
.T. F. Riem Vis' Kracht-
Ochtendvoeder brengt Uw
hoenders in gosde conditie, zoo-
dat zij spoedig aan den leg gaan.
24 K.G. ƒ0.45, 5 KG. ƒ0.90,
25 KG. f 4—, 50 KG. 7.25.
Voor Leiden verkrilgbaar b(j
I,. J. DEN KOUDER,
Janvossensteog 64; T. F.
VLIELAND, N. Rijn 50.
Zaadhandel,
's-GRAVENHAGE.
2155 45
Ean de Slentholine geneest nw hoofdpijn. Het wordt op bet
hoofd gewreven en opgesnoven. 2148 10
In flacons van 50 on 80 Cents ts Leiden verkrijgbaar bjj
A
,N V® X^-Nt®
x» x#
5Slf'
2317 40
AFDEELING: EEIDEN en Omstreken.
Voor Zoons vsn Landbouwers boven 18 jaar, of voor hen, die een
Landbouw-Wintercursus hebben doorloopen, zal bi) genoegzame deelname
door de Afdeeling bovengenoemd van November—Februari een
worden gohouden. Duur van lederen Cursus 12 Lessen k 2 uur. Lesgeld
f 2.50 per Cursus.
Aanmelding, met opgaaf aan welken Cursus men wil deelnemen, vdór
Woensdag 6 September by den Secretaris der Afdeeling,
2322 30 N. VAN OOSTERHOUT te JLeidcrdorp.
De verschijnselen, die wijzen op een vre
delievende oplossing van het Marok-
k a a n s o h e vraagstuk nemen toe.
.Wij wezen er reeds een vorige maal op, dat
deze vredelievendheid misschien wat duur
gekocht wordt dloor een verscherping van
het antagonisme tusschen Duitschland en
Engeland. De Duitschers zijn maar niet uit
gepraat over de houding van Engeland, dat
hun met aoo'n stille kracibt aldoor in do
.wielen rijdt. De ,,Gennania" het b-kende
katholieke blad schrijft o.o, het volgende
en het schijnt wel, dat daarmede de stem
ming on&ef der Duitsch^i^ juist wordt weer
gegeven: V
„D© Engelsche regeering moet zich cte
vraag stellen, wat zij denkt te doen om de
zaak op te helderen en eventueel aan
Duitschland bevredigende voldoening te ver
sohaffen. Indien zij zich echter deze vraag
niet stelt, dan zal het ministerie van bui-
tenlandsche zaken niet kunnen nalaten
haar, weliswaar niet zeer hoffelijk, maar
tooh zeer. .beslist, in Downingstreet voor te
leggen. De lankmoedigheid van Duitsdhland
is zeer groot, doch ook deze lankmoedigheid
moet haar grenzen hebben. Als ra Lloyd-
George ook nog Cartwright op ons losge
laten wordt, dan is die grens bereikt. Het is
be hopen, diat de regeering van Duitschland
in deze zich duidelijk rekenschap geeft van
de stemming en de gevoelens van de over
wegende meerderheid van het Duitsche volk,
die niet van zins is zioh elke, nog zoo driest©
uittarting, elke nog zoo brutale beleediging
van officieele zijde te laten aanleunen. Wij
zeggen het nadrukkelijk, deze zaak heeft
met de Marokko-kwestie niets te maken.
Er is alleen sprake van een vlegelachtig op
treden van een Engelsch diplomaat tegen
ons en wij moeten er op staan, als wij ach
ting voor ons zelf bezitten, dat ons daarvoor
een bevredigende voldoening wordt gege
ven."
Desniettegenstaande verwacht men ook in
Berlijnscho diplomatieke kringen vast en
zeker, dat de (kwestie in dier minne zal wor
den bijgelegd.
Als laatste bericht komt heden de mede-
- deeling, dat de Fransdhe minister van bui-
tenlandsohe zaken De Selves de hoofdpun
ten van het protocol, bevattende do voor
waarden, die aan Duitsokland worden voor
gesteld voor het opgeven van zijn eischen
betreffende Marokko, aan den Duitschen
ambassadeur von Schön heeft medegedeeld,
die ze overbracht aan het kabinet van Ber
lijn.
Dit verklaarde, dat de door Frankrijk ge
stelde voorwaarden niet onaannemelijk wa
ren.
Dat klinkt Ihoopvol.
Reeds een enkele maal wezen wij er op
dat ook 11 a 1 ië graag mee zou deelen in
Marokko. Het durft wel niet zoo eigen
machtig op te treden als Duitschland, maar
er is niet veel menschenkennis voor noodig
om uit houding en 6tem en gebaren en
oogen op te maken dat Italië zich aanbevo
len houdt.
In verband hiermede trekt te Parijs de
aanwezigheid van Barrière, den Franschen
gezant bij het Quirinaal, zeer de aandacht.
Naar verluidt, heeft deze gezant de Fran-
sch'e regeering medegedeeld, dat nadat de
overeenkomst met Duitschland gesloten zal
zijn ook Italië aanspraken op vergoeding
zal maken wegens de uitbreiding van de
politieke rechten van Frankrijk in Marok
ko. Italië verlangt, dat Frankrijk voor den
Ttaliaanschen handel in Marokko op derge
lijke wijze als voor den Duitschen de deur
open zal laten. Daar er een sterke uittocht
Van Italiaansche werklieden naar Marokko
te verwachten is, in verband met de daar
ontworpen groote openbare werken en on
dernemingen, wenscht Italië, dat haar oon-
sulaire jurisdictie in Marokko verzekerd
zal zijn en haar het recht zal toegekend
worden, Italiaansche scholen te openen,
overal waar daar behoefte aan mocht be
staan.
Italië zou voorstellen de Italiaansck-
Fransche overeenkomst over de Middel-
landsche Zee van 1904 in dien geest aan te
vullen en te herzien.
Van den SpaanschenkoningAl-
f o n s o gaan allerlei verhalen omtrent zijn
verlichte denkwijzen. Maar thans gaat er
een verhaal van hem, dat ons wat apokrief
toeschijnt.
Koning Alfonso, die op het ©ogenblik te
Bilbao vertoeft* heeft op zijn jacht „Giral-
óa" don Lind Rua, een vurig republikein,
ontvangen.
De koning was nl. door de jachtclub de
Sociedad Yenatoxja'tot 'erepresident,.be
noemd en aan Rua was opgédragen hem
het diploma en de insignes ter E2Hc£ £8 stel-
len.
De hovelingen haddep den Ironing. op' do
hoogtégebracht van d'ë politieke opvattin
gen van zijn gast, vermoedelijk met het
doel de ontvangst te verhinderen. Alfonso
echter verklaarde, dat het er voor hem
niets toe deed dat Rua republikein was.
Toen deze dan ook aan boord kwam, schud
de de koning hem hartelijk de hand en
zeide: „Het is mij een groot genoegen u
te ontvangen."
Tot zoovere heeft het verhaal niets
vreemds. Alfonso heeft reeds vroeger re
publikeinen vriendelijk ontvangen.
Maar wat nu verder komt, klinkt,- op
zijn minst genomen, eenigszins ongeloof
waardig. Koning Alfonso zou n. 1. op cie
vriendelijke woorden van ontvangst het vol
gende hebben laten volgen: „Uw politieke
opvattingen zijn voor mij geen beletsel om
u even hartelijk te ontvangen als anderen.,
Ik ontvang u zelfs met grooter genoegen.
Ik ben monarchaal, omdat ik nu eenmaal
als koning ben geboren; niemand echter
weet hoe ik anders over de zaak zou den
ken. Wie weet, of wij niet binnen kort allen
republikeinen zullen moeten zijn?"
In Engeland is weer eens een spion-
nenzaak aan de orde geweest.
Gisteren is de Duitscher, dr. Max Schulz,
te Plymouth voor den magistraat versche
nen. Sohulz is een man van ongeveer der
tig jaren en noemt zioh reserve-luitenant
bij de huzaren. Uit de verklaringen van
den openharen aanklager blijkt, dat de be
schuldigingen tegen den Duitscher zijn ge
grond op verklaringen van een advocaat en
een koopman te Plymouth, tot wien
Schulz zich gewend had, om door hun be
middeling bijzonderheden omtrent de En
gelsche vloot machtig te worden. Schuld
deed zich voor als een correspondent van
Duitsche bladen. Yoor de inlichtingen, die
de beide Engelschen hem zouden verschaf
fen, beloofde hij hun aanzienlijke beloonin
gen 50 pd. st. per maand. De beide En
gelschen waren schijnbaar voorloopig op
het aanbod van den Duitscher ingegaan,
maar hadden inmiddels een politiebeambte
in hun vertrouwen genomen en zoo was
men tot de ontdekking van de spionnage
en de arrestatie van den spion gekomen.
Yragenlijsten, door Sohulz aan zijn Engel
sche „medewerkers" gegeven, vormden nu
den grondslag voor de beschuldiging van
spionnage.
Bewezen kon ook worden dat Sohulz
groote geldzendigen ontving, die hem over
Ostende of soms over Rotterdam bereikten.
Omtrent den toestand in Portugal
verluidt het volgende:
Volgens de „Capital" zou Paiva Conceiro
einde dezer maand trachten in te vallen bij
Montalegr© en op de hoogte van Badajoz.
Republikeinen zoowel als monarchisten
zien met verlangen hiernaar uit, de eersten
zijn overtuigd van zijn onmiddellijke neder
laag, daar de zaak der samenzweerders door
hun verdrijving van de grens, en lang tal
men veel verloren heeft en doot de vhlohé
van Saldanka da Garna d© aanhangers in
Lissabon zonder leiding gebleven zijn.
Conceiro's officierseer en zijn verplich
ting aan zijn geldschieters staan niet toe,
dat hij zonder een enkele poging te wagen,
zioh terugtrekt, dus kan, logisch gespreken,
een botsing niet uitblijven.
Do verkiezing van' d'Arriaga die, hoewel
sinds een halve eeuw republikein, een man
van aristocratische afkomst en gematigde
ideecn is, draagt er veel toe bij de verbit
tering der koningsgezind en te verzachten,
zoodat dè stemmen om eenheid en vrede
meer en moer beginnen zich te verheffen.
Ten slotte nog een eigenaardig bericht uit
het land der onbegrensde mogelijkheden,
Amerika.
Aan de „Daily Telegraph" wordt fiït
Hew-York bericht, dat vanwege de Ameri-
kaansche regeering1 een onderzoek 0rdt in
gesteld naar de inrichtingen, die aan lief
hebbers academische graden veüköopén eo
een lijst zal publiceeren van bevoegde in
stellingen, opdat het publiek niet langer
wordt misleid.
Vermoedelijk zullen dan later in de ver
schillende staten wetten worden voorge
steld, d!ie aan het ergerlijk misbruik een
einde zullen maken.
PERSOVERZICHT.
..De Standaar d", na beschreven të Heb
ben hoe Ministers en Kamer hadden moe
ten handelen om af te komen van den
slakkengang" van ons Patrlie-
ïnent, eindigde desbetreffend artikel al
dus:
„Wij wanhopen Gr dan ook aan, of er
coifc beterschap in zal komen. De anti-rev.
club heeft zich nu reeds twee jaar be
ijverd, om kort te zijn. Ook de Roomsche
club hond 'zich in. Maar wat te zoggen
van 'de Ohrist.-Hist. club van de Socialis
tische club >en van de Vrij-libeïalen, in
den peksoon van den heer Tydeman?
DeZe drie clubs mengden zioh in allee,
kunnen niets over liun kant laten gaan en
vullen telkens het Bijblad. Natuurlijk met
puik gedoe, met keur van welsprekend).;
beid, ïnet öpeeohjes* van gelardeerden in
houd. Maar herlees nu twee jaar later zulk
een eindeloos debat eens, en ge ziet klaar
vcor oogen, dat, al was hot debat tien
maal korter geweest, de Kamer niets zou
verloren hebben, en de zaken van het land
vooruit zouden zijn gekomen op een wijs,
die ieder zou hebben toegejuicht.
Voor een paardenron pleiten wo niet,
maar zulk een slakkengang wordt tooh'
bedenkelijk."
„De Nederlander" leeHent Hierbij
aan:
„Natuurlijk komen wij niet op tegen dé
beoordeeling van de waarde der redevoe
ringen, gehouden door de Ghiist.-Hist.,
de socialistisch© en, bij ménde van min.
Tydemlan, de Vrij-liberale club. Die re
dervoeringen waTea volkomen waardeloos en
nutteloos, zegt hét blad. Nu hét hangt maar
af van den maatstaf, dien mén aanlegt
Kiezers Hebben zij wellicht weinig aan^
gebracht.
Maar de lengte der redevoeringen kan.
ieder uitmeten. De maatstaf is wel niet
heel mooi, maar ten minste ia hij objectief.
Nu zijn wij eens aan hét meten gegaan,
én vonden de uitkomsten nog al aardig.
Ziehier enkele oijfeira:
Bakkerswet.
C.-H. 42 kol. S.-D. 36 "A\- R. 18.
Zedelij khéidawet.
O.-H. 23% kol. SJD, 42 A..R. 4
SuoaessieWet.
O.-H. 16% kol. S.JX 21 A.R. 17%.
Arbeidswet.
O.-H. 8% kol.. S.JX 98% A, R.
aocineWet,
O.-H. 7 kol. S..DL 2 A.JEt.
StéenhouWérswet.
CUL 61% kojU SLA H AJ6.
Eedswet.
C.-H. 16 kol. S..D. 24% A..R. 1.
Vraagpunten Ziektewet.
C.-H. 23 kol. S..D. 88 A..R. 5.
Tctaal over deze wetsontwerpen
C.-H. 168 kol S.-D. 346. A..R. 60.
Daaruit blijkt uu, dat de Christ.-Histö-
rischen, in aantal 'even groot ongeveer als
do Soc.-Dem., slechts half zoo lang als
dezen hebben gesproken, doch, dit is zoo,
bijna driemaal zoo lang als do antireVo-
lutionnairen.
Maar bij welke wetsontwerpen is die
kortheid betracht? Bij de Zedelijkhcidswet-
ten, bij de Vaccinewet, bij de Steenhouwers-
wet, bij de Eedswet. Bij de gewichtigste
onderwerpen deed de A.-R. partij, vroeger
steeds zoo prat op het verdedigen harer
beginselen, er zoo goed als het zwijgen toe.
Misschien, zal zij zeggen, kon zij dat
overlaten aan de Regéeting. MaaT foen de
vraagpunten yap.,de Ziektewet aan do orde
wiiVén. gesteldy was het de" Kamer zelve,
die, onderling, den te volgen weg zou be
spreken, al heeft dan ook de Minister zioh
voortdurend met de kwestie bemoeid. Daar
althans was, .vooral na de principieele be
strijding van alle zijden, een flinke ver
klaring van beginselen meer dan ooit noo
dig geweest. Het debaat duurde dagen lang
en was vaak zeer belangrijk. Maar van de
antirevolutionnairen bemerkt men daarbij
zoo goed als niets l Elke argumentatie ont
breekt. Geen enkele principieele verdediging
van eigen standpunt, hetgeen te meer treft,
omdat de R.-K. partij, ook uiterst sober
blijkbaar voornamelijk zich bij den Minis
ter aansloot. Komt het op beginselen niet
meer aan
Maar nü de begTootingen. Daar komt het
aan op kortheid, omdat de begrooting ge
reed moet komen binnen een bepaalden tijd.
Ongelukkig echter komen daar alle Kamer
leden met hun verlanglijsten voor de kie
zers .aandragen, hetgeen veel nutteloos ge
praat veroorzaakt. Hoe gedroegen zich toen
dio stilzwijgende anti-revolutionnaiTen, die
hij de gewichtigste onderwerpen alle toe-
liohting van hun stem' tijdverlies achtten?
Ziehier wat een nauwkeurige optelling
van H&t aantal uren ons leert.
De Chr.-Historisohon spraken ongeveer elf
uren; do Anti-revolutionnairen zeventien, en
de Socialisten negen en dertig uren. Toen
waren dé Christ.-Historischen bescheiden en
was de ingetogenheid der Anti-revolutaon-
nair-en weg.
"Wij hebben ons niet veroorloofd de Ka
merleden, allerminst onze bondgenooten, over
hun gedrag in de Kamer te kapittelen. Zou
het niet in het belang der A.-R. zijn daar
over maar niet al te veel te schrijven?"
Over de Amstérdamsche verordening op
'de gedwongen winkelsluiting,
over welker goedkeuring of vernietiging de
Kroon eerlang in hoogste instantie zal be
slissen, schrijft mr. Klaas Denys in het
„Weekblad van het Recht":
„Is de Amisterdamsché verordening niet
in strijd met 'het algemeen belang? En wel,
niet om! haar beginsel, maar om de wijze
van uitwerking?
Door deze verordening veroorzaakt de ge-
ïneenteraad van Amsterdam aan sommigen
ernstige schade. Onder ernstig hier verstaan,
zoodanig, dat ér een bestaan door te niet
gaat. Wannéér een Rijkswet zoo groote
schade veroorzaakt, dan gaat dit gepaard
ïnët schadeloosstelling of uitzondering (dus
in iedér geval compensatie). Ik denk bijv.
aan die kostwinnersvergoeding in Militie-
en Landweer wet. Van een dergelijke com
pensatie nu is bij de Amsterdamsche veror
dening geen sprake. Tooh is, ik herhaal
het, de schade hiér en daar ernstig. Ik
kén een groep van ongeveer 20 winkeliers,
die in een rekwest aan Gedeputeerde Staten
mét oijféra aantoonden, dat 9-uur.sluiting
hun nering onmogelijk maakte.
Eilieve, zou hier niet de vermoorde broe-
dér jnmnen liggen? De zaak is, dat onder
nemers van nuttige, althans onschadelijke nét
ringen op, ©en goeden dag Hun nering on*
mogelijk wordt gemaakt. Dit gebeurt nu!
met de eene categorie van ondernemers, mor
gen kan de andere getroffen worden. AIé
de publieke opinie het maar wil. En haar
loop is niet ver vooruit te zien. We be-;
varen hier een zee van onvoorziene moge
lijkheden. Dit op zichzelf hoeft ons echter
niet te verontrusten en om onder den indruk
van liet algemeen belang desnoods neringen
te doen stilstaan en ondernemingen ten
gronde to richten, dat is het vorstelijk recht
van een gemeenteraad. Mits hij cenerzijdS
het algemeen belang dienend niet liet ander--
zijds in de knel brengen. Dit nu doet dé
Amsterd. gemeenteraad. Hij voert het "begin-:
sel in,, dat men iemand, bij verordening zijn
bestaan mag ontnemen zonder hem schade
loos te stellen» Iemand, die voortaan ietel
onderneemt, onverschillig wie hij zij, indua-:
trieel, winkelier^ grossier, caféhouder, am-:
bachtsjman, dient .er rekening mee te hou
den, dat bijv. n^jcen jfiar of, tiorr; wanneer
hij niét moeite en inspanning zijn onderne
ming tot bloei heeft gebracht, hem eeh dook
dende belemmering ,in den weg kak worden;
golegd, zonder eenigc vergoeding. 1
Is e!r grooter domper denkbaar voor den.
ondernemingsgeest, dan het bewustzijn, dat
hij alle risico's, die zich in 't leven voor--
doen, zich ook nog dit komt voegen, dat
de volonté générale zekeren dag als een)
lawine op uw werk van jaren en jaren kan;
kclmen storten en u tot een behoeftig man!
maken? En ik kom waar ik wezén;
wilde als het plaatsen van een dompen
op het particulier initiatief niet is üf
strijd met het algemeen belang, wat is dan.
langer nog wél in strijd met het algemeen;
belang?
Vandaar mijn conclusie: de Amsterdam^
sche verordening op de winkelsluiting be--
hoort vernietigd te worden, omdat het ont-:
breken er in van iedere compensatie voor
hen, wier nering voortaan onmogelijk wordt
gemaakt, oplevert strijd met het algemeen
belang."
In „Dé Gemeentestem" wordt ge-:
wezen _op de stéeds toenemende moeilijk*
beid, dat de grenslijnen van een aan-:
tal gemeenten zoo grillig getrokken zijn-
Op de eene plaats wordt ongelijksoortig
grondgebied bijeengehouden, elders wordt
scheiding gemaakt tusschen hetgeen bijeen,
behoorde. Dan leest men er verder:
Hoe komen wij aan die gemeentegrenzen?
Zij zijn producten der historie, zegt de heer
Elenbaa^ in zijn standaardwerk, en een an
dere, meer zeggende definitie is wel niet
te geven. Nu hebben wij in het algemeen,
eerbied voor historische herinneringen en
overblijfselen, maar willen daarbij toch niet
zóó ver gaan, om angstvallig te blijven)
vasthouden ook aan hetgeen bijv. het ma-
demo gemeentewezen in zijn ontwikkeling
belemmeren kan. Trouwens, als wij nagaan,
hoo die grenzen zijn ontstaan; hoe in vToe-:
getre tijden door leenheeren en vazallen ge-:
handedd werd met het grondbezit, dat om'
louter politieke of persoonlijke reden van
hand tot hand ging, kan onze eerbied vooiT,
deze producten der historie niet groot zijn.
Dio willekeurige beschikking over stukken;
land, .welke later de grondslag is geweest
voor de vorming van het gemeentelijk grond-:
gebied, hield natuurlijk geen verband mét'
den aard en de bodcmsgesteldheid en nog!
minder met het belang der bewoners. Zooj
kopen door polders vaak langs fictieve Lij-:
nen de gemeentegrenzen zonder eenigen zin;
en zijn hier cn daar groepen bevolking met
geheel tegenstrijdige belangen in gemeentéi
lijk verband bijeengebracht.
Nu de sociale politiek in de gemeentelijké
Raadhuizen haar intrede heeft gedaan, komt
die grilligheid der gemeentegrenzen nog meét!
op den voorgrond. Vroeger, toen de gei
mieéntobesturen in hoofdzaak ge- of vér*
biedend hadden op te treden, was dit be*
jfwaar niet zoo groot; maar nn zij zioij
de stoffelijke en geestelijke behoeften de#J
ingezetenen gaan aantrekken, nu zij oommett^1
oiieele bedrijven ter hand nemén en het,
plaatselijk gemeenschapsleven tét
